BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. iWl AKKERTJE Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens 3©weexv\e Q^resVexv^ FEUILLETON Sen glimp van Canada* De Graanprijzen. 47ste Jaargang Vrijdag 26 Augustus 1938 Nummer 4366 ABONNEMENTSPRIJS; Per dóe maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden 1 1 40 Franco per post Buitenland per jaar f 6.50 - Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer fO,15. Ingez. Med 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels I 0.40 (bij vooruitbetaling) Met vreugde maak ik bekend, dat de Commissaris der Koningin morgen middag vergezeld zal zijn van Mevrouw Quarles van Ufford. Met de boot van half 3 komen de Commissaris en zijn echtgenoote aan, alwaar zij door het gemeentebestuur en Mevrouw Drost verwelkomd zullen worden. Op het tentoonstellingsterrein zal de Secretaris de gasten ontvangen. Het muziekgezelschap „Uit het Volk - Voor het Volk" zal bij aankomst van den Commissaris der Koningin het Wilhelmus ten gehoore brengen. De Breskensche Radio-Centrale, die ook voor de Bazar haar medewerking belangeloos verleende, zal de ofScieele opening via het radionet uitzenden. Na afloop zullen de Commissaris der KoDingtn en Mevrouw Quarles van Ufford een rijtoer maken door de ver sierde straten. Iedereen wordt verzocht de vlag uit te steken I Laat geen huis hierbij achter blijven, een eindelooze reeks van vlaggen geeft een schitterenden aanblik. Ook de visschers verzoek ik te willen vlaggen. De prachtige versiering onzer straten en huizen beveel ik in de bescherming van het publiek aan. Eventueele be schadiging zal streng gestraft worden. Het Gemeentehuis zal op 31 Augus tus voor het publiek gesloten zijn. Moge deze feestviering, waarvoor geheel Breskens zoo'n groote belang stelling en animo toont, een groot succes worden voor onze gemeentel De tentoonstelling is Zaterdag a.s. geopend van 's middags half 5, tot 's avonds 8 uur, en Zondag 28, Maan dag 29, Dinsdag 30 en Woensdag 31 Augustus van 1 uur tot 's avonds 8 uur. 8. (Nadruk verboden). Na de uitvoering die er overigens zijn mocht In de met bloemen en vlaggen smaakvol versierde zaal en waarbij ook een zestigtal officieren der canadeesche artillerie in gala uniform aanwezig was, vonden wij hem in de eersteklasselounge over zijn whlsky-soda. Later voegden zich nog een paar duitsche joden bij ons, die er zich langzamerhand over heen schenen te zetten, dat zij als geplukte vogels hun vaderland hadden moeten verlaten. Ze kwamen werkelijk los, verloren hun aan schuwheid grenzende terug houdendheid, geboren in een omge ving van latent gevaar, waar de mu ren ooren hadden. Thans berooid ten opzichte hunner vroegere welvaart zochten zij een nieuw vaderland. Via Vancouver reisden zij naar Australië, beroofd maar vrij. Slechts een klein deel hunner bezittingen was hun ge- De entreéprijs bedraagt f 0,10. Leden van de Oranjevereenlging met hun dames hebben vrijen toegang op vertoon van hun lidmaatschaps kaart. De Burgemeester van Breskens, P. DROST. Uit kringen van den graanimport- handel schrijft men aan de N. R. Crt.: In de hitte van den strijd, dien de graanhandel heeft aangebonden tegen het opnieuw verhoogen van de mono polieheffingen, heeft het er voor den buitenstaander wel eenigermate op ge leken, dat deze uitsluitend wordt ge voerd in het belang van dien handel, de molenaars, de veehouderij en de giaanverwerkende industrieën. Immers de schijn wordt gewekt, dat een even tueel succes der door de vereenigde graanorganisaties ingeluide protestactie in den vorm van het niet bezoeken van de beurzen, een persconferentie, telegrammen en adressen aan den Mi nister van Oeconomische Zaken, e.d., uitsluitend dien belanghebbenden ten goede zal komen en men dus alleen opkomt voor eigen belangen, voor eigen beurs. Niets is echter minder waar dan dit. Achter het zeer ernstig gemeende pro test van den graanhandel, die op het oogenblik, doordat de beurzen niet worden bezocht, nagenoeg geheel stil ligt, en van de andere genoemde be langhebbenden behoort zich de ge- heele Nederlandsche bevolking te scha ren, die moet begrijpen, dat hier een strijd wordt gevoerd tegen een op drijving van de prijzen van vele eerste levensbehoeften. Het is juist, dat de wereldprijzen der granen in de laatste maanden sterk zijn gedaald, maar niet in die mate, dat deze verlaging een verhooging van de monopolieheffingen wettigt, zooals op 31 Juli en 21 Augustus heeft plaats gevonden. De prijzen der ingevoerde granen onder bij berekening van de heffing zijn nu hooger dan zij dit ge- heele jaar geweest zijn, en welk een gevaar daarin schuilt voor de Neder landsche bevolking moet een ieder duidelijk zijn, die weet, dat die granen hooger betaald moeten worden door de meelfabrikanten, de bakkerijen, mo lenaars, de veehouders, pluimveehou ders en zoovele anderen, die ze als grondstof gebruiken. Hiervan is het laten. Het overige was opgeêischt om eens ten vloek te worden voor het volk, dat er het zwaard van smeedde door hetwelk het tenonder zal gaan, als deze bannelingen reeds lang vrede zullen gevonden hebben in het nieuwe vaderland, vrede en het recht van leven. Sombere gedachten behoorden in ons kringetje echter geenszins thuis. Het doorkomende animo liet ze niet meer toe. De scherts laaide op. De „wi:z knalde. Sommige barre heeren met Attila-allures kwamen er maar ge havend af. Zou ooit de humor wel aan dictacorlale banden gelegd kunnen wopden? Rondom ons was geroezemoes van stemmen, sigarettenrook, glazengerin- kel, geschitter van khakiuniformen, contrasteerend met het deftige zwart van smoking, de teere kleuren van avondtoiletten. Uit gezellige hoekjes klonk gelach. Het was bij éénen, als wij opston den. „Die Hollander haben ein guter Witz" zei Herr Schmidt, maat het: „Lumpen Petrus, alles Lumpen'' der duitschers had toch wel den meesten bijval verworven. Het had een waren lachplof veroorzaakt. Nog even gingen wij aan dek. logische gevolg, dat deze bedrijven den strijd om het bestaan niet zullen kunnen volhouden zonder de prijzen van hun eindproducten te verhoogen; de Nederlandsche verbruiker, die meer moet betalen voor zijn brood, vleesch, boter, kaas, eieren, enz., wordt daar van de dupe. Dat dit geen ijdele taal is, blijkt o.a. uit een telegram van een bakkerspatroonsbond, waarin wordt ge zegd, dat de bakkers de thans geldende meelprijzen niet meer kunnen betalen, terwijl de eieren in korten tijd één cent per stuk zijn gestegen, wat boven het normale is en waarvoor de duurdere graanprijzen verantwoordelijk zijn. Na er hierboven nog eens op ge wezen te hebben, dat de thans heer- schende „graanstrijd" er een is, die gevoerd wordt in het belang van eiken verbruiker, moge nu nog in het licht worden gesteld, hoe juist de waar schuwingenzijn geweest, die het Comité van Graanhandelaren te zamen met andere organisaties, in verschillende adressen heeft gericht tot den minister van oeconomische zaken. Daarin werd er de aandacht op gevestigd, dat het niet mogelijk is, dat de prijzen der in Nederland verbouwde granen auto matisch verhoogd worden door het duurder maken van de buitenlandsche, bewerkstelligd door een nieuwe ver hooging van de heffingen aan de grens met f 0,50 per 100 k.g. Immers op de beurs te Groningen, het belangrijkste centrum voor den handel in inlandsche granen, werd rogge gisteren onveranderd aangeboden en voor gerst f 0,15 per 100 k.g. meer gevraagd dan een week tevoien, wat dus wijst op een volkomen mislukking van dezen jongsten maatregel. Bij zeer geringe vraag was het aanbod over- heerschend en aanmerkelijk grooter dan een week tevoren. Hieruit blijkt dus wel, dat vele landbouwers bereid zijn, tot het thans geldende niveau te ver- koopen, terwijl dit op het oogenblik nog steeds onder de z.g. „richtprijzen", de door de regeering gegarandeerde minimumprijzen, ligt. Het staat derhalve reeds vast, dat de regeering ten slotte toch zal moeten overgaan tot het geven van steun aan den landbouw op andere wijze dan nu plaats vindt en daarom blijft men zich met verbazing en ver ontwaardiging afvragen, waarom die weg niet reeds eerder is ingeslagen, daar men tot nu toe practisch alleen bereikt heeft, dat den graanhandel in al zijn geledingen groote verliezen zijn berokkend, de eerste levensbehoeften duurder zullen worden en de landbouw hiervan geen profijt heeft. 0 Rustig gleed de Montclare voort. Waarom ook niet? Waarom zou ze zich bekommeren over het gezellige tumult binnen hare wanden? En boven ons sloeg het noorder licht zijn roode en groene vlerken langs den hemel uit. De pracht was zoo onverweldigend, dat het maan sikkeltje er armoedig bij leek. Wel stond de maan hier veel noordelijker, dan wi) haar thuis zagen. O ja, in Holland was het nu goed zes uur in den morgen. Met een nachtgroet tot de anderen zochten wij onze hutten op. Als ik met een glimlach en luch tige gedachten onder de dekens schoot, saterde het nog in mijn ooren: „Lum pen Petrus, nichts als Lumpen". Na een week op zee geweest te zijn liepen we op 30 Mei door straat Gabot de Lawrencebaai in, die nu als een spiegel voor ons lag. Geen rim peltje was te zien. Een heerlijk zon netje riep alles aan dek, waar een prettige stemming was. Het spook der zeeziekte was voor goed de deur ge wezen. Die het meeste aan den gruw- zamen Poseidon hadden moeten offe ren, werden nu overmoedig. Groote plannen koesterden ze al ten opzichte van de lunch en waar het nog een uurtje duren zou voor de gongboy Voorts moge nu nog een oogenblik stil worden gestaan bij de protestactie, door den Rotterdamschen graanhandel ingeluid. Zooals bekend ls, heeft men in Am sterdam spontaan het voorbeeld van Rotterdam gevolgd; het staat wel vast, dat vele handelaren in den lande de weekbeurzen ln Groningen, Delft, Leeuwarden, Maastricht, Utrecht, enz. niet zullen bezoeken, waardoor de zaken voor eenige dagen vrijwel geheel stil zullen liggen. De Algemeene Ne derlandsche Molenaarsbond, die vele honderden leden telt, heeft een verga dering der leden belegd om de door hen te nemen maatregelen te bespre ken. Vele vlugschriften van veront waardigde graanhandelaren hebben het licht gezien en hier en daar zijn zelfs de opgekropte gemoederen tot uitbars- tiag gekomen en hebben zich kleine incidenten voorgedaan. Er is geen sprake van, dat getracht zal worden op één of andere onbekookte wijze zijn woorden kracht bij te zetten, en de eerder bedoelde uitingen zijn begrijpe lijk, nu velen het gevoel hebben, dat hun zaken en bedrijven ten gevolge van alle ooor hen ondervonden nadee- len aan den rand van den afgrond staan. Mocht men echter ook nu nog geen gewillig oor vinden bij de betref fende instanties, dan zal men zeker niet schromen verder te gaan en zijn toevlucht nemen tot openbare protest vergaderingen en Indien noodig tot het gezamenlijk aanbieden van een adres door alle gedupeerden in den Haag. Dat de hooge heffingen voor den importhandei, behalve directe verliezen en vermindering van afzetgebied, ver dere moeilijkheden in verband met de financiering van de zaken meebren gen, zal een ieder begrijpen, die ver neemt, dat deze rechten voor enkele artikelen slechts weinig minder zijn dan de wereldprijs van die graansoort be draagt; de Importeur moet er bij den invoer voor zorgen, dat hij die in het Landbouwcrisisfonds stort en op zijn koopers verhaalt. Mochten zijn klanten in gebreke blijven, dan draait hij voor het verlies op, terwijl hij gratis voor het rijk als ontvanger heeft dienst ge daan, de risico's op zijn afnemers loopt en groote bedragen renteloos beschik baar moet hebben, die hij anders voor zijn bedrijf zou kunnen gebruiken. Beslag gelegd op een Spaansch schip te Vlissingen Dinsdagnacht is op de reede van zijn ronde deed, informeerden ze vol belangstelling naar den inhoud van het wafeltrommeltje uit Breskens. Langen tijd hadden wij New Foundland's zuidkust aan stuurboord gehad met overal nog sneeuw op de bergruggen, sneeuw in de dalen, ijs en sneeuw in de glooiingen tot heel beneden aan de zeekust. Woningen waren weinige te zien geweest, zoodat het ons wel had ver rast, dat we opeens een heel vreemd soortig bouwwerk zagen aan de kust. Nog weet ik niet of het een kerk moest voorstellen, een vuurtoren of mogelijk een of ander gedenkteeken. Op den achtergrond reiden zich maar aldoor de staalblauwe bergen. Onvergetelijk ook was het gezicht op een troepje walvisschen. Van deze dieren zag men nauwelijks meer dan even een klein gedeelte van den kop en dan de stralen uitgestooten damp; maar een enkele dreef kalm voort, een groote ronde massa als rustend op het water. Eenige meters verder kwam de reusachtige staart boven. Andere visschen naderden snel. Vrees de het groote dier een aanval van roofvisschen, of joeg het geluid van de scheepsschroef, dat zich onderwa ter mijlen ver voortplant, hem angst Vlissingen een langdurige strijd ge voerd tusschen den kapitein van een Spaansch schip en den deurwaarder uit Middelburg. De laatste wenschte namelijk het schip in de Binnenhaven van Vlissingen aan den ketting te leggen, de eerste gaf er de voorkeur aan, zee te kiezen. Het schip, Garbi geheeten, kwam uit Antwerpen en was zonder lading op weg naar Noorwegen. Het schip voer onder de vlag van de linksche Spaansche regeering, die het in het najaar van 1936 requireerde. De vroe gere eigenaar, de reeder M. de Pinal- los, uit Cadiz, die meermalen pogin gen heeft aangewend om zijn ont eigende schip terug te krijgen, was er achter gekomen, dat de Garbi te Ant werpen lag en dezer'dagen via Vlis singen zee zou kiezen. Hij stelde zich in verbinding met imr. F. W. Adriaanse te Middelburg en het gevolg was, dat de president van de rechtbank toestemming verleende, beslag op het schip te leggen. Dinsdagavond, toenl men bericht kreeg, dat de Garbi Antwerpen had verlaten en vermoedelijk om twee uur op de reede van Vlissingen zou ver schijnen, gingen een deurwaarder uit en wèg is Uw kiespijn, dank zij de bijzondere samenstelling die dadelijk elke pijn verdrijft! Wei ger namaak. Let op het AKKÉR-merk. (Ingez, Med.) aan? Want plotseling gaf het een slag met den staart, die het water meters hoog deed opspatten en schoot het kolossale lichaam in een witte krans van schuim onder water. Heel ver aan lij zagen wij de woeste kust van New Scotia met haar bergen. I JHet meer dan 100 mijlen lange eiland Anticosti, de streek, waar men anders de meeste walvisschen ziet, passeerden wij in den nacht. Dat was jammer. Nog waren we de golf niet uit, of het hoogstaande want begon weer zijn onheilspellend liedje te zingen. Het woei hard, maar daar de berg achtige kust betrekkelijk dichtbij was, kreeg de storm geen vat meer op ons en op het water van de Lawrence- golf. Maar wel zeiden de radioberich ten ons, dat die storm enkele uren later op de kust van Engeland brak en daar slachtoffers maakte onder de visschers. Arme kerels! Allengs vernauwde de golf zich nu tot rivier. We lagen lui in onze dek- stoelen en lieten de kust als een heerlijk mooie film langs ons schuiven. .(Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1938 | | pagina 1