m^iiNbCHüOt Europa op het kruispunt. o Buitenland Binnenland. Rechtszaken. Klaas de zoon van den Molenaar Gewestelijk Nieuws Sport. KONINKLIJKE VLAAMSCHE STADSSCHOUWBURG GENT. Donderdag 19 Maart 7,30 u. en Zondag 22 Maart nam. 2,30 u. „ISIDORA", „De Dochter der Salonboerin", een nieuwe Vlaamsche operette door Lode Scheltjens, muziek van R. de Leye. Zondag 22 Maart 7,30 u. en volgende dagen DE DAMES MET DE GROENE HOEDJES. FRANSCHE SCHOUWBURG GENT. Zondag 22 Maart nam. 2,15 uur: FO U S T, Opera in 5 bedrijven en 9 tafereelen. Muziek van Ch. Gounod. NIEUWE CIRCUS GENT. Van 14 Maart tot 5 April. DE PRACHTIGE RUITERIJ DE MUIJNCK EDWARD S, Zondags om 3 uur en 8 uur. I ZUIDZANDE. Bevestiging en intrede. Zondagmorgen had alhier de be vestiging plaats van den beroepen pre dikant, den heer A. Th. Stegenga, candidaat te Amsterdam. Hij werd in geleid en toegesproken door zijn va der dr. P. Stegenga, predikant te Am sterdam, en vervolgens bevestigd door ds. Faber te Oostburg De kerk was overvol. Des namiddags deed de nieuwe her der zijn intrede en had als tekst ge kozen gedeelten uit hoofdstuk 21 van de Openbaring van Johannes met als kern „Ik ben de alpha en de omega''. In verband hiermede schetste spr. de groote moeilijkheden van zijn ambt. Spr. was er zich van bewust, dat hem een moeilijke taak wacht. Hij deed een beroep op kerkeraad en gemeente om hem in zijn taak zooveel mogelijk te steunen in deze taak. De kerk was ook ditmaal overvol, zelfs tot in de wandelgangen. Onomstootelijk werd hiermee bewezen, met welk een enth ousiasme de nieuwe leeraar door de bevolking is ontvangen. M. Crt. 145, Den Haag, een biljet aazivra- gen, dat hem. straks voor de tentoon stelling gaarne zal worden toege zonden, om het voor zijn raam op te handen; en hij bezoeke zelf een der tentoonstellingen (de toegangs prijs bedraagt slechts 25 cents) om er de kennis op te doen, die hij noodig heeft, om propaganda tema ken. Slechts indien iedereen meewerkt, kan 1936 een zeer bijzonder jaar worden: n.l. het jaar, waarin men begon Nederlandsche waar te koo- pen, om zoodoende elkaar door den moeilijken tijd heen te helpen. De spanning is toegenomen en dit keer is deze bewering eens geen holle phrase. Het is overdreven te zeggen, dat wij reeds aan den voor avond van een nieuwen wereldoorlog staan. Waar het op het oogenblik om gaat is dit: Wordt er thans een oplossing gevonden, die den vrede voor langen tijd verzekert, of zullen de dingen zich zoo ontwikkelen, dat een Europeesche vrede binnen korte- ren of langeren tijd onvermijdelijk wordt? Wanneer men dit voor oogen houdt, kan er geen twijfel meer aan bestaan, dat de conferentie der Locarnomogendheden van eind vorige week en de huidige zit ting van den Volkenbondsraad de meest belangrijke bijeenkomsten van na den oorlog zijn. En evenmin be hoeft men er in twijfel over te ver- keeren, dat het verlossende woord in deze bijeenkomsten door Enge land zal moeten worden gesproken. Gemakkelijk wordt het Londen daarbij niet gemaakt. Men kent het Fransche en Duitsche standpunt, die zoover uit elkaar loopen als maar eenigszins mogelijk is. Engelands taak is het nu deze beide stand punten op een basis te brengen, waarop nieuwe onderhandelingen mogelijk worden. Tot nog toe is het hierin niet geslaagd. Op Eden's vraag aan Berlijn, of men daar niet geneigd was, tenminste een gedeelte der troepen uit het Rijnland terug te trekken, zoodat er alleen de be roemde symbolische bezetting zou blijven liggen, en bovendien wilde beloven voorloopig geen vestingen in dit gebied aan te leggen, heeft de Wilhelmstrasse eind vorige week een negatief antwoord gegeven. De En- gelsche regeering werd hierdoor, on danks de toezegging van Hitier, dat hij wel wilde beloven de troepen in het Rijnland voorloopig niet te ver sterken, aan Frankrijks zijde ge dwongen. Daarna bleef Londen niet veel anders over dan zijn verplichtin gen voortspruitend uit het Verdrag van Locarno na te komen. Wat nu de tweede garant van het pact van I.ocamo, Italië, betreft de vertegenwoordiger van dit land, de Londensche gezant Grandi, heeft tijdens de onderhandelingen van de Locarnomogendheden een volkomen afwachtende houding aangenomen. Rome is niet ongeneigd, Frankrijk te steunen, doch het wil voor dezen steun betaald worden. De prijs be staat uit opheffing der sancties en tegemoetkomingen in Afrika. Parijs zou dezen prijs gaarne betalen, doch hier stuit het op Londen, dat voor een dergelijke regeling niets voelt. Hoe de zaken zich in dit opzicht intusschen verder zullen ontwikkelen, is nog niet te overzien, maar dit staat wel vast, dat de regeling van het Italiaansch-Abessijnsche ge schil nog van grooten invloed zal zijn op de handelingen, die zullen voortspruiten uit de opzegging van het Verdrag van Locarno en de nieuwe Duitsche voorstellen. Zoo stonden de zaken er voor, toen Zaterdag de Volkenbondsraad te Londen bijeen kwam. Tevoren had de Volkenbondsraad Duitschland nog uitgenoodigd eveneens aan de besprekingen deel te nemen. Het antwoord van Duitschland was niet direct afwijzend, doch in Londen achtte men het met het oog op de houding van de Fransche regeering wel wat teleurstellend. De Duitsche regeering was n.l. principieel bereid de uitnoodiging van den Raad aan te nemen, doch zij ging daarbij uit van de voorwaarde, dat haar verte genwoordiger bij de beraadslaging gelijke rechten met de vertegenwoor digers van de andere mogendheden moest hebben en dat zij bovendien slechts kon deelnemen aan de on derhandelingen, indien de in aan merking komende mogendheden be reid zouden zijn dadelijk de Duitsche voorstellen te bespreken. Wanneer men hier tegenover nu de .verklaring van Flandin zet: „Ik ben slechts naar Londen gekomen om een schending van het Verdrag van Locarno te doen vaststellen en ik zal er niet in toestemmen iets anders te behandelen," dan blijkt onmiddellijk welk een diepe klove er nog te overbruggen valt. De toestand is nu op het oogen blik deze: een scherp Fransch en een iets minder scherp Belgisch te genover een_ scherp Duitsch stand punt, een Engeland, dat niets liever wenscht dan de beide partijen met elkaar te verzoenen, een Italië, waar van eigenlijk nog niemand weet, wat het zal doen en tenslotte een Vol kenbondsraad, die ondanks al deze verschillende stroomingen een be slissing zal moeten nemen. Hoe deze beslissing zal uitvallen? Gezien de houding van Frankrijk, zal er voor loopig wel niets, anders opzitten dan de zaken slechts zuiver juridisch te behandelen, d.w.z., dat er gehandeld zal worden volgens de letter van het Volkenbondsstatuut en het Verdrag van Locarno. Duitschland's han delwijze zal dan gewraakt worden en een bijzondere commissie zal dan een rapport moeten opstellen over de verder te nemen maatregelen. Militaire of economische sancties zullen deze maatregelen in ieder ge val wel niet omvatten. Vooral de laatste categorie sancties zouden met het oog op het feit, dat het Duitsche aandeel in den wereldhandel niet minder dan 10 pCt. is, te veel een tweesnijdend zwaard vormen. Daar naast zal getracht worden alsnog de zaken tusschen Duitschland en Frankrijk in het reine te brengen, waarbij men natuurlijk in de eerste plaats van de voorstellen van Hitier zal uitgaan. En deze besprekingen zullen het zijn, die de huidige zit ting van den Volkenbondsraad tot de meest belangrijke uit de geschie denis stempelen. Van deze bespre kingen zal het afhangen: vrede of oorlog in Europa. Ons inziens heeft de bekende Engelsche journalist Garvan volkomen gelijk met zijn be wering, dat indien men niet slaagt, Europa binnen twee jaar een oor- logstooneel zal zijn. Voorwaar, op de te Londen vergaderende staats lieden rust een buitengewoon belang rijke taak en het zal niet slechts van hun verstand, doch ook van hun hart afhangen, of deze taak ten goede of ten kwade wordt ten uitvoer gebracht. Een rede van Hitier. Zaterdagavond om half tien heeft rijkskanselier Hitier op de There- sienwiese te München zijn aange kondigde verkiezingsrede gehouden,, waarin hij o.m. het volgende zeide: Wij hebben sympathieën gehad en wij hebben ze verloren. Ik wil ech ter geen sympathieën, ik wil, dat men het Duitsche volk inspecteert. Ik draag de erfenis van verachting, welke de wereld voor mijn voor gangers had. Ik heb heel wat moed moeten opbrengen om te doen, wat ik in deze drie jaren gedaan heb. Ik heb nooit gecapituleerd. Ik heb mij voor genomen, de vrijheid van het Duit sche volk te herstellen niet door list en kunstgrepen, doch door vertrou wen in de kracht van Duitschland. Ik zeg het Duitsche volk: uw kracht alleen kan uw lot veranderen. Ik heb het leger niet hersteld, om soldaatje te spelen en omdat ik den vrede niet wil, doch wijl ik niet wil worden aangevallen. Ik geloof, dat er geen vrede zijn kan, zoolang men aan de volkeren geen gelijke rechten zal verschaffen en zoolang men hen zal beoordeelen volgens verschillende maatstaven. Er is een scheidingslijn tusschen ons en de overige wereld, zoolang men ons als inferieur zal beschou wen. Ik zoek noch vleierij, noch com plimenten noch bedreigingen. Ik ben de gevolmachtigde van het Duitsche volk en heb slechts één wensch: dat mijn naam door de komende generaties met eere zal genoemd worden. Indien anderen dat niet gelooven, is het mij om het even. Iedere be dreiging is mij onverschillig. Men zegt me: „Wilt ge geen daad stellen?" Maar wat is een „daad?" Ik wil meer doen, want een daad lijkt mij al te weinig. Ik geloof aan de pacificatie van de wereld. Hoe zou echter de wereldorde kunnen blijven voortbestaan, als men den verdrukte noodzaakt, aan revanche te denken? De kanselier deed tenslotte een feilen aanval op het verdrag van Versailles, dat hij verweet, de wereld gesplitst te hebben in overwinnaars en overwonnenen. Drie honderd duizend menschen, die op de Theresien-wiese verzameld waren, onderbraken de rede voort durend met uitbundig applaus. Koningin en Prinses te Delft. Zaterdagmiddag om twaalf uur brachten H.M. de Koningin en H.K.H. Prinses Juliana een bezoek aan de Nieuwe Kerk te Delft. Zij bevonden zich in gezelschap van de groothertogin van Oldenburg, een zuster van wijlen Prins Hendrik, die tijdens de beigrafenis van den Prins ziek was en zich thans op de hoogte liet stellen omtrent de inrichting van de kerk en het verloop van de be grafenis. De hooge bezoeksters ver toefden geruimen tijd in den Ko ninklijken grafkelder en bezichtigden daarna de restauratiewerken, onder leiding van den burgemeester van Delft, mr. G. van Baren. Om ruim half een vertrok de Ko ninklijke familie weer, toegejuicht door een groote menigte belangstel lenden, die zich bij de kerk had op gesteld. De reisbelasting. De bezwaren tegen de reisbelas ting worden door steeds meerdere instanties kenbaar gemaakt. Thans zendt ook de Nederlandsche Ver- eeniging van Reisbureaux ons een exemplaar van een uitvoerig adres dat deze vereeniging aan leden van de Eerste en Tweede Kamer heeft doen toekomen. Arrondissements-Rechtbank te Middelburg. Hooger beroep. Door E L. G., 23 jaar, landbouwer te Sint-Anna ter Muiden is hooger door N. Kannegieter. 147. „Nu dan," zoo begon Oom Rink, „Klaas heb ik vanmiddag gevonden in een roeiboot, een eind van de ha ven af. Ik was in de buurt van Klaas gekomen met mijn botter, want ik wilde naar de haven vluchten om een schuilplaats te zoeken voor het noodweer. Toen 5k een eind van mijn botter af een roeiboot zag zwalken, dacht ik bij mijzelf: Men kan niet weten, misschien zit er iemand in die roeiboot, die in nood is". En hulpvaardig als alle rondborstige zeelui, was Oom Rink op het roei bootje afgelaveerd. beroep aangeteekend tegen het vonnis van den Kantonrechter te Oostburg, waarbij hij wegens overtreding van het Crisis-Akkerbouwbesluit is veroordeeld tot f 10 s 25 d. hechtenis. De Ambtenaar van het O. M. was eveneens in hooger beroep gekomen. BRESKENS. Ie verantwoording ingekomen giften voor de verloting van de voetbalver- eeniging „Breskens". A. v. d. V. een schilderij, twee lijstjes, Mej. v. d. V. een theeblad, een blaadje, J. Q. een leesboek, Mej. V. een thee pot, J. M. een taart, Fr. v. d. Br. een azijnstel, Wed. v. d. Br. 6 kopjes en schoteltjes, J. v. d. Br. 3 leesboekjes, S. B- M. 5 busretours Breskens-Brugge. J. S- een blauw driestel, K. M. twee lijstjes, J. de R. een kussen. GROEDE. Afloop verkoopingen. Ten overstaan van Notaris Beuningh te Groede en ten verzoeke van den heer Jacob Marsille aldaar werd ver kocht een perceel bouwland te Nieuw- vliet, groot H.A. 1,06,50 voor f2400.- aan I. Schijve alhier. Door Notaris Beuningh te Groede werd veikocht een woonhuis met tuin, smederij en winkel alhier, eigendom van A. Rookus voor f 1025.— aan C. v. d. Broecke alhier. OOSTBURG. Damwedstrijd In de Zondag gehouden damwed strijd om het kampioenschap van Zee land werd de partij A. Kotvis Az. J. Snoodijk door A. Kotvis Az. ge wonnen. AARDENBURG. Ooft- en Tuinbouw. Maandag 16 Maart hield de Afd. Aardenburg van de Mij. tot bevor dering van Ooft- en Tuinbouw in W. Zeeuwsch-Ylaanderen haar jaar vergadering in de Sociëteit „Spoor tot Vriendschap". Met het bestuur waren een twintigtal leden aanwezig. Na de notulen gaf de secretaris verslag van de gehouden plaatse lijke tentoonstelling, waarvan de fi- nancieele uitkomsten niet zoo gunstig waren als bij een vorige tentoon stelling. De voorzitter voegde hier aan toe, dat hij door een paar te leurstellingen toch genoodzaakt ge weest is als jurylid op te treden, wat hij om verschillende redenen lie ver niet gedaan had. Spreker wenschte vooral naar voren te bren gen, dat zijn mede-jurylid, de heer B. van Eeghen uit Brugge, geheel alleen de inzendingen der groepen beoordeeld heeft en de punten daar aan heeft toegekend, waarbij het aanwezig zijn van een cactusverza- meling medegewerkt heeft om het puntencijfer omhoog te voeren, zoo dat deze onwillekeurig een hooger 148. „Wie beschrijft mijn verbazing," zoo vertelde oom verder, „toen ik daar in de roeiboot mijn neefje Klaas zag zitten, een stukje wanhoop ge lijk, overgeleverd aan weer en wind en zeer zeker in groot gevaar van verdrinken, want cle boot stond al aardig vol met water. Ik draaide zoo goed en zoo kwaad als het ging met dat weer, bij de boot van Klaas. Klaas was zoo gelukkig toen hij mij zag, dat ik hem weer lieelemaal de oude zag worden. Ik schreeuwde hem toe, dat hij goed op moest let ten en hij volgde mijn raadgevingen goed op". cijfer behaalden dan andere stan den, welke daarmede in kwaliteit en kwantiteit ongeveer gelijk ston den. De rekening, nagezien door de H.H. A. Butler en P. Kouwe gaf aan ontvangsten f 264,08s uitgaven f 184,50 Goed slot f 79,58s De heer I. A. de Brauwer werd als bestuurslid met algemeene stem men herkozen. Voor gevelversiering behaalden W. J. van Vooren, J. Pieijs, H. J. Vervake, A. Maas en H. Morn- hout achtereenvolgens den le, 2e, 3e, 4e en 5e prijs. De gratis verlootte plant viel aan Mej. M. Blondeel. Besloten werd dit jaar aan de leden weer 3 of 4 plan ten uit te reiken en daarvan met an dere inzendingen in het najaar weder een plaatselijke tentoonstelling te or- ganiseeren. Een H. B. lid van Ooft en Tuin bouw voegt hieraan toe: Na de pauze kreeg de Heer P. de Bruijne het woord voor het houden van zijn „traditioneele" lezing. Op de hem zoo eigen populaire wijze ver telde hij ons een en ander over zaaien, bemesting, bloemenverzorging, enz. Veel werk en veel studie had spre ker van zijn onderwerp gemaakt, dat juist heel erg sprak tot den leek, om dat het door een niet vakman was in elkaar gezet. Veel nuttige wenken werden gegeven. Aan het slot deed de heer de Bruijne een greep in de rijke volkslegenden van Vlaanderen. „Waarom de treur wilg zijn takken laat hangen Waarom de kwartel zijn staart mist". Aardenburg mag zich gelukkig prij zen, dat er een Mesjeu de Bruijne is, die telken jare weer opnieuw onze Floralia-avonden een attractie geeft. Moge hij nog lang de lust en de werkkracht behouden om een steun pilaar te blijven voor het vereenigings- leven. De hem aangeboden Clivia moge een welverdiend blijk van waardeering voor hem zijn. VOETBALLEN Breskens I—Oostburg I 3—2. Direct na de aftrap ondernemen de gasten enkele snelle aanvallen en een midvoor verdwijnt na de deklat in de touwen 0—1. Herhaaldelijk trekt de rood zwarte aanval op het doel af en na een voorzet van de rechtsbuiten belandt het leer voor de 2de maal achter Vermeulen. Na een kwartier reeds een 02 achterstand is nu niet precies aanmoedigend voor de gast- heeren. De halflinie der thuisclub, met Vermeulen aan het hoofd weet het spel te verplaatsen en Breskens komt in de aanval. Als één der ver dedigers de bal met de hand bewerkt binnen het 16-meter gebied, kogelt Neuféglise de penalty in het net 1 —2.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1936 | | pagina 2