BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Een noodlottige vergissing,
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 50895
Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
FEUILLETON
Dinsdag 14 September 1937
Nummer 4270
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1 40
Franco per post per jaar f 5.00
Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer fO,15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
De groote Tentoonstelling van Ooft- en Tuinbouw
te Biervliet.
De vorige drie-jaarlijksche ten
toonstelling onzer Maatschappij van
Ooft- en Tuinbouw ligt ons nog zeer
goed in het geheugen. Toen toch was
het, dat onze geliefde Prinses deze
tentoonstelling met Haar bezoek ver
eerde.
Heden was het de gemeente Bier
vliet, welke de eer te beurt viel deze
tentoonstelling binnen haar veste te
mogen hebben.
De 'regelingscommissie voor de
daaraan verbonden feestelijkheden
heeft, met de inwoners, blijk gege
ven deze eer te waardeeren.
Spontaan en vol enthousiasme is
zij aan het werk getogen om de ge
meente een feestelijk aanzien te ge
ven en hare gasten op waardige wijze
te ontvangen en zeer veel attracties
aan te bieden.
Dat het weer op onaangename
wüze hen heeft tegengewerkt is niet
hun schuld. Maar desondanks werd
steeds wat verregende, weder in
goed aanzien gebracht. Hun allen
komt daarvoor een woord van warme
hulde toe.
Het was Zaterdagmiddag drie uur,
toen Burgemeester Kostense op het
gemeentehuis het Bestuur der Maat
schappij en genoodigden, als volgt
toesprak
Mijnheer de Voorzitter, Dames
en Heeren,
Het is mij een bijzonder voorrecht
U in onze gemeente het welkom toe
te roepen.
Steeds is het de gewoonte van Uw
vereeniging geweest om in iedere ge
meente, waar een afdeeling van Uw
Maatschappij gevestigd is, bij toer
beurt Uwe driejaarlijksche tentoon
stelling te houden.
Het is mij bekend, dat vooral de
laatste jaren stemming is gemaakt
om in afwijking hiervan Uwe ten
toonstelling steeds te houden in het
centrum van ons district. Wat daar
van overigens zij, U had indertijd
aan Biervliet beloften gedaan en met
taaie volharding hebt U weten door
te zetten en ten slotte onze gemeente
uitgekozen voor het Tuinbouwfeest
1937.
Dat is voor Biervliet een buitenge
wone eer. Het is mij een behoefte
U, meneer de Voorzitter, en Uw
medewerkers hartgrondig dank te
20.
0
|e hebt toch geen geschiedenis
achter den rug, die haar ontsteld kan
hebben?
Neen, ik ben nu niet altijd een
heilige geweest, maar ik heb toch nooit
iets uitgehaald, wat haar bepaald erger
nis zou kunnen bezorgen.
Nog eenigen tijd zaten de heeren
hard rookende, bijeen; toen zei Fallo-
way:
Je hebt het druk, Denis, En ik
houd je maar op.
Al zou lk hier tot morgenochtend
moeten zitten, als dit iets hielp, dat graag;
maar ik geloof, dat je nog het beste
doet, met even te wachten.
je hebt gelijk. Misschien, dat er
nog wel iets gebeurd, wat Alleen be
weegt, om mij tenminste een onderhoud
toe te staan.
Denis greep de naar hem uitgestrekte
hand.
't Is een schandel zei hij, innig
verontwaardigd.
zeggen, dat gij ons daartoe hebt
waardig gekeurd.
Het verheugt mij, dat zich voorts
in deze raadzaal bevindt den Hoog
Ed. Gestr. Heer Mr. Dieleman, die
ook hier weer als altijd van zijn war
me belangstelling en sympathie voor
onze streek doet blijken.
Geen gezelschap, mijnheer de Voor
zitter, kon ons meer welkom zijn dan
Uw Hoofdbestuur, dat ons drie da
gen lang het genoegen verschaft een
keur van bloemen en planten, van
groenten en fruit te aanschouwen.
En dat in een plaats waar men uit
sluitend in de bodemproductie zijn
bestaan vindt en men zoo n groote
behoefte heeft aan meerdere ver
bouw van ooft- en tuinbouwproduc
ten.
Immers het is overbekend, dat in
landbouwplaatsen als Biervliet door
verschillende omstandigheden een
groot gedeelte van het jaar veel
werkloosheid heerscht. De verander
de werkwijze op de boerderijen, de
beperking van de suikerbietenteelt
en de meerdere verbouw van pro
ducten, welke weinig handenarbeid
vereischt, zijn hieraan in niet geringe
mate schuldig. Ook van deze zijde
bekeken is Uwe Vereeniging voor
onze streek van zooi ontzaglijk groot
belang. Bevordering van Ooft- en
Tuinbouw toch brengt aanzienlijke
werkverruiming en mitsdien meer
dere welvaart. Speciaal voor deklei-
np man biedt de tuinbouw zooveel
mogelijkheden. Het is te hopen, dat
dit steeds meer en meer zal door
dringen tot de bevolking van West
Zeeuwsch-Vlaanderen en eenmaal
naast een bloeiende landbouw een
groeiende tuinbouw zal verrijzen.
Het verheugt me ten zeerste, dat
mijn mede-ingezetenen Uw prijzens
waardig streven hebben weten te
waardeeren door de gemeente een
feestelijk aanzien te geven en ge
durende de tentoonstellingsdagen
voor de noodige attracties te zorgen.
In dit verband past vanaf deze plaats
een woord van- dank aan allen, die
hieraan hebben medegewerkt, in het
bijzonder aan de regelingscommissie.
Mijnheer de Voorzitter, ik moge
eindigen met de hartgrondige wensch
uit te spreken, dat Uwe tentoonstel
ling in alle opzichten moge slagen
en ruim mag bijdragen aan de ver
In zijn hart was hij dan ook besloten,
zijn zuster nog eens streng te onder
houden; maar, toen hij thuis kwam,
was zij uit en toen hij later naar haar
vroeg, werd hem gezegd, dat zij naar
bed was. Hij had er nog eerst zoo half
en half over gedacht, om haar naar haar
kamer te volgen; maar van dit voorne
men keetde hij toch weer terug.
Had hij dit gedaan, dan zou hij zeker
niet weinig verbaasd zijn geweest, als
hij dien verwarden rommel had gezien
op Aileen's slaapkamer, waar het altijd
zoo keurig netjes was.
Toen zij zelve daar was binnengeko
men, had zij ook versteld gestaan...
Wat was mrs. Brown nu begonnen?
Maar dat was Immers niet zoo: die had
in 't geheel niet op haar kamer noodig.
Alles lag intusschen overhoop; alle la
den en de inhoud van de kast was om
ver gehaald; ook alles van de kleine
schrijftafel in den hoek. Vlak daarnaast
was een briefje tegen het behang ge
prikt en hierop stond in groote, ronde
kinderletters:
Als de papieren op het oogenblik
soms niet in je bezit mogen zijn, waar
het wel wat van heeft, dan zul je ver
standig doen, ze zoo gauw mogelijk te
bemachtigenl
Nadat zij de2e bedreiging een paar
wezenlijking van Uw uiteindelijke
doel.
De Voorzitter van Ooft- en Tuin
bouw, de EdelAchtb. Heer D. H.
van Zuijen, dankt den Burgemeester
voor deze welkomstwoorden. Het is
hem gebleken bij het binnentreden
dat de gemeente in alle toonaarden
van het welkom staat. Hiervoor
brengt hij de bewoners hartelijk
dank. Hij hoopt dat de tentoonstel
ling door zeer velen zal bezocht
worden, opdat getuigt kan worden,
dat Biervliet in ruime mate heeft bij
gedragen tot bloei der Maatschappij.
Na een dronk te hebben gewijd
op het welslagen der tentoonstelling,
begaf men zich, voorafgegaan door
de muziekvereenigingen, naar het
tentoonstellingsterrein, waarde Voor
zitter zijn welkomstrede uitsprak:
Dames en Heeren,
Onze laatste tentoonstelling van de
Maatschappij voor Ooft- en Tuin
bouw in Westelijk Zeeuwsch-Vlaan
deren vond drie jaar geleden plaats,
immers op 22, 23 en 24 September
1934, te Zuidzande.
Het zou overbodig, schier onge
past zijn, indien ik U vroeg, of ge U
deze nog herinnert. Immers niet al
leen heeft zij een diepen indruk ach
ter gelaten als prestatie van schoon
heid en kracht, betoond in onderiin-
gen, edelen wedstrijd, maar zij is
geadeld, doordat het Oranjelicht
haar heeft beschenen.
Als ware het pas gisteren ge
schied, zoo levendig staat ons voor
den geest, dat de Zeeuwsch-Vlaam-
sche Zegetocht van Hare Konink
lijke Hoogheid, Kroonprinses Juliana,
begonnen in Terneuzen, zijn doel
en hoogtepunt bereikte in het ver-
eerend bezoek van H.K.H. aan onze
tentoonstelling te Zuidzande.
Het zal niemand van U verwon
deren als ik hier verklap, dat Uw
bestuur moeite heeft gedaan om zoo
mogelijk aan de heden te openen
tentoonstelling no;g grooteren luister
bij te zetten door de overkomst en
het bezoek, niet alleen opnieuw van
H.K.H. Kroonprinses Juliana, maar
ook van Haren Gemaal Z.K.H. Prins
Bernhard van Lippe-Biesterfeld.
Maar waar H.M. reeds deze week
een bezoek aan Zeeuwsch-Vlaande
ren gebracht heeft, is het te bcjgrij-
pen, dat wij ditmaal niet mochten
rekenen op de tegenwoordigheid van
een lid der Koninklijke Familie.
Na weging van het vóór en tegen
is bij vreedzame stemming uitge
malen had overgelezen, scheurde ze het
papier aan snippers. Er zou nu geen
rust, geen veiligheid meer voor haar
zijn. Katinka was toch zeker niet zelve
gekomen, maar hoe had de indringer
of indringster, wie het dan ook wezen
mocht, ztch toegang verschaft?
Aileen huiverde en keek schichtig om
zich heen. Toen begon ze werktuigelijk
den rommel op te ruimen, intusschen
van allerlei bedenkend.
Ze wilde hier niet blijven; ze zou
vluchten en moedwillig verdwalen. Het
moest heel gemakkelijk zijn, zich in Lon
den te verstoppen. De stad was immers
zoo groot.
Daardoor zou ze ontkomen aan de
genen, die haar kwelden en tegelijk niet
in de gelegenheid zijn, haar verloofde
te ontmoeten.
Ze pakte enkele dingen in een hand-
taschje en schreef een briefje aan haar
broer, dat ze aan mrs. Brown zou geven,
opdat zij het dan den volgenden mor
gen Denis aan het ontbijt overhandigde.
Ze zou hem enkel vertellen, dat ze voor
een paar dagen naar de stad was gegaan;
hij zou dan natuuilijk denken, dat ze
regelrecht naar Kingston ging en zich
niet ongerust over haar maken, maar ze
zou wel zorgen, dat ze zich nergens
vertoonde, waar ze herkend kon wor
maakt het ging daarbij om de
keuze: hier of in Oostburg dat
aan Biervliet de eer te beurt zou
vallen ditmaal ontvangende afdee
ling te zijn.
Hier moge ik U even in herinne
ring brengen, dat ik drie jaar gele
den, bij de opening onzer tentoon
stelling te Zuidzande, o.a. zeide:
„En dat er bij ons moed en ver
trouwen is in de toekomst, moge
,,U blijken uit het verleidelijk
„knipoogje, dat het oude Stedeke
„Biervliet onze vereeniging heeft
„toegeworpen en waarin het ver-
j,zoek lag: toe, kom over drie jaar
„bij ons".
Of en in hoeverre dit knipoogje
(zoo'n clignement d'oeil heeft al vaak
1 zoovele gevolgen gehad Iden door
slag bij de keuze heeft gegeven, is
slechts te gissen. Maar ik geloof
toch wel, dat in die keuze wel nie
mand zal zijn teleurgesteld.
Mij persoonlijk was ze ook zeker
welgevallig al steekt daarin nog gee
nerlei argument van geringer waar
deering tegenover het centrale Oost
burg.
Maar ge weet het, dames en hee
ren, om en over Biervliet hangt de
reuke en de nimbus van een
grootsch verleden, gelijk over Sluis,
waarvan de Kroniekschrijver heeft
opgeteekend, idat het was
„een van de beste en versekerste
„havens van Euroop, daar be-
„quamelijck vijf hondert schepen
„bewaert konden liggen".
Geestig en guitig wijdt in zijn pas
verschenen boek, de bekende schrij
ver Werumeus Buning ook een
woordeke aan Biervliet. Te aardig
om het hier niet in te vlechten. Hij
schrijft
„De Nederlanden waren eens boe-
„renland zonder geid; toen vond
„Willem Beukelszoon de haring-
„kakerij uit en daarmede versche-
„nen wij voor jiem zooveel eeuwen
„(ruim 6) als exportland. De oude
„Europeesche economie is veran
derd door die snee achter den
„haring zijn kop; tienduizenden
„Nederlanders leven er nog van.
„Men is verplicht, als men iets
„voor het nationale gevoelt, in
Biervliet een haring te etenlMaar
„jawel. Er is, mirakel der we-
„reld, geen haring te krijgen in
„Biervliet. Ge vraagt een jeugdig
„persoon naar Willem Beukels-
„zoon.
„Weet ik niet wonen, zegt hij.
„En ge rijdt langs een kruide-
den.
Dien volgenden morgen al vroeg ont
beet zij niet met haar broer, maar gaf
de huishoudster het bewuste briefje,
terwijl ze zoo terloops iets zei, van dat
ze in de stad moest wezen, en toen
vertrok ze naar het station.
Het was een lange wandelingen het
was een prachtige ochtend.
Maar Aileen had in deze stemming
geen oog voor natuurschoon.
Zij nam haar kaartje, schijnbaar door
niemand opgemerkt, en ging naar het
perron.
Terwijl ze op het treinenbord keek, trad
er een klein kind op haar toe.
Als 't u blieft, miss. dit moest ik
u geven.
En ze overhandigde Aileen een tot
een briefje in elkaar gevouwen stukje
papier.
Wie heeft je dat gegeven? vroeg
zij de kleine.
Een heer daar ginds, miss met
den blik over haar schouder naar den
bureaulist, die de kaartjes verkocht. Hij
zei, dat hij geen tijd had, om het uzelf
te geven en ik heb een stuiver gekre
gen voor de moeite.
Aileen vouwde het papiertje open
en las:
Als je de papieren gaat halen, dan
„nierswinkel met Aemrikaaiische
„pilchards in blik en garnalen en
„mosselen in fleschjes Biervliet uit,
„dat diep in het land ligt; in oude
„tijden, hoog beroemd, ook omdat
„die van Biervliet onder keizer
„Baudewyn, de muren van Con-
„stantinopel 'teerste hadden be
dlommen, den toren van de poort
„ingenomen en het Vaendel daar-
,,op verovert".
„De hoogste muur van Biervliet
„is nu een laag huisje hoog. Hier
„heeft men Floris V gevangen
„gehad en een smadelijk verdrag
„laten teekenen, waar hij zich,
„eenmaal vrij, geen sikkepit van
„aantrok. Ook dat is Biervliet niet
„meer aan te zien".
Dus, Biervlieters en Biervlietsters,
zoo ging reeds voor meer dan zeven
eeuwen uw vereerde naam de wereld
door. Als kruisvaarders en kruisrid
ders, deelnemende aan den vierden
kruistocht (die van 11981204)
vondt gij in uw 'toenmaligen Vlaam-
schen graaf Boudewyn den IXden
den aanvoerder, die met een groot
leger en een vloot van zestig sche
pen op trok ter bedevaart naar het
Heilige land. Onvoorziene omstan
digheden waren de oorzaak, dat ze
halverwege bleven steken en mee
hielpen aan het beleg van Constant]-
nopel, dat in 1203 viel.
„Die van Biervliet," zegt de schrij
ver, dus de mannen van Biervliet,
waren het eerst binnen de muren en
overdekten zich door hun teugelloo-
zen moed met roem. Drie jaar later
heeft Boudewijn met zijn mannen
ook zijn Biervlieters een groot
deel van het Oost-Romeinsche Rijk
veroverd en in 1206 wordt hem de
kroon op het hoofd gedrukt als Kei
zer van het Latynsche Keizerrijk.
Als ware dit alles nog niet roems
genoeg voor de verspreiding van uw
naam over de wereld, trekt gij op
nieuw in de 14de eeuw de aandacht
en wordt millioenen ten zegen door
de daad van den eenvoudige vis-
schersman stuurman Willem Beu
kelszoon. Hij slaagde er in een ver
beterde methode te vinden om ha
ring te kaken, te zouten en in tonnen
te pakken. Over zestig jaar, in 1997,
zal het zes eeuwen geleden zijn, dat
Beukelszoon stierf; in dit jaar her
denken wij reeds voor de 540ste
maal zijn sterfdag.
Dames en Heeren vergeeft het
mij, dat ik der verleiding niet ge
heel weerstand heb kunnen bieden,
om althans met een enkel woord aan
is het goed, maar als je soms tracht,
ons te ontloopen, dan kan ik je wel ver
tellen, dat dit niets geeft. Et is maar
een manier, om van ons af te komen;
waarom zou je die nu niet volgen?
Ze stak het briefje bij zich, in het
onaangenaam bewustzijn, dat ze totaal
machteloos stond tegenover dezen spi
onneerenden vijand.
Dus moest zij teruggaan. Het kind was
weg; maar, toen Aileen zich omkeerde,
zag ze daar vlak bij Wilson, den be
diende van Sir Robert, die met een wit
kiel praatte.
Ik kwam enkel even Informeeren;
zei hij, maar als er geen trein gaat, dan
moet Sir Robert met de auto naar Nor
wich rijden.
Dendy Court blijft altijd maar ver
laten staan, zei de witkiel. Het verwon
dert mij, dat er nog nooit ingebroken is.
Waarop Wilson erkende:
Ja, dat zou makkelijk genoeg gaan.
Toen gingen ze ieder huns weegs,
maar hun gesprek was voor Alleen niet
verloren gegaan.
Dus Sir Robert ging weer op reis;
het huis zou nagenoeg leeg staan en
het was gemakkelijk genoeg, om ln te
breken.
(Wordt vervolgd).