BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. AKKERTJES Verschijnt iederen DINSDAG' en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens Haar eer gered. Moe »n mat een kou gevat? 46ste Jaargang Vrijdag 15 januari 1937 Nutnmeif3402 ABONNEMENTSPRIJS Per drie maanden 1.25 Buiten Breskens per drie maanden I 1.40 Franco per post per jaar I 5.00 Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer (0;15. Ingez Med. 30 ct. per rage) Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) Dit nummerbestaatuittweebladen EERSTE BLAD. Ons vorstelijk huwelijk en de Duitsche Pers. o Aan het huwelijk van onze be minde Prinses Juliana met Prins Bernhard is, zooals bekend, ook in de buitenlandsche pers veel aandacht besteed. Vele vooraanstaande Duit sche bladen hebben deze gelegen heid te baat genomen, om vele vriendelijke dingen over ons land te zeggen en alle rechtgeaarde Ne derlanders hebben zich van harte verheugd over het feit, dat thans weer eens gebleken is, in welk een hoog aanzien ons land alom staat. Helaas heeft echter de bittere bij smaak niet ontbroken en deze kwam van een zijde, waarvan men zulks het minst mocht verwachten: uit Duitschland, het geboorteland van onzen zoo sympathieken Prins Bern hard. Nog slechts weinig weken geleden verbood Goebbels aan de Duitsche pers ook maar een woord over de affaire Eduard VIII te schrijven. Volgens Duitsche principes zou het niet tactvol zijn, iets onaangenaams over een vorst of een vorstenhuis te schrijven, zulks ware in strijd met alle goede zeden. En de Fransche, Scandinavische en Nederlandsche pers, die haar lezers wel op de hoog te hield over de gebeurtenissen in Engeland, verhief zich in Duitsche oogen niet boven de z.g. asphaltpers. Het Duitsche reglement voor den omgang met koningshoven schijnt intusschen veelzijdig te zijn, anders laat de vrijwel smakelooze bericht geving over het huwelijk van onze kroonprinses zich niet verklaren. Het begon met een aanval van den „Angriff," die het niet „bepaald eervol" noemde, dat Prins Bernhard het zich liet welgevallen, „dat men zijn afkomst zoo geheel over het hoofd zag". Andere bladen noemden van dat oogenblik af onzen Prins Bernhard een soort landverrader en zoo schimpte b.v. de „Essener Na- tionalzeitung," dat Prins Bernhard met een snelheid van 100 kilometer per .uur zijn nieuwe nationaliteit was binnengerend". Ook de „Voelkische Beobachter" meende de huwelijks FEUTLLFTON 25. 0 De ondervinding hecfl mij ge leerd, om nooit iets van hen te ver gen, dat boven hun krachten gaat. Dat is het grootste geheim. Hij wendde zich opnieuw tot Lady Pe- rivale, bij wie hij teekenen van ont wakende opmerkzaamheid waarnam en ging voort: alleen laatst heb ik bijna iemand tusschen mijn vingers door laten ontglippen, doordien ik de bekwaamheid van een mijner handlangers overschat had. Ik stelde groot vertrouwen in dien man 't is een gare klant. Ik gaf hem verleden week een opdracht, waar bij hij uiterst kiesch en omzichtig te werk moest gaan. Hij moest de bedienden van zeker iemand op een slinksche manier uitvragen, maar vooral zóó, dat ze hoegenaamd geen argwaan konden krijgen en hun meester waarschuwen. En hebt ge u in dien man te leurgesteld gezien? sprak Suze Rod ney. plechtigheid niet ongemerkt te mo gen laten voorbijgaan en stelde een heel register op van zonden, die Nederland tegenover Duitschland zou hebben bedreven. De uiterlijke aanleiding tot deze onwelluidende muziek is bekend. Een bijzondere rol speelde daarbij het oude volkslied „Lippe-Detmold, eine wunderschoene Stadt". Dit on schuldige lied, waarmede in ons land Prins Bernhard geëerd werd, I rand- merkte men in honderden Duitsche artikelen als een „spotliedje," dat het Duitsche „Volksempfinden" bruskeerde. Een ander verwijt, dat men ons maakte, was belangrijker. In de Residentie was een haken- kruisvlag naar beneden .gehaald, 'n daad, die door alle verstandige Ne derlanders en ook door de autoritei ten ten zeerste werd veroordeeld en dus eigenlijk niet meer kon dienen als aanleiding voor den nu zoo lang zamerhand beroemd geworden Duit- schen „volkitoorn". Nederland weet, wat het aan bui tenlandsche mogendheden verschul digd is. Geen Nederlander denkt er over de gevoelens van een andere mogendheid te kwetsen en indien dit door een enkeling toch wordt gedaan, is dit nog geen reden, ons heele volk daarvoor verantwoordelijk te stellen. Zoo wij al een zonde tegenover Duitschland bedreven heb ben, is deze van onschuldigen aard daarvoor staat de naam, die wij in de wereld hoog te houden hebben, borg. De excessen van de Duitsche pers hebben in ons land dan ook alom verontwaardiging opgewekt. En verwonderd vraagt men zich af, wat wel de ware oorzaak van de Duitsche houding mag zijn. Waar schijnlijk is deze gelegen in het feit, dat Prins Bernhard zich geheel en al Nederlander wenscht te gevoelen en geen neiging vertoont, om als bemiddelaar van Duitschland in Ne derland op te treden. Het Derde Rijk schijnt daarentegen te willen dat zijn zonen, ook mdien zij een andere nationaliteit hebben aange nomen, zooiets als een Trojaansch paard zullen blijven. Allen lof komt in deze onaangename kwestie toe aan onzen Prins Bernhard, die te midden van dit alles de juiste hou ding wist aan te nemen. Onze liefde voor hem en zijn populariteit zijn daardoor tot het summum gestegen. Intusschen is de teleurstelling over de Duitsche handelswijze nog ge bleven. En zij doet des te pijnlijker aan, wijl juist op het oogenblik on Ja, juffrouw. Hij deed meer dan hij moest doen. De vogel werd uit zijn nest gejaagd en vloog naar verre streken. Het scheelde weinig, of hij was mij heelemaal ontsnapt. Maar mijn handlanger ken het feite lijk niet helpen. Ik had hem een werkje gegeven, waarvoor hij niet deugde. Het was mijn eigen schuld. Ik had dat zaakje zelf moeten op knappen. 'Dus soms doet u de dingen zelf? vroeg Lady Perivale, wier be [angstelling thans opnieuw was ge wekt door haar vurige begeerte, dat de detective persoonlijk haar zaak zou behandelen. O ja, mevrouw, dikwijls. Ik ga nu bijvoorbeeld zelf naar Al giers, om de reisgenoote van kolenel Rannock op te sporen. Die taak zou ik niet aan mijn knapsten helper durven toevertrou wen. In sommige gevallen kan ik niemand absoluut vertrouwen. Als iemand geen' behoorlijk overzicht heeft van het geheel, kan hij niet altijd even omzichtig wezen. En bent u nooit bang, dat uw handlangers schurken zullen blijken te zijn en probeeren zullen, om gold te slpan uit de geheimen van uw zen landgenoot Dr. Deterding zoo'n open oog heeft getoond voor de Duitsche nooden en tevens een niet onverhoord beroep op de Nederlan ders heeft gedaan om deze te leni gen. Uit deze schoone geste blijkt toch wel de eerlijkheid van onze houding tegenover onze oosterburen. Er bestaat geen twijfel aan, dat Ne derland in deze welwillende houding, die voor ons land traditioneel is, wil blijven volharden. Anderzijds mo gen wij daartegenover verlangen dat men aan de andere zijde van de grens blijk geeft van zooveel goede smaak, dat men onaangename aanvallen op een lid van onze vorstel, familie staakt, aanvallen, die volko men ongegrond zijn, om van de waarlijk kinderachtige tegenwerking bij de vertooning van de Neder landsche huwelijksfilm nog maar te zwijgen. Wekelijksch Overzicht. o Op het einde van de vorige week hadden enkele grot te dagbladen van Nederland het noodig gevonden een bericht te publiceeren, waarin werd medegedeeld, dat uit zeer betrouw bare bron was vernomen, dat het jonge paar naar Engeland was af gereisd. Dit bericht, dat zelfs nog omhitld was met een zeer geloof waardig verhaal, werd niet tegen gesproken, zoodat men algemeen dacht, dat het jonge paar de witte broodsweken inderdaad in Engeland was gaan doorbrengen. Wie schetst echter de verbazing van de talrijke belangstellende landgenooten, teen Zondag door de radio werd bekend gemaakt, dat Prinses Juliana en Prins Bernhard naar een kleine bad plaats in Polen, Krynica, waren ver trokken I Het bericht in die groote dagbladen was dus van allen grond ontbloot geweest en niets anders dan een product van journalistische fan tasie! Men begrijpt, dat over deze onjuiste berichtgeving heel wat is gesproken en om de flater hartelijk is gelachen. Inmiddels is dus thans de ver blijfplaats van het Prinselijk Paar bekend; het is het wintersport plaatsje Krynica, waar Prinses Ju liana en Prins Bernhard. onder de namen van „gravin en graaf van Sterrenberg," in het hotel Patria van den Poolschen zanger Jan Kie- pura, hun intrek hebben genomen. cliënten? liet Suze zich weer hooren. Daar ben ik volstrekt niet bang voor. juffrouw Rodney. Ik vertel hun nooit de geheimen van mijn cliën ten. Zij hebben eenvoudig enkele feiten uit te vorschen en bepaalde personen in hun gangen te bespie den, maar zij weten nooit het hoe en het waarom. De menschelijke na tuur is zwak. Ik ken mijn pap penheimers. Aan geldafpersingen zouden zij zich nooit schuldig ma ken, maar ik sta er niet voor in, dat*s ze nooit zouden babbelen en dat is in sommige gevallen nog veel erger. Dat geloof ik ook, meende Suze. Het is den tteldafperser niet zoozeer te doen om zijn slachtoffers te verraden, als wel, om aan con tanten te komen. Precies, juffrouw. Ik zie. dat u de zaak begrijpt. Ik ben al heel wat jaren in het vak en ik doe soms dingen, waar een detective, die er nog niet zoo Jaqg bij is, versteld van staat. Ik zou u staaltjes kunnen vertellen, die u de haren te berge zouden doen rijzen, juf frouw Rodney, voegde Faunce er bij, die aardigheid had in haar nieuwsgierigheid. Toen in Krynica bekend werd, dat daar ter plaatse ^ooge Hollandsche gasten waren gearriveerd, was na tuurlijk in een oogenblik de gehcele bevolking in rep en roer. Onmiddel lijk werden er volksfeesten georga niseerd en 's avonds bracht men aan het jonge paar een serenade. Alhoe wel de vorstelijke personen vanzelf sprekend deze attentie op prijs stel den, hebben zij toch aan den burge meester van het plaatsje verzocht, aan de bevolking mede te deelen, dat hun bezoek streng incognito is, en dat zij de grootst mogelijke be- hoete aan rust hebben. Uiteraard heeft de burgervader van dit verzoek goed nota genomen, terwijl op haar beurt de bevolking van Krynica het verzoek van de vor stelijke gasten eerbiedigt. Thans is dus wel zeker, dat het jonge paar in Krynica een rustige tijd tegemoet kan gaan, genietend van het heer lijke winterweer en de opwindende wintersport in het voortreffelijke Poolsche landschap. Onze eerste minister Dr. H. Co- lijn, heeft een hobby. Deze hobby is van den laatsten tijd, want voor heen hebben wij er niets van ge merkt. Wat mag die hobby dan wel zijn? Och, een zeer eenvoudig ge noegen, waarmede men vooral an deren een groot plezier doet: het geven van interviews. Achtereenvol gens hebben de Engelsche, Fran sche en Scandinavische journalisten een onderhoud met den Minister- President gehad en telkens ver scheen het interview op de eerste pagina van het desbetreffende bui tenlandsche dagblad. In het laatste interview, dat Dr. Colijn aan den Scandinavischen journa'ist toestond en dat tegelijk in vijf voorname dag bladen van het Oslo-bloc verscheen, pleitte onze eerste minister voor een nauwere samenwerking tusschen de Scandinavische landen en Neder land, vooral op economisch gebied. De minister was van meening, dat allereerst de handelsbelemmeringen tusschen deze landen dienden te wor den afgeschaft of in ieder geval aanmerkelijk dienden te worden ver minderd. Dr. Colijn was er van over tuigd, dat dit zonder al te groote moeilijkheden zou kunnen plaats vin den. Was eenmaal de economische samenwerking zoo, dan kon men zich richten tot een of meer groote mogendheden, voornamelijk tot die, waarmede de Scandinavische landen en Nederland uitgebreide handels betrekkingen onderhouden. Eerst Och toe, doe dat eens. Ik hoor zoo graag zulk soort van verhalen. Maar 't is bij elven, sprak hij met een blik op de Sèvres pendule op den schoorsteenmantel, en ik heb al te veel gevergd van Lady Pe- rivale's geduld. Ook moet ik vanavond nog met den trein naar Putney; daar woon ik. Ik heb mijn vrouw in geen tien dagen gezien en morgenochtend om negen uur vertrek ik naar Marseille. U bent zeker niet dikwijls thuis? Neen juffrouw, ik leid een zwervend leven. Ik ben nu hier, dan daar ik heb geen blijvende woon plaats hier op aarde. In Essen Street heb ik mijn „pied a terre," waar ik te spreken ben voor zaken. Ik woon de vroeger in Bloomsbury, maar toen ik particulier detective werd, heb ik een huisje in Putney ge huurd, een aardig optrekje, waar ik met pleizier mijn weinige vrije dagen doorbreng en mij aan mijn tuintje wijd, waar ik veel liefhebberij in heet te hebben. Hebt u daar in werkelijkheid geen liefhebberij in? Het moet, dunkt mij, toch zoo'n heerlijke ont spanning zijn na zulk afmattend dan zou men, volgens Dr. Colijn, een klaarder Europa krijgen, dat toegankelijker was voor eikaars wen- schen dan thans het geval is. Zonder twijfel is dit interview met bijzondere belangstelling in de Scan dinavische landen ontvangen en het wil ons voorkomen, dat hiermede de band voor een nauwere economi sche samenwerking tusschen de Noordelijke Staten en Nederland is gelegd. Het fezrek. dat de ministe s Gelissen en Reekers binnenkort aan Finland en andere Scandinavische Staten zullen brengen, kan hiertoe zelfs een steentje bijdragen. Maandagavond heeft de minister van Staat, voorzitter van den Mi nisterraad, in dë fraai versierde Rid derzaal ongeveer honderd genoödig- den verzameld aan een maaltijd, mede ter eere van de delegaties der zelfbesturen uit Nederlandsch-Indië, die in verband met het Prinselijk huwelijk hier te lande verblijven en die voltallig aanwe/ig waren. Op dezen avond hield Minister Colijn een redevoering, waarin hij alle aanwezigen namens de regee ring toesprak en in het bijzonder Als een gevoel van onbehaaglijk heid U overvalt met koude rillingen en zoo'n doffe hoofdpijn, ga dan naar huis en neem een 'AKKERTJE" Die beginnende verkoudheid zult Ge dan in den aanvang verjagen en mor gen zuil Ge "AKKERTJES" prijzen. Nideriiindtd) Ongeëvenaard bij gevatte koe Griep, rheumetlscne pijnen, Zenuwpijnen, Hooidpijn, ena. Per li si. 5! cl. Zekdootje 20 et. Volgens recept von Apotheker Dumont AKKER.CACHETS werk. 0„ zeker, ik ben heel graag in mijn tuin. Ik vind de slakken heel merkwaardig. De slakken I O, er zit meer in een slak dan de meeste menschen wel den ken. Over 't algemeen koestert men veel te lagen dunk van een slak. Vergeleken bij een spin, zinkt zij natuurlijk in 't nietdat spreekt van zelf. De gemeene sluwheid van een spin is een levenslange studiewaard. Alleen die van een geldschieter, die tegen zestig percent leent, doet daar in denken. En de mieren Maar ik mag u waarlijk niet langer op houden, sprak Faunce, van zijn stoel opstaande. Ik wensch u een aange name nachtrust, dames. Ik hoop, dat Lady Perivale mij wel zal willen vergeven, dat ik hier nog zoo lang ben blijven zitten praten. Ik dank u voor uw hoogst interessante mededeelingen. En op een anderen keer vertelt u ons eens van die verschrikkelijke geschiedenissen, die iemand van ont zetting het bloed in de aderen doen verstijven, sprak Suze Rodney, hem de hand reikend. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1937 | | pagina 1