BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. 0. Winnifred de Pelskoningin Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave Koninklijke^Drukkerij^„Cadsandria" - Breskens FEU1LLETON 2ESPRONG1Ü HANDEN en LIPPEN AKKER'S ORIGINEEL TEM INZAGE KLOOSTERBALSEM 45ste Jaargang Dinsdag 7 Januari 1936 Nummer 4100 ABONNEMENTSPRIJS m Per drie maanden 1.25 Buiten Breskens per drie maanden I 1 40 Franco per post per jaar I 5.00 Buitenland per jaar I 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer 0; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels t 0.40 (bij vooruitbetaling) De ontwikkeling van het Internationale Economische leven in 1936. o Als men thans het afgeloopen jaar eens overziet en de economische toe stand beoordeelt, komt onwillekeurig de wensch op, in de eerste plaats de voorwaarden te verbeteren voor de warenuitwisseling tusschen de lan den onderling. Die verbeteringen dringen zich als het ware óp; welis waar is de economische toestand der wereld het laatste jaar niet achter uitgegaan, doch van een opleving op het gebied der handel op het buitenland is nog niets, doch ook hoegenaamd niets te bespeuren! Daarom zou ik in de eerste plaats willen eischen: „Uitvoer en nóg eens uitvoer ISlechts een vergrooting van den uitvoer, die immers tevens de invoer van een ander land is, kan tot welvaart van alle landen leiden! Slechts wanneer wij de oorzaken van dit verval der wereldhandelsbe trekkingen aangrijpen, zal het moge lijk zijn vorderingen te maken. De oorlog heeft heel de wereld verarmd en geweldige sommen vernietigd. Zooals ik reeds meer heb gezegd en waarop ik steeds weer opnieuw den nadruk leg; berust het verval van de warenuitwisseling tusschen de volkeren op een volmaakt ver keerde schuldenpolitiëk gedurende en na den oorlog I Nog steeds zijn de interne schulden der geallieerden niet afgedaan en daardoor is het credietgebouw der wereld een wan kel bouwwerk geworden; het zal niet eerder stevig gefundeerd raken, dan wanneer die schreden zijn gedaan die noodig zijn voor een algeheele wederopbouw. Als men elkaar geen crediet meer geeft, d.w.z. elkaar niet vertrouwt, wordt een bloeiende wa renuitwisseling tusschen de volkeren, zooals te wenschen zou zijn, nooit meer verkregen. Dit vertrouwen kan echter niet bestaan of groeien, als er tusschen de volken enorme be talingsverplichtingen bestaan, die tóch niet voldaan kunnen worden I Het is prettig te vernemen, dat de stemmen steeds duidelijker wor den, die stabiliseering van de dek kingen eischen! Dót is een basis voor den wederopbouw der wereld handel. Natuurlijk kan zoo'n stabili seering nooit eenzijdig zijn; men moet gezamelijk de daarmede ver bonden problemen aanpakken en on- 18. Roman van H. COURTHS-MAHLER met autorisatie uit het Duitsch vertaald door Mevr. J. P. WESSELINK-v. Rossum 0 Ik heb veel van hem geleerd, of schoon ik hem slechts zelden heb gezien. Hij is een geboren Duitscher. Hartau kan altijd flinke jagers ge bruiken, hij bezit groote wouden. Bij je aankomst is het nóg zomer in Canada. De voornaamste jachten hebben in den winter plaats. Die is lang en streng en dan hebben de dieren de beste pels. Als jager geniet men. Er zijn heel veel pels dieren. Het is wel een beetje koud, maar daar went men gauw aan als men jong en gezond is. Eenige ja ren houd je het zeker uit, en dan heb je zooveel verdiend, dat je iets anders kunt beginnen". Salten knikte. „Onze ontmoeting is voor mij een beschikking van het der den voet loopenl Op één plaats moet men met vereende krachten de circulus vitiosus verbreken. Die dekkingsstabilisatie moet gelijken tred houden met een opruiming on der de handelshindernissen. Dat daarbij de schulden der landen gron dig geregeld moeten worden, spreekt vanzelf. De Internationale Kamer van koophandel, die nooit den strijd te gen die handelshindernissen moe ge worden is in den loop der laatste jaren, heeft altijd reeds gehamerd op internationale samenwerking, ten einde met vereende krachten een bloeiende warenuitwisseling tot stand te brengen. Dat dit doel niet geheel en al bereikt kon worden is daar aan gelegen, dat deze taak niet aan de Kamer past. doch tot de plichten van de regeeringen behot rt. De politi ci, de diplomaten, dat zijn de man nen die eerst de politieke voorwaar den moeten scheppen en daarom heeft de internationale Kamer van koophandel ook steeds bij de regee ringen erop aangedrongen, niet te aarzelen en niet toe te zien, dat de handel op het buitenland achteruit gaat en onder het peil van voor den oorlog daalt, doch de handen uit de mouw te steken en te handelen! Enkele maanden geleden heeft men op het laatste congres te Parijs be sloten om het niet bij eischen en oproepen te laten, doch zélf aan te pakken en het werk te verrichten, dat noodig is om eindelijk te ko men tot stabiliseering en warenuit wisseling. In samenwerking met de Carnegie-stichting heeft men een commissie benoemd, die de kwestie der handelsbetrekkingen tusschen de volken, de mogelijkheid tot groote verlaging der toltarieven en de ver betering der valutapolitiek tusschen de volkeren, zal bestudeeren. Deze commissie zal in de eerste plaats ook de voorwaarden, die noodig zijn om een normaal werkende gouden standaard te scheppen, bestudeeren. De vrede zoowel als de economische opleving zouden beide met een op lossing gebaat zijn, meent de com missie. Europeanen „past op uw saeck! o Het jongste communistische op roer in Brazilië heeft weer eens aan lot ik ga naar Canada morgen reeds". „Vertrekt er morgen een boot?' „Ja naar Montreal". „Dus een rechtstreeksche verbin ding. Ik wensch je geluk op je reis". „Ik dank je hartelijk voor je raad". „Dat is niet de moeite waard ik zal blij zijn, als het blijkt, dat mijn raad goed geweest is". Zij praatten over allerlei, totdat het voor Rittner tijd werd, naar het station te gaan. Hij wilde heden nog naar Hannover vertrekken. „Wil je mij het genoegen doen, Karl, een dezer dagen naar mijn moeder toe te gaan, om haar te zeggen, dat ik mij ingescheept heb naar Montreal en bij den Pelskoning Hartau zal beproeven een aanstelling als pelsjager te krijgen? Zij zal zich dan wat geruster voelen. En stel haar mijn toekomstige werkkring wat rooskleuriger voor, dan die in wer kelijkheid is, om haar niet onnoodig bezorgd te maken". „Daar zal ik aan denken, Ru- dolf. Ik weet toch dat moeders hun zoons altijd een beetje willen koesteren. Als ik aan het terugzien met mijn moeder denk zeg dan krijg ik het bijna te kwaad. heel de wereld getoond, dat de 3de Internationale, ondanks alle misluk kingen, die reeds op haar rekening staan, het spel nog lang niet heeft opgegeven, doch haar gevaarlijke on- dermijningsarbeid onvermoeid voort zet! Daarbij kan men steeds weer vaststellen, dat er geen enkel ge bied op heel den aardbol is, dat niet door geheime, communistische agen ten en agitatoren wordt bewerkt en ondermijnd! Ook het feit, dat op het Europeesche continent in den laat- sten tijd, vooral sedert de nationaal- socialisten in Duitschland de machj: in handen genomen hebben geen groote communistische actie meer gevoerd wordt, mag ons niet in slaap wiegen; ook hier in Europa gaat de ondergravingsarbeid ongestoord voort I In het kader van de Europeesche sectie der 11 Ide Internationale neemt het Zuid-Oosten van Europa een bijzondere plaats in; want hier wordt uit alle macht de politieke spanning, die tusschen de verschillende Oost- Europeesche staten bestaat, ten nutte gemaakt voor de Communistische zaakl Het opvallendste is tegen woordig de actie in Tsjecho-Slo- wakije. Daar is de Communistische ondermijningsactie reeds duidelijk te bespeuren voor een oirmerkzaam toe schouwer. Vooral het Tsjechisch- Russische vriendschapsverdrag wordt gebruikt om een onbeperkte Com munistische propaganda te voeren! Geen dag verstrijkt, fvaarop niet een klacht binnenkomt over de een of andere Communistische rede in een kazeme of over de verspreiding van destructieve vlugschvitfen. Den nra* druk legt de roode propaganda daar bij in de eerste plaats op de be werking van het leger. Sinds den Praagschen katholiekendag van den zomer moet men zelfs tot zijn groote verbazing waarnemen, dat ook de katholieke kerk in Tsjecho-Slowa- kije geen stelling meer neemt tegen de Communistische actieal keurt men die ook niet goed. Het gaat hier om een ernstig gevaar voor heel Europa, want welke gevolgen zou zoo'n Communistische cel in het midden van het verdeelde Zuid- Oost-Europa hebben!? Dit gevaar wordt nog vergroot door de nabij heid van Oostenrijk, waar naar een ieder weet reeds tien jaar lang in zekeren zin een 'communistische staat in den staat existeert: Weenen! Het zou volmaakt verkeerd zijn een onvergeeflijke politieke fout Met mijn ouden heer zal ik sneller klaar komen. Die heeft mij met strengheid uit het huis uit het vaderland gedreven. Menigmaal, als ik daarginds door heimwee werd aangegrepen, zoodat ik de tanden op elkaar moest klemmen, om niet uit te barsten in schreien ben ik boos op mijn ouden heer geworden, vooral, als ik aan mijn moeder dacht Maar nu zal ik haar immers te rugzien. Maar daar valt mij wat in ik zal een paar lettertjes voor je schrijven aan den heer Hartau zooiets als een aanbeveling. Dan ben je zeker van een aanstelling". „Ik zal je zeer dankbaar zijn, Karl". Rittner liet zich schrijfgereedschap brengen en schreef eenige regels. Hij deed den brief in een couvert en gaf hem aan Salten. „Zoo mijn beste maar nu is het hoog tijd voor mij. Dus vaarwel en veel geluk!" Zij drukten elkaar krachtig de hand en namen afscheid. Rudolf ging dadelijk naar het kan toor om een plaats te nemen op de stoomboot, die naar Montreal ver trok. Daarna zocht hij het kleine eenvoudige hotel op, waar hij zijn mtrek had genomen. als men aannam, dat het aantal com munisten in Oostenrijk en speciaal in Weenen, sedert de opkomst van de zwarte dictatuur verminderd zou zijn. Integendeel: de verbittering en de haat der linksradicale kringen tegen het heerschende systeem in Oostenrijk zijn den laatsten tijd eer der nog sterker en grooter gewor den I De mogelijkheid is dus vrijwel voor de hand liggend, dat een po ging om een communistische putsch in Oostenrijk te verwekken gevaar lijke gevolgen voor Tsjecho-Slowa- kije zou hebben, om maar niet te spreken van de slechts zwak gefun deerde Oostenrijksche clericale dic tatuur. Terwijl de Ille Internationale in beide genoemde landen in Tsjecho- Slowakije en Oostenrijk reeds lang de beschikking heeft over en kele onwrikbare steunpunten, die het mogelijk maken systematisch verder te werken en te wroeten, zijn de za ken in het overige Zuid-Oosten eenigszins anders gesteld. Hier ziet men nog een zekere primitieve cel- lenbouw, als het ware het eerste stadium van communistische werk zaamheid. Daar het in de bijna uit sluitend agrarische landen in het Zuidoosten van Europa niet gemak kelijk is om een grootscheepsche propaganda te voeren, aangezien het hier haast volkomen *'steld moet worden zonder industrie-arbeiders, die men hier welhaast niet vindt, vordert men hier slechts langzaam. Hier moest de communistische agi tatie zich beperken tot het vormen van kleine cellen, die ieder apart werkend de rustige politieke en economische ontwikkeling van het land moesten onderbreken en storen. In Hongarije echter kon deze on- deraardsche werkzaamheid der Com munisten weinig successen boeken, daar de regeering en de verantwoor- lijke autoriteiten zeldzaam scherp op hun hoede waren en met alle ge strengheid ingrepen, waar zich slechts sporen van het Communisme vertoonden! In Zuid-Slavië zien we hetzelfde hier verstikte de dictatuur van de Zivkovitsj-regeering iedere poging tot oproer in de kiem I Doch sinds generaal Zivkovitsj zich heeft teruggetrokken van het politieke schouwtooneel, en er een zekere ont spanning ontstond in de binnenland- sche orde en politiek, trachtten on middellijk de roode agitatoren hier van partij te trekken. In de eerste plaats wendde men zich hier tot de Hij was 'in diep nadenken ver zonken. Karl Rittner had hem niet ver heeld, dat hij onder de pelsjagers maar zelden een Duitscher zou vin den en dat het meest onbeschaafde menschen, zooal geen avonturiers waren. Maar dat schrikte hem niet af. Hoe harder het lot hem nu aan vatte, des te liever was het hem. Zijn toekomst kon voor hem niet genoeg verschillend zijn van het le ven van een Pruisisch luitenant. Hij wilde trachten te vergeten en een geheel nieuw leven te beginnen. Lui tenant Rudolf Salten was voor de wereld dood de pelsjager Salten zou toonen, dat hij waard was te leven. Het was hem te moede, alsof alles, wat hij in den laatsten tijd beleefd had, ver, ver achter hem lag. Den volgenden morgen begaf hij zich aan boord en voer zijn nieuwe lot tegemoet. Hij klemde de tanden op elkaar, toen de stoomboot zich in beweging zette. 0 Winnifred Hartau reisde met haar vader naar de Hudsonbaai. Alleen de noodzakelijkste bedienden, een kamenier voor Winnifred en een knecht voor Peter Hartau vergezel ELK JAAR OPNIEUW HAD ZIJ Dank zij den KLOOSTERBALSEM heeft zij die nu nooit meer! ,'tWas een gruwelijke last en het deed geweldig zeer. Het bloed stond er al tijd voor. Allerlei huismiddeltjes deed ik er op, het beet geweldig, maar tel kens kwamen de kloven terug. Gewone huid-crêmes hielpen mij evenmin. Maar nu heb ik geen last meer ervan. Nu wrijf ik eiken ochtend en avond Klooster balsem er op. Dat doet géén zeer en de huid is en blijft prachtig glad èn gezond, ook al kom ik met mijn han den vaak in het water. Het was een uitkomst." de j ie .s.jj Geen goud zoo goed" Onovertroffen b(J brand-en snij wonden Ook ongeëvenaard als wrüfmlddel bij Rheiimutiek, spit en pijnlijke spieren Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/a ct. en f 1.04 intelligentie: tot de studenten. Dat is trouwens het kenmerkende van de Communistische arbeid in het Zuid- Oosten: men wendt zich direct tot het intellect, de intellectueele mid denlaag, waaruit men leiders en on derleiders tracht te recruteeren, die dan tot taak krijgen de boeren te bewerken. De meeste studenten zijn immers in deze landen boerenzoons, die hun geestelijk peil verruimd heb ben en zij weten dus het beste, hoe men het boerenvolk moet aanpakken om het te doordringen met de be loften en waarheden(?) van het Com munistische geloof(l)! Enkele weken geleden heeft men in Agram een groote communistische agitatiekem ontdekt, die schijnbaar een geheim centraal-comité voor heel Zuid-Slavic vormde I Een onderzoek maakte uit, dat van Agram uit dra den naar Weenen, Pressburg en Praag liepen, terwijl tevens van hier uit de Communistische cel op de universiteit van Belgrado werd ge leid I Dat in Sofia aan de universi teit het aantal communistische stu denten bijzonder groot is en dat trouwens in heel Bulgarije onder de intellectueelen de communistische den hen. De Pelskoning hield er van ginds in zijn idyllisch boschhuis heel eenvoudig te leven. In de onmiddellijke nabijheid van het boschhuis, slechts enkele minu ten er van verwijderd, bevond zich een tamelijk ruim blokhuis. Dit werd bewoond door Mr. Bridge en Nelli zijn vrouw. Die hielden een s'oort cantine en een winkel, waarin de pelsjagers uit de geheele omgeving hun inkoopen deden, zij namen de ingeleverde vellen in ontvangst, tot dat zij verder gezonden konden wor den. De pelsjagers betaalden de wa ren meestal met bevervellen, want in het Canadeesche woud werd nog veel ruilhandel gedreven. Mr. en Mrs. Bridge hielden in de alwezigheid van den Pelskoning zijn boschhuis in orde. Aan het laatste spoorwegstation wachtte Peter Har tau en zijn dochter een lichte, ge makkelijke wagen, waarin voor ruim acht personen plaats was. In den winter stond den Pelskoning hier ook een groote slede ter beschik king. Wagen en slee waren in het blokhuis gestationeerd en werden voor verschillende doeleinden ge bruikt als Hartau ze niet noodig had. (Wordt vorvolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1936 | | pagina 1