BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. 0.
Winnifred de Pelskoningin.
45ste Jaargang
Vrijdag 8 Ma! 1936
Nummert 4134
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 50895 Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
^resVetv^
FEUILLETON
Benauwd?
-
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden 1.40.
Franco per post per jaar I 5.00
Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer 10; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
Dit nummer bestaat uit twee bladen
EERSTE BLAD.
De Burgemeester verzoekt alle in
gezetenen dringend hun vol e mede
werking te willen verleenen aan de
proefoefening in het verduisteren van
de gemeente op Maandag 11 Mei
a.s van kwart voor 10 tot 10 uur
des avonds. Deze proef geldt als
voorbereiding voor de luchtbescher-
mings-oefening op 16 Mei d a. v.
Ramen donker maken, etalage's even
eens. Denkt vooral om licht uit dak
vensters af te schutten 1
Sancties voor Duitschland
gevaarlijk.
o
Een correspondent te Dusse'dorf
van de V. P. B. had gelegenheid,
een vooraanstaande persoonlijk
heid uit het Westfaalsche in
dustriegebied te spreken, die
niet slechts van de huidige stem
ming in liet Westen van Duitsch
land, doch ook van de alge-
meene economische situatie in
dit land goed op de hoogte is.
De vertegenwoordiger stelde de
vraag, hoe men in de kringen
van het industrieele Westen tan
Duitschland over economische
sancties tegen Duitschland dacht,
daar toch de mogelijkheid be
staat, dat dergelijke maatregelen
te Londen nader in overweging
zullen worden genomen. In on-
derstaanden brief geven wij de
belangrijkste punten van dit on
derhoud in een korte samenvat
ting weer.
Op de vraag, hoe men in Duitsch
land over financieele sancties dacht,
antwoordde de zegsman:
49.
Roman van
H. COURTHS-MAHLER
met autorisatie uit het
Duitsch vertaald door
Mevr.J. P.WESSELINK-v. Rossum
0
Zijn vertrouwensman had hem het
volgende bericht:
„Men veronderstelt, dat onaange
name geldelijke omstandigheden den
algemeen geliefden jongen officier
tot dezen stap hebben gebracht. Men
heeft weliswaar van geen schulden
gehoord, die hij zou hebben achter
gelaten, maar een broer van zijn
vader, van wien hij zijn toelage kreeg
en die hem tot zijn erfgenaam wilde
maken, heeft nu een jonge vrouw
getrouwd en maakt er sedert maan
den geen geheim van, dat hij zijn
neef wil onterven en niets meer voor
hem doet. Hierin schuilt dus blijk
baar de reden waardoor Rudolf Sal
ten gedwongen werd, den dienst te
verlaten en in het buitenland een
werkkring te zoeken. Als een Don
,Het zal U bekend zijn, dat de
nationaal-socialistische regeering in
tegenstelling met de vroegere Duit-
sche regeeringen tegenover leenin
gen van den staat in het buitenland
afwijzend staat. Evenals een goed
huisvader er naar streeft, niet meer
uit te geven, dan hij verdient, wenscht
ook de Duitsche regeering, in
komsten en uitgaven met elkaar in
overeenstemming te brengen, d.w.z.
huis te houden met de middelen, die
ter beschikking staan, zonder op
vreemde hulp te zijn aangewezen.
Financieele sancties van het bui
tenland tegen Duitschland kunnen
dus alleen reeds daarom niet in aan
merking komen, wijl Duitschland
geen buitenlandsche credieten
wenscht.
Maar ook in het binnenland ligt
het Duitsche financieele probleem
geheel anders, dan de wereld over
het algemeen pleegt aan te nemen.
Daarom was Winston Churchill er
dan ook glad naast, toen hij in het
Lagerhuis over de financieele positie
van Duitschland de volgende mee
ning uitsprak: „Duitschland stuurt
door zijn gelduitgaven voor de her
bewapening onvermijdelijk op een
staatsbankroet toe; het moet binnen
afzienbaren tijd zijn militaire uitga
ven staken, waarop automatisch een
nieuwe golf van werkloosheid moet
volgen; andere economische moge
lijkheden bestaan er voor Duitsch
land niet". Hoe verkeerd de opvat
ting van Churchill is, bewijst hel
volgende
Voor hef programma van werkver
schaffing heeft Duitschland in de
jaren 19331935 verplichtingen aan
gegaan ter hoogte van rond 7 mil
liard mark. Daarmede bereiken de
gezamenlijke staatsschulden, wan
neer men alles en alles bij elkaar
rekent, een bedrag van rond 20 mil
liard rijksmark.
Dit bedrag is betrekkelijk gering,
indien men bedenkt, dat daartegen
over jaarlijks 10 milliard belasting
inkomsten staan en vooral ook, in
dien men het vergelijkt met den
schuldenlast van andere landen.
Frankrijk heeft drie maal meer
staatsschuld dan Duitschland en de
Vereenigde Staten hebben niet min
der dan 30 milliard dollar schuld.
De Duitsche belastinginkomsten ste
gen van 1932 tot 1935 met rond
3 milliard mark, terwijl in dat laatste
jaar door de vermindering van de
werkloosheid 1,5 milliard mark min
Juan was hij niet bekend, men heeft
integendeel bij h<em altijd een zekere
terughouding tegenover dames op
gemerkt. Des te meer was het op
gevallen, dat hij eenigen tijd veel in
gezelschap van een jonge vrouw werd
gezien, wier man met haar in offi
cierskringen verkeerde. Een der ka
meraden van Salten heeft mij ver
teld, dat deze heer Georg Feinspoe
dig na het vertrek van Salten een
aanvrage tot scheiding heeft inge
diend. Maar voordat het daartoe
kwam, is mevrouw Charlotte Fein
tengevolge van een lichte verwon
ding aan bloedvergiftiging gestorven.
Of deze aangelegenheid in eenigen
samenhang staat met de ontslag
name van luitenant Salten, daarach
ter ben ik niet kunnen komen"
Dat was alles wat Peter Hartau
had kunnen hooren. Hij was er voor-
loopig echter tevreden mee. Het was
immers best mogelijk, dat een vrouw
een rol in het leven van Salten had
gespeeld. Daarom behoefde hij geen
oppervlakkige Don Juan te zijn. Stel
lig had Salten een geheime reden,
die hem gedwongen had zijn ontslag
te nemen. Hing dit met deze vrouw
samen, dan was dit geen gevaar
meer voor zijn dochter, daar me
vrouw Fein niet meer in leven was.
Peter Hartau was een te goed
der werd uitgegeven. De financieele
situatie, waarin Duitschland verkeert,
is dus geenszins zoo slecht, als Chur
chill wil doen gelooven.
En wat zijn meening betreft, dat
Duitschland na het beëindigen van
het bewapeningsprogramma geen an
dere mogelijkheden heeft om de
menschen werk te verschaffen, kan
ik verklaren, dat hij ook in dit op
zicht er geheel naast is. Men be
hoeft slechts aan de talrijke moge
lijkheden van woningbouw en ande
re projecten, die met binnenlandsche
grondstoffen ten uitvoer kunnen wor
den gebracht, te denken, om te kun
nen vaststellen, hoe weinig gerecht
vaardigd het pessimisme van Chur
chill is".
De economische sancties.
Op-zijn vraag naar de zuiver eco
nomische sancties werd de corres
pondent geantwoord
„Ook op het punt van de zuiver
economische sancties denkt men vol
strekt verkeerd, indien men meent,
dat het mogelijk zou zijn, de buiten
landsche grondstoffen- en levensmid
delenmarkten voor Duitschland te
sluiten, om het land op deze wijze
op politiek gebied inschikkelijker te
maken. Volgens de berichten in som
mige buitenlandsche bladen .schijnt
men te gelooven, dat de situatie,
waarin de Duitsche grondstoffen-
voorraden verkeeren, zoo bedenkelijk
zou zijn, dat men slechts met econo
mische sancties behoeft te dreigen,
om de Duitsche regeering tot aller
lei tegemoetkomingen te bewegen.
Doch ook hierin vergist men zich.
Zeker zijn de voorraden grondstoffen
niet meer zoo groot als twee jaren
geleden. Ook is het bekend, dat
Duitschland op het oogenblik bijna
alle buitenlandsche aankoopen uit
zijn uitvoer moet betalen en dat de
prijzen der grondstoffen stijgen, ter
wijl de prijzen van eindproducten een
dalende tendens aantoonen. Ook is
de rest van de betalingen in goud,
die de Russen dit jaar voor oude
goederenleveranties aan Duitschland
moeten doen, geringer dan het be
drag, dat wij in 1935 ontvingen.
Eveneens hebben wij nog een half
milliard mark aan de landen af te
dragen, die met ons in verrekenings
verkeer staan. Al deze dingen zijn
bekend en daarvan kunt U over
tuigd zijn door de financieele be
stuurders van het rijk ernstig bestu
deerd. Daar staat echter tegenover
dat Duitschland de deviezenbedra-
menschenkenner en een te ruim den
kend, verstandig man, dan dat de
inhoud van dit schrijven hem tegen
Salten zou hebben kunnen innemen
Dat hij natuurlijk door Salten zelf
nauwkeurig over diens verleden
moest worden ingelicht, voordat hij
er aan kon denken, het lot van zijn
dochter met dat van den jongen
Duitscher te verbinden, sprak voor
een man als Hartau vanzelf.
Overigens vertrouwde hij op zijn
menschenkennis, welke hem zelden
in den steek liet en nam aan, dat
geen ernstige reden aanwezig was
om Winnifred van Salten verwijderd
te houden.
Daardoor had hij lachend toege
stemd, toen Winnifred zijn toestem
ming had verzocht Salten een kleine
Kerstvreugde te bereiden.
Met elk Kerstfeest en met eiken
verjaardag verzocht Winnifred haai
vader een som gelds, waarmede zij
haar armen geschenken kon geven
De kring harer beschermelingen
werd steeds grooter. En Peter Har
tau zei lachend tegen zijn dochter
„Je hebt nu eenmaal Mr. Salten
onder je bescherming genomen, dus
moet je hem evenals alle anderen
een Kerstverrassing bezorgen. Ik wil
je niet verhinderen, een goed werkte
doen".
gen, die het buitenland nog schuldig
is, in de toekomst in vollen omvang
zal ontvangen, wat, zoolang de in
voer van marken naar Duitschland
nog toegestaan was, kon worden ver
hinderd. Door het feit, dat marken
niet meer naar Duitschland mogen
worden ingevoerd, moet de buiten
landsche schuldenaar in vreemde va
luta betalen, wat een niet onaanzien
lijke stijging van de Duitsche devie-
zeninkomsten ten gevolge heeft. Bo
vendien was de buitenlandsche han
delsbalans van Duitschland in het
jaar 1935 weer voor de eerste maal
met 111 millioen mark actief.
Intusschen weten wij het echter
zeer nauwkeurig en het buitenland
behoeft ons daaraan niet te herinne
ren: de situatie is moeilijk voor ons
en economische sancties tegen
Duitschland zouden den toestand
kurrnen verscherpen. Zou men nu
echter de verkeerde meening zijn
toegedaan, dat Duitschland door der
gelijke maatregelen op politiek ge
bied inschikkelijk zou kunnen wor
den gemaakt, dan heeft men er geen
juist begrip van, wat de gevolgen
zouden zijn. In dat geval zouden wij
waarschijnlijk eerst gedwongen wor
den, de rentebetalingen op onze oude
schulden te staken, die op het oogen
blik nog 250 a 300 millioen mark
per jaar bedragen. Ten tweede zou
de verscherping van den toestand
voor ons aanleiding kunnen zijn, on
zen ouden schuldeischers aan te be
velen, hun vorderingen op ons geheel
te schrappen, terwijl zij tot trog toe
op een langzame afbetaling konden
rekenen. En ten derde zouden wij
gedwongen worden, te streven naai
een toestand van een absolute autar
chie. Men moet er in het buitenland
eens rustig over na denken, wat het
wil zeggen, wanneer een volk van 60
millioen menschen voor altijd van de
wereldmarkt als kooper verdwijnt.
Want dit staat vast: hebben wij onze
productie geheel in autarchischen zin
veranderd, dan verdwijnt Duitsch
land als kooper op de buitenlandsche
markten. Eenerzijds zou Duitschland
niet langer als leverancier van quali-
teitsproducten, jdie in de geheeie
wereld gewaardeerd worden, optre
den. Anderzijds zou echter de wereld
een van de grootste koopers van
agrarische producten, tabak, olie-
vruchten, wol en katoen, huiden
ertsen, petroleum, enz. verliezen, een
klant, die als afnemer op het oogen
blik onder alle landen ter wereld
De onstuimige omhelzing van zijn
dochter verried hem, hoezeer het
haar verheugde voor Salten iets pret
tigs te doen. Peter Hartau had trou
wens reeds vaste plannen met betrek
king tot Salten. Maar daar sprak hij
met niemand over ook niet met
Winnifred.
Deze nam vroolijk en opgeruimd
aan alles deel wat de winter bracht.
Maar in stilte rekende zij met eiken
dag die verstreek.
Elke dag bracht haar nader tot
het doel van haar verlangen het
weerzien van Rudolf Salten.
0
Mr. Bridge had de groote slede
uit de schuur gehaald en maakte die
schoon met de hem eigene handig
heid en vlugheid. Deze slee was
geen elegant voertuig, maar ze was
zeer practisch en doelmatig en kon
tot veel dingen gebruikt worden. Op
een zeer sterk onderstuk was een
ruime bak gemaakt, waarin eenige
rijen zitplaatsen waren aangebracht.
De bodem van dezen bak was met
droog stroo belegd. Warmwaterkrui
ken voor de voeten konden daartus
schen gelegd worden. En er werden
een groot aantal dekens in geborgen.
Dat Mr. Bridge de slede voor een
bijzonder doeleinde in orde bracht,
was duidelijk.
Als Gij 't nachts niet slapen kunt
door de benauwdheid op Uw borst.
Als Uw ademhaling moeilijker en pijn
lijker wordt door de verstopping van
Uw luchtpijptakken, neem dan Akker's
Abdijsiroop. Gij zult Uw benauwdheid
overmeesteren, want de slijm zal zon
der moeite loskomen. Vanaf den
eersten lepel begint de verlichting.
Dat opgeblazen, benauwde gevoel
zal verdwijnen en na korten tijd zult
Gij geen spoor meer van die borst-
benauwdheid bemerken. Neem dus bij
Hoest-Griep-Bronchitis-Asthma
KKKEff'» -
'^jvêriiöópi^érto'3 75cent!
Wrlaacde prijze"
de derde plaats inneemt. Het ge
volg daarvan zou een gevoelige eco
nomische crisis in talrijke andere lan
den zijn. Iedere verstoring van de
rustige ontwikkeling der verhoudin
gen in Duitschland kan voor de we
reld gevolgen hebben, die in hun
geheelen omvang op het oogenblik
nog nauwelijks te overzien zijn. Het
nationaal-socialistische Duitschland,
het Duitsche volk echter weet, dat
het om der wille van zijn bestaan
offers moet willen brengen en men
kan er van overtuigd zijn, dat het
bereid is, deze offers te brengen.
Om deze redenen zijn dan ook alle
in een deel van de buitenlandsche
pers verschenen berichten over on
rust of angst voor sancties in
Duitschland volkomen uit de lucht
gegrepen. In het bewustzijn van zijn
recht .en doordrongen van de nood
zakelijkheid voor zijn eer en aanzien
alles te offeren, wat geofferd moet
worden, ziet het Duitsche volk alle
beslissingen in dien zin met volkomen
rust tegemoet".
En Nelli Bridge was ijverig bezig
in het boschhuis, maakte alle kachels
aan opdat elk vertrek goed warm
zou zijn. Morgen zou de Pelskoning
met zijn dochter komen.
In het boschhuis was reeds alles
gepoetst en schoongemaakt en tot
de ontvangst gereed.
Toen Rudolf Salten dien dag, be*
laden met rijken buit, thuiskwam,
zag "hij de slede staan. Diep haalde
hij adem en in zijn smal, karakteris
tiek gelaat steeg plotseling een blos.
Hij wist, wie deze slede van het
station zou halen.
Het liefst zou hij er zelf heen zijn
gereden om Peter Hartau en zijn
dochter af te halen, maar hij waagde
het niet.
Het echtpaar Bridge kwam nader,
toen hij de cantine binnenging en
bewonderde zijn rijken buit.
„U heeft werkelijk een bijzonder
gelukkige hand en bent de beste
schutter, dien ik ooit onder de pels
jagers heb gevonden. Ik geloof, dat
u het record slaat en Mr. Hartau
zal u prijzen, Mr. Salten," zei Mr.
Bridge.
En Nelli streelde de mooie vellen
„Als die bewerkt zijn, zullen zij
door aanzienlijke dames worden ge
dragen en een mooi stuk geld op
brengen".