BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 2L Postgiro 50895
Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
Gewestelijk Nieuws
Klaas de zoon van den Molenaar
Rechtszaken.
46ste Jaargang
Vrijdag 27 November 1936
Nummer"4191
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden I 1 25 Buiten Breskens per drie maanden f 1 40
Franco per post per jaar 5 00
Buitenland per jaar I 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10.75. Iedere regel meer 10; 15. Ingez. Med 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels I 0.40 (bij vooruitbetaling)
TWEEDE BLAD.
Het Proces van
Maarschalk Ney [1815].
(Slot).
Maar Ney kon het weten gelijk
degenen die hem réchtten: zijn von
nis was geveld, nog voordat de be
raadslagingen een aanvang hadden
genomen. Slechts kan verwonderen
de groote meerderheid, d e zich voor
de doodstraf uitsprak. Op 131 aan
wezige pairs, stemden er 128 voor
de doodstraf, 17 voor deportatie, 5
pairs onthielden zich en 11 stemmen
werden ter zijde gesteld, wijl te
nauwe verwantschap werd aanwezig
gerekend. Op zichzelf zegt die meer
derheid niets, gerekend, dat de pairs
bijna allen tot de royalisten behoor
den en dat het verbolgen koning
schap slechts de meest vooraan
staande dienaren van Napoleon daar
in had opgenomen ter bescherming
eensdeels van eigen veiligheid, ter
betooning anderzijds van z.n. ver
gevingsgezindheid. Wel echter valt
het pijnlijk op, als de historie-schrij
ver onder degenen, die voor den
dood van Ney stemden, moet ver
melden een graaf de Beauharnais,
een markies van Chateaubriand, een
hertog van Bellune, een graaf Lau-
riston, een graaf de Castellane, een
graaf Dupont. De 17 pairs, die voor
de deportatie stemden, behoorden
het zij te hunner eere aangetee-
kend bijna allen tot den ouden
Bourbonschen adel; de hertogen van
de Broglie en Montmorency, de gra
ven van Chasseloup en van Fon-
tanes waren er onder. Zoo behoor
den ook tot de vijf leden, die zich
wenschten te onthouden, de hertog
de Choiseuil, wiens adel zeker niet
van den Napoleontischen tijd was,
de markies van Aligre en de graven
de St. Suzanne en de Brigode. Voor
Ney zelf, die veel minder den dood
dan de oneer voor zijn kinderen
vreesde, moet de vermelding van
de namen dergenen, die hem den
dood inzonden, toch wel een pijnlijk
iets zijn geweest.
Het einde is spoedig na de uit
spraak gekomen. Mevrouw de Ma-
réchale en haar kinderen, een drie
tal jongens, waarvan de oudste nau
welijks twaalf jaar was, werden den
volgenden ochtend te half vijf bij
Ney toegelaten; zij vonden hem
rustig slapende. Mevrouw Ney viel
in zwijm; Ney wist haar in het oor
te fluisteren, dat het nog tijd zou
zijn om aan den Koning genade
te vragen, genade op welke Hij niet
hoopte, maar door welke hij zijn
vrouw van dit treurig tooneel tracht
te te verwijderen. Zij beproefde het,
maar tevergeefs; de Koning was
„zoo vroeg in den ochtend niet bij
de hand". Toen dit eindelijk het ge
val was te half tien, was het bericht
van de fusileering reeds ingekomen.
De officier, in wiens handen de com
mandant van Parijs Ney moest over
geven, wendde de oogen van zijn
slachtoffer af; de soldaten, aan wie
Ney toeriep, dat zij recht op het
hart moesten mikken, trilden van
emotie. En toch had men de voor
zorg genomen om hen te kiezen
uit de Vendeeërs, uit de trouwste
aanliangers van het Koningschap,
maar men kon niet anders nemen
dan Franschen, die in Ney gevoel
den een der goede zonen van de
natie, opgekomen door eigen kracht
uit de laagste klasse. Hij viel, door
drie schoten in het hart getroffen;
dien nacht bewaakten de zusters de
la Charité zijn stoffelijk overschot,
dat den volgenden dag werd be
graven. Maar lang bleef het niet
op de plaats, waar men hem, tot
op het einde het misdadige zijner
veroordeeling uitschreeuwend, had
terechtgesteld; reeds in 1831 werd
de overbrenging van dit stoffelijk
overschot naar het Panthéon ge
vraagd, neen geëischt en in 1853
werd deze, in tegenwoordigheid van
Keizer Napoleon 111, met groote
plechtigheid voltrokken. Toen had
men tegenover de maréchale reeds
een eerste daad van herstel gedaan,
men had haar een jaarlijksche rente
van 25.000 francs toegekend.
Het schavot brengt geen vrienden,
zoo schreef de moedige maarschalk
Moncey aan Lodewijk XVIII, toen
hij het hem opgedragen voorzitter
schap van den Krijgsraad, geroe
pen om den prins van de Moscowa
te oordeelen, weigerde. Deze Bour
bon stoorde er zich niet aan, ge
lijk er in de geschiedenis geen Bour
bon bekend is, die ooit naar ande
ren dan slechten raad heeft ge
luisterd. Meer dan eens heeft bij de
verhooren voor de pairs Ney toege
klonken, dat Europa zijn veroordee
ling wenschte en toch hebben de
regeerders van Frankrijk het ver
nederende van een dergelijke ver
oordeeling niet gevoeld. Neen, zij
hebben er zelfs toe medegewerkt,
dat Murat, als onafhankelijk sou-
verein toch erkend, door eenzelfde
lot werd getroffen. Kan men de ver
oordeeling van Ney formeel recht
matig noemen, hoewel materieel de
grootst denkbare domheid die
van Murat was ook formeel ontoe
laatbaar. Hoe zou men het Napo
leon aangerekend hebben als hij den
vroegeren krijgsmakker Bernadotte,
na eventueele gevangenneming, ter
dood had veroordeeld wegens aan
sluiting bij zijn tegenstanders? Maar
aan den anderen kant, men rekene
der Restauratie het tegen Ney uit
gesproken vonnis niet te zwaar aan;
men zie het in de lijst des tijds.
Integendeel, het mocht voor Ney
een soort eer heeten, dat op zijn
hoofd zich de fiolen van aller toorn
uitstortten; dat men hem onder de
Maarschalken van Napoleon zoo een
uitstekende rekende, dat men met
hem Napoleon zelf dacht te tref
fen. En aan den anderen kant, moet
niet ter eere van de Fransche natie
worden erkend, dat niet zoo gemak
kelijk het land kan worden gevon
den, waar men een nationale schan
de, aldus van alle wettelijke voor
zorgen omringd, zoo spoedig zou
hebben hersteld. Want, slechts kor
ten tijd nadat hij in het Panthéon
was bijgezet, verrees het standbeeld
voor Ney te Parijs, en later verrees
er een voor hem te Metz, dat nu
weer opnieuw op Franschen bodem
staat.
Michael Ney, van eenvoudig sol
daat opgeklommen tot maarschalk
en pair van Frankrijk, had gemak
kelijk, na den val van Napoleon,
naar Amerika of Zwitserland kunnen
uitwijken en zich met de zijnen en
zjjn fortuin in veiligheid stellen. Hij
heeft het niet gedaan; ljjj heeft ver
kozen de eer zijner kinderen te red
den. Daarin is hij geslaagd, want
op dit oogenblik neemt de adellijke
familie der Elchingen in Frankrijk
een voorname plaats in, en geen is
er, die zijn achterkleinzonen verwijt,
dat zij afstammen van een wette
lijk ter dood gebrachte, neen, veel
eer benijdt men hen de glorie, ver
bonden aan zijn naam, zelfs door
middel van dit geding, dat veelmeer
de aanklagers dan den beklaagde
trof I
Tnii
De >,KaIi" bemesting der
graangewassen.
In een vorig artikeltje wezen wij
op de noodzakelijkheid van een vol
ledige bemesting der wintergranen.
Dat hiertegen echter nog vaak ge
zondigd wordt, dat dikwijls van een
oordeelkundige bemesting geen spra
ke is, waardoor dit belangrijke on
derdeel van het bedrijf lang niet zoo
rendabel is als mogelijk zou zijn.
Dat bij de zoo sterke uitbreiding
der graanteelt de volledige bemes
ting geen gelijken tred daarmee ge
houden heeft en vooral de kali in
het gedrang gekomen is.
Wij ontvingen dezer dagen een
keurige brochure getiteld: „De
„Kali" bemesting der graangewas
sen," geschreven door den heer M.
v. d. Broek te Boxel, welke wij in
handen van alle graanverbouwers
zouden wenschen. En dit is mogelijk
want deze brochure is aan onder
staande adressen gratis verkrijgbaar.
Schrijver geeft in het begin in
Algemeene opmerkingen" een kor
te, maar duidelijke omschrijving van
den invloed der kali op de granen
in het algemeen.
Die invloed ljeeft betrekking op:
le. de ontwikkeling en de opbrengst;
2e. de stevigheid van het stroo; 3e.
de aantasting door roestzwammen
4e. de kwaliteit.
Een te kort aan kali wreekt zich
bij den groei der granen. Deze
reageeren op kaligebrek door een
minder krachtige wortelvorming, een
onvoldoende uitstoeling, een te dun
nen stand, slap stroo, een te ontijdig,
soms plotseling rijpen, een te klein
blijven der korrels, een te geringe
opbrengst en een zwak weerstands
vermogen tegen aantasting door
sommige zwammen.
Dat er nauwe samenhang bestaat
tusschen de kalivoeding en de ste
vigheid van het stroo is aan de
practijk zeer goed bekend. Het stroo
wordt door de kali niet alleen gro
ver, maar ook vasten wat toege
schreven moet worden aan een bete
re ontwikkeling der steunweefsels.
In niet geringe mate vergroot de
aanwending van kali het weerstands
vermogen tegen de aantasting van
zwammen, speciaal roest en meel
dauw. Dit is aan de practijk minder
bekend, maar door verschillende on
derzoekingen is het, meer voor de
Roestzwammen. onomstootelijk vast
gesteld.
Inzake den invloed der kali op de
korrelkwaliteit kan hier volstaan wor
den met de mededeeling, dat de
flink ontwikkelde, stukkige korrels
alleen verkregen kunnen worden bij
een krachtige kalibemesting van
het graangewas.
Verder bespreekt het geschrift de
doelmatigste en voordeeligste kalibe
mesting der verschillende graange
wassen benevens de beste tijd van
aanwending op zand- en kleigrond.
Het is nu nog tijd voor de kali
bemesting der graangewassen
De leerzame brochure is op aan
vraag gratis verkrijgbaar bij de N.V.
Vereenigde Kalimij. Heerengracht
342, Amsterdam. Verder aan het
Landbouwkundig Bureau „Zwolle,'
Prins Hendrikstraat 2. Zwolle en
ook aan het Landbouwkundig Bu
reau „Breda," Koninginnestraat 41
Breda.
287.
Klaas met een vuurrood hoofd,
zijn woede bekoeld, stond ineens
buiten het station in het groote
stadsgewoel. Auto's snorden af en
aan. Trams zetten zich in beweging
en menschen draafden langs hem
heen en duwden hem opzij. Hij keek
links en rechts en zag heele hooge
huizen en heele breede straten^ zoo-
dat de menschen er poppetjes bij
leken. Maar er werd hem geen tijd
gegund om lang te kijken. De boot
lag al aan den steiger, waar ze mee
weg moesten.
maakt dat zich thans wreekt het nie-
gevolg geven aan de reeds vericheit
dene jaren geleden o.m. in de Eerste
Kamer verdedigde gedachte om met
de meeste kracht een concentratie te
bevorderen van de tramwegonderne
mingen in Nederland, ongeveer zestig
in getal, welke reeds destijds een
kommervol bestaan leidden
Vele leden stelden de vraag, of niet
alsnog in sterke mate tot bevordering
der concentratie op dit gebied kan
worden overgegaan. Zij vroegen zich
af, of b.v. de fusie van alle tramwegen
in Zeeuwsch-Vlaanderen niet als ver
plichting tegenover de van staatswege
geboden hulp kan worden opgelegd.
Is het juist, zoo werd gevraagd, dat
geen gevolg is gegeven aan den aan
drang van de zijde van de Provinciale
Staten van Zeeland geoefend, om een
boekenonderzoek in te stellen?
Eenige leden verzochten te mogen
vernemen, of de regeering redelijke
verwachtingen heeft, dat, na een even
tueele saneering, de exploitatieuitkomst,
na toekenning van een matig dividend,
nog een overschot zal laten tot aflos
sing van vorderingen (en/of inkoop van
obligatiën).
Sommige leden vreesden, dat, al zou
in den staat van de Zeeuwsch-Vlaam-
sche Tramwegmaatschappij thans ver
betering worden gebracht, waarborg
voor een goede toekomstige exploitatie
toch niet zal zijn te verkrijgen. Eenige
leden, van gelijk gevoelen, meenden,
dat het aanbeveling zou verdienen,
deze ex, loitatie in handen te geven
van de Nederlandsche spoorwegen.
288.
De boot toeterde nog eens voor
de te laatkomers. Ze liepen hard
naar den overkant op de boot gf.
Net Joijtijds I Weg voeren ze, een
groot water over, vol met allerlei
soort van schepen en booten. Echte
groote zeekasteelen voeren ze langs,
waar naast hun boot wel een roei
boot leek. Langs dokken, waarin
schepen ter reparatie lagen en langs
fabrieken met rookende schoorstee-
nen. De boot bracht hen naar de
tram, waarmee ze naar een dorpje
dicht bij hun eigen dorpje reden.
Vandaar liepen ze over het ijs naar
huis toe.
vervoer van suiker met behulp van een
rijwiel, f 30 s 15 d.
P. F. V., 24 jaar, vrachtrijder te
IJzendijke, rijden met een motorrijtuig
zonder dat de daarvoor verschuldigde
belasting werd betaald, f 10 s 5 d.
P. C. d. B., 48 jaar, caféhouder te
Breskens, f 10 s 5 d.
J. A. F-, 53 jaar, slager te O. W.
Souburg, verboden vervoer van siga
rettenpapier, suiker en zalm onder
IJzendijke, f 40 s 20 d. en f 10 s5d.
Kerk- en Schoolnieuws.
Tramwegen ln Zeeuwsch
Vlaanderen.
Aan het voorloopig verslag over het
ontwerp van wet tot vermindering van
de vordering op de Zeeuwsch-Vlaam-
sche Tramweg-Maatschappij, gevestigd
te Terneuzen, wegens rentelooze voor
schotten voor den aanleg en het in
exploitatie brengen van tramwegen in
Zeeuwsch-Vlaanderen, ontleenen wij
het volgende:
Bij het afdeelingsonderzoek van dit
wetsontwerp werd de opmerking ge-
Politierechter te Middelburg.
Rijksbelastingzaken,
Uitspraken van Dinsdag 24 Nov.
A. A. W., 36 jaar, werkman te Bier
vliet, verboden vervoer van suiker en
weigering visitatie f 20 s 10 d. en f 15
s 5 d.
L. de B. 16 jaar, melkslijter te IJzen
dijke, verboden vervoer van suiker met
behulp van een rijwiel, f 20 s 10 d.
A. H. C. de S. 22 jaar, landbou
wersknecht te Zevenbergen, verboden
School voor Ambachtsonderwijs.
Het Zendingsbureau te Oegstgeest
vraagt ons plaats voor het volgende:
Bij velen zal de vraag naar voren
komen, is er verband tusschen ambachts
onderwijs en Zending. Wij denken
daarbij aan de ambachtsschool te Wa
sjan jMinahassa), die onder leiding staat
van den heer Joh. Dijkhuis en waaraan
een internaat verbonden is.
Bij oppervlakkige beschouwing is
het voornaamste van deze inrichting van
onderwijs, dat in het programma zijn
opgenomen de vakken: smeden, timme
ren, meubelmaken, hand- en vakteeke-
nen en herhalingsonderwijs, d.w.z. les
in rekenen, meetkunde, taal en lezen.
Voorts worden allerlei werkstukken
afgeleverd.
Maar naast deze practische waarde
zouden wij de aandacht willen vestigen
op de paedagogische en evangelisee-
rende zijde. Daarbij denken we vooral
aan het internaat, waar de leerlingen
onder de directe leiding staan van den
heer en mevrouw Dijkhuis, die zich
voortdurend met de Jonge menschen be
moeien en wier tactvol optreden van
grooten invloed is op zoovele jonge
levens. Verder is tot hun beschikking
een bibliotheek met Malelsche boeken
en zijn de Maleisehe bladen op de lees
tafel zeer welkom.
Wat bovenal een verblijdend teeken
is, is dat er voor de wekelijksche sa
menkomsten veel belangstelling is.
Men vergadert graag en praat graag
te zamen over de verschillende onder
werpen. De Minahassische jeugdleider
Paul Tiendas houdt geregeld lezingen
voor de leerlingen, waarin gehandeld
