BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Het vreeselijk geheim.
Uit de oorlogvoerende landen
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
FEUILLETON
mei AKKER's KLOOSTtRBALSÊM
Buitenland
47ste Jaargang
Dinsdag 8 Maart 1938
Nummer 4319
ABONNEMENTSPRIJS:
Per drie maanden 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I I 40
T Franco per post
Buitenland per jaar I 6.50 - Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75 Iedere regel meer 10; 15. Ingez Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels I 0.40 (bij vooruitbetaling)
Werk voor Nederlandsche
landarbeiders
in Duitschland,
De minister van sociale zaken heeft
aan de gemeentebesturen medegedeeld,
dat evenals het vorige |aar er in den
loop van dit jaar een groote werkge
legenheid zal bestaan voor Nederland
sche landarbeiders in Duitschland. Be
halve in het Rijnland en Westfalen,
zullen landarbeiders kunnen worden
geplaatst in Hannover, in de streek
tusschen Bremen en Oldenburg en,
doch in geringere mate, in Mecklen
burg.
Ongehuwde melkknechten, die 10
a 12 koeien kunnen melken, genieten
kost en inwoning, benevens 40 a 50
R.M. per maand. In grootere stallen
kan worden gerekend op een loon van
I a 5 Mark per koe per maand boven
kost en Inwoning, zoodat melkers, die
meer koeien kunnen melken en ver
zorgen, komen tot loonen van 70 a
90 R.M. per maand boven kost en
inwoning.
Een gedeelte van het loon wordt
uitgekeerd in natura, zooals b.v. vrije
woning, vuur, licht, melk, brood en
broodgraan, aardappelen, in sommige
gevallen een vet varken e.d benevens
een bedrag aan geld.
In de grensstreken zijn de loonen
voor alle categorieën arbeiders iets
lager.
Ingevolge de met de Duitsche re
geering gesloten overeenkomst kunnen
de loouoverschotten of besparingen
van Nederlandsche werknemers, die
in Duitschland wonen, tot 85 pet. via
den Nederlandschen rijksconsulent voor
sociale zaken te Oberhausen (Rijnland)
naar Nederland worden overgemaakt.
Zooals de ervaring in de laatste
jaren heeft geleerd is deze arbeid het
meest geschikt voor landarbeiders.
Daarnaast acht de minister het plaat
sen van landarbeiders in Duitschland
van zeer groot belang ter bestrijding
van de werkloosheid ten plattelande
De minister stelt het daarom op
hoogen prijs, indien de gemeentebe
sturen medewerking willen verleenen
om aaabod voor deze werkgelegenheid
te krijgen. Deze arbeid kan in de
eerste plaats worden aangeboden aan
bij het orgaan der arbeidsbemiddeling
in de gemeenten |ingeschreven werk
zoekende landarbeiders; hij kan echter
ook worden aangeboden aan inwo
nende zoons van landarbeiders en
van kleine boeren.
ïi.
Ik weet het niet, hernam zij. Ik kan
er met mij zelve niet eens over wor-
den.
Gelooft gij vergeef mij deze
vraag gelooft gij, dat hij Valeska
in het ongeluk kan hebben gebracht?
Bertha, dat weet God alleen. Een
is de schuldige; mijn geliefde is het
niet en vader beweert dat Robert het
niet Is. Ik durf niet te beslissen.
Maar hoe denkt gij over hem?
Eerlijk gezegd, ik zie niet in, hoe
hij deze zware schuld op zich zou
hebben kunnen laden. Maar Arno was
het niet. Meer kan ik niet zeggen.
Uit hetgeen ik zooal gehoord had,
kon ik nog geen beslist gevolg trek
ken en verwachte nu met spanning de
komst van Robert. De eerste indruk,
dien ik van hem kreeg, sprak te zijnen
gunste. Hij had een sl mke gestalte,
een vlugge houding en een aangenaam
uiterlijk. Voor mij was hij spoedig
zeer hartelijk.
De minister noodigt de gemeente
besturen uit er voor te willen zorg
dragen, dat door het orgaan der ar
beidsbemiddeling in de gemeente, zoo
noodig in overleg met het orgaan der
steunverleening, wordt nagegaan welke
landarbeiders in de gemeente voor
aanbieding van deze werkgelegenheid
in aanmerking komen. Het orgaan
der arbeidsbemiddeling dient de aan
biedingen zoo spoedig mógelijk door
te zenden aan de districts-arbeidsbeurs,
waaronder het ressorteert.
Den arbeiders zal onder het oog
dienen te worden gebracht, dat zij
zich verbinden tot het verrichten van
arbeid bij een bepaalden werkgever
en dat zij, indien zich moeilijkheden
voordoen, die zij niet zelf met den
werkgever kunnen regelen, zich kun
nen wenden tot het betrokken Ar-
beitsamt.
Indien ook dan geen bevredigende
oplossing wordt verkregen, kunnen zij
zich wenden tot den Nederlandschen
rijksconsulent voor sociale zaken te
Oberhausen (Rijnland), die daarna zoo
spoedig mogelijk, in samenwerking
met de betrokken Duitsche instanties,
een onderzoek zal instellen. Voordat
dit onderzoek heeft plaats gehad mo
gen de arbeiders hunne betrekking
niet verlaten, daar anders een behoor
lijk onderzoek niet mogelijk is. Het
voortdurend wisselen van werkgever
zal trouwens worden tegengegaan.
Wel zullen de Arbeitsamter medewer
ken om arbeiders, die niet op hun
plaats zijn bij een bepaalden werkge
ver, bij een anderen werkgever over
te brengen.
De minister teekent hierbij aan, dat
bij weigering tot het aanvaarden van
dezen arbeid de betrokken arbeiders,
die steun ontvangen of bij een werk
verschaffing zijn geplaatst voor derge
lijke overheidszorg voorloopig niet
meer in aanmerking dienen te komen,
terwijl ingeval hun uitkeering uit een
werkloozenkas wordt verstrekt, daar
tegen bezwaar behoort te worden ge
maakt, een en ander tenzij door den
minister of van zijnentwege anders
wordt beslist.
Het vorenstaande geldt ook bij
weigering van werk van inwonende
zoons van landarbeiders of kleine boe
ren, die in zorg zijn, met dien ver
stande, dat bij het bepalen van het
steunbedrag of bij plaatsing bij een
werkverschaffing van het hoofd van
het gezin of den kostwinner rekening
dient te worden (gehouden met het
inkomen, dat inwonende zoons hadden
kunnen verdienen, indien zij den ar
Ik gevoel mij als een gelukkige
schoolknaap, die eens met de vacantie
overkomt, oom, zeide hij Wat hebt
gij hier toch een schoone bezitting!
Er rust echter een schaduw op
Robert, die voortdurend mijn leven
verduistert, hernam de landheer.
Het gelaat van den jongen man nam
een ernstige uitdrukking aan.
Arme Valeska, riep hij weemoedig
uit. Wat was het toch verschrikkelijk!
En hebt gij nog geen enkele aan
dulding, oom?
O, ik weet, wie het deed, hernam
de landheer. Maar spreek er niet meer
over, Robert; het is mij onverdragelijk
er steeds aan herinnerd te worden.
Mij scheen het toe, dat de jonge
man al te geneigd was om te gehoor
zamen.
Wij brachten den eersten avond na
zijn aankomst zoo aangenaam mogelijk
door. Den volgenden morgen, terwijl
de jonge officier Irmgard bij het tee
kenen gadesloeg, zeide hij plotseling:
Als gij er niets tegen hebt, nicht,
zou ik gaarne het graf van Valeska
eens bezoeken. Hebt gij en juffrouw
Halm lust mede te gaan?
]a, ik ben er toe bereid, hernam zij
ernstig.
Wij gingen. De weg door het
beid in Duitschland hadden aanvaard.
Ten aanzien van de z.g. B-boeren
merkt de minister op, dat deze circu
laire alleen geldt voor inwonende
zoons niet-kostwinners. Voor de B.-
boeren zelf en voor de voor hen in
de plaats tredende zoons-kostwinnaars
geldt zij echter niet.
Radio en Esperanto
Het is nog geen twintig jaar gele
den, dat voor de eerste maal heel
flauw, heel in de verte de stem van
een mensch werd gehoord, die door
de Noordzee van ons gescheiden was.
Sindsdien zijn de apparaten veel ver
beterd en thans is het mogelijk zelfs
de stemmen uit Amerika en Indiê op
te vangen. Maar helaas, ook nu open
baart zich weer de moeilijkheid der
talen Vroeger meende men, dat er
buiten het Nederlandsch slechts drie
talen waren: Fransch, Engelsch en
Duitsch. Nu weten wij echter, door
middel van de radio, dat er nog heel
wat meer talen gesproken worden. Om
die allemaal te leeren zouden wij meer
dan een menschenleeftijd noodig heb
ben. En toch zouden wij zoo graag
weten, wat al die volkeren te vertellen
hebben.
Teen voor het eerst de Paus te Rome
voor de microfoon zou spreken was
dat voor heel de katholieke wereld een
grootsch gebeuren. Op de vastgestelde
tijd stonden alle ontvangtoestellen open.
En wat hoorden de meesten De stem,
maar ook niets meer dan dat, want de
klank was de meesten vreemd en de
taal onbekend. De zin en de strekking
van het gesprokene ontging hen.
Wat zou men door middel van de
radio een massa kunnen leeren van
onze broeders in het buitenland, als
men de taal maar verstond. Op geen
enkel terrein blijkt de wenschelijkheid
van een internationale taal zoo duide
lijk als op dat van de radio. De radio
stoort zich niet aan afstanden, noch
aan aardrijkskundige grenzen, maar de
taalmuren vormen dagelijks zeer sterk
gevoelde hindernissen.
Reeds in 1928 werd op het Espe-
ranto-congres te Antwerpen de uit
spraak gedaan:
„Esperanto heeft de radio noodig en
de radio heeft Esperanto noodig!"
Tien jaren zijn sindsdien verloopen.
Tallooze propaganda-redevoeringen en
cursussen zijn per radio uitgezonden.
De Esperanto-organisaties, die van
de radio gebruik maken zijn met reu
bosch was zeer aangenaam. De zon
was warm, honderden vogels zongen
en kweelden tusschen de takken en
het tapijt van wilde bloemen onder
onze voeten schitterde in volle pracht.
Gedurende den geheelen weg onder
hield Robert zich met Irmgard over
Valeska. Eenmaal bleef hij onder een
grooten boom staan.
Zeg eens, nicht, sprak hij, houdt
oom Arno von Pahlen verdacht?
Hij beschuldigt hem op de onrecht
vaardigste wijze, hernam zij, en daarom
heeft hij alle verkeer tusschen ons
verbroken. Ik houd hem voor volko
men onschuldig
Ik ook, zeide Robert terstond. Ik
wed om een millioen, dat Pahlen zoo
iets niet kon doen. Maar, Irmgard, wie
zou dan de schuldige kunnen zijn?
Zij hief haar schoon gelaat ten
hemel.
God weet het, hernam zij uit den
grond des harten. In een ander leven
zoo niet in dit, zullen wij het te we
ten komen.
Jawel, jawel, bevestigde Robert met
ijver.
Wij kwamen op het kleine, stille
kerkhof. In een hoek, waar het gras
het dichtst groeide, was het graf van
Valeska Bruhn onder een ouden reus-
zensprongen vooruitgegaan. Bovendien
is de gedachte van een neutrale ge
meenschappelijke taal zoo verbreid en
gemeengoed geworden, dat bijna ieder,
die belang stelt in cultureele aangele
genheden, iets van of over Esperanto
weet. Vele radio-instanties beginnen 't
belang in te zien van Esperanto-uitzen-
dingen. Daarbij denken wij aan de
toeristische uitzendingen van Rome,
Weenen, Kannas, de kunst- en amu
sementsprogramma's vin Parijs en Hil
versum (V.A.R.A.). Reeds jaren lang
zendt de K.R.O. Esperanto-cursussen
uit.
De tijd Is niet ver meer, dat Radio
n Esperanto als twee onscheidbare
broeders de menschheid ten zegen
zullen zijn.
CHINA.
Uit Hankou wordt gemeld, dat zich
in de rijen der Chineesche vrijwilligers,
die zich voor dienstneming in de legers
voor den strijd tegen de Japanners in
China komen aanmelden, een moeder
waren met haar zoon en haar dochter.
De moeder is 58 jaar oud en draagt
den schilderachtigen bijnaam van „moe
der van de Chineesche vrijwilligers".
Deze vrouw had reeds in Mantsjoerije,
bij Peking en in het Noorden van de
provincie Honan voor het Chineesche
militaire leger gewerkt De dochter is
een meisje van 18, dat er in haar
militaire uniform knap uitziet.
Het aantal vrijwilligers is reeds ge
stegen tot 85000. De zoon van de
moeder der Chineesche vrijwilligers
vecht bij Peking tegen de Japanners,
na te voren in Mantsjoerije te hebben
geopereerd.
SPANJE.
Carthagena viermaal
gebombardeerd.
Havas meldt uit Barcelona dat de
luchtmacht der rechtschen gisteravond
Carthagena viermaal heeft gebombar
deerd. De schade is zeer onbelangrijk,
terwijl de republikeinsche vloot niet
werd geraakt.
Generaal Franco deelde mee dat de
doodstraf is uitgesproken tegen 50
legeraanvoerders der regeenngstroepen,
die in Asturiê gewapenderhand waren
gevangen genomen.
achtigen cypres; een eenvoudig wit
kruis was er op geplaatst. Robert
stond aan het graf eenige minuten in
diep stilzwijgen. Zijn gelaat was bleek
van ontroering. Arme Valeska, zeide
hij deelnemend; met al haar schoon
heid, haar vernuft, hare beminnenswaar
dige eigenschappen, is zij toch nog
ongelukkig aan haar einde gekomen.
Wij vertoefden nog eenigen tijd en
toen wij heengingen nam Robert van
het graf eenige grashalmen mede.
Ik wil dit bewaren tot een aanden
ken, zeide hij.
Onderweg vroeg hij aan Irmgard, of
zij geloofde, dat haar vader zich ooit
met Arno von Pahlen zou verzoenen.
Hij zal het niet doen, hernam Irm
gard. Men zou eerder kunnen ver
wachten, dat de sterren van den he
mel vielen, dan dat mijn vader zijn
meening zou veranderen.
De hemel geve het, zeide Robert,
en ik dacht, dat deze wensch eigenlijk
zeer dubbelzinnig was.
Robert begon nu, misschien om ons
op te vroolijken, over iets anders te
spreken. Ik sloeg hem nauwkeurig
gade. Voortdurend wijdde hij ons al
zijn tijd, las met ons, wandelde met
ons door veld en bosch en ging met
ons uit rijden; kortom, hij deed alles.
Onverwachls overvallen
U de venijnige slaken.
Wriji dadelijk met Klooi*
serbalsem, welke lot diep
in de weefsels door dringt.
onmiddellijk verdwijnen de pijnen
omdat de stoffen die de pijnen ver
oorzaken er door worden verdreven.
Doosje 35 ct. Potten 6R'/j ct. en f. 1.04
(Ingez. Med.)
De verblijfplaats van ds.
Niemöller.
De corr. van de Times te Berlijn
meldt:
De president van de voorloopige sy
node van de z.g. Belijdeniskerk, dr.
Muller, heeft gisterochtend in de kerk
van ds Niemöller in Dahlem (Berlijn)
den dienst geleid. Hij las het in zeer
grooten getale opgekomen gehoor het
vonnis van j.I. Woensdag voor en zei,
dat ds Niemöller zich In het concen
tratiekamp Sachsenhausen (24 km be
noorden Berlijn) bevond. Hij voegde
er aan toe, dat ds Niemöller invloed
rijke vrienden had gehad, maar dat velen
van deze vrienden zich van hem af
wenden nu hij naar een concentratie
kamp was gestuurd.
Havas meldt uit Berlijn:
De autoriteiten weigeren te beves
tigen of te ontkennen, dat ds Niemöl
ler naar het concentratiekamp Sachsen
hausen is gebracht. Wel verklaren zij,
dat hij zich nog steeds te Berlijn be
vindt. Indien de predikant werkelijk in
het concentratiekamp is opgenomen,
dan zouden de autoriteiten zich nog
niet tegenspreken, want Sachsenhausen
ligt nog m „Groot-Berlijn".
Ds Boegner, voorzitter van de pro-
testantsche federatie van Frankrijk heeft
een telegram gericht tot de vertegen
woordigers der non-conformistische
kerken in Engeland met het oog op
een gemeenschappelijk protest tegen
de behandeling welke de Duitsche au
toriteiten ds Niemöller doen ondergaan.
De Amerikaansche Liga voor vrede
en democratie deelt mede, dat door
tusschenkomst van den ambassadeur in
Duitschland een door meer dan 100
wat in zijn vermogen was om ons van
dienst te zijn en zich bij ons aange
naam te maken. Altijd was hij in een
goede luim, vroolijk en opgeruimd en
onvermoeid om steeds iets aardigs te
zeggen of te doen.
Nadat hij reeds eenigen tijd bij ons
geweest was, trof hij mij op zekeren
morgen alleen in de oranjerie, waar ik
bezig was een ruiker voor Irmgard te
maken. Hij bood aan mij te helpen
Die geschiedenis met Valeska was
verschrikkelijk, zeide hij plotseling.
Sedert dien tijd is hier in Allenhof
alles aanmerkelijk veranderd.
Hebt gij mijnheer Arno von Pahlen
reeds dikwijls gezien, juffrouw Halm?
Ik antwoordde ontkennend.
Het is zeer hard voor den man,
zeide Robert verder, het spijt mij,
want hij hield zeer veel van Irmgard
en zij beminde hem. Gelooft gij niet,
juffrouw Halm, dat mijn oom nog eens
toegevender zal worden?
Dat geloof ik niet, daar is geen
hoop voor, hernam ik.
En wanneer zij vóór den zevenden
Januari van het volgende jaar niet
huwt, dan gaat dit prachtige landgoed
voor haar verloren. Hoe vreeselijk voor
haar!
(Wendt vervolgd)*
