BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK, Breskens Terugkeer tot den vrijhandel als redmiddel. feuilleton Het Parelsnoer. Ingezonden. Buitenland Cie NACHT-HOEST zal ophooden! akker s Abdijsiroop 44ste Jaargang Dinsdag 17 September 1935 Nummer 4069 ABONNEMENTSPRIJS- Per drie maanden 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1.40 Franco per post per jaar 5.00. Buitenland per jaar I 6.50 Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1-5 regels f0,75. Iedere regel meer (0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) o— Een krachtig pleidooi van Lord Arnold, dat Engeland de lei ding zal nemen. Lord Arnold, die onder-staats secretaris van koloniën is geweest in de eerste arbeidersregeering in Engeland, schrijft in de Star dat sir Samuel Hoare in zijn groote rede te Genève den weg naar den wereld vrede heeft aangegeven, toen hij wees op het vitale belang van een vrije verdeeling van 's werelds grond stoffen tusschen de groote industrie landen. De drie machtige, onrustige naties zijn Italië, Duitschland en Ja pan. Hun onrust spruit voort uit dezelfde redenen. Zij willen twee dingen, een plaats waar hun over schot aan bevolking heen kan en grondstoffen voor hun industrie. Zij vormen op het oogenblik de punten van gevaar in de wereld. Zij zien uit naar bezittingen en afzetgebied in koloniën, omdat zij beseffen dat dit het eenige middel is om te vol doen aan de gerechtvaardigde aan spraken van hun bevolking. Italië en Japan hebben te worstelen met een belangrijken bevolkingsaanwas, voor Duitschland ligt ide zaak eenigs- zins anders, zijn bevolking is niet gestegen en stijgt ook niet in die mate als in Italië en Japan het ge val is, maar Duitschland heeft zijn koloniën verloren en bovendien een deel van zijn gebied in Europa. Zijn levenslustige bevolking kan niet als voor den oorlog emigreeren en zijn afzetgebied wordt door protectionis tische en andere maatregelen steeds meer beschermd. Italië's bodem is niet rijk genoeg om een bevolking van 43.000.000 zielen te voeden en voor Japan geldt hetzelfde. Voor beide landen is de emigratie vrijwel onmogelijk gemaakt en ook hun afzetgebied wordt meer en meer beperkt. Wat moeten zij onder die omstan digheden beginnen? Kunnen zij uit gaan op verovering van vreemde landen gelijk andere landen voorden oorlog hebben gedaan? Als zij hun verplichtingen volgens het pact van Kellogg dat den oorlog als werktuig van nationale politiek verbiedt, na komen, kunnen zij het niet. Maar dit pact bevat geen voorziening tot het wegnemen van territoriale on billijkheden langs anderen weg. Dit 76. Roman van H. COURTHS-MAHLER met autorisatie uit hpt Duitsch vertaald dooi A. VUERHARD-BERKHOUT 0 Monsieur Rochambeau lachte flauwtjes: ,,Ik was zeer boos, dat hij het document met geweld uit mijn borstzak haalde en zei: .Vrijheer von Lersen moet me tenminste het parel snoer teruggeven, dat zijn vrouw als belooning gekregen heeft'. Dat heeft de agent verkeerd begrepen. U weet, mijnheer von Lersen, dat in de di plomatie alle middelen geoorloofd zijn. Het spijt me, dat u daar de dupe van is geweest". „Als het u werkelijk spijt, dan mag ik u zeker wel verzoeken rond uit de waarheid te zeggen. Ik ga morgen naar den minister. Welis waar heb ik na den dood van mijn vrouw haar biecht en een briefje van u ontvangen, die mijn onschuld is wel het geval met het Volken bondsverdrag, maar in de praktijk is dit in dit opzicht ook tekort ge schoten. Wat dan wel gedaan kan worden? Het Britsche rijk kan veel doen en dient de leiding te nemen. Het kan het meest doen van allen omdat het ongeveer een kwart van 's aardrijks oppervlak in bezit heeft en zijn volken eveneens ongeveer een kwart van de geheele wereld bevolking uitmaken. Het vraagstuk van afstand van Britsch gebied stuit op moeilijkheden, maar langs ande ren weg kan veel gedaan worden om rechtmatige grieven weg te ne men. Het Britsche rijk dient terug te keeren tot zijn politiek van voor den oorlog door zijn gebied als afzetge bied op dezelfde voorwaarden als voor zijn eigen onderdanen open te stellen voor alle landen der wereld. Dit zou Duitschland, Italië en Ja pan weer in de gelegenheid stellen hun industrieproducten te ruilen voor de grondstoffen en levensmiddelen, waaraan zij behoefte hebben. Ten zij het Britsche rijk zijn gebied weer opent als afzetgebied, zijn de voor uitzichten vol gevaar. Na enkele ja ren zal de bevolking van Groot- Britannië stationnair zijn en van dat oogenblik af zal zij gaan verminde ren, en zulks, naar te voorzien valt, in steeds erger mate. Bovendien be draagt de blanke bevolking van de Dominions maar ongeveer 25.000.000 zielen. Mag men verwachten, gezien de snelle aanwas van de bevolking in andere landen, dat het Britsche rijk met een stationnaire of zelfs dalende blanke bevolking dit groote gebied zal kunnen handhaven? Het is zeker, dat dit alleen zou kunnen als het de tariefmuren, waar mee het den wereldhandel belem mert, verlaagt. „Wij moeten," zegt Lord Arnold, „een eind maken aan deze malle politiek van te trachten een kwart van 's werelds oppervlak in te perken binnen een tariefschut ting. Het zal niet gemakkelijk val len deze politiek te wijzigen, maar het kan gebeuren en het zal gebeu ren, als men inziet, dat het alterna tief waarschijnlijk een nieuwe we reldoorlog zou zijn. zand zijn tegenwoordig herhaaldelijk in de gelegenheid om zoo ongemerkt een en ander bij te dragen voor eenig goed doel; nu eens voor een kerkorgel, dan weer voor vergroo ting of bouw eener pastorie of wel ter vergrooting van een godsdienst lokaal. Deze gelegenheden, men noemt ze bazar's, brengen werke lijk somtijds bedragen van betee- kenis op, maar zijn in den regel uitsluitend plaatselijk. Nu is Oost burg aan de beurt met een bazar voor de vereeniging Ceres" en wel op 24, 25 en 26 September a.s., juist samenvallende op 25 Sept. met den fokveedag en -tentoonstelling. Het doel is gelden bijeen te bren gen voor de stichting van een eigen lokaal te Oostburg, omdat het tot nu toe gebruikte, te klein is ge worden. Ceres" telt haar leden over 't geheele landje van Cadzand en brengt ook haar weldaden in alle hoeken van dat landje, 't Begon al in 1926 toen een cursus gegeven werd in fraaie handwerken, toen is men begonnen met linnen-naaien, waarvoor thans volledige halfjaarlijk- sche cursussen zijn; indertijd is ook een oogenblik opgeleid voor nuttige handwerken. Verder zijn er cursus sen voor eerste hulp bij ongelukken, voor moederzorg of zuigelingenver- pleging, cursus fijne keuken, hand- weven, in voorbereiding strijken en waschbehandeling, slachtcursus, landbouwhuishoudkunde enz. Nu wil men gaarne een eigen lokaal, zoodat iedereen, die iets gevoelt voor 't nut door „Ceres" reeds gesticht en nog te brengen, uitgenoodigd wordt op één der drie genoemde data of liefst op alle drie, de Beurs te Oost burg te bezoeken. Gaarne wil ik een woord ter aan beveling van deze bazar schrijven en iedereen opwekken een bezoek aan de Beurs te brengen op gemelde dagen, maar... de porte-monnaie niet vergeten, immers tal van at tracties zullen de bezoekers bezig houden. DE HULLU. Oostburg, 14 Sept. 1935. Buiten verantwoordelijkheid der redactie. Geachte Redactie I De inwoners van 't land van Cad- voldoende bewijzen, maar het zou me veel waard zijn als u zelf bij den minister zoudt willen getuigen, dat ik geheel buiten de zaak heb ge staan". Monsieur Rochambeau dacht even na: „Zeker," zei hij toen, „die zaak heeft nu nog alleen maar particulier belang voor me en ik ben wel be reid met den minister te spreken". Lersen boog. „Ik dank u. Het is zeker een beschikking dat ik u hier na tien jaar ontmoet, juist in het uur, dat ik me eindelijk kan rehabiliteeren". De Franschman glimlachte fijntjes: „U ziet, wat er uit voort kan komen als men niet eiken wensch van een mooie vrouw inwilligt". Lersen keek hem met gen eigen- aardigen blik aan. „Ik wil hierop alleen maar antwoorden, dat ik van plan was het parelsnoer voor mijn vrouw te koopen. Het was mte alleen op dat moment niet mogelijk. Toen ik den volgenden dag naar den ju weiier ging om de parelen voor mij te laten op zij leggen waren ze al verkocht". Monsieur Rochambeau boog. „Ik was u voor geweest. Maar verwijt me die geschiedenis met het parel- Josef Ranald, die sinds vele jaren een studie maakt van de lijnen van de hand, heeft dertien jaar geleden aan Benito Mussolini voorspeld, dat zijn loopbaan als regent omstreeks zijn 54-sten jaar zou eindigen, d.w.z snoer niet zooals gezegd in de diplomatie is alles geoorloofd. Wan neer heeft u me noodig?" „Ik zal morgen ochtend om een audiëntie bij den minister verzoeken daarna kunt u uw verklaring af leggen als u wilt". „Goed, ik zal op tijd komen". Lersen boog conventioneel en ver liet de kamer. Dit onderhoud had hem overwinning gekost. Als de za ken anders gestaan hadden, als Duitschland niet door de Franschen bezet was geweest, zou hij monsieur Rochambeau tot een duel hebben uitgedaagd. 0 Ralf Lersen deed moeite om een audiëntie bij den minister te krijgen. Deze nam ook bij de nieuwe regee ring een hooge positie in en het was niet gemakkelijk tot hem dool te dringen. Doch Lersen moest en zou zijn doel bereiken, alleen de minister kon hem rehabiliteeren. Het was al zeer toevallig, dat Ler sen met zijn verzoek naar den heer von Bingen werd verwezen. Deze ontving Lersen zeer verrast doch hij dacht aan Frieda's dapper opkomen voor dezen man en ge droeg zich niet zoo terughoudend over ongeveer twee jaar. Acht jaar later ontmoette hij Ras Tafari, thans keizer Haile Selassie van Abessinië en voorspelde hem, dat hjj op zijn 44ste jaar, dat is dit jaar, door een ernstig gevaar bedreigd zou worden, maar dat dit gevaar binnen twee jaar ten einde zou zijn. Zijn geluks- lijn toont een breuk op den leeftijd van 44 jaar, zijn huidigen leeftijd en een voortzetting op 46-jarigen leeftijd zonder een nadeel voor hem zelf. Mr. Ranald, die zijn voorspellin gen in eenige Amerikaansche bladen en de N. R. C. publiceert, gelooft dus niet, dat de agressieve erfgenaaim van de Caesaren Abessinië zal ont rukken aan den afstammeling van Salomo. Dat staat niet in hun han den geschreven! 0 Nu staan wij zeer sceptisch tegen over de voorspellingen van handlijn- kundigen, zelfs indien deze dictators en vorsten onder hun klanten blijken te hebben, maar desondanks geven wij aan Ranald een kans in dit geval eens gelijk te krijgen. Niet omdat de lijnen van Mussolini's en Haile Selassie's hand zulks aangeven, maar wel tengevolge van de gebeurtenis sen, die zich in de afgeloopen week te Genève hebben afgespeeld. Na de redevoeringen, die de staatslieden van -de verschillende belanghebbende staten in de Assemblé hebben ge houden kan er geen twijfel meer aan bestaan, dat de kansen van Ita lië op een uitzonderlijk succes in Oost-Afrika tot een minimum ge reduceerd zijn. Woensdag kwam Sir Samuel Hoare, de Engelsche minister van Buitenlandsche zaken aan het woord. Voor de aandachtig luisterende As- semblée getuigde hij van Engelands trouw aan het Volkenbondsstatuut. Ook van de andere staten verwachtte hij, dat zjj hun verplichtingen voort vloeiende uit het Volkenbondspact, zouden nakomen. Voor zijn regee ring vormde het Italiaansch-Abes- sijnsche geschil een toetssteenmocht daarbij blijken, dat de Volkenbond werkelijk in staat is, de noodige maatregelen tegen den overtreder van verdragen te nemen, dan kan de wereld er van op aan, dat Enge land in de toekomst steeds als kam pioen van "He Volkenbondsidee op den voorgrond zou staan, of de des betreffende kwestie zich nu in Afri ka, dan wel in Midden-Europa af speelde. Mocht de Volkenbond er echter niet in slagen zijn leden tot Nauwelijks hebt Ge U ter ruste begeven, of die kwellende nachlhoest begint weer I Neem daarvoor nu de vanouds beproefde Akkers Abdij siroop, welke door een nieuwe toevoeging van Apotheker Dumont thans nog sneller en nog krachtiger werkt. Begin vandaag nog en vannacht reeds zult Ge rustig kunnen slapen door de bekende het beproefde hoest-geneesmiddel Verlaagde prijzen f 0.75, f 1.25, f 2.- per flacon als hij anders gedaan zou hebben. „Waarmee kan ik u van dienst zijn, mijnheer von Lersen?" Deze was bleek van opwinding. Deze gang viel hem niet gemakke lijk. Alle herinneringen aan den smaad, die hem was aangedaan werden weer wakker en hij wist, dat hij tegen vooroordeelen zou moeten vechten vóór hij zijn rehabilitatie zou ver krijgen. „Ik wilde u verzoeken, mijnheer von Bingen, om me te helpen aan een audiëntie bij Zijne Excellentie". Bingens .gezicht betrok. „Dat zal niet gaan, mijnheer von Lersen. Ik weet dat Zijne Excellentie niet goed over u te spreken was indertijd ik hm het is pijnlijk, maar „Permitteert u me, dat ik u in de rede val, mijnheer von Bingen. Zijne Excellentie heeft altijd den naam ge had van een bijzonder rechtvaardig man te zijn. Indertijd stond ik on der een leelijke verdenking, die ik niet ontzenuwen kon. Ik heb al die jaren onuitsprekelijk geleden onder die verschrikkelijke verdenking. Nu is het eindelijk in mijn macht om Zijne Excellentie te bewijzen dat ik onrechtvaardig beschuldigd ben. Zegt een gemeenschappelijk optreden te gen de verstoorder van den vrede te bewegen, dan had het Geneefsche instituut voor Engeland afgedaan. Met recht, ongekende woorden in een Volkenbondsvergadering. Jam mer is slechts, dat er eerst vitale Engelsche belangen op het spel moesten komen te staan, alvorens de Engelsche regeering verklaringen van dezen aard te Genève liet af leggen. Had Landen reeds enkele jaren geleden een dergelijke flinke houding aangenomen, (dan waren wellicht zekere zaken in de wereld geheel anders geloopen. Misschien had er dan minder bloed in China en den Chaco gevloeid en had Duitschland zich nog wel eens be dacht voor het tot een overigens alleszins rechtvaardige herbewa pening overging. Intusschen, beter laat dan nooit. Met deze Engelsche verklaring schijnt een nieuw tijdperk voor den Volkenbond te zijn aangebroken, een tijdperk, waarin de bond zijn macht aan ordeverstoorders kan laten voe len. Dat is een verheugend ver schijnsel. 0 Het is begrijpelijk, dat na deze verklaring van den Engelschen af gevaardigde, de vertegenwoordigers van verschillende kleinere staten, die het allergrootste belang hebben bij een collectieve bescherming van hun grenzen tegen grooter en machtiger aanranders, van hun ingenomenheid met het Engelsche standpunt ken nis gaven. Ook onze vertegenwoordi ger, minister de Graeff sloot zich geheel bij de woorden van Sir Hoare aan, speciaal ook voor wat betreft diens voorstel om door middel van een overeenkomst te geraken tot een rechtvaardige verdeeling der kolo- u dat als 't u blieft aan hem. Hij is een te hoogstaand man om iemand te willen veroordeelen om eeuwig onder een valsche beschuldiging te lijden. Als u hem mijn verzoek en de reden daarvan voorlegt, zal hij me zeker ontvangen. Ik verzoek u dringend, mijnheer von Bingen, om moeite voor me te doen. Ik kon me niet eerder rechtvaardigen, dan na den dood van mijn vrouw". „O, is uw vrouw dood?" „Ze is den twaalfden Maart in Florida gestorven". Bingen keek vol belangstelling in Lersens vertrokken gezicht. Weer dacht hij aan Frieda von Dorlach. Hij streek over zijn 'kin en zei: „Goed, ik zal zorgen, dat u een audiëntie krijgt. Ik ben bij onze laatste ontmoeting wat scherp tegen u geweest er deden indertijd aller lei geruchten de ronde over uw plot seling ontslag en dan moet men een weinig voorzichtig zijn. Maar u was nauwelijks heen gegaan of freule Frieda von Dorlach is zoo dapper voor u in de bres gesprongen, dat ik me bijna schaamde u op een bloot gerucht veroordeeld te heb ben. (Woedt vorvolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1935 | | pagina 1