BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. Winnifred de Pelskoningin RHEUMATISCHE PIJNEN KWELDEN KLOOSTERBALSEM Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro Uitgave E. BOOM-BLIEK - Breskens De Stachanow-beweging in den Heilstaat. FEUILLETON De reisbelasting. o— OUDEN HEER VAN 60 JAAR 45ste Jaargang Dinsdag 3 Maart 1936 Nummer 4116 ABONNEMENTSPRIJS Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1.40. Franco per post per jaar f 5.00 Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer f 0; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) De arbeidsbemiddelaar voor West Zeeuwsch-Vlaanderen zal met ingang van 2 Maart 1936 eiken Maandag om 14 uur ten Gemeentehuize van Breskens voor een ieder te spreken zijn. Burgemeester en Wethouders van Breskens. 28 Februari 1936. o- In den heilstaat is het weer eens in verschillende opzichten anders geloopen, dan men in het buiten land voorstelt. Uit den arbeider in Sovjetdienst zou, volgens het Sovjet- plan, den „gigant van den Arbeid" groeien. In plaats daarvan heeft de Stachanow-beweging het tegendeel bereikt. Zij heeft onder de arbeiders klasse een zeer krachtige en voort stuwende oppositie geschapen, welke moeilijk meer te stuiten is. Want vele communisten poogden uit zich en hun kameraden eveneens „Sta- chanows" te maken, doch de reactie trad in, kort nadat met het werk een aanvang was gemaakt. Evenmin als men van een machine meer vaar digheid kan verwachten, dan dat gene, waardoor de machine is ge bouwd, kan men van een mensch verwachten, dat hij Titantenpresta- ties aan den dag legt. En vooral van den Bolsjewisti- schendoorsneemensch, die zijn min der goed brood moet verdienen door harden arbeid, kan men iets derge lijks niet verlangen. Begrijpelijker wijze willen de Vijf-Jaren-Plan-Bol- sjewisten, die het liefst nog de zon en de regen op commando zouden willen zien verschijnen, niet toege ven, dat de Stachanow-beweging praktisch is mislukt, ofschoon de mijnarbeider Stachanow, van wien 33. Roman van H. COURTHS-MAHLER met autorisatie uit het Duitsch vertaald door Mevr.J. P.WESSELINK-v. Rossum o „Dat zal niet gebeuren, Mr. Har- tau voor mij is er in Duitschland geen kans een bestaan te vinden. Maar ik dank u hartelijk voor uw groote goedheid. Ik weet niet, waar mede ik die verdiend heb." Hartau keek den jongen man met doordringenden blik aan, alsof hij daarmede tot in het diépst van zijn ziel wilde zien. Toen zei hij ernstig: „En ik Weet niet, waarom ik u zoo graag zou helpen. Er zijn eenmaal sympathieën, die een zekere macht over ons uitoefenen en onze handel wijze bepalen. En het is mij, alsof ik in uw lot een duplicaat zie van het mijne. Misschien vergis ik mij daarin, maar in mijn sympathie ver gis ik mij niet. Ik voel mij zeer aan getrokken tot u. En dan mijn dochter is nog maar bijna een kind half Rusland bang is als van de pestziekte, zelf heeft moeten toege ven, dat in het Don-Kohlen-dis- trict, waar zijn Bolsjewistische ster opging, zich een sterke tegenstand van de zijde der arbeiders, vooral van de mijnarbeiders heeft vertoond. De beste inlichtingen over de echo van het Stachanow-experiment in de arbeiders-beweging en de on verbloemde oppositie geeft de Sov jetpers voorloopig zelf. Wij zijn thans ver genoeg verwij derd van het begin van den Stacha- now-oproer, om, aan de hand van vele bekend gemaakte gevallen en duizenden hiervan hebben nim mer het daglicht mogen zien een balans op te maken, welke nu niet bepaald voordeelig uitvalt voor Sta chanow c.s. Laten wij evenwel de Sovjet-pers zelf met haar kritiek en haar op zienbarende berichtgevingen aan het woord:,,Sa Industrialisazijn" zegt: .Wanneer men den arbeid in zijn geheel noemt, dan kan van een be slissende ommekeer geen sprake zijn!" Deze woorden van een der gelijk blad spreken voor zichzelf. Om nu evenwel den lezers toch eenig succesbereik te kunnen laten zien. worden in de fabrieken z.g. Stachanow-dagen of Stachanow-we- ken inge'ascht, waaraan iedere arbei der zich heeft te houden. Het ge noemde blad weet ook hierover een geldende definitie te geven, volgens welke een fabriek in een bepaalden werktijd honderd en vijftig tractoren tot stand brengt. Evenwel wordt in dit geval een wekenlange vóór- arbeid bedoeld. Men liegt al zoo in het voordeel der fabrikanten. Want in werkelijkheid worden die honderd en vijftig tractoren natuur lijk in deze weken van voorberei ding geproduceerd. Eenzelfde truc werd in een groot mijnbouwdistrict toegepast, terwijl 'n tijdschrift, uitgegeven door een mijn- directie, mededeelde, dat 40 tot 50 pCt. der productie minderwaardig uitschot was. De arbeiders worden voortdurend gedwongen ongeldig overwerk te verrichten, om het Stachanow-plan tot werkelijkheid te brengen. En het resultaat? Volgens het Sovjet-dag blad „Molot" werd in een cementfa briek te Noworossysk een Stacha- now-voorvechtermishandeld. Te Krassnijj Lutsch werden, volgens mededeelingen van hetzelfde blad, maar zij heeft scherpe, heldere oogen als het de waarde of onwaarde van een mensch betreft. Dat heb ik reeds dikwijls kunnen opmerken. Het is een soort instinct. En zij heeft mij door haar oordeel over u bevestigd, wat ikzelf gevoeld heb." Salten haalde opgewonden adem. „Uw dochter is gistereen als een engel uit den hemel neergedaald in den nacht van mijn wanhoop. Ik zal het nooit vergeten, hoe vrien delijk zij voor mij was, en ik zou iets groots willen doen, om er haar mijn dank voor te toonen. Zulke jonge menschen ,als Miss Hartau bezitten anders niet zooveel echte goedheid. Ik zal de herinnering aan de ontmoeting met Miss Hartau hierboven in het oerwoud, zoolang ik leef, als iets heiligs bewaren." Iets in deze woorden, waarin een groote ontroering trilde, trof Peter Hartau diep. Hij voelde, dat het er Salten niet om te doen was iets vleiends over zijn dochter te zeg gen. Ieder van zijn woorden kwam uit het diepst van zijn hart. Maar Peter Hartau antwoordde niets. Geruimen tijd bleven de man nen zwijgend en verdiept in hunne gedachten. Toen kwam Hartau weer op het zakelijke. Hij schilderde Sal ten in groote trekken een beeld van zich tegen de Stachanow-beweging opwerpende arbeiders tot vijf en zeven jaar gevangenisstraf veroor deeld. Te Stalingrad explodeerde een aan een in de Stachanow-bewe ging werkzame partij-secretaris ge richt pakket. Het bevatte :een bom, welke bij de explosie den partij-sec retaris doodde. Massa-arrestaties wa ren het gevolg hiervan. De automo biel van een anderen partij-secretaris werd in de Donezwijk van Stalingrad met ijsblokken gebombardeerd en geheel vernield; de chauffeur werd gewond. Volgens mededeelingen van de „Prawda" werden te Nowosikirsk een viertal arbeiders tot hooge ge vangenisstraf veroordeeld, omdat zij in een fabriek te Barnaul een Sta- chanow-voorvechtster hadden ont voerd en mishandeld. „Komsomkaja Prawda" meldt eveneens mishande ling van een arbeidster, die propa ganda had gemaakt voor de bewe ging. „Sowjetskaja Sibirj" spreekt van een „hetze tegen een Stacha- now-man". Het dagblad „Sozia- listischeskoje Semledjije" gewaagt van een massa-proces tegen Stacha- now-vijanden. Uitspraak: gevange nisstraffen en uitzending naar straf koloniën. „Sa Industrialisaziu" deelt mede, dat in de fabrieken van Kaba- joroskij groote ontevredenheid is wegens de Stachanow-methoden en dat in één maand tijds negentig ar beiders geldboeten moesten betalen, wegens „weerspannigheid". Precies zoo ziet het er uit in de collectieve bedrijven. De in de „col lectieve" geduwde en van hun grond en huis beroofde boeren zouden even eens „stachanows" worden, doch weigerden in de actie deel te nemen en mede te loopen in de optochten, waaraan alle arbeiders en boeren dienen deel te nemen. Ook van de zijde der boeren regent het proces sen, straffen en uitzendingen naar de strafkolonies. En deze gevallen zijn nog slechts enkelen uit de velen. Het zijn slechts gevallen, welke uit een reusachtig klachtenboek zijn gegrepen en dit klachtenboek is niets anders dan de Sovjetpers zelf, die al deze berichten in den loop der laatste maanden bij eenbracht. Toch mag men niet gaan denken, dat de Russische arbeiders slechts op oppositie .en weerbarstig heid zijn belust 1 Dezer dagen werd een Russisch- roode directie van een groote indus- den omvang van den Canadeeschen pelshandel in het algemeen en van zijn onderneming in het bijzonder. Hij legde hem uit, hoe de zaken werden gedreven en wat voor maat regelen er getroffen waren, om de in alle terreinen buitgemaakte pel zen naar de verzamelplaatsen te brengen en van daar naar de hoofd stapelplaatsen. Met onverdeelde be langstelling luisterde .Salten naar zijn woorden. Tlij kreeg hierdoor een diepen blik in het bedrijf van de groothandel in bont. Toen zij bij het blokhuis kwamen, zei Hartau lachend: „Nu ben ik er nieuwsgierig naar, in welken ge moedstoestand ik u van den winter zal aantreffen, als ik weer naar hier kom. Dat kan in Januari zijn. Dam zullen wij verder over uw toekomst spreken. Mijn belangstelling in uw lot blijft intusschen levendig. Maar nu wil ik u alleen laten. Ik heb met Mr. Bridge nog zaken te doen. Morgen ben ik hier ook nog in het blokhuis, voor het geval ge mij nog over iets wilt spreken. In elk geval zien wij elkaar morgenavond in het boschhuis. Wij wachten u om acht uur." Salten boog. „Ik zal stipt op tijd zijn." Hartau reikte hem de hand. Sal- trie door de G.P.U. gearresteerd, omdat zijaan de zijde der arbei ders stond! Hoe vergaat het echter den „gewilligen" arbeider, die zich tot de laatste druppel bloed laat uitzuigen? Die wil overwerken op de fabrieken, zonder hiervoor over- werkloon te wenschen? Die accoord gaat met iedere nieuwe loonsverla ging? Hierover het volgend geval, dat evenwel niet tot de uitzonde ringen behoort: „Bakinskij Rabot- schij" publiceert den hulpoproep van eenige uit hun woning op straat gezette Stachanow-arbeiders, welke mededeelt, dat hun lot in de pers lang en breed is besproken, doch dat men echter reeds maandenlang dakloos is. De directie van de fa briek, waar de arbeiders werkzaam waren, had hun de woningen ont zegd, niet omdat zij in hun werk niet voldeden, doch omdat zij de „woning", niet meer dan een houten hut, verwaarloosden 1 Toen zij hierop protesteerden, werden zij opgezegd en zonder loon weggezondenof schoon zij alle vier een jaarcontract bezaten. Een gerechtelijk proces kon niet volgen. De klagers hadden geen 10 Roebels, welke zij den rechter als voorschot moesten geven Men kan niet op alle slakken zout gooien; het Sovjet-gerecht te Mos kou heetf wel andere zaakjes, om zich bezig te houden. Thans is verschenen een wetsont werp tot heffing van een reisbe lasting. De toelichting zegt o.m., dat dit wetsontwerp in de eerste en voor naamste plaats ten doel heeft, de algemeene rijksmiddelen te stijven door het heffen van een verterings belasting van het in de laatste jaren aanzienlijk gestegen aantal van de inwoners des rijks, die een deel van hun inkomen aan reisgenoegens in het buitenland plegen te besteden. Om dat fiscale doel te bereiken dient de heffing op een matig be drag gesteld te worden, zoodanig dat de remmende en beperkende werking ten aanzien van buitenland- sche reizen, die er het gevolg van kan zijn, tot een minimum wordt beperkt. Mocht de voorgedragen heffing naast verkrijging van de ge- ten legde de zijne er in. Eenige oogenblikken keken de beide man nen elkaar recht aan. Toen lieten zij eikaars hand los. „Ik zal er met de Bridge's over spreken, dat ge in het blokhuis uw intrek wilt nemen," zei Hartau bij 't afscheid. „Ik dank u, Mr. Hartau," ant woordde Salten. Hartau knikte hem nog eens toe en ging het blokhuis binnen. Salten keek hem na. Hij haalde diep adem. „Indien hij alles wist zou hij mij dan ook in zijn huis noodigen?" vroeg hij zichzelf mar telend. Hij voelde zich oneerlijk, dat hij Hartau niet alles had ge biecht. „Harriet, vandaag moeten wij eer inleggen, wij krijgen een gast aan tafel," zei Winnifred levendig tot haar kamenier. Zij hield een overzicht over haar voorraad in de provisiekamer en stelde een menu op. Ossenstaartsoep met madeira, asperges en jonge erwten met beren ham, runderfilet met salade, Cali- fornische vruchten, kleine gebakjes met slagroom. Alles, behalve de slagroom en de berenham was in blikken voorban- Dank zij den KLOOSTERBALSEM is hij nu weer kras en monter mTot mijn 50ste jaar mankeerde ik nooit iets, maar toen begonnen hevige rheu- matiek-aanvallen mijn leven te ver gallen. Reeds begon ik te wanhopen, toen een vriend van mijn leeftijd m(j vertelde welke wonderbaarlijke onder vindingen hij had opgedaan met Kloos terbalsem. Nu ik zelf dit wonderlijke middel heb toegepast, kan ik verklaren, dat ik mij weer jeugdig en monter gevoel als een knaap van 30 jaar, al hoop ik eerstdaags 60 jaar te worden." J. Fir. te H. ORIGINEEL TER INZAGE AKKER'S „Geen goud zoo goed" Onovertroffen bij brand-en snij wonden Ook ongeëvenaard als wrfjfmfddel bij Rheumatlek, spit en pijnlijke spferen Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/2 ct. en f 1.04 wenschte bate voor de schatkist er toe leiden, dat hetgeen minder aan buitenlandsche reizen wordt uitgege ven niet ten volle aan belasting wordt opgebracht, maar ten deele ook aan het Nederlandsche reis- en bedrijfs- wezen ten goede komt, dan zal dit als een bijkomend voordeel van de beffing zijn te beschouwen. Ieder streven naar een gedwongen ombui ging van het reizigersverkeer van het buitenland naar het binnenland of naar eenige andere beperking van de bewegingsvrijheid is dus aan deze heffing vreemd. Naar aanleiding van hetgeen hier boven over verteringsbelasting is gezegd, merkt de minister nog het volgende op. De verteringen zijn, voor zoover zij geschieden ter bevrediging van andere dan noodzakelijke levensbe hoeften, een aanwijzing van draag kracht. Het is om verschillende vooral fiscaal technische, redenen niet steeds mogelijk die vertering op di recte wijze te belasten; vele verterin gen moeten op indirecte wijze wor den getroffen (door accijnzen en dergelijke). den. De slagroom zou Mrs. Bridge bezorgen, die een koe in den stal had staan. Winnifred ging zelf naar Nelli Bridge, om haar te vragen naar de room. Deze verheugde zich, aan een verzoek van Mrs. Winnifred te kun nen voldoen. Toen Winnifred naar Mr. Salten vroeg, antwoordde Nelli Bridge: „die is dadelijk na tafel weer naar het bosch gegaan. Hij is ijverig aan het werk, en welk een voornaam heer hij ook mag zijn, hij is heel eenvoudig en vriendelijk." „Hij zal immers bij u wonen, Mrs. Bridge?" Nelli Bridge knikte trotsch. „Hij heeft zijn eigen kamer en heeft die reeds betrokken." Winnifred liet zich de kamer wij zen en had daarna een lang leven dig gesprek met Nelli Bridge. Aan het eind zei Winnifred: „Maar niet verraden, Mrs. Bridge, dat ik er iets van af weet." Nelli Bridge toonde lachend haar tanden. „Ik zal er mij wel voor wachten, Miss Winnifred." Daarna verwijderde het jonge meisje zich, een kleine kruik met room medenemend. (Wordt v«rvolfpd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1936 | | pagina 1