BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Emigratie naar Zuid-Afrika.
Winnifred de Pelskoningin.
AKKERTJES
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Pcstgiro
Uitgave Koninklijke Drukkerij „Cadsandria" - Breskens
o
FEUILLETON
Zigeunertroepen
aan de Belgische grens.
o—
45ste Jaargang
Dinsdpg 21 januari 1936
Nummer 4104
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1.40.
Franco per post per jaar f 5.00
Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer f 0; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
Het Januari-nummer van het
maandblad „Zuid-Afrika" bevat een
opmerking van Gen. Smuts over de
Immigratie in Zuid-Afrika.
„Zuid-Afrika is thans genaderd
aan het derde stadium van zijn ont
wikkeling. Niemand kan zeggen, wat
dit stadium voor Zuid-Afrika kan
beteekenen. Het zou mij niets ver
wonderen, wanneer aan het eind er
van Zuid-Afrika's blanke bevolking
een getal bereikt zal hebben, dat
niemand van ons kan voorzien. De
vroegere emigratie-landen hebben
hun grenzen gesloten en alleen Zuid
Afrika laat nog nieuwe inkomelingen
toe.
Wel zijn er in de Westersche lan
den velen, die de vleeschpotten van
Egypte prefereeren boven een on
zeker bestaan in Afrika, toch is er
een zeker getal, dat gaarne in Zuid-
Afrika een nieuwe toekomst wil zoe
ken.
Er is echter een groote maar
de naturellen-bevolking maakt toe
lating van het gewone type „land
verhuizer" onmogelijk. Zuid-Afrika
kan niets bieden aan het slag men-
schen, dat in Noord-Amerika met
borden wasschen en bootwerken er
boven op is gekomen.
Gen. Smuts herinnerde verder aan
den tegenzin van een der blanke
rassen in Zuid-Afrika tegen bevorde
ring der immigratie. Velen zien er
geheime bijbedoelingen in teneinde
liet evenwicht tusschen de beide sec
ties te verbreken. Dientengevolge
Kan de regeering practisch gespro
Ken niets doen ter bevordering van
dc immigratie.
Spr. was daarom dankbaar voor
het werk der 1820 Settlers Asso
ciation. Meer en beter kan geen re
geering doen. Zij is onpartijdig en
oefent een zekere selectie uit, die
wel eens te streng is genoemd, doch
die noodig is om ongelukken te
voorkomen.
Gen. Smuts was van oordeel, dat
een gemengde bevolking noodig is.
Op één been kan het land niet
staan en aan rassenzuiverheid zeide
spr. niet te gelooven.
Zuid-Afrika kan nog heel wat men
schen gebruiken, die de binnenland
sche markt kunnen vergrooten voor
tal van artikelen, die thans met ver
22.
Roman van
H. COURTHS-MAHLER
met autorisatie uit het
Duitsch vertaald door
Mevr. J. P. WESSELINK-v. Rossum
0
Nelli Bridge begroette Peter Har-
tau en zijn dochter zeer levendig
in haar Iersche taal en nam met
eenvoudige verbazing Winnifred's
practisch, maar zeer elegant reis
gewaad op.
„O, Miss Winnifred, wat bent u
in dit laatste jaar een mooie jonge
dame geworden. En deze mooie ja
pon? Is dit de laatste mode in Mon
treal? Ik moet mij een nieuwe ja
pon aanschaffen, die moet dezen
snit hebben,'' zei zij met stralende
oogen.
Winnifred lachte. „Ik heb een
nieuwe japon voor u meegebracht,
Mrs. Bridge, die nog veel moderner
is, en ook een hoed. Ik hoop, dat
mijn keus naa,r uw zin zal zijn,"
zei zij met haar innemende vriende
lijkheid.
lies naar het buitenland moeten wor
den uitgevoerd. Op die manier wordt
tevens de vrees voor het zwarte ge
vaar gebannen.
Een immigrant helpt niet alleen
zich zelf door zich in Zuid-Afrika
een gelukkig bestaan te verschaffen,
maar hij versterkt Zuid-Afrika's blan
ke beschaving en maakt het mogelijk
haar roeping onder de zwarte be
volking uit te voeren.
Het werk der vereeniging is daar
om wellicht de grootste dienst, die
men Zuid-Afrika in dit stadium kan
bewijzen.
Aldus een van de meest vooraan
staande leden van Zuid-Afrika's re
geering".
Het maandblad Zuid-Afrika" tee
kent daarbij aan, dat Nederland niet
mag achterblijven en dat nog nim
mer de omstandigheden zoo zijn ge
weest dat Neder'andsche jongelieden
zooveel beter kansen in Zuid-Afrika
hebben dan in Nederland of elders.
„Nog nooit is er zoo'n voordeelig
verschil in vooruitzichten geweest ten
gunste van Zuid-Afrika dan thans".
Het blad vraagt dan ook:
„Waarom blijft Nederlands kapi
taal achter om de mogelijkheden in
Zuid-Afrika te beproeven, waarom
durven slechts zeer weinigen met
bescheiden middelen iets te begin
nen in het land, dat de aandacht van
de heele wereld op zich heeft weten
te vestigen en dat met zijn enorme
minerale rijkdommen, zijn gunstig
klimaat en uitzonderlijke ligging zul
ke enorme voordeelen kan bieden
aan den man met ondernemings
lust, vakbekwaamheid en, desnoods,
bescheiden middelen? Waarom de
kinderen niet een eind op streek
te helpen, door zelf te gaan wonen
in het land, dat nog wèl vooruitzich
ten biedt en waar ze in alle mogelijke
beroepen kunnen worden opgeleid?
Reeds eerder en vaker is in deze
kolommen er op gewezen, dat hoe
goed Nederlandsche diploma's en
graden in het algemeen mogen zijn,
2ij toch voor Zuid-Afrika weinig be
teekenen. Men kent ze niet en erkent
ze niet. Aan den anderen kant zijn
na een opleiding in Zuid-Afrika tal
van moeilijkheden als acciimatisee
ren, de eisch van een driejarig ver
blijf in Zuid-Afrika ais voorwaarde
voor een benoeming in staatsdienst,
voor een groot deel overwonnen
In een ingezonden stuk in de Cape
Times dringt een inzender er op
aan, dat het Publiciteits Bureau in
Mrs. Bridge sloeg verheugd de
handen ineen: „O, wat bent u goedl
Indien het de nieuwste mode is, zal
het mij zeker bevallen".
„Het nieuwste wat er te krijgen
was," verzekerde Winni lachend
De kamenier, de knecht en Mr.
Bridge brachten intusschen de baga
ge in huis.
Peter Hartau bracht nu zijn doch
ter over de veranda in de gezellig
ingerichte vestibule van het bosch
huis.
Het geheele huis blonk als een
spiegel, daar had Nelli Bridge voor
gezorgd. En uit de keuken kwam
een heerlijke geur, die den eetlust
opwekte.
Na tafel pakte Winnifred met haar
kamenier Harriet haar koffers uit
en richtte zich gezellig in. Behalv
de woonkamer en eetkamer waren
er zoowel voor Winni als voor haar
vader twee kamers, voor persoon
lijk gebruik, beschikbaar. De dienst
bodenkamers lagen op de kleine bo
venverdieping. De keuken bevond
zich achter de vestibule naast de
badkamer.
Ondertiftschen ging Peter Har
tau naar de cantine. In de cantine
en voor het blokhuis op de houten
banken zaten de nieuw aangestelde
pelsjagers. Toen Peter Hartau ver
Londen meer aandacht zal wijden
aan het bevorderen van immigratie.
Hij denkt speciaal aan Britten, die
een tropische carrière achter den
rug hebben en zich in Zuid-Afrika
zouden kunnen vestigen.
Zooals hij denken er meer en het
idee op zich zelf is zeker de moeite
waard. Maar waarom zouden het al
leen Britten moeten zijn?
Den Haag is een mooie stad en
het is ongetwijfeld „leuk" er allerlei
kennissen te ontmoeten en weer te
ontmoeten, die men daarginds in
,den Oost" gemaakt heeft. Maar
dan? Welke vooruitzichten heeft het
jonge geslacht hier in Holland of in
Indië? En daarom: Waarom het
niet eens in Zuid-Afrika gepro
beerd?"
Textielnijverheid.
Uit een ingezonden stuk uit Jo
hannesburg blijkt, dat er in Zuid-
Afrika reeds zeer kapitaalkrachtige
combinaties bestaan, welke het op
richten van een textielbedrijf buiten
hen om een riskante onderneming
zou maken.
Er zijn dus allerlei bezwaren tegen
het oprichten van een textielfabriek.
Bouwvakken.
Uit een ander bericht blijkt, dat de
buitengewone drukte in de bouwbe
drijven speciaal aan den Witwaters-
rand nog onverminderd voortduurt.
Het blad schrijft:
„In 1934 werden 7098bouwplannen
ingediend ter waarde van L 5.920.929
In elf maandett van 1935 werden
daarentegen reeds ingediend 7.986
plannen in et een waarde van
5.964.070. Gedurende de eerste
week van December werden inge
diend bouwplannen met een waarde
van 282.0C0.-, zoodat de £6.000.000
dit jaar gemakkelijk zal worden
overschreden.
Men is van plan in Johannesburg
het nieuwe gebouw van den draad
loozen omroep te vestigen. Het zal
een bouwwerk van zeven verdiepin
gen zijn, te bouwen door de „African
Consolidated investment Corpora
don," aan de Fox-, Commissioner-,
Troye- en Delverstraat. De kosten
zullen 157.000.- bedragen.
Bovenstaand bericht zullen som
migen niet in overeenstemming ach
ten met den maatregel die de Neder-
landsch Zuid-Afrikaansche Vereeni
ging nu ruim een maand geleden
heeft moeten nemen, n.l. door geen
nieuwe aanvragen om bemiddeling
van timmerlieden en metselaars aan
scheen, drongen zij zich allen naar
hem toe. Een groote, forsch ge
bouwde man, John Peil genaamd
de leider der expeditie, deelde Pe
ter Hartau mede, dat het hem niet
mogelijk was geweest, op den vast-
gestelden termijn het benoodigd aan
tal pelsjagers aan te stellen. „Vijf
tien mannen ontbreken nog, Mr.
Hartau, maar die denkt Harry Trail-
le op zijn laatst over acht dagen
nog hier te brengen. Hij is voor dit
doel in Montreal achtergebleven,
besloot hij zijn mededeeling.
Peter Hartau knikte. Zijn oogen
richtten zich met een scherpen blik
op de nieuwe jagers. Er waren er
ongeveer dertig. Vermetel uitziende
mannen waren er onder, maar ook
stille lieden in wier oogen men een
droef lot las, wien men kon aan
zien, dat zij slechts naar hier waren
gedreven door het harde moeten of
den bitteren levensstrijd. Peter Har
tau had zich een groote menschen
kennis eigen gemaakt en het viel
hem niet moeilijk, onder deze men
schen te ontdekken, wie te vertrou
wen schenen en hen, die men niet
onvoorwaardelijk vertrouwen kon.
Volgens hun nationaliteit waren het
Ieren, Engelschen en in Canada in-
heemsch geworden Fransche kleur
lingen. Tot zijn vreugde vond hij
te nemen. Als er nog steeds zooveel
gebouwd wordt, waarom de emigra
tie dan stopgezet, hebben velen zich
afgevraagd.
Om te beginnen is de formuleering
van die vraag niet juist. De emigra
tie is niet stopgezet. Integendeel,
doch tengevolge van overmatig groot
aanbod moest, rekening houdende
met een ernstige waarschuwing uit
Zuid-Afrika, de bemiddeling worden
opgeschort. Er vertrekken nog ge
regeld bouwvakarbeiders, ook tim
merlieden en metselaars, naar Zuid-
Afrika in de goede verwachting daar
werk te zullen vinden. Anderen zul
len hen naar het zich laat aanzien
t.z.t. volgen. Ieder die eveneens het
voornemen daartoe koestert, dient
zich tijdig aan te melden aan het
secretariaat van de Ned. Zuid-Afri
kaansche Vereeniging, Keizersgracht
141, Amsterdam, daar de aanvragen
in volgorde van binnenkomst worden
behandeld. Het is reeds eenige ma
len voorgekomen, dat timmerlieden
zich geheel op een spoedig veigrek
hadden voorbereid en eerst bij het
voltooien daarvan zich meldden. Zij
moeten nu, tot hun teleurstelling,
nog geruimen tijd wachten. Het is
echter overbodig zich aan te melden,
wanneer men niet in staat is aan
te toonen:
a. dat men goed vakman is (met
als minstens 5 jaar practijk);
b. dat men beschikt over voldoen
de middelen (tenminste f 600.- in
contanten, alsmede zekerheid voor
een bedrag van 100.-).
Ook voor andere bouwvakarbei
ders wordt de werkgelegenheid gun
stig beoordeeld. Hiervan zijn in de
eerste plaats te noemen: stucadoors
mits het prima vaklieden zijn,
die de onvermijdelijke eerste teleur
stellingen kunnen dragen, tegelzet
ters, betonwerkers, metselaars enz.
Ook hebben bouwkundigen tot nu
toe allen plaats gevonden.
In de metaalindustrie is eveneens
kans. Bankwerkers, draaiers, las-
schers, gieters en vormers, zullen in
de eerste plaats daarvan kunnen pro-
fiteeren. Ook meer theoretisch on
derlegden als werktuigkundigen en
werktuigkundige teekenaars zijn tot
nu toe geslaagd.
Een meer beperkte kans van sla
gen mag voorts aanwezig worden
geacht voor loodgieters, electriciëns
en schilders. Voor eerstgenoemden
gelden speciale voorwaarden. Ook
kappers, banketbakkers, prima koks
dezen keer, wat heel zelden ge
beurde, er twee Duitschers onder.
Deze twee waren in elk opzicht zeer
verschillend. De eene, Ernst Rich
ter geheeten, was een ernstig, geslo
ten persoon en had droeve oogen.
Hij kon ongeveer in het begin van
de veertig zijn. Blijkbaar had hij
veel moeilijkheden achter zich.
De ander heette Hans Hölderlin.
Hij was nog heel jong, nauwelijks
twintig jaar, met een frisch rond
gelaat en vroolijk stralende oogen.
Peter Hartau sprak deze beide
mannen in hun eigen taal aan en
vroeg hun naar allerlei dingen.
Daarbij hoorde hij het volgende:
Ernst Richter was in Duitschland
werkzaam geweest bij de houtvesterij
en had het ongeluk gehad een stroo-
per uit noodweer dood te schieten.
De zoon van dezen strooper had
uit wraak 's nachts de kleine hout
vesterswoning, die uit hout was op
getrokken, in brand gestoken en die
in zoo'n korten tijd in lichte laaie
had gestaan, dat de vrouw en het
zesjarig dochtertje van Richter in
de vlammen waren omgekomen. Dat
had den ongelukkige uit het vader
land gedreven. Hij wilde vergetel
heid zoeken in het Canadeesche oer
woud.
Maar Hans Hölderlin vertelde
Kunt U het wel uitschreeuwen
van pijn bij elke beweging?
Gebruik dan "AKKERTJES".
Niet alleen verdrijven ze de
pijn, maar ook de oorzaak.
Begin vandaag nog, morgen
suit Ge het betreuren al niet
veel vroeger begonnen te zijn.
Ongeëvenaard bij gevatte kou,
Griep, Rheumatische pijnen,
Zenuwpijnen, Hoofdpijn, enz.
Nmdtrlandsch Smaakloos ouwel-omhulsel om
Product 't poeder. Ge proeft daardoor
niets. Ze glijden naar binnen.
Per 12 stuks slechts 52 cent.
Volgens recept van Apotheker Dumont
AKKER.CACHETS
en kleermakers (alleen in Johannes
burg) mogen hieronder genoemd
worden. Horlogemakers en goud- en
zilversmeden hebben eveneens, on
der de gegeven omstandigheden,
goede vooruitzichten alsmede ver
pleegsters (gediplomeerd, tweetalig).
Bovenstaande mededeelingen zijn
zeer algemeen en niet zonder meer
op ieder individueel geval toe te
passen. Men raadplege in elk afzon
derlijk geval de Nederlandsch Zuid-
Afrikaansche Vereeniging, Keizers
gracht 141, Amsterdam, welke ge
regeld inlichtingen uit Zuid-Afrika
ontvangt.
Nadere inlichtingen verstrekt ook
de Stichting Landverhuizing Neder
land, Bezuidenhoutscheweg 97, Den
Haag.
Men schrijft aan de N. R. Crt. uit
Brabant:
Op Maandag 3 Februari wordt
in het op ongeveer 27 K.M. van
de Nederlandsche grens gelegen Bel
gische stadje Turnhout de groote
jaarlijksche paarden- en veulens*
markt van Lichtmis gehouden, welke
door de paardenhandelaars uit ge
heel België wordt bezocht; natuurlijk
lachend, dat de lust naar avonturen
en de hoop veel geld te verdienen,
hem uit zijn Thüringsch geboorte
land hadden verdreven. Zijn vader
had hem achter den ambtenaars-
lessenaar willen vastnagelen. Dat was
niet naar zijn zin geweest. 'Hij was
de wijde wereld ingegaan en wilde
het snel tot iets brengen, want hij
had reeds een jonge verloofde thuis,
een „prachtmeisje," dat op hem zou
wachten. Thuis ging het hem te
langzaam met het vooruit komen.
Hij was een goed schutter, en toen
hij gehoord had, dat men daarmee
in Canada, als pelsjager, geluk kon
hebben, had hij het handgeld aan
genomen. En nu ~was hij hier en
verzocht om een terrein, waar er
behoorlijk wat te schieten viel, op
dat Leni, zijn verloofde, niet te lang
op hem behoefde te wachten.
Glimlachend knikte Peter Hartau
den opgewekten man toe. „Daaraan
zal het niet ontbreken. Voor onge
veer acht jaar kwam ook zoo'n jonge
man naar mij toe, die van zijn ouders
was weggeioopen. Hij heet Karl
Rittner. Die is nu in Duitschland,
en heeft een aardig vermogen ver
diend. Hij had een goed terrein.
Dat zult gü krijgen, Hölderlin".
(Wordt vervolgd).