BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. Winnifred de Pelskoningin. Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens Een algemeene mobilisatie. FEUILLETON De Koning van Italië, Keizer van Ethiopië. 45ste Jaargang Dinsdag 12 Mei 1936 Nummer 4135 ABONNEMENTSPRIJS- Per drie maanden 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1.40 Franco per post per jaar I 5.00 Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer 10; 1 5. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) Amsterdamsche actie tegen de werkloosheid. Een correspondent van de N. R. Crt. schrijft hierover aan zijn blad: Wij geraken Langzamerhand ge wend aan de werkloosheid, d.w.z. niet de werkloozen, maar wij, de anderen. Je hoort er zóóveel en tel kens weer over en het is immers in alle, althans de meeste, landen even zoo. Toch treffen ons soms een paar cijfers. Wist u bijv, dat de wethouder voor de financiën hierterstede elke week meer dan een half millioen gulden op tafel moet leggen voor werkloozen-uitkeeringeniedere ze ven dagen f 530.0001 En dat gaat zoo door, week in week uit; en de weken rijen zich tot maanden; de maanden tot jaren, 't Is ruïneus voor de gemeente, maar ook voor de werkloozen. Denkt U er eens even in; jaar in jaar uit, bedeeld te wor den en leeg te loopenl. De overheid doet wat zij kan. Deze week, op het stadhuis, toonde men ons een graphiek. Door lijnen en kleuren was daarop, van maand tot maand, aangegeven hoe het gaat, voor hoeveel werkloozen er weer, min of meer kunstmatig, arbeid wordt geschapen, door middel van de werkverschaffingswerken (uitvoe ring van het Boschplan, aanleg van een plantsoen in Zuid, enz.); door middel van werkfondswerken, op an dere loonvoorwaarden uitgevoerd en waarvoor de gemeente voorschot krijgt, later zal ze rente en aflossing moeten betalen; door middel van de spoorwegwerken, waaraan de ge meente 7 millioen gulden betaalt en waarvoor zij nog een bijzondere bij drage verleent, ten einde te bereiken, dat in de eerste plaats Amsterdam mers te werk worden gesteld; door middel van werkverschaffing' in het bijzonder aan intellectueelen, door middel van werken, die Amsterdam Iaat uitvoeren in 40-urige werkweek, (Kinkerbrug, Abattoir enz.); alsook door middel fan werkverschaffing aan jeugdige werkloozen. Zóó, met inspanning van alle krachten, door er alles op te zetten, door van aile denkbare middelen en wegen, ge bruik te maken, lukte het met Ja nuari 1.1. 580 man aan het werk te zétten, een aantal dat deze maand 50. Roman van H. COURTHS-MAHLER met .autorisatie uit het Duitsch vertaald door Mevr. J. P. WESSELINK-v. -Rossum 0 Maar Salten knikte slechts onver schillig en bracht de vellen in de luchtige daarvoor bestemde schuur. Heden had hij geen belangstelling voor zijn jachtbuit. Zijn gedachten waren met iets anders vervuld de komst van Winnifred Hartau. Het had hem zelfs heden niet bij zonder bezig gehouden, dat Hans Hölderlin hem bij een ontmoeting aan de grens van hun terrein ver zekerd had, dat hij een berenfamilie op het spoor was, die beslist op het terrein van Salten een hol moest hebben. Op een anderen tijd zou Salten meer gewicht hebben gehecht aan dit bericht, want nog altijd had hij niet het geluk gehad zijn verzameling vellen met dat van een beer te ver gestegen was tot 1900, en dat dit jaar ten hoogste zal worden 2800, om daarna, tegen het eind van het jaar, weer vrij snel tot het nulpunt terug te keeren, als er dan niet weer wat anders gevonden wordt. 2800 bij een totaal van 59,833 werkloozen eind Maart, en van 58,848 eind April (de vermindering bedroeg dit voor jaar dus pl.m. 1000). 'tZou haast belachelijk zijn, als het niet zoo treu rig was. Het herinnert aan het Ja- pansche sprookje van het vogeltje, dat eens in de 1000 jaar zijn sna veltje komt wetten aan een diaman ten berg. In hoeveel jaar, in hoeveel eeuwen, zou die berg aldus geslepen worden? Die berg van ellende van onze imede-menschen. Men zal begrijpen, dat het zóó niet langer gaat. En daarom mobili seert de overheid nu ook de burgerij. Mussolini mobiliseerde de burgerij om de overwinning door middel van den gasoorlog tegen Abessinië te vieren, waarom zouden wij liet niet doen, om de werkloosheid te be strijden Wapene 'Martijn, zoo kan 't niet langer gaan. Kan de wereld nog langer zoo blijven bestaan? En 'deze week, in een persconfe rentie ten stadhuize, waar ook de graphiek vertoond werd, is namens de gemeentelijke commissie tot be strijding van de werkloosheid uiteen gezet, hoe zij zich de bestrijding denkt en hoe de burgerij daaraan kan Imeewerken. 0 De persconferentie werd bijge woond door de wethouders voor Publieke Werken (als leider), Finan ciën en Maatschappelijken Steun, de heeren de Miranda, Rustige en van Meurs. Dat zijn de drie leden van het college van B. en W. aan wie dit college indertijd het beramen van middelen ter bestrijding der werk loosheid heeft opgedragen. Voorts waren daarbij tegenwoordig de hee ren ir. L. van den Hoinert en mr. P. Mijksenaar, de twee nieuwe hoof-d- amtbenaren der gemeente, belast met de leiding van het bureau te dezer zake en de heer J. C. van Wijk van het Amsterdamsch Centraal Co rijken. Hij had Hölderlin gezegd, dat wat in het vat is, niet verzuurt „Als de Pelskoning weer weg is. sporen wij de beren op, Hölderlin hij komt morgen. De beren ontloo- pen ons niet," had hij gezegd. Hans Hölderlin was zeer verlan gend naar de berenjacht, maar zon der Salten wilde hij die niet onder nemen. Zij spraken dus af, na het vertrek van Hartau de zaak ernstig ter hand te nemen en namen afscheid van elkaar. En nu stond Salten in zijn kamer, waarin zich nog altijd de versierde denneboom met de kleine stompjes kaars bevond en staarde voor zich uit. „Morgen komt Winnifred Hartau De gedachte wond hem1 onuitspre kelijk op. Dien nacht sliep hij zeer slecht, 's Morgens ging hij weer, zooals el- ken dag, op de jacht. Hartau en zijn dochter konden op zijn vroegst 's middags te vier uur komen. Mr. Bridge reed om acht uur naar het station, waar hij ongeveer te twaalf uur aankwam. Dan moesten de paarden wat uitrusten en gevoerd worden. Een half uur later zou de trein binnen rijden en tegen vier uur zouden de reizigers bij het bosch huis zijn juist voor de duisternis mité voor jonge werkloozen, dat de voor deze mobilisatie noodige werk zaamheden verricht. Daarnevens heeft men dan, naar wethouder de Miranda in een inleiding uiteenzette, de commissie van 72 leden uit de burgerij, die met het gemeentebe stuur samenwerkt in de richting door den raad bij de begrooting aange geven. Commissie en bureau (wel te onderscheiden van het oeconomisch- technologisch instituut) zijn nu vol ledig aan den arbeid. Behalve dat voorbereidende arbeid verricht wordt ter bevordering van het vreemdelin genverkeer hierterstede (daarmede is, naar bekend is, speciaal mr. Mijksenaar belast) is er nu eene sub-commissie (de z.g. contact-com missie) bezig een aantal mogelijk heden voor het bedrijfsleven in onze stad te stimuleeren. Bovendien is er eene isub-commissie ter behartiging van de haven- en scheepvaartbelan- gen aan den arbeid gegaan en ten slotte is er, nu al weer eenigen tijd geleden, eene sub-commissie inge steld ter voorbereiding van eene actie voor meer werk. Zij heeft hare plannen aan B. en W. voorgelegd, en dezen, hebben er zich gaarne mee vereenigd. Zonder de oeconomische mogelijkheden uit het oog te verlie zen, meenen zij dat, als de omgeving gehoor geeft aan -den oproep die van het gemeentebestuur zal uitgaan, een oproep waarbij de burgerij zal wor den uitgenoodigd onderhouds- en herstelwerkzaamheden in den ruim- sten zin des woords zoo 'spoedig mogelijk te laten doen, als. niemand zich onttrekt aan deze mobilisatie belangrijke resultaten kunnen wor den bereikt. Er is, zoo betoogde ir. van den Honert, gezocht naar middelen die terstond, zoo niet tduurzaam, ver lichting kunnen brengen. Daarom is geprobeerd de werkopdrachten, wel ke nu achterwege blijven door ver keerde zuinigheid, door eene meer- werk-actie te stimuleeren. Het is, meent hij, niet zoozeer gebrek aan werkmogelijkheid, waarmee wij op het oogenblik te kampen hebben, en ook niet uitsluitend gebrek aan middelen. Veeleer is het de geestes gesteldheid van een groot deel van de bevolking. Onze veerkracht heeft te veel plaats gemaakt voor neer slachtigheid. Maar het is niet aan te nemen, dat men zich voor eene zaak als -deze niet warm zou laten maken, als er maar op de juiste wijze pro viel. Salten liep het boschhuis voorbij toen hij 's morgens het blokhuis ver liet. Nelli Bridge was er alweer be zig. De schoorsteen rookte, de luiken waren geopend en de vensters glinsterden in den zonneschijn. Het was -een heldere dag en de zon kwam op, achter de boomen. Het rood achtige licht glinsterde op de sneeuw, alsof er millioenen brillanten waren gestrooid. Salten bleef voor het boschhuis staan. Boven den ingang was een guirlande van dennengroen gemaakt, waartusschen boschjes roode bessen als bloemen waren gevlochten. Deze guirlande had Salten gisteren samen met Nelli Bridge gemaakt. Hij had haar gewezen, hoe men zulk een guirlande vlecht. Hij wilde toch op de een of andere manier meedoen aan de feestelijkheden voor de ont vangst. Hij zou het liefst den weg van Winnifred Hartau met bloemen hebben bestrooid. Toen hij voor het huis stil bleef staan, verscheen Nelli Bridge aan het raam. Zij opende het en wees lachend naar den roodglanzenden hemel, „Mooi weer vandaag, Mr. Saltenl Miss Winnifred zal in den zonne schijn een mooie sledevaart heb paganda wordt gevoerd. Het publiek moet begrijpen, dat, als men de werkloozen en het kwijnende be drijfsleven helpt, vanzelf de koop kracht zal toenemen, dat die weer tot verdere werkverruiming zal lei den enz. Ook de openbare financiën zullen er den gunstigen invloed van ondervinden. De medewerking 'moet zich echter niet bepalen tot enkelen. Zéér velen moeten aan de roepstem van het gemeentebestuur gehoor ge ven -en daarom is de propaganda op zoo breede basis ingericht. Over de wijze waarop de propa ganda zal worden gevoerd, heeft ons daarna mr. Mijksenaar ingelicht. Zoo als de medewerking der pers ver zocht is, zoo geschiedde dit ook met de radio en de film. Donderdag 14 Mei a.s. zal de actie worden ingezet. Des morgens te ne gen uur zal er dien dag in de Raads zaal eene vergadering van de com missie tot bestrijding van de werk loosheid worden gehouden, welke door de leden van het college van B. en W. en van den raad zal wor den bijgewoond. In die vergadering zal de burgemeester dan een mani fest aan de burgerij „uitvaardigen," waarin tot medewerking in het be lang van het groote doel zal worden aangespoord. Onmiddellijk na die vergadering, in de week van 1521 Mei, zal het manifest in grooten getale worden verspreid in bedrijven, winkels, enz. met verzoek het op te hangen in étalages, trams enz. Tevens zullen speciale Meer-werk-stempels aan banken, kantoren en gemeente-in stellingen worden uitgereikt, tot het afstempelen van de uitgaande post. In de bioscopen begint op 14 Mei een filmjournaal, van de uitvaardi ging van het manifest door den bur gemeester, te loopen. Folders met antwoord-briefkaart zullen onder de burgerij worden verspreid, en van 2630 Mei zullen voorts radio-toe spraken worden gehouden voor de A.V.R.O., de K.R.O., de N..C.R.V, (op 27 Mei, door wethouder Rusti ge), de V.A.R.A. (op 30 Mei, door den heer J. W. Matthijsen) en de V.P.R.O. (op 29 Mei, door mr. Baelde). Ten slotte zal in vier ach tereenvolgende weken in alle Am sterdamsche bioscooptheaters een korte propaganda-film „Sterk door Werk" worden gedraaid. Voor degenen die door daadwer kelijke actie aan het welslagen zul ben". Hij knikte. „Stookt u het maar goed warm', Mrs, Bridge I Zal ik nog wat hout voor u halen?" „Het is niet noodig, de knecht heeft er bergen van opgestapeld. Dat is geen werk voor u". Hij glimlachte. Wat zou hij niet voor Winnifred gedaan hebben? Geen werk zou hem te zwaar zijn geweest. Nelli Bridge toeknikkend liep hij verder. Een feestelijk gevoel vervul de zijn hart. Deze dag, die Winni fred Hartau -en haar vader bracht was een hooge feestdag voor hem. Heden had het wild niets van hem te vreezen. Hij droomde bij zich zelf. Langzaam liep hij den berg op naar Winnifred's lievelingsplaats. Zoo igoed het ging had hij de sneeuw weggeruimd eh groene dennetakken als een kleed om de bank gestrooid. Zij zou haar lievelingsplaats in orde vinden. Den berg af was een heer lijke rodelbaan en de tobogan was in orde. Zij kon naar hartelust naar het dal sleden. Hij ging een poosje op de bank zitten en steunde het hoofd in de hand. Zijn oogen keken over het met sneeuw bedekte woud naar de baai, die aan den oever een dikke ijskorst had. Zijn borst ging zwaar op en neer. len 'meehelpen, zullen onderschei dingen beschikbaar worden gesteld; speldjes met het wapen van Amster dam en de spreuk „Sterk door Werk," alsmede voor de winkeliers een schildje met het onderschrift: Wij doen ons deell Ten slotte deelde de heer van Wijk mede, dat hij bij zijne pogingen om geld voor de propaganda bij el kander te krijgen reeds veel mede werking ondervindt. Maar er moet natuurlijk veel meer zijn. Het Giro nummer is 118, men noteere dat goed. Het geld is, echter slechts een middel. Doel is het verschaffen van werk. Daartoe helpe ieder mee. Help man, help vrouw, help kindl Zóó kan het niet langer 1 o De rede van Mussolini. Zaterdagavond heeft te Rome na afloop van den ministerraad en de zitting van den grooten fascistischen raad teen betooging plaats gevonden op het Piazza Venezia waar Musso lini zijn aangekondigde rede, over de belangrijke besluiten van de beide raden bekend zou maken. Deze enorme betooging op het plein voor het Palazzo Venezia te Rome had plaats bij het schijnsel van fakkels en onder het zingen van vaderlandsche liederen en krijgsge zangen. Met sjpanning wachtte een enorme menigte de besluiten af van den grooten fascistischen raad en den ministerraad, die de Duce van het balcon van het paleis zou af kondigen. Om half elf precies, plaatselijken tijd, verscheen de Duce op het bal con, begroet door eindelooze toe juichingen. Hij begon met aan te kondigen, dat Italië eindelijk zijn imperium had, waarna de menigte in grenzenlooze geestdrift uitbarstte. Mussolini ging voort: Het is een fascistisch keizerrijk, omdat het de symbolen van den wil en macht van den Romeinschen lictor draagt en het is een rijk des vredes, omdat Italië den vrede wil voor zich en voor allen en omdat het slechts oor log voert, wanneer het daartoe door de noodzakelijkheid wordt gedron gen. Toen hij heden zijn blik over deze jonkvrouwelijke winterpracht liet glij den, viel alles van hem af, wat hem hinderde en drukte. Hoe klein scheen in deze grootsche natuur al het men- schelijk leed. Het verleden lag als iets onwerkelijks achter hem. Had hij waarlijk eens iets in zijn leven gehad, waarvoor geen boete hem mogelijk scheen, iets, dat hij met zijn rood warm bloed had willen beta len? Had hij werkelijk eens voor die mooie, coquette vrouw zulk een sterken hartstocht gevoeld, dat hij er door vergat wat recht en wat on recht was? Ja hij had den echt genoot van Lotte Fein een onrecht aangedaan, maar deze had daarover een laffe, smadelijke wraak geno men. En deze man had nu zijn eer in de hand. Kon zijn eer werkelijk te gron de gaan, omdat hij haar als een schild beschermend voor die vrouw had geplaatst? Ach iemand alles te mogen zeggen wat de ziel drukte, aan iemand die goed en rechtvaardig was en zonder eenig vooroordeel een von nis over hem kon vellen. Hij richtte zich op en zijn oogen straalden vastbesloten. Ja er was een man aan wien hij zich kon toe vertrouwen.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1936 | | pagina 1