BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. Emigratie naar Zuid-Afrika. Winnifred de Pelskoningin. AKKERTJES Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Pcstgiro Uitgave Koninklijke Drukkerij „Cadsandria" - Breskens o FEUILLETON Zigeunertroepen aan de Belgische grens. o— 45ste Jaargang Dinsdpg 21 januari 1936 Nummer 4104 ABONNEMENTSPRIJS Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1.40. Franco per post per jaar f 5.00 Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer f 0; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) Het Januari-nummer van het maandblad „Zuid-Afrika" bevat een opmerking van Gen. Smuts over de Immigratie in Zuid-Afrika. „Zuid-Afrika is thans genaderd aan het derde stadium van zijn ont wikkeling. Niemand kan zeggen, wat dit stadium voor Zuid-Afrika kan beteekenen. Het zou mij niets ver wonderen, wanneer aan het eind er van Zuid-Afrika's blanke bevolking een getal bereikt zal hebben, dat niemand van ons kan voorzien. De vroegere emigratie-landen hebben hun grenzen gesloten en alleen Zuid Afrika laat nog nieuwe inkomelingen toe. Wel zijn er in de Westersche lan den velen, die de vleeschpotten van Egypte prefereeren boven een on zeker bestaan in Afrika, toch is er een zeker getal, dat gaarne in Zuid- Afrika een nieuwe toekomst wil zoe ken. Er is echter een groote maar de naturellen-bevolking maakt toe lating van het gewone type „land verhuizer" onmogelijk. Zuid-Afrika kan niets bieden aan het slag men- schen, dat in Noord-Amerika met borden wasschen en bootwerken er boven op is gekomen. Gen. Smuts herinnerde verder aan den tegenzin van een der blanke rassen in Zuid-Afrika tegen bevorde ring der immigratie. Velen zien er geheime bijbedoelingen in teneinde liet evenwicht tusschen de beide sec ties te verbreken. Dientengevolge Kan de regeering practisch gespro Ken niets doen ter bevordering van dc immigratie. Spr. was daarom dankbaar voor het werk der 1820 Settlers Asso ciation. Meer en beter kan geen re geering doen. Zij is onpartijdig en oefent een zekere selectie uit, die wel eens te streng is genoemd, doch die noodig is om ongelukken te voorkomen. Gen. Smuts was van oordeel, dat een gemengde bevolking noodig is. Op één been kan het land niet staan en aan rassenzuiverheid zeide spr. niet te gelooven. Zuid-Afrika kan nog heel wat men schen gebruiken, die de binnenland sche markt kunnen vergrooten voor tal van artikelen, die thans met ver 22. Roman van H. COURTHS-MAHLER met autorisatie uit het Duitsch vertaald door Mevr. J. P. WESSELINK-v. Rossum 0 Nelli Bridge begroette Peter Har- tau en zijn dochter zeer levendig in haar Iersche taal en nam met eenvoudige verbazing Winnifred's practisch, maar zeer elegant reis gewaad op. „O, Miss Winnifred, wat bent u in dit laatste jaar een mooie jonge dame geworden. En deze mooie ja pon? Is dit de laatste mode in Mon treal? Ik moet mij een nieuwe ja pon aanschaffen, die moet dezen snit hebben,'' zei zij met stralende oogen. Winnifred lachte. „Ik heb een nieuwe japon voor u meegebracht, Mrs. Bridge, die nog veel moderner is, en ook een hoed. Ik hoop, dat mijn keus naa,r uw zin zal zijn," zei zij met haar innemende vriende lijkheid. lies naar het buitenland moeten wor den uitgevoerd. Op die manier wordt tevens de vrees voor het zwarte ge vaar gebannen. Een immigrant helpt niet alleen zich zelf door zich in Zuid-Afrika een gelukkig bestaan te verschaffen, maar hij versterkt Zuid-Afrika's blan ke beschaving en maakt het mogelijk haar roeping onder de zwarte be volking uit te voeren. Het werk der vereeniging is daar om wellicht de grootste dienst, die men Zuid-Afrika in dit stadium kan bewijzen. Aldus een van de meest vooraan staande leden van Zuid-Afrika's re geering". Het maandblad Zuid-Afrika" tee kent daarbij aan, dat Nederland niet mag achterblijven en dat nog nim mer de omstandigheden zoo zijn ge weest dat Neder'andsche jongelieden zooveel beter kansen in Zuid-Afrika hebben dan in Nederland of elders. „Nog nooit is er zoo'n voordeelig verschil in vooruitzichten geweest ten gunste van Zuid-Afrika dan thans". Het blad vraagt dan ook: „Waarom blijft Nederlands kapi taal achter om de mogelijkheden in Zuid-Afrika te beproeven, waarom durven slechts zeer weinigen met bescheiden middelen iets te begin nen in het land, dat de aandacht van de heele wereld op zich heeft weten te vestigen en dat met zijn enorme minerale rijkdommen, zijn gunstig klimaat en uitzonderlijke ligging zul ke enorme voordeelen kan bieden aan den man met ondernemings lust, vakbekwaamheid en, desnoods, bescheiden middelen? Waarom de kinderen niet een eind op streek te helpen, door zelf te gaan wonen in het land, dat nog wèl vooruitzich ten biedt en waar ze in alle mogelijke beroepen kunnen worden opgeleid? Reeds eerder en vaker is in deze kolommen er op gewezen, dat hoe goed Nederlandsche diploma's en graden in het algemeen mogen zijn, 2ij toch voor Zuid-Afrika weinig be teekenen. Men kent ze niet en erkent ze niet. Aan den anderen kant zijn na een opleiding in Zuid-Afrika tal van moeilijkheden als acciimatisee ren, de eisch van een driejarig ver blijf in Zuid-Afrika ais voorwaarde voor een benoeming in staatsdienst, voor een groot deel overwonnen In een ingezonden stuk in de Cape Times dringt een inzender er op aan, dat het Publiciteits Bureau in Mrs. Bridge sloeg verheugd de handen ineen: „O, wat bent u goedl Indien het de nieuwste mode is, zal het mij zeker bevallen". „Het nieuwste wat er te krijgen was," verzekerde Winni lachend De kamenier, de knecht en Mr. Bridge brachten intusschen de baga ge in huis. Peter Hartau bracht nu zijn doch ter over de veranda in de gezellig ingerichte vestibule van het bosch huis. Het geheele huis blonk als een spiegel, daar had Nelli Bridge voor gezorgd. En uit de keuken kwam een heerlijke geur, die den eetlust opwekte. Na tafel pakte Winnifred met haar kamenier Harriet haar koffers uit en richtte zich gezellig in. Behalv de woonkamer en eetkamer waren er zoowel voor Winni als voor haar vader twee kamers, voor persoon lijk gebruik, beschikbaar. De dienst bodenkamers lagen op de kleine bo venverdieping. De keuken bevond zich achter de vestibule naast de badkamer. Ondertiftschen ging Peter Har tau naar de cantine. In de cantine en voor het blokhuis op de houten banken zaten de nieuw aangestelde pelsjagers. Toen Peter Hartau ver Londen meer aandacht zal wijden aan het bevorderen van immigratie. Hij denkt speciaal aan Britten, die een tropische carrière achter den rug hebben en zich in Zuid-Afrika zouden kunnen vestigen. Zooals hij denken er meer en het idee op zich zelf is zeker de moeite waard. Maar waarom zouden het al leen Britten moeten zijn? Den Haag is een mooie stad en het is ongetwijfeld „leuk" er allerlei kennissen te ontmoeten en weer te ontmoeten, die men daarginds in ,den Oost" gemaakt heeft. Maar dan? Welke vooruitzichten heeft het jonge geslacht hier in Holland of in Indië? En daarom: Waarom het niet eens in Zuid-Afrika gepro beerd?" Textielnijverheid. Uit een ingezonden stuk uit Jo hannesburg blijkt, dat er in Zuid- Afrika reeds zeer kapitaalkrachtige combinaties bestaan, welke het op richten van een textielbedrijf buiten hen om een riskante onderneming zou maken. Er zijn dus allerlei bezwaren tegen het oprichten van een textielfabriek. Bouwvakken. Uit een ander bericht blijkt, dat de buitengewone drukte in de bouwbe drijven speciaal aan den Witwaters- rand nog onverminderd voortduurt. Het blad schrijft: „In 1934 werden 7098bouwplannen ingediend ter waarde van L 5.920.929 In elf maandett van 1935 werden daarentegen reeds ingediend 7.986 plannen in et een waarde van 5.964.070. Gedurende de eerste week van December werden inge diend bouwplannen met een waarde van 282.0C0.-, zoodat de £6.000.000 dit jaar gemakkelijk zal worden overschreden. Men is van plan in Johannesburg het nieuwe gebouw van den draad loozen omroep te vestigen. Het zal een bouwwerk van zeven verdiepin gen zijn, te bouwen door de „African Consolidated investment Corpora don," aan de Fox-, Commissioner-, Troye- en Delverstraat. De kosten zullen 157.000.- bedragen. Bovenstaand bericht zullen som migen niet in overeenstemming ach ten met den maatregel die de Neder- landsch Zuid-Afrikaansche Vereeni ging nu ruim een maand geleden heeft moeten nemen, n.l. door geen nieuwe aanvragen om bemiddeling van timmerlieden en metselaars aan scheen, drongen zij zich allen naar hem toe. Een groote, forsch ge bouwde man, John Peil genaamd de leider der expeditie, deelde Pe ter Hartau mede, dat het hem niet mogelijk was geweest, op den vast- gestelden termijn het benoodigd aan tal pelsjagers aan te stellen. „Vijf tien mannen ontbreken nog, Mr. Hartau, maar die denkt Harry Trail- le op zijn laatst over acht dagen nog hier te brengen. Hij is voor dit doel in Montreal achtergebleven, besloot hij zijn mededeeling. Peter Hartau knikte. Zijn oogen richtten zich met een scherpen blik op de nieuwe jagers. Er waren er ongeveer dertig. Vermetel uitziende mannen waren er onder, maar ook stille lieden in wier oogen men een droef lot las, wien men kon aan zien, dat zij slechts naar hier waren gedreven door het harde moeten of den bitteren levensstrijd. Peter Har tau had zich een groote menschen kennis eigen gemaakt en het viel hem niet moeilijk, onder deze men schen te ontdekken, wie te vertrou wen schenen en hen, die men niet onvoorwaardelijk vertrouwen kon. Volgens hun nationaliteit waren het Ieren, Engelschen en in Canada in- heemsch geworden Fransche kleur lingen. Tot zijn vreugde vond hij te nemen. Als er nog steeds zooveel gebouwd wordt, waarom de emigra tie dan stopgezet, hebben velen zich afgevraagd. Om te beginnen is de formuleering van die vraag niet juist. De emigra tie is niet stopgezet. Integendeel, doch tengevolge van overmatig groot aanbod moest, rekening houdende met een ernstige waarschuwing uit Zuid-Afrika, de bemiddeling worden opgeschort. Er vertrekken nog ge regeld bouwvakarbeiders, ook tim merlieden en metselaars, naar Zuid- Afrika in de goede verwachting daar werk te zullen vinden. Anderen zul len hen naar het zich laat aanzien t.z.t. volgen. Ieder die eveneens het voornemen daartoe koestert, dient zich tijdig aan te melden aan het secretariaat van de Ned. Zuid-Afri kaansche Vereeniging, Keizersgracht 141, Amsterdam, daar de aanvragen in volgorde van binnenkomst worden behandeld. Het is reeds eenige ma len voorgekomen, dat timmerlieden zich geheel op een spoedig veigrek hadden voorbereid en eerst bij het voltooien daarvan zich meldden. Zij moeten nu, tot hun teleurstelling, nog geruimen tijd wachten. Het is echter overbodig zich aan te melden, wanneer men niet in staat is aan te toonen: a. dat men goed vakman is (met als minstens 5 jaar practijk); b. dat men beschikt over voldoen de middelen (tenminste f 600.- in contanten, alsmede zekerheid voor een bedrag van 100.-). Ook voor andere bouwvakarbei ders wordt de werkgelegenheid gun stig beoordeeld. Hiervan zijn in de eerste plaats te noemen: stucadoors mits het prima vaklieden zijn, die de onvermijdelijke eerste teleur stellingen kunnen dragen, tegelzet ters, betonwerkers, metselaars enz. Ook hebben bouwkundigen tot nu toe allen plaats gevonden. In de metaalindustrie is eveneens kans. Bankwerkers, draaiers, las- schers, gieters en vormers, zullen in de eerste plaats daarvan kunnen pro- fiteeren. Ook meer theoretisch on derlegden als werktuigkundigen en werktuigkundige teekenaars zijn tot nu toe geslaagd. Een meer beperkte kans van sla gen mag voorts aanwezig worden geacht voor loodgieters, electriciëns en schilders. Voor eerstgenoemden gelden speciale voorwaarden. Ook kappers, banketbakkers, prima koks dezen keer, wat heel zelden ge beurde, er twee Duitschers onder. Deze twee waren in elk opzicht zeer verschillend. De eene, Ernst Rich ter geheeten, was een ernstig, geslo ten persoon en had droeve oogen. Hij kon ongeveer in het begin van de veertig zijn. Blijkbaar had hij veel moeilijkheden achter zich. De ander heette Hans Hölderlin. Hij was nog heel jong, nauwelijks twintig jaar, met een frisch rond gelaat en vroolijk stralende oogen. Peter Hartau sprak deze beide mannen in hun eigen taal aan en vroeg hun naar allerlei dingen. Daarbij hoorde hij het volgende: Ernst Richter was in Duitschland werkzaam geweest bij de houtvesterij en had het ongeluk gehad een stroo- per uit noodweer dood te schieten. De zoon van dezen strooper had uit wraak 's nachts de kleine hout vesterswoning, die uit hout was op getrokken, in brand gestoken en die in zoo'n korten tijd in lichte laaie had gestaan, dat de vrouw en het zesjarig dochtertje van Richter in de vlammen waren omgekomen. Dat had den ongelukkige uit het vader land gedreven. Hij wilde vergetel heid zoeken in het Canadeesche oer woud. Maar Hans Hölderlin vertelde Kunt U het wel uitschreeuwen van pijn bij elke beweging? Gebruik dan "AKKERTJES". Niet alleen verdrijven ze de pijn, maar ook de oorzaak. Begin vandaag nog, morgen suit Ge het betreuren al niet veel vroeger begonnen te zijn. Ongeëvenaard bij gevatte kou, Griep, Rheumatische pijnen, Zenuwpijnen, Hoofdpijn, enz. Nmdtrlandsch Smaakloos ouwel-omhulsel om Product 't poeder. Ge proeft daardoor niets. Ze glijden naar binnen. Per 12 stuks slechts 52 cent. Volgens recept van Apotheker Dumont AKKER.CACHETS en kleermakers (alleen in Johannes burg) mogen hieronder genoemd worden. Horlogemakers en goud- en zilversmeden hebben eveneens, on der de gegeven omstandigheden, goede vooruitzichten alsmede ver pleegsters (gediplomeerd, tweetalig). Bovenstaande mededeelingen zijn zeer algemeen en niet zonder meer op ieder individueel geval toe te passen. Men raadplege in elk afzon derlijk geval de Nederlandsch Zuid- Afrikaansche Vereeniging, Keizers gracht 141, Amsterdam, welke ge regeld inlichtingen uit Zuid-Afrika ontvangt. Nadere inlichtingen verstrekt ook de Stichting Landverhuizing Neder land, Bezuidenhoutscheweg 97, Den Haag. Men schrijft aan de N. R. Crt. uit Brabant: Op Maandag 3 Februari wordt in het op ongeveer 27 K.M. van de Nederlandsche grens gelegen Bel gische stadje Turnhout de groote jaarlijksche paarden- en veulens* markt van Lichtmis gehouden, welke door de paardenhandelaars uit ge heel België wordt bezocht; natuurlijk lachend, dat de lust naar avonturen en de hoop veel geld te verdienen, hem uit zijn Thüringsch geboorte land hadden verdreven. Zijn vader had hem achter den ambtenaars- lessenaar willen vastnagelen. Dat was niet naar zijn zin geweest. 'Hij was de wijde wereld ingegaan en wilde het snel tot iets brengen, want hij had reeds een jonge verloofde thuis, een „prachtmeisje," dat op hem zou wachten. Thuis ging het hem te langzaam met het vooruit komen. Hij was een goed schutter, en toen hij gehoord had, dat men daarmee in Canada, als pelsjager, geluk kon hebben, had hij het handgeld aan genomen. En nu ~was hij hier en verzocht om een terrein, waar er behoorlijk wat te schieten viel, op dat Leni, zijn verloofde, niet te lang op hem behoefde te wachten. Glimlachend knikte Peter Hartau den opgewekten man toe. „Daaraan zal het niet ontbreken. Voor onge veer acht jaar kwam ook zoo'n jonge man naar mij toe, die van zijn ouders was weggeioopen. Hij heet Karl Rittner. Die is nu in Duitschland, en heeft een aardig vermogen ver diend. Hij had een goed terrein. Dat zult gü krijgen, Hölderlin". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1936 | | pagina 1