BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
mil UITSLAG met
joyk ilie dol maakt
KLOOSTERBALSEM
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
TWEEDE BLAD.
Binnenland.
veroorzaakt vurige wond
AKKER'S
Klaasje Allemansverdriet.
Gemengd Nieuws
46ste Jaargang
Vrijdag 19 Maart 1937
Nummer 4221
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden f 1.25 Buiten Breskens per drie maanden I 1.40.
Franco per post per jaar I 5 00
Buitenland per jaar I 6.50 - Ai les bij vooruitbetaling
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer 10; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
De vier Sergeanten
van La Rochelle (1822).
ti
ll.
In het Frankrijk van dezen tijd
speelt zich de dusgenaamde samen
zwering van de vier sergeanten van
La Rochelle af. Onder hen, die als
blijmoedige martelaren het schavot
bestegen, is de onderofficier Bories
ongetwijfeld de belangwekkendste li-
guur. Hij behoorde tot het 45-ste
linieregiment, staande onder bevel
van een oud-geëmigreerde, den mar
kies de Toustin. Aanvankelijke po
gingen om het regiment van Char-
tres naar Parijs over te plaatsen,
waren niet gelukt; eerst in het be
gin van 1821 kwam het daartoe.
Het regiment werd gelegerd in de
onmiddellijke nabijheid van het
kwartier der scholen van Parijs, en
hier gas het, dat Bories betrekkin
gen aanknoopte met een oud studie
kameraad, die toen college liep ui de
medicijnen. Deze student was een
overtuigd aanhanger van de Char-
bonnerie; hij bracht Bories tot aan
sluiting, en onmiddellijk ging deze
nieuw-geworvene ertoe over om zelf
te werven. Dat viel hem niet moei
lijk. Zoowel in de kringen der onder
officieren als bij de koiporaals en
soldaten vond hij een gretigen aan
hang, en stilzwijgend was men het
reeds eens. Op een nacht klonk plat-
selng ailarm in de straten; allen
kwamen gewapend te voorschijn, en
toen bleek, dat het niets anders dan
een brandsignaal was geweest; zon
der dat men iets rapporteerde, ging
men allen weer terug, teleurgesteld,
dat het lang verwachte oogenblik
nog niet was aangebroken 1 Bories
organiseerde een militaire Vente in
zijn regiment; hij werd er presi
dent van en tevens gedelegeerde bij
de Vente van hoogere klasse. Hij
knoopte betrekkingen aan met de
leiders van de beweging; zoozeer
waardeerde men zijn ijver, dat hjj er
na korten tijd in slaagde tot den
markies de Lafavette, den leider van
de Charbonnerie, door te dringen;
dat hij voorzien werd van kaarten
en herkenningsteekens, die hem het
contact mogelijk maakten niet alleen
met andere Ventes van verschillen
den rang, maar ook met de vriend
schappelijk gezinde vereenigingen.
Het regiment zou spoedig Parijs ver
laten, het zou naar La Rochelle trek
ken en in verband met de beweging
tegen Saumur, die toen npg op het
punt stond ten uitvoer te worden
gebracht, achtten de samenzweer
ders dat een goed iets. Met Bories
werd .over den dag en de middelen
der samenzwering overlegd en wel
licht zou alles op de afgesproken
wijze hebben plaats gehad, ware niet
een ongelukkig incident tusschenbei-
de gekomen. Op den marsch naar
La Rochelle deed men een der eer
ste dagen Orleans aan; daar waren
Zwitsers in garnizoen, en met deze
hadden de gewone Fransche regi
menten voortdurend twist; in de
oogen der Zwitsers waren zij niet
voldoende trouw aan den Koning, in
de oogen der regimenten waren de
Zwitsers overdreven trouw. Bories
en een zijner vrienden, Lefèvre, ont
moetten in een herberg enkele Zwit
sers; deze dwongen hen met hen te
drinken, en zelfs nadat zij dit deden,
lokten zij een twist uit. Voor den
regimentscommandant de Toustin
gebracht, gaf deze, gelijk van den
vroegeren emigrant te verwachten
viel, aan Bories ongelijk en deed
hem jjoorloopig opsluiten. Dat was
nog niet heel erg, omdat Bories ze
kere vrijheid behield en reeds da
delijk Lafèvre in zijn plaats kon a-f
vaardigen naar een samenkomst met
een der gedelegeerden van de hoo
gere Vente; deze werd zoodoende
van alles onderricht en kon aan
wijzingen geven.
Na een marsch van lange dagen,
die leidde over Tours, over Poitiers
en over Niort, kwam men te La
Rochelle. En nauwelijks was men
daar aangekomen of Bories werd
naar bet arrestantenhuis van de
plaats gebracht, een maatregel, die
toonde, dat hij in hechtenis werd
gehouden om heel wat ernstiger re
denen dan de twist met de Zwitsers
in Orleans kon opleveren. Te Poi
tiers had men Bories ingekwartierd
bij een burger; deze bleek later een
spion te zijn, die tot taak had en
maar al te goed slaagde om Bories
uit te hooien. In Niort hadden de
onderofficieren zich vereenigd aan
een maaltijd, en zij hadden daar
van hun voornemens kennis gegeven
op een wijze, die aan de paaltselijke
politie ter oore was gekomen. Bo
ries wist enkele zijner vrienden tot
zich te roepen; zij moesten hem één
uur vrijheid verschaffen om een kof
fer met compromitteerende papieren
te doen verdwijnen; niet zonder
moeite slaagde men daarin. De on
derofficier Pommier zou Bories voor -
loopig als gedelegeerde vervangen;
een keer, dat hij verkleed de ka
zerne verliet, werd hij door een on
derofficier van hoogeren. rang her
kend. Goubin, die weer in zijn]
plaats trad, was door hem niet van
voldoende herkenningsteekenen voor
zien en kwam, zonder iets bereikt
te hebben, in zijn kwartier terug.
Er begon een atmosfeer van ver
denking te hangen, die de saamge
zworenen onrustig maakte. Nu be
denke -men daarbij, dat de Char
bonnerie de gewoonte had om haar
leden, nadat deze een soort proef
tijd hadden doorloopen, trouw te
doen zweren op het lemmet vanj
een dolk; zij hadden allen een dolk
als teeken van aanhankelijkheid in
hun bezit. Men meende dat zekere
mysterieuze plechtigheden de leden
beter zouden binden, maar men ver
zuimde te bedenken, dat deze ge
heimzinnigheid de vreesachtigen an
der hen meer dan goed was af
schrikte.
De commandeerende generaal Des-
pinois gaf plotseling order om Bo
ries te Nantes voor hem te leiden;
een nieuwe reden tot ongerustheid
voor de overige, in het complot be
trokken onderofficieren. Dit ewrkte
zoodanig op een hunner, een zekeren
Coupillon, dat hij, voor zijn kolonel
gebracht, np enkele dagen nauwkeu
rig door diens spionnen te zijn gade
geslagen, stamelend en hakkelend
tot een bekentenis kwam, deze
schriftelijk bevestigde, naemn noem
de en plannen verried. Gevolg was
een streng onderzoek zoowel in .de
kasten als in de bezittingen derjge-
noemde onderofficieren; een onder
zoek ook aan den lijve van deze
onderofficieren, dat verschillende
dolken deed ontdekken, doch dank
zij de tevoren door Bories gegeven
waarschuwing niet tot ontdekking
van compromitteerLiide papieren 'eid-
de. .Verhooren werden afgenomen,
de verdachten werden ieder voor
zich gehoord en tegen elkander uit
gespeeld. Men verkreeg inlichtingen
omtrent de plannen die opgezet wa
ren, omtrent de organisatie der mili
taire Vente in den boezem van het
45ste regiment; men vernam, dank
zij de verschillende bekentenissen,
de namen van al degenen, die bij
den aanslag direct of indirect be
trokken waren. Maar Goubin en
Pommier, die het meeste wisten, lie
ten zich gelukkig niet verder bren
gen dan tot de bekentenis van wat
zich direct had zullen afspelen; Gou-
pillon, de meest vreesachtige, wist
weinig of niets; de overigen konden
slechts vertellen wat hun was mede
gedeeld, en dat waren slechts de
tails van den voorgenomen aanslag.
En Bories, die alle draden in han
den hield, bleef standvastig, ook te
genover alle lagen, die de gene
raal hem legde; hij zweeg. Met hem
zweeg kapitein Massias, hun com
pagniescommandant, die niet recht
streeks "m het complot betrokken
was, maar waarvan men stilzwijgend
wist, althans aannam, dat hij tot de
hunnen behoorde. Verschillende be
wijzen waren er voor; brieven waren
hem gebracht, die hij niet had ge
lagerd; Massias hulde zich in een
gelijk ondoordringbaar stilzwijgen
als Bories had aangenomen.
(Wordt vervolgd).
De vaststelling van de kleuren
van de Nederlandsche vlag.
Op de vragen van hef lid van de
Tweede Kamer den heer Lingbeek.
I. Al moge de oude Oranje-blanje-
bleu vlag, waaronder, volgens het nog
altoos zichtbare onwraakbare getuige
nis van onze oude zee- en rivierschil
ders, als Ludolf Bakhuysen, Jan van
Goijen, Abraham Storck, Willem v. d.
Velde e.a., onze Vaderen bij den zegen
des Allerhoogsten onsterfelijken roem
voor het Vaderland hebben weggedra
gen, in latere jaren veeltijds, zijn ver
vangen door het rood, wit en blauw.
Acht de minister dat laatstgenoemde een
afdoenden reden om, thans de eerstge
noemde vlag, alsof er voor ons ook
maar één smet aan kleefde of, alsof zij
om een andere reden verwerpelijk ware
geworden, terzijde te leggen?
II. Gevoelt de minister niet, dat door
zulk een maatregel dat deel van ons
volk, waarvan niet alleen de leus van
den mond, maar ook de keus van het
hart was, is en, hoe meer zich daarte
gen verzet, des te meer ook zal blijven
Oranje bovenl in het diepst van zijn
gevoelens zou worden gekwetst en,
aangezien de officieele verwerping van
het Oranje voor hen nu het rood ten
eenenmale onaannemelijk zou maken,
ook zou worden verhinderd om voortaan
aan zijn heiligste gevoelens door vlag
vertoon uiting te geven?
III. Zou de overweging van de beide
voorgaande vragen den minister niet
alsnog aanleiding kunnen geven om,
ten einde te voorkomen, dat een drei
gende steen des aanstoots in het mid
den van ons volk werd geworpen, het
daartoe te leiden, dat óf onze aloude
Dark zij den KLOOSTERBALSEM
verdwijnt wond en huiduitslag
m0e moet er niet aan krabben, zeidê
men mij, als ik klaagde dat de uitslag,
die ik op een kwaden morgen op mijn
hand ontdekte, zoo verschrikkelijk
jeukte. Maar door t krabben ontstond
een wond op mijn hand zoo groot als
een kwartje, welke wond mij hevige
pijn bezorgde. Toen niets hielp, nam
ik Kloosterbalsem. Dadelijk vermin
derde het jeukerige gevoel, de wond
werd mooi zuiver, de uitslag vermin
derde en verdween en ook de wond
genas geheelBL tê D
ORIGINEEL TER INZAOt
„Geen goud zoo goed"
Onovertroffen btf brand-en snij wonden
Ook ongeëvenaard als wrijfmiddel bij
Rheumatiek, spit en pjjnl\jke spieren
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/* ct. en f 1.04
(Ingez. Med.)
Oom maakte zich eindelijk zoo
kwaad, dat hij alles wat maar los
en vast was, naar Klaasjes hoofd
begon te gooien. Maar de kale knik
ker was zoo hard als een biljartbal
en alles vloog tegen zijn bol in(
splinters, zonder dat hij er zich iets
van aantrok.
en bij zoovelen geliefde Prlnsevlag weer
als Nederlands vlag in eere wierd her
steld, óf dat, op z'n allerminst, het
gebruik van Oranjehof rood facultatief
werd verklaard?
heeft de minister van binnenlandsche
zaken geantwoord;
1. De vaststelling van de kleuren
van de Nederlandsche vlag beoogt
slechts den bestaanden twijfel, of de
nationale vlag heeft gedragen. Aan bij
overwegingen, als aan het slot van deze
vraag worden genoemd, is dit besluit
ten eenenmale vreemd,
2. Dat het volgen van deze histo
rische lijn zou beteekenen het verwer
pen van het oranje, kan moeilijk in ernst
worden volgehouden. Van een ver
hindering om voortaan door vlagvertoon
uiting te geven aan gehechtheid aan
Oranje, zal dan ook geen sprake zijn.
De oranje-wit-blauwe vlag zal niet
als een onwettige worden beschouwd
3. Gelet op de antwoorden op de
eerste twee vragen, bestaat er geen re
den op het genomen besluit terug te
komen of daarin wijziging te brengen.
Na een aanrijding doorgereden
In den nacht van Dinsdag op Woens
dag, omstreeks half een, heeft op de
Hoefkade bij de van Ravensteinstraat
in Den Haag een aanrijding plaats ge
had tusschen J. T„ wonend aan de Vail-
lantlaan, die naast zijn motorrijwiel liep
en van achteren werd aangereden door
den personenauto HZ. - 21876, waar
van de bestuurder, ondanks het feit
dat drie getuigen verklaarden, dat de
aanrijding een ontzettende klap gaf,
doorreed.
Een agent van politie, die in burger
op de Hoefkade passeerde, gaf na de
aanrijding, welke hij achter zich hoorde,
nog teekenen om den autobestuurder
te doen stoppen, hij reed echter op
zettelijk door.
In verband daarmede is een uur la
ter in zijn woning aan de Vaillantlaan
de 30-jarige P. v. d. B. aangehouden,
die bekende, den auto HZ. 21876
van een garagehouder in de Jan Blan-
kensiraat te hebben gehuurd en er mede
te hebben gereden. Van een aanrij
ding beweerde hij niets te hebben be
merkt. Hij verkeerde onder invloed
van sterken drank en is op het hoofd
bureau van politie in bewaring gesteld.
De auto, die aan het rechtervoor-
spatbord beschadigd en gedeukt was,
is in beslag genomen.
Het slachtoffer T. is met een zware
hersenschudding naar het ziekenhuis
Zuidwal vervoerd.
Intusschen was de dokter al op
weg gegaan. Hij liep heel hard,
want het was misschien wel ernstig
met oom Gerrit. Maar toen hij het
huisje van ons naderde, zag hij daar
een vreemd schouwspel.
De overval op een postauto in
Den Haag. Ruim een maand ge
leden op 9 Februari 's avonds om
streeks half zes hebben 3 mannen
een overval op een postauto in de Jan
Pieterszoon Coenstraat in Den Haag
gepleegd. Hoe de zaak afliep, is bekend:
de buit was nihil en de daders ont
kwamen in een gehuurden auto.
Twee van hen zaten al spoedig achter
slot en grendel. De 30-jarige Neder
lander J. A. E., die de Amerikaansche
gangsters-methode grondig bestudeerd
had, werd in het huis van bewaring in
Den Haag opgesloten en aan zijn
boezemvriend en medeplichtige H. M„
alias Henri de Amerikaan, van Belgi
sche nationaliteit, werd in het Antwerp-
sche huis van bewaring onderdak ver
leend.
Beiden blijven ontkennen en hoewel
de politie over „mooie aanwijzigingen"
beschikte, stond de zaak voor de justitie
toch niet heel sterk. Daar ls echter
sinds Zondagmiddag verandering inge
komen, toen de derde verdachte te
Wiesbaden werd gearresteerd, dank zij
het optreden van inspecteur' Pool en
de Duitsche politie.
Om over de laatste arrestatie enkele
bijzonderheden te vernemen, heeft het
A N.P. den Haagschen inspecteur op
gezocht.
Op zijn gewone plaats (het commis
sariaat van den justitieelen dienst b,
twee trappen hoog kamer 48), zat ach
ter een met papieren en dossiers be
laden schrijftafel als van ouds de heer
Pool, die in korte trekken de geschie
denis van de derde arrestatie vertelde.
Zaterdag j.l. stapte de heer Pool op
den trein naar Wiesbaden. Hij wist,
dat nummer drie, zekere R. H„ daar
kennissen en familie had wonen. Voorts
was hem bekend, dat H. een kamer in
Keulen had en hij vermoedde dat het
juiste adres hem in Wiesbaden gegeven
zou worden.
Bij kennissen van H., die in de om
streken van Wiesbaden wonen, hoorde
inspecteur Pool Zondagochtend, dat H.
hem juist den avond tevoren had be
zocht. In samenwerking met de politie
ter plaatse kwam vervolgens uit. dat
H. in een hotelletje te Wiesbaden lo
geerde, vanwaar hij echter Zondagoch
tend om 9 uur vertrokken was.
De Duitsche politie zette toen haar
netten uit en arresteerde dienzelfden
dag, 's middags om half vier, den
mededader aan den overval ten huize
van een met hem bevriende familie.
H. legde op het politiebureau een
volledige bekentenis af, zoodat de zaak
thans volkomen duidelijk is geworden.
Door H's bekentenis bleek, dat de
overval zorgvuldig was voorbereid. M.
zou den postbeambte met een ploerten-
dooder bewerken. E. zou ehauffeeren
en H. de postzakken buit maken. Alle
