BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
BLACK
Boy
Winnifred de Pelskoningin,
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro
Uitgave Koninklijke Drukkerij „Cadsandria" - Breskens
3®Tcieeu\e ^roe&e.
FEUILLETON
Provinciaal Nieuws.
45ste Jaargang
Vrijdag 17 Januari 1936
"Nummer 4103
ABONNEMENTSPRIJS-
Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1.40.
Franco per post per jaar I 5.00.
Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
«ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer f0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
0
Gegadigden naar de vacante betrek
king van OMROEPER, worden ver
zocht hun sollicitatie bij B. en W.
in te dienen vóór of op 20 Januari a s.
DE BURGEMEESTER'
Het jaargetijde.
o
't Begint langzamerhand spannend
te worden. Gisteren zijn we een wed
denschap aangegaan. Win ik 't, dan
krijg ik een doosje sigaretten, wint
m'n zuster Truus 't, dan krijgt zij
van mij een plak chocolade. En Va
der heeft gezegd, dat als Truus
wint, hij er nog een zakje bonbons
bij legt. Moeder kan heelemaal niets
zeggen. Die huilt maar, ofschoon
er niets te huilen valt. 't Is maar
de verkoudheid 1
Eigenlijk ben ik van alles de
schuld. Want ik heb die grenzenloo-
ze verkoudheid het huis ingebracht.
Van kantoor, waar mijn collega
Meier mij dag aan dag met nooit
versagende volharding heeft toege-
hoest ien geproest. Toen kreeg ik
't ook te pakken en bestookte op
mijn beurt m'n huisgenooten. Moe
der is in zulke gevallen hulpeloos.
En de verkoudheid heeft haar nu al
een week in z'n klauwen, 't Is droe
vig om aan te zien, want ze is nu
in het „natte stadium".
Toen was Truus aan de beurt.
Bij haar sloeg 't op de keel. Ze
kucht erbarmelijk. Overigens brengt
't weer eens wat afwisseling in het
huiselijk verkoudheidsconcert van
niezen en proesten. En nu hebben
we gewed: krijgt Vader 't ook, of
zal hij er van verschoond blijven?
Ik voor mij ben er van overtuigd,
dat hij er niet aan ontkomt. Maar
Truus zegt, dat mannen, die van
een goed glas wijn houden, minder
vatbaar zijn. Vader voelde weinig
voor onze weddenschap, hij vond 't
harteloos. Geen wonder, dat hij er
een zakje bonbons voor over heeft,
als Truus het wint. Want dan blijft
21.
Roman van
H. COURTHS-MAHLER
met autorisatie uit het
Duitsch vertaald door
Mevr. J. P. WESSELINK-v. Rossum
0
Hij keek zijn kind met grooten
ernst diep in de oogen. „Ik heb het
beproefd, Winni, maar het gingniet.
En al heb ik ook nu veel kennis
verzameld, destijds was dit nog niet
zoo. In elk geval kon ik het ge
leerde nog niet practisch toepassen.
Trouwens verkoos ik toen juist de
eenzaamheid omdat ik iets heel
moeilijks te overwinnen had".
Zij greep zijn hand. „Hadt u een
groot verdriet, vader?"
„Ja, mijn kind, maar daar zullen
wij nu niet over spreken. Dat alles
hoor je eens later, als je ouder bent
en meer ervaring hebt. Het is niets
vroolijks en ik zou je gemoecl er
niet mede willen bezwaren".
Zij leunde haar hoofd tegen zijn
hij er van verschoond.
Als ik Vader nu plagen wil, dan
hol ik, als ik thuiskom met uitge
spreide armen qp hem af. en roep
hem in een bevlieging van over
matige hartelijkheid toe: „Laat me
je omhelzen, ouwe heerl" Dan
vlucht Vader de kamer uit en mop
pert wat over „die gevoelloosheid
van de modeme jeugd" (waartoe ik
mezelf helaas al lang niet meer kan
rekenen). Truus brengt hem dan met
lieve woordjes tot rede. „Wees maar
niet bang, Vader," zegt ze, even
ongewoon hartelijk als mijn mislukte
omhelzing was, „jij en verkoudheid
't is belachelijk I Je moet er niet
eens aan denken I Als er drie van de
familie 't zoo hevig te pakken heb
ben, is 't heusch al welletjes, zou 'k
zoo zeggen I Jij houdt je goed, dat
weet ik zeker. Neem vandaag nog
maar eens een flinke groc als voor
behoedmiddel!" Die geslepenheid
van Truus, daar sta je soms ver
stomd vanl Natuurlijk is ze er an
ders heelemaal niet zoo op gesteld,
dat Vader grocjes drinkt, maar nu
er die bonbons en die chocola achter
zittenI
Vader gaat dus nu een keertje
vaker naar de soos. Als voorbehoed
middel. En wij hokken met z'n
drieën thuis om de kachel en amu
seeren ons met hoesten en niezen
in alle toonaarden. „Je hebt weer
vergeten te gorgelenl" zegt Moeder
tegen Truus, die afschuwelijk blaft,
„en morgen moet Truitje de zakdoe
ken maar weer wasschen, ik heb er
nog maar drie. Den vorigen keer
waren 't er acht en dertig I" En ze
doet er het niezen toe
Een pleidooi voor gratis
veerdiensten in Zeeland
en de Z.-Holl. Eilanden.
o
De Koninklijke Nederlandsche
Toeristenbond A.N.W.B. heeft er in
een adres aan den Minister van Wa
terstaat op gewezen, dat vele eeuwen
lang Noord- en Zuid-Nederland wer
den gescheiden door onze groote
binnenwateren, welke oorzaak waren,
dat niet alleen:
le. het verkeer daarover een groot
oponthoud ondervond, maar boven'
dien
2e. het verkeer een dikwijls niet
onbelangrijk bedrag voor den over
tocht daarvan had te betalen.
schouder en zag naar hem op. 'En
toen vroeg zij zacht: „het ligt hu
ook ver achter u en doet u geen
pijn meer, is het niet waar?"
„Neen, Winni, het doet geen pijn
meer. Het is lang voorbij en over
wonnen. Maar soms, als ik aan
Duitschland denk, geeft het mij nog
een smartelijken schok".
„Daarom heeft u ook altijd nog
een reis naar Duitschland verscho
ven, is het niet zoo?"
„Misschien".
„Zal het u moeilijk vallen met
mij er heen te gaan?"
„Neen, neen, wees zonder zorg.
En nu zullen wij weer over vroo-
lijker dingen spreken. Zie daar
ginds glinstert de baai door de tak
ken. Wij rijden er nu -ruim een uur
langs, daarna gaat het dieper het
bosch in".
„Ik weet het, vader, ik weet nu
al heel precies den weg. Nu komen
wij dadelijk aan de plaats, waar de
drie verschillende naaldboomen zoo
ineengegroeid zijn, dat het lijkt, als
of gr maar één is".
Peter Hartau knikte lachend.
0
Na een rit van drie uur bereikten
zij pas het blokhuis, een lang, laag
gebouw, waaraan éenige schuren en
Als gevolg van den deels voltooi
den, deels onderhanden bouw van
de bruggen over de groote rivieren
mag spoedig worden verwacht, dat
aan dezen toestand volledig een eind
zal komen.
Immers kan niet alleen de voltooi
ing van den bruggenbouw binnen
zeer afzienbaren tijd worden tege
moet gezien, waardoor het hierbo
ven in de eerste plaats genoemde
bezwaar (het oponthoud) automa
tisch komt te vervallen, maar te
vens is door de aanvaarding van
het beginsel, dat het geheele ver
keer gelijkelijk moet betalen voor
alle werken welke voor dat verkeer
noodig zijn, afgezien van de ver
vanging der bestaande veergelden
door tolheffing op te bouwen brug
gen, waardoor ook het in de tweede
plaats genoemde (het financieele)
bezwaar tegen den bestaanden toe
stand zal worden weggenomen.
Er is echter een deel van ons land
en wel met name Zeeland en een
deel van de Zuid-Hollandsche eilan
den, hetwelk èn onderling èn van
het overig deel van ons land is ge
scheiden door breede rivierarmen,
waardoor zoowel aan 3e onderlinge
verbinding als aan die met het vaste
land van Nederland dezelfde be
zwaren verbonden zijn als tot dus
verre aan de verbinding tusschen
Noord en Zuid-Nederland, met het
gevolg, dat de ontwikkeling van de
ze streken in hooge mate wordt be
lemmerd.
Als gevolg van de geografische
gesteldheid kan er niet aan worden
gedacht, de bestaande veren te ver
vangen door vaste bruggen, zoodat,
wat het bezwaar van het oponthoud
betreft, het de Landsregeering prac
tisch niet mogelijk zal zijn, de be
woners dezer streken op gelijke lijn
te brengen met de overige bewoners
van ons land, maar naar de meening
van den A.N.W.B. mag dit voor de
Regeering geen reden zijn om, nu
die verbinding gebrekkig moet blij
ven, nog bovendien de vergoeding
voor het gebruik van die verbinding
te bestendigen en dus ook het bo
vengenoemde financieele bezwaar
niet weg te nemen. Integendeel, er
bestaat nu des te meer reden om het
toch reeds achtergestelde deel van
ons volk althans in dit opzicht tege
moet te komen.
Men blijft ook volkomen in de
lijn van 'de thans gevolgde verkeers-
politiek, welke, naar de meening van
den adressant volkomen terecht de
stallen waren gebouwd. Voor het
blokhuis stonden verschillende tafels
en banken, die in den grond waren
vastgemaakt.
Voor de deur der cantine stond
de oude knecht, die, zoodra hij den
wagen zag komen, naar de deur
van den winkel liep en deze open
trok.
„Mrs. Bridge, ze komen!" riep
hij met luide stem, slechthooren-
den eigen.
Nelli Bridge liep snel door de dui
zend zaken heen, die zij in haar
winkel, te koop had. Hier was alles
wat de pelsjagers noodig hadden,
van een speld tot een bijl, van zout
en suiker tot de lekkerste conserven
toe. En natuurlijk ook likeuren en
wjjnen, die ook in de cantine werden
geschonken. Ook een vaaije goede
rum was steeds voorhanden voor
het maken van meer of minder ster
ke grogs, die niet alleen in den
kouden winter tot verwarming wer
den gedronken, maar in alle jaar
getijden gebruikt werden bij alle mo
gelijke ongesteldheden.
De pelsjagers kwamen na langere
of kortere tusschenruimte, al naar
den afstand van 'hun districten, naar
de cantine, naar Mr. Bridge, om
vellen af te -leveren en voorraden
ZWARE PRUI/VV
EXTRA KWALITEIT
PRODUCT VAN DOUWE EGBERTS TABAKSFABRIEK
meening huldigt van „allen betalen
voor allen," wanneer de kosten van
exploitatie der hierbedoelde veer
diensten, welke vergeleken kunnen
worden met de rente van de (niet)
gebouwde bruggen, worden gebracht
ten laste van de Verkeersfonds (af-
deeling Landwegen) en voor den
overtocht per veer geen kosten 'in
rekening worden gebracht.
Adressant wijst er ten slotte op,
dat er te meer aanleiding zal zijn
om zulks te doen, wanneer het wets
ontwerp wordt aangenomen tot ver
hooging van de benzinebelasting met
Va cent per liter, omdat de te ver
wachten opbrengst van deze heffing
grooter zal zijn dan voor den ver
snelden bruggenbouw noodig is en
deze opbrengst voldoende zal zijn
om daaruit tevens de exploitatie van
de hierbedoelde veren althans ten
deele te financieren.
Op grond van vorenstaande over
wegingen acht de A.N.W.B. het een
eisch van billijkheid tegenover de
bewoners der Zeeuwsche en Zuid-
Hollandsche eilanden, de belang
rijke veerverbindingen tusschen deze
eilanden onderling en met het vaste
land kosteloos te maken en de ex
ploitatiekosten dezer veerdiensten te
brengen ten laste van het Verkeers
fonds (afdeeling Landwegen).
Opdracht aan de Kon. Mij.
De Schelde.
Men schrijft uit Vlissingen:
Met groote vreugde is alhier het
bericht ontvangen over de gunning
van een schip voor de K.P.M. aan
de Kon. Mij. de Schelde en dit te
meer, omdat niet zooals bij de an
dere werven de levering der machi-
op te doen. De vellen werden in
groote, luchtige schuren bewaard,
totdat zij afgehaald en naar de sta
pelplaatsen werden gezonden. Eigen
lijk was dit blokhuis ook weer een
stapelplaats op zichzelf, zooals Peter
Hartau er een aantal had opgericht.
Van het hoofdkantoor in Montreal
werden deze van de tot ruil be
stemde waren voorzien. Daartegen
over werden van hier uit de verza
melde vellen naar Montreal gezon
den om vandaar, nadat zij bereid
waren, op stoombooten te worden
verzonden.
Op het oogenblik was de cantine
van Mr. Bridge zeer druk bezocht.
Een nieuwe expeditie van pelsjagers
was gekomen en hield hier halt,
totdat Peter Hartau hen de verdere
reis zou hebben voorgeschreven.
Mrs. Bridge was, na het verlaten
van haar winkel, snel naar het bosch
huis van Peter Hartau geloopen,
waar zij den Pelskoning en zijn
dochter wilde ontvangen. Zij riep
luid den hardhoorenden knecht nog
eenige woorden toe en deze wenkte,
ten teeken, dat hij het verstaan had.
Hij ging nu het groote vertrek in
de cantine binnen en deelde de aan
wezige pelsjagers mede: „de Pels
koning komt".
nes aan derde moet worden toever
trouwd, maar „onze fabriek" krijgt
het volle pond, en maakt niet al
leen het schip maar ook de machi
nes.- i
Er kan van een groote opleving
worden gesproken, omdat dit nu in
korten tijd 't tweede schip is dat
aan de Schelde wordt gegund, want
ook een vrachtschip voor de Rotter-
damsche Lloyd zal worden ge
bauwd en de afdeeling scheepsbouw
is dus voor geruimen tijd van werk
voorzien. Bovendien zal waarschijn
lijk de bouw van een onderzeeboot
worden opgedragen.
De afdeeling machinebouw heeft
eveneens geruimen tijd werk, nu de
machines voor den „Prinsendam"
daar voor het belangrijkste deel wor
den gemaakt.
De perspectieven voor de Schelde
zijn dus heel wat gunstiger dan in
het voorjaar van 1935 toen er in
de afdeeling scheepsbouw heel wei
nig werk was.
Van de zeer vete werklieden, die
werkloos zijn, zullen in den loop
van het jaar zeker velen een plaatsje
kunnen krijgen.
Het is wel een zeer verheugend
bericht, niet alleen voor Vlissingen
zelf, waar toch vermoedelijk ook uit
andere gemeenten wel meer of min
der personen aan den slag zullen
kunnen komen.
Uitvinding van een Zeeuwsch
chauffeur.
Naar de „Zeeuw" meldt, is het
den chauffeur A. Schipper te Ka-
pelle, gelukt om, na twee jaar zoe
ken een uitvinding te doen op het
gebied van lichtreclame, die vooral
voor groote zaken een enorme be
sparing op het gebruik van electrisch
licht zal bezorgen. De uitvinding
beoogt voornamelijk, van een toestel,
Daarop drongen de meer of min
der avontuurlijk uitziende mannen
naar de deur en de kleine vensters
en wachtten, totdat de wagen voorbij
kwam.
Peter Hartau groette vriendelijk
en ook Winni wenkte de mannen
toe. Mr. Bridge riep den knecht
toe: „waar is Mrs. Bridge?"
Deze wees naar het boschhuis. Mr.
Bridge "knikte tevreden. Hij wist,
dat zijn vrouw alles tot de ontvangst
gereed zou hebben.
Korten tijd daarop hield de wagen
stil voor een idyllisch gelegen bosch
huis, dat, met bloeiende slinger
planten begroeid, in het midden van
een kleine, door het woud omringde
weide lag.
Op de veranda bij de stoep van de
voordeur stond Nelli Bridge in een
heldere linnen japon met een witten
boezelaar voor. Zij was buitenge
woon leelijk, had een verweerd ge
laat met dikke lippen en was grof
gebouwd. Zij kwam uit Ierland,
evenals haar man. In haar leelijk
gelaat deden de vriendelijke, helde
re oogen met hun vroolijke tevre
den uitdrukking aangenaam aan.
Mooie, witte tanden lachten de aan,
gekomenen toe.
(Woedt vorvolgd.)