BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Een Schoonheidsprinses.
V
PRESTO
i
Verschijnt iederen DINSDAG' en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro
50895
Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
3®weext\e 3voe^e-
Het Poollicht.
FEUILLETON
VOOR WAS EN VAAT
ESPERANTO.
47ste Jaargang
Vrijdag 28 Januari 1938
Nummer 4308
ABONNEMENTSPRIJS:
Per drie maanden 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1.40
Franco per post
Buitenland per jaar I 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer IO;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels 0 40 (bij vooruitbetaling)
0
m
Ter kennis wordt gebracht, dat ge
durende den tijd van 3 maanden ter
Secretarie ter inzage is nedergelegd
het raadsbesluit van 23 December 1937
tot wijziging van de Algemeene Politie
verordening.
DE BURGEMEESTER.
Dinsdagavond omstreeks zeven uur
hebben wij het Poollicht, meer bekend
als het Noorderlicht, kunnen waarne
men, en wel op zoo duidelijke wijze,
als wij dit nimmer zagen.
Het licht werd waargenomen in een
zachtroode kleur, afgewisseld door don-
kerroode strepen.
De snel passeerende as van de de
pressie, die 's middags regen had ge
geven, gaf aan de achterzijde een ge
heel wolkenloos gebied. Waarschijnlijk
was het Noorderlicht er reeds voor de
onderwolken verdwenen waren. De zeer
merkwaardige tinten, die de wolken na
zonsondergang hebben aangenomen,
zijn vermoedelijk ontstaan door reflec
tie en verstrooiing van de door het
Noorderlicht uitgezonden lichtstralen
Hoe dit ook zij, de aanblik van den
onbewolkten sterrenhemel des avonds
was ongelooflijk mooi.
Men zal gemerkt hebben, dat het
Noorderlicht zeer variabel van uiterlijk
is. Nu en dan dooven er plekken uit
dan schieten weer stralen ver naar bo
ven, dan wordt alles weer zwakker
men meent dat het voorbij is, doch
eenige minuten later keert het in volle
pracht terug.
Deze lange duur was een zeldzaam,
heid. Hier in Nederland wordt Noor-
30.
Naar het Engelsch.
Hij was verloofd met een vrouw,
die haar engagement met hem verbro
ken heeft, Om de een of andere par
ticuliere reden had hij nu besloten, dat
ik haar dochter moest trachten te vin
den en dat ik die dan trouwen zou.
Zou ik dit in tien jaar niet doen, dan
zou het grootste gedeelte van het geld
naar 'n liefdadigheidsinstelling gaan
Maar, als het meisje nu eens niet
gevonden werd, of als zij dood of ge
trouwd was, wat dan?
Dan erfde ik alles.
En heb je haar nooit gevonden?
Zij is het jonge tneisjeHoe
ik hier achter kwam, zal een dichtge
slagen bladzijde blijven, maar ze werd
gevonden. En nu is het: de geschiede
nis herhaalt zich: Mijn oom, de O'Re-
gan, heeft de moeder van het jonge
meisje ten huwelijk gevraagd, maar is
nooit getrouwd, en ik, als O'Regan,
vraag nu de dochter, maar ik zal haar
ook wel nooit trouwen.
Desmond, beste kerel: Spreek
niet over sterven, eer je dood bent,
zooals ze in Jou taal zeggen. Waarom
vraag je eigenlijk het meisje ten huwe-
derlicht in zwakken vorm in de meeste
jaren slechts enkele nachten en dan
nog alleen in het Noorden des lands
waargenomen. Zooals men weet is het
verschijnsel In Noordelijker landen al-
gemeener. Bekend zijn de onderzoe
kingen van prof. Carl Stormen in
Noorwegen, waar men over veel meer
gegevens kan beschikken. Waarschijn
lijk zal de buitengewone ontwikkeling
die het Noorderlicht op Dinsdagavond
heeft vertoond, een groot aantal waar
devolle waarnemingen opleveren.
Nu dit verschijnsel zoo de algemeene
aandacht heeft getrokken wordt er ook
naar de verklaring gevraagd. Heel in
het kort kan men er dit van zeggen:
Uit proeven met electrische stroo
men door bijna luchtledige buizen weet
men, dat gassen in zeer verdunden
toestand als er stroom door passeert
gaan licht geven en wel in kleuren
afhankelijk van den aard van het gas.
Feitelijk berusten de neon- en kwik
buizen onzer lichtreclames daar op.
Nu doet zich soms het geval voor,
dat heel hoog in den dampkring, waar
de dampkringgassen dus een zeer lagen
druk hebben, stroomen van electronen
(dus electrische stroomen) passeeren,
welke electronen afkomstig zijn van de
zon. Dit is altijd in mindere of meer
dere mate zoo, doch wanneer het op
pervlak van de zon bijzondere roerig
heid vertoont n.l. wanneer er veel
zonnevlekken te zien zijn worden
deze electronenstroomen bijzonder sterk
Dit is op allerlei wijzen op aarde merk
baar en wel doordat er magnetische
stroomingen optreden. Sinds de mensch
zooveel gebruik maakt van electrische
en magnetische appara turen bemerkt hij
dit eerst goed: storingen bij telegrafie
waren het meest bekende gevolg van
de aanwezigheid van zonnevlekken.
Hoog in de zeer ijle atmosfeer bren
gen deze electronenstroomen nu de
daar aanwezige gassen aan het lichten.
Tengevolge van de magnetische eigen
schappen van de aarde komen de elec
tronen niet zoo maar op de atmosfeer
af, doch worden in eigenaardige banen
geleid en geconcentreerd op de mag
netische polen. Vandaar, dat men meer
naar de Zuidpool ook evengoed Zui-
derlicht kan waarnemen en de naam
Poollicht dan ook de meest juiste is.
Het is bekend, dat de electronen
lijk?
Omdat zij, als mijn weduwe, het
geld zou kunnen erven. Ik zal ook mijn
testament maken. Het kasteel en den
titel vervallen aan een neef.
Jack Bentley, die bijzonder gehecht
was aan Desmond, veegde terluiks een
traan weg en de zieke zelve prevelde:
'Arme kleine Nancy Heb ik
je al verteld, dat ze haar hebben trach
ten te genezen?Ik geloof, dat zij
nu loopen kan.
Dat zou een heerlijkheid zijn!
Ja, ik heb haar niet gezien, sinds
ik naar Afrika ging. Toen was zij ver
lamd. Bij mijn terugkeer was zij in een
particuliere ziekeninrichting en er mocht
niemand bij haar toegelaten worden.
Schrijf haar uit mijn naam; zeg haar,
dat ik stervende ben, maar dat ik zoo
graag zou hebben, dat zij beloofde, de
mijne te worden. Zeg maar, dat ik
t zoo eenzaam heb en ik ook zoo be
zorgd ben voor haar geluk, vat je?
Ik zal het doen, Desmond. En
ga dan nu maar weer rustig liggen!
Een half-jaar later stapte een flinke,
gebruinde reiziger in den bus, die reed
tusschen het station en de kust van
Connemara.
Ofschoon hij iederen steen op den
weg kende, leek het hem een eeuwig
heid, eer hij het pad naar Claragh be
reikte. Eindelijk stapte hij uit, nam zijn
valies op den schouder en liep vlug
in de richting van het aardige, lage
huis, geheel verscholen achter de bloe-
Iaag ook van beteekenis is voor de
voortplanting van de radio-golven en
daardoor bestaat er nauwe samenwer
king tusschen den Noorderlicht-onder-
zoeker prof. Störmer en dr v. d. Poll
van het Philips - laboratorium te Eind
hoven.
Het zal ieder duidelijk zijn, dat wij
hier te doen hebben met een verschijn
sel, dat zich zoo hoog in de atmosfeer
afspeelt (100—1000 km), dat het met
het „weer" niets te maken heeft.
Wel interessant is, wat door de cor
respondent van het Alg. Handelsblad
uit Weenen werd geseind:
Hedenavond ongeveer kwart over
acht werd de Weensche brandweer ge
alarmeerd voor een enormen brand, die
ergens in de stad moest zijn uitgebro
ken, daar de heele hemel in het noor
den in rossen gloed stond, en tot kwart
voor negen kwamen niet minder dan
520 aanmeldingen van een grooten
brand binnen Ook uit de omgeving
kwamen telkens berichten over groote
btanden die ergens moesten woeden.
Pas op laatstgenoemd uur wist men
bij de brandweer wat er werkelijk aan
de hand was, n.l. een natuurverschijn
sel, een Noorderlicht van zulk een
ir.: 7 of.
(Ingez. Med.)
men.
Wat was dat?Een lieflijke
mezzo-sopraan zong vol overtuiging:
„Keer terug naar Erin, Mavourneen,
Mavourneen,
Keer terug, Aron, naar het land van
uw geboorte!
Hij volgde den klank van die stem
en die leidde hem naar den ruimen
salon. De balkondeuren stonden wijd
open. Een oogenblik bleef hij vlak bij
den drempel, genietend van de heer
lijk-geurende jasmijn.
Een bevallig figuurtje, geheel In het
wit gekleed, zat met den rug naar
hem toe aan de piano. Hij luisterde
getroffen naar haar zingen.
Evei later ging de gangdeur open
en trad de grijze butler binnen. Hij
stak twee lampjes aan en stond met
zijn zilveren blad onder den arm naar
haar te luisteren.
Ben jij dat, Mulhern?
Husha, Miss! Wie ter wereld zou
het anders zijn? U zoudt de steenen
naar u toelokken met uw zingen!
Hoor eens, Mulhern, is Mrs. Bla
ke al terug?
Neen, Miss Nancy. Mrs. Blake
en mijnheer kunnen eerst over een uur
of twee, drie terug zijn. Wilt U al
thee hebben, Miss Nancy?
Graag, Mulhern.
Ze stond op van de plano en de
man bij de open deur kon bijna de
verzoeking niet langer weerstaan, om
binnen te gaan, toen zij op het haard-
sterkte en met zoodanige verschijnselen,
als men nog nooit had beleefd. Op de
sterrenwacht „Urania" werd het na
tuurverschijnsel door het geheele per
soneel aandachtig gevolgd en gefoto
grafeerd. Dr Friedrich Schemborg. de
directeur, verzekerde, dat men een der
gelijk verschijnsel in Midden-Europa
nog nooit had gezien. Hij schreef het
toe aan een verhoogde activiteit der
zon, welker electronen ongeveer 400
km boven de aarde stikstof In gloed
zette.
Volgens sommige ooggetuigen werd
de hemel eerst geheel wit, met groote
stralenbundels als van enorme schijn
werpers, daarna vol roode gloend-ros-
sige vlekken, die aan een grooten brand
deden denken. Op een oogenblik zag
men een enorme roode streep, die een
groote sector van den hemel ten Noor
den van Weenen tot aan den Kahlen-
berg bestreek, om daama weer in een
vreemd wit schijnsel over te gaan. Na
ongeveer een uur, precies te tien mi
nuten over negen, was dit natuurver
schijnsel, dat honderdduizenden op de
daken en andere hooge plaatsen ge
dreven had, voorbij.
Twintig minuten later begon 't echter
opnieuw en het duurde nog eenigen
tijd.
De telefonische aanvragen bij het
centrale meteorologische Instituut te
Weenen waren van dien aard, dat deze
door de radio te tien minuten over tien
moest laten verzoeken van aanvragen
verder verschoond te blijven.
Voor velen zal tegenwoordig het
woord Esperanto niet louter meer een
klank zijn, maar men zal weten, dat
hiermede bedoeld wordt de wereld-
hulptaal, waarmee armen en rijken, be
gaafden en minder begaafden zich in
het buitenland kunnen behelpen.
In vele gevallen schenkt men aan
deze mooie taal verder geen aandacht;
men laat Esperanto voor wat het is.
Natuurlijk treft men ook personen
aan, die er afwijzend tegenover staan.
Men heeft immers reeds het Engelsch,
Fransch en desnoods het Dultsch, om
zich in den vreemde te behelpen. Waar-
kleed naast den hond ging zitten.
Ik ben het met al dat zingen van:
„Keer terug naar Erin"O,
Shamrock, zal hij dan nooit komen!
Ik heb hem liefheb hem altijd
liefgehad. En nu heeft hij mij geschre
ven, of ik de zfine wil wordan, de
zijne. Sham! Dan moet hij mij toch
ook een beetje hebben lief gehad.
Maar hij heeft mij vergeten, verge
ten voor dat mooie meisjeI
Is schoonheid zoon gevaarlijk bezit,
zeg. O, als ik nu maar wist of hij leefde,
of dat hij dood is; ik zou hem alles
kunnen vergevenToe, Sham,
vertel nu eens of hij ooit weer terug
zal komen.
Langzaam stond ze op, met smach-
tenden blik in haat lieflijk grijze oogen.
Er volgde een geritsel in het kreu
pelhout; haastige voetstappen ijlden na
derbij; een kreet van overheerlijke ver
rassing van haaren hij hield
haar teeder in de armen gesloten. Hij
was dus tot haar teruggekeerd!
O, dat genot, toen ze elkaar einde
lijk hadden weergevonden, na al die
ellende voor beide partijen, die daar
aan voorafgegaan wasl
Nog steeds hield hij haat in de ar
men en na enkele minuten eerst voelde
hij zich in staat, om te zeggen:
ja, lieveling, eindelijk, eindelijk
ben ik dan weergekeerd! En nu zullen
wij nooit meer schelden.
Ik heb gewacht op je Desmond.
O, maar dat wachten duurde zoo
langI Maar nu ben je er dan
och en dat is immers al wat ik ver-
om zal men er nu nog een vreemde taal
bijslepen
Bij deze redeneering ziet men even
wel een voorname factor over het
hoofd. Is wel ieder in staat om een
moderne taal goed te Ieren spreken en
schrijven 7 Ieder, die een vreemde taal
bestudeerd heeft, weet, welk een
moeite het kost er voldoende mede
vertrouwd te geraken. Velen brengen
het nooit verder* dan het lezen van
eenvoudige lectuur, hoe zij zich ook
inspannen. Het voeren van een vlot
gesprek is? voor de meesten iets onbe
reikbaars. Op internationale congressen
zijn nog altijd de tolken onmisbaar. In
heel enkele gevallen wordt 'daar één
moderne taal als voertaal gebruikt.
Hoe anders is het met Esperanto.
Deze taal is zoo eenvoudig, dat ieder, be
gaafd of minder begaafdjhaar In korte
tijd kan leeren. Na I jaar kan ieder
Ijverig Esperantist zich met deze taal
goed in het buitenland behelpen. Hij
heeft de hulp van anderen niet noodig.
Hoe prettig is het om in den vreemde
ook zelfstandig te kunnen optreden,
niet meer afhankelijk te zijn van ande
ren, niet meer dat gevoel van minder
waardigheid te moeten ondervinden.
Niet alleen.op onze vacantiereizen
zal deze taal ons helpen, maar ook bij
onze handelsbetrekkingen. Tevens zal
de onderlinge band tusschen de vol
keren worden versterkt. Juist het ver
schil in taal Is een groote oorzaak van
het wantrouwen tusschen de volkeren,
stelt zelf toch ook meer vertrouwen in
degenen, die Uw eigen taal spreken,
dan in hen, die U niet of moeilijk ver
staat
Nog velen zijn van mening, dat Es-
beranto nooit door ieder zal gesproken
worden. Men zegt, dat de menschen er
niets van willen weten.(Zeker zal Es
peranto niet in een paar jaar de wereld
veroverd hebben, maar stap voor stap
gaan de Esperantisten voorwaarts, ge
trouw aan hun devies: „De toekomst
is ons".
Ik hoop U In een aantal artikeltjes
de overtuiging bij te brengen, dat de
wereld wel degelijk'julstert naar de
roepstem der Esperantisten. Een vol-
volgende keer wil ik U gaarne eerst
iets vertellen over het 'ontstaan dezer
Taal.
0
lang.
Ja, het verleden is nu begraven:
wij zijn meester van ons geluk!
Ze keek schuw naar hem op:
Je bent toch we! zeker, Desmond,
dat je Miss Ivers niet meer al is
het dan ook maar een héél klein beetje
lief hebt? fluisterde zij, zoodra ze
zich in voldoende mate hersteld had,
om te spreken.
Neen, liefste, daar kan je zeker
van zijn. Ze is heel mooi, maar schoon
heid is maar aan den buitenkant. Haar
hart Is ledig: zij verlangde enkel naar
positie en geld. Een maand nadat ik
buitenlands gegaan was, is zij met Ba
ron Burnstein, den rijken bankier, ge
trouwd en ze moet hem nu tot den
bedelstaf brengen.
Andermaal sloot hij haar vol innig
heid aan het hart.
Kort daarna werd in Dublin het hu
welijk voltrokken, en met oprechte ge
negenheid werd de O'Regan met zijn
jonge vrouw in alle kringen ontvangen.
Narclssa had ook het bericht gelezen
en zei smalend:
Madam O'Reganl Juist, die naam
past haar het bestl Zij zou nooit een
waardige Prinses van Rathifin zijn ge
weest.
Misschien had zij gelijkEchter,
Nancy heerschte, niet als „schoon
heidsprinses'' van Rathifin, in het Wes
ten van Ierland, maar als Koninginne,
in het hart van haar lnnig-liefhebben-
den echtgenoot.
EINDE.