BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Winnifred de Pelskoningin.
SPIERPIJNEN in
zijn arm genezen
KLOOSTERBALSEK
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 50895
Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
FEUILLETON
45ste Jaargang
Vrijdag 17 juli 1936
Nummer 4153
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden 1 1.40
Franco per post per jaar I 5.00
Buitenland per jaar 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer 10; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels 1 0.40 (bij vooruitbetaling)
Dit nummer bestaat uit twee bladen. EERSTE BLAD.
De uiteenzetting van de nieuwe regeling voor
de Garnalenvisscherij.
In vervolg op ons verslag van den
Zeeuwschen Bond van Vereenigin-
gcn voor de Garnalenvisscherij ge
ven wij hier de uiteenzetting der
nieuwe regeling, door Dr. J. G. Raj
maker. Voorzitter van het Verkoop
kantoor voor garnalen.
Spreker begon met in herinnering
te brengen, hoe de ontwikkeling der
Regeeringsmaatregelen sedert de in
stelling van de Nederiandsche Vis-
scherij-Centrale is geweest. De re
geling van 14 November 1934, werd
8 Juni 1935 ingrijpend gewijzigd,
doch de visscherij is er niet door
bovenop geholpen. Niettemin was
de situatie beter dan vroeger, toen
de visschers in Stellendam e.o. soms
slechts voor het pelloon moesten va
ren, d.w.z. dat de garnalen voor
niets moesten worden geleverd om
in de gelegenheid te worden gesteld
met vrouw en kinderen de gevan
gen garnalen te pellen.
Verschillende plannen werden in
den loop van 1935 den Minister
voorgelegd, doch men stuitte telkens
op juridische of finnancieele bezwa
ren. Spr. schetste de moeilijkheden
waartoe de regeling van 1935 aan
leiding gafontduiking der mini
mumprijzen, exportmoeilijkheden, on
voldoende controle op de afreke
ningen van Engeland, enz. Tal van
redenen hebben de stichting vaneen
Centraal Bureau voor garnalen wen-
schelijk gemaakt; daar het garna-
lenvisschersbedrijf echter op geen
twee plaatsen onder gelijke omstan
digheden wordt uitgeoefend, was een
tijdroovende voorbereiding onvermij
delijk.
De nieuwe regeling
komt in het kort hierop neer: Alle
visschers verkoopen hun consumptie
garnalen aan het Verkoopkantoor,
dat weer aan -den handel verkoopt.
Het verkoopkantoor heeft den vorm
gekregSsn van een stichting, geves
tigd te 's-Gravenhage en het bestuur
wordt benoemd door den Minister.
De dagelijksche leiding berust bij
een directeur, die echter eerst 1
Augustus in functie kan treden. Het
kantoor zal t.z.t. ook de propaganda
68.
Roman van
H. COURTHS-MAHLER
met autorisatie uit het
Duitsch vertaald door
Mevr. J. P. WESSELINK-v. Rossum
0
Het is echter van groot belang,
dat hij je uit een ernstig gevaar heeft
gered. Dat zal ik nooit vergeten.
En wees nu gerust, je bent na het
doorgestane gevaar en de daarmee
verbonden opwinding geheel uit het
evenwicht geraakt. Je zult mijn ver
standig kind zijn, Winni, en je zult
vertrouwen in je vader stellen. Ik
zal alles ten beste voor je regelen
Zij drukte haar wang tegen de
zijne en kuste hem.
„Lieve, lieve vader nu is im
mers alles goed. In uw hand weet
ik mijn geluk het best geborgen.
Het zal alles gebeuren, zooals u wilt.
Ik zal nooit veranderen. Mijn hart
zal Rudolf Salten altijd toebehooren
en dat hy ook njijj liefheeft en mijn
voor het product ter hand nemen
en verkeert in een gunstige positie
om heftig beoritiseerd te worden zoo
wel door de visschers als door den
handel en misschien ook van re-
geeringszijde, als te kwistig met de
dubbeltjes van het Landbouwcrisis-
fonds wordt omgesprongen.
Voor de vloten van Veere, Arne-
muiden, VJjssingen en Breskens is
uiterlijk niet veel veranderd; o.m.
zijn de agenten gehandhaafd die ten
deele hetzelfde werk verrichten als
vroeger, maar nu bovendien de gar
nalen behalve op grootte, ook op
kwaliteit moeten keuren. Laten de
visschers toch, cok in hun eigen be
lang, steeds mooie, goed-bereide,
groote garnalen aanvoeren. Onder
de aanvoerplaatsen is Arnemuiden
vervallen. Het verkoopkantoor zal
zorgen dat in de hal van Arnemui
den garnalen worden aangeboden,
voor zoover er vraag bestaat.
Minimumprijzen.
Voor te Veere aangevoerde pelle
rij-garnalen is de minimumprijs door
den Minister bepaald op 11 cent
en voor elders aangevoerde garnalen
op 12 cent. Voor de andere garna
len, die dus aan leurders en expor
teurs verkocht worden, is de mini
mumprijs vastgesteld op 15 cent.
Het pelloon blijft een kwartje. Voor
de pellerijen is de zeefwijdte vastge
steld op 4Va ct. en voor andere gar
nalen op 6 cent. Belangrijk is ook,
dat het Verkoopkantoor voortaande
zeefwijdte bepaald en niet de Mi
nister, zoodat de zeven sneller aan
veranderde omstandigheden kunnen
worden aangepast.
Het beschikbaar gestelde bedrag
zou gauw zijn uitgeput, als de vis
schers er miaar op los zouden mo
gen visschen. Daarom bepaalt elke
agdent dagelijks, onder goedkeuring
van den directeur, hoeveel de vis
schers kunnen aanvoeren; ook kan
bepaald worden, dat de visschers
bij toerbeurt uitvaren.
Verdeeling over de vaartuigen.
De verdeeling der hoeveelheden
over de vaartuigen geschiedt op ba
sis van het aantal P.K. der motoren.
liefde waard is, dat weet ik. Maar
ik weet ook, dat ik nog jong ben
en mijn geluk eerst moet verdienen.
Maar ik wilde geen geheimi voor u
hebben, beste vader. Salten zal het
mij niet zeggen, dat hij mij liefheeft,
indien u hem daar de toestemming
niet toe geeft. Maar hij hoeft het mij
ook in 't geheel niet te zeggen".
„Ben je zoo zeker van je zaak?"
vroeg hij ontroerd.
Zij knikte en haar oogen straal
den. „Wat wij beiden heden samen
doorleefd hebben dat bindt onze
harten voor altijd. Stel ons beiden
op de proef beste vader, ik zal rustig
op mijn geluk wachten, nu ik weet,
dat u ons niet wilt scheiden".
Diep ontroerd drukte hij een kus
op haar voorhoofd en haar oogen.
„Zoo is het goed, Winni! En nu
verlang ik. dat je eenige uren naar
bed gaat. Nu ik weet, wat je van
daag hebt doorgemaakt, vind ik het
noodzakelijk, dat je tot rust komt.
Salten had gelijk, toen hij het van
je verlangde. Je moet eenige uren
slapen en om door en door warm
te worden naar bed gaan. Als je je
vanavond weer goed voelt, dan kun
je opstaan en met Salten en mij het
avondeten gebruiken".
Zij greep zijn hand. „Maar hij zou
toch dadelijk terugkomen".
Zeil-
MOTORSCHEPEN
Minimum-week-tax (is dit
de tax, of meer, dan wordt
geen bijslag gegeven)
vaar-
tuigen
210 K.G.
t.m.
19 P.K.
280K.G.
20-29
P.K.
350K.G.
30-39
P.K.
420 K.G.
40-54
P.K.
490 K.G.
meer dan
54 P.K,
560 K.G.
Tax over één week, waarbij
gegeven wordt een bijslag
van 2 cent per K.G.
180-209
240-279
300 349
360-419
420-489
480-559
Idem 3 cent
150-179
200-239
250-299
300-359
350-419
400-479
Idem 4 cent
120-149
160-199
200-249
240-299
280-349
320-399
Idem 5 cent
90-119
120-159
150-199
180-239
210-279
240-319
Idem 6 cent
60-89
80-119
100-149
120-179
140-209
160-239
Idem 7 cent
1-59
1-79
1-99
1-119
1-139
1-159
K.G.
K.G.
KG.
K.G.
KG.
K.G.
Als een vaartuig zonder motor op
gedragen wordt 30 K.G. aan te voe
ren, mag een vaartuig met motor
van ten hoogste 19 P.K. 1 1/3 maal
deze hoeveelheid, dus 40 K.G., aan
voeren en zoo komt er telkens voor
elke verdere groep 1/3 van het
grondcijfer bij. Deze groepen zijn
als volgt ingedeeld:
20 t/m. 29 P.K.; 30 t/m. 39 P.K.;
40 t/m. 54 P.K.; en boven 54 P.K.
Zoo noodig wordt op 5 K.G. afge
rond. Als een visscher meent, dat
zijn vroegere opgave van het aantal
P.K. onjuist is geweest, kan hij het
Verkoopkantoor aanbieden zijn mo
tor te laten confroleeren.
Uitdrukkelijk wees spr. er op, dat
de grondslag van de schaal uitslui
tend de vangstcapaciteit van de
vaartuigen en nooit de kosten mag
zijn. Een visscher die, om welke
reden dan ook, veel kosten maakt,
kan geen aanspraak maken op een
grootere tax en mleer steun. Den
besturen der visschersvereenigingen
wacht een groote taak ten aanzien
van de mogelijkheid tot verminde
ring der exploitatiekosten. Deze re
geling maakt het noodig, dat elke
visscher bij een agentschap inge
deeld wordt; met toestemming van
den directeur mag hiervan afgewe
ken worden.
Wat ontvangen de visschers?
Voor het kwantum, dat den vis
scher als tax werd toegewezen,
krijgt hij den minimumprijs uitbe
taald, ook al zou het Verkoopkan
toor er maar een gedeelte of niets
van kunnen verkoopen.
Dat dit belangrijk is, is een dezer
dagen te Breskens gebleken, toen
van de 3000 K.G. die aangevoerd
werden, slechts 1300 konden worden
verkocht. Ook over de overgebleven
1700 K.G. ontvangen de visschers
„Dan zail hij mij alleen vinden".
„Zult u niet te hard tegen hem
zijn?"
„Hard? Tegen den redder van
mijn kind? Neen. Winni, je moest
mij daarvoor toch beter kennen, dat
dit buitengesloten is".
„Wat zult u met hem bespreken?"
„Ik zal hem zeggen, dat je ge
hoorzaam naar bed bent gegaan.
En verder zal ik afwachten, wat hij
mij te zeggen heeft. Van hetgeen
je mij nu hebt toevertrouwd, zal ik
hem natuurlijk geen woord zeggen.
Dat beloof ik je".
Zij glimlachte droomerig en kuste
zijn hand. „Mijn lieve, goede vader
wat dank ik u, dat u zoo lief
bent en mij zoo begrijpt".
Hij streelde lachend haar wang.
„Als ik je niet zou kunnen be
grijpen, zou het erg voor ons beiden
zijn. Ik moet mij toch moeite geven
ook de plaats van je moeder bij je
te vervullen. En in dit uur heb ik
mij in de ziel van je lieve, goede
moeder gedacht en daarnaar gehan
deld".
0
Winnifred was door haar vader naar
haar slaapkamer gedragen. Harriet
had haar uitgekleed en nieuwe com-
pressen op den gekwetsten voet ge
legd. Nu lag Winnifred op haar
niettemin den minimumprijs. En dit
gebeurt ook met het meerdere voor
zoover het verkocht kan worden en
andere visschers hun tax niet heb
ben gehaald. Van wat boven de 16
cent (laagste verkoopprijs) gemaakt
wordt, krijgt de visscher 85 pCt.
Hier staat de genoemde garantie
tegenover, terwijl het Verkoopkan
toor ook de mlijnkosten betaalt.
De opdrachten die de visschers
ontvangen, zijn afhankelijk van wat
de handel afneemt. Om te voorko
men, dat dit te gering wordt, wordt
een bijslag gegeven van 2 tot 7 cent
per K.G., naarmate de tax over
een week kleiner is geweest. Hier
voor geldt deze schaal, waarbij ech
ter opgemerkt moet worden, dat de
visscher nooit meer ontvangt dan
hij zou gekregen hebben, als hij een
grootere tax had gehad.
Zie de hierboven staande schaal.
Een crisisregeling.
Deze steunregeling is een crisis-
regeling, zoodat de visschers zelf
de gevolgen van weersomstandighe
den, miotorpech, enz. moeten dragen.
Een bijzondere bepaling, die men in
geen enkel ander onderdeel der cri
siswetgeving Vindt, is nog, dat vis
schers die op Zondag de garnalen
visscherij beoefenen, geen bijslag
zullen ontvangen.
De Minister heeft toegezegd, dat
de regeling met terugwerkende
kracht over de maand Juni zou wor
den toegepast. Over Juni zal niet
worden nagegaan of bijv. weersom
standigheden, gemakzucht of i.d.
oorzaak waren, dat de visscher be
neden het vastgestelde aantal K.G.
bleef en over het verschil tusschen
aanvoer en het minimum dezer schaal
krijgt hij den bijslag uitbetaald.
Export gecentraliseerd.
De heer Ramaker wees er ten
bed en voelde zich heel behaaglijk.
De opwinding harer Tiel was onder
de liefdevolle, verstandige woorden
van haar vader langzaam verdwenen
en een weldadige vermoeidheid pver-
viel haar. Nauwelijks was zij alleen
in haar slaapkamer, of een diepe,
rustige slaap overviel haar.
Peter Hartau liep op en neer in
de huiskamer. Zoo kalm als hij Win
nifred had toegeschenen, was hij
niet. Wat hem zijn dochter had toe
vertrouwd en de manier, waarop zij
het gedaan had^ had diepen indruk
op hem gemaakt. Hij maakte zich
toch wat ongerust over het geluk
van zijn kind. Wat had Salten uit
het vaderland verdreven? Hij mocht
en wilde er niet naar vragen, maar
ftet hinderde hemi, dat hij het niet
kon doorgronden. Dat Winnifred zoo
snel tot het bewustzijn van haar
liefde zou komen, had hij niet ver
wacht. Zonder hetgeen heden ge
beurd was, zou zij zeker ook nog
een heele poos onbevangen zijn ge
bleven. Hij zag ook altijd nog het
kind in haar en er was ook nog veel
kinderlijks en onklaars in haar we
zen. Maar het gevoel voor Splten
moest diep en echt zijn.
Hoe stond het nu met Salten?
Had hij Winnifred werkelijk lief?
Dat hy diep ontroerd was geweest
DANK ZIJ KLOOSTERBALSEM
'a Pijn om razend Ie worden
bij 'I bewegen «an den arm
„De pijn begon in mijn bovenarm en
zette zich zoo voort tot in myn nek,
soms zóó hevig, dat het huilen mij
nader stond dan het lachen. Gewone
spierpijn, zeide men mij, maar ik kon
niets vinden om die gewone p(jn te
genezen Ten einde raad ben ik met
Kloosterbalsem begonnen. De uitwer
king is enorm qeweest. Na de eerste
behandeling verminderde de pyn al
en na voortgezet gebruik zijn al mijn
pijnen verdwenen, dank zij Klooster-
balsem, den grooten pfjndooder."
Eo. C. te A.
AKKER'S
ORIGINEEL TER INZAGE
„Geen goud zoo goed"
Onovertroffen bij brand- en snij wonden
Ook ongeëvenaard als wrijfmiddel bij
Rheumatlek, spit en pijnlijke spieren
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62% ct. en f 1,04
slotte op, dat de export naar Enge
land zal worden gecentraliseerd,
zoodat de visschers niet langer het
groote risico der Londensche markt
loopen. Een regeling die op één
dag van Oost-Friesland in het Noor
den tot de West-Vlaamsche grens
in het Zuiden vpn kracht moet wor
den, kan niet in 24 gur op rolletjes
loopen. Maar 'de moeilijkheden zul
len stuk voor stuk onder oogen ge
zien en zoo mogelijk uit den weg
geruimd worden. Met een beroep
op de handelaren, om eveneens hun
medewerking te geven, opdat de
garnalenvisscherij betere tijden tege
moet kan gaan, eindigde spr.
Groote ontevredenheid onder
de visschers.
Nadat besloten was een telegram
van verknochtheid te zenden aan
H.M. de Koningin en een telegram
aan Minister Deckers waarin dank
werd gebracht voor de verleende
hulp, was het woord aan de visschers.
Velen hunner voerden op onge
kunstelde wijze het woord en gaven
een kijkje op de armoede en ontbe
ring die door deze stoere werkers,
zonder dat Ttet groote publiek hier-
en zich ijlings moest verwijderen om
zijn zelfbeheersching niet te verlie
zen, had hij daarstraks heel goed
gezien. Het was ook niet moeilijk,
zijn hart aan Winnifred te verliezen,
dat moest hij zonder eenige vader
lijke ijdelheid toegeven. Maar wat
zou er nu gebeuren? Hoe zou hij
het levensschip van zijn dochter stu
ren, dat het niet op gevaarlijke klip
pen strandde, of in den storm1 te
pletter ging?
Op deze vraag had hij nog geen
antwoord gevonden, toen Salten zich
liet aandienen. Hij ontving hem da
delijk en stak hem beide handen
toe.
„Mijn beste Mr. Salten, mijn doch
ter heeft mij verteld, uit welk gevaar
zij door u gered is. Ik dank u het
leven en de gezondheid van mijn
kind dat zal ik nooit vergeten".
Salten legde onrustig zijn handen
in die van Hartau. Hij zag er bleek
en vermoeid uit en zijn oogen ver
rieden een smartelijke onrust.
„Waar is Miss Hartau? Hoe gaat
het haar?" stiet hij schor uit.
„Ik heb haar naar bed gezonden,
nadat zij mij haar ervaringen had
verteld. Zij moet eenige uren rusten".
(Wordt vervolgd).