BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. De 3de Dinsdag in September Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK. Breskens FEUILLETON Het Parelsnoer. Binnenland. Zoo'n erge Hoofdpijn? AKKERTJES 44ste Jaargang Dinsdag 24 September 1935 Nummer 4071 ABONNEMENTSPRIJS- Per drie maanden f 1.25 Buiten Breskens per drie maanden I 1.40 Franco per post per jaar t 5.00 Buitenland per jaar f 6.50. - Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer (0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) (door den Directeur van het Bureau voor Handelsinlichtingen, Amsterdam). 0 Sinds onze Minister-President het Nederlandsche volk aanspoorde tot rustig afwachten, totdat de mannen, die de teugels van het bewind in handen houden, hun werk zouden hebben hervat, zijn slechts weinige weken verstreken. Zij, die de in alle oprechtheid ge sproken woorden ter harte namen en daarmede aantoonden, dat zij ver trouwen hadden in het inzicht van den Staatsman, hebben tijd gehad, zij het dan ook met bezorgdheid, de stroomingen waar te nemen, die he den door de wereld gaan. Bij dit rustig overdenken gaan de gedachten als van zelf terug naar den roem van het verleden, waar van de herinnering nieuwe inspiraties doet ontwaken. En wij bedenken, dat, hoe schoon de geschiedenis is, het nog schooner zal zijn nieuwe dingen voor te bereiden voor de toekomst. Deze „rustige" overweging betee- kent niet een bewonderend stilstaan bij het verleden. Zij moet een aan sporing zijn, om datgene wat de oude geschiedenis ons leert in toe passing te brengen voor het heden om aldus met volharding den oogst te bereiden, welke bestemd is te rijjjen op het terrein van het men- schelijk vernuft. De wereld heeft het aanschouwd hoe zich gedurende de crisisjaren een groote activiteit ontplooide voor het behoud van den vrede en hoe veel moeilijkheden werden overwon nen op politiek en economisch ge bied. Wij hebben gezien, hoe de we reld geloofde in den terugkeer van normale tijden en hoe alle klassen fler samenleving zich inspanden voor den internationalen wederopbouw. Er was vooruitgang te bemerken. Helaas, behalve eenige zwakke teekenen van verbetering, zien wij thans weder een golf van agitatie over de wereld gaan. Steeds weder keerende politieke complicaties be lemmeren het grootsche werk van het wereldherstel. Maar wij hebben den derden Dins dag in September beleefd. De zit tingen van de Staten-Generaal zijn hervat. De Regeering staat voor een moei lijke taak, die groote krachtsinspan ning vereischt. Wij hebben de zeker heid, dat alles wat zal ondernomen worden, zal worden geleid door een hoog besef van verantwoordelijkheid tegenover ons volk. De troonrede zij onze bewindsmannen een gelei de, een lichtende toorts, welke de duisternis doet wijken. 77. Roman van H. COURTHS-MAHLER met autorisatie uit het Duitsch vertaald dooi A. VUERHARD-BERKHOIJT 0 Enkele oogenblikken later ver scheen de Franschman. De minister ontving hem beleefd, doch koel „Mijnheer von Lersen heeft me daar even op uw komst voorbereid, mon sieur Rochambeau. Wilt u me even zeggen, of dit uw handschrift is? De Franschman nam met zijn ar rogant lachje het briefje aan en boog. „Ja, dat heb ik geschreven en ik wil ook, zooals ik gisteren mijnheer von Lersen beloofd heb verklaren, dat hij niets van de ge heele affaire afwist". „Heeft u onderhandeld met de vrouw van mijnheer von Lersen? „Alleen met haar. Ze was zeer bang, dat haar man er iets van hooren zou. Ik zeg nogmaals, zoo Koning Leopoldzoektherstel in de Beiersche Alpen. o België heeft zich nog niet ge heel en al van het verlies van zijn koningin hersteld en nog eenige da gen geleden zag het er naar uit of reeds weer nieuwe zorgen aan het koninklijk hof zouden opduiken. De jonge koning leefde in een toestand, dien men niet anders dan met zwaar moedigheid kan betitelen. Weliswaar verrichtte hij automatisch zijn werk zaamheden, maar men kon het hem aanzien, dat geheel andere dingen hem bezig hielden. Het is onmoge lijk den aanblik te vergeten, dien hij bood, toen hij achter de baar van de koningin liep. Hij legde de vijf kilometer af als een man, die voor de buitenwereld geen belang stelling meer heeft en zich nog slechts met een enkele gedachte be zig houdt. Toen hij zich in de graf tombe bevond, viel hij onmachtig neer. Uit de naaste omgeving van den koning is het in de openbaarheid doorgedrongen, dat de koning zich voortdurend verwijten maakt over het auto-ongeluk, waarvan hij zichzelf de schuld geeft. Hij tracht zich de gebeurtenissen van den ongeluksdag steeds weer voor den geest te halen en komt dan op bijzonderheden te rug. „Wanneer ik dat niet gedaan had..." of „Wanneer ik daaraan gedacht hadI" Er zijn vrienden van den koning die zijn gezondheidstoestand met be zorgdheid gadeslaan. Als jong officier sloot Leopold zich bijzonder aan bij een wapen- genoot, dien hij nog van de militaire academie kende. Monsieur Lebrun, die intusschen den militairen dienst verlaten heeft en een eenvoudig Brusselsch burger geworden is, is de meest intieme vriend van den koning gebleven en zal wel de eeni ge Belg zijn, die zijn souverein met je en jou aanspreekt. Lebrun en zijn echtgenoote begeleidden indertijd Leopold en Astrid op hun reis naar Nederlandsch-Indië en verbleven ook thans met het koninklijk paar in Zwitserland. Het is opgevallen, dat de koning zich na de catastrophe ook van Lebrun teruggetrokken heeft. De kleine hertog van Brabant, die op 7 September vijf jaar oud werd, had voor zijn verjaardag aan zijn moeder een fiets gevraagd, en de koningin had hem beloofd, dat hij er een zou krijgen. Toen men het kind de fiets bracht, herinnerde het zich zijn moeder, barstte in bit tere tranen uit en wierp zich snik kend in de armen van zijn vader. Leopold verwijderde zich snel uit de kamer en sloot zich dagenlang op, zonder iemand te ontvangen. Leopold van België vindt dage lijks nieuwe dingen, om de gedach tenis aan zijn geliefde gemalin niet in vergetelheid te doen geraken. Voordat hij zich naar Beieren be gaf, ging hij eiken morgen naar het graf en legde een struik witte rozen op den grafsteen. Het slot Stuyven- berg, waar hij zijn wittebroodsweken doorbracht, liet hij sluiten, opdat al les behouden zou blijven, zooals zijn gemalin het had ingericht. Hetzelf de zal nu binnen eenige dagen met het slot Ciergnon gebeuren, waar zijn verloving gevierd werd. Thans is koning Leopold met ko ningin Elisabeth naar Ober-Bayern vertrokken, waar zij de gasten van de grootmoeder van den koning, prinses Marie José, zullen zijn. Nog voor zijn afreis had de Bel gische koning het bevel gegeven, dat de auto, waarmede het ongeluk gebeurd was en die zooals bekend uit het meer, waar zij in was ge stort, was opgehaald, weer in het meer verzonken moest worden. Niets, maar dan ook niets, mag den ko ning meer aan het verschrikkelijke ongeluk herinneren, dat zich aan de oevers van het lieflijke Vierwald- stattermeer op den straatweg naar Küssnacht heeft afgespeeld. Natuur lijk heeft men direct met den wensch van den koning rekening gehouden. De zeer beschadigde wagen is van de garage, waarin hij was onderge bracht, naar de plaats van het on geluk gesleept. Daar heeft men den wagen plechtig aan het natte element overgegeven. Bij deze ceremonie was een groot aantal Zwitsersche autori teiten en de Belgische gezant te Bern aanwezig. Deze laatste had aan den koning zijn woord moeten ge ven, dat alles naar zijn wensch zou worden ten uitvoer gebracht. Het is thans te hopen, dat de schoone Alpen en de tijd het overige zullen doen om den koning de tra gedie, waaraan zijn gemalin ten of fer viel, te doen vergeten. Binnen een kwartier kunt Ge die vergeten zijn en U als her boren voelen door één of twee Volgens recept van Apotheker Dumont «27W AKKER.CACHETS als ik gisteren reeds zeide, dat in de diplomatie alles geoorloofd is. Het was mijn taak mevrouw von Lersen voor ons plan te winnen en ik deed, of het zeer ongevaarlijk was. Toen ze den volgenden dag uit angst voor haar man van gedachten veranderd was en niet wilde doen wat ik van haar verlangde, dreigde ik haar, haar man te zullen vertellen, jlat ze al toegestemd had. Uit angst daarvoor beloofde ze toen alles. Mijnheer von Lersen heeft er in ieder geval hoegenaamd niets mee te maken gehad en uw agent, die me helaas achterhaalde toen ik het document nog bij me had, heeft mijn uitlating over de parelen ver keerd begrepen. Hiermee heb ik de volle waarheid gezegd en mag nu zeker wel heengaan, mijn tijd is be zet". De Franschman verdween. Lersen had zich met moeite goed gehouden en deed met gebalde vuisten een stap naar de deur. De minister legde de hand op zijn arm. „Kalm, waarde heer von Ler sen. Die heeren overwinnaars per- mitteeren zich nog wel heel andere dingen zonder dat wij tusschen bei den mogen komen. Het is tegen woordig heusch geen onverdeeld ge- Er doet zich in ons land een merk waardig feit voor. Wij hebben na tuurlijk volkomen het recht om, in dividueel, kritiek uit te oefenen op regeeringsdaden in andere landen. Er kunnen daar voor-schriften wor den uitgevaardigd, die niet naar on zen smaak zijn. Dit neemt echter niet weg, dat onze autoriteiten er rekening mede hebben te houden, voor zoover zij in verband staan met verdragen, die tusschen Ne derland en het betreffende land be staan. Nu heeft Duitschland, zooals be kend, nieuwe wetten afgevaardigd tegen de Joden, waarin o.a. een arti kel voorkomt, dat het sluiten van huwelijken tusschen Joden en niet- joden verbiedt. Hoe wij daarover persoonlijk denken, doet niets ter zake. Dat doet niets af aan het feit dat volgens een tractaat, in 1900 tusschen ons land en Duitschland gesloten, en door den Nederland schen wetgever bekrachtigd, bepaald is dat de beletselen, welke in Duitschland tegen een dergelijk hu welijk bestaan, het sluiten van een wettig huwelijk ook in Nederland niet mogelijk maken. Daaraan hebben onze autoriteiten, Joden of niet-Joden, zich te houden. Hun geloofsbelijdenis en ftersoonlijke gevoelens moeten hier wijken voor hun kwaliteit van Nederlandschen ambtenaar, gehouden om de wet toe te passen. Dura lex, sed lex de wet is hard, maar het is de wet Dit heeft de Amsterdamsche wet houder de Miranda niet kunnen of niet willen inzien. In zijn Joodsche gevoelens gekrenkt, heeft hij, in weerwil van de bestaande, wettelijke bezwaren, te Amsterdam persoonlijk een huwelijk gesloten als hierboven omschreven. Deze heer volgt dus het niet onbekende voorbeeld van het „vodje papier". Wat zou hij er van zeggen, als de toezegging van Nederlandsche zijde, dat hij en zijn geloofsgenooten hier alle zelfde voor noegen om een Duitscher te zijn. Maar laten we dien monsieur Rochambeau nu maar laten rusten. U is zijn slachtoffer geweest en van uwe vergeef me dat ik duidelijk ben lichtzinnige vrouw. Door uw heldhaftig zwijgen ik noem het werkelijk heldhaftig, daar het u be let heeft u van uw vrouw vrij te maken is gelukkig indertijd niets over deze aangelegenheid uitgelekt. Alleen werd er natuurlijk druk ge sproken over uw plotseling ontslag. Ik aarzel niet, u mijn spijt te be tuigen, dat u voor de schuldige hebt moeten lijden, die in haar onwetend heid niet vermoed heeft, wat ze daarmee uitrichtte. Dat blijkt uit haar biecht en uit de woorden van mon sieur Rochambeau. Zooals gezegd, het spijt me zeer dat ik u miskend heb. Maar daarbij wil ik het niet laten. Ik ben u rehabilitatie schuldjg. We kenden u destijds reeds als een knappen kop en een veelbelovende persoonlijkheid wilt u weer in onzen diplomatieken dienst treden? Heldere hoofden hebben we nu meer dan ooit noodig. Ik hoorde van mijnheer von Bingen, dat u veel gereisd heeft en overal rond heeft gekeken. Zulke menschen als u, die in het buitenland ervaringen heb ben opgedaan kunnen we gebruiken Ik zal u onmiddellijk een eervolle po sitie verschaffen, als u dat wenscht" Lersen werd rood. Zijn oogen straalden en hij hijgde een beetje. „Als ik mijn vaderland van npt kan zijn, dan stel ik me later gaarne ter beschikking. Voorloopig moet ik eerst particuliere zaken van groot belang regelen. Ik kom juist van een reis naar Florida terug". „Goed, goed, als u disponibel is meld u dan bjj me. Ik reken er op dat we elkaar weer zullen zien' De minister belde weer en toen Bingen binnen kwam ging hij voort „Waarde von Bingen, je hebt me een dienst bewezen door me over te halen mijnheer von Lersen te ont vangen. Je hebt me daardoor in staat gesteld een onrecht goed te maken. Dat is altijd een geluk voor een oprecht mensch. Mijnheer von Lersen heeft in een zeer precaire zaak voor een ander de schuld op zich moeten nemen. Het is hem gelukt zich van alle verdenking te zuiveren en ik heb hem verzocht weer in den diplomatieken dienst te treden. Zoodra hij zich meldt, ben ik voor hem te spreken, wanneer hij ook komt. En wilt u er voor zorgen, von Bingen, dat bekend rechten en vrijheid genieten als an dere Nederlanders, ook eens werd gemaakt tot een „vodje papier". 0 Persoonlijke overwegingen, wij herhalen het, moeten buiten beschou wing blijven. Hier is op frappante wijze de wet geschonden, door een man, die als wethouder de eerste dient te zijn om zich aan de wet te houden. Gaat dit nu zoo maar? Zijn wij al zoo ver, dat iemand zich straffeloos boven de wet kan stel len? In Amsterdam kan veel, dat weten wij al lang; maar dat alles er mogelijk is, wisten wij nog niet. Maar vergeten wij niet, dat het de stad is, waar Wijnkoop het beroem de woord sprak: „Ons is niets te doll" Wethouder de Miranda heeft er het bewijs van geleverd. 0 Het valsche muntersbedrijf schijnt nog altijd groote aantrekkingskracht te bezitten voor menschen, die kans zien om de guldens en rijksdaalders veel goedkooper te fabriceeren dan de Munt in Utrecht dit voor ons doet; en het schijnt dat sommigen het in dat lucratieve, maar gevaar lijke bedrijf tot groote hoogte heb ben gebracht. Vroeg of laat loopen zij evenwel tegen de lamp. In de afgeloopen week heeft de politie er dan ook weer een paar te pakken gekregen. Een van deze „geld-fabrikanten" heeft dit aan zijn trots op zijn Ne- derlandsch Fabrikaat te danken. In een winkel liet hij een paar rijksdaal ders zien met de vraag of ze „er niet mooi uitzagen". Dit was voor een der aanwezigen reden, om de politie er bij te halen. Vermoedelijk zal de rechter den fabrikant van dit Nederlandsch fabrikaat een paar jaar de gelegenheid ontnemen om zijn bedrijf uit te oefenen. Eigenlijk loont het ook niet veel, om zoo met luttele guldens en rijks daalders te werken. Dan duurt het zoo lang, voordat het in de Dui zenden loopt. Fr zijn zelfs men- wordt dat ik mijnheer von Lersen voor een onverdiende beleediging om vergeving heb gevraagd en dat ik hem volkomen vertrouw". Bingen boog. „Het doet me ge- gen, dat Uwe Excellentie mijnheer von Lersen rehabiliteert en ik zal geheel in Uw geest handelen". „Goed, en nu, mijnheer von Ler sen, moet ik u wegsturen. Hier heeft u uw beide brieven terug. Ik hoop dat we elkaar spoedig terug zullen zien". Hij reikte Lersen de hand en deze nam met een diepe buiging af scheid. Buiten de kamer stak Bingen hem de hand toe. „Het doet me plezier, dat Zijne Excellentie u genoegdoe ning gegeven heeft, mijnheer von Lersen, en ik bied u ook mijn excu ses aan, dat ik aan u heb getwijfeld". „Ik heb niets te vergeven, mijn heer von Bingen, u kon niet anders handelen na alles wat gebeurd was". „Het zal een les voor me zijn om niet meer zoo gauw te oordee- len. Gaat u naar Solitude terug?" „Vandaag nog. Morgen vroeg ben ik in München en dan reis ik regel recht naar huis". (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1935 | | pagina 1