BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. 0. Winnifred de Pelskoningin. Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens Korte of lange baan? FEUILLETON 45ste Jaargang Dinsdag 1 September 1936 Nummer 4166 ABONNEMENTSPRIJS Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1 40 Franco per post per jaar 5 00 Buitenland per jaar I 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels (0.75. Iedere regel meer f 0; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-adverlenties groote korting Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) i r.' Een medewerker van de N. R. Crt. schrijft De Olympische Spelen liggen weer achter ons. Ze hebben ons vooral op de korte baan groote successen gebracht. Op de lange baan echter bleek het parcours wel eens te zwaar te zijn. Zelfs voor hen, die regel matig in training waren geweest. Bij het hinderen, dat bij de wieler wedstrijden plaats had, laaide alge meen de verontwaardiging op. Een lauwerkrans imef boete kan dan ook xxüoeilijk in overeenstemming met de Olympische gedachte geacht wor den! Bij de estafette-wedstrijden zagen we zelfs de individueele zelfwerk zaamheid tot uitdrukking komen, omdat ieder zich tot het uiterste inspande, waardoor de prestaties van de groep werden opgevoerd. In ischerpe tegenstellingmiei de Olym pische meting van krachten en be hendigheid moet de autarkische oeco- nomie, uitsluitend op de korte baan ingesteld, worden geacht, die het wereldruilverkeer eveneens in korte banen heeft geleid! Men mag onze Regeering niet ver wijten, dat ook zij zich herhaaldelijk voor de noodzakelijkheid gesteld ge zien heeft om, zelfs zonder eenige training en kennis van zaken, de korte baan te nemen. Wij moeten er al adnk'baar voor zijn, dat zij onder de krachtige leiding van on zen minister-president kans gezien heeft althans op één baan, t.w. in den monetairen wedstrijd, de lange baan te kiezen, zoodat onze guldei? meer kans heeft dan een jaar gele den öm naar den lauwerkrans te kunnen voortrollen. Zoolang de wereldhandel sedert 1929 inkromp, was voor wijziging in de gevolgde gedragslijn een rui mer inzicht noodig dan waarover parlement en kiezers beschikken. Nu in den wereldhandel inmiddels ech ter eenige verbetering is ingetreden en Nederland daarbij kennelijk ach terblijft, dienen we ongetwijfeld snel te overwegen, of we niet het korte baan-parcours moeten verlaten en pns over de geheele linie voor de lange baan moeten gaan trainen. Jiierbij zal een zekere geleidelijkheid in acht genomen dienen te worden. En deze zal niet onwaarschijnlijk meer tijd vorderen dan ons mogelijk 81. Roman van H. COURTHS-MAHLER met autorisatie uit het Duitsch vertaald door Mevr. J. P. WESSELINK-v. Rossum 0 „Dat spreekt bij een karakter als het uwe vanzelf". „Ik dank u voor uw vertrouwen. Dat ik het geluk, dat u mij wilt ge ven nog in 't geheel niet kan vat ten, zult u kunnen begrijpen. Vele anderen in mijn plaats zouden in de moeilijkheden van het leven zijn omgekomen terwijl zij misschien niets ergers gedaan hadden. Voor mij is mijn gedrag tot zegen gewor den. U moet toch begrijpen, hoe het mij te moede is en dat ik niets vurigers wensch, dan u mijn dank baarheid te kunnen toonen". Hartau glimlachte. „Ja ik be grijp wat ge voelt. En ik weet, dat ik mijn belangstelling niet aan een onwaardige verspil ook niet aan gelaten zal worden en noodig is, willen we van een geregelde verbete ring in den wereldruilhandel werke lijk 't volle profijt trekken. Te lang reeds verleenden wij in Nederland aan het heden cfen voor rang boven de toekomst. Nog erger: alle steunmaatregelen, die geen tij delijk karakter droegen en dus niet overbruggend werkten, hebben, over het geheel genomen, het heden al lesbehalve verbeterd; getuige de ge stegen werkloosheid en de telling van dr afnemende inkomsten. Deze steunmaatregelen zullen veel voor de toekomst grondig bedorven hebben, tenzij thans, door geleide lijke afneming van allen steun en daar het eerst, waar prijzen en loo- nen zich onvoldoende aanpasten, een werkelijk overbruggende, d.i aan passende werking geforceerd wordt. De belastingopbrengsten blijven bij de raming achter. De balans-tellin gen in het bedrijfsleven vertoonen ongeacht de gestegen koopkracht van het geld ncjg steeds een dalende tendenz, omldat de kosten van het levensonderhoud in twee jaren tijds slechts miet 7 pet. daalden en de loonsverlagingen daarmede geen ge lijken tred hielden. De koopkracht werd voor het he den, n.l. voor de consumptie, aan gewend. De gezonde vraag naar pro ductiemiddelen bleef onv oldoende en kan op den duur niet door kunst matige vraag, wegens industrialisa tie, worden vervangen. Inplaats van op natuurlijke wijze, werd ons oeco- nomisch leven op kunstmatige wijze gevoed. En al deze verschijnselen zijn een gevolg van de korte-baan- politiek, die, als het lang duurt, im mers niet vol te houden is. Het ergste is wel, dat deze korte- baan-politiek in alle lagen der bevol king zooveel aanhangers heeft en dat het parcours van hen, die den langen en beteren, maar moeilijker weg wenschen te volgen, zoodanig verzwaard werd, dat ook hier, even als dit te Berlijn het geval was, nog ongelukken dreigen voor te ko men. Of de regeering zou zeer spoe dig maatregelen moeten nemen om de handicap van het gesteunde be drijfsleven en de daaruit voort vloeiende te hooge prijzen, dus loo- nen, te verminderen. Dat het inkomen van onze be volking reëel per hoofd ongeveer 14 pet. beneden dat van 1914 ligt, terwijl het inkomen van de arbei dersklasse zich gemiddeld nog on een onbekwame. Ik geloof, dat u in uw nieuwe positie beter op uw plaats zijt en nuttiger werk kunt doen, dan in uw voormalig beroep ginds, 'dat u nooit heeft bevredigd". Met stralende oogen keek Sal- ten hem aan. „,Men kan veel, als men ernstig wil. En al mijn willen zal vanaf he den daarop geconcentreerd zjjn, dat ik miin nieuwe betrekking tot uw volle tevredenheid vervul". Zij schudden elkaar de hand, toen zei Hartau lachend: „Nu willen wij ook de geldkwestie van onze overeenkomst vaststellen. U moet weten, hoeveel uw salaris, uw provisie enz. zal bedragen. Bij het afsluiten der boeken krijgt gij natuurlijk ook uw percentage van de winst. U moet geheel onafhan kelijk op eigen voeten staan, zoo dat gij, ook voor het geval, dat niets uit uw verbintenis met mijn dochter zou komen, verzekerd zijt, ofschoon ik niet geloof, dat dit ge val zich zal voordoen". Hij noemde Salten de cijfers, wiens hoofd er van duizelde. Deze cijfers overtroffen zijn stoutste ver wachtingen. Nooit had hij kunnen droomen zulk een inkomen te be zitten. Peter Hartau vergat bij dit geveer 37 pet. boven het peil van 1914 verheft, geeft ons duidelijk te kennen, dat van een aanpassing in onze exportindustrieën aan het bui- tenlandsche prijspeil, afgezien van exportpremies door contingenteering of andere industrieele subsidies, voorshands nog geen sprake is; maar ook, dat er dus belooningen in het onbeschutte bedrijfsleven voorkomen die minder dan 37 pet. boven het peil van 1914 liggen, zoo dat er dus loonen en salarissen zijn, die daar belangrijk boven liggen, o.a. in de gas- en electriciteitsbedrij- ven, hetgeen mlede de noodzakelijke aanpassing van de tarieven, dus van de vaste lasten, in den weg staat. De korte-baan-politiek, waaronder ordening, contingenteering, subsidies aan ondernemingen, loonbijslagen en andere steunverleeningen van blij- venden aard ressorteeren, heeft de toekomstige koopkracht te sterk ver minderd dan dat de gevolgen daar van uit kunnen blijven. Thans stelt mlen voor, de brood prijzen te verhoogen. Volgens het maandschrift van het Centraal Bu reau voor de Statistiek van Mei j.l. waren in het bakkerijbedrijf de loo nen in 1934, krachtens de collectieve arbeidscontracten, gelijk aan of hoo- ger dan die in 1929. Zoo bedroeg het loon van een broodbezorger in Enschede nog 34 gld. 501 Verge lijken we deze loonen met die van het onbeschutte bedrijf, dan kunnen we slechts een dispariteit constatee- ren, waarvoor geen -sociale recht vaardiging bestaat. Zelfs getuigt ze van een onrechtvaardigheid, aange zien ze de oorzaak is, dat de loo nen der laagstbeloonden ter plaatse sterker moesten dalen dan wanneer ook dat beschutte bedrijf zich een aanpassing had getroost. Wanneer de Rijkscommissie Werk verruiming subsidies verleent aan in dustrieën in groote gemeenten volgens het maandschrift van het Centraal Bureau voor de Statistiek van 31 Juli 1936 worden in de eerste gemeenteklasse bij 47 uur werken nog uurinkomens betaald van 71-74 cent en we nemlen in aanmerking, dat bij die belooningen als regel de afschrijving niet kon worden ver diend, dan is ook in dit geval sprake van een korte-baan-politiek, waar mede in het werkelijk werkverrui- mend belang ten spoedigste geleide lijk dient te worden gebroken, en zulks tot heil van de geheele arbei dersklasse, dus roet terzijdestelling alles niet, dat Rudolf Salten de red der van het leven zijner dochter was, nog er van afgezien, dat hij in hem zijn toekomlstigen schoonzoon zag. Toen alles was geregeld, nam Hartau van Rudolf afscheid. „Ik wil u heden niet langer ophouden. Ik ga hedenavond met mijn zuster en dochter naar de opera. Zij zullen reeds op mij wachten, het is hoog tijd. Morgenochtend te tien uur ver wacht ik u op mijn kantoor om u in het werk in te leiden. Al het andere komt vanzelf". Salten nam diep ontroerd afscheid. Zijn dankbaarheid voor Hartau was onbegrensd.r Toen hij de breede marmeren trap afging, zag hij Winnifred midden in de groote hal staan. Zij was reeds gekleed voor het operabezoek en een knecht sloeg haar juist een kost baren mantel om. Lachend trad zij op hem- toe. „Bent u eindelijk klaar met uw zaken, Mr. Salten? Wij geloofden reeds, dat mijn vader daardoor ons gaan naar de opera had vergeten". „Ik bied u mijne verontschuldi ging aan, als ik oorzaak was, dat u moest wachten," zei hij, haar ver rukt aankijkend. Ja dat was werkelijk de jonge van een vermeend groepsbelang. Bij dergelijke belooningen betee- kent steun aan het bedrijfsleven slechts verdere verstarring van het nog te hooge niveau en worden werkgevers en werknemers uit het ongesteunde bedrijfsleven, als het nog Lang duurt, de dupe van de ge steunde bedrijven; oa de meeste exportbedrijven zullen het slachtof fer worden. De bekende oeconoom Lionel Rob- bins schreef in zijn werk „The great depression," dat de werkgever voor al niet in den waan gebracht moest worden, -dat zijn bedrijf toch niet te gronde gaat, al maakt hij fouten en al dwingt de markt-constellatie tot contractie in de betreffende in dustrie. Door het willen bestendigen van een zoo groot mogelijke werkgele genheid in tè groote productieappa raten, zoowel voor het heden als voor de toekomst, werd gezonde loonaanpassiing tegengehouden, met als gevolg, dat de totale werkge legenheid in oras land, niettegen staande de verbetering in den we reldhandel, er nog op achteruitging. Zou men over het algemeen, zooals bij de Evenredige Vrachtverdeeling geschied is, de goeden aan de kwa den willen vastkoppelen, n.l. door verstarring van het kostenpeil bij onvoldoende afschrijvingsmogelijkhe den, dan zou het „Olympische esta fette-karakter" geheel verloren gaan, en zou ook den ongesteunden op den duur de adem worden benomen. Een misoogst, waardoor de eene landbouwer sterker getroffen wordt dan de andere, zal door stijgende prijzen een verschuiving in de koop kracht teweeg brengen. Maar dit heeft dan het gunstige gevolg, dat door enkelen weer winst gemaakt zal worden, die tot besparing of aan schaffing van productiemiddelen kan leiden. Dit zou ook het geval zijn bij een natuurlijke aanpassing van het bedrijfsleven. Ook Lionel Rob- bins bedoelde dit te zeggen in de gedachte, die wij hierboven van hem weergaven. De besparingen wordem thans nog door allerlei nivelleerende steun maatregelen tegengehouden, tenge volge waarvan een onvoldoende ge zonde vraag naar productiemiddelen valt waar te nemien. Deze vraag kan het oeconomisch leven, wil men zich voor verdere inkrimping hoeden, niet ontberen. Het eenig noodige hiertoe, n.l. het vertrouwenherstel, ontbreekt Pelskoningin van Montreal. Hoe fier en voornaam zag het jonge slanke meisje er uit in den kostbaren bont mantel, die, openstaand, het elegante toilet liet zien. Nu kon hij begrijpen, dat zij de Pelskoningin heette. Zij wendde haar fijne kopje, dat in het schijnsel der electrische lampen lief glansde, naar dp trap, waarop juist tante Kora in wat stjjve pracht verscheen. „Het is nog niet te laat, Mr. Sal ten. Jammer, dat u ons niet kunt vergezellen. Maar deze voorstelling is reeds sedert eenige weken uitver kocht, een beroemd tenor vervult de gastrol. Zullen wij u morgen zien?" ,,'U weet, dat u geheel over mij kunt beschikken, Miss Hartau, zoo lang mijn tijd niet aan de zaak be hoort". „Daar zal ik mijn nut van trekken. Ik zal er mët mijn vader over spre ken, die zal u zeggen wanneer wij u wachten". „Dat zal mij aangenaam zijn". Nu trad tante Kora nader. Salten sprak nog beleefd eenige woorden met haar, daarna kuste hij haar de hand en nam ook afscheid van Win nifred. Een knecht bracht hem hoed en jas. Salten verwijderde zich met Onverwachts overvallen U de venijnige steken. Wrijf dadelijk met Kloos terbalsem. welke tot diep in de weefsels door dringt. onmiddellijk verdwijnen de pijnen omdat de stoffen die de pijnen ver oorzaken er door worden verdreven. wei AKKERs KL00STERBALSEM Doosje 35 ct. Potten 6t</s ct. en f. 1.04 ook hier te lande. Een gelauwerde Olympiade-win naar met een boete is eigenlijk geen andere figuur dan een gesteunde on derneming met winst. Waarom laait in het eene geval onze afkeer op en ontgaat de misstand ons in het andere geval. De groote verschuivingen in de inkomsten van werkgevers en werk nemers vertragen het herstel in ons toekomstig oeconomisch leven. Zij zijn een bewijs van ons gebrek aan wilskracht, welke wilskracht onze Olympische winnaars zoo sterk ge toond hebben. Mogen de steunmaatregelen aan vankelijk onontbeerlijk geweest zjjn, zeker is, dat ze, hoewei ze daartoe niet genomen- zijn, tot onhoudbare dispariteiten geleid hebben. Ze die nen dan ook, nu ze zelfs voor het heden onbruikbaar blijken, voor de toekomst te worden aangepast. Kamer van Koophandel en Fabrieken v. Z. - Vlaanderen te Ter Neuzen. o— Kort verslag van de vergade ring, gehouden op Zaterdag 29 Augustus 1936. Afwezig waren de heeren P. A. N eeteson en R. V. H. Verschaffel, leden der af deeling Grootbedrijf, en de heeren A. van 't Hoff, A. J. Wijf fels en J. Scheele P. Jzn., leden der afdeehng Kleinbedrijf. De notulen der vergadering van 25 April 1936 werden met alge- meene stemmen vastgesteld. Voor kennisgeving werd aangeno men een schrijven van de Winke- een buiging voor de dames. Zijn laatsten blik gold de slanke, jonge Pelskoningin in haar kostbaren bont mantel en met haar goudglanzend haar. Herademend trad hij naar buiten. Ofschoon het reeds begin April was, lag Montreal nog in het diepste win- terkleed. De tuin, die villa Hartau omgaf, had nog een dik stralend wit sneeuwkleed. De sneeuw knarste on der Salten's voeten toen hij naar het tuinhek liep. Hij bleef aan gene zijde staan en keek naar de witte, marmeren villa, die in haar statige schoonheid tegen den besneeuwden tuin afstak, unlet den Mont-Royal op den achter grond. Zijn hart klopte snel en luid. Was alles wat hij beleefde geen droom? Stond daar geen sprookjesslot, dat in het niet zou verzinken? Was Iiij werkelijk aangesteld als vertegen woordiger van de firma Peter Har tau met een fabelachtig salaris? Eq had hij werkelijk de liefde der lieftal lige Pelskoningin verworven? Wie was hij dan, wien al dit geluk in kien schoot viel? Een zwerveling. Herademend richtte hij zich op 'en streek langs zijn oogen. .(Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1936 | | pagina 1