BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens Klaasje Allemansverdriet» Land- en Tuinbouw. Gemengd Nieuws 46ste Jaargang Vrijdag 26 Februari 1937 Nummer 4215 ABONNEMENTSPRIJS Per dóe maanden I 1.25 Buiten Breskens per drie maanden f 1 40 Franco per post per jaar f 5.00 Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer f0;15. Ingez Med. 30 et. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels 0.40 (bij vooruitbetaling) TWEEDE BLAD. De moordenaars van Fualdès [1817]. (Slot). Maar te Alby was de hoofdrol toebedeeld aan mevrouw Manzon, aan haar en aan niemand anders. Zij had tevoren beloofd, te Alby te zullen spreken, en al brachten de beklaagden tegen haar verklaringen in, dat deze in strijd waren met het geen zij aanvankelijk te Rodez had gezegd of niet gezegd, het baatte hen weinig. Trouwens, het dient nog eens gezegd, de raadselachtige vrouw kon niets nieuws meer onthul len; zij kon slechts aanvullen wat men reeds wist. Bij haar eerste ge tuigenis herhaalde zij de verklaring, die zij aanvankelijk voor den pre fect te Rodez had afgelegd; zij was het geweest, die dien avond bij Ban- cal onvrijwillig getuige van den moord was geweest; zij was toen als man verkleed, en te meer moeite had het haar gekost, dat zij werd ge spaard. Herkend had zij, gelijk zij zeide niemand; herhaalde malen daarnaar gevraagd, bleef zij bij dit antwoord; zij had alles als door een gordijn gezien, vaag was een herin nering bij haar achtergebleven, en zelfs den man, die haar had helpen ontsnappen, haar had weggebracht en geboden te zwijgen, kon zij niet nader aanduiden. Weer viel zij meer dan eens flauw; weer was het angst voor de beklaagden Bastide en Jau- sion, die haar beving. Te Alby ech ter had men niet als te Rodez ge schied was, nood^g om een wacht van soldaten tusschen haar en de beklaagden te plaatsen, die haar het gezicht op hen benam. Neen, hier scheen zij moed te hebben gevat om de beklaagden recht in het ge zicht te zien; tegen Bastide, die ten einde toe brutaal bleef ontkennen, viel zij op een gegeven oogenblik uit; Jij durft te zeggen mij niet te kennen; en je hebt mij willen wor genl" Groote opschudding in de zaal en bij de rechters; het verwachte oogenblik was daar. Bleek stonden de beschuldigden in de bank; de ge tuige zelf was flauw gevallen, zon der dat iemand haar had kunnen op vangen. Den volgenden dag opnieuw voorgebracht, sprak zij haar verkla ring niet tegen, maar wilde niets meer zeggen. Gevraagd of zij Jau sion ook herkende men nam stil zwijgend aan, dat zij Bastide her kend had zeide zij niet tot zijn vrijspraak noch tot zijne vercordee ling te kunnen medewerken. Jausion was het, die meer dan eens, èn toen men hem naar het gerecht voer de èn toen hij in de zaal voor de rechters stond, haar smeekte om toch de geheele waarheid te zeggen wat kon zij weten, dat Jausion kon redden? Het laatste gedeelte van de open bare behandeling was aan een nader verhoor van Bach, die reeds bekend had, gewijd. Dat leidde ertoe, dat men nieuwe schuldigen ontdekte; da' men ook in den commissaris van politie, die aanvankelijk het onder zoek zoo slap had geleid, een mede plichtige herkende. Dat leidde tot een nieuw geding, ter zijde van het groote geding, waarvoor men zelfs te Rodez nauwelijks aandacht meer had. Er waren ongetwijfeld bezwa rende verklaringen ook tegen deze andere notabelen van het kleine stadje in het Zuiden van Frankrijk, maar zij waren, ook nadat men Bach en vrouw Bancal gehoord had, niet van voldoenden aard om hen te straffen. Zij werden vrijgesproken, en niemand in Rodez, die er zich bezwaard door gevoelde! Maar de moordenaars van Fual dès werden veroordeeld. Bastide, Jausion, Colard, vrouw Bancal en Bach werden ter dood veroordeeld; Anne Benoit tot levenslange gevan genisstraf; slechts de echtgenooten van de hoofdbeklaagden. eveneens te Alby voorgevoerd, werden vrijge sproken, gelijk uiteraard met me- rouw Manzon geschiedde. Tegelijk werd Bach in de genade des Ro llings aanbevolen, welke hij, zij het ook slechts zeer gedeeltelijk, ver kreeg. Met het schavot in de nabij heid, was plotseling de tegenstand van Bastide gebroken; bijna leven loos moest men hem naar het scha vot sleepen, waar hij tot zichzelf kwam om uit te roepen: „Wat zal mijn familie daarvan zeggen". Jau sion daarentegen, die zich bij de terechtzitting en in de gevangenis eel gedrukter had getoond, ging zonder aarzeling het einde tegemoet hij bleef tot op het laatste oogen blik zijn onschuld volhouden; be klaagde zijn vrouw en kinderen, maar bekende zich noch direct noch indirect schuldig. Zoo kwam het ein de, dat algemeen voldoening gaf-, waarin men een gerechte straf zag, die aan de jury slechts weinig tijd tot beraadslaging had gekost, geen aanleiding tot twijfel had gelaten. Inderdaad, zoo in 66n zaak, dan wel in deze hebben de debatten de schuld van de beklaagden onherroe pelijk vastgesteld. Maar toch is ook nu, .ruim honderd jaren na het ge beurde, het geheimzinnige waas om de zaak-Fualdès blijven hangen. Men weet wat er gebeurd is, maar nauw keurig waarom het gebeurd is, hoe het gebeurd is, en op wiens; instigatie het gebeurd is, weet men niet. In de gevangenis toonde Bastide voort durend zekere égards jegens Jau sion; deze bleek de voornaamste in de bende der schuldigenwelke was de verhouding tusschen Fualdès en Jausion, welke geheime beweegrede nen hadden den laatste geleid? Som migen meenden, dat het verleden van Jausion daartoe het motief gaf; later toch werd bekend, dat deze in zijn jeugd, inwonend bij een man, getrouwd met een veel jongere vrouw, dezen met de vrouw had be drogen en, zij het ook tegen zijn wil, meer door schrik dan door opzet, de vrucht dezer geheime verbintenis het leven had benomen. De vrouw kon daarvoor niet gestraft worden; Jausion had men piet vervolgd. Het moge zijn, dat Fualdès, gelijk de data znijer carrière aantoonen, op de bestraffing van Jausion geen in vloed had kunnen oefenen, het is niet pnmogelijk, dat hij van dezen misstap geweten heeft en bewijzen in handen had, die voor Jausion be zwarend waren. Vergeten wij niet dat het gebeurde zich afspeelde in een streek, waar de hartstochten fel Ier spreken dan in ons koude Noor den waar de zon niet alleen tot "het goede inspireert, maar ook de slech te hartstochten heviger doet werken. Eén merkwaardig ding nog tot slot. Op den avond van den rgoord had men in de Rue des Hebdoma- daires luit-spelers vernomen. Later had men van dezen niet meer ge hoord, en men nam aan, dat zij door de Justitie om verschillende re denen waren ter zijde gesteld. Twee luitspelers werden teruggevonden maar eerst in 1841, toen men de fundeeringen van een huis, een eind je buiten Rodez staande, moestop- ruimen, ontdekte men daar de ske letten van twee mannen, en daarbij de koorden van hunne instrumen ten, die ondanks den tijd niet waren vergaan. Die tuin had toebehoord aan Jausion! Een zeker bewijs van schuld, zoo hebben degenen gezegd, die van zijn schuld overtuigd waren. Maar is het een zeker bewijs? Kun nen niet anderen in, dien laten avond, zonder zijn weten, zelfs tegen zijn wil die lijken daar hebben begraven? En wat moet men tenslotte denken van mevrouw Manzon, die vanaf dat oogenblik uit de openbaarheid ver dween? Vreesde zij werkelijk ver volging, ook nog nadat de voor naamste schuldigen waren veroor deeld; was het werkelijk waar, ge lijk zij een oogenblik uitriep, dat nog niet alle schuldigen op de bank voor de jury hadden plaats geno men? Of gaf zij voor meer te weten dan zij wist; was zij slechts belang wekkend, gelijk de volksmond dat van leelijke vrouwen nu eenmaal bij voorkeur wil? Raadsels, die slechts konden worden opgelost door den mond van degenen, wien men tot straf voor een inderdaad niet te ont kennen misdrijf het eeuwig zwijgen moest opleggen! Congres van de bond voor Staatspensionneering. o De Pers en Propaganda Commissie van de Bond voor Staatspensionneering verzoekt ons het volgende mede te deelen: Voor het congres dat op 7 April a.s., en niet zooals in eenige bladen is ver meld, op 21 April te Den Haag zal worden gehouden, (de datum moest worden vervroegd) bestaat groote be langstelling, zoowel van de zijde der leden als van buitenstaanders. Reeds werden de zalen van de Dierentuin te Den Haag besproken en werden met de Ned. spoorwegen maatregelen getroffen voor het vervoer der congressisten uit Friesland, Gro ningen en Drenthe met extra treinen, terwijl in andere provincies men druk aan het voorbereiden is. Toezeggingen als spreker op te treden werden reeds vei kregen van vooraan staande figuren uit landbouw-, vakver eeniging- en middenstandskringen, die van sociaal en economisch standpunt het staatspensioen zullen toelichten. De bedoeling, middels dit congres het Nederlandsche volk in breede lagen in te lichten omtrent de werkelijke be- teekenis van een meer afdoende ver zorging van Nederlandsche ouden van dagen dan mogelijk is door de thans vigeerende sociale wetgeving, zal er zeker toe meewerken de door den Bond voor Staatspensionneering gestelde eisch: een premievrij staatspensioen in de eerste plaats voor hen die het noodig hebben in het juiste licht te stellen. 17. Brutaalweg stapte Klaasje dus naar binnen. Oom Gerrit stond nog altijd met het eitje in zijn hand. „Zeg oom," zei Klaasje, „ga eens met me mee naar de andere kamer". „Wat wou je dan?" vroeg oom. „Dat zal U wel zien," antwoordde Klaasje. 18. Oom Gerrit was zoo nieuwsgie rig, dat hij zich gewillig naar de andere kamer liet meenemen en. zelfs niet kwaad werd, toen Klaasje hem heelemaal in dikke wollen de kens ging rollen. Dan zette Klaasje een emmer heet water voor hem neer. Verkorting van den groeitijd. Enkele jaren terug hebben de Rus sische landbouwkundigen hun collega's in de geheele wereld verbaasd met hun publicaties over het zgn. jarowiseeren der gewassen, waardoor de groeiperi ode der cultuurplanten belangrijk ver kort kan worden. Men had hiermede meende men, een middel gevonden om de voor een slechte winter gevoelige gewassen in het voorjaar te kunnen zaaien, terwijl de opbrengst er ntet on gunstig door beïnvloed zou worden. Dat gaf ongekende perspectieven. Ook in verband met het bewerken en ge bruiken van den bodem Overal kwamen de landbouwkundi gen in actie om proeven met deze ja- rowisatie te nemen. Ook in ons land en met name in Groningen, waar men nog al eens last van het „uitwinteren" heeft, toonde men veel belangstelling voor deze methode. Door het Rijks landbouwproefstation te Groningen werden sedert 1934 proeven met deze jarowisatie genomen op verschillende gerst-, tarwe- en roggerassen. De methode bestaat hierin, dat men in het voorjaar uitzaait, nadat men het zaad eerst een bepaalden tijd heeft geweekt en daarna een bepaalden tijd, die weer van verschillende omstandig heden afhangt, aan een temperatuur van 2 a 3 gr. G. blootstelt. Het bleek, dat de groei van ver schillende wintergranen hierdoor ver kort kan worden, doch bij de zomer gewassen merkte men niet veel van een gunstige werking. In 1935 waren echter de resultaten allesbehalve gunstig Bij alle wintergewassen ging de op brengst door de behandeling achteruit. Bij de zomergewassen wel niet in die mace doch ook hier was van verbete ring geen sprake, temeer ook niet om dat bij alle gewassen, zoowel zomer- als winterrassen de korrelkwaliteit zeer te wenschen overliet. Men meende echter de proeven toch nog te moeten voortzetten en wel met 8 nieuwe Fransche tarwesoorten, die om hun bijzonder hooge opbrengst zeer in trek zijn, doch die zeer gevoelig zijn voor onzzn winter. Toen bleek dat de jarowisatie de opbrengst van sommige soorten heeft doen stijgen. Niet alleen van korrel, doch ook van stroo. Misschien kan uit deze proeven de conclusie getrokken worden, dat als men bang is voor uitwinteren het aan beveling verdient om gejarowiseerde hoogproductieve Fransche tarwe te ver bouwen. Maar de proeven worden nog voortgezet, vernemen wij. En daarom is het misschien beter om nog maar even te wachten. De jarowisatie schijnt toch niet die invloed te hebben, die men er eerst van verwachtte. Schapendiefstal opgehelderd. Te Delft zag dezer dagen een student, wiens fiets verleden jaar is gestolen een rijwiel staan waarop het stuur zat van de destijds door hem vermiste fiets. De eigenaar van de fiets zei het stuur te hebben gekocht van zekeren B. en deze gaf voor het van twee hem onbe kende jongens te hebben gekocht. B. een goede bekende van de politie werd aangehouden en in bewaring gesteld. Bij een huiszoeking werden niet de andert ierdeelen van de gestolen fiets gev ^nden maar wel een flinke hoeveelheid rauw en gebraden vleesch samen ongeveer een half schaap. Juist was j.l Zaterdag uit een weiland aan den Nieuwen Rijksweg een schaap ge stolen. Dezen diefstal ontkende B en beweerde het vleesch in een weiland te hebben gevonden. De politie die niet veel geloofde van dit verhaal heeft B. in bewaring ge steld. Hij is in het huis van bewaring te 's Gravenhage ingesloten. Inval bij een bookmaker. De officier van justitie, mr. dr. J. A. v. Thiel, de rechter-commissaris, mr. Hutschler, subst-officier, mt. L. van Dullemen. de inspecteur van politie van Boxtel en ir. Emmering van de P.T.T., hebben gis termiddag te ongeveer half vier een inval gedaan in het kantoor van een bookmaker, gevestigd op de stille zijde van het Rokin te Amsterdam. De P.T.T. had aangifte gedaan, dat waarschijnlijk in dit perceel art. 63 van het radio-re glement werd overtreden, dat daar n.l. courses en uitslagen van wedrennen op korte golf werden opgevangen en opge- teekend. Toen de justitie en de politie zich aan het perceel vervoegden, zaten eeni ge personen in de wachtkamer van het rommelige kantoortje, waar de heer van B., de bookmaker, resideerde, te wach ten op de uitslagen van de rennen. Het was niet gemakkelijk in het oude gebouw den juisten weg te vinden. De justitie evenwel had zich van een smid voorzien. Nadat vrijwel het geheele gebouw doorzocht was, stond men voor een gesloten deur, die volgens den bookma ker toegang gaf tot een kantoor van iemand anders. De smid brak de deur op last van den officier open en het bleek, dat hier een ontvang-installatie stond opgesteld. De marconist was juist bezig de uit slagen van de rennen te noteeren. Het toestel werd in beslag genomen en de beheerder van het kantoor en de marconist gearresteerd en naar het hoofdbureau van politie gebracht, waar tegen het tweetal proces verbaal is op gemaakt. De marconist is een oud ambtenaar van de P.T.T. Smokkelaars verrast. Woens dagnacht heeft de veldwachter te Stein aan de Maas een partij koopwaar, t.w. 180 kg. boter en suiker in beslag ge nomen. Terwijl men bezig was het boot je te lossen, kwam plotseling de veld wachter opdagen, zoodat de smokke laars in allerijl den terugtocht aanvaar den. De veldwachter moest zich met de smokkelwaar alleen tevreden stellen. Motorrijder tegen tolboom ge reden. Woensdagmiddag is de motorrijder H. de Z. uit Wllnis, komen de uit de richting Montfoort, met vrij groote vaart tegen den tolboom op den Noord-IJsseldijk, onder de gemeente IJsselstein, gereden. Met een ernstige hersenschudding is het slachtoffer per politie-brancard naar het St. Joseph- ziekenhuis vervoerd. Zijn toestand was Woensdagavond bevredigend. Kwakzalverij. Rijks- en gemeen tepolitie te AJblasserdam hebben tegen den 36-jarigen A. J. de H. uit Dordrecht,

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1937 | | pagina 1