BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
iWl
AKKERTJE
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
3©weexv\e Q^resVexv^
FEUILLETON
Sen glimp van Canada*
De Graanprijzen.
47ste Jaargang
Vrijdag 26 Augustus 1938
Nummer 4366
ABONNEMENTSPRIJS;
Per dóe maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden 1 1 40
Franco per post
Buitenland per jaar f 6.50 - Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer fO,15. Ingez. Med 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels I 0.40 (bij vooruitbetaling)
Met vreugde maak ik bekend, dat
de Commissaris der Koningin morgen
middag vergezeld zal zijn van Mevrouw
Quarles van Ufford. Met de boot van
half 3 komen de Commissaris en zijn
echtgenoote aan, alwaar zij door het
gemeentebestuur en Mevrouw Drost
verwelkomd zullen worden.
Op het tentoonstellingsterrein zal de
Secretaris de gasten ontvangen.
Het muziekgezelschap „Uit het Volk -
Voor het Volk" zal bij aankomst van
den Commissaris der Koningin het
Wilhelmus ten gehoore brengen.
De Breskensche Radio-Centrale, die
ook voor de Bazar haar medewerking
belangeloos verleende, zal de ofScieele
opening via het radionet uitzenden.
Na afloop zullen de Commissaris der
KoDingtn en Mevrouw Quarles van
Ufford een rijtoer maken door de ver
sierde straten.
Iedereen wordt verzocht de
vlag uit te steken I
Laat geen huis hierbij achter blijven,
een eindelooze reeks van vlaggen geeft
een schitterenden aanblik.
Ook de visschers verzoek ik te
willen vlaggen.
De prachtige versiering onzer straten
en huizen beveel ik in de bescherming
van het publiek aan. Eventueele be
schadiging zal streng gestraft worden.
Het Gemeentehuis zal op 31 Augus
tus voor het publiek gesloten zijn.
Moge deze feestviering, waarvoor
geheel Breskens zoo'n groote belang
stelling en animo toont, een groot
succes worden voor onze gemeentel
De tentoonstelling is Zaterdag a.s.
geopend van 's middags half 5, tot
's avonds 8 uur, en Zondag 28, Maan
dag 29, Dinsdag 30 en Woensdag 31
Augustus van 1 uur tot 's avonds 8 uur.
8. (Nadruk verboden).
Na de uitvoering die er overigens
zijn mocht In de met bloemen en
vlaggen smaakvol versierde zaal en
waarbij ook een zestigtal officieren
der canadeesche artillerie in gala
uniform aanwezig was, vonden wij
hem in de eersteklasselounge over
zijn whlsky-soda. Later voegden zich
nog een paar duitsche joden bij ons,
die er zich langzamerhand over heen
schenen te zetten, dat zij als geplukte
vogels hun vaderland hadden moeten
verlaten.
Ze kwamen werkelijk los, verloren
hun aan schuwheid grenzende terug
houdendheid, geboren in een omge
ving van latent gevaar, waar de mu
ren ooren hadden. Thans berooid ten
opzichte hunner vroegere welvaart
zochten zij een nieuw vaderland. Via
Vancouver reisden zij naar Australië,
beroofd maar vrij. Slechts een klein
deel hunner bezittingen was hun ge-
De entreéprijs bedraagt f 0,10.
Leden van de Oranjevereenlging
met hun dames hebben vrijen toegang
op vertoon van hun lidmaatschaps
kaart.
De Burgemeester van Breskens,
P. DROST.
Uit kringen van den graanimport-
handel schrijft men aan de N. R. Crt.:
In de hitte van den strijd, dien de
graanhandel heeft aangebonden tegen
het opnieuw verhoogen van de mono
polieheffingen, heeft het er voor den
buitenstaander wel eenigermate op ge
leken, dat deze uitsluitend wordt ge
voerd in het belang van dien handel,
de molenaars, de veehouderij en de
giaanverwerkende industrieën. Immers
de schijn wordt gewekt, dat een even
tueel succes der door de vereenigde
graanorganisaties ingeluide protestactie
in den vorm van het niet bezoeken
van de beurzen, een persconferentie,
telegrammen en adressen aan den Mi
nister van Oeconomische Zaken, e.d.,
uitsluitend dien belanghebbenden ten
goede zal komen en men dus alleen
opkomt voor eigen belangen, voor
eigen beurs.
Niets is echter minder waar dan dit.
Achter het zeer ernstig gemeende pro
test van den graanhandel, die op het
oogenblik, doordat de beurzen niet
worden bezocht, nagenoeg geheel stil
ligt, en van de andere genoemde be
langhebbenden behoort zich de ge-
heele Nederlandsche bevolking te scha
ren, die moet begrijpen, dat hier een
strijd wordt gevoerd tegen een op
drijving van de prijzen van vele eerste
levensbehoeften.
Het is juist, dat de wereldprijzen der
granen in de laatste maanden sterk zijn
gedaald, maar niet in die mate, dat
deze verlaging een verhooging van de
monopolieheffingen wettigt, zooals op
31 Juli en 21 Augustus heeft plaats
gevonden. De prijzen der ingevoerde
granen onder bij berekening van de
heffing zijn nu hooger dan zij dit ge-
heele jaar geweest zijn, en welk een
gevaar daarin schuilt voor de Neder
landsche bevolking moet een ieder
duidelijk zijn, die weet, dat die granen
hooger betaald moeten worden door
de meelfabrikanten, de bakkerijen, mo
lenaars, de veehouders, pluimveehou
ders en zoovele anderen, die ze als
grondstof gebruiken. Hiervan is het
laten. Het overige was opgeêischt om
eens ten vloek te worden voor het
volk, dat er het zwaard van smeedde
door hetwelk het tenonder zal gaan,
als deze bannelingen reeds lang vrede
zullen gevonden hebben in het nieuwe
vaderland, vrede en het recht van
leven.
Sombere gedachten behoorden in
ons kringetje echter geenszins thuis.
Het doorkomende animo liet ze niet
meer toe. De scherts laaide op. De
„wi:z knalde. Sommige barre heeren
met Attila-allures kwamen er maar ge
havend af. Zou ooit de humor wel
aan dictacorlale banden gelegd kunnen
wopden?
Rondom ons was geroezemoes van
stemmen, sigarettenrook, glazengerin-
kel, geschitter van khakiuniformen,
contrasteerend met het deftige zwart
van smoking, de teere kleuren van
avondtoiletten. Uit gezellige hoekjes
klonk gelach.
Het was bij éénen, als wij opston
den. „Die Hollander haben ein guter
Witz" zei Herr Schmidt, maat het:
„Lumpen Petrus, alles Lumpen'' der
duitschers had toch wel den meesten
bijval verworven. Het had een waren
lachplof veroorzaakt.
Nog even gingen wij aan dek.
logische gevolg, dat deze bedrijven
den strijd om het bestaan niet zullen
kunnen volhouden zonder de prijzen
van hun eindproducten te verhoogen;
de Nederlandsche verbruiker, die meer
moet betalen voor zijn brood, vleesch,
boter, kaas, eieren, enz., wordt daar
van de dupe. Dat dit geen ijdele taal
is, blijkt o.a. uit een telegram van een
bakkerspatroonsbond, waarin wordt ge
zegd, dat de bakkers de thans geldende
meelprijzen niet meer kunnen betalen,
terwijl de eieren in korten tijd één
cent per stuk zijn gestegen, wat boven
het normale is en waarvoor de duurdere
graanprijzen verantwoordelijk zijn.
Na er hierboven nog eens op ge
wezen te hebben, dat de thans heer-
schende „graanstrijd" er een is, die
gevoerd wordt in het belang van eiken
verbruiker, moge nu nog in het licht
worden gesteld, hoe juist de waar
schuwingenzijn geweest, die het Comité
van Graanhandelaren te zamen met
andere organisaties, in verschillende
adressen heeft gericht tot den minister
van oeconomische zaken. Daarin werd
er de aandacht op gevestigd, dat het
niet mogelijk is, dat de prijzen der
in Nederland verbouwde granen auto
matisch verhoogd worden door het
duurder maken van de buitenlandsche,
bewerkstelligd door een nieuwe ver
hooging van de heffingen aan de grens
met f 0,50 per 100 k.g.
Immers op de beurs te Groningen,
het belangrijkste centrum voor den
handel in inlandsche granen, werd rogge
gisteren onveranderd aangeboden en
voor gerst f 0,15 per 100 k.g. meer
gevraagd dan een week tevoien, wat
dus wijst op een volkomen mislukking
van dezen jongsten maatregel. Bij zeer
geringe vraag was het aanbod over-
heerschend en aanmerkelijk grooter dan
een week tevoren. Hieruit blijkt dus
wel, dat vele landbouwers bereid zijn,
tot het thans geldende niveau te ver-
koopen, terwijl dit op het oogenblik
nog steeds onder de z.g. „richtprijzen",
de door de regeering gegarandeerde
minimumprijzen, ligt. Het staat derhalve
reeds vast, dat de regeering ten slotte
toch zal moeten overgaan tot het geven
van steun aan den landbouw op andere
wijze dan nu plaats vindt en daarom
blijft men zich met verbazing en ver
ontwaardiging afvragen, waarom die
weg niet reeds eerder is ingeslagen,
daar men tot nu toe practisch alleen
bereikt heeft, dat den graanhandel in
al zijn geledingen groote verliezen zijn
berokkend, de eerste levensbehoeften
duurder zullen worden en de landbouw
hiervan geen profijt heeft.
0
Rustig gleed de Montclare voort.
Waarom ook niet? Waarom zou ze
zich bekommeren over het gezellige
tumult binnen hare wanden?
En boven ons sloeg het noorder
licht zijn roode en groene vlerken
langs den hemel uit. De pracht was
zoo onverweldigend, dat het maan
sikkeltje er armoedig bij leek. Wel
stond de maan hier veel noordelijker,
dan wi) haar thuis zagen. O ja, in
Holland was het nu goed zes uur in
den morgen. Met een nachtgroet tot
de anderen zochten wij onze hutten
op. Als ik met een glimlach en luch
tige gedachten onder de dekens schoot,
saterde het nog in mijn ooren: „Lum
pen Petrus, nichts als Lumpen".
Na een week op zee geweest te
zijn liepen we op 30 Mei door straat
Gabot de Lawrencebaai in, die nu als
een spiegel voor ons lag. Geen rim
peltje was te zien. Een heerlijk zon
netje riep alles aan dek, waar een
prettige stemming was. Het spook der
zeeziekte was voor goed de deur ge
wezen. Die het meeste aan den gruw-
zamen Poseidon hadden moeten offe
ren, werden nu overmoedig. Groote
plannen koesterden ze al ten opzichte
van de lunch en waar het nog een
uurtje duren zou voor de gongboy
Voorts moge nu nog een oogenblik
stil worden gestaan bij de protestactie,
door den Rotterdamschen graanhandel
ingeluid.
Zooals bekend ls, heeft men in Am
sterdam spontaan het voorbeeld van
Rotterdam gevolgd; het staat wel vast,
dat vele handelaren in den lande de
weekbeurzen ln Groningen, Delft,
Leeuwarden, Maastricht, Utrecht, enz.
niet zullen bezoeken, waardoor de
zaken voor eenige dagen vrijwel geheel
stil zullen liggen. De Algemeene Ne
derlandsche Molenaarsbond, die vele
honderden leden telt, heeft een verga
dering der leden belegd om de door
hen te nemen maatregelen te bespre
ken. Vele vlugschriften van veront
waardigde graanhandelaren hebben het
licht gezien en hier en daar zijn zelfs
de opgekropte gemoederen tot uitbars-
tiag gekomen en hebben zich kleine
incidenten voorgedaan. Er is geen
sprake van, dat getracht zal worden op
één of andere onbekookte wijze zijn
woorden kracht bij te zetten, en de
eerder bedoelde uitingen zijn begrijpe
lijk, nu velen het gevoel hebben, dat
hun zaken en bedrijven ten gevolge
van alle ooor hen ondervonden nadee-
len aan den rand van den afgrond
staan. Mocht men echter ook nu nog
geen gewillig oor vinden bij de betref
fende instanties, dan zal men zeker
niet schromen verder te gaan en zijn
toevlucht nemen tot openbare protest
vergaderingen en Indien noodig tot het
gezamenlijk aanbieden van een adres
door alle gedupeerden in den Haag.
Dat de hooge heffingen voor den
importhandei, behalve directe verliezen
en vermindering van afzetgebied, ver
dere moeilijkheden in verband met de
financiering van de zaken meebren
gen, zal een ieder begrijpen, die ver
neemt, dat deze rechten voor enkele
artikelen slechts weinig minder zijn dan
de wereldprijs van die graansoort be
draagt; de Importeur moet er bij den
invoer voor zorgen, dat hij die in het
Landbouwcrisisfonds stort en op zijn
koopers verhaalt. Mochten zijn klanten
in gebreke blijven, dan draait hij voor
het verlies op, terwijl hij gratis voor
het rijk als ontvanger heeft dienst ge
daan, de risico's op zijn afnemers loopt
en groote bedragen renteloos beschik
baar moet hebben, die hij anders voor
zijn bedrijf zou kunnen gebruiken.
Beslag gelegd op een
Spaansch schip te Vlissingen
Dinsdagnacht is op de reede van
zijn ronde deed, informeerden ze vol
belangstelling naar den inhoud van
het wafeltrommeltje uit Breskens.
Langen tijd hadden wij New
Foundland's zuidkust aan stuurboord
gehad met overal nog sneeuw op de
bergruggen, sneeuw in de dalen,
ijs en sneeuw in de glooiingen tot
heel beneden aan de zeekust.
Woningen waren weinige te zien
geweest, zoodat het ons wel had ver
rast, dat we opeens een heel vreemd
soortig bouwwerk zagen aan de kust.
Nog weet ik niet of het een kerk
moest voorstellen, een vuurtoren of
mogelijk een of ander gedenkteeken.
Op den achtergrond reiden zich maar
aldoor de staalblauwe bergen.
Onvergetelijk ook was het gezicht
op een troepje walvisschen. Van deze
dieren zag men nauwelijks meer dan
even een klein gedeelte van den kop
en dan de stralen uitgestooten damp;
maar een enkele dreef kalm voort,
een groote ronde massa als rustend
op het water. Eenige meters verder
kwam de reusachtige staart boven.
Andere visschen naderden snel. Vrees
de het groote dier een aanval van
roofvisschen, of joeg het geluid van
de scheepsschroef, dat zich onderwa
ter mijlen ver voortplant, hem angst
Vlissingen een langdurige strijd ge
voerd tusschen den kapitein van een
Spaansch schip en den deurwaarder
uit Middelburg. De laatste wenschte
namelijk het schip in de Binnenhaven
van Vlissingen aan den ketting te
leggen, de eerste gaf er de voorkeur
aan, zee te kiezen.
Het schip, Garbi geheeten, kwam
uit Antwerpen en was zonder lading
op weg naar Noorwegen. Het schip
voer onder de vlag van de linksche
Spaansche regeering, die het in het
najaar van 1936 requireerde. De vroe
gere eigenaar, de reeder M. de Pinal-
los, uit Cadiz, die meermalen pogin
gen heeft aangewend om zijn ont
eigende schip terug te krijgen, was er
achter gekomen, dat de Garbi te Ant
werpen lag en dezer'dagen via Vlis
singen zee zou kiezen. Hij stelde zich
in verbinding met imr. F. W. Adriaanse
te Middelburg en het gevolg was,
dat de president van de rechtbank
toestemming verleende, beslag op het
schip te leggen.
Dinsdagavond, toenl men bericht
kreeg, dat de Garbi Antwerpen had
verlaten en vermoedelijk om twee uur
op de reede van Vlissingen zou ver
schijnen, gingen een deurwaarder uit
en wèg is Uw kiespijn,
dank zij de bijzondere samenstelling
die dadelijk elke pijn verdrijft! Wei
ger namaak. Let op het AKKÉR-merk.
(Ingez, Med.)
aan? Want plotseling gaf het een slag
met den staart, die het water meters
hoog deed opspatten en schoot het
kolossale lichaam in een witte krans
van schuim onder water.
Heel ver aan lij zagen wij de
woeste kust van New Scotia met haar
bergen.
I JHet meer dan 100 mijlen lange
eiland Anticosti, de streek, waar men
anders de meeste walvisschen ziet,
passeerden wij in den nacht. Dat was
jammer.
Nog waren we de golf niet uit, of
het hoogstaande want begon weer
zijn onheilspellend liedje te zingen.
Het woei hard, maar daar de berg
achtige kust betrekkelijk dichtbij was,
kreeg de storm geen vat meer op ons
en op het water van de Lawrence-
golf. Maar wel zeiden de radioberich
ten ons, dat die storm enkele uren
later op de kust van Engeland brak
en daar slachtoffers maakte onder de
visschers. Arme kerels!
Allengs vernauwde de golf zich nu
tot rivier. We lagen lui in onze dek-
stoelen en lieten de kust als een
heerlijk mooie film langs ons schuiven.
.(Wordt vervolgd).