BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. Een Schoonheidsprinses. V PRESTO i Verschijnt iederen DINSDAG' en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens 3®weext\e 3voe^e- Het Poollicht. FEUILLETON VOOR WAS EN VAAT ESPERANTO. 47ste Jaargang Vrijdag 28 Januari 1938 Nummer 4308 ABONNEMENTSPRIJS: Per drie maanden 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1.40 Franco per post Buitenland per jaar I 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer IO;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels 0 40 (bij vooruitbetaling) 0 m Ter kennis wordt gebracht, dat ge durende den tijd van 3 maanden ter Secretarie ter inzage is nedergelegd het raadsbesluit van 23 December 1937 tot wijziging van de Algemeene Politie verordening. DE BURGEMEESTER. Dinsdagavond omstreeks zeven uur hebben wij het Poollicht, meer bekend als het Noorderlicht, kunnen waarne men, en wel op zoo duidelijke wijze, als wij dit nimmer zagen. Het licht werd waargenomen in een zachtroode kleur, afgewisseld door don- kerroode strepen. De snel passeerende as van de de pressie, die 's middags regen had ge geven, gaf aan de achterzijde een ge heel wolkenloos gebied. Waarschijnlijk was het Noorderlicht er reeds voor de onderwolken verdwenen waren. De zeer merkwaardige tinten, die de wolken na zonsondergang hebben aangenomen, zijn vermoedelijk ontstaan door reflec tie en verstrooiing van de door het Noorderlicht uitgezonden lichtstralen Hoe dit ook zij, de aanblik van den onbewolkten sterrenhemel des avonds was ongelooflijk mooi. Men zal gemerkt hebben, dat het Noorderlicht zeer variabel van uiterlijk is. Nu en dan dooven er plekken uit dan schieten weer stralen ver naar bo ven, dan wordt alles weer zwakker men meent dat het voorbij is, doch eenige minuten later keert het in volle pracht terug. Deze lange duur was een zeldzaam, heid. Hier in Nederland wordt Noor- 30. Naar het Engelsch. Hij was verloofd met een vrouw, die haar engagement met hem verbro ken heeft, Om de een of andere par ticuliere reden had hij nu besloten, dat ik haar dochter moest trachten te vin den en dat ik die dan trouwen zou. Zou ik dit in tien jaar niet doen, dan zou het grootste gedeelte van het geld naar 'n liefdadigheidsinstelling gaan Maar, als het meisje nu eens niet gevonden werd, of als zij dood of ge trouwd was, wat dan? Dan erfde ik alles. En heb je haar nooit gevonden? Zij is het jonge tneisjeHoe ik hier achter kwam, zal een dichtge slagen bladzijde blijven, maar ze werd gevonden. En nu is het: de geschiede nis herhaalt zich: Mijn oom, de O'Re- gan, heeft de moeder van het jonge meisje ten huwelijk gevraagd, maar is nooit getrouwd, en ik, als O'Regan, vraag nu de dochter, maar ik zal haar ook wel nooit trouwen. Desmond, beste kerel: Spreek niet over sterven, eer je dood bent, zooals ze in Jou taal zeggen. Waarom vraag je eigenlijk het meisje ten huwe- derlicht in zwakken vorm in de meeste jaren slechts enkele nachten en dan nog alleen in het Noorden des lands waargenomen. Zooals men weet is het verschijnsel In Noordelijker landen al- gemeener. Bekend zijn de onderzoe kingen van prof. Carl Stormen in Noorwegen, waar men over veel meer gegevens kan beschikken. Waarschijn lijk zal de buitengewone ontwikkeling die het Noorderlicht op Dinsdagavond heeft vertoond, een groot aantal waar devolle waarnemingen opleveren. Nu dit verschijnsel zoo de algemeene aandacht heeft getrokken wordt er ook naar de verklaring gevraagd. Heel in het kort kan men er dit van zeggen: Uit proeven met electrische stroo men door bijna luchtledige buizen weet men, dat gassen in zeer verdunden toestand als er stroom door passeert gaan licht geven en wel in kleuren afhankelijk van den aard van het gas. Feitelijk berusten de neon- en kwik buizen onzer lichtreclames daar op. Nu doet zich soms het geval voor, dat heel hoog in den dampkring, waar de dampkringgassen dus een zeer lagen druk hebben, stroomen van electronen (dus electrische stroomen) passeeren, welke electronen afkomstig zijn van de zon. Dit is altijd in mindere of meer dere mate zoo, doch wanneer het op pervlak van de zon bijzondere roerig heid vertoont n.l. wanneer er veel zonnevlekken te zien zijn worden deze electronenstroomen bijzonder sterk Dit is op allerlei wijzen op aarde merk baar en wel doordat er magnetische stroomingen optreden. Sinds de mensch zooveel gebruik maakt van electrische en magnetische appara turen bemerkt hij dit eerst goed: storingen bij telegrafie waren het meest bekende gevolg van de aanwezigheid van zonnevlekken. Hoog in de zeer ijle atmosfeer bren gen deze electronenstroomen nu de daar aanwezige gassen aan het lichten. Tengevolge van de magnetische eigen schappen van de aarde komen de elec tronen niet zoo maar op de atmosfeer af, doch worden in eigenaardige banen geleid en geconcentreerd op de mag netische polen. Vandaar, dat men meer naar de Zuidpool ook evengoed Zui- derlicht kan waarnemen en de naam Poollicht dan ook de meest juiste is. Het is bekend, dat de electronen lijk? Omdat zij, als mijn weduwe, het geld zou kunnen erven. Ik zal ook mijn testament maken. Het kasteel en den titel vervallen aan een neef. Jack Bentley, die bijzonder gehecht was aan Desmond, veegde terluiks een traan weg en de zieke zelve prevelde: 'Arme kleine Nancy Heb ik je al verteld, dat ze haar hebben trach ten te genezen?Ik geloof, dat zij nu loopen kan. Dat zou een heerlijkheid zijn! Ja, ik heb haar niet gezien, sinds ik naar Afrika ging. Toen was zij ver lamd. Bij mijn terugkeer was zij in een particuliere ziekeninrichting en er mocht niemand bij haar toegelaten worden. Schrijf haar uit mijn naam; zeg haar, dat ik stervende ben, maar dat ik zoo graag zou hebben, dat zij beloofde, de mijne te worden. Zeg maar, dat ik t zoo eenzaam heb en ik ook zoo be zorgd ben voor haar geluk, vat je? Ik zal het doen, Desmond. En ga dan nu maar weer rustig liggen! Een half-jaar later stapte een flinke, gebruinde reiziger in den bus, die reed tusschen het station en de kust van Connemara. Ofschoon hij iederen steen op den weg kende, leek het hem een eeuwig heid, eer hij het pad naar Claragh be reikte. Eindelijk stapte hij uit, nam zijn valies op den schouder en liep vlug in de richting van het aardige, lage huis, geheel verscholen achter de bloe- Iaag ook van beteekenis is voor de voortplanting van de radio-golven en daardoor bestaat er nauwe samenwer king tusschen den Noorderlicht-onder- zoeker prof. Störmer en dr v. d. Poll van het Philips - laboratorium te Eind hoven. Het zal ieder duidelijk zijn, dat wij hier te doen hebben met een verschijn sel, dat zich zoo hoog in de atmosfeer afspeelt (100—1000 km), dat het met het „weer" niets te maken heeft. Wel interessant is, wat door de cor respondent van het Alg. Handelsblad uit Weenen werd geseind: Hedenavond ongeveer kwart over acht werd de Weensche brandweer ge alarmeerd voor een enormen brand, die ergens in de stad moest zijn uitgebro ken, daar de heele hemel in het noor den in rossen gloed stond, en tot kwart voor negen kwamen niet minder dan 520 aanmeldingen van een grooten brand binnen Ook uit de omgeving kwamen telkens berichten over groote btanden die ergens moesten woeden. Pas op laatstgenoemd uur wist men bij de brandweer wat er werkelijk aan de hand was, n.l. een natuurverschijn sel, een Noorderlicht van zulk een ir.: 7 of. (Ingez. Med.) men. Wat was dat?Een lieflijke mezzo-sopraan zong vol overtuiging: „Keer terug naar Erin, Mavourneen, Mavourneen, Keer terug, Aron, naar het land van uw geboorte! Hij volgde den klank van die stem en die leidde hem naar den ruimen salon. De balkondeuren stonden wijd open. Een oogenblik bleef hij vlak bij den drempel, genietend van de heer lijk-geurende jasmijn. Een bevallig figuurtje, geheel In het wit gekleed, zat met den rug naar hem toe aan de piano. Hij luisterde getroffen naar haar zingen. Evei later ging de gangdeur open en trad de grijze butler binnen. Hij stak twee lampjes aan en stond met zijn zilveren blad onder den arm naar haar te luisteren. Ben jij dat, Mulhern? Husha, Miss! Wie ter wereld zou het anders zijn? U zoudt de steenen naar u toelokken met uw zingen! Hoor eens, Mulhern, is Mrs. Bla ke al terug? Neen, Miss Nancy. Mrs. Blake en mijnheer kunnen eerst over een uur of twee, drie terug zijn. Wilt U al thee hebben, Miss Nancy? Graag, Mulhern. Ze stond op van de plano en de man bij de open deur kon bijna de verzoeking niet langer weerstaan, om binnen te gaan, toen zij op het haard- sterkte en met zoodanige verschijnselen, als men nog nooit had beleefd. Op de sterrenwacht „Urania" werd het na tuurverschijnsel door het geheele per soneel aandachtig gevolgd en gefoto grafeerd. Dr Friedrich Schemborg. de directeur, verzekerde, dat men een der gelijk verschijnsel in Midden-Europa nog nooit had gezien. Hij schreef het toe aan een verhoogde activiteit der zon, welker electronen ongeveer 400 km boven de aarde stikstof In gloed zette. Volgens sommige ooggetuigen werd de hemel eerst geheel wit, met groote stralenbundels als van enorme schijn werpers, daarna vol roode gloend-ros- sige vlekken, die aan een grooten brand deden denken. Op een oogenblik zag men een enorme roode streep, die een groote sector van den hemel ten Noor den van Weenen tot aan den Kahlen- berg bestreek, om daama weer in een vreemd wit schijnsel over te gaan. Na ongeveer een uur, precies te tien mi nuten over negen, was dit natuurver schijnsel, dat honderdduizenden op de daken en andere hooge plaatsen ge dreven had, voorbij. Twintig minuten later begon 't echter opnieuw en het duurde nog eenigen tijd. De telefonische aanvragen bij het centrale meteorologische Instituut te Weenen waren van dien aard, dat deze door de radio te tien minuten over tien moest laten verzoeken van aanvragen verder verschoond te blijven. Voor velen zal tegenwoordig het woord Esperanto niet louter meer een klank zijn, maar men zal weten, dat hiermede bedoeld wordt de wereld- hulptaal, waarmee armen en rijken, be gaafden en minder begaafden zich in het buitenland kunnen behelpen. In vele gevallen schenkt men aan deze mooie taal verder geen aandacht; men laat Esperanto voor wat het is. Natuurlijk treft men ook personen aan, die er afwijzend tegenover staan. Men heeft immers reeds het Engelsch, Fransch en desnoods het Dultsch, om zich in den vreemde te behelpen. Waar- kleed naast den hond ging zitten. Ik ben het met al dat zingen van: „Keer terug naar Erin"O, Shamrock, zal hij dan nooit komen! Ik heb hem liefheb hem altijd liefgehad. En nu heeft hij mij geschre ven, of ik de zfine wil wordan, de zijne. Sham! Dan moet hij mij toch ook een beetje hebben lief gehad. Maar hij heeft mij vergeten, verge ten voor dat mooie meisjeI Is schoonheid zoon gevaarlijk bezit, zeg. O, als ik nu maar wist of hij leefde, of dat hij dood is; ik zou hem alles kunnen vergevenToe, Sham, vertel nu eens of hij ooit weer terug zal komen. Langzaam stond ze op, met smach- tenden blik in haat lieflijk grijze oogen. Er volgde een geritsel in het kreu pelhout; haastige voetstappen ijlden na derbij; een kreet van overheerlijke ver rassing van haaren hij hield haar teeder in de armen gesloten. Hij was dus tot haar teruggekeerd! O, dat genot, toen ze elkaar einde lijk hadden weergevonden, na al die ellende voor beide partijen, die daar aan voorafgegaan wasl Nog steeds hield hij haat in de ar men en na enkele minuten eerst voelde hij zich in staat, om te zeggen: ja, lieveling, eindelijk, eindelijk ben ik dan weergekeerd! En nu zullen wij nooit meer schelden. Ik heb gewacht op je Desmond. O, maar dat wachten duurde zoo langI Maar nu ben je er dan och en dat is immers al wat ik ver- om zal men er nu nog een vreemde taal bijslepen Bij deze redeneering ziet men even wel een voorname factor over het hoofd. Is wel ieder in staat om een moderne taal goed te Ieren spreken en schrijven 7 Ieder, die een vreemde taal bestudeerd heeft, weet, welk een moeite het kost er voldoende mede vertrouwd te geraken. Velen brengen het nooit verder* dan het lezen van eenvoudige lectuur, hoe zij zich ook inspannen. Het voeren van een vlot gesprek is? voor de meesten iets onbe reikbaars. Op internationale congressen zijn nog altijd de tolken onmisbaar. In heel enkele gevallen wordt 'daar één moderne taal als voertaal gebruikt. Hoe anders is het met Esperanto. Deze taal is zoo eenvoudig, dat ieder, be gaafd of minder begaafdjhaar In korte tijd kan leeren. Na I jaar kan ieder Ijverig Esperantist zich met deze taal goed in het buitenland behelpen. Hij heeft de hulp van anderen niet noodig. Hoe prettig is het om in den vreemde ook zelfstandig te kunnen optreden, niet meer afhankelijk te zijn van ande ren, niet meer dat gevoel van minder waardigheid te moeten ondervinden. Niet alleen.op onze vacantiereizen zal deze taal ons helpen, maar ook bij onze handelsbetrekkingen. Tevens zal de onderlinge band tusschen de vol keren worden versterkt. Juist het ver schil in taal Is een groote oorzaak van het wantrouwen tusschen de volkeren, stelt zelf toch ook meer vertrouwen in degenen, die Uw eigen taal spreken, dan in hen, die U niet of moeilijk ver staat Nog velen zijn van mening, dat Es- beranto nooit door ieder zal gesproken worden. Men zegt, dat de menschen er niets van willen weten.(Zeker zal Es peranto niet in een paar jaar de wereld veroverd hebben, maar stap voor stap gaan de Esperantisten voorwaarts, ge trouw aan hun devies: „De toekomst is ons". Ik hoop U In een aantal artikeltjes de overtuiging bij te brengen, dat de wereld wel degelijk'julstert naar de roepstem der Esperantisten. Een vol- volgende keer wil ik U gaarne eerst iets vertellen over het 'ontstaan dezer Taal. 0 lang. Ja, het verleden is nu begraven: wij zijn meester van ons geluk! Ze keek schuw naar hem op: Je bent toch we! zeker, Desmond, dat je Miss Ivers niet meer al is het dan ook maar een héél klein beetje lief hebt? fluisterde zij, zoodra ze zich in voldoende mate hersteld had, om te spreken. Neen, liefste, daar kan je zeker van zijn. Ze is heel mooi, maar schoon heid is maar aan den buitenkant. Haar hart Is ledig: zij verlangde enkel naar positie en geld. Een maand nadat ik buitenlands gegaan was, is zij met Ba ron Burnstein, den rijken bankier, ge trouwd en ze moet hem nu tot den bedelstaf brengen. Andermaal sloot hij haar vol innig heid aan het hart. Kort daarna werd in Dublin het hu welijk voltrokken, en met oprechte ge negenheid werd de O'Regan met zijn jonge vrouw in alle kringen ontvangen. Narclssa had ook het bericht gelezen en zei smalend: Madam O'Reganl Juist, die naam past haar het bestl Zij zou nooit een waardige Prinses van Rathifin zijn ge weest. Misschien had zij gelijkEchter, Nancy heerschte, niet als „schoon heidsprinses'' van Rathifin, in het Wes ten van Ierland, maar als Koninginne, in het hart van haar lnnig-liefhebben- den echtgenoot. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1938 | | pagina 1