BRESKENSCHE COURANT "llieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. ur 'S ite Het biltere erfdeel. ferschijnt iedereo DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK. Breskens B ïl 01 0 FEUILLETON N Een merkwaardige uitvinding. o 44ste Jaargang. Dinsdag 6 November 1934. Nummer 3982 •i Lui eiei inei fik ABONNEMENTSPRIJS: Per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden f 1.40. Franco per post per jaar f 5.00. Buitenland per jaar f 6.50. Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer f 0; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) De nieuwe spelling. o Overeenkomstig een door de ver- :niging „De Zeeuwsche Pers" vast gesteld advies, besloten wij ten aan- ien van de nieuwe spelling te be- jj lalen: Ingezonden stukken, met den naam onderteekend, worden des- gewenscht in de nieuwe spelling opgenomen. nb. Losse, onderteekende bijdragen van medewerkers, niet tot den vasten redactiestaf behoorende, worden desgewenscht in de nieu we spelling 'opgenomen. Adverteerders zijn geheel vrij de oude of de nieuwe spelling te ge bruiken. DE REDACTIE VAN DE BRESKENSCHE COURANT. r<i ba: RE t a epv 'UD KE :ren R roi De put en het kalf. ian Naar aanleiding van de maatre- grj elen der Franschen op de grens an het Saargebied schrijft de N. Crt. onder bovenstaand opschrift et volgende: De Duitsche bladen herinneren aan et optreden der Franschen bij ge- genheid van de bezetting van het oergebied. De vergelijking is on- tist. Als de Franschen werkelijk adden gewenscht, het Saargebied bezetten, zooals zij in 1923 het oergebied wenschten te bezetten, m zouden zij de aan hun troepen edrl trstrekte instructies niet hebben be- end laten worden. Dan zouden zij illetjes hebben afgewacht, tot er ts gebeurde, waarvan zij voor hun Dor mor n 4 ïf t LE leleinden partij konden trekken. -Jat Wij hebben er reeds op gewezen it van Berlijn zelf geen onvoor htigheden te verwachten waren. et heeft ze niet noodig, ja, kon IIII de eigen zaak slehts mee schaden. >ch bestond er een gevaar, dat men Duitschland technisch het gevaar r „Sonderaktionen" noemt, en dat Duitsche regeering zelf nog er- r.t, door lieden ...ter verzekering tam n hun persoonlijke veiligheid" 2 tl door MARGARET PEDLER. Uit het Engelsch vertaald door E.C. VUERHARD-BERKHOU1 0 De brief had eenigen troost ge acht. want Carol had zich de laat- en dagen ondragelijk eenzaam ge lid. Niet alleen moest ze leeren nnen aan het onuitsprekelijk leed Jems afwezigheid want zelfs zag ze hem niet vaak, was het h al iets geweest om te weten, hij slechts een paar mijl van ir verwijderd in Two Ways Cot- woonde doch het vertrek Mac uit Devonshire en van de 'ners van Windycroft naarLon- deden haar zich nog eenzamer Jen. De ziekte van haar man had last nog zwaarder gemaakt, was nu herstellende en mocht beneden komen en Sir Francis de rol van reconvalescent was veeleischender dan gewoonlijk, 'endien was hij in een buiten- toon slecht humeur een hu „Schutzhaft" te nemen, -door onge- wenschte buitenlanders, die zij an ders niet te lijf kan, te waarschuwen, dat zij „voor hun veiligheid niet kan instaan," enz. Het komt erop neer, dat het centrale gezag niet in staat is, allerlei wilde hartstochten van strijdbare nazi's in toom te houden. Dat gevaar moest zeer acuut worden in de dagen van het plebisciet en vooral ook onmiddellijk daarna, wan neer öf het plebisciet teleurstellend voor het tegenwoordige Duitschland zou zijn uitgevallen, öf S.A.-lieden, op grond van de voor hen gunstige beslissing, een voorschot zouden ne men op de hereeniging, door alvast met pogroms tegen alle, door hen ongeliefde elementen in het Saar gebied, te beginnen. Dat dit gevaar niet denkbeeldig was, blijkt wel daar uit, dat alle buitenlandsche waar nemers het eens waren over de nood zakelijkheid van een neutrale ver sterking van de middelen tot hand having van orde en veiligheid, die de internationale regeeringscommis- sie in het Saargebied ter beschik king staan. Het optreden der Franschen heeft nu bewerkt, dat twee nuttige dingen zijn geschied. Hitier heeft voor de critieke periode ieder optreden van S.A.-lieden in de nabijheid van de Duitsche grens van het Saargebied verboden. Hij heeft daar een „ge demilitariseerde" zone voorzoover men ten opzichte van de S.A. zoo spreken mag afgekondigd, ter breedte van 40 K M. Tegelijk heeft Pirro. de aanvoerder van het Duit sche front in het Saargebied zelf, het toch ook niet overbodig ge acht, zijn volgelingen nog eens kalm te en tucht krachtig op het hart te drukken. Dat is waarschijnlijk al les wat noodig was. Europa kan nu heel wat geruster de gebeurte nissen voor, tijdens en na de stem ming tegemoet zien, dan te voren. Berlijn heeft soms een ruwe aan sporing van buitenaf noodig, om de binnenlandsche tucht ten opzichte van de S.A. en andere Organisaties van dien aard, met voldoende kracht te handhaven. Wij moeten daarbij denken aan "hetgeen er ten opzichte van Oostenrijk is gebeurd. Rome had herhaaldelijk te Berlijn gewaar schuwd, dat het de Oostenrijkscche regeering niet onder den voet zou laten loopen. Berlijn gaf geruststel lende verklaringen, maar het legioen meur, dat ze zich niet kon ver klaren. Herhaaldelijk gooide hij haar scherpe, hatelijke opmerkingen naar het hoofd met een verborgen betee- kenis, die ze niet kon thuisbrengen of weerleggen en soms, wanneer hij schijnbaar zat te lezen, merkte ze, dat hij haar van achter zijn boek of courant ter sluiks onder half ge sloten oogleden, bestudeerde, zijn smalle oogspleten schitterend van een soort van boosaardigen triomf, alsof hij in het bezit was van een geheim, waarover hij niet wilde spre ken voor het hem schikte. Ze had nauwelijks Jems brief vei lig opgeborgen, toen een bediende haar een boodschap van Sir Francis bracht en zei, dat mijnheer gekleed en beneden was en dat het hem aangenamer zou zijn, als mylady bij hem wilde komen. Ze wist wat dat beteekende een uur voorlezen uit het morgenblad. Haar andere brie ven opnemend gehoorzaamde ze en vond hem in zijn studeerkamer op haar wachten. „Goeden morgen, liefste". Hij drukte een langen bedaarden kus op haar terugdeinzende lippen. „En hoe maakt mijn lieve vrouwtje het van morgen? Een beetje bleekjes". Hij hield haar een eindje van zich af, zijn beenige handen op haar schouders en bekeek haar gezicht van naar Duitschland uitgeweken en in Duitschland gewapende, Oosten- rijksche nazi's bleef aan de Beiersch- Oostenrijksche grens gemobiliseerd, het heele-" spellet je ging door, tot de Oostenrijksche bondskanselier vermoord was. Toen rukten de Ita lianen op naar de grens. Nu eerst werd Berlijn actief. Het legioen werd van de grens weggenomen en ont bonden. Het stoken met officieele medewerking hield op. Berlijn gaf den Zwitsers volkomen genoegdoe ning inzake de over Zwitsersch ge bied in Oostenrijk binnengesmok kelde bommen. Enz. Was dit alles wat vroeger ge beurd, was vóór 25 Juli het legioen reeds ontbonden, dan zou Dollfuss waarschijnlijk nu nog hebben ge leefd. Het gevaar voor oorlog was ook een oogenblik, door de Italiaan- sche actie, veel grooter dan het nu is door de Fransche actie. Men mag hopen, dat de put nu gedempt is, voor een staatsman en wellicht ontelbaren met hem daarin ver dronken zijn. Dit -is geen verwijt te gen de Italianen. Dat zij gewaar schuwd hebben zonder onmiddellijk te toonen, dat zij de daad bij het woord wilden voegen, moesten wij waardeeren. De methode van direct dreigement verdient slechts in de uiterste noodzakelijkheid aanbeve ling. Bovendien zou Berlijn wellicht niet zoo onmiddellijk op het Fran sche dreigement hebben gereageerd, als het niet reeds zoo onaangename ervaring met de Italianen had opge daan. Maar hoe het zij, de verge lijking met het optreden der Ita lianen moesten wij maken, omdat blijkbaar beide partijen met deze er varing hun voordeel hadden gedaan, en het ons leert hoezeer een over weging van het spreekwoord van de put en het kalf hier op zijn plaats is. Erg belangwekkend zal het nu worden, te zien hoe de andere mo gendheden deze kwestie opnemen. De Engelschen schijnen blijk te ge ven, de voordeden van het gebeurde te beoordeelen, zoo^ls wij dat hier hebben gedaan. Het Berliner Tage- blatt wil den indruk wekken, als zou zekere groote mogendheid te Ber lijn reeds haar afkeuring over de houding der Franschen hebben te kennen gegeven. Als Engeland daar mede is bedoeld, is het zeker on juist. Italië misschien? Dat is een met onbarmhartigen blik. „Je moet beter op jezelf passen, op jouw leef tijd moet een vrouw haar goed uiter lijk nog niet beginnen te verliezen". „Verlies ik dat dan?" antwoordde ze onverschillig. Ze was zoo gewend aan dit soort van grove hatelijkhe den dat ze haar al lang niet meer kwetsten. Ze voelde zich alleen on uitsprekelijk moe in zijn gezelschap, alsof hij alle vitaliteit uit haar haalde. Hij liet zijn handen langzaam zak ken en ze huiverde onwillekeurig even van afkeer. Ze walgde van zijn aanraking. „Huilen om de maan is slecht voor de rimpels," zei hij overtuigd. „Vergeet nooit, dat de maan to taal buiten je bereik is, totaal". Ze antwoordde niet, doch keek even naar de couranten, die netjes opgevouwen op tafel lagen. „Wil je dat ik voorlees?" vroeg ze. „Alles op zijn tijd, alles op zijn tijd. Ik zie, dat je van ochtend brie ven hebt gehad". Ze keek naar de brieven, die ze nog steeds in haar hand hield. „Ja," antwoordde ze vlak. „Een brief van Mac om te zeggen dat hij weer terug is op Greenwood en een paar rekeningen". „Je hebt daar nog een vierde en veloppe". ander geval. Men zal zeggen: „Frankrijk kan zich op het voorbeeld van Italië zelf beroepen". Daar staan echter andere dingen tegen over. De Kleine Entente, ofschoop verheugd over het effect van het op treden der Italianen, heeft er later toch tegen geprotesteerd. Zij heeft verklaard, nooit te zullen dulden, dat Italië in zijn eentje, zonder op dracht van den Volkenbondsraad en zonder overleg met de andere buren, Oostenrijk bezette. Liefst zou de Kleine Entente, als het noodig was, Oostenrijk in zones bezetten. Parijs moest zich wel tot tolk maken van deze verlangens, krachtens zijn plich ten als bondgenoot. Het moge waar zijn, dat er in dit geval geen andere buren dan Frank rijk zijn. Maar voor Italië is toch de verleiding groot, zich, bij wijze van weerwraak, maar vooral ter verster king van zijn positie bij de onder handelingen met Frankrijk en de Kleine Entente, die nog steeds gaan de zijn, op den eisch van opdracht en overleg te beroepen. Het zou ons zeer verwonderen, wanneer de Romeinsche diplomatieke juristen, in dit stadium der besprekingen, niet van deze kwestie zouden gebruik maken om Frankrijk eenige verle genheid te bereiden, die ten voordee- le van Italië kan worden uitgespeeld. Von Neurath, die een der hevigste sceptici in Europa is ten opzichte van diplomatieke acties der Ita lianen, zal niet hebben nagelaten Hit- Ier er voor te waarschuwen, dat hij aan goedkoop vriendschapsbetoon van dezen aard uit Rome niet al te veel waarde moet hechten. Hitier heeft dan ook onmiddellijk, met het gebaar dat wij van hem kennen en in de aangelegenheid der kerk met eenige verwondering hebben gemist, alle ballast over boord geworpen. Daarmede is men diplomatiek ech ter nog geenszins van de zaak af. Dat zal blijken als over een kleine drie weken de Volkenbondsraad bij eenkomt om de laatste beslissingen te treffen, die voor het plebisciet in het Saargebied noodig zijn. Ita lië heeft toch reeds, door dralen, getoond, dat het in deze aangele genheid de westelijke mogendheden niet al te goedkoop terwille wil zijn. Nu is er een prachtige aanleiding, om deze houding te verscherpen. „Van Herrick Waylen. Ze blijven nog een paar dagen langer in Lon den". Ze antwoordde als een kind dat zijn les opzegt. Sir Francis knikte goedkeurend. „Lady Bridget is een verstandige vrouw. Dat was het beste wat ze doen kon, het meisje een poosje hier weg houden, nadat ze dien goed- geloovigen broer van jou voor den mal heeft gehouden". Carol bloosde verontwaardigd en deed haar mond open om te ant woorden, doch Sir Francis ging zoet sappig voort „En jou ook, lieve. Je dacht, dat Beresford jouw eigen particulier ei gendom was, .totdat die kleine flirt uit Parijs tusschen beiden kwam en bewees, dat hij je niet trouw was". Een oogenblik was ze te boos om te spreken, toen draaide ze zich wild om, haar gewone vrees voor hem was tijdelijk overwonnen door een groote verontwaardiging. „Dat is een leugen," zei ze op zachten, heftigen toon. „En dat weet je best. Je kunt van mij zeggen wat je wilt ik kan het je niet beletten, maar je zult de karakters van mijn vrienden niet bezoedelen". Sir Francis keek haar met kwaad aardig plezier aan. „Ik zou zoo zeggen, dat Miss Waylen niet veel eh reputatie Wij lezen hierover de volgende bij zonderheden In het stille Friesche dorp Wol- vega loopen in den laatsten tijd ge ruchten over groote plannen, die in een uitvinding van den heer J. War denier, thans woonachtig te Wolve- ga, hun grondslag vinden. Om de ze geruchten tot de juiste proporties terug te dringen, besloot de uitvin der de pers uit te noodigen om deze op de hoogte te stellen van een en ander. De uitvinder, de heer J. Warde nier, is thans 22 jaar en geboren te Steenwijkerwold. Op de lagere school blonk hij niet uit en meer malen moest zijn onderwijzer het hoofd over hem schudden. Steeds verbeuzelde hij zijn tijd onder de schooluren met knutselwerk en het maken van teekeningen. Toen de lagere school doorloopen was, kon de jeugdige uitvinder naar hartelust zijn neiging botvieren in het samen stellen van allerlei werktuigen. Zoo werd voor enkele jaren een beschuit- inpakmachine uitgevonden, .die uit nemend werk verricht en over een paar jaar in den handel zal ver schijnen. Voor 6 jaar kwam de heer Wardenier op het idee om eens an dere motoren te fabriceeren, welke economischer zouden werken. Vier jaar van onafgebroken en in gespannen arbeid, met tal van proef nemingen en mislukkingen volgden daarop. Maar de uitvinder liet zijn idee niet los en zette door, nacht en dag denkend aan zijn nieuwe plannen, die niets meer of minder dan een geheele omwenteling zouden beteekenen in de constructie van de motoren. Nu twee jaar geleden gelukte het hem den eersten motor naar het nieuwe idee te construeeren, maar ze was nog niet klaar voor het ge bruik. Een vertrouwd ingenieur (een geest van geheimzinnigheid blijft voorshands nog om deze uitvinding zweven) werd in den arm genomen. Teekeningen en berekeningen wer den gemaakt en thans zes maanden geleden was men klaar. Enkele rijksingenieurs, wien ge heimhouding werd opgelegd, onder weg te nemen heeft na haar be zoek aan Beresfords villa," zei hij zoetsappig. Carol deinsde terug, haar oogen gingen wijd open. Een oogenblik scheen al het bloed uit haar lichaam naar haar hart te stroomen en daar heftig te kloppen. Toen stroomde het weer weg en ze voelde zich plotseling zwak en ontzenuwd. Ze had het gevoel, alsof haar knieën haar niet langer konden dragen. „Haar bezoek aan Beresfords huis?" herhaalde ze met moeite. „Ik begrijp je niet". „Niet?" Sir Francis scheen zich dol te amuseeren. „Wil je zeggen, dat ze je niet in vertrouwen heeft genomen? Nee maar, en :- vriendschap. TchI tchl" Hi met zijn tong tegen zijn tam of hij erg geshockeerd w; „Mij in haar vertrouwei men?" Carol herhaalde w woorden. Ze voelde zelf, dz papagaaiachtigs in die afsc! herhaling was. „Wat was ei wc toe te vertrouwen?" „De reden waarom haar engage ment af is gegaan, natuurlijk. Je wilt toch niet beweren, dat je die ook al niet kent?" „Die ken ik niet," antwoordde ze dof. .(Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1934 | | pagina 1