PRESKENSCHE COURANT ieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. 0. Het bittere erfdeel. PUROL De „Uiver" terug op het nest. N00RI Ï-STER ek [schijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK, Breskens Eerste Blad. FEUILLETON Ruwe schrale hüxd Provinciale Staten. Rookt NIEMEIJER 44ste Jaargang. Vrijdag 23 November 1934. Nummer 3987 ABONNEMENTSPRIJS- Per drie maanden 1 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1.40 Franco per post per jaar 5.00. Buitenland per jaar 6.50. Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels fO,75. Iedere regel meer f0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) jl nummer bestaat uit 2 bladen. ettelijke regeling van het binnenvaartrecht. o iij de Tweede Kamer is ingediend i wetsontwerp tot nieuwe wettelij- regeling van het binnenvaartrecht. [n de memorie van toelichting st de minister van justitie er op, de wettelijke bepalingen, welke recht van de binnenvaart rege- reeds sedert lang niet meer aan lelijke eischen beantwoorden. Dp wijziging van het binnen- pvaartrecht, hetzij in zijn ge- lel, hetzij in zekere onderdeelen, ril herhaaldelijk aangedrongen. 'lil De herziening van het recht van ri binnenvaart kan langs verschillen- j wegen worden bereikt. In de I rste plaats door regeling in het etboek van Koophandel in aan hing bij het zeerecht. Een ande- uu weg is het regelen van de stof een afzonderlijke wet, een Binnen- 41 ïeep vaart wet, zooals ook in [litschland geschied door de wet "Hn 15 Juli 1895, regelende „die •ivatrechtlichen Verhaltnisse der inenschiffahrt und der Flösserei". arnaast bestaat een derde oplos- welke is neergelegd in hetont- rp van een wetsvoorstel betref- ide de vrachtvervoerders en ex- diteurs (1890) van de staatscom- ssie tot herziening van het Wet- ek van Koophandel, ingesteld bij ninklijk besluit van 22 November 19. Deze oplossing bestaat in het stand brengen van één regeling, Ike het geheele vervoer, anders n over zee, zoowel met voertuigen met vaartuigen omvat, in het dden kan worden gelaten, of daar- ook het spoorwegvervoer ware te -ekken. Een algemeene regeling van het voer zou strikt genomen eerst vol- nen zijn, wanneer daarin ook hel nsport ter zee zou zijn begrepen, spoorweg- en het luchtvervoer. Ervoor is echter geen aanleiding, adert men het vervoer ter zee, spoorweg en door de lucht uit, door MARGARET PEDLER. Uit het Engelsch vertaald door E.C. VUERHARD-BERKHOU1 o ïe had een gevoel of ze gek zou rden van ellende, van ondragelijke :nde. Eerst Macs vader geruïneerd gestorven door den schok, toen t moeder wegkwijnende, omdat aj t voor haar liefde en geluk be kende van haar was weggenomen ten slotte Carol, die door haai - nhopige vergeefsche poging om geliefde leven te redden het mar- iarschap van met Sir Francis ge- uwd te zijn had aanvaard. Drie 'ens verwoest en ongelukkig ge- akt de drie levens, die voor man, dien ze lief had, het meest teekenden. En het was haar vader het gedaan had I Herrick streek met haar hand over voorhoofd en trok die vochtig teg. Kleine zweetdruppels parel- langs haar mond en haar ge- :1H had een aschgrauwe bleekheid dan vormt het' overblijvende vervoer te land en over binnenwateren niet zoozeer een eenheid, dat daarvoor één transportwet de meest aange wezen regeling is. De nieuwe rege ling is een wijziging van het W. v. K. De nieuwe wettelijke regeling is te beperken tot de binnenvaart. Dit be- teekent niet, dat de wenschelijkheid wordt ontkend, ook het vervoer te land, anders dan per spoorweg, te zijner tijd opnieuw te regelen. Het ontwerp geeft niet, zooals aan vankelijk in de bedoeling lag, een doorloopende verwijzing naar het zee recht, maar een afgerond geheel, waarin de voor de binnenvaart bruik bare bepalingen van het zeerecht voor zooveel noodïg speciaal met het oog op de binnenvaart zijn ge redigeerd en waarin van verwijzingen nauwelijks sprake is. Zoo is een zelf standige regeling uit één stuk ver kregen. Een regeling van de reederij is in dit ontwerp niet opgenomen. Deze komt in de binnenvaart, voor zoover den minister bekend is, niet meer voor. Waardeering wordt uitgesproken voor den door de desbetreffende commissie in twee termijnen verrich ten arbeid. Het resultaat is geweest een voor de regeering aanvaardbaar wetsontwerp, dat slechts technisch eenige wijzigingen behoefde. In het wetsontwerp is uitdrukke lijk bepaald, dat de binnenschepen, in het Nederlandsche sheepsregister thuisbehoorende, daarin moeten wor den te boek gesteld. Een strafbepa ling waarborgt dit gebod. Het beginsel is gehandhaafd, dat de vervoerder voor het behoud der door hem ten vervoer aangenomen goederen verantwoordelijk is. Verder wordt in beginsel de eige naar gebonden door de rechtshan delingen van den schipper en aan sprakelijk gesteld voor de schade, door de schuld van schipper of sche pelingen aan derden toegebracht. In- tusschen zijn er omstandigheden, in welke het redelijk is, niet den eige naar maar den gebruiker van h.et schip gebonden en aansprakelijk te houden. In de uitzonderingsgevallen, waarin de gebruiker schuldenaar wordt, is nochtans de vordering op het schip bij voorrang verhaalbaar. Slechts dan is dat anders, indien de eigenaar de feitelijke macht over aangenomen. Haar oogen stonden dof zonder uitdrukking. „Wat wil je doen?" zei ze toon loos. „Dat hajngt van jou af," antwoord de Severn. „Ik heb er een hekel aain om zulk een wapen te gebrui ken, maar ik zou alles doen om te beletten, dat je met Kenyon trouw de. Als hij weet, wiens kind jij bent, zal hij niet meer met je willen trouwen". Ze werd als het ware ineens wak ker. „Je bent toch niet van plan het hem te vertellen?" riep ze ontzet Hij knikte en keek haar vastbe raden aan. „Ik zal het hem zeggen, tenzij je met me trouwt. Als je dat niet doet, zal je ten minste ook niet met Kenyon trouwen". Ze antwoordde niet staarde hem alleen maar sprakeloos aan. Hij kromp ineen onder de ontzettende wanhoop op haar gezicht. „Herrick Hij deed een stap naar haar toe. „Kijk in Godsnaam niet zoo. Zeg alleen maar, dat je met me wilt trouwen en ik zweer je, dat Kenyon nooit een woord over je vader zal hooren. Ik vind het afschuwelijk om je te moeten dwin gen. Waarom kun je nu niet zeggen, dat je met me wilt trouwen en ons beiden verdere narigheid besparen? Als het schip tegen zijn wil verloor en de schuldeischer niet te goeder trouw was. Vorderingen uit onrechtmatige daad kunnen dus steeds bij voorrang op het schip worden verhaald. Naar het oordeel des ministers is in de binnenvaart het voorschrijven van een akte van de vervoerover- eenkomst eisch der rechtszekerheid. In het wetsontwerp wordt o.a. nog bepaald, dat de scheepsbevrachter, wil hij niet uit eigen hoofde jegens den schipper worden verbonden, bij het sluiten der overeenkomst binnen de grenzen zijner volmacht moet han delen en daarbij tevens zijn lastgever moet noemen. Voorts bevat de memorie van toe lichting uiteenzettingen inzake laad- en lostijd en overliggeld, avarij-gros- se, hulp en berging en de conventie van Genève. In kringen van scheepshypotheek- houders is twijfel gerezen omtrent de en springende lippen OOOS 30-60,TUBE 45-80ct BIJ AP0TH EN DROGISTEN vraag, of de voortbewegingswerk tuigen, met name de motor van het schip, onder het scheepstoebehooren zijn begrepen, dan wel deel uitmaken van het schip. De minister acht het in het belang van het scheepscrediet dat aan allen twijfel een eind wordt gemaakt door te bepalen, dat de voortbewegingswerktuigen deel uit maken van het schip. In de Maandag gehouden ver gadering werd door den Voorzitter met enkele woorden het afgetreden lid Overhoff herdacht. Nadat de geloofsbrieven van het nieuwe lid B. P. Burkunk waren on derzocht, werd tot toelating besloten. In verband met de mededeeling van mr. R. M. van Dusseldorp, lid van Ged. Staten, dat hij ontslag nam „St!" Ze maakte een kort gebaar, zoo beslist en zoo wanhopig, dat het hem tot zwijgen bracht. „Laat ik het goed begrijpen. Als ik met je trouw zul je je mond houden over mijn vader. Als ik het niet doe zal je alles aan Mac vertellen. Bedoel je dat?" „Ja. Maar als je wilt, dan zweer ik je dat ik je gelukkig zal maken," drong hij wanhopig. „Gelukkig?" Ze glimlachte een zielig, koud glimlachje alsof hij kin derlijke nonsens babbelde pver iets, dat noch in deze wereld, noch in de volgende bestond. Het bracht de plotselinge passie, die in zijn stem was gekomen, tot zwijgen en hij wachtte tot ze weer zou spreken. „Anders zul je alles aan Mac ver tellen". Het scheen bijna alsof ze met zichzelf praatte en zijn tegen woordigheid vergeten had. „Ja, anders zal ik het hem vertel len," zei hij koppig. Weer een lang stilzwijgen. Haar handschoenen lagen op een stoel naast haar. Ze had ze daar neer gegooid toen ze de kamer binnen kwam, gereed om uit te gaan. Haar oogen vielen er op, ze nam ze op en trok ze zorgvuldig glad tusschen haar vingers. „Je moet me wat tijd laten om te beslissen, Gair," zei ze eindelijk, zon als lid wegens zijn benoeming tot burgemeester van Goes, sprak de voorzitter, de commissaris der Ko ningin, van waardeering getuigende woorden aan het adres van den heer van Dusseldorp. Het stemt allen tot vreugde, dat hij als burgemeester van Goes zal blijven werken aan de belangen van een der belangrijkste Zeeuwsche gemeenten. De heer van Dusseldorp bracht dank voor die woorden en voor den steun, dien hij van de leden, maar ook niet minder van de ambtenaren in die 11 jaar heeft gehad. Besloten werd op 18 December een nieuw lid van Ged. Staten te kiezen. De Voorzitter schetst in welgeko zen woorden wat hetgeen Mr. Van Dusseldorp als Statenlid voor de pro vincie heeft gedaan. Na afhandeling van de ingekomen stukken en mededeelingen kwam weer ter tafel de motie Erasmus c.s. naar aanleiding van het voorstel van Ged. Staten tot afwijzing van het verzoek van het dagelijksch bestuur der Vereeniging tot bevordering van het Vreemdelingenverkeer op Wal cheren te Vlissingen om uitbreiding van den dienst op Zondag op het veer tusschen Vlissingen en Bres kens. De motie van den heer Erasmus luidde 1. de Zondagsdienst tusschen Vlis singen en Breskens zoodanig te rege len, dat vijf booten heen en weer zullen varen. 2. dat de laatste boot van Vlissin gen naar Breskens niet vroeger dan 19.15 van Vlissingen zal vertrekken. In de Zomerzitting staakten de stemmen over het eerste deel. Thans werd geen discussie meer toegelaten. Beide deelen der motie werden verworpen met resp. 2 tegen 12 en 21 tegen 19 stemmen. Onder enorme belangstelling, er waren zeker tachtigduizend toeschou wers, is de „Uiver" Woensdagmid dag op Schiphol gedaald. Het is een ware nationalen feestdag geweest. der hem aan ie kijken. „Ik kan niet zoo direct beslissen". „Wanneer dan?" vroeg hij heesch. Ze zweeg en dacht even na. „Mor genochtend, voor we uit Londen weggaan". Ze wendde zich om ten einde de kamer te verlaten, doch voor ze half weg was, bleef ze staan en keek met een soort onverschillige nieuwsgierigheid in haar oogen om. „Vertel me eens ik vergat hel je te vragen hoe ben jij er achter gekomen, dat ik de dochter van Quintin Lindris ben?" Haar stem klonk zoo gewoon, zoo onverschillig, alsof ze hem gevraagd had waar hij zijn sigaretten kocht. Severn antwoordde onmiddellijk: „Een zekere Dereham Rex De reham heeft het me verteld. We dineerden dien avond in Savoy, toen ik jou en Billy daar ontmoette. Hij zag je dansen". Rex! Het was dus Rex, de man die haajr haar eerste meisjes-geluk ontnomen had, die haar nu voor goed van alle levensvreugde had be roofd. Het was wel merkwaardig, peinsde ze dof, toen ze weer alleen in haar kamer was, dat het Noodlot tweemaal hetzelfde instrument ge bruikte om haar ten gronde te rich ten. Het maakte, dat ze het ge voel kreeg, alsof ze in een kringetje rond had gedraaid en of, nu ze weer terug was gekomen op dezelfde Alles was schitterend geregeld, wat oorzaak is geweest, dat alles in goe de orde is verloopen. Nadat de groote vogel geland was taxiede hij langs het front van het publiek. Onder de duizenden toeschouwers gaan overal hoeden, zakdoeken en vlaggen wuivend de lucht in en al len geraken diep onder den indruk van het sterke besef, dat de beman ning op dit oogenblik een stuk va- derlandsche geschiedenis geschreven heeft. Zij is ons aller trots en roem. Parmentier schuift het raampje op en werpt een kushand naar zijn vrouw en zijn twee kleine, in aardige bruine pakjes gestoken, boys, welke elk met een grooten ruiker in de hand staan te wachten. Langs het groote terras voor het stationsgebouw, de officieele tribunes en de eerste rang zet de Uiver haar eereronde voort. Voor het raam ziet men de opgetogen gezichten van de passagiers. Eindelijk staat het vlieg' tuig stil. De deur gaat open en in den ingang vertoont zich eerst het lachende gezicht van Parmentier, daarna dat van Moll, van Van Brug ge -en Prins. Het spreekt vanzelf, dat eerst de familieleden hun rechten opeischen. Alle andere omstanders treden op dit oogenblik even terug, maar daar na hernemen eerst het publiek en vervolgens de autoriteiten hun rech ten op het viertal. Helder klatert het gejuich op van het groote carré van menschenhoofden en in optocht gaat het naar het podium, waarop de officieele sprekers bijeen geko- plek vanwaar ze was uitgegaan, het zelfde weer den tweeden keer ge beurd was en dezelfde slag voor de tweede maal aan haar geluk werd toegebracht. Doch ditmaal was de slag oneindig veel harder, veel ver woestender. Het Noodlot had het ditmaal beter aangepakt. En Rex zou de wreedheid van dit alles hem nooit beroerd hebbben? Hij was niet wreed van aard, zoo als ze zich herinnerde, alleen maar vrij zwak en conventioneel. Mis schien was het heelemaal zijn be doeling niet geweest om haar te be- nadeelen,toen hij Severn vertelde wie ze was. Menschen deden elkaar zoo luchthartig, zoo gedachteloos leed aam alleen maar, om wat te vertellen, om wat te praten. Ze wilde aannemen, dat Rex haar niet met opzet dit verdriet had aange daan. Toen zette ze de gedachte aan Rex uit haan hoofd en vervulde het probleem van de keus, die ze maken moest, haar geheel en al. Dat Gair zijn woord zou houden en Mac alles vertellen, daar twijfelde ze niet aan en ze moest nu nadenken wat het beste was om te doen niet voor haar zelf, maar voor den man, dien ze liefhad. Er was geen sprake van wat het beste voor haar zelf was. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1934 | | pagina 1