IBRESKENSCHE COURANT
lieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
1
Het bittere erfdeel.
'erschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK, Breskens
Garnalen.
FEUILLETON
Provinciaal Nieuws.
44ste Jaargang.
Dinsdag 18 December 1934
Nummer 3994
WJ
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1.40.
Franco per post per jaar 1 5.00
Buitenland per jaar f 6.50. Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS
Van 1-5 regels fO,75. Iedere regel meer (0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
ha
0
Een medewerker van de N. R. Crt.
schrijft:
Er was eens een tijd, dat de vis-
scherijbladen telken jare in de maand
September hun klaagstem deden
hooren, omdat de troonrede het
woord visscherij niet gebruikte. En
bij de behandeling van de staatsbe-
grooting werd maar zelden over vis
scherij gesproken. Vooral ten op
zichte van de garnalenvisscherij is
dat anders geworden. De Handelin
gen der Tweede Kamer van de laat
ste 3 jaren bevatten lange verslagen
over de garnalenvisscherij.
Nog verder bracht men het in
1934. De garnaal genoot de eer per
Koninklijk Besluit in het Staatsblad
te verschijnen. En van 'Zwaamen
Thompson's almanak voor 1935 zingt
den lof van onze gewone garnaai,
door de geleerden Crangon Vulgaris
genaamd.
Daar zijn echter drie jaren van
veel leed en bittere armoede aan
voorafgegaan. Prijsverlagingen zon
der eincf, stakingen, coöperatieven
verkoop, ellenlange artikelen in som
mige bladen over de wantoestanden
in de garnalenvisscherij. Van pro
ducent tot consmnent werd de leu
ze der coöperatie, die in plaats van
haar doel te bereiken den afstand
nog vergroot heeft en hoofdzakelijk
aan grossiers moet leveren. Heftige
strijd tusschen de van ouds bestaan
de zaken en de jonge .coöperatie
De prijs daalde tot 7 cent per kilo
gram, zelfs werden garnalen gratis
geleverd, enkel om er het pelloon
aan te verdienen.
De laagste prijs, ook vóór 1914
was 10 cent. De groep Stellendam,
Goeree, Ouddorp en Brouwershaven
leed het meest onder de 'concur
rentie. De Zeeuwsche havens en ook
IJmuiden en Den Helder hadden
minder te lijden, doordat zij af en
toe nog flinke prijzen voor hun onge
pelde exportgarnalen konden maken.
Valuta en 30 pet. invoerrecht deden
Engeland van de markt verdwijnen.
Was voorheen in consignatie-zenden
naar verschillende plaatsen in Enge
land nog loonend bij een netto-over
schot van 30 .pet., nu zou afgezien
van valuta en prijsdaling zoo'n mand
waardeloos zijn voor afzender en
commissionair.
Blijven alleen België en Frankrijk
met hun contingent garnalen over
met gevolg, -dat zeer veel garnalen
aan de drogerij geleverd zijn tegen
2.1 cent jrer kg. franco drogerij.
Eindelijk heeft de regeering inge
grepen en zijn minimum-prijzen vast
gesteld. Moeilijk is het, een regeling
te maken voor een zoo uiteenloopend
bedrijf. Is voor Zuid-Holland met
Brouwershaven een vaste prijs ge-
wenscht, in de overige Zeeuwsche
havens staat men er eenigszins scep
tisch tegenover. Men is daar teveel
aan prijsschommelingen gewend, het
zij in consignatie dan wel door op-
koopers. Verzending naar Engeland
schijnt met de minimumprijzen wel
onmogelijk. Dit geldt ook voor de
pellerijen. En al spoedig komt de
critiek op de nieuwe regeling die
haar eerste schreden op een ver
moedelijk veel bewogen levenspad
zet.
De minimumprijzen gelden alleen
voor pellerijen en exporteurs. In den
vrijen handel mogen garnalen tegen
eiken prijs verkocht worden. Maar
de pellerij, die reeds jaren ook on
gepelde verkoopt, is aan een mini
mumprijs gebonden. En de hande
laar, die nu en dan wat laat pellen,
wordt genoodzaakt, pellerij te wor
den en den prijs te betalen, of han
delaar te blijven, en het pellen aan
anderen over te laten. Handelaren
met veel opgeslagen gepelde gar
nalen van voor 1 December kunnen
tegen lagere prijzen leveren, terwijl
de pellerijen hun ingezouten garna
len, die toch minder waard zijn, niet
tegen den verlaagden prijs mogen
verkoopen, en meer andere klachten
hoort men.
Nu zoo velen gesteund worden,
en ook de garnalenvisscherij om
steun roept, ware het misschien be
ter, dat alle belanghebbenden zelf
wat steun verleenden, en wel steun
aan de jeugdige regeling bij haar
wankelen gang van het Bezuidenhout
naar het visch- en handelsterrein.
Maar is het nu toch zoo'n karwei
om deze „arbeidzame groep van gar
nalenvisschers" zooals de minister ze
noemt, aan een sober bestaan te
helpen?
Als de heele garnalenvloot f 1.000,000
bruto besomming p. j. maakt zijn de
menschen tevreden. Noodig is dan
dat 8.000,000 Nederlanders één gar
naal per dag gebruiken of twee ons
gepelde garnalen per jaar. Ongeloo
felijk en toch waar is het, dat dit
kwantum niet geplaatst wordt en ve
len daardoor gebrek lijden en met
zorg den winter tegemoet gaan.
Slechts een gedeelte der knechts
komt in aanmerking voor een lagen
werkloozensteun, en de schipper-
eigenaar, die door aanschaffing en
)7.
door
MARGARET PEDLER.
Uit het Engelsch vertaald door
V.E.C. VUERHARD-BERKHOU1
0
Toen Herrick den brief gelezen
ïad voelde ze zich eerst versuft
e verbaasd om de ver-strekkende
leteekenis er van te begrijpen. Werk-
uigelijk las ze het geboortebewijs
n de andere papieren, die er bij
zaren, hoewel ze geen andere bewij-
en noodig had. De brief gaf te sterk
len indruk van waarheid.
Eén gedachte verdrong alle an-
Iere: de man, dien ze altijd als haar
ader had beschouwd was haar va
ler niet, was hoegenaamd geen fa-
nilie van haar. Haar eerste gewaar-
rording was er een van verlies. Ze
'oelde zich beroofd. Haar vader was
dies geweest wat ze aan familie be
zat de herinnering aan haar moe
der was te vaag om mee te tellen
en nu was die verwantschap, die
met haar heele leven samengeweven
was, haar plotseling ontnomen.
Dat was de eerste reactie op den
brief. Ze nam hem op en las hem
nogmaals door. En plotseling sche
nen drie woorden naar voren te
springen in hun geheele wonder
heerlijke bet-eekenis. „Een onbesmet
te naam".
Een onbesmette naam. Dat be
teekende dat beteekende dat ze
niet langer een uitgeworpene was
niet meer gebrandmerkt als de doch
ter van een oplichter en zelfmoorde
naar. Ze was zichzelf vrij ze
had geen bitter erfdeel te dragen.
Ze hoefde niet meer bang te zijn
voor de toekomst, bang voor de
smet in haar bloed. Er was geen
smet geen hinderpaal. En met
dat begrijpen kwam de wetenschap,
dat er nu geen scheidsmuur meer
bestond tusschen haar en den man
dien ze liefhad dat niets hen meer
gescheiden kon houden. De poor
ten van het geluk waren plotseling
wijd opengeworpen ze kon er
Idoor heen gaan in een reine en
onderhoud van motor, dikwijls den
duren benzinemotor, toch al zoo ver
ten achter is, trekt heelemaal geen
werkloozensteun. Zoo ook de groote
gezinnen, die bij eenige vangst er het
best aan toe zijn, maar bij werkloos
heid slechts voor één persoon trek
ken.
Moge de verhoogde prijs der gar
nalen voor de verbruikers geen be
letsel zijn om te helpen, opdat de
werkloozen weer kunnen varen, en
allen een eenigszins ruimer bestaan
verzekerd mogen zijn.
Weggebruikers, opgepast!
o
Het nieuwe jaar brengt nieuwe
voorschriften. Tijdige voor
bereiding is noodzakelijk!
Als de laatste slag van twaalven
in dit jaar verstomd is, zullen er
weer enkele nieuwe voorschriften
voor de weggebruikers in werking
zijn getreden. Zooals men weet zijn
(de meeste dezer bepalingen reeds
in den afgeloopen zomer gepubli
ceerd, doch ons is gebleken, aldus
schrijft de A.N.W.B., Toeristenbond
voor Nederland, dat er nog maar
al te veel menschen zjjn, die de
singsdien verstreken maanden heb
ben laten verloopen zonder de noo-
dige voorbereidingen te treffen. En
omdat de nieuwe voorschriften al
zoolang bekend zijn, zou het best
kunnen gebeuren, dat hier en daar
de politie het nieuwe jaar begint
met een strenge controle. Men kan
er nu nog in voorzien en dus met
zekerheid een anders onvermijde
lijk proces-verbaal voorkomen!
Allereerst laten wij hier volgen de
eischen, waaraan auto's en motor
fietsen moeten voldoen. Tusschen
haakjes is bij de op 1 Januari 1935
in werking tredende voorschriften
het woord „nieuw" vermeld.
A. Het rcode achterlicht
van motorrijtuigen op meer dan 2
wielen mag niet hooger dan 1.25
meter boven het wegdek geplaatst
zijn (nieuw) en niet verder dan 50
cM. verwijderd zijn van het meest
naar links uitstekende deel van het
voertuig (nieuw).
B. Het stoplicht.
1. Dit moet automatisch werken
op de voetrem.
2. en mag niet verder dan 30 cM.
van het roode achterlicht verwijderd
zijn (nieuw).
3. Het licht moet oranjekleurig
zijn, waarbij men er wèl op moet
letten, dat het stopsein ook overdag
duidelijk zichtbaar is.
N.B. Het goed zichtbaar op- en
neerbewegen ter linkerzijde buiten
het motorrijtuig van een arm of stok,
enz. als stopteeken blijft geoorloofd
evenals het gebruik van een gecom
bineerde stop/achterlamp.
C. De richtingaanwijzers.
1. Alleen geoorloofd zijn de mo
dellen met seinarmen (trommelvor-
mige richtingaanwijzers of flikker
lichten zijn dus verboden).
2. De richtingaanwijzer mag niet
hooger uitgestoken worden dan ter
schouderhoogte van den bestuurder
(nieuw), de seinarm moet direct uit
gestoken en teruggebracht kunnen
worden (nieuw).
3. De seinarm moet rood of oranje
van kleur zijn en bij verlichting over
het grootste deel zijner lengte rood
of oranjekleurig licht geven (nieuw).
Deze verlichting is niet verplicht,
doch wel héél wenschelijk!
4. Buiten gebruik zijnde mag geen
enkel deel van den richtingaanwijzer
meer dan 5 cM. buiten den auto uit
steken (nieuw).
5. De grootste breedte van den
seinarm (die langwerpig moet zijn)
mag niet grooter zijn dan het één/
derde deel van de lengte (nieuw).
Verdere regels om aan te denken.
Het zal bovendien geen kwaad
kunnen, aldus de A.N.W.B., om de
overige nieuwe verkeersvoorschrif-
ten, welke enkele maanden geleden
in werking zijn getreden nog eens
te recapituleerenschier dagelijks
zien we de menschen langs den weg
deze nieuwe regels overtreden.
1. Overbodige geluidsseinen zijn
strafbaar.
2. Bij elke verandering van rich
ting moet men tijdig zijn voornemen
daartoe kenbaar maken (door het
uitsteken van arm of richtingaanwij
zer). Dit voorschrift geldt ook voor
wielrijders, zelfs als er verder geen
verkeer is of als men een bocht
naar rechts maakt.
Bij een onvermijdelijke verande
ring van richting, d.w.z. in bochten
van den weg zelf, geldt de zoo juist
genoemde verplichting evenwel niet.
3. Stilstaande auto's moeten in
donker weder verlicht zijn. Weet, dat
talrijke gemeenten in ons land ont
heffing van dit voorschrift hebben
verleend, sommige onder voorbe
houd dat de geparkeerde auto door
een lantaarn of andere lichtbron ver
licht is. In een vreemde gemeente
zijnde, vrage men inlichtingen aan
de politie oflate men de lichten
(veiligheidshalve!) maar branden.
goede wereld en de liefde wachtte
op haar.
Het was een eenigszins bevende
en zenuwachtige Herrick, die ein
delijk haar nieuws aan -Lady Bridget
ging vertellen. Doch onder de eb en
vloed van al de tegenstrijdige emo
ties die haar bestormden, bleef de
moed en eerlijkheid, die haar op
den been hadden gehouden, zelfs
toen het leven niets dan leed voor
haar scheen te brengen, haar bij.
Ze was vast besloten dat geen val-
sche trots, geen weifeling de zoet
heid en volheid en schoonheid van
het leven zouden bezoedelen, nu die
haar zoo wonderbaarlijk terug waren
gegeven.
„Ik zal nu dadelijk een briefje
naar Greenwood zenden en Mac vra
gen om hier te komen," zei ze te
gen Mim. „En ik zal Gair telegra-
feeren, dat ik niet met hem kan
trouwen. Ik zal het hem ook schrij
ven en uitleggen waarom niet".
En Lady Bridget wier eigen leven
en huwelijk zoo droevig door haar
ouders geregeld waren, glimlachte
weemoedig bij die gedachte, doch
met gpn onzelfzuchtige blijdschap in
haar hart over de eerlijke, zekere
N.B. Zooals onze lezers weten be
hoort Vlissingen tot de gemeenten,
die vrijstelling van den verplichtings
plicht hebben verleend op de vol
gende voorwaarden, dat, behalve ge
durende het tijdvak, gelegen tus
schen 12 uur middernacht en een
half uur voor zonsopgang, ten aan
zien van stilstaande motorrijtuigen op
meer dan twee wielen dit niet noodig
is op de openbare wegen, gelegen
binnen de bebouwde kom der ge
meente, voorzoover die wegen voor
zien zijn van openbare verlichting.
De autodeuren moeten voorzich
tig worden geopend. Dit openen is
verboden als de veiligheid van het
verkeer in gevaar gebracht wordt
of de vrijheid belemmerd.
5. Ook motorfietsen moeten voor
zien zijn van een achteruitkijkspiegel.
6. De bestuurder moet steeds vol
doende zij-uitzicht hebben (let dus
op de zijzeiltjes van open auto's I,
paardenkarren, enz.)
7. Bakfietsen moeten van een rem
voorzien zijn. Deze driewielige rij
wielen mogen niet meer op rijwiel
paden rijden of op wegen, welke
uitsluitend bereden mogen worden
met motorrijtuigen en tweewielige
fietsen. In dit verband is het nuttig
er op te wijzen, dat de bakfietsbe
stuurder dikwijls zijn leven waagt
door zonder rood achterlicht op den
grooten weg te rijden. Een reflector
is in de praktijk niet voldoende!
En tenslotte herinneren wij er aan,
dat in het bovenstaande slechts de
nieuwe bepalingen genoemd zijn.
Men houde zich echter ook stipt
aan de oudel
Het gerestaureerde stadhuis
te Veere.
Vrijdagmiddag werd de slotver
gadering van de Restauratiecommis
sie gehouden in een der zalen van
de Abdij te Middelburg, in tegen
woordigheid van de minister van
Binnenlandsche Zaken, mr. J. A. de
Wilde en den oud-minister van On
derwijs, Kunsten en Wetenschappen,
mr. J. Terpstra, den Commissaris
der Koningin in Zeeland, en tal van
autoriteiten.
Nadat de restauratiecommissie
door den Commissaris der Koningin,
als eere-voorzitter, ontbonden was,
ging het gezelschap in gereedstaan
de auto's naar Veere, voor de eigen
lijke ingebruikneming, waarbij ook
manier waarop dit kind van een la
tere, vrijere generatie haar eigen za
ken behandelde en kalm, op het
punt van een huwelijk zonder liefde
te sluiten, alle conventies op zij
schoof en greep naar het geluk met
den man, dien ze lief had.
Voor Herrick was geen anderen
weg mogelijk, zelfs niet denkbaar.
Haar liefde voor Mac had alle be
denkingen op zij geschoven. Lang
geleden had ze hem het eenige,
waarvoor hij vergiffenis behoefde,
vergeven zijn wantrouwen in haar,
evenals ze nu, in haar nieuw ver
worven vrijheid, haar vader kon ver
geven, dat hij zijn geheim zoo lang
bewaard had hoewel hij door dit
te doen haar zoo diep ongelukkig
had gemaakt. Hij kon niet weten,
had er niet over door gedacht, wat
die zelfzuchtige geheimhouding haar
kosten kon, bedacht ze, en wat ze
eens tegen Mim gezegd had met
betrekking tot Mac ging ook op
met betrekking tot den man, dien ze
nooit had opgehouden lief te heb
ben als een vader: „Je kunt niett
laten de menschen te vergeven, die
je liefhebt".
Er was slechts één ding dat haar
verwonderde en bevreemdde, waar
voor ze geen verklaring kon vinden
en dat vertrouwde ze Mac toe, toen
de eerste zalige extaze van hun her-
eeniging was overgegaan in de ze
kerheid van wederkeering begrijpen.
„Het was zoo moeilijk het hoe
en waarom van alles te begrijpen,"
zei ze onzeker. „Al dien tijd heb ik
gevochten tegen iets, dat alleen maar
denkbeeldig was en wierp jou
en mezelf tegen een muur, die in
werkelijkheid niet bestond. Het
schijnt allemaal zoo nutteloos, zoo
doelloos te zijn geweest".
En Mac, hand in hand met haar,
beiden kinderen van den tijd die
tuurden in de vage en verborgen
wegen der Eeuwigheid, kreeg een
kort visioen van de waarheid.
„Jouw dapperheid was dezelfde,
of wat je geloofde dat waar was
werkelijk de waarheid was of niet,"
zei hij langzaam. „Ik geloof, dat dat
er in het leven op aan komt. Zie
je niet in, liefste, dat juist het feit,
dat je zoo prachtig gestreden hebt,
je gemaakt heeft tot wat je bent?"
Einde
