BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zèeuwsch-Vlaanderen W. D. WUSIk Winnifred de Pelskoningin, Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens EERSTE BLAD. De Duitsche koloniën. o FEUILLETON Buitenland Verjaag die Benauwdheid Hoest-Griep-Bronchitis-Asthma 45ste Jaargang Vrijdag 19 Juni 1936 Nummer* 4145 ABONNEMENTSPRIJS Per dóe maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1.40. Franco per post per jaar f 5.00 Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer I0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels I 0.40 (bij vooruitbetaling) Dit nummerbestaatuittweebladeu Er is nog geen vooruitzicht op een klassieken komkommertijd. Als of er nog geen spanning genoeg in de wereld was, kan men nu zeg gen: Europa gaat een periode van verhoogde spanning tegemoet. Het heeft nu eenmaal in zijn midden twee groote dictaturen, die nijpende behoefte voelen aan expansie. Hun activiteit is nog te feller, omdat het volk het „heroïeke" toegediend wordt als verzachtend middel tegen oeconömische en andere pijnen. En de omstandigheden lokken hen tot daden uit. Het politieke water in Europa heeft nu een samenstelling, die bij uitstek gunstig is voor het uitwerpen der netten. En de beide dictaturen zorgen er voor, het water voor elkaar aldus te houden. Ware er geen Abessijnsche kwestie, dan zou Hitler in Maart allicht niet gewaagd hebben de garanten van het verdrag van Locarno te tarten. En had Frankrijk geen Duitsch ge vaar gevreesd, dan zou er niets ont broken hebben aan de toepassing van de oeconomische sancties. Ita lië en Duitschland hebben veel aan elkaar te danken. Het spel gaat verder. De Berlijn- sche correspondent van de N. R. Grt. kondigt aan, dat Duitschland weldra met klem zijn eisch van teruggave van bet grootste gedeelte van zijn koloniën zal stellen. Welke klem Duitschland daarvoor gebruiken zal, is slechts zeer vaag te gissen. Van een voldongen feit kan daarbij geen sprake zijn. Dat zou in de koloniale kwestie niemand van Duitschland hoeven te aanvaarden. Duitschland kan dus zijn eisch slechts kracht bij zetten door ultimatieve aanbiedin gen, ongeveer in dezen trant: „Wü zijn tot dit en dat bereid, als gij ons in onze koloniale eer en in ons koloniaal bezit herstelt; zoo niet, dan gaan wij onzen gang". Het aanbod kan moeilijk op iets anders betrekking hebben dan op waarbor gen voor Oost-Europa, die Duitsch land nog niet heeft willen verstrek ken. Of ook Oostenrijk tot het ge waarborgde gebied zal behooren? Als Hitier dit innerlijk offer wilde 60. Roman van H. COURTHS-MAHLER met autorisatie uit het Duitsch vertaald door Mevr. J. P. WESSELINK-v. JRossum 0 Winnifred keek telkens weer met een lichte huivering naar den dooden beer en uit haar hart steeg een dank gebed ten hemel, dat de geliefde man overwinnend uit dit gevaar was te voorschijn gekomen. Nadat zij wat gebruikt hadden, moest Winni fred in warme dekens gehuld nog een poos blijven rusten, totdat de drie mannen den zwaren beer tot hier hadden gesleept. Hij werd in de slee getild en met takken bedekt. Toen bonden alle drie hun ski's weder aan. De heeren hingen hun geweren over den schou der en nu begon de terugweg. Winnifred weigerde lachend in de slee plaats te nemen en beweerde niet moe te zijn. brengen, zou hij het voor den steun van Mussolini hebben overgehad. Wel is natuurlijk het terugkrijgen van koloniën nog weer een onmid dellijker resultaat. Maar Oostenrijk is nu eenmaal voor Hitier geen kwestie, die hij veil heeft als men er maar genoeg voor biedt. Tot hetgeen Hitier zou aanbieden, hoort zeer waarschijnlijk ook de te rugkeer naar Genève. Daarvan im mer-, heeft hij reeds in zijn laatste aanbod van een algemeen vergelijk gesproken. Men zal te Berlijn verder stellig inzien, dat Hitier ronduit zou moeten toegeven, de opvattingen, die hij in Mein Kampf verkondigd heeft ten opzichte van het bezit van kolo niën. te hebben herzien. In dat boek zegt hij, dat Duitschland niet naar het bezit van overzeesche koloniën nroet streven, zoolang er in Oost Europa zoo uitgestrekte gebieden voor kolonisatie van Duitschers zijn te veroveren. Deze leer zou nu pre cies moeten worden omgekeerd op een zoo stellige wijze, dat Moskou er door zou worden gerustgesteld. Het kan onze bedoeling niet zijn, reeds vooruit te loopen op de aanbie dingen, die Duitschland zou kunnen doen. Wij wilden slechts betoogen, dat dezen keer de mogelijkheden der actie slechts tot diplomatiek ge bied beperkt lijken. Tegenover de aanbiedingen zullen natuurlijk drei gementen staan, dreigementen ech ter, die stellig niet uitdrukkelijk zul len worden geformuleerd. Dat zou echter overbodig zijn, omdat ieder kan gissen, met welk soort politiek een ontevreden Duitschland op een weigering zou antwoorden. De strijd oml bondgenootschappen in Europa zou dan eerst zijn hevigste vormen aannemen. Maar deze is nu al aar dig op gang. Mussolini zou zich dan verdere mogelijkheden geopend zien, met Duitschland samen, of dank zij de nieuwe vrees voor Duitschland, van de omstandigheden partij te trekken. Intusschen zit men ook te Parijs niet stil. De Fransche gezant te Bel grado werd Vrijdag plotseling naar Parijs ontboden voor besprekingen, omdat er daar zoowel als te Belgra do groote veranderingen in bewer king zouden zijn. Dit kan beteeke- nen dat Parijs, door een duidelijker politiek tusschen Volkenbond en Rome, trachten zal het te Belgrado verloren terrein te herwinnen. Bij de gezindheid van prins Paul, den re gent, is dat zeker niet onmogelijk. De zon scheen helder en klaar en de terugweg was bijna nog mooier dan de heenweg. Toen zij op een plaats kwamen, waar versche ski sporen dwars over den weg liepen, wees Salten er heen. „Hier gaat de weg naar het terrein van Hölder- lin. Blijkbaar is hij hier "kort geleden langs gegaan. Het zou mij niet ver wonderen, als hij den beer op het spoor was geweest". „Nu, in elk geval kunt u morgen naar Hölderlin gaan en met hem afspreken, dat hij overmorgen vroeg op deze plaats moet komen, zij is gemakkelijk te vinden, daar zich hier zijn skisporen met de onze en de sporen der slede kruisen. Wij gaan dan overmorgen gezamenlijk de spo ren van den beer na en komen zoo zeker bij de berin," zei Hartau. Salten boog toestemmend het hoofd. Maar hij ving een angstigen blik van Winnifred op. „Maar als de berin u nu op uw weg komt als u alleen bent, Mr. Salten?" Hij toonde haar lachend de bont handschoenen. „Mijn handen zijn nu geheel warm en lenig. Indien ik gisteren zulke handschoenen had ge dragen, zou mijn schot niet mis zijn gegaan". „Maar beloof mjj toch het gevaar Het is zeer denkbaar, dat Hitler's persoonlijke buitenlandsche politiek bij het opeischen van koloniën de kans op Engelsche hulp zal over schatten. Men kweekt in dezen nu eenmaal in Duitschland op bedenke lijke wijze illusies. Of Engeland inderdaad de kolo niale eischen van Duitschland zal inwilligen? De regeering heeft nog niet lang geleden laten verklaren, dat zij in geen geval afstand zou doen van koloniaal gebied, ook al ware het mandaat-gebied. Die bij voorbaat volstrekt afwijzende hou ding heeft toen nog al critiek uitge lokt in Engeland. Thomas, die haar uitsprak, is intusschen afgetreden. En consequentie is nu eenmaal niet een hoofdkenmerk van het kabinet Baldwin. Men heeft Duitschland zijn kolo niën afgenomen met de onsympa thieke redeneering dat het, door zijn bewind, onwaardig zou zijn geble ken, inboorlingen te regeeren. Dit maakte het verlies der koloniën voor Duitschland niet slechts pijnlijk, maar ook kwetsend. Nu zal men het ernstiger gemeende argument te hoo- ren krijgen, dat men Afrikaansche rassen niet kan uitleveren aan een staat, die rassenvooroordeel tot een van zijn hoofdbeginselen gemaakt heeft. Van Duitschen kant kan men daartegen aanvoeren, dat ook in het tegenwoordige'Zuid-Afrika vooroor deel tegen kleurlingen waarlijk niet ontbreekt. Maar aan dit gedeelte der discus sie is men nog niet toe. Maxim Gorki overleden. De bekende Russische schrijver Maxim Gorki is gistermiddag te Moskou, 68 jaar oud, overleden. Weer een revolutionnaire bewe ging in Bolivië? Volgens te Buenos Aires ontvan gen bericht zou de Boliviaansche grenzen gesloten zijn. Het gerucht doet de ronde, dat in Bolivië een revolutionnaire beweging zou zijn uit gebroken. Een proclamatie van Otto van Habsburg. Otto van Habsburg heeft deze uit den weg te gaan zooveel gij kunt?" vroeg zij met bevende stem. Het bloed vloeide hem warm door de aderen. Hoe goed was het voor hem te weten, dat zij zich bezorgd maakte over hem. Maar hij zei kalm met vaste stem: „ik beloof het u, Miss Hartau, u kunt heel gerust zijn". Desondanks kromp het hart van Winnifred van angst ineen. De ge dachte, dat Salten een ongeluk kon overkomen, kwelde haar onuitspre kelijk. Zij was in elk geval op den terug weg stiller dan op den heenweg. Zij moest er steeds aan denken, dat Salten morgen alleen in het woud zou zijn en de berin zou kunnen ontmoeten. Toen zij weer bij het boschhuis waren aangekomen, namen de hee ren afscheid van Winnifred. Deze moest zich verkleeden en wat rusten, terwijl de heeren ginds in de schuur van het blokhuis den beer de huid wilden afstroopen en slachten. Het gansche gelaat van Mrs. Brid ge lachte, toen de beer werd afge laden. „Dat geeft twee lekkere ham men, Mr. Hartau, die zullen wij da delijk zouten en gereed maken," zei zij. Zü kende de voorliefde van Mr. week een proclamatie gericht tot het Oostenrijksche volk, zeggende, dat hij den oproep des volks afwacht om op den troon terug te keeren. De afschaffing van de monarchie noemt hij een inbreuk op de wet, terwijl het land het slachtoffer is gewor den van de omstandigheden. „Evenals mijn vader, aldus Otto, ben ik bereid mij opofferingen te getroosten. Mijn volk gaat mij boven alles. Dat is mijn vaste voornemen. Zoo waarlijk helpe mij God". De staking in Spanje- De handelsbedienden en het fa- briekspersoneel ;der levensmiddelen- bedrijven hebben besloten in staking te gaan. Niettemin zullen de markt hallen open blijven. Het district Barcelona telt thans 100.000 stakers, die de 40-urige werkweek en on onderbroken zesurigen werkdag in den zomer eischen. Zij verlangen bovendien gelijk loon voor mannen en vrouwen en het instellen van een kas tot bestrijding der werkloosheid. De staking in Bel&ië. Het principieel accoord tusschen gedelegeerden van werknemers en werkgevers tot stand gekomen, blijkt een zeer goeden indruk op de sta kende arbeiders te hebben teweeg gebracht. Het aantal stakers bedraagt op dit oogenblik ruimt 350.000, waarvan meer dan 120.000 in het bekken van Luik, 70.000 te Charleroi en om streken, 35.000 in het oentrumlbek- lcen, 30.000 in de Borinage, 20.000 in Limburg, 37.000 te Gent en 40.000 in andere streken. Gisteren zijn de besluiten van de gouverneurs der negen Belgische provincies 'in toepassing getreden, waarbij alle samenscholingen en op tochten op het grondgebied van deze provincies, ook daar waar van geen agitatie sprake is, verboden zijn. De stakingen in Frankrijk. Er is een overeenkomst tot stand gekomen tusschen de directies van de drukkerijen en de vakvereenigin- gen van hun personeel over geheel Frankrijk. Verder hebben de em ployés van de Cité Universitaire be sloten het werk te hervatten. Bij de filmindustrie is een regeling tot stand gekomen met betrekking tot de mi nimumsalarissen, zoodat ook hier spoedig de hervatting van het werk tegemoet gezien kan worden. In de provincie is de toestand Hartau voor berenhammen. Zij vertelde nu dat Hans Höl derlin er geweest was en haar ver teld had, dat hij een jongen beer levend had gevangen. Hij wist, waar de oude beren huisden en wilde met Salten op de berenjacht gaan. Deze moest maar zeggen, wanneer het hem schikte. De heeren hoorden met groote belangstelling toe. „Nu is mij alles duidelijk," zei Hartau. „Hölderlin heeft den jongen beer gevangen en de ouders zijn op zoek gegaan. Waarschijnlijk zijn zij verschillende richtingen ingeslagen en zoo kwam het, dat gij den berenvader hebt ont moet, terwijl de berenmoeder nog naar het jong zoekt. Jammer, dat Hölderlin ons hier niet heeft gevon den wij zouden xlan dadelijk mor gen op jacht naar de berin kunnen gaan. In elk geval moet u heel voorzichtig zijn, Mr. Salten. Voor het geval u de berjn ergens ontmoet, moet u haar trachten te ontwijken". Salten knikte lachend. „Ik zal het reeds daarom doen, om Hölderlin gelegenheid te geven de berin te schieten. Al schijnt de berenfamilie ook in mijn terrein haar nest te heb ben, zoo heeft Hölderlin het toch opgespoord". Gij di* hijgt bij de minste krachts inspanning, die benauwd zijt bij den minsten mist, waarom wacht Gij nog langer op de hulp en nieuwe levens vreugd die Akker's Abdijsiroop U ge ven kan. Vanaf de eerste lepels geven de balsemende bestanddeelen van Abdijsiroop U verlichting. De slijmen die Uw borst beladen, die U buiten adem brengen en hoestbuien ver wekken, zullen zonder moeite losko men. 2 lepels vanavond en dezen nacht zal kalm en rustig zijn. Neem dus bij: WerhööóHewêrkin" TScentl Wrlaaode prijzen JapJQ ook veranderd. In departementen Loire en Seine zijn nog slechts enke le stakers. In het Noorden hebben 10.000 arbeiders gisteren 24 door hen bezette fabrieken ontruimd om weer aan het werk te gaan. In de buurt van Bordeaux en te Haze- broek is de toestand niet veranderd. Te Toulouse is overeenstemming be reikt bij de warenhuizen. Te Montepellier is de staking bij de gasfabriek geëindigd en te Muhl- house zijn de arbeiders in de mijnen weer aan het werk gegaan. Te Straatsburg kon bij eenige be drijven het werk hervat worden, doch bij een aantal metaalfabrieken is staking uitgebroken. Te Rijssel hebben de employé's van twee groote verzekeringsmaat schappijen de kantoren bezet. Men verwacht dat de staking bij het scheepvaart- en havenbedrijf spoedig geëindigd zal worden. Te Parijs is ook nog een einde gekomen aan de staking bjj een aan tal groote fabrieken, doch aan den anderen kant is bij een aantal kleine re bedrijven opnieuw staking uitge broken. „Nu in elk geval heeft hij voorloopig den jongen beer gevan gen. Goed, dat hij hem niet heeft neergeschoten. Men kan hem mis schien aan een zoölogischen tuin ver- koopen. Zoo heel jong kan hij niet meer zijn. Zijn moeder zal hij in elk geval niet meer noodig hebben". De heeren gingen nu, geholpen door Mr. en Mrs. Bridge en den knecht, den beer van zijn huid ont doen en hem slachten. Alles bij el kaar duurde dit toch nog eenige. uren. Het was geen gemakkelijk werk. Het vel was prachtig en Salten keek er met blijden trots naar. Hij zag het reeds in gedachten aan de voeten van Winnifred liggen. Toen het werk gereed was nam Peter Hartau afscheid. „Dus tot weerziens te acht uur in het bosch huis, Mr. Salten. Maar spreek liever voorloopig niet met mijn dochter over den jongen beer en ons ver moeden, dat de berin nog zoekend rondsluipt. Zij stelt zich dan 'aller lei verschrikkelijkheden voor". „Ik zal er beslist niet over spre ken, Mr. Hartau". „Dus tot weerziens I Wees stipt op uw tijd". „Ik zal stipt zijn. Tot weerziens". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1936 | | pagina 1