BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. MiCOFFIE «„YSENDYK H CEEL MERK Winnifred de Pelskoningin. Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK, Breskens FEUILLETON Binnenland. Buitenland DIE MEN BUU HEEL LEKKER VINDT 45ste Jaargang Vrijdag 13 December 1935 Nummer 4094 ABONNEMENTSPRIJS Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden 1.40 Franco per post per jaar I 5.00 Buitenland per jaar 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer (0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) Advent bloeit o Neen, het is geen verbeelding! De stad heeft een ander aanzien ge kregen! Het zijn niet alleen de den- neboomen, die op hoeken van straten en op pleinen in groepjes bijeen staan; al zenden ze hun doordrin gende geur ook zóóver in 't rond, dat de brutale benzinelucht er be schaamd voor in een hoekje kruipt. Ook zijn het niet alleen de étalages, de lichtende, stralende uitstallingen vol betooverende Kerstmispracht, die in de wereld der kinderen haast let terlijk den hemel op aarde brengen en een met sterren bezaaid firma ment boven een sprookjeswereld spannen. Neen, de adventsstemming ligt op de gezichten der menschen, die opeens de nuchtere zakelijkheid van het alledaagsche werkleven heb ben vergeten en blijde Kerstgedach ten koesteren. Zou men het den menschen niet kunnen aanzien, als hun gedachten zich om die blijde pool bewegen, aan anderen vreugde te bereiden? Want dat is toch wel wezenlijk ieders gedachte in deze weken voor Kerstmis. In het geschenken geven komt deze gedachte tastbaar tot uit drukking en als de drukke winkel straten zwart van de menschen zien, dan worden deze laatsten allen, al len geleid door dien eenen wensch: het Kerstfeest zoo in te richten, dat het voor hen, die zij liefhebben, een vreugde zal zijn. Warmte en goed heid stralen van de menschen uit, de geheele atmosfeer is een andere geworden dan op de gewone dagen van het jaar. Niet met zichzelf alleen houden zich thans voor een korte poos de gedachten der menschen bezig. De Adventsstemming heeft hen los gemaakt uit zichzelf, heeft hun oog geopend voor hun omgeving en ieder houdt zich bezig met de ge dachten van hen, die hem na staan, tracht hun wenschen en verlangens te raden, om die te vervullen I Dit op zichzelf reeds is een wonder in onze kille, zelfzuchtige wereld. Thans zien wij opeens overal om ons heen hulpvaardigheid, vriende lijkheid als een haast vergeten bloem ontbloeien. Een oud moedertje ziet geen kans het plein met zijn druk verkeersgewoel over te steken. Plot seling voelt zij zich door twee sterke armen omvatten, een man neemt haar op, draagt haar in zijn armen het plein over. „Mijn Moeder heeft 12. Roman van H. COURTHS-MAHLER met autorisatie uit het Duitsch vertaald door Mevr. J. P. WESSELINK-v. Rossum 0 Een uur later liep hij met bleek gelaat naar het station. De revolver had hij zorgvuldig bij zich gestoken. Zijn oogen gleden als om afscheid te nemen over de straten en pleinen, waarover hij zoo dikwijls had ge- loopen. En toen hij in den trein zat en Krigosch met een flauw lachje tot afscheid had toegeknikt, dacht hij herademend: dat ligt nu achter mij voor altijd. 0 Mevrouw Salten was juist bezig in haar huiskamer zelf de snuiste rijen af te stoffen. Dat liet zij nooit aan haar dienstmeisje over, opdat er niets gebroken werd. In het leven van deze vrouw was het woord „spa me vaak genoeg de straat over ge dragen, waarom zou ik 't U dan ook niet eens een keertje doen!" weert hij haar halfbeschaamden dank af. In de trams wordt er bereidwil liger dan gewoonlijk plaats gemaakt voor dames met onwaarschijn lijk groote pakken; met een stillen glim lach luistert men naar het gebabbel der kinderen, die het „Kerst mannetje" gezien hebben en nu vol van verlangens zijn en vervuld van de heerlijkste Kerstdroomen Jammer, jammer, dat het niet al tijd Advent kan blijven 1 De men schen zijn zooveel aantrekkelijker en beminnelijker, als ze zoo warm en hulpvaardig, zoo goed en zoo „menschelijk" zijn! Als ze zelf eens wisten, hoe goed die warme gedach ten hen staan, hoe veel aantrekkelij ker die hun gezicht maken, dan zou den ze misschien de Aventsstemming nog lang na Kerstmis laten voortdu ren! Stopzetting werkverschaffingen in de weken van Kerstmis en Nieuwjaar. Namens den minister van sociale zaken is aan de gemeentebesturen medegedeeld, dat het wenschelijk is, gedurende de weken waarin de Kerstdagen en Nieuwjaarsdag val len, de werkverschaffing tijdelijk stop te zetten, dus gedurende 2 we ken. De redenen, welke tot dit be sluit hebben geleid zijn deze, dat in den loop der jaren is gebleken, dat juist in die weken, mede door de weersomstandigheden, zich ver schillende moeilijkheden voordoen. Een en ander wordt dit jaar nog verzwaard door het feit, dat de feest dagen midden in de week vallen. wat op de inkomsten van hen, die bij de werkverschaffing zijn ge plaatst, ongunstigen invloed heeft. Gedurende de beide weken dat de werkverschaffing stilstaat, kun nen de werkloozen, die anders in die week in de werkverschaffing zou den zijn opgenomen, overeenkomstig de bepalingen van de steunregeling worden geholpen. Nadrukkelijk wordt er op gewezen, dat de z.g. vorst- steunregeling, welke het vorige jaar nog heeft gegolden, is. ingetrokken en onder geen beding meer mag worden toegepast. Indien derhalve in een gemeente de gewone steun regeling nog niet is ingevoerd, zal het gemeentebestuur zich onverwijld met het departement van sociale za ken dienen te verstaan. Verlaging van de heffing op eetbare oliën? Naar het Nederlandsch weekblad voor Kruidenierswaren verneemt, zijn sinds eenigen tijd onderhandelingen gaande tusschen regeering en fabri kanten van eetbare oliën, om te ko men tot een aanzienlijke verlaging van de crisisheffing op dit artikel. Is het blad wel ingelicht, dan is het niet uitgesloten dat een verla ging van de heffing wordt verkre gen. Daar eetbare oliën een artikel vormen, dat juist in de komende feestdagen veel wordt gekocht, en het niet mogelijk zal zijn restitutie te verleenen van te veel betaalde heffing op de aanwezige voorraden is men in het belang van den han del overeengekomen een eventueele verlaging in ieder geval uit te stellen tot na half Januari. De groothandel en de winkeliers kunnen zich dus zonder meer dekken voor de December-behoefte, terwijl men verder tot voorkoming van ver lies het best zal handelen door zijn voorraad over Januari zoo klein mo gelijk te houden. ren" altijd met een hoofdletter voor gekomen. Maar dat had haar niet kleinzielig en enghartig gemaakt. Haar man had altijd gesteund en geklaagd over het kleine inkomen, dat nog toe reikend moest zijn voor allerlei maat schappelijke plichten en hij was daar door tot een lastigen tiran geworden. Maar mevrouw Maria Salten had alles met opgeruimde kalmte ver dragen, zelfs de tamelijk duidelijke toespelingen van haar man, dat hij zoo'n dwaas was geweest een arme vrouw te trouwen. Met een fijnen, stillen humor, waardoor zij de meer dere van haar tirannieken echtge noot was, placht zij hem te antwoor den: „deze domheid heb je nu een maal begaan, Theodor, en daar moet je het nu eenmaal mee zien te stel len". Het leven zou voor deze vrouw dikwijls onverdragelijk zijn geweest, indien zij niet haar stillen humor en haar zoon had gehad. Deze beide schatten droegen haar als een zwem gordel over de golven van het leven. Toen haar man twee jaren geleden stierf, nadat zij hem onvermoeid maanden lang had verpleegd, had hij op het laatst gezegd: Marie, welk een schat heb ik in jou gehad en nu heb ik het pas gemerkt". Toen had zij hem lachénd toe geknikt: „gemerkt heb je het wel, Theodor, maar je hebt het tot nu toe aan niemand bekend, ook niet aan jezelf". Zwijgend had hij haar de hand gedrukt en was ingeslapen. Marie Salten had hem eerlijk be treurd, ofschoon zij in hem zeker geen schat had gevonden. Ijverig, maar zonder haast, met vredige aandacht poetste zij aan haar snuisterijen. Ieder stuk had een ge schiedenis. Deze vaas had Rudolf haar op haar laatsten verjaardag ge schonken. En het porceleinen pop petje met het laatste Kerstfeest. Hij wist, dat zij graag zulke aardige dingen om zich heen had en ver blijdde er haar steeds mee. Zou hij dezen zomer een paar dagen met verlof komen? Terwijl zij er over dacht, hoorde zij de bel aan de buitendeur over gaan. Het meisje deed open en sprak met iemand. Wie zou dat zijn? Plotseling ving zij den klank van een mannenstem op. Haar handen beefden licht. Was het mogelijk 1 kon het de stem van haar zoon zijn? Ford met het Nederlandsche Roode Kruis naar Ethiopië. Op 3 December heeft de ambulance van het Nederlandsche Roode Kruis voor Abessinië zich te Rotterdam inge scheept. Zij werd uitgeleide gedaan door H.K.H. Prinses Juliana. Bij het materiaal voor den ambu lance-dienst bevinden zich twee Ford V-8 ambulance-automobielen. Daar men ook bij de aanschaf fing van auto-materiaal terecht de voorkeur wilde geven aan Neder landsch fabrikaat, kocht het Neder landsche Roode Kruis een Ford V-8 ambulance-automobiel. Bij een bespreking tusschen Dr. A. van Schelven, Chirurg bij de Ne derlandsche Ambulance Dienst in Abessinië en den heer C. J. J. Both, Directeur der N.V. Nederlandsche Ford Automobiel Fabriek, bleek dat nog verdere behoefte bestond aan materiaal voor vervoer van gewon den, in verband waarmede de Di rectie van de N.V. Nederlandsche Ford Automobiel Fabriek besloot de Nederlandsche Ambulance nog een Ford V-8 ambulance te schenken. Beide Ford ambulances werden te Rotterdam verscheept. Fcrd V-8 als vliegtuigmotor. De Technische Commissie van het Ministerie van Luchtvaart in de Ver- eenigde Staten heeft het gebruik van den Ford V-8 motor als vlieg tuigmotor goedgekeurd. Het is de eerste maal, dat een automobielmotor deze goedkeuring verkregen heeft. Iets te vroeg, om in de geschie denis van Europa als de blijde Kerst boodschap te boek te worden ge steld, kwam begin dezer week het bericht, dat Laval, de Fransche mi nister-president en Sir Hoare, de Britsche minister van Buitenlandsche Zaken, het geheel eens waren ge worden over de gemeenschappelijke houding van Frankrijk en Londen tegenover het Italiaamsch-Abessijn- sche geschil, terwijl zij tevens sa men den gouden brug geconstrueerd hadden, waarover Mussolini den te rugtocht zou worden mogelijk ge maakt. Deze gouden brug zou hieruit bestaan, dat Abessynië verzocht werd een groot deel van de provincie Ti- gre en geheel zuidelijk Abessynië tot aan den achtsten breedtegraad Zij wilde juist naar buiten snel len, toen de deur werd geopend en Rudolf Salten binnenkwam. „Rudolf!" Jubelend riep zij zijn naam uit en snelde hem tegemoet. Maar toen zij dicht bij hem kwam, en hij haar omhelsde, werd plotseling het hart haar ontzettend zwaar. In haar leven waren niet veel blij de verrassingen geweest en daarom hield zij in 't geheel niet van verras singen. Zij was in zekeren zin altijd voorbereid op iets ergs of tenminste onaangenaams. En toen zij in het gelaat van haar zoon keek, wist, voelde zij, dat hij haar iets ernstigs bracht, niettegenstaande hij zich moeite gaf te glimlachen. Haar bevende armen om hem heenslaande, vroeg zij zacht: „Mijn zoon wat is er met je gebeurd?" Hij kuste haar mond en handen en ontweek haar blik. Wat zijn zulke moederoogen scherp. „Niets moeder, lieve moeder niets ik had slechts verlangen naar u," zei hij, zich tot een vroolijken toon dwin gend. Zij trok haastig de handschoenen uit, die zij tot bescherming van haar nog altijd mooie handen bij het af aan Italië af te staan. Het is op het oogenblik, dat wij dit schrijven, nog niet bekend, hoe deze voorstel len te Rome ontvangen zijn, maar zeker is het, dat men er aan de an dere zijde, n.l. te Addis Abeba, wei nig voor zal gevoelen, zelfs al krijgt Abessynië dan in de Erythreaansche haven Assab een uitweg naar zee. De negus heeft zich al in dien zin uitgelaten, dat hij geen duimbreed grond aan Italië wenscht af te staan; naar zijn meening staan de kansen van het Ethiopische leger te goed om tot een dergelijken maatregel zijn toevlucht te nemen. 0 Door deze nieuwe voorstellen 1», hoewel eenerzijds ongetwijfeld van een ontspanning kan worden gespro ken, de huidige situatie veel inge wikkelder geworden. Stel, dat het Fransch-Engelsche plan in Rome een gunstig onthaal vindt, Addis Abeba er echter niet voor gevoelt en aan het voortzetten van den oorlog de voorkeur geeft, zal de commissie van achttien, die dezer dagen samen komt, tot een embargo op petro leum, kolen, ijzer en staal besluiten? Men mag daarbij niet vergeten, dat hoe de zaak zich ook verder ontwik kelt, de procedure te Genève, die geheel buiten de Fransch-Engelsche onderhandelingen omgaat, gewoon voortgang moet hebben. En de com missie van achttien, die toezicht houdt op de sancties, heeft geen enkele bevoegdheid om eventueele vredesvoorstellen in behandeling te nemen, indien Rome de voorstellen dan ook als basis tot onderhandelin gen zou aanvaarden, is het het meest waarschijnlijk, dat de raadscommis sie van vijf door den Raad of door den president bijeen zou worden ge roepen. Deze commissie zou dan aan de beide oorlogvoerende staten verzoeken de vijandelijkheden te sta - stoffen had aangetrokken en trok hem naast zich op den divan. Met groote angstige oogen keek zij in zijn gelaat, dat door de zon donker verbrand en toch bleek was. „Ru- dolf ik zie het immers aan je oogen. Je weet toch, dat je mij niet kunt misleiden. Wat mijn jongen het hart bezwaart, voel ik. Je brengt mij niets goeds. Kwel mij niet langer, opdat ik weet, of ik je kan helpen. Zeg mij alles". Hij wilde het antwoord ontwijken en kwelde zich met het zoeken naar allerlei uitvluchten. Toen nam zij zijn hoofd tusschen haar beide handen en zag hem met bezorgde, moeder lijke teederheid in de oogen en zei met half verstikte stem: „mijn beste, beste jongen, geef het op, mij te misleiden. De oogen eener moeder zien scherp. Ik weet nu reeds, dat mij iets heel moeilijks te wachten staat. Maar ik ben nu ook alweer kalm. De zekerheid, dat ik je dade lijk de helft van je leed zal hebben ontnomen, maakt mij sterk. Verberg mij dus niets, van hetgeen je ziel drukt. Ik verlang er mijn deel van te dragen". (Wordt verrelgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1935 | | pagina 1