BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
MiCOFFIE
«„YSENDYK
H CEEL MERK
Winnifred de Pelskoningin.
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK, Breskens
FEUILLETON
Binnenland.
Buitenland
DIE MEN BUU
HEEL LEKKER VINDT
45ste Jaargang
Vrijdag 13 December 1935
Nummer 4094
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden 1.40
Franco per post per jaar I 5.00
Buitenland per jaar 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels 10,75. Iedere regel meer (0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
Advent bloeit
o
Neen, het is geen verbeelding! De
stad heeft een ander aanzien ge
kregen! Het zijn niet alleen de den-
neboomen, die op hoeken van straten
en op pleinen in groepjes bijeen
staan; al zenden ze hun doordrin
gende geur ook zóóver in 't rond,
dat de brutale benzinelucht er be
schaamd voor in een hoekje kruipt.
Ook zijn het niet alleen de étalages,
de lichtende, stralende uitstallingen
vol betooverende Kerstmispracht, die
in de wereld der kinderen haast let
terlijk den hemel op aarde brengen
en een met sterren bezaaid firma
ment boven een sprookjeswereld
spannen. Neen, de adventsstemming
ligt op de gezichten der menschen,
die opeens de nuchtere zakelijkheid
van het alledaagsche werkleven heb
ben vergeten en blijde Kerstgedach
ten koesteren.
Zou men het den menschen niet
kunnen aanzien, als hun gedachten
zich om die blijde pool bewegen,
aan anderen vreugde te bereiden?
Want dat is toch wel wezenlijk
ieders gedachte in deze weken voor
Kerstmis. In het geschenken geven
komt deze gedachte tastbaar tot uit
drukking en als de drukke winkel
straten zwart van de menschen zien,
dan worden deze laatsten allen, al
len geleid door dien eenen wensch:
het Kerstfeest zoo in te richten, dat
het voor hen, die zij liefhebben, een
vreugde zal zijn. Warmte en goed
heid stralen van de menschen uit,
de geheele atmosfeer is een andere
geworden dan op de gewone dagen
van het jaar. Niet met zichzelf alleen
houden zich thans voor een korte
poos de gedachten der menschen
bezig. De Adventsstemming heeft
hen los gemaakt uit zichzelf, heeft
hun oog geopend voor hun omgeving
en ieder houdt zich bezig met de ge
dachten van hen, die hem na staan,
tracht hun wenschen en verlangens
te raden, om die te vervullen I
Dit op zichzelf reeds is een wonder
in onze kille, zelfzuchtige wereld.
Thans zien wij opeens overal om
ons heen hulpvaardigheid, vriende
lijkheid als een haast vergeten bloem
ontbloeien. Een oud moedertje ziet
geen kans het plein met zijn druk
verkeersgewoel over te steken. Plot
seling voelt zij zich door twee sterke
armen omvatten, een man neemt
haar op, draagt haar in zijn armen
het plein over. „Mijn Moeder heeft
12.
Roman van
H. COURTHS-MAHLER
met autorisatie uit het
Duitsch vertaald door
Mevr. J. P. WESSELINK-v. Rossum
0
Een uur later liep hij met bleek
gelaat naar het station. De revolver
had hij zorgvuldig bij zich gestoken.
Zijn oogen gleden als om afscheid
te nemen over de straten en pleinen,
waarover hij zoo dikwijls had ge-
loopen.
En toen hij in den trein zat en
Krigosch met een flauw lachje tot
afscheid had toegeknikt, dacht hij
herademend: dat ligt nu achter mij
voor altijd.
0
Mevrouw Salten was juist bezig
in haar huiskamer zelf de snuiste
rijen af te stoffen. Dat liet zij nooit
aan haar dienstmeisje over, opdat
er niets gebroken werd. In het leven
van deze vrouw was het woord „spa
me vaak genoeg de straat over ge
dragen, waarom zou ik 't U dan
ook niet eens een keertje doen!"
weert hij haar halfbeschaamden dank
af. In de trams wordt er bereidwil
liger dan gewoonlijk plaats gemaakt
voor dames met onwaarschijn lijk
groote pakken; met een stillen glim
lach luistert men naar het gebabbel
der kinderen, die het „Kerst
mannetje" gezien hebben en nu vol
van verlangens zijn en vervuld van
de heerlijkste Kerstdroomen
Jammer, jammer, dat het niet al
tijd Advent kan blijven 1 De men
schen zijn zooveel aantrekkelijker en
beminnelijker, als ze zoo warm en
hulpvaardig, zoo goed en zoo
„menschelijk" zijn! Als ze zelf eens
wisten, hoe goed die warme gedach
ten hen staan, hoe veel aantrekkelij
ker die hun gezicht maken, dan zou
den ze misschien de Aventsstemming
nog lang na Kerstmis laten voortdu
ren!
Stopzetting werkverschaffingen
in de weken van Kerstmis en
Nieuwjaar.
Namens den minister van sociale
zaken is aan de gemeentebesturen
medegedeeld, dat het wenschelijk is,
gedurende de weken waarin de
Kerstdagen en Nieuwjaarsdag val
len, de werkverschaffing tijdelijk
stop te zetten, dus gedurende 2 we
ken. De redenen, welke tot dit be
sluit hebben geleid zijn deze, dat
in den loop der jaren is gebleken,
dat juist in die weken, mede door
de weersomstandigheden, zich ver
schillende moeilijkheden voordoen.
Een en ander wordt dit jaar nog
verzwaard door het feit, dat de feest
dagen midden in de week vallen.
wat op de inkomsten van hen, die
bij de werkverschaffing zijn ge
plaatst, ongunstigen invloed heeft.
Gedurende de beide weken dat
de werkverschaffing stilstaat, kun
nen de werkloozen, die anders in
die week in de werkverschaffing zou
den zijn opgenomen, overeenkomstig
de bepalingen van de steunregeling
worden geholpen. Nadrukkelijk wordt
er op gewezen, dat de z.g. vorst-
steunregeling, welke het vorige jaar
nog heeft gegolden, is. ingetrokken
en onder geen beding meer mag
worden toegepast. Indien derhalve
in een gemeente de gewone steun
regeling nog niet is ingevoerd, zal
het gemeentebestuur zich onverwijld
met het departement van sociale za
ken dienen te verstaan.
Verlaging van de heffing op
eetbare oliën?
Naar het Nederlandsch weekblad
voor Kruidenierswaren verneemt, zijn
sinds eenigen tijd onderhandelingen
gaande tusschen regeering en fabri
kanten van eetbare oliën, om te ko
men tot een aanzienlijke verlaging
van de crisisheffing op dit artikel.
Is het blad wel ingelicht, dan is
het niet uitgesloten dat een verla
ging van de heffing wordt verkre
gen. Daar eetbare oliën een artikel
vormen, dat juist in de komende
feestdagen veel wordt gekocht, en
het niet mogelijk zal zijn restitutie
te verleenen van te veel betaalde
heffing op de aanwezige voorraden
is men in het belang van den han
del overeengekomen een eventueele
verlaging in ieder geval uit te stellen
tot na half Januari.
De groothandel en de winkeliers
kunnen zich dus zonder meer dekken
voor de December-behoefte, terwijl
men verder tot voorkoming van ver
lies het best zal handelen door zijn
voorraad over Januari zoo klein mo
gelijk te houden.
ren" altijd met een hoofdletter voor
gekomen.
Maar dat had haar niet kleinzielig
en enghartig gemaakt. Haar man
had altijd gesteund en geklaagd over
het kleine inkomen, dat nog toe
reikend moest zijn voor allerlei maat
schappelijke plichten en hij was daar
door tot een lastigen tiran geworden.
Maar mevrouw Maria Salten had
alles met opgeruimde kalmte ver
dragen, zelfs de tamelijk duidelijke
toespelingen van haar man, dat hij
zoo'n dwaas was geweest een arme
vrouw te trouwen. Met een fijnen,
stillen humor, waardoor zij de meer
dere van haar tirannieken echtge
noot was, placht zij hem te antwoor
den: „deze domheid heb je nu een
maal begaan, Theodor, en daar moet
je het nu eenmaal mee zien te stel
len".
Het leven zou voor deze vrouw
dikwijls onverdragelijk zijn geweest,
indien zij niet haar stillen humor
en haar zoon had gehad. Deze beide
schatten droegen haar als een zwem
gordel over de golven van het leven.
Toen haar man twee jaren geleden
stierf, nadat zij hem onvermoeid
maanden lang had verpleegd, had hij
op het laatst gezegd: Marie, welk
een schat heb ik in jou gehad
en nu heb ik het pas gemerkt".
Toen had zij hem lachénd toe
geknikt: „gemerkt heb je het wel,
Theodor, maar je hebt het tot nu
toe aan niemand bekend, ook niet
aan jezelf".
Zwijgend had hij haar de hand
gedrukt en was ingeslapen.
Marie Salten had hem eerlijk be
treurd, ofschoon zij in hem zeker
geen schat had gevonden.
Ijverig, maar zonder haast, met
vredige aandacht poetste zij aan haar
snuisterijen. Ieder stuk had een ge
schiedenis. Deze vaas had Rudolf
haar op haar laatsten verjaardag ge
schonken. En het porceleinen pop
petje met het laatste Kerstfeest. Hij
wist, dat zij graag zulke aardige
dingen om zich heen had en ver
blijdde er haar steeds mee. Zou hij
dezen zomer een paar dagen met
verlof komen?
Terwijl zij er over dacht, hoorde
zij de bel aan de buitendeur over
gaan. Het meisje deed open en sprak
met iemand. Wie zou dat zijn?
Plotseling ving zij den klank van
een mannenstem op. Haar handen
beefden licht. Was het mogelijk
1 kon het de stem van haar zoon zijn?
Ford met het Nederlandsche
Roode Kruis naar Ethiopië. Op
3 December heeft de ambulance van
het Nederlandsche Roode Kruis voor
Abessinië zich te Rotterdam inge
scheept. Zij werd uitgeleide gedaan
door H.K.H. Prinses Juliana.
Bij het materiaal voor den ambu
lance-dienst bevinden zich twee Ford
V-8 ambulance-automobielen.
Daar men ook bij de aanschaf
fing van auto-materiaal terecht de
voorkeur wilde geven aan Neder
landsch fabrikaat, kocht het Neder
landsche Roode Kruis een Ford V-8
ambulance-automobiel.
Bij een bespreking tusschen Dr.
A. van Schelven, Chirurg bij de Ne
derlandsche Ambulance Dienst in
Abessinië en den heer C. J. J. Both,
Directeur der N.V. Nederlandsche
Ford Automobiel Fabriek, bleek dat
nog verdere behoefte bestond aan
materiaal voor vervoer van gewon
den, in verband waarmede de Di
rectie van de N.V. Nederlandsche
Ford Automobiel Fabriek besloot de
Nederlandsche Ambulance nog een
Ford V-8 ambulance te schenken.
Beide Ford ambulances werden
te Rotterdam verscheept.
Fcrd V-8 als vliegtuigmotor.
De Technische Commissie van het
Ministerie van Luchtvaart in de Ver-
eenigde Staten heeft het gebruik
van den Ford V-8 motor als vlieg
tuigmotor goedgekeurd.
Het is de eerste maal, dat een
automobielmotor deze goedkeuring
verkregen heeft.
Iets te vroeg, om in de geschie
denis van Europa als de blijde Kerst
boodschap te boek te worden ge
steld, kwam begin dezer week het
bericht, dat Laval, de Fransche mi
nister-president en Sir Hoare, de
Britsche minister van Buitenlandsche
Zaken, het geheel eens waren ge
worden over de gemeenschappelijke
houding van Frankrijk en Londen
tegenover het Italiaamsch-Abessijn-
sche geschil, terwijl zij tevens sa
men den gouden brug geconstrueerd
hadden, waarover Mussolini den te
rugtocht zou worden mogelijk ge
maakt. Deze gouden brug zou hieruit
bestaan, dat Abessynië verzocht werd
een groot deel van de provincie Ti-
gre en geheel zuidelijk Abessynië
tot aan den achtsten breedtegraad
Zij wilde juist naar buiten snel
len, toen de deur werd geopend en
Rudolf Salten binnenkwam.
„Rudolf!"
Jubelend riep zij zijn naam uit
en snelde hem tegemoet. Maar toen
zij dicht bij hem kwam, en hij haar
omhelsde, werd plotseling het hart
haar ontzettend zwaar.
In haar leven waren niet veel blij
de verrassingen geweest en daarom
hield zij in 't geheel niet van verras
singen. Zij was in zekeren zin altijd
voorbereid op iets ergs of tenminste
onaangenaams. En toen zij in het
gelaat van haar zoon keek, wist,
voelde zij, dat hij haar iets ernstigs
bracht, niettegenstaande hij zich
moeite gaf te glimlachen.
Haar bevende armen om hem
heenslaande, vroeg zij zacht: „Mijn
zoon wat is er met je gebeurd?"
Hij kuste haar mond en handen
en ontweek haar blik. Wat zijn zulke
moederoogen scherp. „Niets moeder,
lieve moeder niets ik had
slechts verlangen naar u," zei hij,
zich tot een vroolijken toon dwin
gend.
Zij trok haastig de handschoenen
uit, die zij tot bescherming van haar
nog altijd mooie handen bij het af
aan Italië af te staan. Het is op
het oogenblik, dat wij dit schrijven,
nog niet bekend, hoe deze voorstel
len te Rome ontvangen zijn, maar
zeker is het, dat men er aan de an
dere zijde, n.l. te Addis Abeba, wei
nig voor zal gevoelen, zelfs al krijgt
Abessynië dan in de Erythreaansche
haven Assab een uitweg naar zee.
De negus heeft zich al in dien zin
uitgelaten, dat hij geen duimbreed
grond aan Italië wenscht af te staan;
naar zijn meening staan de kansen
van het Ethiopische leger te goed
om tot een dergelijken maatregel zijn
toevlucht te nemen.
0
Door deze nieuwe voorstellen 1»,
hoewel eenerzijds ongetwijfeld van
een ontspanning kan worden gespro
ken, de huidige situatie veel inge
wikkelder geworden. Stel, dat het
Fransch-Engelsche plan in Rome een
gunstig onthaal vindt, Addis Abeba
er echter niet voor gevoelt en aan
het voortzetten van den oorlog de
voorkeur geeft, zal de commissie
van achttien, die dezer dagen samen
komt, tot een embargo op petro
leum, kolen, ijzer en staal besluiten?
Men mag daarbij niet vergeten, dat
hoe de zaak zich ook verder ontwik
kelt, de procedure te Genève, die
geheel buiten de Fransch-Engelsche
onderhandelingen omgaat, gewoon
voortgang moet hebben. En de com
missie van achttien, die toezicht
houdt op de sancties, heeft geen
enkele bevoegdheid om eventueele
vredesvoorstellen in behandeling te
nemen, indien Rome de voorstellen
dan ook als basis tot onderhandelin
gen zou aanvaarden, is het het meest
waarschijnlijk, dat de raadscommis
sie van vijf door den Raad of door
den president bijeen zou worden ge
roepen. Deze commissie zou dan
aan de beide oorlogvoerende staten
verzoeken de vijandelijkheden te sta -
stoffen had aangetrokken en trok
hem naast zich op den divan. Met
groote angstige oogen keek zij in
zijn gelaat, dat door de zon donker
verbrand en toch bleek was. „Ru-
dolf ik zie het immers aan je
oogen. Je weet toch, dat je mij niet
kunt misleiden. Wat mijn jongen het
hart bezwaart, voel ik. Je brengt
mij niets goeds. Kwel mij niet langer,
opdat ik weet, of ik je kan helpen.
Zeg mij alles".
Hij wilde het antwoord ontwijken
en kwelde zich met het zoeken naar
allerlei uitvluchten. Toen nam zij zijn
hoofd tusschen haar beide handen
en zag hem met bezorgde, moeder
lijke teederheid in de oogen en zei
met half verstikte stem: „mijn beste,
beste jongen, geef het op, mij te
misleiden. De oogen eener moeder
zien scherp. Ik weet nu reeds, dat
mij iets heel moeilijks te wachten
staat. Maar ik ben nu ook alweer
kalm. De zekerheid, dat ik je dade
lijk de helft van je leed zal hebben
ontnomen, maakt mij sterk. Verberg
mij dus niets, van hetgeen je ziel
drukt. Ik verlang er mijn deel van
te dragen".
(Wordt verrelgd).