BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21.
50895
Uitgave E. Ë00M-BL1EK - Breskens
3®*neetv\e 3voe^e-
Zeeuwsch-Vlaanderen
stiefmoederlijk behandeld?
FEUILLETON
HET SIGNA AL
Officieele Berichten.
47ste Jaargang
Dinsdag 5 April 1938
Nummer 4327
ABONNEMENTSPRIJS:
Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1 40
Franco per post
Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75 Iedere regel meer 10; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
0
In vetband met de vast te stellen
maatregelen ten behoeve van de lucht
bescherming te Groede. worden de
bewoners van huizen in de kom der
gemeente, wier woning van een kel
der is voorzien met een steenen of
betonnen zoldering, uitgenoodigd, daar
van opgave te doen ter gemeente
secretarie voor of op 9 April a.s.
DE BURGEMEESTER.
De heer H. J. Peppink schrijft onder
bovenstaande titel het volgende in de
„Auto-Kampioen":
Zeeuwsch-Vlaanderen- hoeveel
Nederlanders weten van dit gebieds
deel méér af dan dat het in het uiterste
zuid-westen van ons land ligt, ten
zuiden van den breeden zeearm, die
Wester-Schelde of Hont heet? Bij
sommigen schemert dan nog vaag iets
uit schoolboekjes onthouden, een enke
ling weet, dat Willem Beukels in de
14e eeuw in Biervliet het haringkaken
heeft uitgevonden, iemand anders her
innert zich iets over het verdronken
land van Saeftinge en den Braakman.
En als wij dan tenslotte nog memo-
reeren, dat Sas van Gent wat te maken
heeft met een uitweg naar zee ten bate
van Belglsch-Vlaanderen, och, dan
hebben we wel zoo'n beetje de door-
snee-kennis van den gemiddelden Ne
derlander over dat verafgelegen stukje
van het vaderland gecatalogiseerd.
Vraagt u eens aan den besten auto
mobilist, hoe die naar Zeeuwsch-
Vlaanderen zou rijden. Hij zal zich be
denken aarzelend bang om een
blunder te begaan zal hij iets mom
pelen van ,,'k g'loof over Vlissingen"
Dan moet u niet aanhouden, niet
verder in den geest van „ja, maar dan
kom je heelemaal in het westelijk deel
van Zeeuwsch-Vlaanderen,maar
als je nu eens in Terneuzen moet zijn
....711" Want als u in dezen geest
verder Informeert, dan zou iemand, die
Naar het Engelsch.
Jaren geleden had er een heel treu
rig voorval in hun gezin plaats gehad:
op een zomermiddag had Lady Tar
rant met haar drie zoontjes zich op
een klip vlak aan zee in de zon zitten
koesteren. Op onbegrijpelijke wijze
was het viertal in het water gevallen
en hoewel hulp spoedig nabij was,
werden alleen de moeder en het
jongste zoontje gered. Lady Beatrice
was echter zoo ernstig aan den rugge-
graat gekwetst, dat zij tot bed en lig
stoel veroordeeld was. Hun eenige
zoon Vincent was evenals zijn vader
officier en bekleedde nu een hoogen
post in het leger.
Zijn vriend en wapenbroeder in In-
dié was majoor Royton geweest, die
daar tengevolge van wonden, opge-
loopen in een grensschermutseling, over
leden was, na Vincent verzocht te
hebben voor zijn vrouw en kinderen
te zorgen en vooral op de opvoeding
op de hoogte is van de situatie, u
moeten adviseeren oméérst bij
den A.N.W.B. grensdocumenten te
gaan halen, aangezien tot onze schande
erkend moet worden, dat de beste
weg naar Zeeuwsch-Vlaanderen ons
dwingt om over Antwerpen te rijden 1
En dat zal dan ook wel een van de
voornaamste redenen wezen, waarom
er tal van menschen zijn, die de
bloeiende meidoorns van Walcheren
kennen en het Zuid-Bevelandsche ge
bied, doch waarom Zeeuwsch-Vlaan
deren door gebrek aan belangstelling
van de overheid gedwongen wordt,
zich op België te oriënteeren.
Er is natuurlijk geen enkel bezwaar
tegen, dat zij, die in Zeeuwsch-Vlaan
deren wonen, naar Gent of Brugge of
Antwerpen gaan. Juist in onze dagen
stemt het tot vreugde als men een
grenslijn niet voor een barrière aanziet
en metterdaad toont, dat vriendschap
met een naburig volk van de aller
grootste beteekenis is. Internationale
verbroedering is immers geen veelvuldig
voorkomend verschijnsel en 'n goede
buur is dikwijls meer waard dan een
verre vriend.
Doch de wijze, waarop de Zeeuwsch-
Vlamingen dit laatste aan den lijve
gevoelen, overschrijdt een andere grens 1
In Zeeuwsch-Vlaanderen rijden bijna
1000 personenauto's, ruim 400 motor
rijwielen, bijna 600 vrachtauto's en een
drie dozijn autobussen in totaal dus
bijna 2000 motorrijtuigen. Door hun
eigenaars wordt géén cent minder
motorrijtuigenbelasting betaald dan el
ders in den lande. Oók betalen de
Zeeuwsch-Vlaamsche weggebruikers
telkenmale, als zij benzine koopen. mee
aan de groote riviei bruggen. Ook alle
andere motorrijtuigenbelastingen bren
gen zij op. Uit hoofde van hun geo
grafische ligging profiteeren zij buiten
gewoon weinig van de wegenverbete
ring, die mede van hun geld!
elders in Nederland tot stand wordt
gebracht. Wel ondervinden zij dagelijks
aan den lijve, dat er in Zeeuwsch-
Vlaanderen slechts enkele wegen zijn,
die aan redelijke eischen voldoen. Over
tertiaire wegen, die in bedroefd slech
ten staat verkeeren, moeten zij dagelijks
hobbelen, aldus den levensduur van hun
voertuigen aanzienlijk verkortend en de
reparatierekeningen belangrijk opschroe
vend.
Ziet, dit is alles erg onbillijk. Maar
afgezien van het feit, dat de wegen
verbetering in dit gebied heel wat
voortvarender kon worden afgewerkt,
verkeeren de Zeeewsch-Vlaamsche
automobilisten en motorrijders toch wat
van zijn eenigen zoon toe te zien. Daar
hij zelf zoo ver van Engeland was, had
Vincent zijn vader verzocht gedurende
zijn afwezigheid deze taak op zich te
nemen, en de kolonel kweet zich hier
van met hart en ziel. Gemakkelijk was
zijn taak evenwel niet, want de vrouw
was een koppig, lichtzinnig schepseltje,
dat spotte met zijn raadgevingen, haar
geld verkwistte en de kinderen aan
hun lot overliet, terwijl zij allerlei
pretjes najoeg. Eindelijk trouwde zij
weer met iemand, die een avonturier
bleek te zijn. Cyril, haar zoon, kon
het thuis niet langer uithouden en
zocht zijn fortuin op zee. Una bleef
bij haar moeder en vond troost in haar
kunst. Het was Lady Tarrant, die het
eerst haar talent voor cello-spel ont
dekt had en er bij mrs. Royton op
aangedrongen had, dat Una van de
beste meesters zou les krijgen, om dit
te ontwikkelen. Maar de heerschzuch-
tige stiefvader, Ferdinand Colman,
bracht weldra zijn vrouw aan het ver
stand, dat dit alles geld en tijd ver
morsen was, zoodat zij er veel ver
standiger aan zou doen haar aan huis
houdelijk werk te zetten. Una stoorde
zich niet aan zijn bedreigingen en
waarschuwde mr. Colman, dat zij het
huis zou verlaten, als hij zich weer
dit aangaat, in een niet veel onbillijker
positie dan bijvoorbeeld andere motor-
rijtuigbezitters, die ook regelmatig over
tertiaire wegen moet rijden.
Pas wanneer iemand uit Zeeuwsch-
Vlaanderen naar een ander deel van
Nederland wil, doet de onrechtvaardig
heid zich bijzonder sterk gevoelen.
Want dan is hij aangewezen op veer
diensten, die schatten verdienen aan
tijd en geld (tenzij hij zich den uiter
aard ook geld kostenden omweg
door België wil getroosten). Vier veer
diensten bestaan er over de Wester-
Schelde; men kan niet zeggen, dat ze
slecht geoutilleerd zijn tegenwoordig,
de booten, die er varen, zijn ruim,
het op- en afrijden Is niet overal bij
zonder omslachtig, de vervoerscapaci
teit is voldoende. Maar de dienstrege
lingen zijn d.'C zeker niet
Tusschen Breskens en Vlissingen kan
men in elke richting 12 maal per dag
overvaren, waarmee (inclusief op- en
afrijden, doch exclusief de wachttijden)
telkens Vs uur gemoeid is. Voor een
auto van het type Ford betaalt men
per overvaart f 1,voor eiken inzit
tende (óók voor den bestuurder!) bo
vendien f 0.40 a f 0.50. Na 21.30 uur
's avonds vormt echter de Wester-
Schelde een onoverkomelijk obstakel,
evenals vóór 6.15 uur 's morgens. Des
Zondags gaat de laatste boot van
Vlissingen om 19.25 uur. Zelfs al maakt
men van tienrittenboekjes of abonne
menten gebruik, waardoor een zekere
reductie wordt verkregen, dan nog is
het duidelijk, dat slechts dringende
redenen iemand uit Sluis, Aardenburg,
Oostburg enz. zullen kunnen nopen om
een bezoek aan Walcheren te brengen.
Commercieel is het gebied welhaast
gedwongen, zich op België te oriên
teeren, wat in nog veel sterker mate
voor Oostelijk Zeeuwsch-Vlaanderen
geldt, waar de afstanden tot Antwer
pen en Brussel nog veel kleiner zijn,
de veerdiensten echter nog minder
frequent dan tusschen Breskens en
Vlissingen.
De stoombootdienst Vlissingen-Bors-
selen-Terneuzen immers is voor een
automobilist ronduit gezegd onbruik
baar. Dit traject vergt (mede in verband
met het aanleggen op Zuid-Beveland)
niet minder dan 1l/» uur: een met vier
personen bemande Ford moet heen en
terug f 11.60 betalen 1 In totaal 4 dien
sten per dag, de laatste boot gaat door
de week om 16 uur, Zondags om
18.10 uur.
Van Terneuzen gaat nog een andere
veerdienst uit, namelijk naat Hoede-
kensketke. Ook die verbinding is verre
met haar studie bemoeide. Sindsdien
bepaalde hij zich tot het maken van
spottende opmerkingen; Una gaf al
haar vrijen tijd aan haar geliefde stu
die, in de hoop, dat zij eens, dank zij
haar talent, in haar eigen onderhoud
zou kunnen voorzien.
De oorlog wekte ook Una op haar
plicht jegens het vaderland te doen
en zij bracht door haar zingen en
spelen menig lichtpuntje in het treu
rige hospitaalleven van arme gewonde
soldaten. Haar bestaan was tot nog
toe gelukkig en voldoeninggevend ge
weest tot op dezen avond, nu in de
zaal de laatste klanken van haar af
scheidsconcert weerklonken hadden.
Kolonel Tarrant zweeg, tot zij het
huis binnengetreden waren; toen keek
hij liet jonge meisje onderzoekend aan
en zei ernstig:
Kindlief, je hebt mij doen schrikken
met dat praten over nieuwe moeilijk
heden en je plan, om ergens anders
je geluk te beproeven. Daar moet je
niet aan denkenl Zet gauw je hoed af
en kom even bij mij in de bibliotheek,
dan kunnen wij eens bespreken, wat
er gedaan kan worden.
Terwijl Una de gang doorliep, ging
er een deur open en hoorde zij luid
gelach en gepraat, daarop begon iemand
van ideaal, men is dan 3I, uur „op zee",
de kosten bedragen voor denzelfden
wagen met bemanning heen en terug
f 5,20. De laatste boot gaat op werk
dagen om 20.35 uur en Zondags even
eens om 20,35 uur. In totaal kan men
5-maal van Terneuzen naar Hoedekens-
kerke en omgekeerd 6 maal komen per
dag.
De vierde veerdienst vertrekt van
Walsoorden en legt aan in Hansweert.
Over deze verbinding is al heel veel
te doen geweest. Kostbaar is zij na
tuurlijk (f 5,20 voor auto -)- bemanning
heen en terug). Frequent is zij natuur
lijk niet: 8 diensten per dag heen en
terug, 's Avonds laat kan men alweer
natuurlijk niet overvaren, want de
laatste boot gaat om 20.35 uur.
Ofschoon de afstand van Hulst tot
Bergen op Zoom via dit veer slechts
46 km is en over Antwerpen 73 km,
dénkt niemand er aan om via het Wes-
terscheldesche veer naar Noord-Bra
bant te rijden. Ondanks het feit, dat
via Antwerpen heen en terug tot acht
maal toe een douanegrens moet worden
gepasseerd en in de Scheldetunnel per
keer 10 francs aan tolgeld moet worden
betaald, is het veel economischer om
over vreemd grondgebied te rijden.
Dit zijn dan de hoofdzaken uit de
Zeeuwsch-Vlaamsche verkeers-lijdens-
geschiedenis. Wij hebben nu nog met
geen woord gesproken over de fietsers
en hun belangen over het feit, dat
door het zeldzaam voorkomen van be
hoorlijke rijwielpaden ook het overige
verkeer heel vaak sterk belemmerd
wordt. Wij hebben buiten beschou
wing gelaten de ontelbare wankele
brugjes, die men op een inspectietocht
door dit mooie land passeert geen
gewag gemaakt van de extra gevaren,
die de langs de wegen verdiept iig-
gende, onbestrate tramrails opleveren
en het evenmin gehad over de onvol
doende bermbebakening, welke in dit
waterland op mistige dagen ontzetten
de gevolgen kan hebben Een geheel
complex van andere belangen, verband
houdend met 's lands defensie blijft
hier volkomen onbesproken, aangezien
het buiten het kader van de Auto
kampioen valt. (Een nauwkeurige be
studeering lijkt het overigens ten
zeerste waard!)
Is het dan te veel gezegd, als wij
over een stiefmoederlijke behandeling
van Zeeuwsch-Vlaanderen spreken?
Wie meenen mocht, dat Zeeuwsch-
Vlaanderen meer Vlaamsch zou zijn
dan Zeeuwsch, vergist zich deerlijk.
Integendeel frappeerde het ons telkens
weer, wanneer we door België naar
piano te spelen en werd i Ie deur weer
gesloten.
U hebt mij niet gezegd, dat tante
Beatrice haar ontvangavond hadl zei
Una eenigszins verwijtend. Dan was ik
niet met u mee naar huis gegaan!
Kom, onzin, meisje! Eerst moet je
je wat versterken en dan gaan wij
rustig praten. Er zijn een paar goede,
oude kennissen bij tante Beatrice. Zij
heeft er juist op aangedrongen, dat ik
je zou meebrengen. Kijk eens, alles
staat uitgenoodigd klaar. Neem een
paar sandwiches en een glas wijn, dan
ben je opgewassen tegen je taak.
Una tastte smakelijk toe en kolonel
Tarrant, die de bezorgde uitdrukking
op haar gezicht zag verdwijnen, hoopte,
dat hij zich noodeloos beangstigd had.
Maar haar woorden verijdelden die
hoop.
De dingen zijn plotseling heel an
ders geloopen, dan ik gedacht had,
kolonel Tarrant, begon zij. Gisteravond
kwam mijn stiefvader in opgewonden
toestand thuis, kennelijk onder den
invloed van sterken drank; hij vertelde
ons, dat hij door Duitsche spionnen
achtervolgd werd en dat wij hem
moesten verbergen. Noch moeder,
noch ik geloofden hem; hij heeft al
tijd zulke zonderlinge denkbeelden,
dit deel van ons vaderland reden, hoe
oer-Nederlandsch de dorpen en stadjes
zijn, hoe echt Zeeuwsch het landschap
is! Ziet die keurige straatjes, smal zijn
ze, ongetwijfeld, maar ook dat is een
Nederlandsch kenmerk. Ze zijn goed
geplaveid, goed onderhouden, voorzien
van keurige trottoirs. De huizen blin
kend van properheid, goed in de verf,
wars van slonzigheid of rommel. Het
Nederlandsche karakter van dit vroe
gere Generaliteitsland dateert trouwens
ook niet van vandaag of gisterenl
Eeuwenlang reeds is Zeeuwsch-Vlaan
deren Nederlandsch eeuwenlang
heeft de Westerschelde het van het
vadeiland gescheiden eeuwenlang
heeft het fiere Zeeuwsche volkskarakter
de gevolgen van die scheiding zoo
goed mogelijk getracht te niet te doen.
De komst van den auto zou het volk
In deze moeilijke taak aanzienlijk heb
ben kunnen helpen. Niet, dat wij hier
een goed woordje zouden willen doen
voor een brug over de Westerschelde,
zoover mogen we zeker niet gaan,
maar dat eischen de Zeeuwen daar
ten zuiden van de Hont ook geens
zins. Zij begrijpen wel, dat afgezien
nog van het internationaal karakter,
dat deze zeearm heeft, het maken van
een vaste of beweegbare brug op zoo
veel technische moeilijkheden zou stui
ten, dat de Moerdijkbrugbouw daarbij
vergeleken nog maar kinderspel zou
zijn. Ook economisch zou deze brug-
bouw over de Westerschelde niet te
verantwoorden zijn (om van een tun
nel nog maar heelemaal niet te spre
ken).
(Wordt vervolgd).
UIT DE STAATSCOURANT.
Uitvoer naar België.
De Minister van Economische Za
ken heeft, met intrekking van vorige
regelingen, bepaald dat het bedrag ter
bestrijding van de kosten, verbonden
aan het uitgeven van certificaten, ten
aanzien van uitvoer van versche zee-
visch naar België en Luxemburg thans
is vastgesteld op 2 cent per 10 K.G..
met een minimum van 10 cents. De
bedragen zullen worden afgerond naar
boven tot veelvouden van 5 cent, en
moeten bij afgifte van het certificaat
worden voldaan.
Mond- en klauwzeer.
De officieele gegevens voor W. Z.
Vlaanderen vermelden de volgende
cijfers gedurende de maand Januari
als hij gedronken heeft. Maar van
ochtend vroeg werden wij door drie
mannen van den recherchedienst wak
ker gebeld, die hem kwamen arrestee
ren, o, ik schaam mij om het te zeg
gen als een geheim agent van
Duitschland. Hij lag in bed te slapen,
maar zij maakten hem wakker en lie
ten hem documenten zien, die hem
deden razen en tieren en zeggen, dat
hij een genaturaliseerd Engelschroan
was en het onschuldige slachtoffer
van Duitsche kwaadwilligheid. Ik ver
foei hem en zou mij in zijn arrestatie
verheugen, als het niet om moeder
was. Hij zit nu gevangen en het huis
is in het bezit van de autoriteiten.
Door speciale vergunning van Mr.
Cranser, die ons al zoo lang gekend
heeft, mochten moeder en ik onze be
zittingen naar nicht Marmaduke over
brengen, waar moeder voor onbepaal-
den tijd zal blijven met Janet als hulp.
Maar het schijnt, dat er niets geen geld
is overgebleven dan mijn jaargeld van
zeshonderd gulden- Moeder heeft dien
verachterlijken man haar heele fortuintje
in handen gegeven.
(Wordt vervolgd).