BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
AKKERTJES
Verschijnt iederen DINSDAG' en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895
Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
Haar eer gered.
Moe »n mat
een kou gevat?
46ste Jaargang
Vrijdag 15 januari 1937
Nutnmeif3402
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden 1.25 Buiten Breskens per drie maanden I 1.40
Franco per post per jaar I 5.00
Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer (0;15. Ingez Med. 30 ct. per rage)
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
Dit nummerbestaatuittweebladen
EERSTE BLAD.
Ons vorstelijk huwelijk
en de Duitsche Pers.
o
Aan het huwelijk van onze be
minde Prinses Juliana met Prins
Bernhard is, zooals bekend, ook in
de buitenlandsche pers veel aandacht
besteed. Vele vooraanstaande Duit
sche bladen hebben deze gelegen
heid te baat genomen, om vele
vriendelijke dingen over ons land
te zeggen en alle rechtgeaarde Ne
derlanders hebben zich van harte
verheugd over het feit, dat thans
weer eens gebleken is, in welk een
hoog aanzien ons land alom staat.
Helaas heeft echter de bittere bij
smaak niet ontbroken en deze kwam
van een zijde, waarvan men zulks
het minst mocht verwachten: uit
Duitschland, het geboorteland van
onzen zoo sympathieken Prins Bern
hard.
Nog slechts weinig weken geleden
verbood Goebbels aan de Duitsche
pers ook maar een woord over de
affaire Eduard VIII te schrijven.
Volgens Duitsche principes zou het
niet tactvol zijn, iets onaangenaams
over een vorst of een vorstenhuis
te schrijven, zulks ware in strijd met
alle goede zeden. En de Fransche,
Scandinavische en Nederlandsche
pers, die haar lezers wel op de hoog
te hield over de gebeurtenissen in
Engeland, verhief zich in Duitsche
oogen niet boven de z.g. asphaltpers.
Het Duitsche reglement voor den
omgang met koningshoven schijnt
intusschen veelzijdig te zijn, anders
laat de vrijwel smakelooze bericht
geving over het huwelijk van onze
kroonprinses zich niet verklaren.
Het begon met een aanval van
den „Angriff," die het niet „bepaald
eervol" noemde, dat Prins Bernhard
het zich liet welgevallen, „dat men
zijn afkomst zoo geheel over het
hoofd zag". Andere bladen noemden
van dat oogenblik af onzen Prins
Bernhard een soort landverrader en
zoo schimpte b.v. de „Essener Na-
tionalzeitung," dat Prins Bernhard
met een snelheid van 100 kilometer
per .uur zijn nieuwe nationaliteit was
binnengerend". Ook de „Voelkische
Beobachter" meende de huwelijks
FEUTLLFTON
25.
0
De ondervinding hecfl mij ge
leerd, om nooit iets van hen te ver
gen, dat boven hun krachten gaat.
Dat is het grootste geheim. Hij
wendde zich opnieuw tot Lady Pe-
rivale, bij wie hij teekenen van ont
wakende opmerkzaamheid waarnam
en ging voort: alleen laatst heb ik
bijna iemand tusschen mijn vingers
door laten ontglippen, doordien ik
de bekwaamheid van een mijner
handlangers overschat had. Ik stelde
groot vertrouwen in dien man
't is een gare klant. Ik gaf hem
verleden week een opdracht, waar
bij hij uiterst kiesch en omzichtig
te werk moest gaan. Hij moest de
bedienden van zeker iemand op een
slinksche manier uitvragen, maar
vooral zóó, dat ze hoegenaamd geen
argwaan konden krijgen en hun
meester waarschuwen.
En hebt ge u in dien man te
leurgesteld gezien? sprak Suze Rod
ney.
plechtigheid niet ongemerkt te mo
gen laten voorbijgaan en stelde een
heel register op van zonden, die
Nederland tegenover Duitschland
zou hebben bedreven.
De uiterlijke aanleiding tot deze
onwelluidende muziek is bekend.
Een bijzondere rol speelde daarbij
het oude volkslied „Lippe-Detmold,
eine wunderschoene Stadt". Dit on
schuldige lied, waarmede in ons land
Prins Bernhard geëerd werd, I rand-
merkte men in honderden Duitsche
artikelen als een „spotliedje," dat
het Duitsche „Volksempfinden"
bruskeerde. Een ander verwijt, dat
men ons maakte, was belangrijker.
In de Residentie was een haken-
kruisvlag naar beneden .gehaald, 'n
daad, die door alle verstandige Ne
derlanders en ook door de autoritei
ten ten zeerste werd veroordeeld en
dus eigenlijk niet meer kon dienen
als aanleiding voor den nu zoo lang
zamerhand beroemd geworden Duit-
schen „volkitoorn".
Nederland weet, wat het aan bui
tenlandsche mogendheden verschul
digd is. Geen Nederlander denkt er
over de gevoelens van een andere
mogendheid te kwetsen en indien
dit door een enkeling toch wordt
gedaan, is dit nog geen reden, ons
heele volk daarvoor verantwoordelijk
te stellen. Zoo wij al een zonde
tegenover Duitschland bedreven heb
ben, is deze van onschuldigen aard
daarvoor staat de naam, die wij in
de wereld hoog te houden hebben,
borg. De excessen van de Duitsche
pers hebben in ons land dan ook
alom verontwaardiging opgewekt.
En verwonderd vraagt men zich af,
wat wel de ware oorzaak van de
Duitsche houding mag zijn. Waar
schijnlijk is deze gelegen in het feit,
dat Prins Bernhard zich geheel en
al Nederlander wenscht te gevoelen
en geen neiging vertoont, om als
bemiddelaar van Duitschland in Ne
derland op te treden. Het Derde
Rijk schijnt daarentegen te willen
dat zijn zonen, ook mdien zij een
andere nationaliteit hebben aange
nomen, zooiets als een Trojaansch
paard zullen blijven. Allen lof komt
in deze onaangename kwestie toe
aan onzen Prins Bernhard, die te
midden van dit alles de juiste hou
ding wist aan te nemen. Onze liefde
voor hem en zijn populariteit zijn
daardoor tot het summum gestegen.
Intusschen is de teleurstelling over
de Duitsche handelswijze nog ge
bleven. En zij doet des te pijnlijker
aan, wijl juist op het oogenblik on
Ja, juffrouw. Hij deed meer
dan hij moest doen. De vogel werd
uit zijn nest gejaagd en vloog naar
verre streken. Het scheelde weinig,
of hij was mij heelemaal ontsnapt.
Maar mijn handlanger ken het feite
lijk niet helpen. Ik had hem een
werkje gegeven, waarvoor hij niet
deugde. Het was mijn eigen schuld.
Ik had dat zaakje zelf moeten op
knappen.
'Dus soms doet u de dingen
zelf? vroeg Lady Perivale, wier be
[angstelling thans opnieuw was ge
wekt door haar vurige begeerte, dat
de detective persoonlijk haar zaak
zou behandelen.
O ja, mevrouw, dikwijls. Ik
ga nu bijvoorbeeld zelf naar Al
giers, om de reisgenoote van kolenel
Rannock op te sporen.
Die taak zou ik niet aan mijn
knapsten helper durven toevertrou
wen. In sommige gevallen kan ik
niemand absoluut vertrouwen. Als
iemand geen' behoorlijk overzicht
heeft van het geheel, kan hij niet
altijd even omzichtig wezen.
En bent u nooit bang, dat uw
handlangers schurken zullen blijken
te zijn en probeeren zullen, om gold
te slpan uit de geheimen van uw
zen landgenoot Dr. Deterding zoo'n
open oog heeft getoond voor de
Duitsche nooden en tevens een niet
onverhoord beroep op de Nederlan
ders heeft gedaan om deze te leni
gen. Uit deze schoone geste blijkt
toch wel de eerlijkheid van onze
houding tegenover onze oosterburen.
Er bestaat geen twijfel aan, dat Ne
derland in deze welwillende houding,
die voor ons land traditioneel is,
wil blijven volharden. Anderzijds mo
gen wij daartegenover verlangen
dat men aan de andere zijde van
de grens blijk geeft van zooveel
goede smaak, dat men onaangename
aanvallen op een lid van onze vorstel,
familie staakt, aanvallen, die volko
men ongegrond zijn, om van de
waarlijk kinderachtige tegenwerking
bij de vertooning van de Neder
landsche huwelijksfilm nog maar te
zwijgen.
Wekelijksch Overzicht.
o
Op het einde van de vorige week
hadden enkele grot te dagbladen van
Nederland het noodig gevonden een
bericht te publiceeren, waarin werd
medegedeeld, dat uit zeer betrouw
bare bron was vernomen, dat het
jonge paar naar Engeland was af
gereisd. Dit bericht, dat zelfs nog
omhitld was met een zeer geloof
waardig verhaal, werd niet tegen
gesproken, zoodat men algemeen
dacht, dat het jonge paar de witte
broodsweken inderdaad in Engeland
was gaan doorbrengen. Wie schetst
echter de verbazing van de talrijke
belangstellende landgenooten, teen
Zondag door de radio werd bekend
gemaakt, dat Prinses Juliana en
Prins Bernhard naar een kleine bad
plaats in Polen, Krynica, waren ver
trokken I Het bericht in die groote
dagbladen was dus van allen grond
ontbloot geweest en niets anders dan
een product van journalistische fan
tasie! Men begrijpt, dat over deze
onjuiste berichtgeving heel wat is
gesproken en om de flater hartelijk
is gelachen.
Inmiddels is dus thans de ver
blijfplaats van het Prinselijk Paar
bekend; het is het wintersport
plaatsje Krynica, waar Prinses Ju
liana en Prins Bernhard. onder de
namen van „gravin en graaf van
Sterrenberg," in het hotel Patria
van den Poolschen zanger Jan Kie-
pura, hun intrek hebben genomen.
cliënten? liet Suze zich weer hooren.
Daar ben ik volstrekt niet bang
voor. juffrouw Rodney. Ik vertel hun
nooit de geheimen van mijn cliën
ten. Zij hebben eenvoudig enkele
feiten uit te vorschen en bepaalde
personen in hun gangen te bespie
den, maar zij weten nooit het hoe
en het waarom. De menschelijke na
tuur is zwak. Ik ken mijn pap
penheimers. Aan geldafpersingen
zouden zij zich nooit schuldig ma
ken, maar ik sta er niet voor in,
dat*s ze nooit zouden babbelen
en dat is in sommige gevallen nog
veel erger.
Dat geloof ik ook, meende
Suze. Het is den tteldafperser niet
zoozeer te doen om zijn slachtoffers
te verraden, als wel, om aan con
tanten te komen.
Precies, juffrouw. Ik zie. dat
u de zaak begrijpt. Ik ben al heel
wat jaren in het vak en ik doe
soms dingen, waar een detective,
die er nog niet zoo Jaqg bij is,
versteld van staat. Ik zou u staaltjes
kunnen vertellen, die u de haren
te berge zouden doen rijzen, juf
frouw Rodney, voegde Faunce er
bij, die aardigheid had in haar
nieuwsgierigheid.
Toen in Krynica bekend werd, dat
daar ter plaatse ^ooge Hollandsche
gasten waren gearriveerd, was na
tuurlijk in een oogenblik de gehcele
bevolking in rep en roer. Onmiddel
lijk werden er volksfeesten georga
niseerd en 's avonds bracht men aan
het jonge paar een serenade. Alhoe
wel de vorstelijke personen vanzelf
sprekend deze attentie op prijs stel
den, hebben zij toch aan den burge
meester van het plaatsje verzocht,
aan de bevolking mede te deelen,
dat hun bezoek streng incognito is,
en dat zij de grootst mogelijke be-
hoete aan rust hebben.
Uiteraard heeft de burgervader
van dit verzoek goed nota genomen,
terwijl op haar beurt de bevolking
van Krynica het verzoek van de vor
stelijke gasten eerbiedigt. Thans is
dus wel zeker, dat het jonge paar
in Krynica een rustige tijd tegemoet
kan gaan, genietend van het heer
lijke winterweer en de opwindende
wintersport in het voortreffelijke
Poolsche landschap.
Onze eerste minister Dr. H. Co-
lijn, heeft een hobby. Deze hobby
is van den laatsten tijd, want voor
heen hebben wij er niets van ge
merkt. Wat mag die hobby dan wel
zijn? Och, een zeer eenvoudig ge
noegen, waarmede men vooral an
deren een groot plezier doet: het
geven van interviews. Achtereenvol
gens hebben de Engelsche, Fran
sche en Scandinavische journalisten
een onderhoud met den Minister-
President gehad en telkens ver
scheen het interview op de eerste
pagina van het desbetreffende bui
tenlandsche dagblad. In het laatste
interview, dat Dr. Colijn aan den
Scandinavischen journa'ist toestond
en dat tegelijk in vijf voorname dag
bladen van het Oslo-bloc verscheen,
pleitte onze eerste minister voor een
nauwere samenwerking tusschen de
Scandinavische landen en Neder
land, vooral op economisch gebied.
De minister was van meening, dat
allereerst de handelsbelemmeringen
tusschen deze landen dienden te wor
den afgeschaft of in ieder geval
aanmerkelijk dienden te worden ver
minderd. Dr. Colijn was er van over
tuigd, dat dit zonder al te groote
moeilijkheden zou kunnen plaats vin
den. Was eenmaal de economische
samenwerking zoo, dan kon men
zich richten tot een of meer groote
mogendheden, voornamelijk tot die,
waarmede de Scandinavische landen
en Nederland uitgebreide handels
betrekkingen onderhouden. Eerst
Och toe, doe dat eens. Ik hoor
zoo graag zulk soort van verhalen.
Maar 't is bij elven, sprak hij
met een blik op de Sèvres pendule
op den schoorsteenmantel, en ik heb
al te veel gevergd van Lady Pe-
rivale's geduld.
Ook moet ik vanavond nog met
den trein naar Putney; daar woon
ik. Ik heb mijn vrouw in geen tien
dagen gezien en morgenochtend om
negen uur vertrek ik naar Marseille.
U bent zeker niet dikwijls
thuis?
Neen juffrouw, ik leid een
zwervend leven. Ik ben nu hier, dan
daar ik heb geen blijvende woon
plaats hier op aarde. In Essen Street
heb ik mijn „pied a terre," waar ik
te spreken ben voor zaken. Ik woon
de vroeger in Bloomsbury, maar
toen ik particulier detective werd,
heb ik een huisje in Putney ge
huurd, een aardig optrekje, waar ik
met pleizier mijn weinige vrije dagen
doorbreng en mij aan mijn tuintje
wijd, waar ik veel liefhebberij in
heet te hebben.
Hebt u daar in werkelijkheid
geen liefhebberij in? Het moet,
dunkt mij, toch zoo'n heerlijke ont
spanning zijn na zulk afmattend
dan zou men, volgens Dr. Colijn,
een klaarder Europa krijgen, dat
toegankelijker was voor eikaars wen-
schen dan thans het geval is.
Zonder twijfel is dit interview met
bijzondere belangstelling in de Scan
dinavische landen ontvangen en het
wil ons voorkomen, dat hiermede
de band voor een nauwere economi
sche samenwerking tusschen de
Noordelijke Staten en Nederland is
gelegd. Het fezrek. dat de ministe s
Gelissen en Reekers binnenkort aan
Finland en andere Scandinavische
Staten zullen brengen, kan hiertoe
zelfs een steentje bijdragen.
Maandagavond heeft de minister
van Staat, voorzitter van den Mi
nisterraad, in dë fraai versierde Rid
derzaal ongeveer honderd genoödig-
den verzameld aan een maaltijd,
mede ter eere van de delegaties der
zelfbesturen uit Nederlandsch-Indië,
die in verband met het Prinselijk
huwelijk hier te lande verblijven en
die voltallig aanwe/ig waren.
Op dezen avond hield Minister
Colijn een redevoering, waarin hij
alle aanwezigen namens de regee
ring toesprak en in het bijzonder
Als een gevoel van onbehaaglijk
heid U overvalt met koude rillingen
en zoo'n doffe hoofdpijn, ga dan
naar huis en neem een 'AKKERTJE"
Die beginnende verkoudheid zult Ge
dan in den aanvang verjagen en mor
gen zuil Ge "AKKERTJES" prijzen.
Nideriiindtd) Ongeëvenaard bij gevatte koe
Griep, rheumetlscne pijnen,
Zenuwpijnen, Hooidpijn, ena.
Per li si. 5! cl. Zekdootje 20 et.
Volgens recept von Apotheker Dumont
AKKER.CACHETS
werk.
0„ zeker, ik ben heel graag
in mijn tuin. Ik vind de slakken heel
merkwaardig.
De slakken I
O, er zit meer in een slak
dan de meeste menschen wel den
ken. Over 't algemeen koestert men
veel te lagen dunk van een slak.
Vergeleken bij een spin, zinkt zij
natuurlijk in 't nietdat spreekt van
zelf. De gemeene sluwheid van een
spin is een levenslange studiewaard.
Alleen die van een geldschieter, die
tegen zestig percent leent, doet daar
in denken. En de mieren Maar
ik mag u waarlijk niet langer op
houden, sprak Faunce, van zijn stoel
opstaande. Ik wensch u een aange
name nachtrust, dames. Ik hoop,
dat Lady Perivale mij wel zal willen
vergeven, dat ik hier nog zoo lang
ben blijven zitten praten.
Ik dank u voor uw hoogst
interessante mededeelingen.
En op een anderen keer vertelt
u ons eens van die verschrikkelijke
geschiedenissen, die iemand van ont
zetting het bloed in de aderen doen
verstijven, sprak Suze Rodney, hem
de hand reikend.
(Wordt vervolgd).