BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zèeuwsch-Vlaanderen W. D.
WUSIk
Winnifred de Pelskoningin,
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
EERSTE BLAD.
De Duitsche koloniën.
o
FEUILLETON
Buitenland
Verjaag die Benauwdheid
Hoest-Griep-Bronchitis-Asthma
45ste Jaargang
Vrijdag 19 Juni 1936
Nummer* 4145
ABONNEMENTSPRIJS
Per dóe maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1.40.
Franco per post per jaar f 5.00
Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer I0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels I 0.40 (bij vooruitbetaling)
Dit nummerbestaatuittweebladeu
Er is nog geen vooruitzicht op
een klassieken komkommertijd. Als
of er nog geen spanning genoeg
in de wereld was, kan men nu zeg
gen: Europa gaat een periode van
verhoogde spanning tegemoet. Het
heeft nu eenmaal in zijn midden
twee groote dictaturen, die nijpende
behoefte voelen aan expansie. Hun
activiteit is nog te feller, omdat het
volk het „heroïeke" toegediend
wordt als verzachtend middel tegen
oeconömische en andere pijnen. En
de omstandigheden lokken hen tot
daden uit. Het politieke water in
Europa heeft nu een samenstelling,
die bij uitstek gunstig is voor het
uitwerpen der netten. En de beide
dictaturen zorgen er voor, het water
voor elkaar aldus te houden.
Ware er geen Abessijnsche kwestie,
dan zou Hitler in Maart allicht niet
gewaagd hebben de garanten van
het verdrag van Locarno te tarten.
En had Frankrijk geen Duitsch ge
vaar gevreesd, dan zou er niets ont
broken hebben aan de toepassing
van de oeconomische sancties. Ita
lië en Duitschland hebben veel aan
elkaar te danken.
Het spel gaat verder. De Berlijn-
sche correspondent van de N. R. Grt.
kondigt aan, dat Duitschland weldra
met klem zijn eisch van teruggave
van bet grootste gedeelte van zijn
koloniën zal stellen. Welke klem
Duitschland daarvoor gebruiken zal,
is slechts zeer vaag te gissen. Van
een voldongen feit kan daarbij geen
sprake zijn. Dat zou in de koloniale
kwestie niemand van Duitschland
hoeven te aanvaarden. Duitschland
kan dus zijn eisch slechts kracht bij
zetten door ultimatieve aanbiedin
gen, ongeveer in dezen trant: „Wü
zijn tot dit en dat bereid, als gij
ons in onze koloniale eer en in ons
koloniaal bezit herstelt; zoo niet,
dan gaan wij onzen gang". Het
aanbod kan moeilijk op iets anders
betrekking hebben dan op waarbor
gen voor Oost-Europa, die Duitsch
land nog niet heeft willen verstrek
ken. Of ook Oostenrijk tot het ge
waarborgde gebied zal behooren?
Als Hitier dit innerlijk offer wilde
60.
Roman van
H. COURTHS-MAHLER
met autorisatie uit het
Duitsch vertaald door
Mevr. J. P. WESSELINK-v. JRossum
0
Winnifred keek telkens weer met
een lichte huivering naar den dooden
beer en uit haar hart steeg een dank
gebed ten hemel, dat de geliefde
man overwinnend uit dit gevaar was
te voorschijn gekomen. Nadat zij
wat gebruikt hadden, moest Winni
fred in warme dekens gehuld nog
een poos blijven rusten, totdat de
drie mannen den zwaren beer tot
hier hadden gesleept.
Hij werd in de slee getild en met
takken bedekt. Toen bonden alle
drie hun ski's weder aan. De heeren
hingen hun geweren over den schou
der en nu begon de terugweg.
Winnifred weigerde lachend in de
slee plaats te nemen en beweerde
niet moe te zijn.
brengen, zou hij het voor den steun
van Mussolini hebben overgehad.
Wel is natuurlijk het terugkrijgen
van koloniën nog weer een onmid
dellijker resultaat. Maar Oostenrijk
is nu eenmaal voor Hitier geen
kwestie, die hij veil heeft als men
er maar genoeg voor biedt.
Tot hetgeen Hitier zou aanbieden,
hoort zeer waarschijnlijk ook de te
rugkeer naar Genève. Daarvan im
mer-, heeft hij reeds in zijn laatste
aanbod van een algemeen vergelijk
gesproken. Men zal te Berlijn verder
stellig inzien, dat Hitier ronduit zou
moeten toegeven, de opvattingen, die
hij in Mein Kampf verkondigd heeft
ten opzichte van het bezit van kolo
niën. te hebben herzien. In dat boek
zegt hij, dat Duitschland niet naar
het bezit van overzeesche koloniën
nroet streven, zoolang er in Oost
Europa zoo uitgestrekte gebieden
voor kolonisatie van Duitschers zijn
te veroveren. Deze leer zou nu pre
cies moeten worden omgekeerd op
een zoo stellige wijze, dat Moskou
er door zou worden gerustgesteld.
Het kan onze bedoeling niet zijn,
reeds vooruit te loopen op de aanbie
dingen, die Duitschland zou kunnen
doen. Wij wilden slechts betoogen,
dat dezen keer de mogelijkheden
der actie slechts tot diplomatiek ge
bied beperkt lijken. Tegenover de
aanbiedingen zullen natuurlijk drei
gementen staan, dreigementen ech
ter, die stellig niet uitdrukkelijk zul
len worden geformuleerd. Dat zou
echter overbodig zijn, omdat ieder
kan gissen, met welk soort politiek
een ontevreden Duitschland op een
weigering zou antwoorden. De strijd
oml bondgenootschappen in Europa
zou dan eerst zijn hevigste vormen
aannemen. Maar deze is nu al aar
dig op gang. Mussolini zou zich dan
verdere mogelijkheden geopend zien,
met Duitschland samen, of dank zij
de nieuwe vrees voor Duitschland,
van de omstandigheden partij te
trekken.
Intusschen zit men ook te Parijs
niet stil. De Fransche gezant te Bel
grado werd Vrijdag plotseling naar
Parijs ontboden voor besprekingen,
omdat er daar zoowel als te Belgra
do groote veranderingen in bewer
king zouden zijn. Dit kan beteeke-
nen dat Parijs, door een duidelijker
politiek tusschen Volkenbond en
Rome, trachten zal het te Belgrado
verloren terrein te herwinnen. Bij de
gezindheid van prins Paul, den re
gent, is dat zeker niet onmogelijk.
De zon scheen helder en klaar
en de terugweg was bijna nog mooier
dan de heenweg. Toen zij op een
plaats kwamen, waar versche ski
sporen dwars over den weg liepen,
wees Salten er heen. „Hier gaat
de weg naar het terrein van Hölder-
lin. Blijkbaar is hij hier "kort geleden
langs gegaan. Het zou mij niet ver
wonderen, als hij den beer op het
spoor was geweest".
„Nu, in elk geval kunt u morgen
naar Hölderlin gaan en met hem
afspreken, dat hij overmorgen vroeg
op deze plaats moet komen, zij is
gemakkelijk te vinden, daar zich hier
zijn skisporen met de onze en de
sporen der slede kruisen. Wij gaan
dan overmorgen gezamenlijk de spo
ren van den beer na en komen
zoo zeker bij de berin," zei Hartau.
Salten boog toestemmend het
hoofd. Maar hij ving een angstigen
blik van Winnifred op. „Maar als de
berin u nu op uw weg komt als u
alleen bent, Mr. Salten?"
Hij toonde haar lachend de bont
handschoenen. „Mijn handen zijn nu
geheel warm en lenig. Indien ik
gisteren zulke handschoenen had ge
dragen, zou mijn schot niet mis zijn
gegaan".
„Maar beloof mjj toch het gevaar
Het is zeer denkbaar, dat Hitler's
persoonlijke buitenlandsche politiek
bij het opeischen van koloniën de
kans op Engelsche hulp zal over
schatten. Men kweekt in dezen nu
eenmaal in Duitschland op bedenke
lijke wijze illusies.
Of Engeland inderdaad de kolo
niale eischen van Duitschland zal
inwilligen? De regeering heeft nog
niet lang geleden laten verklaren,
dat zij in geen geval afstand zou
doen van koloniaal gebied, ook al
ware het mandaat-gebied. Die bij
voorbaat volstrekt afwijzende hou
ding heeft toen nog al critiek uitge
lokt in Engeland. Thomas, die haar
uitsprak, is intusschen afgetreden.
En consequentie is nu eenmaal niet
een hoofdkenmerk van het kabinet
Baldwin.
Men heeft Duitschland zijn kolo
niën afgenomen met de onsympa
thieke redeneering dat het, door zijn
bewind, onwaardig zou zijn geble
ken, inboorlingen te regeeren. Dit
maakte het verlies der koloniën voor
Duitschland niet slechts pijnlijk,
maar ook kwetsend. Nu zal men het
ernstiger gemeende argument te hoo-
ren krijgen, dat men Afrikaansche
rassen niet kan uitleveren aan een
staat, die rassenvooroordeel tot een
van zijn hoofdbeginselen gemaakt
heeft. Van Duitschen kant kan men
daartegen aanvoeren, dat ook in het
tegenwoordige'Zuid-Afrika vooroor
deel tegen kleurlingen waarlijk niet
ontbreekt.
Maar aan dit gedeelte der discus
sie is men nog niet toe.
Maxim Gorki overleden.
De bekende Russische schrijver
Maxim Gorki is gistermiddag te
Moskou, 68 jaar oud, overleden.
Weer een revolutionnaire bewe
ging in Bolivië?
Volgens te Buenos Aires ontvan
gen bericht zou de Boliviaansche
grenzen gesloten zijn. Het gerucht
doet de ronde, dat in Bolivië een
revolutionnaire beweging zou zijn uit
gebroken.
Een proclamatie van Otto van
Habsburg.
Otto van Habsburg heeft deze
uit den weg te gaan zooveel gij
kunt?" vroeg zij met bevende stem.
Het bloed vloeide hem warm door
de aderen. Hoe goed was het voor
hem te weten, dat zij zich bezorgd
maakte over hem. Maar hij zei kalm
met vaste stem: „ik beloof het u,
Miss Hartau, u kunt heel gerust
zijn".
Desondanks kromp het hart van
Winnifred van angst ineen. De ge
dachte, dat Salten een ongeluk kon
overkomen, kwelde haar onuitspre
kelijk.
Zij was in elk geval op den terug
weg stiller dan op den heenweg.
Zij moest er steeds aan denken, dat
Salten morgen alleen in het woud
zou zijn en de berin zou kunnen
ontmoeten.
Toen zij weer bij het boschhuis
waren aangekomen, namen de hee
ren afscheid van Winnifred. Deze
moest zich verkleeden en wat rusten,
terwijl de heeren ginds in de schuur
van het blokhuis den beer de huid
wilden afstroopen en slachten.
Het gansche gelaat van Mrs. Brid
ge lachte, toen de beer werd afge
laden. „Dat geeft twee lekkere ham
men, Mr. Hartau, die zullen wij da
delijk zouten en gereed maken," zei
zij. Zü kende de voorliefde van Mr.
week een proclamatie gericht tot het
Oostenrijksche volk, zeggende, dat
hij den oproep des volks afwacht om
op den troon terug te keeren. De
afschaffing van de monarchie noemt
hij een inbreuk op de wet, terwijl
het land het slachtoffer is gewor
den van de omstandigheden.
„Evenals mijn vader, aldus Otto,
ben ik bereid mij opofferingen te
getroosten. Mijn volk gaat mij boven
alles. Dat is mijn vaste voornemen.
Zoo waarlijk helpe mij God".
De staking in Spanje-
De handelsbedienden en het fa-
briekspersoneel ;der levensmiddelen-
bedrijven hebben besloten in staking
te gaan. Niettemin zullen de markt
hallen open blijven. Het district
Barcelona telt thans 100.000 stakers,
die de 40-urige werkweek en on
onderbroken zesurigen werkdag in
den zomer eischen. Zij verlangen
bovendien gelijk loon voor mannen
en vrouwen en het instellen van een
kas tot bestrijding der werkloosheid.
De staking in Bel&ië.
Het principieel accoord tusschen
gedelegeerden van werknemers en
werkgevers tot stand gekomen, blijkt
een zeer goeden indruk op de sta
kende arbeiders te hebben teweeg
gebracht.
Het aantal stakers bedraagt op dit
oogenblik ruimt 350.000, waarvan
meer dan 120.000 in het bekken van
Luik, 70.000 te Charleroi en om
streken, 35.000 in het oentrumlbek-
lcen, 30.000 in de Borinage, 20.000
in Limburg, 37.000 te Gent en 40.000
in andere streken.
Gisteren zijn de besluiten van de
gouverneurs der negen Belgische
provincies 'in toepassing getreden,
waarbij alle samenscholingen en op
tochten op het grondgebied van deze
provincies, ook daar waar van geen
agitatie sprake is, verboden zijn.
De stakingen in Frankrijk.
Er is een overeenkomst tot stand
gekomen tusschen de directies van
de drukkerijen en de vakvereenigin-
gen van hun personeel over geheel
Frankrijk. Verder hebben de em
ployés van de Cité Universitaire be
sloten het werk te hervatten. Bij de
filmindustrie is een regeling tot stand
gekomen met betrekking tot de mi
nimumsalarissen, zoodat ook hier
spoedig de hervatting van het werk
tegemoet gezien kan worden.
In de provincie is de toestand
Hartau voor berenhammen.
Zij vertelde nu dat Hans Höl
derlin er geweest was en haar ver
teld had, dat hij een jongen beer
levend had gevangen. Hij wist, waar
de oude beren huisden en wilde met
Salten op de berenjacht gaan. Deze
moest maar zeggen, wanneer het
hem schikte.
De heeren hoorden met groote
belangstelling toe. „Nu is mij alles
duidelijk," zei Hartau. „Hölderlin
heeft den jongen beer gevangen en
de ouders zijn op zoek gegaan.
Waarschijnlijk zijn zij verschillende
richtingen ingeslagen en zoo kwam
het, dat gij den berenvader hebt ont
moet, terwijl de berenmoeder nog
naar het jong zoekt. Jammer, dat
Hölderlin ons hier niet heeft gevon
den wij zouden xlan dadelijk mor
gen op jacht naar de berin kunnen
gaan. In elk geval moet u heel
voorzichtig zijn, Mr. Salten. Voor
het geval u de berjn ergens ontmoet,
moet u haar trachten te ontwijken".
Salten knikte lachend. „Ik zal het
reeds daarom doen, om Hölderlin
gelegenheid te geven de berin te
schieten. Al schijnt de berenfamilie
ook in mijn terrein haar nest te heb
ben, zoo heeft Hölderlin het toch
opgespoord".
Gij di* hijgt bij de minste krachts
inspanning, die benauwd zijt bij den
minsten mist, waarom wacht Gij nog
langer op de hulp en nieuwe levens
vreugd die Akker's Abdijsiroop U ge
ven kan. Vanaf de eerste lepels geven
de balsemende bestanddeelen van
Abdijsiroop U verlichting. De slijmen
die Uw borst beladen, die U buiten
adem brengen en hoestbuien ver
wekken, zullen zonder moeite losko
men. 2 lepels vanavond en dezen nacht
zal kalm en rustig zijn. Neem dus bij:
WerhööóHewêrkin" TScentl
Wrlaaode prijzen JapJQ
ook veranderd. In departementen
Loire en Seine zijn nog slechts enke
le stakers. In het Noorden hebben
10.000 arbeiders gisteren 24 door
hen bezette fabrieken ontruimd om
weer aan het werk te gaan. In de
buurt van Bordeaux en te Haze-
broek is de toestand niet veranderd.
Te Toulouse is overeenstemming be
reikt bij de warenhuizen.
Te Montepellier is de staking bij
de gasfabriek geëindigd en te Muhl-
house zijn de arbeiders in de mijnen
weer aan het werk gegaan.
Te Straatsburg kon bij eenige be
drijven het werk hervat worden,
doch bij een aantal metaalfabrieken
is staking uitgebroken.
Te Rijssel hebben de employé's
van twee groote verzekeringsmaat
schappijen de kantoren bezet. Men
verwacht dat de staking bij het
scheepvaart- en havenbedrijf spoedig
geëindigd zal worden.
Te Parijs is ook nog een einde
gekomen aan de staking bjj een aan
tal groote fabrieken, doch aan den
anderen kant is bij een aantal kleine
re bedrijven opnieuw staking uitge
broken.
„Nu in elk geval heeft hij
voorloopig den jongen beer gevan
gen. Goed, dat hij hem niet heeft
neergeschoten. Men kan hem mis
schien aan een zoölogischen tuin ver-
koopen. Zoo heel jong kan hij niet
meer zijn. Zijn moeder zal hij in
elk geval niet meer noodig hebben".
De heeren gingen nu, geholpen
door Mr. en Mrs. Bridge en den
knecht, den beer van zijn huid ont
doen en hem slachten. Alles bij el
kaar duurde dit toch nog eenige.
uren. Het was geen gemakkelijk
werk. Het vel was prachtig en Salten
keek er met blijden trots naar. Hij
zag het reeds in gedachten aan de
voeten van Winnifred liggen.
Toen het werk gereed was nam
Peter Hartau afscheid. „Dus tot
weerziens te acht uur in het bosch
huis, Mr. Salten. Maar spreek liever
voorloopig niet met mijn dochter
over den jongen beer en ons ver
moeden, dat de berin nog zoekend
rondsluipt. Zij stelt zich dan 'aller
lei verschrikkelijkheden voor".
„Ik zal er beslist niet over spre
ken, Mr. Hartau".
„Dus tot weerziens I Wees stipt op
uw tijd".
„Ik zal stipt zijn. Tot weerziens".
(Wordt vervolgd).