BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. Een noodlottige vergissing, Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens FEUILLETON Dinsdag 14 September 1937 Nummer 4270 ABONNEMENTSPRIJS Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1 40 Franco per post per jaar f 5.00 Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer fO,15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) De groote Tentoonstelling van Ooft- en Tuinbouw te Biervliet. De vorige drie-jaarlijksche ten toonstelling onzer Maatschappij van Ooft- en Tuinbouw ligt ons nog zeer goed in het geheugen. Toen toch was het, dat onze geliefde Prinses deze tentoonstelling met Haar bezoek ver eerde. Heden was het de gemeente Bier vliet, welke de eer te beurt viel deze tentoonstelling binnen haar veste te mogen hebben. De 'regelingscommissie voor de daaraan verbonden feestelijkheden heeft, met de inwoners, blijk gege ven deze eer te waardeeren. Spontaan en vol enthousiasme is zij aan het werk getogen om de ge meente een feestelijk aanzien te ge ven en hare gasten op waardige wijze te ontvangen en zeer veel attracties aan te bieden. Dat het weer op onaangename wüze hen heeft tegengewerkt is niet hun schuld. Maar desondanks werd steeds wat verregende, weder in goed aanzien gebracht. Hun allen komt daarvoor een woord van warme hulde toe. Het was Zaterdagmiddag drie uur, toen Burgemeester Kostense op het gemeentehuis het Bestuur der Maat schappij en genoodigden, als volgt toesprak Mijnheer de Voorzitter, Dames en Heeren, Het is mij een bijzonder voorrecht U in onze gemeente het welkom toe te roepen. Steeds is het de gewoonte van Uw vereeniging geweest om in iedere ge meente, waar een afdeeling van Uw Maatschappij gevestigd is, bij toer beurt Uwe driejaarlijksche tentoon stelling te houden. Het is mij bekend, dat vooral de laatste jaren stemming is gemaakt om in afwijking hiervan Uwe ten toonstelling steeds te houden in het centrum van ons district. Wat daar van overigens zij, U had indertijd aan Biervliet beloften gedaan en met taaie volharding hebt U weten door te zetten en ten slotte onze gemeente uitgekozen voor het Tuinbouwfeest 1937. Dat is voor Biervliet een buitenge wone eer. Het is mij een behoefte U, meneer de Voorzitter, en Uw medewerkers hartgrondig dank te 20. 0 |e hebt toch geen geschiedenis achter den rug, die haar ontsteld kan hebben? Neen, ik ben nu niet altijd een heilige geweest, maar ik heb toch nooit iets uitgehaald, wat haar bepaald erger nis zou kunnen bezorgen. Nog eenigen tijd zaten de heeren hard rookende, bijeen; toen zei Fallo- way: Je hebt het druk, Denis, En ik houd je maar op. Al zou lk hier tot morgenochtend moeten zitten, als dit iets hielp, dat graag; maar ik geloof, dat je nog het beste doet, met even te wachten. je hebt gelijk. Misschien, dat er nog wel iets gebeurd, wat Alleen be weegt, om mij tenminste een onderhoud toe te staan. Denis greep de naar hem uitgestrekte hand. 't Is een schandel zei hij, innig verontwaardigd. zeggen, dat gij ons daartoe hebt waardig gekeurd. Het verheugt mij, dat zich voorts in deze raadzaal bevindt den Hoog Ed. Gestr. Heer Mr. Dieleman, die ook hier weer als altijd van zijn war me belangstelling en sympathie voor onze streek doet blijken. Geen gezelschap, mijnheer de Voor zitter, kon ons meer welkom zijn dan Uw Hoofdbestuur, dat ons drie da gen lang het genoegen verschaft een keur van bloemen en planten, van groenten en fruit te aanschouwen. En dat in een plaats waar men uit sluitend in de bodemproductie zijn bestaan vindt en men zoo n groote behoefte heeft aan meerdere ver bouw van ooft- en tuinbouwproduc ten. Immers het is overbekend, dat in landbouwplaatsen als Biervliet door verschillende omstandigheden een groot gedeelte van het jaar veel werkloosheid heerscht. De verander de werkwijze op de boerderijen, de beperking van de suikerbietenteelt en de meerdere verbouw van pro ducten, welke weinig handenarbeid vereischt, zijn hieraan in niet geringe mate schuldig. Ook van deze zijde bekeken is Uwe Vereeniging voor onze streek van zooi ontzaglijk groot belang. Bevordering van Ooft- en Tuinbouw toch brengt aanzienlijke werkverruiming en mitsdien meer dere welvaart. Speciaal voor deklei- np man biedt de tuinbouw zooveel mogelijkheden. Het is te hopen, dat dit steeds meer en meer zal door dringen tot de bevolking van West Zeeuwsch-Vlaanderen en eenmaal naast een bloeiende landbouw een groeiende tuinbouw zal verrijzen. Het verheugt me ten zeerste, dat mijn mede-ingezetenen Uw prijzens waardig streven hebben weten te waardeeren door de gemeente een feestelijk aanzien te geven en ge durende de tentoonstellingsdagen voor de noodige attracties te zorgen. In dit verband past vanaf deze plaats een woord van- dank aan allen, die hieraan hebben medegewerkt, in het bijzonder aan de regelingscommissie. Mijnheer de Voorzitter, ik moge eindigen met de hartgrondige wensch uit te spreken, dat Uwe tentoonstel ling in alle opzichten moge slagen en ruim mag bijdragen aan de ver In zijn hart was hij dan ook besloten, zijn zuster nog eens streng te onder houden; maar, toen hij thuis kwam, was zij uit en toen hij later naar haar vroeg, werd hem gezegd, dat zij naar bed was. Hij had er nog eerst zoo half en half over gedacht, om haar naar haar kamer te volgen; maar van dit voorne men keetde hij toch weer terug. Had hij dit gedaan, dan zou hij zeker niet weinig verbaasd zijn geweest, als hij dien verwarden rommel had gezien op Aileen's slaapkamer, waar het altijd zoo keurig netjes was. Toen zij zelve daar was binnengeko men, had zij ook versteld gestaan... Wat was mrs. Brown nu begonnen? Maar dat was Immers niet zoo: die had in 't geheel niet op haar kamer noodig. Alles lag intusschen overhoop; alle la den en de inhoud van de kast was om ver gehaald; ook alles van de kleine schrijftafel in den hoek. Vlak daarnaast was een briefje tegen het behang ge prikt en hierop stond in groote, ronde kinderletters: Als de papieren op het oogenblik soms niet in je bezit mogen zijn, waar het wel wat van heeft, dan zul je ver standig doen, ze zoo gauw mogelijk te bemachtigenl Nadat zij de2e bedreiging een paar wezenlijking van Uw uiteindelijke doel. De Voorzitter van Ooft- en Tuin bouw, de EdelAchtb. Heer D. H. van Zuijen, dankt den Burgemeester voor deze welkomstwoorden. Het is hem gebleken bij het binnentreden dat de gemeente in alle toonaarden van het welkom staat. Hiervoor brengt hij de bewoners hartelijk dank. Hij hoopt dat de tentoonstel ling door zeer velen zal bezocht worden, opdat getuigt kan worden, dat Biervliet in ruime mate heeft bij gedragen tot bloei der Maatschappij. Na een dronk te hebben gewijd op het welslagen der tentoonstelling, begaf men zich, voorafgegaan door de muziekvereenigingen, naar het tentoonstellingsterrein, waarde Voor zitter zijn welkomstrede uitsprak: Dames en Heeren, Onze laatste tentoonstelling van de Maatschappij voor Ooft- en Tuin bouw in Westelijk Zeeuwsch-Vlaan deren vond drie jaar geleden plaats, immers op 22, 23 en 24 September 1934, te Zuidzande. Het zou overbodig, schier onge past zijn, indien ik U vroeg, of ge U deze nog herinnert. Immers niet al leen heeft zij een diepen indruk ach ter gelaten als prestatie van schoon heid en kracht, betoond in onderiin- gen, edelen wedstrijd, maar zij is geadeld, doordat het Oranjelicht haar heeft beschenen. Als ware het pas gisteren ge schied, zoo levendig staat ons voor den geest, dat de Zeeuwsch-Vlaam- sche Zegetocht van Hare Konink lijke Hoogheid, Kroonprinses Juliana, begonnen in Terneuzen, zijn doel en hoogtepunt bereikte in het ver- eerend bezoek van H.K.H. aan onze tentoonstelling te Zuidzande. Het zal niemand van U verwon deren als ik hier verklap, dat Uw bestuur moeite heeft gedaan om zoo mogelijk aan de heden te openen tentoonstelling no;g grooteren luister bij te zetten door de overkomst en het bezoek, niet alleen opnieuw van H.K.H. Kroonprinses Juliana, maar ook van Haren Gemaal Z.K.H. Prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld. Maar waar H.M. reeds deze week een bezoek aan Zeeuwsch-Vlaande ren gebracht heeft, is het te bcjgrij- pen, dat wij ditmaal niet mochten rekenen op de tegenwoordigheid van een lid der Koninklijke Familie. Na weging van het vóór en tegen is bij vreedzame stemming uitge malen had overgelezen, scheurde ze het papier aan snippers. Er zou nu geen rust, geen veiligheid meer voor haar zijn. Katinka was toch zeker niet zelve gekomen, maar hoe had de indringer of indringster, wie het dan ook wezen mocht, ztch toegang verschaft? Aileen huiverde en keek schichtig om zich heen. Toen begon ze werktuigelijk den rommel op te ruimen, intusschen van allerlei bedenkend. Ze wilde hier niet blijven; ze zou vluchten en moedwillig verdwalen. Het moest heel gemakkelijk zijn, zich in Lon den te verstoppen. De stad was immers zoo groot. Daardoor zou ze ontkomen aan de genen, die haar kwelden en tegelijk niet in de gelegenheid zijn, haar verloofde te ontmoeten. Ze pakte enkele dingen in een hand- taschje en schreef een briefje aan haar broer, dat ze aan mrs. Brown zou geven, opdat zij het dan den volgenden mor gen Denis aan het ontbijt overhandigde. Ze zou hem enkel vertellen, dat ze voor een paar dagen naar de stad was gegaan; hij zou dan natuuilijk denken, dat ze regelrecht naar Kingston ging en zich niet ongerust over haar maken, maar ze zou wel zorgen, dat ze zich nergens vertoonde, waar ze herkend kon wor maakt het ging daarbij om de keuze: hier of in Oostburg dat aan Biervliet de eer te beurt zou vallen ditmaal ontvangende afdee ling te zijn. Hier moge ik U even in herinne ring brengen, dat ik drie jaar gele den, bij de opening onzer tentoon stelling te Zuidzande, o.a. zeide: „En dat er bij ons moed en ver trouwen is in de toekomst, moge ,,U blijken uit het verleidelijk „knipoogje, dat het oude Stedeke „Biervliet onze vereeniging heeft „toegeworpen en waarin het ver- j,zoek lag: toe, kom over drie jaar „bij ons". Of en in hoeverre dit knipoogje (zoo'n clignement d'oeil heeft al vaak 1 zoovele gevolgen gehad Iden door slag bij de keuze heeft gegeven, is slechts te gissen. Maar ik geloof toch wel, dat in die keuze wel nie mand zal zijn teleurgesteld. Mij persoonlijk was ze ook zeker welgevallig al steekt daarin nog gee nerlei argument van geringer waar deering tegenover het centrale Oost burg. Maar ge weet het, dames en hee ren, om en over Biervliet hangt de reuke en de nimbus van een grootsch verleden, gelijk over Sluis, waarvan de Kroniekschrijver heeft opgeteekend, idat het was „een van de beste en versekerste „havens van Euroop, daar be- „quamelijck vijf hondert schepen „bewaert konden liggen". Geestig en guitig wijdt in zijn pas verschenen boek, de bekende schrij ver Werumeus Buning ook een woordeke aan Biervliet. Te aardig om het hier niet in te vlechten. Hij schrijft „De Nederlanden waren eens boe- „renland zonder geid; toen vond „Willem Beukelszoon de haring- „kakerij uit en daarmede versche- „nen wij voor jiem zooveel eeuwen „(ruim 6) als exportland. De oude „Europeesche economie is veran derd door die snee achter den „haring zijn kop; tienduizenden „Nederlanders leven er nog van. „Men is verplicht, als men iets „voor het nationale gevoelt, in Biervliet een haring te etenlMaar „jawel. Er is, mirakel der we- „reld, geen haring te krijgen in „Biervliet. Ge vraagt een jeugdig „persoon naar Willem Beukels- „zoon. „Weet ik niet wonen, zegt hij. „En ge rijdt langs een kruide- den. Dien volgenden morgen al vroeg ont beet zij niet met haar broer, maar gaf de huishoudster het bewuste briefje, terwijl ze zoo terloops iets zei, van dat ze in de stad moest wezen, en toen vertrok ze naar het station. Het was een lange wandelingen het was een prachtige ochtend. Maar Aileen had in deze stemming geen oog voor natuurschoon. Zij nam haar kaartje, schijnbaar door niemand opgemerkt, en ging naar het perron. Terwijl ze op het treinenbord keek, trad er een klein kind op haar toe. Als 't u blieft, miss. dit moest ik u geven. En ze overhandigde Aileen een tot een briefje in elkaar gevouwen stukje papier. Wie heeft je dat gegeven? vroeg zij de kleine. Een heer daar ginds, miss met den blik over haar schouder naar den bureaulist, die de kaartjes verkocht. Hij zei, dat hij geen tijd had, om het uzelf te geven en ik heb een stuiver gekre gen voor de moeite. Aileen vouwde het papiertje open en las: Als je de papieren gaat halen, dan „nierswinkel met Aemrikaaiische „pilchards in blik en garnalen en „mosselen in fleschjes Biervliet uit, „dat diep in het land ligt; in oude „tijden, hoog beroemd, ook omdat „die van Biervliet onder keizer „Baudewyn, de muren van Con- „stantinopel 'teerste hadden be dlommen, den toren van de poort „ingenomen en het Vaendel daar- ,,op verovert". „De hoogste muur van Biervliet „is nu een laag huisje hoog. Hier „heeft men Floris V gevangen „gehad en een smadelijk verdrag „laten teekenen, waar hij zich, „eenmaal vrij, geen sikkepit van „aantrok. Ook dat is Biervliet niet „meer aan te zien". Dus, Biervlieters en Biervlietsters, zoo ging reeds voor meer dan zeven eeuwen uw vereerde naam de wereld door. Als kruisvaarders en kruisrid ders, deelnemende aan den vierden kruistocht (die van 11981204) vondt gij in uw 'toenmaligen Vlaam- schen graaf Boudewyn den IXden den aanvoerder, die met een groot leger en een vloot van zestig sche pen op trok ter bedevaart naar het Heilige land. Onvoorziene omstan digheden waren de oorzaak, dat ze halverwege bleven steken en mee hielpen aan het beleg van Constant]- nopel, dat in 1203 viel. „Die van Biervliet," zegt de schrij ver, dus de mannen van Biervliet, waren het eerst binnen de muren en overdekten zich door hun teugelloo- zen moed met roem. Drie jaar later heeft Boudewijn met zijn mannen ook zijn Biervlieters een groot deel van het Oost-Romeinsche Rijk veroverd en in 1206 wordt hem de kroon op het hoofd gedrukt als Kei zer van het Latynsche Keizerrijk. Als ware dit alles nog niet roems genoeg voor de verspreiding van uw naam over de wereld, trekt gij op nieuw in de 14de eeuw de aandacht en wordt millioenen ten zegen door de daad van den eenvoudige vis- schersman stuurman Willem Beu kelszoon. Hij slaagde er in een ver beterde methode te vinden om ha ring te kaken, te zouten en in tonnen te pakken. Over zestig jaar, in 1997, zal het zes eeuwen geleden zijn, dat Beukelszoon stierf; in dit jaar her denken wij reeds voor de 540ste maal zijn sterfdag. Dames en Heeren vergeeft het mij, dat ik der verleiding niet ge heel weerstand heb kunnen bieden, om althans met een enkel woord aan is het goed, maar als je soms tracht, ons te ontloopen, dan kan ik je wel ver tellen, dat dit niets geeft. Et is maar een manier, om van ons af te komen; waarom zou je die nu niet volgen? Ze stak het briefje bij zich, in het onaangenaam bewustzijn, dat ze totaal machteloos stond tegenover dezen spi onneerenden vijand. Dus moest zij teruggaan. Het kind was weg; maar, toen Aileen zich omkeerde, zag ze daar vlak bij Wilson, den be diende van Sir Robert, die met een wit kiel praatte. Ik kwam enkel even Informeeren; zei hij, maar als er geen trein gaat, dan moet Sir Robert met de auto naar Nor wich rijden. Dendy Court blijft altijd maar ver laten staan, zei de witkiel. Het verwon dert mij, dat er nog nooit ingebroken is. Waarop Wilson erkende: Ja, dat zou makkelijk genoeg gaan. Toen gingen ze ieder huns weegs, maar hun gesprek was voor Alleen niet verloren gegaan. Dus Sir Robert ging weer op reis; het huis zou nagenoeg leeg staan en het was gemakkelijk genoeg, om ln te breken. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1937 | | pagina 1