BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. Mcoffie èLkYSENDYK GEEL MERK DIE MEN B'J U HEEL LEKKER VINDT Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK. Breskens Jacob Ros. FEUILLETON Het Parelsnoer. Rechtszaken. 44ste Jaargang Vrijdag 9 Augustus 1935 Nummer 4058 ABONNEMENTSPRIJS Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1.40. Franco per post per jaar f 5.00 Buitenland per jaar f 6.50. Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels tO,75. Iedere regel meer f0;15. Ingez. Med. 30ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) 0 Jacob Ros, onze bekende landge noot die sinds vele jaren in Duitsch- land als pianist werkzaam was en zich daar een naam heeft gemaakt, is weer in ons land teruggekeerd om in ons midden werkzaam te zijn. Naar aanleiding hiervan brengen wij het één en ander uit zijn leven en een artikel uit zijn eigen pen over de mogelijkheden het muziekleven, speciaal in ons district meer alge meen goed te laten worden. Het was midden in den winter toen een kleine jongen van tien of elf jaar achter een harmonium zat in een koude kamer en met stijf gevroren vingers naar het gehoor probeerde aan een onwillig instru ment tonen te ontlokken. Het was alleen maar voor de verveling. Maar het scheen toch wel een prettig werkje te zijn, want het duurde niet zoo heel lang of de C. gr. t. toon ladder klopte eenigszinsen wel met beide handen en als de zusjes naar huis kwamen werden zij vol trots vergast op een bekende melodie. De lust was er ineens in. Al spoedig werd er een tweede stem geprodu ceerd, óf in tertsen óf in sexten en als het slotaccoord niet goed klonk dan werd zoolang gezocht tot het oor er tevreden mee was. Een jaar ongeveer werd zoo op deze wijze gespeeld en wat hij hoorde, op straat, door de Fanfare enz., dat werd na gespeeld. Toen nu een zekere Heer v. d. Berg als onderwijzer aan de R.K. School aangesteld werd, iemand die zeer muzikaal was en zelf uit stekend piano speelde, hem hoorde spelen, wilde hij hem ook direct les geven. Alle begin is moeilijk en ook noten leeren want tot zoover was de eigen studie nog niet door gedrongen. Natuurlijk moest eerst voorgespeeld worden en het resul taat was dat wel de melodie maar een heel andere toonaard ten ge- hoore werd gebracht als die welke in het muziekboekje stond. „Speel je dat wat daar staat?" was de eerste vraag. „Ja Mijnheer!" „Maar dat is een heel andere toonaard," was het lachende ant woord. Hoe kon dat iemand ook weten, daar niemand het de moeite waard gevonden had de goede weg te wij zen. De lessen waren buitengewoon 65 Roman van H. COURTHS-MAHLER met autorisatie uit het Duitsch vertaald door A. VUERHARD-BERKHOIJT M 0 Tk schrok al toen ik merkte, dat het handvalies, dat ik in den groo ten koffer gelegd had. beslist an ders lag dan eerst. Ongerust maakte ik het open, haalde de map er uit en opende die, ze was leeg. Het document was verdwenen. Ineens wist ik, dat de heer, dien ik daar even door de hall had zien loopen mij aan monsieur Rochambeau had doen denken. Spaar me je te beschrijven, wat er bij die ontdekking in me om ging. Ik ging regelrecht, zonder op alle vragen van mijn vrouw te apt. woorden, naar den minister om het verlies te berichten. Mijn angst en zenuuwachtigheid waren onbeschrijf lijk want ik wist, dat het om groote leerrijk en vooral in theoretisch op zicht werd veel geleerd. Hoewel een beknopt overzicht gegeven werd, bleek zelfs voor de studie aan het A'damsche Conservatorium de voor bereiding zoo goed te zijn dat veel geleerd werd wat uit deze eerste tijd al bekend was. Na ÏVJ jaar waren deze lessen weer ten einde daar dhr. v. d. Berg door den dood aan zijn werkkring ontrukt werd. Dat dit een zeer groot verlies was voor de verdere ontwik keling behoeven wij wel niet te zeg gen. Op eigen houtje werd er ,weer verder gestudeerd tot het Bomme v. d. Broecke Fonds uitkomst bracht en de ernstige studie begon in Mid delburg bij den heer J. Cleuver. Toonladders, arpeggien, vingerzet- ting, dat was het dagelijksche recept. Nee, dan was het in Aardenburg toch eenvoudiger. Dan maar eens flink de tanden op elkaar. Er werden uitstekende vorderingen gemaakt en na 3Vs jaar, voor de studie aan het A'damsche Conservatorium voortge zet werd, speelde de jonge pianist onder leiding van zijn leeraar het Chopin e. kl. t. concert met orkest, hetzelfde wat hij dezen winter weer in Middelburg speelde onder de op volger van Cleuver dhr. Caro. Voor waar een buitengewone prestatie, en ook voor den leeraar een groojte voldoening waarop hij met recht zeer trotsch kon zijn. Vier drukke jaren volgden in Am sterdam. Er werd duchtig piano en cello gespeeld en de theorie was ook niet voor de poes. (3) Daarnaast wer den nog verschillende koren gediri geerd wat wel veel tijd in beslag nam maar ook een prettige en voor al zeer nuttige afwisseling in de da- (3) Groote musici, wier namen in Nederland iedereen kent en die zelfs over de grenzen van ons land van bijzondere beteekenis zijn, zooals de directeur en medeoprichter van het instituut Jul. Röntgen, de pianist en componist (onlangs speelde Ros in Keulen in de Radio „Oud-Neder- landsche Klaviermuziek" in de be werking van zijn oude pianoleeraar J. Röntgen), P. Mossel, de groote cello-virtuoos, Berrihard Zweers, de eerste Holl. componist, die de moed had Hollandsch te zijn en wiens Symphonie „Aan mijn Vaderland" nu nog steeds in de programma's te vinden is, Anton Hierie en vele an dere waren zijn leeraars. dingen ging die een enorme draag wijdte hadden. De minister, bij wien ik me drin gend liet aandienen, ontving me ter stond. Hij schrok niet minder dan ik, toen ik het verlies meldde en vroeg naar alle bijzonderheden. On middellijk werd alles in beweging gesteld, alles was een en al opge wondenheid, toen een op het ge zantschap te Rome welbekende ge heime agent, die al vele gewichtige diensten bewezen had, zich voor een uiterst belangrijke aangelegenheid bij den minister liet aandienen. Ik wist niet, dat deze heer met opzet voor zichtigheidshalve ter mijner bescher ming en bewaking onder vermom ming in denzelfden trein mee naar Berlijn was gereisd en in hetzelfde hotel zijn intrek had genomen. Ter wijl ik in de eetzaal was, had hij ongemerkt mijn kamer in het oog gehouden en hij wist, dat monsieur Rochambeau met een vroegeren trein naar Berlijn was vertrokken. Met een blik vol minachting op mij zei hij: „Excellentie, ik breng het vermiste document, ongeopend, met ongeschonden zegels terug. Ik heb het zooeven, met geweld, van monsieur Rochambeau afgenomen die van zijn regeering de opdracht gelijksche studie bracht. Als afscheid van de studietijd aldaar werd .hij weer in Middelburg geëngageerd door zijn oud leeraar Qleuver om het bekende pianoconcert van Grieg te vertolken. Een afscheid en besluit, want nu begint een heel nieuwe pe riode, die niet alleen de voortzetting en voleinding van het begonnen werk, maar vooral de weg naar het podium was. Alhoewel geen nieuwe ling meer, daar Ros reeds verschei dene malen in ons land opgetreden was, zoo werden de eischen toch steeds grooter. Nog tijdens de stu die onder den meesterpianist Prof. Jos. Pembaur leidde een concertreis door alle groote Duitsche steden en de recensies waren vol lof over het optreden van onzen landsman. Als hij zich later in Keulen vestigt om als paed^goog en concertpianist werkzaam te zijn, vormt zich spoe dig een groote kring van talenteerde leerlingen om hem, waarvan allen die de muziek als beroep uitgeoefend hebben, voor het in Duitschland zeer moeilijke staatsexamen gedeeltelijk met goed of par excellenz geslaagd zijn, terwijl de verdere studie niet vergeten werd en het soüstisch op treden niet alleen in Duitschland maar ook in andere landen (Holland, België) zijn voortgang neemt en zich steeds meer en meer ontwik kelt. De laatste recensies spreken over een pianistisch-muzikaal genie, een godbegenadigde kunstenaar enz. Maar niet alleen tevreden hiermee gaat het verlangen uk om als diri gent van een orkest werkzaam te zijn en volgt hij een cursus in diri- geeren bij de beroemde Keulsche dirigent Prof. H. Abendroth omver volgens een jaar aan de Keulsche opera werkzaam te zijn. 0 Thans is onze landgenoot weer in ons midden teruggekeerd en heb ben we alle reden ons te verheu gen. We hebben nu in ons landje een muzikale kracht die wij zeker zullen weten te waardeeren. Wij ho pen van harte, dat een goede sa menwerking tusschen de inwoners onzer streek en dezen kunstenaar zal ontstaan, opdat ons muziekle ven kan opbloeien tot een hoogte waarop wij dubbel trotsch kunnen zijn. 0 had gekregen het tot eiken prijs te bemachtigen. Mijnheer von Lersen zal u kunnen vertellen hoe hoog de prijs was waarvoor hij monsieur Rochambeau gelegenheid verschafte het document te stelen. De prijs is in de gedaante van een kostbaar parelsnoer door monsieur Rocham beau aan zijn echtgenoote overhan digd. die me dat woedend toeriep toen ik hem het document weer af nam vóór hij er mee zijn hotel kon binnen gaan". Ik stond als verlamd, niet in staat het vreeselijke te beseffen, want een ontzettend vermoeden steeg in me op, toen de agent over het parel snoer sprak. In mijn ontzettenden schrik heb ik me misschien dwaas aangesteld, ik was als versuft. Kort om, ik kon me in dien toestand niet zuiveren van de verdenking die op me rustte. De minister en- de agent keken me minachtend aan toen ik enkele onsamenhangende woor den stamelde. Ik hoorde den mi nister alleen zeggen: „Als er nog een greintje eergevoel in u is, geef me dan ten minste uw eerewoord dat uw vrouw en u het strengste stilzwijgen over deze aangelegen heid zult bewaren". Ik gaf dat eerewoord en wilde Kantongerecht Oostburg. Zitting van 25 Juli. Veroordeeld wegens Met voertuig rijden zonder behoorlijk op te lettenR E v R te Maldeghem f 3 s 3 d. Te Zuidzande per rijwiel over het voetpad langs-de dorpsstraat rijden, W M aldaar f 3 s 3 d. Met voertuig niet behoorlijk uitwij ken naar rechts bij het ingehaald wor den door een auto, S d G te Bou- chaute f 7,50 s 3 d. Met rijwiel links houden, L D te Axel, f 2 s 2 d, E v R Hoofdplaat, J J v d B te Breskens, J F A IJzen- dijke, allen f 3 s 1 week tuchtschool, G M L S B te Hoofdplaat f 2 s 1 d., HM C, W, M d Z, H M P, M G M M C L S, allen te Maldegem, A v O te Amsterdam, A v d M Tilburg, I G Maldeghem, S O Den Haag, ieder f 2 s 2 d. Met rijwiel rijden op een weg die daarvoor gesloten is verklaard, F V te Deurne, A J P, O v H, A S, beiden te Westcapelle (B.), C J D Knocke, allen f 1 s 1 d. Rijden met motorrijtuig zonder twee krachtige remmen, P d H te Sluis f 5 s 3 d, G d D te Breskens f 5 s 5 d, J J d M te Breskens, P A S te Klun- dert, ieder f 5 s 5 d, I K te Groede, f 2 s 2 d, J S te Breskens f 2 s 2 d, A J W Aardenburg f 5 s 5 d. Rijden met motorrijtuig zonder nauw keurig werkend stuurtoestel, C A C te IJzendijke, f 10 s 5 d. Rijden met motorrijwiel zonder licht, G C G te Eede, f 5 s 5 d. Rijden met motorrijtuig zonder spie gel, M D te Blankenberge, f 2 s 2 d, L P te Eecloo f 1 s 1 d. Rijden met motorrijtuig met te ver achteruitstekende lading, J J P te Aar denburg f 2 s 2 d. Met motorrijtuig met verblindende verlichting rijden binnen een bebouw de kom, zonder daartoe gerechtigd te zijn, J v H te Biervliet en A J V te Breskens ieder f 10 s 5 d. Rijden met rijwiel zonder rem, L v P te Eecloo f 3 s 3 d. M R D te Loo (B.) f 2 s 2 d, O E G te Sint Margriet f 1 s 1 d. Met bakfiets op het rijwielpad te rijden, M D te Breskens f 1 s 1 d. Rijden met niet-ingeschreven motor rijtuig C H M te Knesselaere f 3 s 3 d. Terwijl zich aan weerszijden van den weg een rijwielpad bevindt, het linker nu nog wat tot mijn verdediging zeggen, maar de minister weerde ijskoud af: „Genoeg, we hebben elkaar niets meer te zeggen. Het spreekt van zelf dat u onmiddellijk ontslagen bent. Houd uw woord, ook in uw eigen belang, anders is een vervol ging niet te vermijden". Nogmaals wilde ik, de wanhoop nabij, het woord nemen, doch de mi nister wees met snijdende minach ting naar de deur. Hij had geen tijd meer voor me. Als krankzinnig keerde ik naar het hotel terug. Daar vond ik mijn vrouw zooals ik haar verlaten had. Ze speelde allerliefst comedie en vroeg waarom ik haar zoo ineens alleen had gelaten. Ik greep haar buiten mezelf, bij den arm. „Het parelsnoer. Waar is het parelsnoer?" vroeg ik. hopend, dat de Fransch- man gelogen had. Ze moest, ze moest pnschuldig zijn. Maar ze werd zeer bleek en vroeg aarzelend: „Hoe weet je, dat ik dat heb?" Ik viel wanhopig in een stoel neer en staarde haar aan. Toen sprong ik op en greep haar bij de schouders. Heel zacht ging ik niet met haar om. Ik dwong haar alles te beken- rijwielpad per rijwiel berijden, K J S te Tetneuzen f 2 s 2 d. Rijden met rijwiel zonder licht C d C te Eede en C V G te Aardenburg ieder f 4 s 4 d, C D te Biervliet, A W te Westkapelle, Ad L te Zuid- zande en J L F te Cadzand ieder f 4 s 2 d. Rijden met rijwiel zonder reflector, G L v H te Dudzeele f 2 s 2 d. Rijden met rijwiel zonder bel, A J B d P te Caprijcke f 1 s 1 d, J O te St. Kruis f 2 s 1 d. Vee vastzetten langs den weg zon der dat het ten minste 1 M. uit de rijbaan verwijderd blijft A V te IJzen dijke, A v d B te Schoondijke, ieder f 2 s 2 d. Rijden met te hooge lading, P R v H te Eecloo f 2,50 s 1 d. Zonder voorzien te zijn van een jachtakte zich met schietgeweer in het veld bevinden buiten openbare wegen en voetpaden, G P d V te Aarden- burg f 40 s 20 d. Met bevel tot uitlevering van het geweer, bij gebreke waarvan te betalen d« geschatte waarde daarvan ad f 10, s 5 d. Straatschenderij, F A M M te Hon- tenlsse vrijspraak. Met rijwiel rijden onder invloed van drank, A B te Biervliet f 10 s 10 d. In staat van dronkenschap verkee- rend, in het openbaar de orde ver storen, M Q te Breskens f 5 s 5 d. Openbare dronkenschap, A H C d S te Waterlandkerkje f 10 s 3 d. Idem bij herhaling, C D v d V te Breskens f 15 s 15 d. In het openbaar een voor de eer baarheid aanstootelijke toespraak hou den, P M te Breskens f 3 s 3 d, Zonder daartoe gerechtigd te zijn vee laten loopen op bouwland M la G te Cadzand vrijspraak. Met motorrijtuig rijden zonder rij bewijs W J H B Oostburg f 1 s 1 d. nen. Monsieur Rochambeau had mijn vrouw tot een gewillig werktuig ge maakt. Haar begeerte naai de kost bare parels had alles gemakkelijk voor hem gemaakt. Hij had, nog eerder dan ik, geweten, dat ik met het document naar Berlijn zou wor den gezonden. Overal zijn spionnen en verraders. Hij had mijn vrouw alles in een onschuldig, ongevaar lijk licht voorgesteld. Het kostbare parelsnoer was de prijs waarvoor mijn vrouw mijn eer verkocht. Ik zal je nu niet met bijzonder heden lastig vallen en je ook niet beschrijven, hoe het den Fransch- man gelukt was om met hulp van mijn vrouw het document te bemach tigen. Dien avond ontdekte ik de ont zettende slechtheid van de vrouw, die ik zoo had lief gehad. Uit lage hebzucht had ze gehandeld, al was het ook in de meening, dat het slechts om ongevaarlijke papieren ging. Wat gaf het dat ik onschuldig was, ik moest boeten voor de fout van mijn vrouw. Ik nam haar het parelsnoer af en zond het aan mon sieur Rochambeau terug zonder een woord erbij. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1935 | | pagina 1