BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21.
50895
Uitgave Ë00M-BLIËK - Breskens
3®«veeu\e ^vesVevt^
FEUILLETON
HET SIGNAAL.
Sport.
47ste Jaargang
Dinsdag 3 Mei 1938
Nummerf 4334
\r
ABONNEMENTSPRIJS:
Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1.40
Franco per post
Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75 Iedere regel meer (0;15. Ingez. Med 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels I 0.40 (bij vooruitbetaling)
De Burgemeester-Strandvonder van
Breskens zal op DONDERDAG 5
MEI a.s. om 4 uur n.m. op een ter
rein van de oude begraafplaats, gele
gen aan de Weijkmanlaan, alhier publiek
verkoopen 5 VATEN, door den Keu
ringsdienst van Waren deugdelijk ver
klaarden, WIJN.
2 Mei 1938.
De Burgemnester-Strandvonder,
J. P. DROST.
Onthulling Borstbeeld
van Prins Hendrik,
door H.M. de Koningin
Gisternamiddag heeft H.M. de Konin
gin een bezoek aan Vlissingen ge
bracht ter onthulling van een borst
beeld van wijlen Prins Hendrik. Dit
beeld vervaardigd door J. Etienne en
bedoeld als een posthume hulde van
de Nederlandsche koopvaardij in het
algemeen, en van de leerlingen en oud
leerlingen der zeevaartschool in het
bijzonder, is geplaatst in den gevel
van de Zeevaartschool, de „De Ruyter-
school" van 'welke instelling Prins
Hendrik gedurende 25 jaar het be
schermheerschap heeft vervuld.
Even voor vier uur arriveerde de
trein, waarin H.M. in het koninklijk
salonrijtuig de reis vanaf Arnhem had
gemaakt, te Vlissingen, verwelkomd
door Jhr. M. Quarles van Ufford,
Commissaris der Koningin en C. A.
van Woelderen, Burgemeester van
Vlissingen.
Door het dochtertje van Burge
meester van Woelderen werd H.M.
een bouquet bloemen aangeboden.
Door een haag van enthousiaste
toeschouwers en met vaandels en ba
nieren opgestelde vereenigingen arri
veerden de hofauto's voorafgegaan
door een auto van den Commissaris
van politie, op de boulevard, waar de
oud-leerlingen en leerlingen der Zee
vaartschool stonden opgesteld
Bij de Zeevaartschool gekomen,
Naar het Engelsch.
Hij was zoo goed voor mij, want
ik was toen nog zoo jong en verlangde
naar huis; nooit zal ik zijn vriendelijk
heid vergeten. Daarom trof de naam
Royton mij.
Mijn vader was majoor en heeft
jaren lang in Belgaum in garnizoen
gelegen, antwoordde Una.
Een korte vergelijking van datums
en feiten stelde het als een feit vast,
dat de majoor in kwestie en Una's
vader dezelfde persoon waren en
toen het tweetal het huis van de
Laski's bijna bereikt hadden, waren zij
al aardig van eikaars levensgeschiede
nis op de hoogte.
Dit is een heel prettige ontmoeting
voor mij geweest, zei kapitein Endi
cott. Ik hoop, dat dit nog eens zal
gebeuren. Ik veronderstel, dat de gra
vin bezoek niet zeer aanmoedigt, met
het oog op haar armen, krankzinnigen
vader. A propus, hebben zij u ge
stapte H.M- uit en nam plaats in de
eere-loge tegenover hst gebouw.
De Commissaris der Koningin heette
H.M. welkom binnen de provincie en
Vlissingen en stelde het op zeer hoo-
gen prijs, dat H.M. zich bereid ver
klaard heeft de onthulling van de
gevelsteen van wijlen Harer Majesteit
geliefden Echtgenoot, Z.K H. Prins
Hendrik, persoonlijk te willen ver
richten.
Na gewezen te hebben op de
groote sympathie der Zeeuwen, die
wijlen Z.K.H. heeft mogen verwerven,
werd daarna het woord gevoerd door
den heer Spaanderman, Jals Voorzitter
van het werk-comité.
Hierna voerde Burgemeester van
Woelderen het woord.
Spr. herinnerde er aan, dat de
school op 23 Maart 1909 door Z.K.H.
plechtig is geopend en dat Prins
Hendrik daarbij het beschermheerschap
dezer inrichting heeft aanvaard. Ge
durende de 25 jaar, dat de Prins dit
beschermheerschap bekleedde, heeft
hij verschillende malen de school be
zocht en de belangrijkste gebeurtenis
sen bijgewoond.
De belangstelling van Z.K.H. ging
uit naar de zeevarenden, de kust en
de zee, en de spontane deelneming
aan deze hulde van de Nederlandsche
koopvaardij toont, hoe warm weder-
keerig de harten van zeevarend Ne
derland hem tegemoet klopten.
Spr. zei, dat de gemeente dankbaar
is voor de jer, dit waardevolle ge-
denkteeken voor wijlen Prins Hendrik
te mogen bezitten en dat zij het in
dankbare herinnering aan den ge
liefden beschermheer dezer Zeevaart
school, getrouwelijk zal behoeden.
Hierna noodigde hij Hare Majesteit
uit het gedenkteeken te willen ont
hullen.
Hierna sprak Hate Majesteit de
volgende woorden'.
„Gaarne zal Ik voldoen aan het ver
zoek het borstbeeld van Mijn geliefden
Gemaal te onthullen.
„Mijne kinderen en Ik zijn diep ge
troffen en erkentelijk voor de gevoelens
die de oud-leerlingen en leerlingen van
de De Ruyterschool en de Nederland
sche koopvaardij in het algemeen, ge
leid hebben tot de oprichting van dit
gedenkteeken.
„Het is u allen bekend welk een
warm hart Mijn Gemaal onzen zee
varenden en onze handelsvloot toe
droeg, Met voldoening herinner Ik Mij
de talrijke bewijzen van belangstelling
en medeleven door hem gegeven in
waarschuwd voor zijn eigenaardige ge
woonten?
De drie meisjes waren doorgeloopen
en Una, die een verandering in klank
in Endicott's stem had opgemerkt, zei
met nadruk:
Ja, terloops. Maar waarom kijkt u
opeens zoo ernstig? Kent u een nog
ergere gewoonte van hem dan er
's nachts uit te loopen, op welk uur
dan ook? Zij verzekerden mij, dat hij
totaal niet gevaarlijk was.
Endicott draaide peinzend den verre
kijker in zijn handen en zei eindelijk
eenigszins aarzelend:
Neemt u 't mij niet kwalijk, als ik
u een paar vragen doe? Ik heb daar
mijn redenen voor. Die Laski's zij
zijn vreemdelingen en vrouwen, goed
hartig en goed van vertrouwen zij
zouden dus gemakkelijk om den tuin
kunnen worden geleid, door kwaad
willige personen. Ik heb daaromtrent
een zijdelingschen wenk gekregen en
voel mij daarover niet op mijn gemak.
Weet u ook of zij Duitsch-gezind zijn?
Spreken zij bijvoorbeeld de Duitsche
taal onder elkaar? Ik weet wel, dat
deze vragen u vrijpostig kunnen lij
ken, maar geloof mij, dat ik het recht
heb, er een antwoord op te verlangen.
Het is juist het tegenovergestelde,
den arbeid en het streven van "deze
school, die genoemd is naar onzen
grooten admiraal.
„Ik acht Mij daarom gelukkig deze
traditie heden voort te zetten.
„U, mijnheer de commissaris en u,
mijnheer de burgemeester dank Ik voor
uwe woorden van welkom bij Mijn
komst in Zeeland en in Vlissingen, welk
gewest en welke stad door onze roem
rijke historie zoo nauw met Mijn stam
huis verbonden zijn.
„Mijnheer de voorzitter van het
comité, gaarne sluit Ik Mij aan bij de
woorden door Mijn geliefden Gemaal,
gesproken toen hij den eersten steen
legde voor dit gebouw. Ik voeg hieraan
toe: „Mogen de toekomstige koop-
vaardijofflcieren, afkomstig van deze
school ten allen tijde zich het bezielend
voorbeeld van De Ruyter voor oogen
houden en zich daardoor bewust zijn
van hun hoogen plicht de eer van de
Nederlandsche vlag op alle wereldzeeën
hoog te houd dn.
„Thans ga Ik over tot de onthulling
van het gedenkteeken".
Na op een knop te hebben gedrukt,
ging een belsignaal over, en op dit
teeken verwijderden zes leerlingen der
Zeevaartschool het vlaggendoek van
het monument, hetwelk thans zichtbaar
werd.
De beeldhouwer H. J. Etienne uit
Delft heeft een tweemaal levensgroote
bust van den Prins gemaakt. Gekleed
in het groot tenue van admiraal met
epauletten en ridderorden is dit
zandsteenen beeld gevat in een zand-
steenen medaillenvormige omlijsting.
Het beeld is in den gevel van den
rechtervleugel gehouwen, ongeveer 7
meter van den grond af tusschen de
ramen van de eerste en van de tweede
verdieping. Links van het beeld zijn
de wapens van den Prins en van de
stad Vlissingen gebeeldhouwd. Boven
dien jvordt het beeld geflankeerd door
twee zandsteenen gedenkplaten. Op de
linker plaat is te lezen: Z.K.H. Hendrik,
Prins der Nederlanden, Beschermheer
van de De Ruyterschool, 1909—1924
en op de rechter plaat: huldeblijk van
de Nederlandsche koopvaardij 2 Mei
1938.
Het beeld rust op een kleine console.
Terwijl H.M. zich van haar zetel
verhief, speelde de muziekvereeniging
„Ons Genoegen" Koraal 17. Met
een groot bouquet gele en roode ro
zen schreed de Koningin langzaam naar
het monument. Duizenden oogen volg
den de Koninklijke figuur, die alvorens
de bloemen neer te leggen, even aan
stelde Una hem gerust. De gravin
straft de kinderen zelfs, als zij een
woord Duitsch spreken. U moet we
ten, dat zij op de school in Polen ge
dwongen waren Duitsch te spreken.
Zij heeft mij aangenomen op voor
waarde, dat ik mij zou hoeden Duitsch
te spreken en zou doen of ik geen
Duitsch verstond. Neen, daarop kunt
u gerust zijn, dat zij geen Duitsche
sympathiên hebben.
Ik dank u voor uw welwillendheid,
sprak hij rustig. U vertelde mij zoo
even, dat u Duitsch verstaat. Neem
een raad aan van een dankbare vriend
van uw vader: houd ooren en oogen
open en wees op uw hoede voor
vertrouwelijkheden in dat Poolsche
huishouden en laat de kinderen in de
meening, dat u geen Duitsch verstaat.
Una deed een schrede achteruit en
zei op kouden toon:
U veronderstelt toch niet, dat ik
als spion zal dienst doen in een fa
milie. die mij vertrouwt?
Volstrekt niet. Van de zijde van de
Laski's is natuurlijk geen kwaad te
duchten, maar een handig Duitscher
kan hen als onwetende helpers ge
bruiken. Ik hoop, dat wij elkaar gauw
weer zullen zien.
Hij sloeg een zijweg in en liep ver
dachtig naar het in den gevel beves
tigde borstbeeld keek. Toen H.M. haar
bloemengroet had gebracht legde zij
namens Prinses Juliana en Prins Bern-
hard een ruiker rose anjers neer.
Langzaam verwijderde Zij zich ver
volgens van het monument; toen Zij
haar plaats in de eereloge weer had
ingenomen, werden talrijke kransen aan
gedragen bij het gedenkteeken.
De voorzitter van het bestuur van
de Zeevaartschool, mr. Jan Smit Azn.,
heeft het gedenkteeken in grooten
dank aanvaard.
Hierna bezichtigde H.M. het school
gebouw, waar de thee gebruikt werd,
en Zij zich met vele personen onder
hield.
Om kwart over vijf werd de terug
tocht aanvaatd.
Een bijzondere hulde wachtte Haar
op het station, waar plm. 800 school
kinderen opgesteld stonden en Haar
het Wilhelmus en het Zeeuwsche
Volkslied toezongen.
Het is voor Vlissingen een mooien
dag geweest, welke bij de ingezetenen
lang in herinnering zal blijven voort
leven.
Esperanto-nieuws.
In het pension „Groesbeek" te Groes-
beek (Nijmegen) wordt Esperanto ge
sproken. De eigenaar, dhr. Carl Franz-
mann, is een zeer ijverig Esperantist.
Iedere gast, die minstens 8 dagen
in het pension vertoeft, ontvangt als
premie het boek „La ruga fadeno,"
een origineele Esperanto-roman, ge
schreven door den pensionhouder zelf.
Examen voor diploma A. en B.
Op 4 Juni a.s. zal te Goes door
het Nederlandsche Esperanto-examen
comité examen worden afgenomen ter
verkrijging van het diploma A. of B.
Candidaten moeten zich minstens
2 weken vóór genoemde datum aan
melden bij den secretaris-penning
meester: dhr. H. J. Bulthuis, Kamille
straat 37 Den Haag (postrekening
174620). De examenkosten zijn voor
A.-candidaten f 5,- en voor B.-candi-
daten f 10,-.
Naast een internationale hulptaal
komt thans een internationaal hulp-
schrift, Ispografio of kortweg Ispo.
Dit schrift is uitgedacht door den
Amerikaan F. A. Hamann. Het lijkt
veel op stenografie en kan voor iedere
taal worden gebruikt.
der over het heideland, terwijl Una
zich haastte de meisjes in te halen.
De wind woei haar een paar zinnen
toe, in vlug Duitsch gesproken:
Och, zij zal bang zijn, het te ver»
tellen. Maar wij kunnen haar voor
alle zekerheid dreigen.
Haar dreigen?
Wij kunnen haar zeggen, dat wij
het aan moeder zullen vertellen, dat
zij met den officier heeft gesproken
en met hem zoo ver is meegeloopen.
Dan zal zij nietk van ons verklikken.
Doe dat niet. Moeder zal blij zijn,
zei Olga met haar schelle stem. Hoe
vriendelijker wij met de Engelsche offi
cieren omgaan, des te minder gevaar
is er
St! waarschuwde Anna en keek om;
toen harder sprekende in het Engelsch;
Miss Royton, neem ons niet kwalijk,
dat wij zoo haastig doorloopen, maar
het is laat en het zal Tante zoo ze
nuwachtig maken, als wij nog niet
terug zijn.
Het is nog niet zoo Iaat, Anna en
ik zal het haar uitleggen. Maar luister
jullie eens, ik geloof, dat jullie de
verboden taal sprak, terwijl ik zoo ver
achter je was.
Olga lachte met een harden, on
welwillenden lach.
Duivensport.
SCHOONDIJKE.
Schoondijksche Concours- en Ver-
zendingsbond alhier. Uitslag Algemeene
Prijsvlucht uit Arras op Zondag 1 Mei
1938. Prijswinnaars:
R. Blomme, Biervliet 1 en 72; W.
Klaaijsen, Breskens 2, 42, 68, 76 en 81;
Dusardeijn, Groede 3, 5, 16, 18, 35.
36, 37, 38, 41, 43, 44, 58, 64 en 77;
de Wever, Biervliet 4 en 21; C. van
Voren, Biervliet 6 en 52; Engels, Bier
vliet 7, 24 en 69; de Veij, Breskens
8; Bondewel, Br. 9, 10, 60 en 2e over-
duif; P. Jacobs, Br. ll;Naeije, Bv. 12;
W. Pleijte, Br. 13, 22, 50 en 79; Back
Br. 14; Porreij, Br. 15, 46 en 70; Ma-
besoone, Oostburg 17, 20, 34 en 59;
M. Visser, Br 19; Woittlez, Br. 23
75, 84 en le overduif; A. v. Gijs, Gr.
25 en 63; Joz. Pleijte, Br. 26; A. de
Jonge, Br. 27; A. Versprille, Br. 28;
Bourgraaf Br. 29; J. Pleijte, Br. 30 en
49; J. Wisse, Br 31 45; J. Maas, Br.
32; Faas Mzn., Br. 33; Verberkmoes,
Gr. 39 en 67; L. v.d. Wege, Br. 40;
J. Meijer, Br. 47; Risseeuw, Gr. 48 en
51, 65 en 83; A. Riteco, Br. 53; P.
Haartsen. Br. 54; A. Vermeulen, Br.
55; M. Quaars, Br 56; O. Meijer. SI.
57 en 74; A. de Munck, Br. 61; Roo-
kus, Br. 62 en 66; M. v.d. Broecke,
Br. 71 en 85; Jac. Quaars, Br. 73; P.
v.d. Walle, Br. 78; C. Klaaijsen, Br.
80; D. Morel, Gr. 82.
SLUIS.
Postduivenvereen. „Tot Weerziens"
alhier. Uitslag prijsvlucht uit Breteuil
op Zondag 1 Mei. Prijswinnaars;
Jos v Balkom 1 en 8; O. de Meijer
2; C. vd Walle 3 en 10; L. Dhondt
4, 6, 7, 9 en overduif; A. Debaedts 5,
SCHOONDIJKE.
Duivenvereeniging „Eerste de Beste"
alhier Uitslag prijsvlucht Arras op 1 Mei
Prijswinnaars waren:
Mabesoone 1, 4, 7, 15 en 16; Ris
seeuw 2, 3, 5, 9 en 18; Block 6;
Moelaert 8; J. de Jonge 10 en 17;
Dobbelaere 11 en 19; W. de Zwart
12; J. de Hullu 13; J. v. Lare 14.
VOETBAL.
BIERVLIET.
Oostburg II—Biervliet II 1—8.
Zondag had de ontmoeting plaats
tusschen Oostburg II—Biervliet II.
Biervliet II was de geheele wedstrijd
verre in de meerderheid en zoo zien
U kent niet het verschil tusschen
Duitsch en Poolsch. Wij spreken dik
wijls in het dialect van de boeren,
die bij ons in de buurt woonden.
Una merkte in zichzelve op, dat dit
een leugen was, maar zij zweeg voor
het oogenblik.
Toen zij tenslotte aankwamen, was
er niemand thuis, oogenschijnlijk. Ma
dame Laski lag echter met hoofdpijn
op de sofa, terwijl de gravin bij haar
ouden vader was. Het avondeten
stond op tafel en nadat de maaltijd
afgeloopen was, bracht Elsa, de oude
dienstbode, Una een boodschap over.
Zou Miss Royton zoo vriendelijk
wijlen zijn een paar uur te spelen en
te zingen en Anna en Sasha bij zich
te houden? De graaf was weer in een
van zijn zwaarmoedigste buien en dan
kon alleen muziek hem helpen. Mis
schien zou hij even komen luisteren,
maar niemand moest dan op hem letten.
Una willllgde het verzoek onmiddel
lijk in, want zij zong en speelde altijd
met het grootste genoegen. Olga ging
met glinsterende oogen met haar moe
der mee, terwijl Anna lusteloos op
de sofa ging zitten en Sasha op het
haardkleedje, verrukt luisterende naar
de Schotsche en Iersche liedjes, dans
wijsjes en andere meesleepende muziek.
