BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. BLACK Boy Winnifred de Pelskoningin, Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro Uitgave Koninklijke Drukkerij „Cadsandria" - Breskens 3®Tcieeu\e ^roe&e. FEUILLETON Provinciaal Nieuws. 45ste Jaargang Vrijdag 17 Januari 1936 "Nummer 4103 ABONNEMENTSPRIJS- Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1.40. Franco per post per jaar I 5.00. Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling. «ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer f0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) 0 Gegadigden naar de vacante betrek king van OMROEPER, worden ver zocht hun sollicitatie bij B. en W. in te dienen vóór of op 20 Januari a s. DE BURGEMEESTER' Het jaargetijde. o 't Begint langzamerhand spannend te worden. Gisteren zijn we een wed denschap aangegaan. Win ik 't, dan krijg ik een doosje sigaretten, wint m'n zuster Truus 't, dan krijgt zij van mij een plak chocolade. En Va der heeft gezegd, dat als Truus wint, hij er nog een zakje bonbons bij legt. Moeder kan heelemaal niets zeggen. Die huilt maar, ofschoon er niets te huilen valt. 't Is maar de verkoudheid 1 Eigenlijk ben ik van alles de schuld. Want ik heb die grenzenloo- ze verkoudheid het huis ingebracht. Van kantoor, waar mijn collega Meier mij dag aan dag met nooit versagende volharding heeft toege- hoest ien geproest. Toen kreeg ik 't ook te pakken en bestookte op mijn beurt m'n huisgenooten. Moe der is in zulke gevallen hulpeloos. En de verkoudheid heeft haar nu al een week in z'n klauwen, 't Is droe vig om aan te zien, want ze is nu in het „natte stadium". Toen was Truus aan de beurt. Bij haar sloeg 't op de keel. Ze kucht erbarmelijk. Overigens brengt 't weer eens wat afwisseling in het huiselijk verkoudheidsconcert van niezen en proesten. En nu hebben we gewed: krijgt Vader 't ook, of zal hij er van verschoond blijven? Ik voor mij ben er van overtuigd, dat hij er niet aan ontkomt. Maar Truus zegt, dat mannen, die van een goed glas wijn houden, minder vatbaar zijn. Vader voelde weinig voor onze weddenschap, hij vond 't harteloos. Geen wonder, dat hij er een zakje bonbons voor over heeft, als Truus het wint. Want dan blijft 21. Roman van H. COURTHS-MAHLER met autorisatie uit het Duitsch vertaald door Mevr. J. P. WESSELINK-v. Rossum 0 Hij keek zijn kind met grooten ernst diep in de oogen. „Ik heb het beproefd, Winni, maar het gingniet. En al heb ik ook nu veel kennis verzameld, destijds was dit nog niet zoo. In elk geval kon ik het ge leerde nog niet practisch toepassen. Trouwens verkoos ik toen juist de eenzaamheid omdat ik iets heel moeilijks te overwinnen had". Zij greep zijn hand. „Hadt u een groot verdriet, vader?" „Ja, mijn kind, maar daar zullen wij nu niet over spreken. Dat alles hoor je eens later, als je ouder bent en meer ervaring hebt. Het is niets vroolijks en ik zou je gemoecl er niet mede willen bezwaren". Zij leunde haar hoofd tegen zijn hij er van verschoond. Als ik Vader nu plagen wil, dan hol ik, als ik thuiskom met uitge spreide armen qp hem af. en roep hem in een bevlieging van over matige hartelijkheid toe: „Laat me je omhelzen, ouwe heerl" Dan vlucht Vader de kamer uit en mop pert wat over „die gevoelloosheid van de modeme jeugd" (waartoe ik mezelf helaas al lang niet meer kan rekenen). Truus brengt hem dan met lieve woordjes tot rede. „Wees maar niet bang, Vader," zegt ze, even ongewoon hartelijk als mijn mislukte omhelzing was, „jij en verkoudheid 't is belachelijk I Je moet er niet eens aan denken I Als er drie van de familie 't zoo hevig te pakken heb ben, is 't heusch al welletjes, zou 'k zoo zeggen I Jij houdt je goed, dat weet ik zeker. Neem vandaag nog maar eens een flinke groc als voor behoedmiddel!" Die geslepenheid van Truus, daar sta je soms ver stomd vanl Natuurlijk is ze er an ders heelemaal niet zoo op gesteld, dat Vader grocjes drinkt, maar nu er die bonbons en die chocola achter zittenI Vader gaat dus nu een keertje vaker naar de soos. Als voorbehoed middel. En wij hokken met z'n drieën thuis om de kachel en amu seeren ons met hoesten en niezen in alle toonaarden. „Je hebt weer vergeten te gorgelenl" zegt Moeder tegen Truus, die afschuwelijk blaft, „en morgen moet Truitje de zakdoe ken maar weer wasschen, ik heb er nog maar drie. Den vorigen keer waren 't er acht en dertig I" En ze doet er het niezen toe Een pleidooi voor gratis veerdiensten in Zeeland en de Z.-Holl. Eilanden. o De Koninklijke Nederlandsche Toeristenbond A.N.W.B. heeft er in een adres aan den Minister van Wa terstaat op gewezen, dat vele eeuwen lang Noord- en Zuid-Nederland wer den gescheiden door onze groote binnenwateren, welke oorzaak waren, dat niet alleen: le. het verkeer daarover een groot oponthoud ondervond, maar boven' dien 2e. het verkeer een dikwijls niet onbelangrijk bedrag voor den over tocht daarvan had te betalen. schouder en zag naar hem op. 'En toen vroeg zij zacht: „het ligt hu ook ver achter u en doet u geen pijn meer, is het niet waar?" „Neen, Winni, het doet geen pijn meer. Het is lang voorbij en over wonnen. Maar soms, als ik aan Duitschland denk, geeft het mij nog een smartelijken schok". „Daarom heeft u ook altijd nog een reis naar Duitschland verscho ven, is het niet zoo?" „Misschien". „Zal het u moeilijk vallen met mij er heen te gaan?" „Neen, neen, wees zonder zorg. En nu zullen wij weer over vroo- lijker dingen spreken. Zie daar ginds glinstert de baai door de tak ken. Wij rijden er nu -ruim een uur langs, daarna gaat het dieper het bosch in". „Ik weet het, vader, ik weet nu al heel precies den weg. Nu komen wij dadelijk aan de plaats, waar de drie verschillende naaldboomen zoo ineengegroeid zijn, dat het lijkt, als of gr maar één is". Peter Hartau knikte lachend. 0 Na een rit van drie uur bereikten zij pas het blokhuis, een lang, laag gebouw, waaraan éenige schuren en Als gevolg van den deels voltooi den, deels onderhanden bouw van de bruggen over de groote rivieren mag spoedig worden verwacht, dat aan dezen toestand volledig een eind zal komen. Immers kan niet alleen de voltooi ing van den bruggenbouw binnen zeer afzienbaren tijd worden tege moet gezien, waardoor het hierbo ven in de eerste plaats genoemde bezwaar (het oponthoud) automa tisch komt te vervallen, maar te vens is door de aanvaarding van het beginsel, dat het geheele ver keer gelijkelijk moet betalen voor alle werken welke voor dat verkeer noodig zijn, afgezien van de ver vanging der bestaande veergelden door tolheffing op te bouwen brug gen, waardoor ook het in de tweede plaats genoemde (het financieele) bezwaar tegen den bestaanden toe stand zal worden weggenomen. Er is echter een deel van ons land en wel met name Zeeland en een deel van de Zuid-Hollandsche eilan den, hetwelk èn onderling èn van het overig deel van ons land is ge scheiden door breede rivierarmen, waardoor zoowel aan 3e onderlinge verbinding als aan die met het vaste land van Nederland dezelfde be zwaren verbonden zijn als tot dus verre aan de verbinding tusschen Noord en Zuid-Nederland, met het gevolg, dat de ontwikkeling van de ze streken in hooge mate wordt be lemmerd. Als gevolg van de geografische gesteldheid kan er niet aan worden gedacht, de bestaande veren te ver vangen door vaste bruggen, zoodat, wat het bezwaar van het oponthoud betreft, het de Landsregeering prac tisch niet mogelijk zal zijn, de be woners dezer streken op gelijke lijn te brengen met de overige bewoners van ons land, maar naar de meening van den A.N.W.B. mag dit voor de Regeering geen reden zijn om, nu die verbinding gebrekkig moet blij ven, nog bovendien de vergoeding voor het gebruik van die verbinding te bestendigen en dus ook het bo vengenoemde financieele bezwaar niet weg te nemen. Integendeel, er bestaat nu des te meer reden om het toch reeds achtergestelde deel van ons volk althans in dit opzicht tege moet te komen. Men blijft ook volkomen in de lijn van 'de thans gevolgde verkeers- politiek, welke, naar de meening van den adressant volkomen terecht de stallen waren gebouwd. Voor het blokhuis stonden verschillende tafels en banken, die in den grond waren vastgemaakt. Voor de deur der cantine stond de oude knecht, die, zoodra hij den wagen zag komen, naar de deur van den winkel liep en deze open trok. „Mrs. Bridge, ze komen!" riep hij met luide stem, slechthooren- den eigen. Nelli Bridge liep snel door de dui zend zaken heen, die zij in haar winkel, te koop had. Hier was alles wat de pelsjagers noodig hadden, van een speld tot een bijl, van zout en suiker tot de lekkerste conserven toe. En natuurlijk ook likeuren en wjjnen, die ook in de cantine werden geschonken. Ook een vaaije goede rum was steeds voorhanden voor het maken van meer of minder ster ke grogs, die niet alleen in den kouden winter tot verwarming wer den gedronken, maar in alle jaar getijden gebruikt werden bij alle mo gelijke ongesteldheden. De pelsjagers kwamen na langere of kortere tusschenruimte, al naar den afstand van 'hun districten, naar de cantine, naar Mr. Bridge, om vellen af te -leveren en voorraden ZWARE PRUI/VV EXTRA KWALITEIT PRODUCT VAN DOUWE EGBERTS TABAKSFABRIEK meening huldigt van „allen betalen voor allen," wanneer de kosten van exploitatie der hierbedoelde veer diensten, welke vergeleken kunnen worden met de rente van de (niet) gebouwde bruggen, worden gebracht ten laste van de Verkeersfonds (af- deeling Landwegen) en voor den overtocht per veer geen kosten 'in rekening worden gebracht. Adressant wijst er ten slotte op, dat er te meer aanleiding zal zijn om zulks te doen, wanneer het wets ontwerp wordt aangenomen tot ver hooging van de benzinebelasting met Va cent per liter, omdat de te ver wachten opbrengst van deze heffing grooter zal zijn dan voor den ver snelden bruggenbouw noodig is en deze opbrengst voldoende zal zijn om daaruit tevens de exploitatie van de hierbedoelde veren althans ten deele te financieren. Op grond van vorenstaande over wegingen acht de A.N.W.B. het een eisch van billijkheid tegenover de bewoners der Zeeuwsche en Zuid- Hollandsche eilanden, de belang rijke veerverbindingen tusschen deze eilanden onderling en met het vaste land kosteloos te maken en de ex ploitatiekosten dezer veerdiensten te brengen ten laste van het Verkeers fonds (afdeeling Landwegen). Opdracht aan de Kon. Mij. De Schelde. Men schrijft uit Vlissingen: Met groote vreugde is alhier het bericht ontvangen over de gunning van een schip voor de K.P.M. aan de Kon. Mij. de Schelde en dit te meer, omdat niet zooals bij de an dere werven de levering der machi- op te doen. De vellen werden in groote, luchtige schuren bewaard, totdat zij afgehaald en naar de sta pelplaatsen werden gezonden. Eigen lijk was dit blokhuis ook weer een stapelplaats op zichzelf, zooals Peter Hartau er een aantal had opgericht. Van het hoofdkantoor in Montreal werden deze van de tot ruil be stemde waren voorzien. Daartegen over werden van hier uit de verza melde vellen naar Montreal gezon den om vandaar, nadat zij bereid waren, op stoombooten te worden verzonden. Op het oogenblik was de cantine van Mr. Bridge zeer druk bezocht. Een nieuwe expeditie van pelsjagers was gekomen en hield hier halt, totdat Peter Hartau hen de verdere reis zou hebben voorgeschreven. Mrs. Bridge was, na het verlaten van haar winkel, snel naar het bosch huis van Peter Hartau geloopen, waar zij den Pelskoning en zijn dochter wilde ontvangen. Zij riep luid den hardhoorenden knecht nog eenige woorden toe en deze wenkte, ten teeken, dat hij het verstaan had. Hij ging nu het groote vertrek in de cantine binnen en deelde de aan wezige pelsjagers mede: „de Pels koning komt". nes aan derde moet worden toever trouwd, maar „onze fabriek" krijgt het volle pond, en maakt niet al leen het schip maar ook de machi nes.- i Er kan van een groote opleving worden gesproken, omdat dit nu in korten tijd 't tweede schip is dat aan de Schelde wordt gegund, want ook een vrachtschip voor de Rotter- damsche Lloyd zal worden ge bauwd en de afdeeling scheepsbouw is dus voor geruimen tijd van werk voorzien. Bovendien zal waarschijn lijk de bouw van een onderzeeboot worden opgedragen. De afdeeling machinebouw heeft eveneens geruimen tijd werk, nu de machines voor den „Prinsendam" daar voor het belangrijkste deel wor den gemaakt. De perspectieven voor de Schelde zijn dus heel wat gunstiger dan in het voorjaar van 1935 toen er in de afdeeling scheepsbouw heel wei nig werk was. Van de zeer vete werklieden, die werkloos zijn, zullen in den loop van het jaar zeker velen een plaatsje kunnen krijgen. Het is wel een zeer verheugend bericht, niet alleen voor Vlissingen zelf, waar toch vermoedelijk ook uit andere gemeenten wel meer of min der personen aan den slag zullen kunnen komen. Uitvinding van een Zeeuwsch chauffeur. Naar de „Zeeuw" meldt, is het den chauffeur A. Schipper te Ka- pelle, gelukt om, na twee jaar zoe ken een uitvinding te doen op het gebied van lichtreclame, die vooral voor groote zaken een enorme be sparing op het gebruik van electrisch licht zal bezorgen. De uitvinding beoogt voornamelijk, van een toestel, Daarop drongen de meer of min der avontuurlijk uitziende mannen naar de deur en de kleine vensters en wachtten, totdat de wagen voorbij kwam. Peter Hartau groette vriendelijk en ook Winni wenkte de mannen toe. Mr. Bridge riep den knecht toe: „waar is Mrs. Bridge?" Deze wees naar het boschhuis. Mr. Bridge "knikte tevreden. Hij wist, dat zijn vrouw alles tot de ontvangst gereed zou hebben. Korten tijd daarop hield de wagen stil voor een idyllisch gelegen bosch huis, dat, met bloeiende slinger planten begroeid, in het midden van een kleine, door het woud omringde weide lag. Op de veranda bij de stoep van de voordeur stond Nelli Bridge in een heldere linnen japon met een witten boezelaar voor. Zij was buitenge woon leelijk, had een verweerd ge laat met dikke lippen en was grof gebouwd. Zij kwam uit Ierland, evenals haar man. In haar leelijk gelaat deden de vriendelijke, helde re oogen met hun vroolijke tevre den uitdrukking aangenaam aan. Mooie, witte tanden lachten de aan, gekomenen toe. (Woedt vorvolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1936 | | pagina 1