BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. 0. Winnifred de Pelskoningin. 45ste Jaargang Vrijdag 8 Ma! 1936 Nummert 4134 Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens ^resVetv^ FEUILLETON Benauwd? - ABONNEMENTSPRIJS Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden 1.40. Franco per post per jaar I 5.00 Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer 10; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) Dit nummer bestaat uit twee bladen EERSTE BLAD. De Burgemeester verzoekt alle in gezetenen dringend hun vol e mede werking te willen verleenen aan de proefoefening in het verduisteren van de gemeente op Maandag 11 Mei a.s van kwart voor 10 tot 10 uur des avonds. Deze proef geldt als voorbereiding voor de luchtbescher- mings-oefening op 16 Mei d a. v. Ramen donker maken, etalage's even eens. Denkt vooral om licht uit dak vensters af te schutten 1 Sancties voor Duitschland gevaarlijk. o Een correspondent te Dusse'dorf van de V. P. B. had gelegenheid, een vooraanstaande persoonlijk heid uit het Westfaalsche in dustriegebied te spreken, die niet slechts van de huidige stem ming in liet Westen van Duitsch land, doch ook van de alge- meene economische situatie in dit land goed op de hoogte is. De vertegenwoordiger stelde de vraag, hoe men in de kringen van het industrieele Westen tan Duitschland over economische sancties tegen Duitschland dacht, daar toch de mogelijkheid be staat, dat dergelijke maatregelen te Londen nader in overweging zullen worden genomen. In on- derstaanden brief geven wij de belangrijkste punten van dit on derhoud in een korte samenvat ting weer. Op de vraag, hoe men in Duitsch land over financieele sancties dacht, antwoordde de zegsman: 49. Roman van H. COURTHS-MAHLER met autorisatie uit het Duitsch vertaald door Mevr.J. P.WESSELINK-v. Rossum 0 Zijn vertrouwensman had hem het volgende bericht: „Men veronderstelt, dat onaange name geldelijke omstandigheden den algemeen geliefden jongen officier tot dezen stap hebben gebracht. Men heeft weliswaar van geen schulden gehoord, die hij zou hebben achter gelaten, maar een broer van zijn vader, van wien hij zijn toelage kreeg en die hem tot zijn erfgenaam wilde maken, heeft nu een jonge vrouw getrouwd en maakt er sedert maan den geen geheim van, dat hij zijn neef wil onterven en niets meer voor hem doet. Hierin schuilt dus blijk baar de reden waardoor Rudolf Sal ten gedwongen werd, den dienst te verlaten en in het buitenland een werkkring te zoeken. Als een Don ,Het zal U bekend zijn, dat de nationaal-socialistische regeering in tegenstelling met de vroegere Duit- sche regeeringen tegenover leenin gen van den staat in het buitenland afwijzend staat. Evenals een goed huisvader er naar streeft, niet meer uit te geven, dan hij verdient, wenscht ook de Duitsche regeering, in komsten en uitgaven met elkaar in overeenstemming te brengen, d.w.z. huis te houden met de middelen, die ter beschikking staan, zonder op vreemde hulp te zijn aangewezen. Financieele sancties van het bui tenland tegen Duitschland kunnen dus alleen reeds daarom niet in aan merking komen, wijl Duitschland geen buitenlandsche credieten wenscht. Maar ook in het binnenland ligt het Duitsche financieele probleem geheel anders, dan de wereld over het algemeen pleegt aan te nemen. Daarom was Winston Churchill er dan ook glad naast, toen hij in het Lagerhuis over de financieele positie van Duitschland de volgende mee ning uitsprak: „Duitschland stuurt door zijn gelduitgaven voor de her bewapening onvermijdelijk op een staatsbankroet toe; het moet binnen afzienbaren tijd zijn militaire uitga ven staken, waarop automatisch een nieuwe golf van werkloosheid moet volgen; andere economische moge lijkheden bestaan er voor Duitsch land niet". Hoe verkeerd de opvat ting van Churchill is, bewijst hel volgende Voor hef programma van werkver schaffing heeft Duitschland in de jaren 19331935 verplichtingen aan gegaan ter hoogte van rond 7 mil liard mark. Daarmede bereiken de gezamenlijke staatsschulden, wan neer men alles en alles bij elkaar rekent, een bedrag van rond 20 mil liard rijksmark. Dit bedrag is betrekkelijk gering, indien men bedenkt, dat daartegen over jaarlijks 10 milliard belasting inkomsten staan en vooral ook, in dien men het vergelijkt met den schuldenlast van andere landen. Frankrijk heeft drie maal meer staatsschuld dan Duitschland en de Vereenigde Staten hebben niet min der dan 30 milliard dollar schuld. De Duitsche belastinginkomsten ste gen van 1932 tot 1935 met rond 3 milliard mark, terwijl in dat laatste jaar door de vermindering van de werkloosheid 1,5 milliard mark min Juan was hij niet bekend, men heeft integendeel bij h<em altijd een zekere terughouding tegenover dames op gemerkt. Des te meer was het op gevallen, dat hij eenigen tijd veel in gezelschap van een jonge vrouw werd gezien, wier man met haar in offi cierskringen verkeerde. Een der ka meraden van Salten heeft mij ver teld, dat deze heer Georg Feinspoe dig na het vertrek van Salten een aanvrage tot scheiding heeft inge diend. Maar voordat het daartoe kwam, is mevrouw Charlotte Fein tengevolge van een lichte verwon ding aan bloedvergiftiging gestorven. Of deze aangelegenheid in eenigen samenhang staat met de ontslag name van luitenant Salten, daarach ter ben ik niet kunnen komen" Dat was alles wat Peter Hartau had kunnen hooren. Hij was er voor- loopig echter tevreden mee. Het was immers best mogelijk, dat een vrouw een rol in het leven van Salten had gespeeld. Daarom behoefde hij geen oppervlakkige Don Juan te zijn. Stel lig had Salten een geheime reden, die hem gedwongen had zijn ontslag te nemen. Hing dit met deze vrouw samen, dan was dit geen gevaar meer voor zijn dochter, daar me vrouw Fein niet meer in leven was. Peter Hartau was een te goed der werd uitgegeven. De financieele situatie, waarin Duitschland verkeert, is dus geenszins zoo slecht, als Chur chill wil doen gelooven. En wat zijn meening betreft, dat Duitschland na het beëindigen van het bewapeningsprogramma geen an dere mogelijkheden heeft om de menschen werk te verschaffen, kan ik verklaren, dat hij ook in dit op zicht er geheel naast is. Men be hoeft slechts aan de talrijke moge lijkheden van woningbouw en ande re projecten, die met binnenlandsche grondstoffen ten uitvoer kunnen wor den gebracht, te denken, om te kun nen vaststellen, hoe weinig gerecht vaardigd het pessimisme van Chur chill is". De economische sancties. Op-zijn vraag naar de zuiver eco nomische sancties werd de corres pondent geantwoord „Ook op het punt van de zuiver economische sancties denkt men vol strekt verkeerd, indien men meent, dat het mogelijk zou zijn, de buiten landsche grondstoffen- en levensmid delenmarkten voor Duitschland te sluiten, om het land op deze wijze op politiek gebied inschikkelijker te maken. Volgens de berichten in som mige buitenlandsche bladen .schijnt men te gelooven, dat de situatie, waarin de Duitsche grondstoffen- voorraden verkeeren, zoo bedenkelijk zou zijn, dat men slechts met econo mische sancties behoeft te dreigen, om de Duitsche regeering tot aller lei tegemoetkomingen te bewegen. Doch ook hierin vergist men zich. Zeker zijn de voorraden grondstoffen niet meer zoo groot als twee jaren geleden. Ook is het bekend, dat Duitschland op het oogenblik bijna alle buitenlandsche aankoopen uit zijn uitvoer moet betalen en dat de prijzen der grondstoffen stijgen, ter wijl de prijzen van eindproducten een dalende tendens aantoonen. Ook is de rest van de betalingen in goud, die de Russen dit jaar voor oude goederenleveranties aan Duitschland moeten doen, geringer dan het be drag, dat wij in 1935 ontvingen. Eveneens hebben wij nog een half milliard mark aan de landen af te dragen, die met ons in verrekenings verkeer staan. Al deze dingen zijn bekend en daarvan kunt U over tuigd zijn door de financieele be stuurders van het rijk ernstig bestu deerd. Daar staat echter tegenover dat Duitschland de deviezenbedra- menschenkenner en een te ruim den kend, verstandig man, dan dat de inhoud van dit schrijven hem tegen Salten zou hebben kunnen innemen Dat hij natuurlijk door Salten zelf nauwkeurig over diens verleden moest worden ingelicht, voordat hij er aan kon denken, het lot van zijn dochter met dat van den jongen Duitscher te verbinden, sprak voor een man als Hartau vanzelf. Overigens vertrouwde hij op zijn menschenkennis, welke hem zelden in den steek liet en nam aan, dat geen ernstige reden aanwezig was om Winnifred van Salten verwijderd te houden. Daardoor had hij lachend toege stemd, toen Winnifred zijn toestem ming had verzocht Salten een kleine Kerstvreugde te bereiden. Met elk Kerstfeest en met eiken verjaardag verzocht Winnifred haai vader een som gelds, waarmede zij haar armen geschenken kon geven De kring harer beschermelingen werd steeds grooter. En Peter Har tau zei lachend tegen zijn dochter „Je hebt nu eenmaal Mr. Salten onder je bescherming genomen, dus moet je hem evenals alle anderen een Kerstverrassing bezorgen. Ik wil je niet verhinderen, een goed werkte doen". gen, die het buitenland nog schuldig is, in de toekomst in vollen omvang zal ontvangen, wat, zoolang de in voer van marken naar Duitschland nog toegestaan was, kon worden ver hinderd. Door het feit, dat marken niet meer naar Duitschland mogen worden ingevoerd, moet de buiten landsche schuldenaar in vreemde va luta betalen, wat een niet onaanzien lijke stijging van de Duitsche devie- zeninkomsten ten gevolge heeft. Bo vendien was de buitenlandsche han delsbalans van Duitschland in het jaar 1935 weer voor de eerste maal met 111 millioen mark actief. Intusschen weten wij het echter zeer nauwkeurig en het buitenland behoeft ons daaraan niet te herinne ren: de situatie is moeilijk voor ons en economische sancties tegen Duitschland zouden den toestand kurrnen verscherpen. Zou men nu echter de verkeerde meening zijn toegedaan, dat Duitschland door der gelijke maatregelen op politiek ge bied inschikkelijk zou kunnen wor den gemaakt, dan heeft men er geen juist begrip van, wat de gevolgen zouden zijn. In dat geval zouden wij waarschijnlijk eerst gedwongen wor den, de rentebetalingen op onze oude schulden te staken, die op het oogen blik nog 250 a 300 millioen mark per jaar bedragen. Ten tweede zou de verscherping van den toestand voor ons aanleiding kunnen zijn, on zen ouden schuldeischers aan te be velen, hun vorderingen op ons geheel te schrappen, terwijl zij tot trog toe op een langzame afbetaling konden rekenen. En ten derde zouden wij gedwongen worden, te streven naai een toestand van een absolute autar chie. Men moet er in het buitenland eens rustig over na denken, wat het wil zeggen, wanneer een volk van 60 millioen menschen voor altijd van de wereldmarkt als kooper verdwijnt. Want dit staat vast: hebben wij onze productie geheel in autarchischen zin veranderd, dan verdwijnt Duitsch land als kooper op de buitenlandsche markten. Eenerzijds zou Duitschland niet langer als leverancier van quali- teitsproducten, jdie in de geheeie wereld gewaardeerd worden, optre den. Anderzijds zou echter de wereld een van de grootste koopers van agrarische producten, tabak, olie- vruchten, wol en katoen, huiden ertsen, petroleum, enz. verliezen, een klant, die als afnemer op het oogen blik onder alle landen ter wereld De onstuimige omhelzing van zijn dochter verried hem, hoezeer het haar verheugde voor Salten iets pret tigs te doen. Peter Hartau had trou wens reeds vaste plannen met betrek king tot Salten. Maar daar sprak hij met niemand over ook niet met Winnifred. Deze nam vroolijk en opgeruimd aan alles deel wat de winter bracht. Maar in stilte rekende zij met eiken dag die verstreek. Elke dag bracht haar nader tot het doel van haar verlangen het weerzien van Rudolf Salten. 0 Mr. Bridge had de groote slede uit de schuur gehaald en maakte die schoon met de hem eigene handig heid en vlugheid. Deze slee was geen elegant voertuig, maar ze was zeer practisch en doelmatig en kon tot veel dingen gebruikt worden. Op een zeer sterk onderstuk was een ruime bak gemaakt, waarin eenige rijen zitplaatsen waren aangebracht. De bodem van dezen bak was met droog stroo belegd. Warmwaterkrui ken voor de voeten konden daartus schen gelegd worden. En er werden een groot aantal dekens in geborgen. Dat Mr. Bridge de slede voor een bijzonder doeleinde in orde bracht, was duidelijk. Als Gij 't nachts niet slapen kunt door de benauwdheid op Uw borst. Als Uw ademhaling moeilijker en pijn lijker wordt door de verstopping van Uw luchtpijptakken, neem dan Akker's Abdijsiroop. Gij zult Uw benauwdheid overmeesteren, want de slijm zal zon der moeite loskomen. Vanaf den eersten lepel begint de verlichting. Dat opgeblazen, benauwde gevoel zal verdwijnen en na korten tijd zult Gij geen spoor meer van die borst- benauwdheid bemerken. Neem dus bij Hoest-Griep-Bronchitis-Asthma KKKEff'» - '^jvêriiöópi^érto'3 75cent! Wrlaacde prijze" de derde plaats inneemt. Het ge volg daarvan zou een gevoelige eco nomische crisis in talrijke andere lan den zijn. Iedere verstoring van de rustige ontwikkeling der verhoudin gen in Duitschland kan voor de we reld gevolgen hebben, die in hun geheelen omvang op het oogenblik nog nauwelijks te overzien zijn. Het nationaal-socialistische Duitschland, het Duitsche volk echter weet, dat het om der wille van zijn bestaan offers moet willen brengen en men kan er van overtuigd zijn, dat het bereid is, deze offers te brengen. Om deze redenen zijn dan ook alle in een deel van de buitenlandsche pers verschenen berichten over on rust of angst voor sancties in Duitschland volkomen uit de lucht gegrepen. In het bewustzijn van zijn recht .en doordrongen van de nood zakelijkheid voor zijn eer en aanzien alles te offeren, wat geofferd moet worden, ziet het Duitsche volk alle beslissingen in dien zin met volkomen rust tegemoet". En Nelli Bridge was ijverig bezig in het boschhuis, maakte alle kachels aan opdat elk vertrek goed warm zou zijn. Morgen zou de Pelskoning met zijn dochter komen. In het boschhuis was reeds alles gepoetst en schoongemaakt en tot de ontvangst gereed. Toen Rudolf Salten dien dag, be* laden met rijken buit, thuiskwam, zag "hij de slede staan. Diep haalde hij adem en in zijn smal, karakteris tiek gelaat steeg plotseling een blos. Hij wist, wie deze slede van het station zou halen. Het liefst zou hij er zelf heen zijn gereden om Peter Hartau en zijn dochter af te halen, maar hij waagde het niet. Het echtpaar Bridge kwam nader, toen hij de cantine binnenging en bewonderde zijn rijken buit. „U heeft werkelijk een bijzonder gelukkige hand en bent de beste schutter, dien ik ooit onder de pels jagers heb gevonden. Ik geloof, dat u het record slaat en Mr. Hartau zal u prijzen, Mr. Salten," zei Mr. Bridge. En Nelli streelde de mooie vellen „Als die bewerkt zijn, zullen zij door aanzienlijke dames worden ge dragen en een mooi stuk geld op brengen".

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1936 | | pagina 1