BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. 0.
Winnifred de Pelskoningin
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave Koninklijke^Drukkerij^„Cadsandria" - Breskens
FEU1LLETON
2ESPRONG1Ü
HANDEN en LIPPEN
AKKER'S ORIGINEEL TEM INZAGE
KLOOSTERBALSEM
45ste Jaargang
Dinsdag 7 Januari 1936
Nummer 4100
ABONNEMENTSPRIJS
m
Per drie maanden 1.25 Buiten Breskens per drie maanden I 1 40
Franco per post per jaar I 5.00
Buitenland per jaar I 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer 0; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels t 0.40 (bij vooruitbetaling)
De ontwikkeling van het
Internationale Economische
leven in 1936.
o
Als men thans het afgeloopen jaar
eens overziet en de economische toe
stand beoordeelt, komt onwillekeurig
de wensch op, in de eerste plaats
de voorwaarden te verbeteren voor
de warenuitwisseling tusschen de lan
den onderling. Die verbeteringen
dringen zich als het ware óp; welis
waar is de economische toestand der
wereld het laatste jaar niet achter
uitgegaan, doch van een opleving
op het gebied der handel op het
buitenland is nog niets, doch ook
hoegenaamd niets te bespeuren!
Daarom zou ik in de eerste plaats
willen eischen: „Uitvoer en nóg eens
uitvoer ISlechts een vergrooting van
den uitvoer, die immers tevens de
invoer van een ander land is, kan
tot welvaart van alle landen leiden!
Slechts wanneer wij de oorzaken
van dit verval der wereldhandelsbe
trekkingen aangrijpen, zal het moge
lijk zijn vorderingen te maken. De
oorlog heeft heel de wereld verarmd
en geweldige sommen vernietigd.
Zooals ik reeds meer heb gezegd
en waarop ik steeds weer opnieuw
den nadruk leg; berust het verval
van de warenuitwisseling tusschen
de volkeren op een volmaakt ver
keerde schuldenpolitiëk gedurende
en na den oorlog I Nog steeds zijn
de interne schulden der geallieerden
niet afgedaan en daardoor is het
credietgebouw der wereld een wan
kel bouwwerk geworden; het zal niet
eerder stevig gefundeerd raken, dan
wanneer die schreden zijn gedaan
die noodig zijn voor een algeheele
wederopbouw. Als men elkaar geen
crediet meer geeft, d.w.z. elkaar niet
vertrouwt, wordt een bloeiende wa
renuitwisseling tusschen de volkeren,
zooals te wenschen zou zijn, nooit
meer verkregen. Dit vertrouwen kan
echter niet bestaan of groeien, als
er tusschen de volken enorme be
talingsverplichtingen bestaan, die
tóch niet voldaan kunnen worden I
Het is prettig te vernemen, dat
de stemmen steeds duidelijker wor
den, die stabiliseering van de dek
kingen eischen! Dót is een basis
voor den wederopbouw der wereld
handel. Natuurlijk kan zoo'n stabili
seering nooit eenzijdig zijn; men
moet gezamelijk de daarmede ver
bonden problemen aanpakken en on-
18.
Roman van
H. COURTHS-MAHLER
met autorisatie uit het
Duitsch vertaald door
Mevr. J. P. WESSELINK-v. Rossum
0
Ik heb veel van hem geleerd, of
schoon ik hem slechts zelden heb
gezien. Hij is een geboren Duitscher.
Hartau kan altijd flinke jagers ge
bruiken, hij bezit groote wouden.
Bij je aankomst is het nóg zomer
in Canada. De voornaamste jachten
hebben in den winter plaats. Die
is lang en streng en dan hebben
de dieren de beste pels. Als jager
geniet men. Er zijn heel veel pels
dieren. Het is wel een beetje koud,
maar daar went men gauw aan als
men jong en gezond is. Eenige ja
ren houd je het zeker uit, en dan
heb je zooveel verdiend, dat je iets
anders kunt beginnen".
Salten knikte. „Onze ontmoeting
is voor mij een beschikking van het
der den voet loopenl Op één plaats
moet men met vereende krachten
de circulus vitiosus verbreken. Die
dekkingsstabilisatie moet gelijken
tred houden met een opruiming on
der de handelshindernissen. Dat
daarbij de schulden der landen gron
dig geregeld moeten worden, spreekt
vanzelf.
De Internationale Kamer van
koophandel, die nooit den strijd te
gen die handelshindernissen moe ge
worden is in den loop der laatste
jaren, heeft altijd reeds gehamerd
op internationale samenwerking, ten
einde met vereende krachten een
bloeiende warenuitwisseling tot stand
te brengen. Dat dit doel niet geheel
en al bereikt kon worden is daar
aan gelegen, dat deze taak niet aan
de Kamer past. doch tot de plichten
van de regeeringen behot rt. De politi
ci, de diplomaten, dat zijn de man
nen die eerst de politieke voorwaar
den moeten scheppen en daarom
heeft de internationale Kamer van
koophandel ook steeds bij de regee
ringen erop aangedrongen, niet te
aarzelen en niet toe te zien, dat de
handel op het buitenland achteruit
gaat en onder het peil van voor
den oorlog daalt, doch de handen uit
de mouw te steken en te handelen!
Enkele maanden geleden heeft men
op het laatste congres te Parijs be
sloten om het niet bij eischen en
oproepen te laten, doch zélf aan
te pakken en het werk te verrichten,
dat noodig is om eindelijk te ko
men tot stabiliseering en warenuit
wisseling. In samenwerking met de
Carnegie-stichting heeft men een
commissie benoemd, die de kwestie
der handelsbetrekkingen tusschen de
volken, de mogelijkheid tot groote
verlaging der toltarieven en de ver
betering der valutapolitiek tusschen
de volkeren, zal bestudeeren. Deze
commissie zal in de eerste plaats
ook de voorwaarden, die noodig zijn
om een normaal werkende gouden
standaard te scheppen, bestudeeren.
De vrede zoowel als de economische
opleving zouden beide met een op
lossing gebaat zijn, meent de com
missie.
Europeanen
„past op uw saeck!
o
Het jongste communistische op
roer in Brazilië heeft weer eens aan
lot ik ga naar Canada morgen
reeds".
„Vertrekt er morgen een boot?'
„Ja naar Montreal".
„Dus een rechtstreeksche verbin
ding. Ik wensch je geluk op je reis".
„Ik dank je hartelijk voor je
raad".
„Dat is niet de moeite waard
ik zal blij zijn, als het blijkt, dat
mijn raad goed geweest is".
Zij praatten over allerlei, totdat
het voor Rittner tijd werd, naar het
station te gaan. Hij wilde heden
nog naar Hannover vertrekken.
„Wil je mij het genoegen doen,
Karl, een dezer dagen naar mijn
moeder toe te gaan, om haar te
zeggen, dat ik mij ingescheept heb
naar Montreal en bij den Pelskoning
Hartau zal beproeven een aanstelling
als pelsjager te krijgen? Zij zal zich
dan wat geruster voelen. En stel
haar mijn toekomstige werkkring wat
rooskleuriger voor, dan die in wer
kelijkheid is, om haar niet onnoodig
bezorgd te maken".
„Daar zal ik aan denken, Ru-
dolf. Ik weet toch dat moeders
hun zoons altijd een beetje willen
koesteren. Als ik aan het terugzien
met mijn moeder denk zeg
dan krijg ik het bijna te kwaad.
heel de wereld getoond, dat de 3de
Internationale, ondanks alle misluk
kingen, die reeds op haar rekening
staan, het spel nog lang niet heeft
opgegeven, doch haar gevaarlijke on-
dermijningsarbeid onvermoeid voort
zet! Daarbij kan men steeds weer
vaststellen, dat er geen enkel ge
bied op heel den aardbol is, dat niet
door geheime, communistische agen
ten en agitatoren wordt bewerkt en
ondermijnd! Ook het feit, dat op het
Europeesche continent in den laat-
sten tijd, vooral sedert de nationaal-
socialisten in Duitschland de machj:
in handen genomen hebben geen
groote communistische actie meer
gevoerd wordt, mag ons niet in slaap
wiegen; ook hier in Europa gaat
de ondergravingsarbeid ongestoord
voort I
In het kader van de Europeesche
sectie der 11 Ide Internationale neemt
het Zuid-Oosten van Europa een
bijzondere plaats in; want hier wordt
uit alle macht de politieke spanning,
die tusschen de verschillende Oost-
Europeesche staten bestaat, ten nutte
gemaakt voor de Communistische
zaakl Het opvallendste is tegen
woordig de actie in Tsjecho-Slo-
wakije. Daar is de Communistische
ondermijningsactie reeds duidelijk te
bespeuren voor een oirmerkzaam toe
schouwer. Vooral het Tsjechisch-
Russische vriendschapsverdrag wordt
gebruikt om een onbeperkte Com
munistische propaganda te voeren!
Geen dag verstrijkt, fvaarop niet een
klacht binnenkomt over de een of
andere Communistische rede in een
kazeme of over de verspreiding van
destructieve vlugschvitfen. Den nra*
druk legt de roode propaganda daar
bij in de eerste plaats op de be
werking van het leger. Sinds den
Praagschen katholiekendag van den
zomer moet men zelfs tot zijn groote
verbazing waarnemen, dat ook de
katholieke kerk in Tsjecho-Slowa-
kije geen stelling meer neemt tegen
de Communistische actieal keurt
men die ook niet goed. Het gaat
hier om een ernstig gevaar voor
heel Europa, want welke gevolgen
zou zoo'n Communistische cel in het
midden van het verdeelde Zuid-
Oost-Europa hebben!? Dit gevaar
wordt nog vergroot door de nabij
heid van Oostenrijk, waar naar
een ieder weet reeds tien jaar lang
in zekeren zin een 'communistische
staat in den staat existeert: Weenen!
Het zou volmaakt verkeerd zijn
een onvergeeflijke politieke fout
Met mijn ouden heer zal ik sneller
klaar komen. Die heeft mij met
strengheid uit het huis uit het
vaderland gedreven. Menigmaal, als
ik daarginds door heimwee werd
aangegrepen, zoodat ik de tanden
op elkaar moest klemmen, om niet
uit te barsten in schreien ben ik
boos op mijn ouden heer geworden,
vooral, als ik aan mijn moeder dacht
Maar nu zal ik haar immers te
rugzien. Maar daar valt mij wat
in ik zal een paar lettertjes voor
je schrijven aan den heer Hartau
zooiets als een aanbeveling. Dan ben
je zeker van een aanstelling".
„Ik zal je zeer dankbaar zijn,
Karl".
Rittner liet zich schrijfgereedschap
brengen en schreef eenige regels.
Hij deed den brief in een couvert
en gaf hem aan Salten.
„Zoo mijn beste maar nu is het
hoog tijd voor mij. Dus vaarwel
en veel geluk!"
Zij drukten elkaar krachtig de
hand en namen afscheid.
Rudolf ging dadelijk naar het kan
toor om een plaats te nemen op de
stoomboot, die naar Montreal ver
trok. Daarna zocht hij het kleine
eenvoudige hotel op, waar hij zijn
mtrek had genomen.
als men aannam, dat het aantal com
munisten in Oostenrijk en speciaal
in Weenen, sedert de opkomst van
de zwarte dictatuur verminderd zou
zijn. Integendeel: de verbittering en
de haat der linksradicale kringen
tegen het heerschende systeem in
Oostenrijk zijn den laatsten tijd eer
der nog sterker en grooter gewor
den I De mogelijkheid is dus vrijwel
voor de hand liggend, dat een po
ging om een communistische putsch
in Oostenrijk te verwekken gevaar
lijke gevolgen voor Tsjecho-Slowa-
kije zou hebben, om maar niet te
spreken van de slechts zwak gefun
deerde Oostenrijksche clericale dic
tatuur.
Terwijl de Ille Internationale in
beide genoemde landen in Tsjecho-
Slowakije en Oostenrijk reeds
lang de beschikking heeft over en
kele onwrikbare steunpunten, die het
mogelijk maken systematisch verder
te werken en te wroeten, zijn de za
ken in het overige Zuid-Oosten
eenigszins anders gesteld. Hier ziet
men nog een zekere primitieve cel-
lenbouw, als het ware het eerste
stadium van communistische werk
zaamheid. Daar het in de bijna uit
sluitend agrarische landen in het
Zuidoosten van Europa niet gemak
kelijk is om een grootscheepsche
propaganda te voeren, aangezien het
hier haast volkomen *'steld moet
worden zonder industrie-arbeiders,
die men hier welhaast niet vindt,
vordert men hier slechts langzaam.
Hier moest de communistische agi
tatie zich beperken tot het vormen
van kleine cellen, die ieder apart
werkend de rustige politieke en
economische ontwikkeling van het
land moesten onderbreken en storen.
In Hongarije echter kon deze on-
deraardsche werkzaamheid der Com
munisten weinig successen boeken,
daar de regeering en de verantwoor-
lijke autoriteiten zeldzaam scherp op
hun hoede waren en met alle ge
strengheid ingrepen, waar zich
slechts sporen van het Communisme
vertoonden! In Zuid-Slavië zien we
hetzelfde hier verstikte de dictatuur
van de Zivkovitsj-regeering iedere
poging tot oproer in de kiem I Doch
sinds generaal Zivkovitsj zich heeft
teruggetrokken van het politieke
schouwtooneel, en er een zekere ont
spanning ontstond in de binnenland-
sche orde en politiek, trachtten on
middellijk de roode agitatoren hier
van partij te trekken. In de eerste
plaats wendde men zich hier tot de
Hij was 'in diep nadenken ver
zonken.
Karl Rittner had hem niet ver
heeld, dat hij onder de pelsjagers
maar zelden een Duitscher zou vin
den en dat het meest onbeschaafde
menschen, zooal geen avonturiers
waren. Maar dat schrikte hem niet
af. Hoe harder het lot hem nu aan
vatte, des te liever was het hem.
Zijn toekomst kon voor hem niet
genoeg verschillend zijn van het le
ven van een Pruisisch luitenant. Hij
wilde trachten te vergeten en een
geheel nieuw leven te beginnen. Lui
tenant Rudolf Salten was voor de
wereld dood de pelsjager Salten
zou toonen, dat hij waard was te
leven. Het was hem te moede, alsof
alles, wat hij in den laatsten tijd
beleefd had, ver, ver achter hem
lag.
Den volgenden morgen begaf hij
zich aan boord en voer zijn nieuwe
lot tegemoet. Hij klemde de tanden
op elkaar, toen de stoomboot zich
in beweging zette.
0
Winnifred Hartau reisde met haar
vader naar de Hudsonbaai. Alleen
de noodzakelijkste bedienden, een
kamenier voor Winnifred en een
knecht voor Peter Hartau vergezel
ELK JAAR OPNIEUW HAD ZIJ
Dank zij den KLOOSTERBALSEM
heeft zij die nu nooit meer!
,'tWas een gruwelijke last en het deed
geweldig zeer. Het bloed stond er al
tijd voor. Allerlei huismiddeltjes deed
ik er op, het beet geweldig, maar tel
kens kwamen de kloven terug. Gewone
huid-crêmes hielpen mij evenmin. Maar
nu heb ik geen last meer ervan. Nu
wrijf ik eiken ochtend en avond Klooster
balsem er op. Dat doet géén zeer en
de huid is en blijft prachtig glad èn
gezond, ook al kom ik met mijn han
den vaak in het water. Het was een
uitkomst." de j ie .s.jj
Geen goud zoo goed"
Onovertroffen b(J brand-en snij wonden
Ook ongeëvenaard als wrüfmlddel bij
Rheiimutiek, spit en pijnlijke spieren
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/a ct. en f 1.04
intelligentie: tot de studenten. Dat
is trouwens het kenmerkende van de
Communistische arbeid in het Zuid-
Oosten: men wendt zich direct tot
het intellect, de intellectueele mid
denlaag, waaruit men leiders en on
derleiders tracht te recruteeren, die
dan tot taak krijgen de boeren te
bewerken. De meeste studenten zijn
immers in deze landen boerenzoons,
die hun geestelijk peil verruimd heb
ben en zij weten dus het beste, hoe
men het boerenvolk moet aanpakken
om het te doordringen met de be
loften en waarheden(?) van het Com
munistische geloof(l)!
Enkele weken geleden heeft men
in Agram een groote communistische
agitatiekem ontdekt, die schijnbaar
een geheim centraal-comité voor heel
Zuid-Slavic vormde I Een onderzoek
maakte uit, dat van Agram uit dra
den naar Weenen, Pressburg en
Praag liepen, terwijl tevens van hier
uit de Communistische cel op de
universiteit van Belgrado werd ge
leid I Dat in Sofia aan de universi
teit het aantal communistische stu
denten bijzonder groot is en dat
trouwens in heel Bulgarije onder de
intellectueelen de communistische
den hen. De Pelskoning hield er
van ginds in zijn idyllisch boschhuis
heel eenvoudig te leven.
In de onmiddellijke nabijheid van
het boschhuis, slechts enkele minu
ten er van verwijderd, bevond zich
een tamelijk ruim blokhuis. Dit werd
bewoond door Mr. Bridge en Nelli
zijn vrouw. Die hielden een s'oort
cantine en een winkel, waarin de
pelsjagers uit de geheele omgeving
hun inkoopen deden, zij namen de
ingeleverde vellen in ontvangst, tot
dat zij verder gezonden konden wor
den. De pelsjagers betaalden de wa
ren meestal met bevervellen, want in
het Canadeesche woud werd nog
veel ruilhandel gedreven.
Mr. en Mrs. Bridge hielden in de
alwezigheid van den Pelskoning zijn
boschhuis in orde. Aan het laatste
spoorwegstation wachtte Peter Har
tau en zijn dochter een lichte, ge
makkelijke wagen, waarin voor ruim
acht personen plaats was. In den
winter stond den Pelskoning hier
ook een groote slede ter beschik
king. Wagen en slee waren in het
blokhuis gestationeerd en werden
voor verschillende doeleinden ge
bruikt als Hartau ze niet noodig had.
(Wordt vorvolgd.)