BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Winnifred de Pelskoningin
RHEUMATISCHE
PIJNEN KWELDEN
KLOOSTERBALSEM
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro
Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens
De
Stachanow-beweging
in den Heilstaat.
FEUILLETON
De reisbelasting.
o—
OUDEN HEER VAN 60 JAAR
45ste Jaargang
Dinsdag 3 Maart 1936
Nummer 4116
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1.40.
Franco per post per jaar f 5.00
Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer f 0; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
De arbeidsbemiddelaar voor West
Zeeuwsch-Vlaanderen zal met ingang
van 2 Maart 1936 eiken Maandag
om 14 uur ten Gemeentehuize van
Breskens voor een ieder te spreken
zijn.
Burgemeester en Wethouders
van Breskens.
28 Februari 1936.
o-
In den heilstaat is het weer eens
in verschillende opzichten anders
geloopen, dan men in het buiten
land voorstelt. Uit den arbeider in
Sovjetdienst zou, volgens het Sovjet-
plan, den „gigant van den Arbeid"
groeien. In plaats daarvan heeft de
Stachanow-beweging het tegendeel
bereikt. Zij heeft onder de arbeiders
klasse een zeer krachtige en voort
stuwende oppositie geschapen, welke
moeilijk meer te stuiten is. Want
vele communisten poogden uit zich
en hun kameraden eveneens „Sta-
chanows" te maken, doch de reactie
trad in, kort nadat met het werk een
aanvang was gemaakt. Evenmin als
men van een machine meer vaar
digheid kan verwachten, dan dat
gene, waardoor de machine is ge
bouwd, kan men van een mensch
verwachten, dat hij Titantenpresta-
ties aan den dag legt.
En vooral van den Bolsjewisti-
schendoorsneemensch, die zijn min
der goed brood moet verdienen door
harden arbeid, kan men iets derge
lijks niet verlangen. Begrijpelijker
wijze willen de Vijf-Jaren-Plan-Bol-
sjewisten, die het liefst nog de zon
en de regen op commando zouden
willen zien verschijnen, niet toege
ven, dat de Stachanow-beweging
praktisch is mislukt, ofschoon de
mijnarbeider Stachanow, van wien
33.
Roman van
H. COURTHS-MAHLER
met autorisatie uit het
Duitsch vertaald door
Mevr.J. P.WESSELINK-v. Rossum
o
„Dat zal niet gebeuren, Mr. Har-
tau voor mij is er in Duitschland
geen kans een bestaan te vinden.
Maar ik dank u hartelijk voor uw
groote goedheid. Ik weet niet, waar
mede ik die verdiend heb."
Hartau keek den jongen man met
doordringenden blik aan, alsof hij
daarmede tot in het diépst van zijn
ziel wilde zien. Toen zei hij ernstig:
„En ik Weet niet, waarom ik u zoo
graag zou helpen. Er zijn eenmaal
sympathieën, die een zekere macht
over ons uitoefenen en onze handel
wijze bepalen. En het is mij, alsof
ik in uw lot een duplicaat zie van
het mijne. Misschien vergis ik mij
daarin, maar in mijn sympathie ver
gis ik mij niet. Ik voel mij zeer aan
getrokken tot u. En dan mijn
dochter is nog maar bijna een kind
half Rusland bang is als van de
pestziekte, zelf heeft moeten toege
ven, dat in het Don-Kohlen-dis-
trict, waar zijn Bolsjewistische ster
opging, zich een sterke tegenstand
van de zijde der arbeiders, vooral
van de mijnarbeiders heeft vertoond.
De beste inlichtingen over de
echo van het Stachanow-experiment
in de arbeiders-beweging en de on
verbloemde oppositie geeft de Sov
jetpers voorloopig zelf.
Wij zijn thans ver genoeg verwij
derd van het begin van den Stacha-
now-oproer, om, aan de hand van
vele bekend gemaakte gevallen
en duizenden hiervan hebben nim
mer het daglicht mogen zien een
balans op te maken, welke nu niet
bepaald voordeelig uitvalt voor Sta
chanow c.s.
Laten wij evenwel de Sovjet-pers
zelf met haar kritiek en haar op
zienbarende berichtgevingen aan het
woord:,,Sa Industrialisazijn" zegt:
.Wanneer men den arbeid in zijn
geheel noemt, dan kan van een be
slissende ommekeer geen sprake
zijn!" Deze woorden van een der
gelijk blad spreken voor zichzelf.
Om nu evenwel den lezers toch
eenig succesbereik te kunnen laten
zien. worden in de fabrieken z.g.
Stachanow-dagen of Stachanow-we-
ken inge'ascht, waaraan iedere arbei
der zich heeft te houden. Het ge
noemde blad weet ook hierover een
geldende definitie te geven, volgens
welke een fabriek in een bepaalden
werktijd honderd en vijftig tractoren
tot stand brengt. Evenwel wordt in
dit geval een wekenlange vóór-
arbeid bedoeld. Men liegt al zoo in
het voordeel der fabrikanten.
Want in werkelijkheid worden die
honderd en vijftig tractoren natuur
lijk in deze weken van voorberei
ding geproduceerd.
Eenzelfde truc werd in een groot
mijnbouwdistrict toegepast, terwijl 'n
tijdschrift, uitgegeven door een mijn-
directie, mededeelde, dat 40 tot 50
pCt. der productie minderwaardig
uitschot was.
De arbeiders worden voortdurend
gedwongen ongeldig overwerk te
verrichten, om het Stachanow-plan
tot werkelijkheid te brengen. En het
resultaat? Volgens het Sovjet-dag
blad „Molot" werd in een cementfa
briek te Noworossysk een Stacha-
now-voorvechtermishandeld. Te
Krassnijj Lutsch werden, volgens
mededeelingen van hetzelfde blad,
maar zij heeft scherpe, heldere oogen
als het de waarde of onwaarde van
een mensch betreft. Dat heb ik reeds
dikwijls kunnen opmerken. Het is
een soort instinct. En zij heeft mij
door haar oordeel over u bevestigd,
wat ikzelf gevoeld heb."
Salten haalde opgewonden adem.
„Uw dochter is gistereen als een
engel uit den hemel neergedaald
in den nacht van mijn wanhoop.
Ik zal het nooit vergeten, hoe vrien
delijk zij voor mij was, en ik zou
iets groots willen doen, om er haar
mijn dank voor te toonen. Zulke
jonge menschen ,als Miss Hartau
bezitten anders niet zooveel echte
goedheid. Ik zal de herinnering aan
de ontmoeting met Miss Hartau
hierboven in het oerwoud, zoolang
ik leef, als iets heiligs bewaren."
Iets in deze woorden, waarin een
groote ontroering trilde, trof Peter
Hartau diep. Hij voelde, dat het
er Salten niet om te doen was iets
vleiends over zijn dochter te zeg
gen. Ieder van zijn woorden kwam
uit het diepst van zijn hart.
Maar Peter Hartau antwoordde
niets. Geruimen tijd bleven de man
nen zwijgend en verdiept in hunne
gedachten. Toen kwam Hartau weer
op het zakelijke. Hij schilderde Sal
ten in groote trekken een beeld van
zich tegen de Stachanow-beweging
opwerpende arbeiders tot vijf en
zeven jaar gevangenisstraf veroor
deeld. Te Stalingrad explodeerde
een aan een in de Stachanow-bewe
ging werkzame partij-secretaris ge
richt pakket. Het bevatte :een bom,
welke bij de explosie den partij-sec
retaris doodde. Massa-arrestaties wa
ren het gevolg hiervan. De automo
biel van een anderen partij-secretaris
werd in de Donezwijk van Stalingrad
met ijsblokken gebombardeerd en
geheel vernield; de chauffeur werd
gewond.
Volgens mededeelingen van de
„Prawda" werden te Nowosikirsk
een viertal arbeiders tot hooge ge
vangenisstraf veroordeeld, omdat zij
in een fabriek te Barnaul een Sta-
chanow-voorvechtster hadden ont
voerd en mishandeld. „Komsomkaja
Prawda" meldt eveneens mishande
ling van een arbeidster, die propa
ganda had gemaakt voor de bewe
ging. „Sowjetskaja Sibirj" spreekt
van een „hetze tegen een Stacha-
now-man". Het dagblad „Sozia-
listischeskoje Semledjije" gewaagt
van een massa-proces tegen Stacha-
now-vijanden. Uitspraak: gevange
nisstraffen en uitzending naar straf
koloniën. „Sa Industrialisaziu" deelt
mede, dat in de fabrieken van Kaba-
joroskij groote ontevredenheid is
wegens de Stachanow-methoden en
dat in één maand tijds negentig ar
beiders geldboeten moesten betalen,
wegens „weerspannigheid".
Precies zoo ziet het er uit in de
collectieve bedrijven. De in de „col
lectieve" geduwde en van hun grond
en huis beroofde boeren zouden even
eens „stachanows" worden, doch
weigerden in de actie deel te nemen
en mede te loopen in de optochten,
waaraan alle arbeiders en boeren
dienen deel te nemen. Ook van de
zijde der boeren regent het proces
sen, straffen en uitzendingen naar de
strafkolonies.
En deze gevallen zijn nog slechts
enkelen uit de velen. Het zijn slechts
gevallen, welke uit een reusachtig
klachtenboek zijn gegrepen en dit
klachtenboek is niets anders dan de
Sovjetpers zelf, die al deze berichten
in den loop der laatste maanden bij
eenbracht. Toch mag men niet gaan
denken, dat de Russische arbeiders
slechts op oppositie .en weerbarstig
heid zijn belust 1
Dezer dagen werd een Russisch-
roode directie van een groote indus-
den omvang van den Canadeeschen
pelshandel in het algemeen en van
zijn onderneming in het bijzonder.
Hij legde hem uit, hoe de zaken
werden gedreven en wat voor maat
regelen er getroffen waren, om de
in alle terreinen buitgemaakte pel
zen naar de verzamelplaatsen te
brengen en van daar naar de hoofd
stapelplaatsen. Met onverdeelde be
langstelling luisterde .Salten naar
zijn woorden. Tlij kreeg hierdoor
een diepen blik in het bedrijf van de
groothandel in bont.
Toen zij bij het blokhuis kwamen,
zei Hartau lachend: „Nu ben ik er
nieuwsgierig naar, in welken ge
moedstoestand ik u van den winter
zal aantreffen, als ik weer naar hier
kom. Dat kan in Januari zijn. Dam
zullen wij verder over uw toekomst
spreken. Mijn belangstelling in uw
lot blijft intusschen levendig. Maar
nu wil ik u alleen laten. Ik heb met
Mr. Bridge nog zaken te doen.
Morgen ben ik hier ook nog in het
blokhuis, voor het geval ge mij nog
over iets wilt spreken. In elk geval
zien wij elkaar morgenavond in het
boschhuis. Wij wachten u om acht
uur."
Salten boog.
„Ik zal stipt op tijd zijn."
Hartau reikte hem de hand. Sal-
trie door de G.P.U. gearresteerd,
omdat zijaan de zijde der arbei
ders stond! Hoe vergaat het echter
den „gewilligen" arbeider, die zich
tot de laatste druppel bloed laat
uitzuigen? Die wil overwerken op de
fabrieken, zonder hiervoor over-
werkloon te wenschen? Die accoord
gaat met iedere nieuwe loonsverla
ging? Hierover het volgend geval,
dat evenwel niet tot de uitzonde
ringen behoort: „Bakinskij Rabot-
schij" publiceert den hulpoproep
van eenige uit hun woning op straat
gezette Stachanow-arbeiders, welke
mededeelt, dat hun lot in de pers
lang en breed is besproken, doch
dat men echter reeds maandenlang
dakloos is. De directie van de fa
briek, waar de arbeiders werkzaam
waren, had hun de woningen ont
zegd, niet omdat zij in hun werk
niet voldeden, doch omdat zij de
„woning", niet meer dan een houten
hut, verwaarloosden 1 Toen zij hierop
protesteerden, werden zij opgezegd
en zonder loon weggezondenof
schoon zij alle vier een jaarcontract
bezaten. Een gerechtelijk proces kon
niet volgen. De klagers hadden geen
10 Roebels, welke zij den rechter
als voorschot moesten geven
Men kan niet op alle slakken zout
gooien; het Sovjet-gerecht te Mos
kou heetf wel andere zaakjes, om
zich bezig te houden.
Thans is verschenen een wetsont
werp tot heffing van een reisbe
lasting.
De toelichting zegt o.m., dat dit
wetsontwerp in de eerste en voor
naamste plaats ten doel heeft, de
algemeene rijksmiddelen te stijven
door het heffen van een verterings
belasting van het in de laatste jaren
aanzienlijk gestegen aantal van de
inwoners des rijks, die een deel van
hun inkomen aan reisgenoegens in
het buitenland plegen te besteden.
Om dat fiscale doel te bereiken
dient de heffing op een matig be
drag gesteld te worden, zoodanig
dat de remmende en beperkende
werking ten aanzien van buitenland-
sche reizen, die er het gevolg van
kan zijn, tot een minimum wordt
beperkt. Mocht de voorgedragen
heffing naast verkrijging van de ge-
ten legde de zijne er in. Eenige
oogenblikken keken de beide man
nen elkaar recht aan. Toen lieten
zij eikaars hand los.
„Ik zal er met de Bridge's over
spreken, dat ge in het blokhuis uw
intrek wilt nemen," zei Hartau bij 't
afscheid.
„Ik dank u, Mr. Hartau," ant
woordde Salten.
Hartau knikte hem nog eens toe
en ging het blokhuis binnen.
Salten keek hem na. Hij haalde
diep adem. „Indien hij alles wist
zou hij mij dan ook in zijn huis
noodigen?" vroeg hij zichzelf mar
telend. Hij voelde zich oneerlijk,
dat hij Hartau niet alles had ge
biecht.
„Harriet, vandaag moeten wij eer
inleggen, wij krijgen een gast aan
tafel," zei Winnifred levendig tot
haar kamenier.
Zij hield een overzicht over haar
voorraad in de provisiekamer en
stelde een menu op.
Ossenstaartsoep met madeira,
asperges en jonge erwten met beren
ham, runderfilet met salade, Cali-
fornische vruchten, kleine gebakjes
met slagroom.
Alles, behalve de slagroom en de
berenham was in blikken voorban-
Dank zij den KLOOSTERBALSEM
is hij nu weer kras en monter
mTot mijn 50ste jaar mankeerde ik nooit
iets, maar toen begonnen hevige rheu-
matiek-aanvallen mijn leven te ver
gallen. Reeds begon ik te wanhopen,
toen een vriend van mijn leeftijd m(j
vertelde welke wonderbaarlijke onder
vindingen hij had opgedaan met Kloos
terbalsem. Nu ik zelf dit wonderlijke
middel heb toegepast, kan ik verklaren,
dat ik mij weer jeugdig en monter
gevoel als een knaap van 30 jaar, al
hoop ik eerstdaags 60 jaar te worden."
J. Fir. te H.
ORIGINEEL TER INZAGE
AKKER'S
„Geen goud zoo goed"
Onovertroffen bij brand-en snij wonden
Ook ongeëvenaard als wrfjfmfddel bij
Rheumatlek, spit en pijnlijke spferen
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/2 ct. en f 1.04
wenschte bate voor de schatkist er
toe leiden, dat hetgeen minder aan
buitenlandsche reizen wordt uitgege
ven niet ten volle aan belasting wordt
opgebracht, maar ten deele ook aan
het Nederlandsche reis- en bedrijfs-
wezen ten goede komt, dan zal dit
als een bijkomend voordeel van de
beffing zijn te beschouwen. Ieder
streven naar een gedwongen ombui
ging van het reizigersverkeer van
het buitenland naar het binnenland
of naar eenige andere beperking van
de bewegingsvrijheid is dus aan deze
heffing vreemd.
Naar aanleiding van hetgeen hier
boven over verteringsbelasting is
gezegd, merkt de minister nog het
volgende op.
De verteringen zijn, voor zoover
zij geschieden ter bevrediging van
andere dan noodzakelijke levensbe
hoeften, een aanwijzing van draag
kracht. Het is om verschillende
vooral fiscaal technische, redenen niet
steeds mogelijk die vertering op di
recte wijze te belasten; vele verterin
gen moeten op indirecte wijze wor
den getroffen (door accijnzen en
dergelijke).
den. De slagroom zou Mrs. Bridge
bezorgen, die een koe in den stal
had staan.
Winnifred ging zelf naar Nelli
Bridge, om haar te vragen naar de
room.
Deze verheugde zich, aan een
verzoek van Mrs. Winnifred te kun
nen voldoen. Toen Winnifred naar
Mr. Salten vroeg, antwoordde Nelli
Bridge: „die is dadelijk na tafel
weer naar het bosch gegaan. Hij is
ijverig aan het werk, en welk een
voornaam heer hij ook mag zijn,
hij is heel eenvoudig en vriendelijk."
„Hij zal immers bij u wonen,
Mrs. Bridge?"
Nelli Bridge knikte trotsch. „Hij
heeft zijn eigen kamer en heeft die
reeds betrokken."
Winnifred liet zich de kamer wij
zen en had daarna een lang leven
dig gesprek met Nelli Bridge. Aan
het eind zei Winnifred:
„Maar niet verraden, Mrs. Bridge,
dat ik er iets van af weet."
Nelli Bridge toonde lachend haar
tanden.
„Ik zal er mij wel voor wachten,
Miss Winnifred."
Daarna verwijderde het jonge
meisje zich, een kleine kruik met
room medenemend.
(Wordt v«rvolfpd).