Het Opium-schandaal en zijn verschrikkingen.
een jaarlijksche millioenen-moord.
Van Egytische tooverkunsten
Mexieaansche kleurvisioenen.
rj
t'
tot
nacht van den Volkenbond 1
Jat
>nd
Tzai
en
;t
no
Is
tol
b(
in
ka
rer
onl
ne
in
>P
ina(
fat is opium eigenlijk? Opium is het
»de sap van de halfrijpe zaaddoozen
in maankop, ook wel papaver ge-
In Hindoestan, Perzië, Klein-Azië
jypte wordt de papaver gekweekt om
jjsap te verkrijgen, waarvan dan opium
kit gemaakt; ook in Ev .opa wordt de
t geteeld.
Hoe opium wordt gewonnen.
Het verzamelen van opium uit de half-
zaaddoozen geschiedt op de volgen-
ize: Eenige dagen, nadat de bloem
en zijn afgevallen, worden er in de
loozen insnijdingen gemaakt, waarbij
rlettend wordt toegezien, dat het mes
tot in de holte der zaaddoos door-
gt.. Uit deze insnijdingen vloeit dan
witte vloeistof, welke eerst melkachtig
opium niet gewend zijn. De z.g. opium-
eters en -rookers reageeren hierop geheel
anders. De opium-eters nemen het vergif
gewoonlijk in den vorm van pillen, of ook
wel als een papje.
Het toppunt van geluk?
De werking van opium openbaart zich
gewoonlyk een of twee uren, nadat het
is ingenomen en duurt 5 tot 6 uur en ver
oorzaakt dan een hoogen graad van opge
wektheid, welke de opium-eters als het
toppunt van geluk beschrijven. De opium
eter is terstond aan zijn uiterlijk te ken
nen. Hij is zeer mager, heeft een bleek gele
gelaatskleur en een slependen gang; de
oogen liggen diep in de kassen en hebben
een eigenaardigen gloed. De geestvermo
gens en lichaamskrachten van een opium
eter zyn totaal uitgeput; hij is voor niets
meer geschikt en toch voelt hij zich ge
drongen telkens grootere hoeveelheden te
en zich weldra aan de randen der ln-
dingen verdikt. Gedurende 24 uur laat
n de planten in dien toestand en den
[enden dag wordt het opium verzameld
middel van groot stompe messen. Elke
isvruckt geeft slechts eens opium, en
b niet meer dan eenige grammen. Het
iium komt evenwel niet zoo zuiver in den
oidel als de plant hét voortbrengt. De
vervalsching geschiedt reeds bij het
amelen, als bij het afschrappen een wei
van de opperhuid van de vrucht wordt
Bgenomen om h«C gewicht te verhoogen.
ired li het opium is ingezameld, is het een
er sverige wasachtige, bruine massa, wei-
leen zoetachtigen bitteren smaak heeft.
Verschillende soorten opium.
zijn verschillende soorten opium
den handel; de voornaamste zijn wel:
yrnaasch, Constantinopeisch, Egyp-
h, Perzisch en Indisch opium. Opium
'Étaat uit verschillende bestanddeelen,
tax ^aLs; houtvezels, planteneiwit, caout-
uc, hars, vette olie en een aantal loog-
waarvan de voornaamste zijn: mor-
narcotine, codeïne, enz.
uitwerkselen van het opium op den
verschillen naarmate de hoeveel-
welke wordt gebruikt en den per-
Si die het gebruikt. Een kleine dosis
um kan als geneesmiddel een heilzame
werking hebben, doch bij geregeld ge-
waarbij de hoeveelheid niet zelden
!ds wordt opgevoerd, leidt opium tot al-
hl eele ondergang.
"UI
Een gevoel van welbehagen.
een kleine dosis, b.v. van een vierde
een halve grein, werkt opium over het
piuen prikkelend; de pols wordt eenigs-
versneld, de gemoedsgesteldheid ge-
']Q onlijk meer opgewekt en ei bestaat een
int roei van welbehagen en een geschiktheid
lichamelijke en geestelijke inspan-
g. Doch weldra worden deze verschijn-
gevolgd door vermindering van spier-
t, ongevoeligheid voor inwendige in-
ikken, lusteloosheid, en neiging tot
5cJi8Plen* Dit ziJn de gewone uitwerkselen bij
aschen, die niet aan gebruik van opium
roon zijn; doch door herhaald gebruik
mt de invloed sterk af, en bij gevolg
i zij, die opium nemen om een aangena-
cn' opgewerktheid te verwekken, genood-
Sen kt telkens een grootere hoeveelheid te
len.
te,
De echte opium-schuivers.
t l o grootere hoeveelheden, b.v. van meer
ij, i twee of vier grein, zijn de verschijnse-
i geheel anders. Meestal treedt er dan
ias! stond duizeligheid en dofheid op, zonder
nie1eer t opgewektheid heeft bestaan.
ssc gevoelloosheid neemt steeds toe; de ly-
l 'wordt bewegingloos en ongevoelig voor
V wc
ie
'endige indrukken; de ademhaling is
langzaam; de lijder ligt roerloos met
sloten oogen en samengetrokken pupil-
Naarmate het vergif sterker werkt,
Je ördt de pols zwakker en verslappen de
iLeren' ^an *>aat gevaarlijke toestand
nemen. Opium-eters worden zelden ouder
dan 40 jaar, daar zij ten laatste aan he
vige zenuwpijnen gaan lijden, waartegen
zelfs het verdoovingsmiddel niet helpt.
Waanzin is het einde.
De invloed van het vergif op het ge-
heele gestel uit zich voornamelijk door dof
heid, verbijstering der verstandelijke ver
mogens, zwakte, vuil-gele kleur van de
lippen en oogen. Krijgen deze menschen
niet op hun gewonen tijd opium, dan wor
den zij duizelig en beginnen de oogen te
tranen en, zou het opium hun plotseling
£**.eel worden onthouden, dan worden de
ongelukkigen meestal krankzinnig. Uit de
geschiedenis blykt, dat het gebruik van
opium reeds in de oudheid bekend was,
vooral in de geneeskunde werd er een druk
gebruik van gemaakt.
Een Grieksche wijsgeer.
De Grieksche wijsgeer Hippocrates ver
klaarde, dat men zonder opium onmoge
lijk de geneeskunde kon uitoefenen. In het
oude Egypte was het opium dan ook al
leen maar voor medische doeleinden toe
gelaten. Maar ondanks dezen maatregel
werd er in het geheim door de Egyptena-
ren veel opium gebruikt. De Egyptische
toovenaars bereidden uit heulzaad en
nachtschade-bladeren een drank, welke een
diepen slaap veroorzaakte en de menschen
dikwijls voor eenige dagen van het ver
stand beroofden. In de bestrijding van het
opiumgevaar ging de vorige eeuw Amerika
voorop, waar de Ver. Staten in 1840 een
wet uitvaardigden, waarbij de verkoop van
opium werd geregeld. In 1842 werd een
verdrag gesloten met Siam; in 1844 met
China en in 1847 met Japan. Bij deze ver
dragen werd bepaald, dat de uitvoer van
opium alleen voor medische doeleinden
was toegelaten; de apothekers werden ver
plicht om van de personen, aan wie opium
was verkocht, nauwkeurig aanteekeningen
te houden.
Honderden millioenen.
Niettemin nam het opiumgebruik over
de geheele wereld gestadig toe. In 1870
schatte men zelfs het aantal personen, die
aan opium verslaafd waren geraakt op 400
miilioenl
De eerste groote internationale opium
conferentie werd gehouden in 1906 te
Shanghai na de bezetting der Philippynen
door de Ver. Staten.
Op deze conferentie bleek, dat niet alleen
de Oosterlingen, maar ook de meer „be
schaafde" Westerlingen aan opium waren
verslaafd en dat de vrije verkoop van
opium, morphine en andere verdoovende
middelen een dreigend gevaar was gewor
den. In de jaren 1911 en 1912 werd er te
Den Haag een nieuwe groote opium-confe
rentie gehouden, waaraan 12 landen deel
namen en waarbij de teelt en de verkoop
van het rook-opium werden beperkt.
Na jarenlange, onvermoeide naspo
ringen is de Rotterdamsche recher
che in samenwerking met de
buitenlandsche crimineele politie
er onlangs in geslaagd een interna
tionale. smokkelbende in verdoo
vende middelen op het spoor te ko
men en haar wijdvertakt net te
ontrafelen. Dit geval heeft weer
eens opnieuw de aandacht gevestigd
op de schrikbarenden omvang, welke
de opium-ellende over de wereld
heeft gebracht.
Onderstaand artikel geeft u een in
zicht in dit mensch-onteerend be
drijf en in de omvangrijke maatre
gelen, welke ter bestrijding zijn
genomen, waarbij vooral Nederland
een actieve rol heeft gespeeld.
1923 werd door de Engelsche regeering een
wet op de verdoovingsmiddelen uitgevaar
digd (Dangerous Durgs Act), waarbij
strenge maatregelen werden getroffen. In
1924 werd door het „Harrison's Narcotic
Act" de verkoop van morphine en cocaïne
binnen de grenzen van Engeland geregeld
en in 1925 werd de uitvoer en verkoop van
verdoovingsmiddelen bepaald in de En
gelsche bezittingen.
De eerste daad van den
Volkenbond.
Een der eerste daden van den Volken
bond was de instelling van een opium
commissie, waarvan het eerste groote re
sultaat was de conventie van 1925, welke
sinds 1928 van kracht is en waartoe be
reids 25 landen zyn toegetreden. Alleen
Italië en Bolivië maakten bij hun toetre
ding eenige reserves. Toch is er een onze
kere toestand, daar eenige produceerende
landen, n.l. Turkije, Perzië en Rusland niet
tot de conventie toetraden. Een verblijdend
verschynsel mag echter worden genoemd,
dat Turkije een van de 12 landen is ge
weest, welke een van de Ver. Staten uit
gaand verdrag hebben geteekend voor
nauwere samenwerking tusschen de amb
tenaren, die zijn belast met de bestrijding
van het vervoer van verdoovende midde
len.
Een goede beurt voor do
Ver. Staten.
Dit is een goede beurt geweest voor de
Ver. Staten, die aanvankelijk het volken-
bondswerk saboteerden, daar de Volken
bond volgens hen niet actief genoeg was.
Wij herinneren ons nog, dat de Amerikaan-
sche delegatie met haar leider Stephen
Porter in 1925 van de conferentie vertrok,
omdat zy niet de directe productie- en fa-
bricagebeperking wilde in behandeling ne
men. Deze houding van de Ver. Staten deed
zeer vreemd aan. Wij wyzen hier op de
Amerikaansche kolonie der Philippijnen,
waar een algeheel opiumverbod bestaat.
De smokkelhandel floreert.
In geen land ter wereld tiert de smok
kelhandel zoo 'weelderig als in de Philip
pijnen. In een jaar tijds werden hier 3 ton
bereide opium en 568 K.G. morphine in be
slag genomen. Wij wagen het niet een ver
onderstelling te maken, hoeveel niet in
beslag genomen kon worden. Volgens de
Britsch-Indische afgevaardigde Sir John
Campbell is het gebruik in de Philippy
nen per hoofd van de bevolking veel groo-
ter dan in Nederlandsch- en Britsch-Indië
en Burma. Volgens de Engelsche afgevaar
digde Sir Malcolm Delevigne is de hoe
veelheid, in één jaar in beslag genomen,
meer dan de wettelijke behoefte van het
geheele Britsche rijk uitmaakt.
Uniforme sirafregeling.
Het werk van de volkenbondscommissie
Is zeer zwaar, maar zal zeker nog belang
rijke resultaten kunnen opleveren. Wij
denken dan aan een voorstel van een Por-
tugeeschen afgevaardigde, welke voorstel
door Sirks, hoofdcommissaris van Politie
te Rotterdam, opvolger van den Amerikaan
Wood als assessor, werd ondersteund; vol
gens dit voorstel zouden de verschillende
landen afzien van het boetestelsel, daar de
boeten immers gemakkelijk uit de baten
van den onwettigen handel zyn te bestrij
den. Liever zag Vasconcelos in de plaats
hiervan het uitspreken van zware vrijheids
straffen en voorts een uniforme strafrege-
ling in de verschillende landen.
Een der belangrijke resultaten, door de
volkenbondscommissie bereikt, is de in
voering van in- en uitvoercertificaten. Al
leen in Zwitserland is de productie hier
door met 25 pet. gedaald. Er is heel wat te
doen geweest over verschillende firma's,
welke groote hoeveelheden verdoovende
middelen in den ongeoorloofden handel
brachten.
Zwarte lijsten.
De afgevaardigden van Engeland en
Britsch-Indië stelden voor zwarte lijsten
worden herhaald, Indien zij» zich aan on
wettigen handel zou schuldig, maken, ter
wijl besloten werd een vertrouwelijke lyst
aan de regeeringen te zenden omtrent per
sonen, die als tussch en hand el aar by den
smokkelhandel, waren betrokken.
Over de gesties van"verschillende fabrie
ken. is heel' wat te doen geweest. In den
breede is indertijd besproken-het geval van
de chemische fabriek „Naarden" te Bus-
sum, welke als gevolg van onze gebrekkige
opiumwetten groote hoeveelheden ong.
1000 K.G. morphine en 3000 K.G. heroine
diacetyl-morphine verdoovende middelen
kon invoeren (o.a. van de Duitsche firma
Böhringer) en verder in den handel kon
brengen. (Wy herinneren aan de in 1928
naar aanleiding daarvan ingevoerde ver
scherpte opiumwet).
Een Zwitsersch Opium-
schandaal.
Speciaal willen wij hier vermelden het
Züricher en het Bazelsche opiumschandaal.
Te Bazel -werd een chemische heroine-
fabriek ontdekt, welke onder leiding stond
van 'n Duitscfien doctor in de chemie. Deze
fabriek verzond duizenden K.G. verdoo
vende middelen naar verschillende landen.
De werkzaamheid van deze fabriek werd
bemerkt door de Egyptische douane, bij on
derzoek van een party in Alexandrië inge
voerde „Koude Lijm".
De Roemeen, die de party in ontvangst
moest nemen, kon worden gearresteerd,
terwijl toen met behulp van de Zwitsersche
politie de directeur van de Bazelsche fa
briek kon worden ontmaskerd. Tegelijker
tijd werd te Zürich een cocaine-centrale
ontdekt, waarop in verschillende café's
aldaar razzia's werden gehouden met voor
de politie zeer merkwaardige uitkomsten.
Een felle aanklacht tegen
Europa.
Natuurlijk bracht de Egyptische afge
vaardigde deze zaken ter sprake in de
opium-commissie. Zijn redevoeringen al
daar zijn over het algemeen felle aan
klachten tegen Europa.
„Voor den oorlog kende zijn land", al
dus gen. Russell Pasja, „de ramp van de
verdoovende middelen nog niet. Na den
oorlog legden zich verschillende landen toe
op den invoer van verdoovende middelen,
met gevolg, dat momenteel op een inwo
nerstal van 14.000.000 menschen meer dan
5 duizend personen verslaafd zijn aan ver
doovende middelen!"
Regeeringen gecompromitteerd?
Over het algemeen kan worden geconsta
teerd, dat de afgevaardigden van sommige
landen, hoe nuttig werk zy overigens ver
richten, onaangenaam repliceeren, wanneer
feiten voor den dag komen, welke in hun
landen voorkomen en werkelijk niet toe
laatbaar zyn (al zyn de betreffende regee-
Wat China voorstelde.
De Ohineesche afgevaardigde ging nog
verder en stelde voor de stichting van een
centrale fabriek te Genève onder Volken
bondscontrole en stopzetting van de pro
ductie over de geheele wereld- Het is ta
hopen, dat China in de stopzetting van do
productie voorgaat. In dit land worden elk
jaar ca. 5 millioen K.G. verdoovende mid
delen geproduceerd, d.i. meer dan de helft
van* de wereldproductie. Vaak leest men
van de verboden betreffende de papaver-
teelt in China, maar zendelingen en mis
sionarissen konden verzekeren, dat elk jaar
weer opnieuw de duizenden hectaren be
plant zijn met papavers. Van productie
beperking is in de praktijk niet veel te be
merken. Eenigszins is dit te begrijpen in
de ongeregelde toestanden, welke het land
in de laatste tientallen jaren kent.
Een belangrijk ding is echter reeds be
reikt. De Chineesche overheden zullen da
personen, die een paspoort aanvragen, me
disch laten onderzoeken en het paspoort
weigeren aan hen, die verslaafd zijn aan
opium.
Een Studie-commissie naar het
Verre Oosten.
Dat de toestanden in het Verre Oosten
niet bijzonder rooskleurig zijn, moge blij
ken uit het feit, dat de Volkenbond een
studie-commissie uitzond naar het Verre
Oosten,. Deze commissie bestond uit Eks«
brand, den vroegeren Zweedschen gezant
in Buenos Aires, voorzitter van de Zweed-
séhe Roode Kruis-Commissie, welke in 1921
een bezoek aan Rusland bracht, Havlasse,
den vroegeren Tjechischen gezant te Rio
de Janeiro, Gérard, den directeur van de
Belgische Nationale Schuld, en den heer
Renborg (secretaris).
Deze studie-commissie ging in de maand
September 1929 scheep te Marseille. Van
daar ging de tocht naar Burma, dat geheel
werd bereisd en verder naar Britsch Him*
laya en naar Nederlandsch-Indië.
Andere verdoovende middelen.
Deze commissie bepaalde haar werk
zaamheid niet alleen tot het opium, maar
besteedde ook haar volle aandacht aan de
andere verdoovende middelen, als morfine,
heroine, en cocaine. Minder aandacht be
steedde de commissie tot nu toe aan de
mescaline, bereid uit het aftreksel van een
Mexieaansche plant. De mescaline, welke
kleurvisioenen teweegbrengt, oefent op de
personen, die eraan verslaafd raken, even
eens een zeer funeste werking uit .Duizen
den personen, vooral in Mexico en het zui
delijk deel van de Vereenigde Staten, gaan
hieraan jaarlijks ten gronde.
"Wenschelijk is, dat de opiumcommissie
ook hieraan haar volle aandacht zal wij
den, hoewel hier haar taak zeer moeilijk
zal zijn, speciaal door de chronisch heer-
schende burgeroorlogen in Mexico. Tevens
zal de opiumeommissie haar aandacht moe
ten wijden aan de verschillende slaap
middelen, welke in de gewone apotheken
verkrijgbaar zyn, waarvan wij als voor
beeld veronal noemen. Tal van menschen
maken misbruik van deze middelen, welke
zy op medisch voorschrift moeten gebrui-
rlngen er onschuldig aan). Het denkbeeld
van Staatsmonopolies voor de productie
van verdoovende middelen, hoe afdoend
het op het eerste gezicht lijkt, kon de goed
keuring van de opiumcommissie niet weg
dragen. De Nederlandsche afgevaardigde
ging de merites van dit plan en ook de na-
deelen ervan uitvoerig na. Het grootste na
deel is de onvermijdelijke prijsverhooging,
welke den smokkelhandel zou aanmoedi-
stellen, JB3L, en de oorzaak zou zijn, dat wettige
ken. Ook personen, die aan dergelijke che
mische preparaten verslaafd raken, bena
deel en uitermate hun gezondheid. Hier zijn
op zijn plaats landelijke wettelijke regelin
gen, waardoor het verkrijgen van deze
preparaten moeilijker wordt gemaakt.
Tenslotte moet ieder weldenkend mensch
krachtig medewerken aan de bestrijding
van bovengenoemde mistoestanden, welke
jaarlijks millioenen menschen ten grave
sieepen.
