ONZE NEUTRALITEIT.
We zitten in een ielle politieke
strooming en moeten maar zor
gen ons met krachtige slagen er
uit te werken! Rondom ons kookt
en gist het en hoewel het er niet
naar uitziet, dat een explosie zal
plaats hebben, is het niettemin
raadzaam niets af te wachten en
maatregelen te nemen.
Nu zijn we een te gemoedelijk
volk om zoomaar dadelijk aan oor
log en al die narigheid te denken
en innerlijk gelooven we niet, dat
de menschen in de omringende
landen weer zoo dwaas zullen
zijn, om toch weer den strijd aan
te binden 1 Maar, men kan nooit
weten
Inmiddels staan we heelemaal
niet meer zoo vrij, als in het jaar
1914. Toen was er nog geen Vol
kenbond, dus hadden we nog
niet meegedaan aan Saarbezet-
ting, hadden we nog niet deelge
nomen aan sancties; kortom: we
waren in alle opzichten waarlijk
neutraal. Nü is dat allemaal
anders; we hebben steviger wor
tel geschoten in internationalen
grond, zitten met belangetjes hier
vast en daar vast en hebben in
den Volkenbond meermalen een
positieve meening verkondigd,
waarmede we ons het ongenoe
gen van een ander land op den
hals konden halen.
Nog zijn militaire deskundigen
het er niet over eens, of het in
1914 een luim van Von Moltke
was, die op het laatste oogenblik
zijn aanvalsplan op België met
opmarsch door Limburg, veran
derde, om Nederland in geval van
blokkade niet te vijand te heb
ben, dan wel de Nederlandsche
Weermacht, die inderdaad volko
men paraat aan die grens stond
opgesteld en de Duitschers in
ieder geval zóóveel vertraging in
hun opmarsch gegeven zou heb
ben, dat van „verrassing" van de
Belgen geen sprake meer zou
zijn geweest.
Zelfs de grootste weermacht
pessimist zal moeten toegeven,
dat die grensbezetting waarlijk
Wel een steentje zal hebben bij
gedragen tot dat besluit van den
Duitschen veldheer, een besluit,
waardoor het ons mogelijk is ge
worden, onze neutraliteit hoog te
houden.
Dat het ons ditmaal zal geluk
ken vooropgesteld, dat de we
reld nog eens zoo dwaas zal zijn
om weer den oorlog in te gaan
wéér neutraal te blijven, is wel
zeer twijfelachtig, gezien onze
ligging in Europa. Onze politici
zullen waarlijk evenals in 1914
al het hunne er toe moeten bij
dragen, willen we weer buiten
oorlogsgevaar blijven. En zouden
we, onverhoopt, toch in zoo'n
maalstroom worden meegesleurd
dan zou ons land zeer zeker gast-
gebied worden van een bondge-
nootenleger, dat het onze op de
bedreigde punten kwam verster
ken; hetgeen tenslotte allemaal
buiten ons, burgers, omgaat en
alleen onze strategen bezighoudt.
Wat is wel moet bezighouden
is het probleem van de luchtbe
scherming. Zelfs in geval van
strikte neutraliteit kan het voor
komen, dat vliegers, verdwaald
zijnde en meenende boven vij
andelijk gebied te vliegen zie
in vroegere oorlogsjaren de bom
men op Zierikzee, in een tijd,
waarin het luchtwapen nog lang
niet die voornamS' plaats innam
als thans in de verschillende le
gers bommen omlaag werpen
en daar zal zoo nu en dan waar
schijnlijk ook wel eens een gas-
bonune'j» bij zijn.
Het wordt dus tijd, dat we onze
luchtbescherming gaan perfectio
neezen. Het begin van dat alles
hebben we al gezien- luchtbc-
schermingsoeieningen in ver
schillende g ootfc stea-n en zei
in velschillende s reken; vere^ui
gingen voor luchtbescherming
zijn er opgericht, enz. enz. Maar
toch is luchtbescherming nog
geen volksplicht geworden.
We moeten zoover zien te komen,
als b.v. in Engeland, waar men
tegen een bed-ag van 2 shilling,
dus ongeveer oen gulden, een
gasmasker kan koopen en waar
op scholen en in de gezinnen
brochures worden verspreid met
bijzonderheden omtrent gassen,
eventueele maatregelen, die men
zonder veel kosten reeds kan
nemen, inrichting van gaskelders,
enz. We moeten zoover zijn, dat
vader, moeder, de kinderen en
het dienstmeisje, allen hun eigen
gasmasker hebben liggen, goed
onderhouden en goed gecontro
leerd. Dan pas kunnen we gerust
zijn. Dan komt nog het probleem
van de gaskelders. Hier en daar
heeft een groote stad als bijzon
dere bezienswaardigheid een
gaskelder, een pracht-ding met
veel buizen en geheimzinnige
toestellen, waar misschien een
flinke honderd menschen in kun
nen.... maar wat beteekenen
honderd, of zelfs twee honderd
menschen op al die anderen, die
géén plaatsje kunnen vinden? In
onze steden moeten op iedere
wijk twee, drie of vier gaskelders
gebouwd worden en op het plat
teland moeten ook nog vele
schuilplaatsen worden opgetrok
ken.
In dat verband trof ons een ad
vertentie in de „Arnhemsche Ct."
waarin bouwers woningen aan
boden met gas-, scherf- eninval-
vrije kelders, geconstrueerd vol
gen aanwijzincron van de militaire
gasschool te Utrecht. Zóó moet 't.
Maar dat kan natuurlijk alleen
bij de nieuwe woningen in prac-
tijk gebracht worden en déden
alle bouwers dat maar doch
in reeds bestaande wijken moet
men het zoeken in het uitbreken
van woningcomplexen en het
daarvoor bouwen van gas- en
bomvrije kelders voor grootere
aantallen menschen.
De stedenbouwkundigen heb
ben reeds lang met gas rekening
gehouden door de moderne stra
ten breeduit te bouwen, zoodat
eventueele gaswolken spoediger
door den wind uiteengedreven
worden of beter gelegenheid heb
ben met de warmtegolven om
hoog te zweven en de straten
weer vrij te maken. Ook boom-
aanplanting, die het zich concen-
treeren van gas in den weg ~taat,
heeft veelvuldig plaats gehad.
Er is nog veel te doen en.
we hebben haast. Als we zien,
hoe alleen de vertaling van één
woordje in een officieel telegram
(het woordje „alsbald", dat met
„onmiddellijk" in plaats van met
„zoo spoedig mogelijk" was ver
taald) reeds een ongunstige in
druk vestigt, die de meest fatale
gevolgen kan hebben, mogen we
niet langer talmen en moeten we
met vereende krachten aan het
werk tijgen! Wanneer krijgen we
hier onze gasmaskers van 1 gul
den, onze gasbrochures, onze
gaskelders?.Wanneer?
(Nadruk verboden)
BINNENLANDSCH OVERZICHT.
Gaat rustig slapen: 3000 van
„onze jongens" waken
Stille omgang. Een „plak
ker" Jamboree gedepo
neerd! Een tegenstrijdig
boterzaakje Het Fokker
conflict opgelost? Gasge-
vaar! In den kelder 1 Geen
gevaar voor het Berlijnsche
sporttournooi 1
De radiorede van onzen minis
ter-president Dr. H. Colijn, heeft
aanleiding gegeven tot heel wat
grapjes.. Vooral het slotwoord:
„ik verzoek den luisteraars dan
ook, om wanneer zij straks
hunne legersteden opzoeken
even rustig te gaan slapen, als
zij dit ook andere nachten doen."
Onmiddellijk schoot de pen van
den teekenaar uit en werd die
situatie met vele variaties ln
beeld gebracht; slapende gezin
nen, woedende slapeloozen, enz.
We hopen voor onze jongens, die
juist zouden „afzwaaien" inmid
dels maar, dat hun extra-verblijf
onder de wapenen niet van lan
gen duur moge zijn., 's Konings
rok moge een eer zijn, maar als
burgerbetrekkingen wachten,
moet men tegenwoordig zorgen,
dat men er op tijd bij is. Inmid
dels is het door de legerautori-
teiten zeer goed ingezien, dat men
beter deze lichting onder de wa
penen kan houden, dan later weer
een deel ervan te mobiliseeren,
hetgeen veel grooter opschud
ding en ongerustheid, zoowel in
buiten- als in binnenland had ge
geven! Laten we hopen, dat de
internationale toestanden weldra
weer zoo helder zijn geworden,
dat de 3000 Nederlandsche zonen
weer naar hun gezinnen kunnen
terugkeeren. In ieder geval....
minister-president Colijn heeft
gezegd: we kunnen rustig gaan
slapen 1
Dat hebben de meeste Neder
landers dan ook gedaan. Velen
echter hebben deze week wel iets
anders te doen gehad dan rustig
slapen. De Stille Omgang heeft
ruim 45.000 Nederlanders in de
nachtelijke stonden van Zaterdag
op Zondag op de been gebracht
en.... gehouden! Uit Limburg,
Brabant, Friesland, Groningen,
Twente, Zeeland, Noord- en Zuid-
Holland. overal vandaan stroom
den de deelnemers per extra-trein
naar de rijkshoofdstad. De Am-
sterdamsche verkeerspolitie had
een zware taak, maar alles liep,
dank zij de uitstekende organisa
tie, op rolletjes.Tusschen half
zes en zeven uur waren alle be
zoekers weer op het station en
werden zij weer teruggevoerd
naar hun woonsteden, dank zij
den ijver en medewerking van
het treinpersoneel.
IJver, maar geen medewerking
toonde een bezoeker van den
wethouder van arbeid te Amster
dam. Na een onderhoud met den
wethouder weigerde die bezoe
ker te vertrekken, daar hij niet
voldoende zekerheid had gekre
gen, dat zijn wenschen ingewil
ligd zouden worden. De wethou
der, die met zoo'n doordrijver
heelemaal niet in zijn sas was...
riep de Sterke Arm erbij, en deze
verwijderde het lastige mannetje,
dat zich hevig verzette, den agent
in een vinger beet en zijn uni
form scheurde.Op het bureau
werd hij, na gemaakt proces
verbaal, weer op vrije voeten
gesteld. „Tijd is geld", ook voor
den wethouder van arbeid, en
„plakkers" kan hij niet gebruiken.
De Jamboree-commissie heeft
de naam „Jamboree" laten depo-
neeren, aangezien in de drukte
van de a.s. wereldjamboree mis
bruik van dien naam gemaakt zou
kunnen worden, ten bate van een
of ander duister doel. Nu kan van
dien naam en van soortgelijke
benamingen geen gebruik ge
maakt worden, zonder toestem
ming van de Jamboree-organisa
tie. We kunnen niet anders doen,
dan het inzicht van de commissie
bewonderen.
Een rare geschiedenis is onze
margarine-kwestie: het vanwege
het departement van Sociale Za
ken geredigeerde maandblad „De
huishouding van nu", gaf een re
cept voor het maken van marga
rine In een later nummer wees
men erop, dat dit recept „ten
onrechte" was gegeven, daar het
vervaardigen van margarine door
niet-aangeslotenen bij de groep
van margarine-fabrikanten van de
?uivelcentrale verboden is.
Ifgezien van het feit, of het ma
ken van margarine voor eigen
gebruik, dus niet voor den ver
koop, werkelijk strafbaar gesteld
zou kunnen worden, is die heele
manier van doen toch raadsel
achtig: men geeft een recept dat
vérstrekkende gevolgen kan heb
ben en.... herroept dat als
het kwaad geschied is plotse
ling weer.Geen wonder, dat
verschillende huisvrouwen al
aan het margarine-maken^waren
getogen
Toen hebben (sic!) twee crisis
ambtenaren proces-verbaal op
gemaakt tegen een huisvrouw,
ENGELAND'S NIEUWE MINISTER
VAN DEFENSIE.
Als een groote verrassing is uit Engeland
het bericht gekomen, dat tot Minister
van Defensie in het kabinet Baldwin
benoemd is Sir Thomas Inskip, tot dus
verre Procureur-Generaal en lid van het
Lager Huisi
die erkend heeft margarine ge
maakt te hebben. We zijn hooge-
lijks benieuwd hoe de principi-
eele uitspraak van den kanton
rechter in dit geval zal luiden...
Dat inmiddels heel wat huisvrou
wen margarine maakten, kan men
wel op de vingers uitrekenen.
Het is hetzelfde of men van staats
wege eerst een beschrijving geeft
van een distilleertoestel, met re
cept van een goede borrel, en
daarna plotseling schrijft, dat het
clandestiene jeneverstoken ver
boden is! Wie is dan de eigen
lijke schuldige? De lezer oordeele
zelf.
Mogen de regeeringen het nog
niet eens zijn geworden over de
internationale verhoudingen
in de Amsterdamsche Fokkerfa
briek is men het inmiddels wél
eens geworden en is een drei
gend conflict vermeden. Een con
ferentie onder leiding van den
rijksbemiddelaar heeft overeen
stemming weten te bereiken tus
schen de directie van de N.V.
Ned. Vliegtuigenfabrieken „Fok
ker'' en de besturen der werkne
mersorganisaties. Deze zullen het
ontwerp-compromisvoorstel zoo
spoedig mogelijk aan hun leden
voorleggen. Daarbij is het maxi
mum-loon der arbeiders op 71
cent per uur vastgesteld, welk
loon bij het bereiken van den
28-jarigen leeftijd zal worden toe
gekend. Het oude loon bedroeg
75 cent per uur, echter ingaande
op 30-jarigen leeftijd.
Even werd de sportwereld op
geschrikt door het berichtje, dat
de volkenbondsdelegaties van
verschillende landen hun regee
ringen geadviseerd zouden heb
ben af te zien van deelneming
aan de a.s. Olympische Spelen te
Berlijn, als protest tegen de hou
ding van Duitschland ten aan
zien van het Locarno-pact. Ge
lukkig werd dit bericht voor Ne
derland niet bevestigd en schijnt
de lust om tot dergelijke krasse
maatregelen over te gaan en op
die wijze politiek met sport in
verband te brengen waar men
juist altijd tegen heeft gewaakt
ook in de andere landen niet
bijster groot te zijn. We kunnen
dus met een gerust hart verder
trainen en trachten a.s. zomer bij
onze Oostelijke naburen een
schitterend staaltje van Neder
landsche kracht te leveren! Sport
moet van politiek gescheiden
blijven. En de wereldverbinden-
de Olympische Spelen mogen
niet worden tegengehouden door
een verbroken verdrag. De Olym-
oische gedachte staat daarboven:
in werkelijkheid doet het er niets
toe, wéér dié Spelen gehouden
worden, doch alleen het feit, dét
zij gehouden worden. Zóó be
kijkt men de zaak uit een wéarlijk
sportief oogpunt.
We weten nog niet, wat we
doen moeten: erom lachen of ons
bewonderend verbazen. Waar
schijnlijk het laatste, want het ge
tuigt van doorzicht bij de Arn
hemsche bouwers, dat zij thans
in de „Arnhemsche Crt" adver-
teeren met huizen, die „gas-,
scherf- en invalvrije kelders heb
ben, geconstrueerd op aanwij
zing van de militaire gasschool
te Utrecht!"
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
De besprekingen te Londen.
Nog weinig klaarheid. België
en Frankrijk dienen een re
solutie in. De oorlog in Abes-
sinië. Mussolini de eigen
lijke overwinnaar van Lo
carno.
Men kan niet zeggen, dat de
huidige zitting van den Volken
bondsraad al veel licht in het
duister der Locarno-kwestie heeft
gebracht. Nog steeds duurt de
spanning voort, ook al valt er spe
ciaal in de houding van Duitsch
land eenige matiging waar te ne
men. Zoo heeft de rijksweer be
gin dezer week b.v. de groote
parade te Frankfort en Mainz, dus
in de Rijnlandzone afgelast. En
ook de verklaring van de Wil-
helmstrasse, dat de zinsnede in
het Duitsche antwoord op de uit-
noodiging van den Volkenbonds
raad „alsbald über die Deutschen
Vorschlage in Verhandlungen ein-
zutreten" vertaald moest worden
door „zoo spoedig mogelijk de
Duitsche voorstellen in behande
ling te nemen" en niet zooals men
oorspronkelijk had gedacht, door
„onmiddellijk enz." heeft als olie
op de golven gewerkt. Daarmede
was overigens tegelijkertijd een
einde gekomen aan de talrijke
discussies over de beteekenls
van het woord „alsbald", waar
aan ongeveer geheel Londen
schijnt te hebben deelgenomen.
Intusschen was men in politieke
krinc\ reeds tot de ontdekking
gekomen, dat de beteekenis van
het woord er tenslotte al zeer
weinig toe deed, aangezien de
voorwaarden door Duitschland
gesteld, niet in overweging kon
den worden genomen door den
Volkenbondsraad. De Raad heeft
aan Duitschland dan ook geant
woord, dat wat de eerste eisch
van Berlijn betreft, gelijkheid bij
de besprekingen met de andere
leden van den Raad. Duitschland
als partij in het geschil in dezelf
de positie zou komen te verkee-
ren als Frankrijk en België en
niet over eventueele besluiten
zou kunnen meestemmen. Ook
voor wat de tweede voorwaarde
betreft, onderhandelingen over
de Duitsche voorstellen, was het
antwoord vrij eenvoudig de
Raad kan niets beloven alvorens
de mogendheden van Locarno en
de staten, waarmede Hitier verder
zijn voorstellen wil bespreken,
Nederland, Tsjecho-Slowakije en
Oostenrijk, gehoord zijn.
Nadat deze beslissing in den
Raad was gevallen, beschouwden
de Franschen de kwestie van de
deelneming van Duitschland reeds
als afgedaan, doch het lag voor
de hand, dat men eerst nog eens
het antwoord van Duitschland
wilde afwachten, daar Berlijn mis
schien toch nog geneigd was aan
de besprekingen deel te nemen.
Direct na het nemen van bo
vengenoemde beslissing legde
minister Flandin namens de Fran-
sche en Belgische regeeringen
een resolutie over, waarin de
schending van de Verdragen van
Versailles en Locarno werd ge
constateerd. Het was echter zeer
juist van den Raadsvoorzitter
Bruce gezien, deze resolutie niet
onmiddellijk in stemming te bren
gen, daar de mogelijkheid nog
steeds open was gebleven, dat
DuitsiVland alsnog een vertegen
woordiger zou sturen. Had de
Raad de resolutie aangenomen,
dan had men alle schepen achter
zich verbrand. Nu wachtte men,
zeer verstandig, eerst het ant
woord van Berlijn af.
Dit antwoord liet intusschen
niet. lang op zich wachten. De
Duitsche regeering, het logische
van het antwoord van den Vol
kenbondsraad inziende, verklaar
de zich nog alsnog bereid een
delegatie naar den Volkenbonds
raad te sturen en wel onder lei
ding van Von Ribbentrop.
Deze delegatie zal Donderdag
aan de besprekingen van den
Raad deelnemen, en dienzelfden
dag zal de Fransch-Belgische re
solutie in stemming worden ge
bracht. Het resultaat van deze
stemming staat reeds vast. De
Fransch-Duische resolutie zal
zonder eenigen twijfel door den
Raad aanvaard worden. Maar zoo
als reeds gezegd, dat is niet het
belangrijkst. Slechts aan de be
sprekingen, die daarop zullen
volgen, moet de allergrootste be
teekenis gehecht worden. Want
deze zullen beslissen over oorlog
of vrede voor Europa.Dat Duitsch
land nu alsnog een delegatie naar
den Raad heeft afgevaardigd,
LENTE IN EUROPA 1
Guus Betlem Jr.
Zoo is de Lente dus weer daar.
Het feest gaat weer beginnen,
We voelen, zooals ieder jaar,
Iets trillen weer, van binnen....
De lucht, die weer zoo lekker
ruikt.
De crocusjes, die geuren,
Het nieuwe leven, dat ontluikt,
't Genot van al die kleuren....
Dat élles, dat zich weer voltrekt.
Als vele, vele malen
't Heeft ook in óns iets opgewekt,
Dat ons gezicht doet stralen!
We scheren ons zorgvuldiger,
We tellen minder zorgen,
En strikken weer geduldiger
Ons dasje, elke morgen.
We hebben zelfs voor vrouwlief
weer
Eens bloemen meegenomen....
't Is alles net als élke keer:
De Lente is gekomen
De lente, in Europa.... ja,
't Klinkt mooi genoeg, dat wel.
Maar ginder in Oost-Afrika
Daar woedt de oorlogshel
Japan noemt men een groot gevaar
Nu het gebied moet winnen,
Geen land, zoowat, of het staat
klaar.
De strijd kan wter beginnen 1
Verdragen worden opgezed.
Geen Staat gerespecteerd.
Men praat en praat en préét het
recht,
En doét hetomgekeerd!
('t Is Lente, ja., de mensch voelt
weer
Iets nieuws in zich geboren.
En is niet zóó haatdragend meer
Als even nog tevoren
Het ruzietje met buurvrouw X,
(Een veete, hecht en stevig!)
't Ging feitelijk.nou ja, om niks,
En lijkt al minder hevig
Ach, voelden ook de Staten toch
Die milde stemming aan.
Dan leefden wij niet éltijd nog
Als thans, op eenvulkaan!!
mag ons intusschen hoopvol
stemmen.
Door alle verwarring in Europa
zou men bijna vergeten, dat er
nog een oorlog in Oost-Afrika
gevoerd wordt. En toch is ook
deze belangrijk genoeg, om niet
uit het oog te verliezen. Mag men
op het oogenblik eenigermate
geloof slaan aan de berichten uit
Addis Abeba, dan zijn het thans
de Abessynen, die successen
weten te behalen. Het schijnt, dat
de snelle opmarsch den Italianen
niet in alle opzichten goed heeft
gedaan. Hun lange verbindings
linies worden thans voortdurend
door kleine Ethiopische troepen-
afdeelingen bestookt.
Maar van meer belang dan de
oorlog zelf zijn echter de poli
tieke gebeurtenissen daar om
heen. Grandi, de Italiaansche ver
tegenwoordiger te Londen, wacht
slechts af en past er wel voor op
de houding van zijn land ten aan
zien van de opzegging van het
verdrag van Locarno vast te leg
gen. En hoe langer hij wacht, des
te sterker wordt de positie van
Italië. In Rome wijst men erop,
dat indien tegenover Duitschland
geen sancties worden toegepast,
die tegen Italië moeten worden
opgeheven en geheel ongelijk
heeft het daarin niet, ook al be
staat er een groot verschil tus
schen het Italiaansche en Duit
sche optreden, daar Italië een
oorlog begonnen is, waarvan men
Duitschland toch onmogelijk kan
beschuldigen. Desondanks ge
looft men algemeen, dat er spoe
dig een einde zal komen aan de
sanctionistische politiek tegen
over Italië en daarmede zou Mus
solini dan de eigenlijke overwin
naar van Locarno en meteen van
den Oost-Afrikaanschen oorlog
zijn.
SCHIETOEFENINGEN VAN DE HOLLANDSCHE KUST-ARTILLERIE.
•>,j Den Helder, in de buurt van fort Kijk-Duin, heeft de kusl-aititlerie schiet
oefeningen gehouden. Men ziet hier het kustgeschut, waarmee acht schoten pet
minuut gelost kunnen worden, in stelling*
WAAR DE VOLKENBOND VERGADERT.
Hei machtige St. James Palace te Londen, waar de Raad van den Volkenbond
in deze dagen vergadert om een uitweg te vinden uit de moeilijkheden, welke
gerezen zijn door de opzegging van het Verdrag van Locarno, en de bezetting
van het Rijnland door Duitschland.