BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK, Breskens
Terugkeer tot den
vrijhandel als redmiddel.
feuilleton
Het Parelsnoer.
Ingezonden.
Buitenland
Cie NACHT-HOEST
zal ophooden!
akker s Abdijsiroop
44ste Jaargang
Dinsdag 17 September 1935
Nummer 4069
ABONNEMENTSPRIJS-
Per drie maanden 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1.40
Franco per post per jaar 5.00.
Buitenland per jaar I 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1-5 regels f0,75. Iedere regel meer (0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
o—
Een krachtig pleidooi van Lord
Arnold, dat Engeland de lei
ding zal nemen.
Lord Arnold, die onder-staats
secretaris van koloniën is geweest
in de eerste arbeidersregeering in
Engeland, schrijft in de Star dat sir
Samuel Hoare in zijn groote rede
te Genève den weg naar den wereld
vrede heeft aangegeven, toen hij
wees op het vitale belang van een
vrije verdeeling van 's werelds grond
stoffen tusschen de groote industrie
landen. De drie machtige, onrustige
naties zijn Italië, Duitschland en Ja
pan. Hun onrust spruit voort uit
dezelfde redenen. Zij willen twee
dingen, een plaats waar hun over
schot aan bevolking heen kan en
grondstoffen voor hun industrie. Zij
vormen op het oogenblik de punten
van gevaar in de wereld. Zij zien
uit naar bezittingen en afzetgebied
in koloniën, omdat zij beseffen dat
dit het eenige middel is om te vol
doen aan de gerechtvaardigde aan
spraken van hun bevolking. Italië
en Japan hebben te worstelen met
een belangrijken bevolkingsaanwas,
voor Duitschland ligt ide zaak eenigs-
zins anders, zijn bevolking is niet
gestegen en stijgt ook niet in die
mate als in Italië en Japan het ge
val is, maar Duitschland heeft zijn
koloniën verloren en bovendien een
deel van zijn gebied in Europa. Zijn
levenslustige bevolking kan niet als
voor den oorlog emigreeren en zijn
afzetgebied wordt door protectionis
tische en andere maatregelen steeds
meer beschermd.
Italië's bodem is niet rijk genoeg
om een bevolking van 43.000.000
zielen te voeden en voor Japan geldt
hetzelfde. Voor beide landen is de
emigratie vrijwel onmogelijk gemaakt
en ook hun afzetgebied wordt meer
en meer beperkt.
Wat moeten zij onder die omstan
digheden beginnen? Kunnen zij uit
gaan op verovering van vreemde
landen gelijk andere landen voorden
oorlog hebben gedaan? Als zij hun
verplichtingen volgens het pact van
Kellogg dat den oorlog als werktuig
van nationale politiek verbiedt, na
komen, kunnen zij het niet. Maar
dit pact bevat geen voorziening tot
het wegnemen van territoriale on
billijkheden langs anderen weg. Dit
76.
Roman van
H. COURTHS-MAHLER
met autorisatie uit hpt
Duitsch vertaald dooi
A. VUERHARD-BERKHOUT
0
Monsieur Rochambeau lachte
flauwtjes: ,,Ik was zeer boos, dat
hij het document met geweld uit mijn
borstzak haalde en zei: .Vrijheer von
Lersen moet me tenminste het parel
snoer teruggeven, dat zijn vrouw als
belooning gekregen heeft'. Dat heeft
de agent verkeerd begrepen. U weet,
mijnheer von Lersen, dat in de di
plomatie alle middelen geoorloofd
zijn. Het spijt me, dat u daar de
dupe van is geweest".
„Als het u werkelijk spijt, dan
mag ik u zeker wel verzoeken rond
uit de waarheid te zeggen. Ik ga
morgen naar den minister. Welis
waar heb ik na den dood van mijn
vrouw haar biecht en een briefje
van u ontvangen, die mijn onschuld
is wel het geval met het Volken
bondsverdrag, maar in de praktijk
is dit in dit opzicht ook tekort ge
schoten. Wat dan wel gedaan kan
worden? Het Britsche rijk kan veel
doen en dient de leiding te nemen.
Het kan het meest doen van allen
omdat het ongeveer een kwart van
's aardrijks oppervlak in bezit heeft
en zijn volken eveneens ongeveer
een kwart van de geheele wereld
bevolking uitmaken. Het vraagstuk
van afstand van Britsch gebied stuit
op moeilijkheden, maar langs ande
ren weg kan veel gedaan worden
om rechtmatige grieven weg te ne
men.
Het Britsche rijk dient terug te
keeren tot zijn politiek van voor den
oorlog door zijn gebied als afzetge
bied op dezelfde voorwaarden als
voor zijn eigen onderdanen open te
stellen voor alle landen der wereld.
Dit zou Duitschland, Italië en Ja
pan weer in de gelegenheid stellen
hun industrieproducten te ruilen voor
de grondstoffen en levensmiddelen,
waaraan zij behoefte hebben. Ten
zij het Britsche rijk zijn gebied weer
opent als afzetgebied, zijn de voor
uitzichten vol gevaar. Na enkele ja
ren zal de bevolking van Groot-
Britannië stationnair zijn en van dat
oogenblik af zal zij gaan verminde
ren, en zulks, naar te voorzien valt,
in steeds erger mate. Bovendien be
draagt de blanke bevolking van de
Dominions maar ongeveer 25.000.000
zielen. Mag men verwachten, gezien
de snelle aanwas van de bevolking
in andere landen, dat het Britsche
rijk met een stationnaire of zelfs
dalende blanke bevolking dit groote
gebied zal kunnen handhaven?
Het is zeker, dat dit alleen zou
kunnen als het de tariefmuren, waar
mee het den wereldhandel belem
mert, verlaagt. „Wij moeten," zegt
Lord Arnold, „een eind maken aan
deze malle politiek van te trachten
een kwart van 's werelds oppervlak
in te perken binnen een tariefschut
ting. Het zal niet gemakkelijk val
len deze politiek te wijzigen, maar
het kan gebeuren en het zal gebeu
ren, als men inziet, dat het alterna
tief waarschijnlijk een nieuwe we
reldoorlog zou zijn.
zand zijn tegenwoordig herhaaldelijk
in de gelegenheid om zoo ongemerkt
een en ander bij te dragen voor
eenig goed doel; nu eens voor een
kerkorgel, dan weer voor vergroo
ting of bouw eener pastorie of wel
ter vergrooting van een godsdienst
lokaal. Deze gelegenheden, men
noemt ze bazar's, brengen werke
lijk somtijds bedragen van betee-
kenis op, maar zijn in den regel
uitsluitend plaatselijk. Nu is Oost
burg aan de beurt met een bazar
voor de vereeniging Ceres" en wel
op 24, 25 en 26 September a.s.,
juist samenvallende op 25 Sept. met
den fokveedag en -tentoonstelling.
Het doel is gelden bijeen te bren
gen voor de stichting van een eigen
lokaal te Oostburg, omdat het tot
nu toe gebruikte, te klein is ge
worden. Ceres" telt haar leden over
't geheele landje van Cadzand en
brengt ook haar weldaden in alle
hoeken van dat landje, 't Begon al
in 1926 toen een cursus gegeven
werd in fraaie handwerken, toen is
men begonnen met linnen-naaien,
waarvoor thans volledige halfjaarlijk-
sche cursussen zijn; indertijd is ook
een oogenblik opgeleid voor nuttige
handwerken. Verder zijn er cursus
sen voor eerste hulp bij ongelukken,
voor moederzorg of zuigelingenver-
pleging, cursus fijne keuken, hand-
weven, in voorbereiding strijken
en waschbehandeling, slachtcursus,
landbouwhuishoudkunde enz. Nu wil
men gaarne een eigen lokaal, zoodat
iedereen, die iets gevoelt voor 't
nut door „Ceres" reeds gesticht en
nog te brengen, uitgenoodigd wordt
op één der drie genoemde data of
liefst op alle drie, de Beurs te Oost
burg te bezoeken.
Gaarne wil ik een woord ter aan
beveling van deze bazar schrijven
en iedereen opwekken een bezoek
aan de Beurs te brengen op gemelde
dagen, maar... de porte-monnaie
niet vergeten, immers tal van at
tracties zullen de bezoekers bezig
houden.
DE HULLU.
Oostburg, 14 Sept. 1935.
Buiten verantwoordelijkheid der redactie.
Geachte Redactie I
De inwoners van 't land van Cad-
voldoende bewijzen, maar het zou me
veel waard zijn als u zelf bij den
minister zoudt willen getuigen, dat
ik geheel buiten de zaak heb ge
staan".
Monsieur Rochambeau dacht even
na: „Zeker," zei hij toen, „die zaak
heeft nu nog alleen maar particulier
belang voor me en ik ben wel be
reid met den minister te spreken".
Lersen boog. „Ik dank u. Het is
zeker een beschikking dat ik u hier
na tien jaar ontmoet, juist in
het uur, dat ik me eindelijk kan
rehabiliteeren".
De Franschman glimlachte fijntjes:
„U ziet, wat er uit voort kan komen
als men niet eiken wensch van een
mooie vrouw inwilligt".
Lersen keek hem met gen eigen-
aardigen blik aan. „Ik wil hierop
alleen maar antwoorden, dat ik van
plan was het parelsnoer voor mijn
vrouw te koopen. Het was mte alleen
op dat moment niet mogelijk. Toen
ik den volgenden dag naar den ju
weiier ging om de parelen voor mij
te laten op zij leggen waren ze al
verkocht".
Monsieur Rochambeau boog. „Ik
was u voor geweest. Maar verwijt
me die geschiedenis met het parel-
Josef Ranald, die sinds vele jaren
een studie maakt van de lijnen van
de hand, heeft dertien jaar geleden
aan Benito Mussolini voorspeld, dat
zijn loopbaan als regent omstreeks
zijn 54-sten jaar zou eindigen, d.w.z
snoer niet zooals gezegd in de
diplomatie is alles geoorloofd. Wan
neer heeft u me noodig?"
„Ik zal morgen ochtend om een
audiëntie bij den minister verzoeken
daarna kunt u uw verklaring af
leggen als u wilt".
„Goed, ik zal op tijd komen".
Lersen boog conventioneel en ver
liet de kamer. Dit onderhoud had
hem overwinning gekost. Als de za
ken anders gestaan hadden, als
Duitschland niet door de Franschen
bezet was geweest, zou hij monsieur
Rochambeau tot een duel hebben
uitgedaagd.
0
Ralf Lersen deed moeite om een
audiëntie bij den minister te krijgen.
Deze nam ook bij de nieuwe regee
ring een hooge positie in en het
was niet gemakkelijk tot hem dool
te dringen. Doch Lersen moest en
zou zijn doel bereiken, alleen de
minister kon hem rehabiliteeren.
Het was al zeer toevallig, dat Ler
sen met zijn verzoek naar den heer
von Bingen werd verwezen.
Deze ontving Lersen zeer verrast
doch hij dacht aan Frieda's dapper
opkomen voor dezen man en ge
droeg zich niet zoo terughoudend
over ongeveer twee jaar. Acht jaar
later ontmoette hij Ras Tafari, thans
keizer Haile Selassie van Abessinië
en voorspelde hem, dat hjj op zijn
44ste jaar, dat is dit jaar, door een
ernstig gevaar bedreigd zou worden,
maar dat dit gevaar binnen twee
jaar ten einde zou zijn. Zijn geluks-
lijn toont een breuk op den leeftijd
van 44 jaar, zijn huidigen leeftijd
en een voortzetting op 46-jarigen
leeftijd zonder een nadeel voor hem
zelf.
Mr. Ranald, die zijn voorspellin
gen in eenige Amerikaansche bladen
en de N. R. C. publiceert, gelooft dus
niet, dat de agressieve erfgenaaim
van de Caesaren Abessinië zal ont
rukken aan den afstammeling van
Salomo. Dat staat niet in hun han
den geschreven!
0
Nu staan wij zeer sceptisch tegen
over de voorspellingen van handlijn-
kundigen, zelfs indien deze dictators
en vorsten onder hun klanten blijken
te hebben, maar desondanks geven
wij aan Ranald een kans in dit geval
eens gelijk te krijgen. Niet omdat
de lijnen van Mussolini's en Haile
Selassie's hand zulks aangeven, maar
wel tengevolge van de gebeurtenis
sen, die zich in de afgeloopen week
te Genève hebben afgespeeld. Na
de redevoeringen, die de staatslieden
van -de verschillende belanghebbende
staten in de Assemblé hebben ge
houden kan er geen twijfel meer
aan bestaan, dat de kansen van Ita
lië op een uitzonderlijk succes in
Oost-Afrika tot een minimum ge
reduceerd zijn.
Woensdag kwam Sir Samuel
Hoare, de Engelsche minister van
Buitenlandsche zaken aan het woord.
Voor de aandachtig luisterende As-
semblée getuigde hij van Engelands
trouw aan het Volkenbondsstatuut.
Ook van de andere staten verwachtte
hij, dat zjj hun verplichtingen voort
vloeiende uit het Volkenbondspact,
zouden nakomen. Voor zijn regee
ring vormde het Italiaansch-Abes-
sijnsche geschil een toetssteenmocht
daarbij blijken, dat de Volkenbond
werkelijk in staat is, de noodige
maatregelen tegen den overtreder
van verdragen te nemen, dan kan
de wereld er van op aan, dat Enge
land in de toekomst steeds als kam
pioen van "He Volkenbondsidee op
den voorgrond zou staan, of de des
betreffende kwestie zich nu in Afri
ka, dan wel in Midden-Europa af
speelde. Mocht de Volkenbond er
echter niet in slagen zijn leden tot
Nauwelijks hebt Ge U ter ruste begeven,
of die kwellende nachlhoest begint weer I
Neem daarvoor nu de vanouds beproefde
Akkers Abdij siroop, welke door een nieuwe
toevoeging van Apotheker Dumont thans
nog sneller en nog krachtiger werkt.
Begin vandaag nog en vannacht reeds zult
Ge rustig kunnen slapen door de bekende
het beproefde hoest-geneesmiddel
Verlaagde prijzen f 0.75, f 1.25, f 2.- per flacon
als hij anders gedaan zou hebben.
„Waarmee kan ik u van dienst
zijn, mijnheer von Lersen?"
Deze was bleek van opwinding.
Deze gang viel hem niet gemakke
lijk.
Alle herinneringen aan den smaad,
die hem was aangedaan werden weer
wakker en hij wist, dat hij tegen
vooroordeelen zou moeten vechten
vóór hij zijn rehabilitatie zou ver
krijgen.
„Ik wilde u verzoeken, mijnheer
von Bingen, om me te helpen aan
een audiëntie bij Zijne Excellentie".
Bingens .gezicht betrok. „Dat zal
niet gaan, mijnheer von Lersen. Ik
weet dat Zijne Excellentie niet goed
over u te spreken was indertijd
ik hm het is pijnlijk, maar
„Permitteert u me, dat ik u in de
rede val, mijnheer von Bingen. Zijne
Excellentie heeft altijd den naam ge
had van een bijzonder rechtvaardig
man te zijn. Indertijd stond ik on
der een leelijke verdenking, die ik
niet ontzenuwen kon. Ik heb al die
jaren onuitsprekelijk geleden onder
die verschrikkelijke verdenking. Nu
is het eindelijk in mijn macht om
Zijne Excellentie te bewijzen dat ik
onrechtvaardig beschuldigd ben. Zegt
een gemeenschappelijk optreden te
gen de verstoorder van den vrede
te bewegen, dan had het Geneefsche
instituut voor Engeland afgedaan.
Met recht, ongekende woorden in
een Volkenbondsvergadering. Jam
mer is slechts, dat er eerst vitale
Engelsche belangen op het spel
moesten komen te staan, alvorens de
Engelsche regeering verklaringen
van dezen aard te Genève liet af
leggen. Had Landen reeds enkele
jaren geleden een dergelijke flinke
houding aangenomen, (dan waren
wellicht zekere zaken in de wereld
geheel anders geloopen. Misschien
had er dan minder bloed in China
en den Chaco gevloeid en had
Duitschland zich nog wel eens be
dacht voor het tot een overigens
alleszins rechtvaardige herbewa
pening overging.
Intusschen, beter laat dan nooit.
Met deze Engelsche verklaring
schijnt een nieuw tijdperk voor den
Volkenbond te zijn aangebroken, een
tijdperk, waarin de bond zijn macht
aan ordeverstoorders kan laten voe
len. Dat is een verheugend ver
schijnsel.
0
Het is begrijpelijk, dat na deze
verklaring van den Engelschen af
gevaardigde, de vertegenwoordigers
van verschillende kleinere staten, die
het allergrootste belang hebben bij
een collectieve bescherming van hun
grenzen tegen grooter en machtiger
aanranders, van hun ingenomenheid
met het Engelsche standpunt ken
nis gaven. Ook onze vertegenwoordi
ger, minister de Graeff sloot zich
geheel bij de woorden van Sir Hoare
aan, speciaal ook voor wat betreft
diens voorstel om door middel van
een overeenkomst te geraken tot een
rechtvaardige verdeeling der kolo-
u dat als 't u blieft aan hem. Hij is
een te hoogstaand man om iemand
te willen veroordeelen om eeuwig
onder een valsche beschuldiging te
lijden. Als u hem mijn verzoek en
de reden daarvan voorlegt, zal hij
me zeker ontvangen. Ik verzoek u
dringend, mijnheer von Bingen, om
moeite voor me te doen. Ik kon
me niet eerder rechtvaardigen, dan
na den dood van mijn vrouw".
„O, is uw vrouw dood?"
„Ze is den twaalfden Maart in
Florida gestorven".
Bingen keek vol belangstelling in
Lersens vertrokken gezicht. Weer
dacht hij aan Frieda von Dorlach.
Hij streek over zijn 'kin en zei:
„Goed, ik zal zorgen, dat u een
audiëntie krijgt. Ik ben bij onze
laatste ontmoeting wat scherp tegen
u geweest er deden indertijd aller
lei geruchten de ronde over uw plot
seling ontslag en dan moet men
een weinig voorzichtig zijn. Maar u
was nauwelijks heen gegaan of freule
Frieda von Dorlach is zoo dapper
voor u in de bres gesprongen, dat
ik me bijna schaamde u op een
bloot gerucht veroordeeld te heb
ben.
(Woedt vorvolgd.)