BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. Winnifred de Pelskoningin. SPIERPIJNEN in zijn arm genezen KLOOSTERBALSEK Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens FEUILLETON 45ste Jaargang Vrijdag 17 juli 1936 Nummer 4153 ABONNEMENTSPRIJS Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden 1 1.40 Franco per post per jaar I 5.00 Buitenland per jaar 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer 10; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels 1 0.40 (bij vooruitbetaling) Dit nummer bestaat uit twee bladen. EERSTE BLAD. De uiteenzetting van de nieuwe regeling voor de Garnalenvisscherij. In vervolg op ons verslag van den Zeeuwschen Bond van Vereenigin- gcn voor de Garnalenvisscherij ge ven wij hier de uiteenzetting der nieuwe regeling, door Dr. J. G. Raj maker. Voorzitter van het Verkoop kantoor voor garnalen. Spreker begon met in herinnering te brengen, hoe de ontwikkeling der Regeeringsmaatregelen sedert de in stelling van de Nederiandsche Vis- scherij-Centrale is geweest. De re geling van 14 November 1934, werd 8 Juni 1935 ingrijpend gewijzigd, doch de visscherij is er niet door bovenop geholpen. Niettemin was de situatie beter dan vroeger, toen de visschers in Stellendam e.o. soms slechts voor het pelloon moesten va ren, d.w.z. dat de garnalen voor niets moesten worden geleverd om in de gelegenheid te worden gesteld met vrouw en kinderen de gevan gen garnalen te pellen. Verschillende plannen werden in den loop van 1935 den Minister voorgelegd, doch men stuitte telkens op juridische of finnancieele bezwa ren. Spr. schetste de moeilijkheden waartoe de regeling van 1935 aan leiding gafontduiking der mini mumprijzen, exportmoeilijkheden, on voldoende controle op de afreke ningen van Engeland, enz. Tal van redenen hebben de stichting vaneen Centraal Bureau voor garnalen wen- schelijk gemaakt; daar het garna- lenvisschersbedrijf echter op geen twee plaatsen onder gelijke omstan digheden wordt uitgeoefend, was een tijdroovende voorbereiding onvermij delijk. De nieuwe regeling komt in het kort hierop neer: Alle visschers verkoopen hun consumptie garnalen aan het Verkoopkantoor, dat weer aan -den handel verkoopt. Het verkoopkantoor heeft den vorm gekregSsn van een stichting, geves tigd te 's-Gravenhage en het bestuur wordt benoemd door den Minister. De dagelijksche leiding berust bij een directeur, die echter eerst 1 Augustus in functie kan treden. Het kantoor zal t.z.t. ook de propaganda 68. Roman van H. COURTHS-MAHLER met autorisatie uit het Duitsch vertaald door Mevr. J. P. WESSELINK-v. Rossum 0 Het is echter van groot belang, dat hij je uit een ernstig gevaar heeft gered. Dat zal ik nooit vergeten. En wees nu gerust, je bent na het doorgestane gevaar en de daarmee verbonden opwinding geheel uit het evenwicht geraakt. Je zult mijn ver standig kind zijn, Winni, en je zult vertrouwen in je vader stellen. Ik zal alles ten beste voor je regelen Zij drukte haar wang tegen de zijne en kuste hem. „Lieve, lieve vader nu is im mers alles goed. In uw hand weet ik mijn geluk het best geborgen. Het zal alles gebeuren, zooals u wilt. Ik zal nooit veranderen. Mijn hart zal Rudolf Salten altijd toebehooren en dat hy ook njijj liefheeft en mijn voor het product ter hand nemen en verkeert in een gunstige positie om heftig beoritiseerd te worden zoo wel door de visschers als door den handel en misschien ook van re- geeringszijde, als te kwistig met de dubbeltjes van het Landbouwcrisis- fonds wordt omgesprongen. Voor de vloten van Veere, Arne- muiden, VJjssingen en Breskens is uiterlijk niet veel veranderd; o.m. zijn de agenten gehandhaafd die ten deele hetzelfde werk verrichten als vroeger, maar nu bovendien de gar nalen behalve op grootte, ook op kwaliteit moeten keuren. Laten de visschers toch, cok in hun eigen be lang, steeds mooie, goed-bereide, groote garnalen aanvoeren. Onder de aanvoerplaatsen is Arnemuiden vervallen. Het verkoopkantoor zal zorgen dat in de hal van Arnemui den garnalen worden aangeboden, voor zoover er vraag bestaat. Minimumprijzen. Voor te Veere aangevoerde pelle rij-garnalen is de minimumprijs door den Minister bepaald op 11 cent en voor elders aangevoerde garnalen op 12 cent. Voor de andere garna len, die dus aan leurders en expor teurs verkocht worden, is de mini mumprijs vastgesteld op 15 cent. Het pelloon blijft een kwartje. Voor de pellerijen is de zeefwijdte vastge steld op 4Va ct. en voor andere gar nalen op 6 cent. Belangrijk is ook, dat het Verkoopkantoor voortaande zeefwijdte bepaald en niet de Mi nister, zoodat de zeven sneller aan veranderde omstandigheden kunnen worden aangepast. Het beschikbaar gestelde bedrag zou gauw zijn uitgeput, als de vis schers er miaar op los zouden mo gen visschen. Daarom bepaalt elke agdent dagelijks, onder goedkeuring van den directeur, hoeveel de vis schers kunnen aanvoeren; ook kan bepaald worden, dat de visschers bij toerbeurt uitvaren. Verdeeling over de vaartuigen. De verdeeling der hoeveelheden over de vaartuigen geschiedt op ba sis van het aantal P.K. der motoren. liefde waard is, dat weet ik. Maar ik weet ook, dat ik nog jong ben en mijn geluk eerst moet verdienen. Maar ik wilde geen geheimi voor u hebben, beste vader. Salten zal het mij niet zeggen, dat hij mij liefheeft, indien u hem daar de toestemming niet toe geeft. Maar hij hoeft het mij ook in 't geheel niet te zeggen". „Ben je zoo zeker van je zaak?" vroeg hij ontroerd. Zij knikte en haar oogen straal den. „Wat wij beiden heden samen doorleefd hebben dat bindt onze harten voor altijd. Stel ons beiden op de proef beste vader, ik zal rustig op mijn geluk wachten, nu ik weet, dat u ons niet wilt scheiden". Diep ontroerd drukte hij een kus op haar voorhoofd en haar oogen. „Zoo is het goed, Winni! En nu verlang ik. dat je eenige uren naar bed gaat. Nu ik weet, wat je van daag hebt doorgemaakt, vind ik het noodzakelijk, dat je tot rust komt. Salten had gelijk, toen hij het van je verlangde. Je moet eenige uren slapen en om door en door warm te worden naar bed gaan. Als je je vanavond weer goed voelt, dan kun je opstaan en met Salten en mij het avondeten gebruiken". Zij greep zijn hand. „Maar hij zou toch dadelijk terugkomen". Zeil- MOTORSCHEPEN Minimum-week-tax (is dit de tax, of meer, dan wordt geen bijslag gegeven) vaar- tuigen 210 K.G. t.m. 19 P.K. 280K.G. 20-29 P.K. 350K.G. 30-39 P.K. 420 K.G. 40-54 P.K. 490 K.G. meer dan 54 P.K, 560 K.G. Tax over één week, waarbij gegeven wordt een bijslag van 2 cent per K.G. 180-209 240-279 300 349 360-419 420-489 480-559 Idem 3 cent 150-179 200-239 250-299 300-359 350-419 400-479 Idem 4 cent 120-149 160-199 200-249 240-299 280-349 320-399 Idem 5 cent 90-119 120-159 150-199 180-239 210-279 240-319 Idem 6 cent 60-89 80-119 100-149 120-179 140-209 160-239 Idem 7 cent 1-59 1-79 1-99 1-119 1-139 1-159 K.G. K.G. KG. K.G. KG. K.G. Als een vaartuig zonder motor op gedragen wordt 30 K.G. aan te voe ren, mag een vaartuig met motor van ten hoogste 19 P.K. 1 1/3 maal deze hoeveelheid, dus 40 K.G., aan voeren en zoo komt er telkens voor elke verdere groep 1/3 van het grondcijfer bij. Deze groepen zijn als volgt ingedeeld: 20 t/m. 29 P.K.; 30 t/m. 39 P.K.; 40 t/m. 54 P.K.; en boven 54 P.K. Zoo noodig wordt op 5 K.G. afge rond. Als een visscher meent, dat zijn vroegere opgave van het aantal P.K. onjuist is geweest, kan hij het Verkoopkantoor aanbieden zijn mo tor te laten confroleeren. Uitdrukkelijk wees spr. er op, dat de grondslag van de schaal uitslui tend de vangstcapaciteit van de vaartuigen en nooit de kosten mag zijn. Een visscher die, om welke reden dan ook, veel kosten maakt, kan geen aanspraak maken op een grootere tax en mleer steun. Den besturen der visschersvereenigingen wacht een groote taak ten aanzien van de mogelijkheid tot verminde ring der exploitatiekosten. Deze re geling maakt het noodig, dat elke visscher bij een agentschap inge deeld wordt; met toestemming van den directeur mag hiervan afgewe ken worden. Wat ontvangen de visschers? Voor het kwantum, dat den vis scher als tax werd toegewezen, krijgt hij den minimumprijs uitbe taald, ook al zou het Verkoopkan toor er maar een gedeelte of niets van kunnen verkoopen. Dat dit belangrijk is, is een dezer dagen te Breskens gebleken, toen van de 3000 K.G. die aangevoerd werden, slechts 1300 konden worden verkocht. Ook over de overgebleven 1700 K.G. ontvangen de visschers „Dan zail hij mij alleen vinden". „Zult u niet te hard tegen hem zijn?" „Hard? Tegen den redder van mijn kind? Neen. Winni, je moest mij daarvoor toch beter kennen, dat dit buitengesloten is". „Wat zult u met hem bespreken?" „Ik zal hem zeggen, dat je ge hoorzaam naar bed bent gegaan. En verder zal ik afwachten, wat hij mij te zeggen heeft. Van hetgeen je mij nu hebt toevertrouwd, zal ik hem natuurlijk geen woord zeggen. Dat beloof ik je". Zij glimlachte droomerig en kuste zijn hand. „Mijn lieve, goede vader wat dank ik u, dat u zoo lief bent en mij zoo begrijpt". Hij streelde lachend haar wang. „Als ik je niet zou kunnen be grijpen, zou het erg voor ons beiden zijn. Ik moet mij toch moeite geven ook de plaats van je moeder bij je te vervullen. En in dit uur heb ik mij in de ziel van je lieve, goede moeder gedacht en daarnaar gehan deld". 0 Winnifred was door haar vader naar haar slaapkamer gedragen. Harriet had haar uitgekleed en nieuwe com- pressen op den gekwetsten voet ge legd. Nu lag Winnifred op haar niettemin den minimumprijs. En dit gebeurt ook met het meerdere voor zoover het verkocht kan worden en andere visschers hun tax niet heb ben gehaald. Van wat boven de 16 cent (laagste verkoopprijs) gemaakt wordt, krijgt de visscher 85 pCt. Hier staat de genoemde garantie tegenover, terwijl het Verkoopkan toor ook de mlijnkosten betaalt. De opdrachten die de visschers ontvangen, zijn afhankelijk van wat de handel afneemt. Om te voorko men, dat dit te gering wordt, wordt een bijslag gegeven van 2 tot 7 cent per K.G., naarmate de tax over een week kleiner is geweest. Hier voor geldt deze schaal, waarbij ech ter opgemerkt moet worden, dat de visscher nooit meer ontvangt dan hij zou gekregen hebben, als hij een grootere tax had gehad. Zie de hierboven staande schaal. Een crisisregeling. Deze steunregeling is een crisis- regeling, zoodat de visschers zelf de gevolgen van weersomstandighe den, miotorpech, enz. moeten dragen. Een bijzondere bepaling, die men in geen enkel ander onderdeel der cri siswetgeving Vindt, is nog, dat vis schers die op Zondag de garnalen visscherij beoefenen, geen bijslag zullen ontvangen. De Minister heeft toegezegd, dat de regeling met terugwerkende kracht over de maand Juni zou wor den toegepast. Over Juni zal niet worden nagegaan of bijv. weersom standigheden, gemakzucht of i.d. oorzaak waren, dat de visscher be neden het vastgestelde aantal K.G. bleef en over het verschil tusschen aanvoer en het minimum dezer schaal krijgt hij den bijslag uitbetaald. Export gecentraliseerd. De heer Ramaker wees er ten bed en voelde zich heel behaaglijk. De opwinding harer Tiel was onder de liefdevolle, verstandige woorden van haar vader langzaam verdwenen en een weldadige vermoeidheid pver- viel haar. Nauwelijks was zij alleen in haar slaapkamer, of een diepe, rustige slaap overviel haar. Peter Hartau liep op en neer in de huiskamer. Zoo kalm als hij Win nifred had toegeschenen, was hij niet. Wat hem zijn dochter had toe vertrouwd en de manier, waarop zij het gedaan had^ had diepen indruk op hem gemaakt. Hij maakte zich toch wat ongerust over het geluk van zijn kind. Wat had Salten uit het vaderland verdreven? Hij mocht en wilde er niet naar vragen, maar ftet hinderde hemi, dat hij het niet kon doorgronden. Dat Winnifred zoo snel tot het bewustzijn van haar liefde zou komen, had hij niet ver wacht. Zonder hetgeen heden ge beurd was, zou zij zeker ook nog een heele poos onbevangen zijn ge bleven. Hij zag ook altijd nog het kind in haar en er was ook nog veel kinderlijks en onklaars in haar we zen. Maar het gevoel voor Splten moest diep en echt zijn. Hoe stond het nu met Salten? Had hij Winnifred werkelijk lief? Dat hy diep ontroerd was geweest DANK ZIJ KLOOSTERBALSEM 'a Pijn om razend Ie worden bij 'I bewegen «an den arm „De pijn begon in mijn bovenarm en zette zich zoo voort tot in myn nek, soms zóó hevig, dat het huilen mij nader stond dan het lachen. Gewone spierpijn, zeide men mij, maar ik kon niets vinden om die gewone p(jn te genezen Ten einde raad ben ik met Kloosterbalsem begonnen. De uitwer king is enorm qeweest. Na de eerste behandeling verminderde de pyn al en na voortgezet gebruik zijn al mijn pijnen verdwenen, dank zij Klooster- balsem, den grooten pfjndooder." Eo. C. te A. AKKER'S ORIGINEEL TER INZAGE „Geen goud zoo goed" Onovertroffen bij brand- en snij wonden Ook ongeëvenaard als wrijfmiddel bij Rheumatlek, spit en pijnlijke spieren Schroefdoos 35 ct. Potten: 62% ct. en f 1,04 slotte op, dat de export naar Enge land zal worden gecentraliseerd, zoodat de visschers niet langer het groote risico der Londensche markt loopen. Een regeling die op één dag van Oost-Friesland in het Noor den tot de West-Vlaamsche grens in het Zuiden vpn kracht moet wor den, kan niet in 24 gur op rolletjes loopen. Maar 'de moeilijkheden zul len stuk voor stuk onder oogen ge zien en zoo mogelijk uit den weg geruimd worden. Met een beroep op de handelaren, om eveneens hun medewerking te geven, opdat de garnalenvisscherij betere tijden tege moet kan gaan, eindigde spr. Groote ontevredenheid onder de visschers. Nadat besloten was een telegram van verknochtheid te zenden aan H.M. de Koningin en een telegram aan Minister Deckers waarin dank werd gebracht voor de verleende hulp, was het woord aan de visschers. Velen hunner voerden op onge kunstelde wijze het woord en gaven een kijkje op de armoede en ontbe ring die door deze stoere werkers, zonder dat Ttet groote publiek hier- en zich ijlings moest verwijderen om zijn zelfbeheersching niet te verlie zen, had hij daarstraks heel goed gezien. Het was ook niet moeilijk, zijn hart aan Winnifred te verliezen, dat moest hij zonder eenige vader lijke ijdelheid toegeven. Maar wat zou er nu gebeuren? Hoe zou hij het levensschip van zijn dochter stu ren, dat het niet op gevaarlijke klip pen strandde, of in den storm1 te pletter ging? Op deze vraag had hij nog geen antwoord gevonden, toen Salten zich liet aandienen. Hij ontving hem da delijk en stak hem beide handen toe. „Mijn beste Mr. Salten, mijn doch ter heeft mij verteld, uit welk gevaar zij door u gered is. Ik dank u het leven en de gezondheid van mijn kind dat zal ik nooit vergeten". Salten legde onrustig zijn handen in die van Hartau. Hij zag er bleek en vermoeid uit en zijn oogen ver rieden een smartelijke onrust. „Waar is Miss Hartau? Hoe gaat het haar?" stiet hij schor uit. „Ik heb haar naar bed gezonden, nadat zij mij haar ervaringen had verteld. Zij moet eenige uren rusten". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1936 | | pagina 1