BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. 0.
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK, Breskens
Plattelandsgemeenten
en haar uitbreiding.
o
FEUILLETON
Het Parelsnoer.
Dc K.L.M.
vliegt weer naar Knoeke.
o—
Gewestelijk Nieuws
35* 30*25*
44ste Jaargang
Dinsdag 25 Juni 1935
Nummer 4045
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden 1.25. Buiten Breskens per drie maanden 1.40
Franco per post per jaar t 5.00.
Buitenland per jaar f 6.50 Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels f0,75. Iedere regel meer I0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels I 0.40 (bij vooruitbetaling)
Men schrijft in de N. R. Crt.:
Met de voortschrijdende ontwikke
ling ten plattelande, vinden ook be
grippen van betere, doeltreffende
'dorpsbebouwing er meer en meer
ingang, gaat men er de kwesties
van dorpsuitbreiding steeds meer be
handelen met architectonisch inzicht
en artistieken smaak. Wie de dorps
kommen in Friesland kent, zal in
zien hoe noodig de opvattingen om
trent bebouwing een grondige veran
dering moeten ondergaan. Te lang
zijn onze dorpen verstoken gebleven
vain een redelijk bouwtoezicht. Eerst
in den jongsten tijd gingen de provin
ciale schoonheidscommissies paal en
perk stellen aan een al te willekeu
rige bebouwing. Doch ook dit insti
tuut is niet .almachtig. Zij geeft ad
viezen aan de dorpsarchitecten, keurt
plannen af, wijzigt ze maar of ze
verbeterd worden uitgevoerd, ligt ge
heel aan den luim van" den architect
en zijn principaal.
Wij leven in den tijd van de stede
lijke uitbreidingsplannen! Iedere stad,
die zichzelve respecteert, houdt er
een uitbreidingsplan op na. Van lie
verlede is ook het platteland wak
ker geworden. In verscheidene plat
telandsgemeenten is het inzicht door
gedrongen, dat in de uitbreiding der
dorpskommen en -wijken orde dient
te zijn. Er moeten rooilijnen worden
vastgesteld. Voor een tijd van de
eerste tien jaren moet het bouwplan
gereed en goedgekeurd zijn. In de
zen werkt het voorbeeld van de pro
vinciale schoonheidscommissie aan
moedigend. Ook de inspecteur van
de volksgezondheid zorgt er voor,
dat de gemeentebesturen ten platte
lande dezen kant worden uitgedre
ven. Tot nog toe behoort het opper
gezag in vele gemeenten toe aan
den zoogenaamden gemeente-archi
tect, in feite een ex-timmerman, die
teekenen heeft geleerd, doch veelal
geen inzicht heeft in de bouwtechni
sche problemen, welke zich in zijn
gemeente voordoen.
Het is verheugend, dat tegenwoor
dig op het platteland betere begrip
pen omtrent bebouwing doorbreken.
Doch niet iedere gemeente werkt
gemakkelijk en van harte mee! Het
geen dezer dagen in de gemeente
Kollumerland en Nieuw-Kruisland is
gebeurd, teekent den toestand wel
aardig. De zaak stond daar aldus.
52.
Roman van
H. COURTHS-MAHLER
met autorisatie uit het
Duitsch vertaald dooi
A. VUERHARD-BERKHOUT
0
„Wees toch verstandig, Ursula, al
kan Lersen vandaag ook niet mee,
dan gebeurt dat wel een anderen
keer. De hoofdzaak is, dat hij niet
vergeten heeft ons zijn wagen te zen
den. Laten we den mooien tocht
nu niet bederven. Ik hoop, dat we
nu dikwijls in de gelegenheid zullen
zijn zoo'n ritje te maken. Verheug je
je niet op Garmisch Partenkirchen?
We kunnen dan weer eens even ge
nieten van zoo'n mondaine badplaats
Over twee uur zitten we daar. In
Partenkirchen kunnen we alles krij
gen wat goed en duur is en we ver
beelden ons maar, dat de auto van
ons is en dat we rijke lui zijn".
Ursula was snel getroost. Ze gaf
zich nu onverdeeld aan het genoegen
B. en W. stelden voor, dat een uit
breidingsplan voor het dorp Kollum
(2500 inwoners) zou worden voorbe
reid. In de toelichting deelden B.
en W. mede, dat het maken van een
uitbreidingsplan doorgaans in han
den is van een buiten den gemeente
dienst staanden architect, die in het
maken van dusdanige plannen erva
ring heeft verkregen. In het speciale
geval van Kollum was daar alles
voor te zeggen, omdat voor het ma
ken van zoo'n plan den gemeente-
architect de noodige tijd zou ontbre
ken, aldus B. en W. Het college
raamde de kasten op f 300, welke
op den kapitaalsdienst zouden ge
plaatst kunnen worden.
De raad van Kollumerland onthaal
de dit voorstel echter op een niet
malsche kritiek. Men had bezwaar
tegen den post van driehonderd gul
den; ook beweerden sommige raads
leden, dat dit werkje best aan den
gemeente-architect kon worden toe
vertrouwd, en dat hij den volgenden
winter genoeg tijd zou krijgen om
zich hieraan te kunnen wijden. En-
zoovoort. De voorzitter ging tegen
de oppositie in; naar zijn oordeel zou
de gemeente-architect dit werk niet
kunnen opknappen, omdat voor het
maken van een uitbreidingsplan een
architect vereischt wordt, die een'
speciale opleiding heeft genoten. Een
der wethouders verdedigde het voor
stel en zeide, dat het uitbreidings
plan voor het nageslacht zijn nut
zou afwerpen. Desalniettemin ver
wierp de raad het voorstel.
Te Kollum blijft dus alles bij het
oude. De raadsleden kijken zich de
oogen uit op den post van f 300,
en het kan hun niets schelen, dat
de inspecteur voor de Volkshuisves
ting B. en W. een uitbreidingsplan
voor het dorp heeft aanbevolen. De
gemeente-architect zal het nu gaan
doen.
Wat zal het verloop zijn? In den
regel gaat het aldus. De later inge
diende plannen van uitbreiding ver
krijgen niet de goedkeuring der be
voegde instanties. Men is dan weer
even ver. Totdat er van hoogerhand
wordt ingegrepen. Het voorbeeld
van de eilanden Schiermonnikoog
en Ameland is leerzaam! Daar was
de bouwwoede aldus ontaard, dat
Ged. Staten van Friesland hebben
verordineerd, dat de gemeenten een
post voor een gemeente-architect op
de begrooting zouden brengen. Dat is
niet zonder moeite gegaan. De door
snee-Amelander edelachtbare kan
maar niet inzien, waarom de ge
meente zooveel honderden guldens
jaarlijks moet betalen aan een ge
meente-architect, die te Dokkum
woont. Maar Ged. Staten hebben
het bevolen, en dus
Zoo valt het moeilijk, ten platte
lande een toezicht te vestigen, dat
zich weet te handhaven tegen ver
ouderde begrippen en tegenwerking
in. Hier en daar ziet men dezen
strijd met wisselend succes aan den
gang. Op Ameland bijvoorbeeld is
deze strijd in een stadium gekomen,
waarin harde maatregelen niet meer
te vermijden zijn.
van den rit over.
Toen Partenkirchen in de verte
zichtbaar werd, vroeg de heer von
Dorlach plotseling: „Ursulaatje, heb
je geld bij je?"
Ze keek hem verbaasd aan. „Neen
papa geen cent".
„Hm, dat is jammer. Wat moeten
we nu doen? Ik heb bijna niets.
Afschuwelijk dat Frieda ons zoo krap
houdt. We kunnen nu niet eens uit
stappen. Ik had niet gedacht, dat
we alleen zouden gaan en als Lersen
er bij was geweest zou alles in orde
zijn geweest, dan zou hij ons stellig
bij Jeschke op een lunch getrac
teerd hebben".
Ze keken elkaar zuchtend aan.
„Het zou zalig zijn geweest, papa
Het is zoo heerlijk zitten bij Jeschke
op het terras. Maar al nemen we
maar een kop bouillon of een kop
chocolade, dan kost dat toch meer
dan we bij ons hebben".
„Afschuwelijk".
Ursula speelde nerveus met den
smallen gouden schakelarmband en
de oogen van haar vader werden als
door een magneet naar dien arm
band getrokken.
„Ursulaatje".
„Ja papa".
Zaterdag 29 Juni wordt de K.L.M.-
dienst op Knocke/Zoute heropend.
Evenals in vorige jaren wordt de
lijn naar Zeeland dus gedurende het
badseizoen weer doorgetrokken tot
de Belgische kust, doch de nieuwe
F okker/Douglasvliegtuigen zorgen
voor grooter snelheid, korter reis-
duur en meer comfort dan vroeger.
Voorts is de dienst uitgebreid en
verbeterd, in de eerste plaats door
dat de beide dagelijksche diensten
Amsterdam, Rotterdam, Haamstede,
Vlissingen, Knoeke v.v., die tot en
met 9 September uitgevoerd worden,
den 13den Juli nog worden vermeer
derd met een derden, die tot en met
31 Augustus in exploitatie blijft. Bo
vendien wordt van 29 Juni af een di
recte weekenddienst (facultatief) Rot-
terdam-Knocke gevlogen, die Zater
dags om 14,50 van Waalhaven ver
trekt en om 15,15 te Knoeke aan
komt; deze wordt uitgevoerd naast
de gewone weekendverbinding via
Haamstede en Vlissingen. 's Maan
dags vertrekken gelijktijdig 2 vlieg
tuigen uit Knoeke, waarvan een de
gewone tusschenlandingen maakt en
de andere direct naar R'dam vliegt.
De snelle K.L.M.-verbindingen
komen niet alleen den bezoekers van
Knoeke ten goede, doch iederen bad
gast aan de Belgische kust. Want
van Knoeke vertrekt om het kwartier
een electrische tram naar de andere
badplaatsen Blankenberghe, Heijst,
Oostende, Den Haan, Wenduijne,
enz. De luchreist Amsterdam-Kno-
cke duurt één uur 20 minuten, R'
dam-Knocke 1 uur.
Voor de bewoners der Noorde
lijke en Oostelijke provincietyatordt
het dit jaar ook gemakkelijk 'om
De heer von Dorlach kreeg droge
lippen en schraapte zijn keel voor
hij zei: „Als we eens iets konden
verkoopen?"
„Maar wat dan papa?"
Hij kuchte weer. „Bij voorbeeld
dien gouden armband. Bij den goud
smid in Garmisch zou je er direct
geld voor krijgen".
Hij werd niet eens rood bij dit
voorstel.
Ursula richtte zich heftig op en
haar oogen fonkelden begeerig.
„Denkt u dat we er genoeg voor
krijgen om bij Jeschke te kunnen
lunchen?"
Hij bekeek het armbandje onder
zoekend: „Stellig het is massief"
Snel maakte Ursula den arm
band los en legde hem in zijn hand.
Ze zei niets, maar haar oogen
schitterden genotzuchtig. Haar vader
nam de spreekbuis en zei tegen den
chauffeur: „Houd even bij den
goudsmid tegenover het postkan
toor in Garmisch stil ik wil daar
wat koopen".
De chauffeur knikte.
Vader en dochter hielden elkaar
bij de hand als twee kinderen, die
.een ondeugenden streek van plan
zijn en nog niet weten hoe het af
naar Knoeke te reizen. De binnen-
landsche lijnen sluiten zoodanig op
elkaar aan, dat er verbindingen als
Twente-Zeeland-Knocke v.v. en alas
Groningen-Zeeland-Knocke v.v. tot
stand gekomen zijn.
Voor het eerst zal ook de post uit
Knoeke, bestemd voor Amsterdam
en Rotterdam dezen zomer per K.
L.M.-vliegtuig vervoerd worden.
BRESKENS.
Gewijzigde dienstregeling.
Wij verwijzen onze lezers naar de
gewijzigde dienstregeling van de Stoom
tram Mij Breskens-Maldeghem, welke
een aanvang zal nemen op Zaterdag
29 Juni a.s.
Reisvereeniging.
Vorige week is alhier opgericht de
reisvereeniging Breskens. Het voor-
loopig bestuur bestaat uit de heeren
H. Hartwig, E. de Bourgraaf en V.
van Vooren.
Nieuwe toonzaal.
De heer P. Jacobs alhier heeft zijn
pand een heele verandering doen
ondergaan en thans voor zijn meube
len een toonzaal ingericht, die er in
alle opzichten wezen mag. Zie adv.,
waarin aangekondigd wordt dat zonder
eenige verplichting een kijkje genomen
kan worden.
AARDENBURG-
Wielerwedstrijd.
Op Zaterdag 22 Juni, de laatste dag
der kermis werd een wegwedstrijd ge
houden over een afscand van 60 K,M
waarvoor veel belangstelling was. De
prijswinners waren de volgende
A. Grapé te Waarschoot, S. Prince
te Breskens. Maur. Basslé te Balger-
hoecke, Mare. Basslé te Balgerhoecke,
M. Martens te Waarschoot, C. J. de
Smet te Blankenberghe, Alf. Blok te
Schoondijke, G. Stael te Assenede, A.
Matthijs te Wesel, J. de Bats te Mid
delburg (B.), Oct. Nijt te Bassevelde.
CADZAND.
Luchtballon gedaald.
Maandagmorgen twee uur daalde
op een weiland onder deze gemeente
een luchtballon bemand door drie
jonge Duitsche mannen, die mede
deelden, dat zij aan een ballonwed
strijd deelnemende Zondagavond om
half acht te Gelsenkirchen met nog
zal loopen. De auto hield in Gar
misch voor den winkel van den
goudsmid stil. Ursula bleef er in
zitten terwijl haar vader den klei
nen winkel binnen ging. In de eta
lage stonden allerlei sieraden en Ur
sula wachtte vol ongeduld en maakte
zich wijs, dat ze hier in haar eigen
auto zat te wachten, terwijl haar
vader binnen een kostbaar sieraad
voor haar kocht.
Ze keek vergenoegd naar de voor
bijgaande kuurgasten. De heeren
droegen kniebroeken en blauwe kie
len, en de dames, wijde, naar de mo
de aangepaste boerinnepakjes. Na
tuurlijk waren er ook echte groote
stadstypen elegante heeren en da
mes in kostbare zomertoiletten. Maar
men was hier toch natuurlijker en
eenvoudiger te midden der schitte
rende natuur. De spitsen van de klei
ne en groote Waxenstein, die vlak
achter Garmisch in den blauwen he
mei omhoog staken deden het hunne
om het grootestadsgedoe van de klei
ne menschen wat te remmen.
Menige bewonderende blik uit
mannenoogen en menige jaloersche
uit die van vrouwen, bleef op Ur
sula's mooie gezichtje rusten. Ze
leunde trotsch en voornaam achter
PER HALF POND
9 andere ballons waren opgestegen.
De drie Duitschers keerdein over
België terug, nadat zij hun ballon
hadden ingepakt en verzonden.
BIERVLIET.
Begrafenis van burgemeester
Verplanke.
Vrijdagmiddag had onder zeer
groote belangstelling de begrafenis
plaats van burgemeester Verplanke.
Er waren bloemstukken van de ge
meente Biervliet, de gemeente-amb
tenaren en onderwijzers, het Water
schap, de Sint-Pieterspolder en de
afdeeling van de vereeniging voor
Ooft- en Tuinbouw.
Bij de geopende groeve werd 't
woord gevoerd door den wnd. bur
gemeester, den heer P. de Dobbe-
laere. die den dank bracht namens
de gemeente voor hetgeen de over
ledene voor de gemeente heeft ge
daan.
De gemeente-secretaris, de heer
A. P. Kostense sprak daarna woor
den van waardeering en schetste den
overledene als een humaan leider en
een edel mensch, met en onder wien
het een lust was te arbeiden.
De oud-burgemeester, de heer P.
W. Maarleveld, herdacht den heer
Verplanke als raadslid en wethouder
en ook als vriend. Hij zeide te weten,
dat h ij zich maakte tot tolk van de
gansche gemeente, als hij hier den
dank bracht voor geleverden arbeid
over en liet zich aanstaren.
Eindelijk kwam haar vader den
winkel uit. Twee heeren, die voorbij
gingen groetten hem. Hij groette te
rug. Men kende elkaar nog uit de
goede oude dagen, toen hij hier dik
wijls gelogeerd had. Hij ging naast
Ursula zitten en greep haar hand.
„Heeft u hem verkocht?"
„Heel goed, Ursulaatje, hij was
zestien karaatsgoud en nogal zwaar.
We kunnen een fijne lunch nemen,"
zei hij vergenoegd.
Ursula kneep hem in den arm.
„Heerlijk papa".
„Maar zeg, Ursulaatje, we vertel
len Frieda er niets van ik bedoel
van dien armband. Ze maakt zoo'n
drukte van zulke dingen".
„Het is mijn armband. Waarom
geeft ze u dan niet meer geld?"
troefde Ursula.
„Ja, dat is wel zoo, maar waarom
'zouden we haar alles biechten. Dien
armband zal ze niet missen".
„En als ze het doet, nou, dan heb
ik hem verloren".
Ze knikten elkaar volmaakt eens
gezind toe en waren nu in zoo'n
goede stemming of de heele wereld
hun toebehoorde.
(Wordt vervolgd).
