BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
Mcoffie
èLkYSENDYK
GEEL MERK
DIE MEN B'J U
HEEL LEKKER VINDT
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK. Breskens
Jacob Ros.
FEUILLETON
Het Parelsnoer.
Rechtszaken.
44ste Jaargang
Vrijdag 9 Augustus 1935
Nummer 4058
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1.40.
Franco per post per jaar f 5.00
Buitenland per jaar f 6.50. Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels tO,75. Iedere regel meer f0;15. Ingez. Med. 30ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
0
Jacob Ros, onze bekende landge
noot die sinds vele jaren in Duitsch-
land als pianist werkzaam was en
zich daar een naam heeft gemaakt,
is weer in ons land teruggekeerd
om in ons midden werkzaam te zijn.
Naar aanleiding hiervan brengen wij
het één en ander uit zijn leven en
een artikel uit zijn eigen pen over
de mogelijkheden het muziekleven,
speciaal in ons district meer alge
meen goed te laten worden.
Het was midden in den winter
toen een kleine jongen van tien of
elf jaar achter een harmonium zat
in een koude kamer en met stijf
gevroren vingers naar het gehoor
probeerde aan een onwillig instru
ment tonen te ontlokken. Het was
alleen maar voor de verveling. Maar
het scheen toch wel een prettig
werkje te zijn, want het duurde niet
zoo heel lang of de C. gr. t. toon
ladder klopte eenigszinsen wel met
beide handen en als de zusjes naar
huis kwamen werden zij vol trots
vergast op een bekende melodie. De
lust was er ineens in. Al spoedig
werd er een tweede stem geprodu
ceerd, óf in tertsen óf in sexten en
als het slotaccoord niet goed klonk
dan werd zoolang gezocht tot het
oor er tevreden mee was. Een jaar
ongeveer werd zoo op deze wijze
gespeeld en wat hij hoorde, op straat,
door de Fanfare enz., dat werd na
gespeeld. Toen nu een zekere Heer
v. d. Berg als onderwijzer aan de
R.K. School aangesteld werd, iemand
die zeer muzikaal was en zelf uit
stekend piano speelde, hem hoorde
spelen, wilde hij hem ook direct
les geven. Alle begin is moeilijk
en ook noten leeren want tot zoover
was de eigen studie nog niet door
gedrongen. Natuurlijk moest eerst
voorgespeeld worden en het resul
taat was dat wel de melodie maar
een heel andere toonaard ten ge-
hoore werd gebracht als die welke
in het muziekboekje stond.
„Speel je dat wat daar staat?"
was de eerste vraag. „Ja Mijnheer!"
„Maar dat is een heel andere
toonaard," was het lachende ant
woord.
Hoe kon dat iemand ook weten,
daar niemand het de moeite waard
gevonden had de goede weg te wij
zen.
De lessen waren buitengewoon
65
Roman van
H. COURTHS-MAHLER
met autorisatie uit het
Duitsch vertaald door
A. VUERHARD-BERKHOIJT
M 0
Tk schrok al toen ik merkte, dat
het handvalies, dat ik in den groo
ten koffer gelegd had. beslist an
ders lag dan eerst. Ongerust maakte
ik het open, haalde de map er uit
en opende die, ze was leeg. Het
document was verdwenen. Ineens
wist ik, dat de heer, dien ik daar
even door de hall had zien loopen
mij aan monsieur Rochambeau had
doen denken.
Spaar me je te beschrijven, wat
er bij die ontdekking in me om
ging. Ik ging regelrecht, zonder op
alle vragen van mijn vrouw te apt.
woorden, naar den minister om het
verlies te berichten. Mijn angst en
zenuuwachtigheid waren onbeschrijf
lijk want ik wist, dat het om groote
leerrijk en vooral in theoretisch op
zicht werd veel geleerd. Hoewel een
beknopt overzicht gegeven werd,
bleek zelfs voor de studie aan het
A'damsche Conservatorium de voor
bereiding zoo goed te zijn dat veel
geleerd werd wat uit deze eerste
tijd al bekend was.
Na ÏVJ jaar waren deze lessen
weer ten einde daar dhr. v. d. Berg
door den dood aan zijn werkkring
ontrukt werd. Dat dit een zeer groot
verlies was voor de verdere ontwik
keling behoeven wij wel niet te zeg
gen.
Op eigen houtje werd er ,weer
verder gestudeerd tot het Bomme
v. d. Broecke Fonds uitkomst bracht
en de ernstige studie begon in Mid
delburg bij den heer J. Cleuver.
Toonladders, arpeggien, vingerzet-
ting, dat was het dagelijksche recept.
Nee, dan was het in Aardenburg
toch eenvoudiger. Dan maar eens
flink de tanden op elkaar. Er werden
uitstekende vorderingen gemaakt en
na 3Vs jaar, voor de studie aan het
A'damsche Conservatorium voortge
zet werd, speelde de jonge pianist
onder leiding van zijn leeraar het
Chopin e. kl. t. concert met orkest,
hetzelfde wat hij dezen winter weer
in Middelburg speelde onder de op
volger van Cleuver dhr. Caro. Voor
waar een buitengewone prestatie, en
ook voor den leeraar een groojte
voldoening waarop hij met recht zeer
trotsch kon zijn.
Vier drukke jaren volgden in Am
sterdam. Er werd duchtig piano en
cello gespeeld en de theorie was ook
niet voor de poes. (3) Daarnaast wer
den nog verschillende koren gediri
geerd wat wel veel tijd in beslag
nam maar ook een prettige en voor
al zeer nuttige afwisseling in de da-
(3) Groote musici, wier namen in
Nederland iedereen kent en die zelfs
over de grenzen van ons land van
bijzondere beteekenis zijn, zooals de
directeur en medeoprichter van het
instituut Jul. Röntgen, de pianist en
componist (onlangs speelde Ros in
Keulen in de Radio „Oud-Neder-
landsche Klaviermuziek" in de be
werking van zijn oude pianoleeraar
J. Röntgen), P. Mossel, de groote
cello-virtuoos, Berrihard Zweers, de
eerste Holl. componist, die de moed
had Hollandsch te zijn en wiens
Symphonie „Aan mijn Vaderland"
nu nog steeds in de programma's te
vinden is, Anton Hierie en vele an
dere waren zijn leeraars.
dingen ging die een enorme draag
wijdte hadden.
De minister, bij wien ik me drin
gend liet aandienen, ontving me ter
stond. Hij schrok niet minder dan
ik, toen ik het verlies meldde en
vroeg naar alle bijzonderheden. On
middellijk werd alles in beweging
gesteld, alles was een en al opge
wondenheid, toen een op het ge
zantschap te Rome welbekende ge
heime agent, die al vele gewichtige
diensten bewezen had, zich voor een
uiterst belangrijke aangelegenheid bij
den minister liet aandienen. Ik wist
niet, dat deze heer met opzet voor
zichtigheidshalve ter mijner bescher
ming en bewaking onder vermom
ming in denzelfden trein mee naar
Berlijn was gereisd en in hetzelfde
hotel zijn intrek had genomen. Ter
wijl ik in de eetzaal was, had hij
ongemerkt mijn kamer in het oog
gehouden en hij wist, dat monsieur
Rochambeau met een vroegeren
trein naar Berlijn was vertrokken.
Met een blik vol minachting op
mij zei hij: „Excellentie, ik breng
het vermiste document, ongeopend,
met ongeschonden zegels terug. Ik
heb het zooeven, met geweld, van
monsieur Rochambeau afgenomen
die van zijn regeering de opdracht
gelijksche studie bracht. Als afscheid
van de studietijd aldaar werd .hij
weer in Middelburg geëngageerd
door zijn oud leeraar Qleuver om
het bekende pianoconcert van Grieg
te vertolken. Een afscheid en besluit,
want nu begint een heel nieuwe pe
riode, die niet alleen de voortzetting
en voleinding van het begonnen
werk, maar vooral de weg naar het
podium was. Alhoewel geen nieuwe
ling meer, daar Ros reeds verschei
dene malen in ons land opgetreden
was, zoo werden de eischen toch
steeds grooter. Nog tijdens de stu
die onder den meesterpianist Prof.
Jos. Pembaur leidde een concertreis
door alle groote Duitsche steden en
de recensies waren vol lof over het
optreden van onzen landsman.
Als hij zich later in Keulen vestigt
om als paed^goog en concertpianist
werkzaam te zijn, vormt zich spoe
dig een groote kring van talenteerde
leerlingen om hem, waarvan allen
die de muziek als beroep uitgeoefend
hebben, voor het in Duitschland zeer
moeilijke staatsexamen gedeeltelijk
met goed of par excellenz geslaagd
zijn, terwijl de verdere studie niet
vergeten werd en het soüstisch op
treden niet alleen in Duitschland
maar ook in andere landen (Holland,
België) zijn voortgang neemt en
zich steeds meer en meer ontwik
kelt. De laatste recensies spreken
over een pianistisch-muzikaal genie,
een godbegenadigde kunstenaar enz.
Maar niet alleen tevreden hiermee
gaat het verlangen uk om als diri
gent van een orkest werkzaam te
zijn en volgt hij een cursus in diri-
geeren bij de beroemde Keulsche
dirigent Prof. H. Abendroth omver
volgens een jaar aan de Keulsche
opera werkzaam te zijn.
0
Thans is onze landgenoot weer in
ons midden teruggekeerd en heb
ben we alle reden ons te verheu
gen. We hebben nu in ons landje
een muzikale kracht die wij zeker
zullen weten te waardeeren. Wij ho
pen van harte, dat een goede sa
menwerking tusschen de inwoners
onzer streek en dezen kunstenaar
zal ontstaan, opdat ons muziekle
ven kan opbloeien tot een hoogte
waarop wij dubbel trotsch kunnen
zijn.
0
had gekregen het tot eiken prijs te
bemachtigen. Mijnheer von Lersen
zal u kunnen vertellen hoe hoog
de prijs was waarvoor hij monsieur
Rochambeau gelegenheid verschafte
het document te stelen. De prijs is
in de gedaante van een kostbaar
parelsnoer door monsieur Rocham
beau aan zijn echtgenoote overhan
digd. die me dat woedend toeriep
toen ik hem het document weer af
nam vóór hij er mee zijn hotel kon
binnen gaan".
Ik stond als verlamd, niet in staat
het vreeselijke te beseffen, want een
ontzettend vermoeden steeg in me
op, toen de agent over het parel
snoer sprak. In mijn ontzettenden
schrik heb ik me misschien dwaas
aangesteld, ik was als versuft. Kort
om, ik kon me in dien toestand
niet zuiveren van de verdenking die
op me rustte. De minister en- de
agent keken me minachtend aan toen
ik enkele onsamenhangende woor
den stamelde. Ik hoorde den mi
nister alleen zeggen: „Als er nog
een greintje eergevoel in u is, geef
me dan ten minste uw eerewoord
dat uw vrouw en u het strengste
stilzwijgen over deze aangelegen
heid zult bewaren".
Ik gaf dat eerewoord en wilde
Kantongerecht Oostburg.
Zitting van 25 Juli.
Veroordeeld wegens
Met voertuig rijden zonder behoorlijk
op te lettenR E v R te Maldeghem
f 3 s 3 d.
Te Zuidzande per rijwiel over het
voetpad langs-de dorpsstraat rijden, W
M aldaar f 3 s 3 d.
Met voertuig niet behoorlijk uitwij
ken naar rechts bij het ingehaald wor
den door een auto, S d G te Bou-
chaute f 7,50 s 3 d.
Met rijwiel links houden, L D te
Axel, f 2 s 2 d, E v R Hoofdplaat,
J J v d B te Breskens, J F A IJzen-
dijke, allen f 3 s 1 week tuchtschool,
G M L S B te Hoofdplaat f 2 s 1 d.,
HM C, W, M d Z, H M P, M G
M M C L S, allen te Maldegem, A
v O te Amsterdam, A v d M Tilburg,
I G Maldeghem, S O Den Haag, ieder
f 2 s 2 d.
Met rijwiel rijden op een weg die
daarvoor gesloten is verklaard, F V te
Deurne, A J P, O v H, A S, beiden
te Westcapelle (B.), C J D Knocke,
allen f 1 s 1 d.
Rijden met motorrijtuig zonder twee
krachtige remmen, P d H te Sluis f 5
s 3 d, G d D te Breskens f 5 s 5 d,
J J d M te Breskens, P A S te Klun-
dert, ieder f 5 s 5 d, I K te Groede,
f 2 s 2 d, J S te Breskens f 2 s 2 d,
A J W Aardenburg f 5 s 5 d.
Rijden met motorrijtuig zonder nauw
keurig werkend stuurtoestel, C A C
te IJzendijke, f 10 s 5 d.
Rijden met motorrijwiel zonder licht,
G C G te Eede, f 5 s 5 d.
Rijden met motorrijtuig zonder spie
gel, M D te Blankenberge, f 2 s 2 d,
L P te Eecloo f 1 s 1 d.
Rijden met motorrijtuig met te ver
achteruitstekende lading, J J P te Aar
denburg f 2 s 2 d.
Met motorrijtuig met verblindende
verlichting rijden binnen een bebouw
de kom, zonder daartoe gerechtigd te
zijn, J v H te Biervliet en A J V te
Breskens ieder f 10 s 5 d.
Rijden met rijwiel zonder rem, L v
P te Eecloo f 3 s 3 d. M R D te
Loo (B.) f 2 s 2 d, O E G te Sint
Margriet f 1 s 1 d.
Met bakfiets op het rijwielpad te
rijden, M D te Breskens f 1 s 1 d.
Rijden met niet-ingeschreven motor
rijtuig C H M te Knesselaere f 3 s 3 d.
Terwijl zich aan weerszijden van den
weg een rijwielpad bevindt, het linker
nu nog wat tot mijn verdediging
zeggen, maar de minister weerde
ijskoud af:
„Genoeg, we hebben elkaar niets
meer te zeggen. Het spreekt van
zelf dat u onmiddellijk ontslagen
bent. Houd uw woord, ook in uw
eigen belang, anders is een vervol
ging niet te vermijden".
Nogmaals wilde ik, de wanhoop
nabij, het woord nemen, doch de mi
nister wees met snijdende minach
ting naar de deur. Hij had geen
tijd meer voor me.
Als krankzinnig keerde ik naar
het hotel terug. Daar vond ik mijn
vrouw zooals ik haar verlaten had.
Ze speelde allerliefst comedie en
vroeg waarom ik haar zoo ineens
alleen had gelaten. Ik greep haar
buiten mezelf, bij den arm. „Het
parelsnoer. Waar is het parelsnoer?"
vroeg ik. hopend, dat de Fransch-
man gelogen had. Ze moest, ze
moest pnschuldig zijn.
Maar ze werd zeer bleek en vroeg
aarzelend: „Hoe weet je, dat ik dat
heb?"
Ik viel wanhopig in een stoel neer
en staarde haar aan. Toen sprong ik
op en greep haar bij de schouders.
Heel zacht ging ik niet met haar
om. Ik dwong haar alles te beken-
rijwielpad per rijwiel berijden, K J S
te Tetneuzen f 2 s 2 d.
Rijden met rijwiel zonder licht C d
C te Eede en C V G te Aardenburg
ieder f 4 s 4 d, C D te Biervliet, A
W te Westkapelle, Ad L te Zuid-
zande en J L F te Cadzand ieder f 4
s 2 d.
Rijden met rijwiel zonder reflector,
G L v H te Dudzeele f 2 s 2 d.
Rijden met rijwiel zonder bel, A J
B d P te Caprijcke f 1 s 1 d, J O te
St. Kruis f 2 s 1 d.
Vee vastzetten langs den weg zon
der dat het ten minste 1 M. uit de
rijbaan verwijderd blijft A V te IJzen
dijke, A v d B te Schoondijke, ieder
f 2 s 2 d.
Rijden met te hooge lading, P R v
H te Eecloo f 2,50 s 1 d.
Zonder voorzien te zijn van een
jachtakte zich met schietgeweer in het
veld bevinden buiten openbare wegen
en voetpaden, G P d V te Aarden-
burg f 40 s 20 d.
Met bevel tot uitlevering van het
geweer, bij gebreke waarvan te betalen
d« geschatte waarde daarvan ad f 10,
s 5 d.
Straatschenderij, F A M M te Hon-
tenlsse vrijspraak.
Met rijwiel rijden onder invloed van
drank, A B te Biervliet f 10 s 10 d.
In staat van dronkenschap verkee-
rend, in het openbaar de orde ver
storen, M Q te Breskens f 5 s 5 d.
Openbare dronkenschap, A H C d
S te Waterlandkerkje f 10 s 3 d.
Idem bij herhaling, C D v d V te
Breskens f 15 s 15 d.
In het openbaar een voor de eer
baarheid aanstootelijke toespraak hou
den, P M te Breskens f 3 s 3 d,
Zonder daartoe gerechtigd te zijn
vee laten loopen op bouwland M la
G te Cadzand vrijspraak.
Met motorrijtuig rijden zonder rij
bewijs W J H B Oostburg f 1 s 1 d.
nen. Monsieur Rochambeau had mijn
vrouw tot een gewillig werktuig ge
maakt. Haar begeerte naai de kost
bare parels had alles gemakkelijk
voor hem gemaakt. Hij had, nog
eerder dan ik, geweten, dat ik met
het document naar Berlijn zou wor
den gezonden. Overal zijn spionnen
en verraders. Hij had mijn vrouw
alles in een onschuldig, ongevaar
lijk licht voorgesteld. Het kostbare
parelsnoer was de prijs waarvoor
mijn vrouw mijn eer verkocht.
Ik zal je nu niet met bijzonder
heden lastig vallen en je ook niet
beschrijven, hoe het den Fransch-
man gelukt was om met hulp van
mijn vrouw het document te bemach
tigen.
Dien avond ontdekte ik de ont
zettende slechtheid van de vrouw,
die ik zoo had lief gehad. Uit lage
hebzucht had ze gehandeld, al was
het ook in de meening, dat het
slechts om ongevaarlijke papieren
ging.
Wat gaf het dat ik onschuldig
was, ik moest boeten voor de fout
van mijn vrouw. Ik nam haar het
parelsnoer af en zond het aan mon
sieur Rochambeau terug zonder een
woord erbij.
(Wordt vervolgd.)