ONZE DEFENSIE.
De behandeling van het zoo
genaamde „Defensiefonds", in de
Staten-Generaal, gaf aanleiding
tot opmerkelijke conclusies.
Het is vanzelfsprekend, dat
ieder land op geregelde tijden
zijn bestaande bewapening moet
moderniseeren, want niets is zoo
zeer onderhevig aan veranderin
gen en verbeteringen, als de mi
litaire wapenen. Van oudshei
hebben tal van geleerden hun
talenten verkeerd aangewend en
inplaats van aan de verheffing
der Menschheid besteed aan
de vernietiging van leven en
goederen 1
Het behoeft ons daarom nog
heelemaal niet te verontrusten,
dat men nu eindelijk het initiatief
heeft genomen met het verbete
ren, aanvullen en moderniseeren
van ons defensief materiaal. En.,
zelfs van ons offensief materiaal,
want nog steeds doet het spreek
woord opgeld, dat „de beste ver
dediging de aanval is 1"
Hoewel we natuurlijk niet mo
gen ontkennen, dat de internatio
nale toestand een en ander
eenigszins bespoedigd heeft en
dat misschien de Kamer-meerder
heid voor dit ontwerp niet te
vinden ware geweest, als die in
ternationale toestand niet een
zónder die prachtige koloniën
nooit gekend zouden hebbenl
In den aanvang van dit artikel
heb ik het immers reeds gezegd:
het Is eenvoudig slechts een pe
riodieke verbetering en aanvul
ling van ons defensief en offen
sief materiaal 1 En dat de buiten-
landsche toestanden het raad
zaam maken, die aanvulling te
verhaasten, is slechts de schuld
van dat buitenland zélf, dus kan
men óns niets verwijten!
Duitschland behoeft zich niet ge
troffen te voelen; de handelsbe
trekkingen met dit land zijn uiterst
goed; de andere betrekkingen
laten evenmin te wenschen over.
Wij zijn nooit ingegaan op Zui
delijke wenschen, die de forten
gordel door Frankrijk en België
wilden doortrekken tot het Noor
den van Groningen toe.... De
weermachtsversterking is tegen
geen enkel land in het bijzonder
gericht.
En mocht de ramp Europa weer
treffen, dat de toestand van 22
jaar geleden zich herhalen, dan
zullen we trachten onze neutrali
teit wéér te handhaven, hoé
moeilijk dat ook zal zijn en zul
len we de gevaarlijke punt van
Limburg bezetten, om het door
trekken van troepen van welk
land ook te beletten!
DE LUCHTHAVEN FRANKFORT A/D. MAIN IN AANBOUW.
In verband met de verdubbeling van den transatlantischen Zeppelindicnst, die
met de ingebruikneming van bet nieuwe verkcersluchtschip de LZ 129 nog dit
jaar een feit zal worden, wordt thans met den mcesten spoed gewerkt aan de
voltooiing van de reusachtige nieuwe luchthaven Rijn-Main bij Frankfort a/d.
Main, die het uitgangspunt van het transatlantisch iuchtvaartverkeer zal worden.
Men ziet hier de geweldige Zeppelinhangar in aanbouw.
duit in het zakje had gedaan,
werd het buitendien toch reeds
dringend tijd voor Nederland om
eens het oude en verouderde ma
teriaal te gaan nakijken en her
zien: het luchtwapen, het lucht-
afweerwapen, waarvan het laatste
het belangrijkste voor ons is,
waren nog maar in het geboorte
stadium, terwijl deze wapenen
in alle omringende landen reeds
vrijwel vervolmaakt waren. Tanks
of tankafweergeschut (het zooge
naamde „infanteriegeschut") had
den we nog steeds „pro memorie'
in onze reglementen en voor
schriften van den militairen dienst
staan.
Onze socialisten hebben zich
bij de behandeling van het De
fensiefonds van hun conservatie
ven kant laten zien; in tegenstel
ling met hun partijgenooten in
andere landen, die niet alleen
hun stem aan de aldaar gepro
jecteerde legeruitbreiding gege
ven hebben, doch zelfs herhaal
delijk met eigen voorstellen in
die richting voor den dag kwa
men Daarbij wijzen we op de
Scandinavische landen, waar de
socialisten het ontwapenings
standpunt geheel hebben laten
varen, terecht inziende, dat het
thans geen tijd meer is om daar
aan mes te blijven doen.
Hce fraai het positieve ontwa
peningsstandpunt, zooals de heer
van Houten inneemt, ook klinkt,
de practische zijde van het leven
eisc) thans meer dan ooit haar
rechten op en die rechten omvat
ten o.a. de versterking van onze
weermiddelen. Versterken we die
middelen niet, dan worden we
onder de voet geloopen en we
hebben den laatsten tijd qenoeg
gezien, hoe weinig consideratie
men met de hulpeloosheid van
een land heeft: hoe hulpeloozer,
hoe beter.des te minder moeite
kost hot de een of andere groote
mogenheid om zich „over ons te
ontfermen".
Over ons, Hollanders, over ons
onafhankelijke landje, dat we*i
rsuwen hebben weten te behou-
'on 1 Of over ons Indië, waar
telbare Nederlanders wonen
dat ons jaren heeft geschon-
.1 van een welvaart, die we
BINNENLANDSCH OVERZICHT.
De rampenlijst. Met een
bolhoed onder de woestijn-
zon. St. Vitus in Neder
land Een zeer belangwek
kende proefGeen gratie
voor plichtvergeten officieren.
Honderd maal naar West-
Indië.
Nauwelijks zijn de slachtoffers
van de ramp in Amsterdam be
graven.... de noodlottige brand
...of reeds wordt onze aandacht
opgeëischt voor een tweede
ramp, welhaast even tragisch, die
gelukkig echter minder slacht
offers heeft gemaakt 1 Te Heesch
bij Oss daalde een der jongsten
van een landbouwershuisgezin,
nadjit een der broers zich ver
wijderd had om 'n schop te halen,
lanqs een laddertje in de gierput
af. Toen de inmiddels terugge
keerde broer hem eruit wilde
trekken, sloeg het kind in de
qierput, bedwelmd door de scha
delijke dampen. De broer, die
onmiddellijk in de put afdaalde,
sloeg eveneens bewusteloos
neer, een door het schreeuwen
van de boerenvrouw gealarmeer
de broer werd ook slachtoffer en
de boer zelf, die zonder zich te
bedenken, onmiddellijk de kin
deren te hulp kwam, gewaar
schuwd door de kreten van zijn
vrouw, sloeg ook in de gierput
neer. Met veel moeite slaagde
men erin met een haak een vooi
~cn de s1! chtoffers uit de put te
trekken, en de levensgeesten
weer op te wekken. Desondankr
stierf een 12-jarige jongen aar»
dit ongeval, terwijl de scherpe
stoffen in de gierput de ooqer
van den boer hebben aanqetast
^oodat men vreest, dat hij heel^
maal blind zal worden
Een bolhoed in de Britsch-Ir
dische woestijnIs dat nie'
hetzelfde als een ijsbeer in dc
Sahara, of een kameel aan de-
Noordpool.
Geen wonder, dat de Europea
nen even goed met open mond j
het wonder aanstaarden, als d'-
inlanders van de vlakte van Rai
outana bij Jodhpur! De „Kievit"
stond met mankement in dit land
van helschen zonneschijn..,, en
slechts een vakman in de kunst
van het klinken kon het toestel
wqer repareeren.
Op zékeren morgen, voor dag
•n voor dauw, wordt een koper
slager van de K.L.M. uit zijn bed
gebeld: „Opstaan, je moet op
karwei 1" „Waarzoo „O,
een heel eind weg in Jodhpur".
„Weet ik veel!" denkt de koper
slager, pakt z'n gereedschaps-
tasch en.... rrrt: per auto gaat
't naar Schiphol, waar men over
stapt in de „Nachtegaal", die 2Va
dag de lucht doorklieft. Op een
tropischen avond daalt de „Nach
tegaal" te Jodhpur,met een
koperslager aan boord, gekleed
in zwart pak enbolhoed! Een
bolhoed
Den volgenden morgen is de
hitte op het vliegveld kokend,
zengt de zon de eindelooze
woestijnen van Rajputana. Maar
....midden op het veld slaat de
koperslager klinknageltjes in. De
ias heeft hij o.p de machine ge
legd.... hij heeft een net-gestre-
ken overhemd aan en een stijf
boord.... en zijn bolhoed heeft
hij op het hoofd gehouden.,
voor de tocht De koperslager
begrijpt niet, waarom die zwarte
kerels om hem heen zich zoo ver
bazen. Hij vindt die gekke witte
kleeren ©n hoofddoeken maar
raar. Hij is op karwei, achtdui
zend kilometer van huis, van de
Kalverstraat en de Dam. En
tegen van Veenendaal zegt hij
,,'n Heet dagje vandaag, meneer!"
Twee dagen later stapt hij weer
te Amsterdam uitMaar in
Jodhpur spreken ze nóg over die
bolhoed
In Weesp heeft men verschil
lende gevallen van St. Vitusdans
geobserveerd; meestal bestond
het uit bewegingen met de hand
die de kinderen niet onderdruk
ken konden. Vijf kinderen zijn
reeds naar huis gezonden, een
der leerlingen wordt echter van
simulatie verdacht. Dót moet ge-
zerrd worden: het is een uiterst
verleidelijke kwaal voor simulan
ten... Inmiddels hebben de dok
toren aan deze weinig of nooit
voorkomende kwaal een moeilijk
arbeidsterrein.
Dr. Prins, de bekende Roode-
Kruis-arts te Utrecht, redacteur
van het Roode Kruis-orgaan, heefl
naar aanleiding van de herhaalde
bombardementen van Ambulan
cen in Abessvnië eens nagegaan,
hoe het stond met de zichtbaar
heid van de Roode-Kruis-emble-
men vanuit vliegtuigen op ver
schillende hoogten vliegend
Daarbij kwam hij tot „ietwat ver
bijsterende" resultaten. Er is ge
bleken, dat men om „opvallend'
te zijn, de beschikking zou moe
ten hebben over een wit veld van
50 meter zijde waarop een
rood kruis stond, waarvan de ar
men minstens 10 meter breedte
zouden moeten hebben! Bij de
proeven werd gebruik gemaakt
van een kruis van 6 meter door
snede en 80 cM. armbreedte, het
geen nog tweemaal zoo groot is,
als de in Abessynië op 't oogen
blik gebruikte emblemen. De
proeven werden genomen bij
goed zicht, om 12 uur, onder de
beste weersomstandigheden, ter
wijl de piloot de aanweziqheid
van het embleem wist. Bedenke
men daarbij dat de piloot in oor
logstijd, waarbij beschietingsmo-
-eliikheid bestaat, niet zoo ge
makkelijk en rustig kan waarne
men, dan ziet inen, hoe beslist-
onvoldoende de emblemen ziin
Het 6 meter kruis was op 1500
meter pas zichtbaar voor iemand,
die de aanwezigheid ervan ken-
de. Daar de hoogten van bom-
'-ardementsvlieatuiqen tusschen
'000 en 3000 M. liggen, begrijpt
-"en, wat er van de waarneming
bij 'n luchtbombardement terecht
komtBovendien is verlichting
met schijnwerpers, bij donker
weer of slecht zicht, een gebie
dende eisch
Het gratieverzoek van den ge
wezen luitenant ter z?e 2e klasse
H .L. van Boven, wegens zijn ge
drag bij de muiterij op de „Zeven
Provinciën" tot 3 maanden ge
vangenisstraf met aftrek van een
maand voorarrest veroordeeld,
met ontslag uit den militairen
dienst, zonder ontzetting uit de
bevoegdheid om bij de gewapen
de macht te dienen, is afgewezen,
o.i. zeer terecht. Waar op een
dergelijke wijze met de eer van
een heele natie is omgesprongen
zou elke vorm van gratie of ver
zachting misplaatst zijn Een offi
cier behoort de consequenties
van zijn beroep te aanvaarden
Het mailschip „Oranje-Nassau"
van de Koninkl. Nederlandsche
Stoombootmaatschappij is onder
weg op zijn 100ste reis naar West-
Indië! Het schip staat onder com
mando van kapitein B. Klip. Deze
boot werd in 1911 gebouwd voor
den Kon. West-Indischen Mail
dienst, die thans reeds vele jaren
in het bedrijf van de K.N.S.M. is
opgenomen. Ondanks zijn
voor een schip reeds respecta
beien leeftijd van 25 jaar, ver
keert het schip nog steeds in uit
stekenden staat inwendig is het
schip in den loop van de Jaren
geheel aangepast aan de eischen,
die het moderne comfort stelt 1
We wenschen het schip een voor-
spoediae 100ste reis en de maat
schappij evenveel succes met
haar andere booten, als met de
Oranje-Nassau"!
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Het militaire plan Devèze
heeft weinig uitzicht op suc
ces. Het Donauplan van
Hodza mislukt? Minister Goe-
ring's Poolsche reis. De
tijden van Warren Hastings
?ijn voorbij
De Belgische minister van oor
log Devèze, heeft weinig succes
met zijn militaire plan tot uitbrei
ding van den diensttijd. In de
eerste plaats heeft dit plan de
niet gewensóhte belangstelling
van het volk voor de Fransch-
Belgische militaire overeenkomst
opgewekt en in de tweede plaats
begint het meer meer waarschijn
lijk te worden, dat Devèze voor
zijn plan in de Kamer geen meer
derheid zal kunnen vinden. Be
gin dezer week kwam b.v. het
buitengewone congres van de
Belgische socialistische partij, be
last met de behandeling van het
militaire wetsvoorstel, bijeen. Ook
hier bleken de meeste heeren
weinig voor het regeeringsvoor-
stel tot verlenging van den dienst
tijd te gevoelen. De motie welke
het congres tenslotte aannam
luidt voor wat het voornaamste
gedeelte betreft:
overwegende, dat de opge
worpen maatregelen slechts een
qedeeltelijke en onvoldoende op
lossing behelzen;"
Zooals men ziet verwerpt de
Belgische socialistische partij
geenszins alle plannen tot ver
sterking van het leaer. Men weef
ook hier zeer goed dat al deze
olannen eigenlijk tegen Duitsch
land gericht zijn en de socialis
ten denken er natuurlijk niet over
een kans van strijd tecren het na-
tionaal-socialisme voorbij te later
qaan. Het baart dan ook nog
eenigszins verwondering, dat een
gedelegeerde van de socialisti
sche jeugdorganisatie zoo veel
succes wist te boeken, met een
aloeiend anti-militairistische re
de, waarin hij zich tegen allen
oorlog en alle landsverdediging
verklaarde.
IT ALIA ANSCHE LOOPGRAVEN AAN HET ZUIDELIJK FRONT.
r1--
Intusschen blijft de vraag open
of minister Devèze thans nog ln
de regeering zal kunnen blijven.
Hij heeft er geen geheim van ge
maakt, dat zijn lot als minister
afhangt van het feit, hoe men zijn
voorstel zal ontvangen. Treedt
minister Devèze af, dan zouden
zijn liberale collega's in het ka
binet hem naar alle waarschijn
lijkheid volgen, zoodat het ge
vaar voor een kabinetscrisis in
Belaië zeer groot is.
Hodza, de nieuwe Tsjechische
minister van Buitenlandsche Za
ken, heeft al evenmin als zijn
Belgische collega Devèze succes
met zijn plannen. Men weet, dat
Hodza Oostenrijk, dat dringend
economischen steun behoeft, wil
de opnemen in het kader van de
Kleine Entente.Een groot deel van
de vele besprekingen te Parijs
was aan dit plan gewijd, en eer-
1ijk gezegd scheen het er in den
beqinne niet slecht met Hod.za's
idee voor te staan, al waren
er natuurlijk allerhand bezwaren,
o.a. dit, dat Duitschland tenslotte
de qrootste afnemer van de Do-
naulanden is en deze landen te
ramen non aeen economisch zelf
standig geheel vormen. Boven
dien was er in Oostenrijk nog de
legitimistische beweging, die
vooral in Zuid-Slavië met al heel
weinig plezier wordt qezien. Uit
Belgrado kwamen dan ook de
meeste bezwaren en Hod^a heeft
deze bij ziin bezoek aan de Zuid-
Slavische hoofdstad, ondanks de
allervriendelijkste ontvangst, die
hem daar ten deel viel, met uit
den weg kunnen ruimen. Naar al
les, wat men over dit bezoek ge
hoord heeft, bestaat er in de
Kleine Entente nog allesbehalve
overeenstemming ten aanzien
van een opname van Oostenrijk
in dit statenblok. Men mag dan
ook wel aannemen, dat het plan
Hodza voorloopig van de baan is.
Ook Goering heeft zich aan de
algemeene reiswoede die op het
oogenblik in de Europeesche
staatslieden schijnt gevaren te
zijn, niet kunnen onttrekken. Hij
is naar Polen getogen om daar
te jagen en eens met de Poolsche
vrienden te spreken. Het botert
in de laatste maanden niet zoo
heel erg meer tusschen deze
beide buvlanden, al bestaan er
nog altijd banden, die hun poli
tiek aan eikkaar binden. B.v. het
Fransch-Russisch militaire ver
drag, dat nog maar steeds niet
VERSCH BROOD 1
Guus Betlem ft.
Opgericht is een comité van
actie voor versch brood aan
het ontbijt
Hebt u 't groote nieuws gelezen?
(Nü is het feit direct beslecht
Er is een comité verrezen,
Dat hevig voor ons broodje
vecht!
Nou, dat is próchtig! zult u zeggen.
Dat wordt een zorgeloos verschiet.
Helaas, ik moet het gauw weer
leggen.
Want zóó bedoelde ik het niet 1
Het gaat hier niet om bet're tijden,
Het gaat hier niet om bitt're nood.
Het gaat hier enkel om te strijden
Voor 't échte en wel., 't verscho
brood
Hetgeen we nü slechts kunnen
krijgen
Als., iédereen ontbeten hééft,
Wat (waarom zooiets te ver
zwijgen?)
Veel ontevreden zielen geelt.
Och., niet direct om 't versch
kadetje,
We wéten al niet b->ter meer.
Maar dat bespottelijke wetje,
Dat is een knauw aan onze eer 1
En dan, nou, laat ons eerliik
wezen.
Dat versche brood, dat nhakt en
klóéft....
Maar.'t is een schande, om te
lezen
Dat men het óv'ra! elders heeft!
En niemand zou mij* kunnen
dwingen.
Om versch to ef©n. eiken dag...
Maar 't is om uit ie vel te sorinaen
Dat het.dan nü toch m""r piet
mag
Wij zijn een volk van kalme
menschen,
Niet heetgebakerd, lichtgeraakt..
Maar.overschrijdt m^n zek're
grenzen.
Dan is 't.. of de leeuw ontwaakt!
De Leeuw, die in ons fiere waoen
Wel meestentijds te sluim'ren ligt.
Doch die dan eensklaps, uitge
slapen,
Luid brullend er z'n kop oplicht.
Welaan, ik wens«h 't Comité dan
Hier graag een blijvend, goed
succes.
En 'k r09P, tot iedereen: Doe mee
dan
Voor o"zo broodjes op de bres!
Oók. als u oud wilt blijven eten,
Want 't verbod al, is een smaad.
En wat ik bijna zou vergeten,
Bedenk, dat 't om.„den broode"
gaat
IJSWONDEREN AAN DE OOSTZEEKUST.
VHRVSRK1
ia de kustgebieden van de Oostzee is het nog volop winter. Er heerscht een
strenge vorst, op sommige plaatsen zelfs tot 25 graden onder nul. IJsformaties
als op bovenstaande foto, die genomen werd in het Oostzcebadplaatsje Cranz,
zijn geen uitzondering. De tooverhand van Koning Winter maakte den nuchteren
aanlegsteiger tot een onherkenbaar wonderwerk.
Aan het Zuidelijke front in Abessimé hebben de Italianen eveneens een uk
offensief ingezet. Dc foto geeft een overzicht van de Ital'eansche loopgraven i.i
Somaliland, die door gekleurde troepen bezet zijn.
geratificeerd is en dat, als de
Fransche kamer naar den zin van
Berlijn en Warschau handelde,
ook nimmer geratificeerd zou
worden.
Maar afgezien daarvan, de Po
len hebben grieven, misschien
wel wat onrechtvaardig, want de
Duitschers hebben in bijna alle
belangrijke aangelegenheden,
^ooals b.v. de Dantzigsche kwes
tie, voor Polen het hoofd gebo
gen. Men weet, dat de huidige
strubbelingen in hoofdzaak voort
spruiten uit financieele geschil-
'en. Uit allerlei hoofden krijgt Po
len geld van Duitschland, welis
waar minder dan menig ander
buitenlandsch schuldeischer,
maar voor het arme Polen, dat
het zoo goed gebruiken kan, in
eder geval een aanzienlijk be-
Irag. Bovendien is men in War-
zhau Schachts rede nog niet ver-
eten, waarin hij de hoop uit
mak, dat Poolsch Opper-Silezië
•eer spoedig tot het rijk zou te-
gkeeren. Zooals men ziet. er
ijn wonden in overvloed. Of het
Toering gelukt is daarvoor de
liste pleisters te vinden....?
De Italianen zelf moeten toe
geven, dat de Ab^ssynen hun
zwarte huid zoo duur mogelijk
verkoopen. Hoewel onvoldoende
bewapend, leveren zij dapper te
genstand en zoo is het b.v. be
kend geworden, dat de zoon van
den door de Italianen verslagen
ras Kassa in de voorste linie ge
vallen is. De grootste moeilijk
heid bereidt de voedselvoorzie
ning aan de Abessynen. En met
een leege maag is het zelfs voor
het dapperste leger moeilijk oor
logvoeren. De Italianen kunnen
hun voorste linies steeds door
middel van vliegtuigen met pro
viand voorzien en met hen is het
in dit op %-ht dan ook veel beter
gesteld. Intusschen duren de Ita-
liaansche troepen verschepingen
naar Afrika nog maar steeds voort.
Nog deze week hebben meer dan
1000 man Napels verlaten. Men
vraagt zich dan ook al meer en
meer af of de winst den inzet wel
waard is, m.a.w. of men millioe-
r.en mag offeren, om een stuk
land te verkrijgen. De tijden van
Warren Hastings, de verQVfciMr
van Britsch-Indié zijn voorbij, fn
-aeds op het oogenblik onder
vinden vele landen in hun kolo
*iën en mandaten meer onaanr-
raamh^ien dan zuvreugd
