BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. Een noodlottige vergissing. Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens FEUILLETON ^vesVeti^ 46ste Jaargang Vrijdag. 30 juli 1937 Nummer 4257 ABONNEMENTSPRIJS: Per dóe maanden I 1 25. Buiten Breskens per drie maanden t 1 40 Franco per post per jaar I 5.00 Buitenland per jaar I 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer 10; 1 5. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels I 0.40 (bij vooruitbetaling) Wekelijksch Overzicht. o Aan actieve deelneming van de ver schillende leden van de Koninklijke Familie aan het openbare leven is de zer dagen geen gebrek geweest. H.M. de Koningin bezocht Dinsdagmiddag het concours hippique te Hoofddorp, waar zij de parade van de landelijke ruiters en eenige door dezen ten beste gegeven nummers, alsmede de num mers tuigpaarden en Friesche sjeezen en het zware springconcours bijwoon de. Dat H.M. die, zooals bekend, zelf een uitnemend paardrijdster is, door Haar persoonlijke aanwezigheid van Haar belangstelling voor deze wed strijden blijk gaf, zette aan dit, on danks het minder gunstige weer wel geslaagde concours bijzonderen luister bij en was kennelijk van stimuleeren- den invloed op de stemming, zoowel als op de verrichtingen der deelnemers. Een bijzondere plechtigheid was het, waaraan dienzelfden dag Prinses Juliana Haar medewerking verleende: de ont hulling van het monument ter nage dachtenis aan den trouwen grenadier Christoffel Pullmann, die in den woe- ligen tijd van strijd tusschen Patriot ten en Prinsgezinden, de partij in wiens dienst hij stond met inzet van zijn leven diende - trouw tot in den dood. Dat een nazaat van Prins Wil lem V, wiens regeering en mogelijk ook wiens leven bij die gelegenheid in de hand lag van dezen eenvoudi- gen soldaat, thans, 150 jaar na dien gedenkwaardigen dag het bronzen beeld ter nagedachtenis van den trou wen krijgsman onthulde, is een nieuw bewijs van de dankbare erkenning, die dit blijk van onwankelbare ttouw steeds bij de leden van het Huls van Oranje heeft gevonden. Prinses Juliana zette hiermede een schoone traditie voort, want elk jaar op den 27sten Juli liet H.M. de Koningin-Moeder aan het eenvoudige houten gedenkteeken bij het Koninklijk Paleis, dat thans door het pas onthulde bronzen beeld is ver vangen, een krans hechten. In alle stilte want het groote publiek heeft hiervan nooit veel vernomen werd dus deze trouwe dienaar jaar in jaar uit door het Huis van Oranje geëerd. Z.K.H. Prins Bernhard ten slotte, die eveneens bij de plechtige onthul ling van dit gedenkteeken tegenwoor dig was, gaf reeds den volgenden dag een nieuw blijk van zijn belangstelling voor het sportleven in ons land. De Prins bracht namelijk een bezoek aan het terrein van het groote Nederland- sche sportevenement, dat „Vierdaag- i 0 A propos, Elly, begon hij, de ka pitein blijkt toch in waarheid Sir Robert Falloway te zijn. Zijn oudere broer is ongeveer een week geleden gestorven, naar men meent aan het front; maar er schijnt iets geheimzinnigs met hem te wezen. Hij was geen militair, maar diplomaat. Het moet een vreeselijke schok zijn geweest voor de moeder en die is dan ook weggegaan. Haar hart moet geheel naar den oudsten jongen zijn uitgegaan. Deze hier schijnt er niets van geweten te hebben, tot hij nu een paar dagen geleden op het goed is gekomen. Hij heeft ziek gelegen in een Fransch hospitaal en nu moet hij enkel nog maar rust nemen. Het blijft intusschen de vraag, of hij ooit weer goed zal kunnen loopen. Vreeselijkl zuchtte Aileen. En hoe vreemd van de moeder! Heeft hij je dit alles zelf verteld? Neen; zoo wordt er van hem ge sproken. Maar nu zal lk je eens ver sche" heet, waar Hij het parcours, dat de stoere tippelaars uit vele landen in groote drommen in vier dagen tijds afleggen, in luttele kwartieren afreed. Een nieuw vervoermiddel zal overigens binnenkort den sportleven jor gen Prins ten dienste staan. Het geschenk van het Nederlaadsche volk, het jacht Piet Hein, zal op 14 Augustus a.s. te water worden gelaten, bij welke plech tigheid de Prins en zoo mogelijk ook H.K.H. Prinses Juliana, tegenwoordig zullen zijn. Dit wil natuurlijk nog niet zeggen, dat het jacht gereed is, doch men is thans zoover gevorderd, dat het in zijn element kan worden ge bracht en dat tot de verdere afwer king kan worden overgegaan. Deze werkzaamheden zullen echter niet al te veel tijd meer in beslag nemen, zoodat de overdracht van het ge schenk aan Prins en Prinses wel bin nenkort tegemoet gezien kan worden. Geschenken blijven overigens nog al tijd toestroomen. Zoo zal Zaterdag nog de aanbieding plaats hebben van Paleisstandaards en autovlaggen, als mede van een album met namen van de gevers; verder komt dien dag de Zuld-Hollandsche Bond van Handboog- schutterijen den Prins twee handbogen met pijlen en doelen aanbieden, ter wijl de Indische padvinders op 4 Aug. hun voor het Prinselijk Paar meege brachte geschenken tijdens het Konink lijk bezoek aan de Jamboree zullen aanbieden. Om echter nog even op de Vier- daagsche terug te komen, de deelne ming hieraan gaat van jaar tot jaar nog steeds in stijgende lijn. En, daar is maar één roep over, ook de orga nisatie is dit jaar nog weer beter dan in 1936. Het lag voor de hand, dat bij zoo'n groeiende belangstelling het aantal aanmeldbureau's zou moeten toenemen; het is dan ook van drie op niet minder dan acht gebracht, daardoor kunnen de deelnemers thans veel vlotter „verwerkt" worden. De eerste dag zette reeds aanstonds in met goed wandelweer en gelukkig heeft de regen niet al te veel bedor ven, het bleef bij een flinke bui in den morgen, die de toch al geringe kans op oververhitting van de wande laars wegspoelde. Het aantal deelne mers bedroeg den eersten dag 4293, dat is 580 meer dan in 1936 en daar van zijn er 16 uitgevallen. Als nu de hemelsluizen maar niet al te wijd worden geopend, kunnen ook de vol gende dagen den deelnemers veel ge noegen en sportvreugde bereiden en zullen de Vierdaagsche Afstandsmar- schen ongetwijfeld een even groot tellen, wat hij mij zelve heeft gezegd. Hij heeft een portefeuilletje gevon den in zijn auto en hij wilde weten, of die van jou was. Ik herkende het niet; dus ik moest er eerst eens in kij ken; en toen begreep ik wel, dat het niet van jou kon zijn: er waren enkele plannen of plattegronden in; zeker het eigendom van een architect, zou ik zeggen. Aileen trilde over al haar leden. Ze herinnerde zich nu, dat ze het Ieeren portefeuilletje, dat uit den vestzak van den doode was gevallen, niet meer had gezien, sinds ze op Rose Cotage was gekomen. Ze zou het toch niet heb ben laten vallen? Een koude rilling liep haar over den rug. Met de grootste moeite behield ze haar zelfbeheersching. Wat voor portefeuilletje was 't? vroeg zij flauw. Een doodeenvoudig leeren din getje; langwerpig en met een zilveren „E" in den eenen hoek. Dan was het 't bewuste, dat kon niet anders! Van schrik bleef zij als aan haar stoel genageld zitten. Dit portefeuilletje was nu In handen van een vreemde en zij had geen kans, het terug te krijgen. Ze durfde er niet om vragen. Sir Robert Falloway moest het eens voor iet» van waarde hebben gehouden en succes worden als vorige jaren. Een machtig werkstuk der Neder- landsche Industrie verliet Dinsdagmor gen ons land, om de groote reis naar zijn bestemming, het verre Indiê, te aanvaarden. De tinbaggermolen „Doe- joeng," de grootste tot nog toe in ons land gebouwd, werd, daar thans het weer gunstig was, door vier sleepbooten buitengaats gesleept, waar na de sleepbooten „Oostzee" en „Hum- ber" samen het gevaarte tot Port Said zullen brengen. Het laatste deel van de reis, het transport naar het eiland Billiton, zal door de „Humber" alleen worden uitgevoerd. Welk een groote en zware onderneming men hier voor zich heeft, blijkt wel uit het feit, dat de totale reisduur van dit transport op 100 dagen Is berekend, zoodat de ,,Doe|oeng'' pas In de eer ste helft van November in Indiê wordt verwacht. Hopen wij, dat deze bag germolen op zijn tocht meer geluk zal hebben dan zijn voorganger, die zoo vlak bij de haven van vertrek in de golven onderging. Het begin doet echtér het beste verwachten: de uit tocht was grootscn en glorierijk- en het trof al bijzonder aardig dat toen Hoek van Holland gepasseerd werd, daar juist het pas aangekomen Fran- sche passagiersschip „Paris" lag met eenige honderden Amerikaansche toe risten aan boord, die door dit extra- buitenkansje wel aanstonds een hoo- gen dunk van het technisch kunnen van ons land moeten hebben gekregen. EEN HELD'RE WAS MET RADION EN DAN NOG EEN GESCHENKENBON (Ingez. Med.) er over naar Scotland Yard hebben ge schreven; wat zou er dan gebeuren?.... Ze zou die gedachte maar niet voort zetten. Ze moest het eenvoudig af wachten, hopende, dat deze nieuwe vinder zou doen, wat zij zoo dwaas had uitgesteld, namelijk dat hij het ding verbranden zou. A propos, Falloway komt van middag bij mij op het kantoor. Ik heb hem gevraagd, om hier te komen thee drinken en dan later rijdt hij ons In zijn auto naar het strand. Stel je voorl De zee is maar zes mijlen van hier. Toen Denis weg was, zat zijn zuster nog eenigen tijd in gedachten. Hetgeen hij haar verteld had, was van gemengde uitwerking op haar gemoedsrust. Eens deels zat zij in over het lot van het portefeuilletje, zooals het nu in handen was gevallen van Sir Robert Falloway. Anderdeels was zij toch ook weer blij, dat ze er van af was. Als ze enkel maar aan iemand haar geheim had kun nen toevertrouwen! Maar ze kende nie mand dan haar broer en ze wist zeker, hoe hij er op zou aandringen, dat zij alles vertellen zou; en juist dat voelde zij, dat ze niet kon doen. Ze had zich immers al zoo lang overspannen en ver moeid gevoeld, dat ze nu Immers zoo veel goeds had verwacht van deze maand Het voorstel van koning Leopold van België tot instelling van een soort in ternationaal instituut ter bestudeering van de groote economische problemen heeft in de wereld nog niet dien weer klank gevonden, welke men wel wen- schen zou. Het meest Ingenomen met het initiatief van den Belgischen koning toonen zich nog de Amerikaansche bladen, maar vooral de Engelsche pers geeft blijken van weinig geestdrift. Men blijft in Engeland gekant tegen de ge dachte van een wereldconferentie, zoo lang niet uit zeer ver gevorderde on derhandelingen gebleken is, dat deze redelijke kans op succes biedt. Men moet nu veronderstellen, dat er voor- loopig weinig van de verwezenlijking van het plan van koning Leopold te recht zal komen, hoewel het toch min stens genomen zeker de bestudeering waard is. Het is wel eigenaardig, dat In een tijd, waarin de geheele wereld snakt naar een reorganisatie van het economisch leven, een desbetreffend plan geen kans van slagen heeft. De oorzaken van dezen paradoxalen toestand moeten gezocht worden in politieke factoren. Zoolang er op poli tiek gebied nog alom wantrouwen heerscht en in eenige belangrijke ge bieden van de wereld de kanonnen nog bulderen, zal er van een gemeenschap pelijke bestudeering der economische aangelegenheden weinig kunnen komen. Het blijft een wet van Meden en Per zen, dat aan een economische oplossing een politieke overeenstemming moet voorafgaan. En juist op het oogen- blik zijn er geen aanwijzingen aanwezig, welke ons ten aanzien van een politieke overeenstemming optimistisch kunnen stemmen. Zoo wordt de Spaansche kwestie nog steeds sleepende gehouden. De Engel sche regeering heeft, nadat men in de sub-commissie bij de bespreking van het Engelsche compromisvoorstel reeds onmiddellijk op het doode punt was geraakt, aan de overige belanghebben de regeeringen een vragenlijstje over handigd. Volgens de Times bevat het lijstje zeven vraagpunten, waardoor den resp. regeeringen wordt verzocht op duidelijke wijze uiteen te zetten, of zij aan de voornaamste deelen van het Britsche compromisvoorstel hun instem ming kunnen verleenen. Het denkbeeld van de vragenlijst is niet onaardig. Maar het blijft de vraag, of men na de be antwoording minder sceptisch ten aan zien vau den algemeenen toestand zal behoeven te zijn. Ondertusschen wordt er in Spanje, vooral in den sector van Madrid, hevig gevochten. Franco's troepen hebben vacantie. Bovendien, haar stilzwijgen zou nie mand benadeelen. Haar getuigenis kon toch geen licht werpen op de misdaad. Een klok daar dichtbij sloeg vi*r. Ze vloog verschrikt op en ging haastig wat toilet maken: Juist was zij klaar, toen zij de auto hoorde aanrijden. Denis zei, dat hij een koninkrijk bood voor een kop thee en intusschen schoof hij den makkelijksten steel aan voor den gast. Nu Sir Robert Falloway weer wat bekomen was van de reis, trof het Aileen eerst, wat een bijzonder knappe man het was, zeker telde hij nog geen der tig. Soms trok er een pijnlijke trek over zijn gelaat en hij hinkte nog altijd erg. Mrs. Brown diende een echte Nor- folksche tea ep en was verrukt, dat de jongelui die zoo alle eer aandeden. Later reed de auto weer voor; Denis ging naast den chauffeur zitten en Alleen zat naast den eigenaar. Ze voelde zich wel wat verlegen, want ze kende maar zoo weinig van de wereld, waarin hij zich bewoog. Ze wist maar van een schouwburg, namelijk van dien, waar van mr. Herbert directeur was, en daar had zij nog maar twee voorstellingen bijgewoond, toen ze eens een paar Aanbesteding vans Onderhoudswer ken op Maandag 2 Augustus a.s. des v.m. 11 uur in het Gemeentehuls. Bestek en Voorwaarden a f 1,- ter secretarie verkrijgbaar. daar het plaatsje Brunette heroverd en liggen thans voor Villanueva de la Ca nada. Veel zal Franco aan de plaatse lijke successen, die hem dit keer nog min of meer door de regeerlngstroepen zijn opgedrongen, niet hebben. De activiteit aan het Madrlleensche front verhinderd het hem, sterke strijd krachten aan het Baskische front te concentreeren. En dat is juist de be doeling van Madrid. Ook in het verre Oosten, in Noord- Chlna, heerscht zooal niet in naam, dan toch in feite, de oorlog. Hoewel het nog aan het einde van de vorige week scheen, alsof een regeling wel bereikt zou kunnen worden, is de toestand thans weer allerbedenkelijkst. De nieuwe week is begonnen met gevechten, die heviger waren dan de schermutselingen van de vorige week. De bedoeling der Japanners is dui delijk. Zij wenschen in het bezit van de strategische belangrijke punten te geraken. Het Maandag door Japan in gediende ultimatum is een nieuwe po ging om dit doel door een terugtrek king der Chineesche troepen te berei ken. Generaal Soeng Tsje-joean, voorzit ter van den politieken raad van Hopei en Tsjahar, zou dit ultimatum volgens de Japanners hebben aangenomen, maar zelf geeft hij te kennen, dat hij het heeft verworpen. Wel schijnt hij door de regeering van Nanking belast te zijn met de taak, het conflict zelf te regelen. Kennelijk wil de Chineesche centrale regeering daarmede te kennen geven, dat zij het conflict wenscht te locali- seeren. Anderzijds hebben de Japansche gar nizoenen van Tokio uit de vrijheid ge kregen, zelfstandig alle mogelijke maat regelen te nemen ter bescherming van leven en eigendom van de Japansche bevolking in Peiping en in het gebied vrijplaatsen had gekregen. Zij vertelde Sir Falloway van haar werk en besloot met te zeggen: Ziet u, want Denis en ik zijn heel arml Nu, ik ook, antwoordde hij glim lachend. Maar toen voegde hij er in eens, hoog-ernstig bij: Tenminste ik was arm, en u kunt mij gelooven: ik zou het nog wel willen wezen, want slechts door den dood van mijn eenigen broer ben ik eigenaar geworden van Dendy Court. Daar heb ik van gehoord en het doet me leed voor u, antwoordde zij eenvoudig. Maar de armoede, die u kende, was toch niet zoo als de onze. Ze wilde er niet verder op doorgaan, maar ze achtte het toch haar plicht, om dien man volkomen op de hoogte te brengen van haar positie. Denis zag nu eenmaal geen verschil in rang en stand, maar soms was dit eenigszins misleidend. Weet u wel, dat ik nog maar drie maal van mijn leven in een taxi heb gezeten en dan was het nog voor zaken van mrs. Herbert. Denis moet zijn eigen weg vinden. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1937 | | pagina 1