BRESKENSCHE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
i
Het bittere erfdeel.
Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK, Breskens
FEUILLETON
Binnenland.
Crisis-Publicatiën.
44ste Jaargang.
Dinsdag 23 October 1934.
Nummer 3978 3
iE
ABONNEMENTSPRIJS
Per drie maanden I 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1.40.
Franco per post per jaar f 5.00
^Buitenland per jaar f 6.50. Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer 0; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels 0.40 (bij vooruitbetaling)
et
en
Ded
3
d<
ho
in<
ee
scl
>ar
pa
;te
S
scl
en
sd
net
.lai
gel
it<x
efl
Theorie en Practijk.
o
In een artikel in de N. R. Crt.
konden we lezen dat van de 1.400.000
melk- en kalfkoeien hier te lande
300.000 melk leveren, waarvan de
kostprijs alleen al uit hoofde van
het daarvoor benoodigde veevoer zóó
hoog is, dat hij zelfs onder de gun
stigste omstandigheden niet door het
geld, dat d,e boter opbrengt, kan
worden .gedekt. Is het nu niet mo
gelijk, zou men kunnen vragen, dat
de groote stijging, welke de melk
productie heeft ondergaan, een zoo-
danigen invloed heeft op de vaste
lasten van het bedrijf (welke lasten
nu immers over een zooveel grooter
aantal liters worden omgeslagen), dat
het daaruit ontvangen voordeel het
door den veevoeder-import ontstane
verlies te niet doet? Om deze vraag
te beantwoorden, aldus genoemd
blad, nemen wij een complex van
zeg twintig veeboerderijen met een
gezamenlijke oppervlakte van 435
H.A. grasland. Overeenkomstig de
door ons berekende oeconomische
limiet zouden daar ongeveer 85
koeien per 100 H.A. moeten grazen,
d.w.z. in totaal 370 stuks, benevens
hun noodzakelijke aanhang van kal
veren en stieren. In 1921 was dit
ten naaste bij het geval, in 1930
echter was de rundveestapel tot een
gemiddelde van ongeveer 100 melk
koeien en op het oogenblik, volgens
de jongste gegevens, zelfs tot 108
per 100 H.A. uitgebreid. Wij zien
dus thans in het door ons gekozen
voorbeeld niet 370, maar 470 melk
en kalfkoeien van de daar aanwezige
gras- en hooilandterreinen leven. Wil
men dus in dit geval een wat wij
noemen „aangepasten veestapel"
krijgen, dan zouden er een honderd
tal stuks vee van de hand moeten
worden gedaan. Met dit feit vast te
stellen, slaan wij degenen, die zich
tegen inkrimping van onzen rundvee
stapel verzetten, al dadelijk een be
langrijk argument uit de hand. Im
mers, zoo redeneert men, het inkrim
pen van onzen rundveestapel met
20 pCt. brengt mee, dat één vijfde
gedeelte van ons grasland zou moe
ten worden gescheurd en het bouw
landareaal met bijna één derde zou
moeten worden vergroot. En daaraan
zijn zoo talrijke en zóó groote be-
82.
door
MARGARET PEDLER.
Uit het Engelsch vertaald door
A.E.C. VUERHARD-BERKHOU1
0
,,U zoudt heelemaal niets van het
geheim gehoord hebben als Billy
niet op het schitterende idee was
gekomen, dat we allemaal moesten
zweren, dat Carol dien avond hier
gedineerd had. Als we geweten had
den, dat Sir Francis me alleen in
de villa zou vinden," voegde ze er
met een bitter lachje bij, „zou die
afspraak niet noodig zijn geweest.
En het feit, dat ik in Two Ways
Cottage werd gevonden zou het toch
verknoeid hebben, want zelfs van
Sir Francis kon niet verwacht wor
den dat hij het verhaal zou slikken,
dat ik bij Jem zou gaan soupeeren
terwijl Carol bij u dineerde".
„Billy's plan was heel goed," zei
Lady Bridget met een humoristisch
lichtje in haar oogen. „En natuurlijk
zouden we allemaal geholpen heb
ben als dat noodig was geweest om
Carol uit den brand te helpen. Maar
zwaren verbonden, dat er niet aan-
te denken valt. De werkelijkheid
echter is, dat bij het inkrimpen van
onzen rundveestapel tot ongeveer
1.100,000 stuks melk- en kalfkoeien
geen duimbreed grasland behoeft te
worden gescheurd. Doet men dat
toch. dan ontwricht men de juiste
tusschen rundveestapel en bodem
productie geschapen, althans nage
streefde verhouding andermaal, en
moet men, om haar te herstellen,
tot nog weer verdere inkrimping
overgaan.
Keeren wij echter terug tot het
vraagstuk der vaste lasten, dat wij
hierboven te berde hebben gebracht.
De 100 melk- en kalfkoeien, die wij
boven de limiet van gemiddeld ca.
85 stuks per 100 H.A. op ons ter
rein zien grazen, brengen per jaar
een extra hoeveelheid van 340.000 k.g.
melk op. Maar zij teren feitelijk uit
sluitend op ingevoerd veevoeder. Wat
ze, op het oogenblik, dat wij hen
gadeslaan, grazende te midden van
de andere koeien op het sappige
weiland, aan gras tot zich nemen,
had in den vorm van hooi aan de
andere beesten ten goede moeten
komen, waardoor in den winter voor
deze een rationeeler voederrant
soen zou kunnen worden saamge-
steld. De extra hoeveelheid melk,
door de toegevoegde honderd koeien
geleverd, brengt onzen veehouder
340.000 maal 4 ct., of f 13.600 op.
De voederkosten echter bedragen,
op basis van de vroeger door ons
medegedeelde cijfers, f 30.000, zoo
dat men "komt tot een nadeelig ver
schil van f 16.400 Nemen wij nu
aan, dat uitsluitend de voederkosten
als veranderlijke kosten worden be
schouwd en dat alle andere op de
exploitatie drukkende lasten tot de
vaste lasten worden gerekend, wat
zien wij dan gebeuren? Op de oude
exploitatierekening, toen er niet meer
dan 370 koeien waren, vertoonde
de uitgavenkant den onveranderlij-
ken post van de vaste lasten plus een
bescheiden veevoederpost. De in
komstenkant vermeldde de gelde
lijke opbrengst van de door 370
koeien geproduceerde melk. De nieu
we exploitatierekening, opgemaakt
in een bedrijf met 470 koeien, is
aan beide kanten met één post ver
meerderd: aan de uitgavenzijde komt
er een extra hooge veevoederpost
ad f 30.000 bij, aan den kant der
ik kan niet dulden, dat jij jezelf
opoffert voor haar".
„Er zit niets anders op," ant
woordde Herrick vermoeid. weet
wat het voor Carol zou beteekenen
als Sir Francis ooit ontdekte, dat
zij naar de villa was geweest
Ik zal ronduit met u praten, Mim.
Ik was in het begin niet van plan
om mezelf op te offeren. Maar het
gebeurde alles vanzelf. Ik ik
dacht dat Mac het zou begrijpen en
wel zou raden, dat we Carol be
schermden," eindigde ze droevig.
„Een man of een vrouw die ja-
loersch is begrijpt nooit iets," zei
Lady Bridget. „Jalouzie is de meest
verblindende ondeugd der wereld."
„Dat geloof ik ook, maar ik had
nooit gedacht dat Mac mij zou wan
trouwen, dat was afschuwelijk van
hem," voegde ze er heftig bij. „Als
hij dat niet gedaan had," ging ze
voort, weer in haar vroegere droe
vige apathie vervallend, „als hij me
alleen maar direct gevraagd had,
wat ik daar in huis deed waar
Carol was zou het zooi gemak
kelijk zijn geweest om hem alles
te vertellen. Inplaats daarvan, nam
hij maar direct aan dat ik hem be
droog".
„Laat ik hem vertellen, dat je
niets leelijks deed," smeekte Mim.
„Je zoudt hem toch wel vergeven
dat hij je gewantrouwd heeft, hè?"
inkomsten de melkpost van f 13.600.
Hetzelfde exploitatieresultaat zou
men verkrijgen, indien wij niet deze
twee posten noteerden, maar alleen
aan den uitgavenkant het verschil
tusschen deze twee, te weten het be
cijferde verlies van f 16.400. Het
spreekt wel van zelf, dat geen enkel
op het totaal van deze uitgaven
posten (dus inclusief de vaste lasten)
berekend gemiddelde het geleden
verlies ook maar één cent kan ver
minderen. Hoe grooter men het ge
tal eenheden neemt, waarover dit
totaal (met inbegrip van het geleden
verlies) wordt omgeslagen, hoe klei
ner het daarin opgenomen verlies
per eenheid wordt. Maar verlies blijft
liet, ook per eenheid, en in het ab
solute nadeelige saldo komt niet de
minste verandering.
Het is nu wel duidelijk, dat, ook
van dien kant bezien, het door het
houden van een groot aantal koeien
aan onze melkveehouderij en aan on
ze volksgemeenschap in haar geheel
toegebrachte nadeel volledig blijft
bestaan. Zoo komen wij dan ook
tot onze slotsom. Het is opmerkelijk
dat ons landbouwcrisis-beleid in zijn
algemeenheid juist op hetzelfde punt
heeft gefaald, waarop ook de steun-
verleening aan de melkveehouderij
gefaald heeft. Aan de tot dusver
getroffen crisismaatregelen ontbreekt
perspectief; zij bevatten geenerlei
prikkel tot gezondmaking van den
gesteunden bedrijfstak, maar wor
den slechts uitgevaardigd om en
verdedigd op grond van hun onmid
dellijk resultaat, dat als een doel in
zichzelf wordt'beschouwd. „Te duur
veevoeder," zegt ir. Louwes, „wordt
in te jioedkoope melk omgezet".
Maar enkel het tweede lid van deze
stelling heeft tot de getroffen crisis
maatregelen aanleiding gegeven. De
melk is te goedkoop; wij zetten dus
den melkprijs op en steunen den
melkveehouder met het verschil tus
schen basisprijs en kunstmatig ver
hoogden prijs. Van de beteekenis
van het eerste lid van de stelling
heeft men zich geen rekenschap ge
geven. Inderdaad het veevoeder is te
duur. Niet omdat de wereldmarkt
prijs zoo hoog is; integendeel, die
is eerder aan den lagen kant. Maar
het veevoer is te duur, de kost
prijs van de melk te hoog, omdat
het veehoudersbedrijf op een onge
zonde, laten wij het gerust zeggen,
Herrick dacht na, toen speelde er
een vaag, droevig lachje om haar lip
pen.
„Zou ik het doen?" zei ze lang
zaam. „Ja, ik geloof het wel, metter
tijd. Omdat ik hem liefheb. En ik
geloof niet, dat je kunt laten om
de menschen, die je liefhebt, te ver
geven". Ze zweeg een oogenblik en
ging toen voort: „Ziet u, Mim, ik
geloof dat al wat gebeurd is bij
mijn erfdeel hoort. Als als ik
Mac niet verteld had, dat ik slecht
bloed in mijn aderen had, zou hij
me niet zoo licht hebben verdacht.
Ik bedoel niet, dat hij in zooveel
woorden tegen zichzelf zei:
„Een van haar ouders deugde niet
dus zij zal wel net zoo zijn. maar
dat het hem onbewust beïnvloedde
hem eerder bereid maakte om
het ergste te denken. Ik ben soms
zelf bang voor mijn bloed bang,
dat ik nog eens iets slechts zal
doen".
„Doe niet zoo mal, kindjelief,"
zei Lady Bridget haastig. „Je denkt
veel te veel aan de fouten van dien
armen Quin. In ieder geval," met
een teederen glimlach, „het doet er
niets toe wat er vroeger in het ver
leden gebeurd is, dat is nu uitge
wischt. Geen enkele vrouw, die het
moedige en flinke heeft kunnen doen
wat jij gedaan hebt, behoeft ooit
meer bang te zijn voor haar eigen
een te luxueuse basis berust en men
derhalve verplicht is, veel en veel
grooter hoeveelheden te vervoederen
dan feitelijk het geval zou moeten
zijn. Op elke vijf melkkoeien, die de
boer er op na houdt, is er één te
veel, is er één, die hoe dan ook
verlies moet opleveren. Misschien
niet daarom alleen, maar toch ook
daarom, en zelfs voornamelijk daar
om is de kostprijs te hoog. -Het is
hoog tijd, dat er aan gezondmaking
worde gedacht. De steunmaatregel
van thans bevat niet den prikkel
om tot een kostprijs verlagende ge
zondmaking te geraken. En toch,
wij herhalen de behartenswaardige
woorden van den heer Stapel, „de
beperkingstendenz behoort aan den
steun onverbiddelijk verbanden te
zijn".
Theorie en praktijk I Verlaging van
den kostprijs, verlaging van den le
vensstandaard is alles wat de klok
slaat. Alleen dan zal het mogelijk
zijn met een gaven gulden door de
moeilijkheden van de crisis heen te
komen. Maar de praktijk van den
steun werkt helaas precies in tegen
overgestelde richting. Wij meenen te
hebben aangetoond, dat het anders
kan, dat ook de steun, door hem
als prikkel voor gezondmaking van
het betrokken bedrijf te doen wer
ken, een kostprijsverlagenden invloed
kan hebben.
De les, die in ons betoog besloten
ligt, komt ook scherp en duidelijk
tot uitdrukking in de beschouwingen,
die minister Oud ter gelegenheid
van de indiening van de jongste
millioenennota heeft ten beste ge
geven. „Vervolgens," aldus de mi
nister, „zal de regel moeten worden
gesteld, dat overal, waar in eenigen
vorm door de overheid steun of hulp
wordt verleend, die steunverleening
steeds zal moeten geschieden inzoo-
danigen vorm, dat de aanpassing
aan een lager niveau daardoor wordt
bevorderd".
Beter kan het niet gezegd worden.
Doch het blijve niet bij de theorie.
De nieuwe afslachting van
rundvee.
Namens het bestuur der Neder-
karakter. Ik geloof niet dat erfelijk
heid zoo ver gaat".
Herrick bloosde een beetje ver
legen.
„Dank u, Mim, lieveling. Maar
heusch, ik kon niets anders doen.
En zult u niets aan Mac zeggen?
Belooft u me dat? Ik zou mijn ge
luk niet kunnen nemen tot dien prijs,
ten koste van Carol. Ik zou mezelf
zoo zoo gemeen vinden, dat het
nooit werkelijk geluk zou kunnen
zijn. En ik geloof bovendien niet,
dat ik Mac nu zou kunnen verge
ven. Hij moest me van zelf, zonder
opheldering, vertrouwen. Dus u be
looft het?"
„Goed dan," gaf Lady Bridget
met tegenzin toe, „ik beloof het je".
Het kostte Herrick bijna evenveel
moeite om Billy's stilzwijgen te ver
krijgen. Hij was bijna niet terug te
houden om direct naar Greenwood
te gaan en Mac uitvoerig alles te
vertellen, wat er in Two Ways Cot
tage gebeurd was.
„Het is bespottelijk van je," pro
testeerde hij driftig, toen Herrick
bleef aandringen op zijn stilzwijgen.
„En ik vind Jem een lammeling
dat hij een vrouw de heele schuld
van zooiets laat dragen".
Ze glimlachte.
„Jem is geen lammeling, hij is
alleen maar een gewone man. Hij
heeft in deze zaak rekening te hou-
landsche Vereeniging van Vee wei -
ders en Mesters is een telegram ge
zonden aan den minister van oeco
nomische zaken
Volgens persberichten zou de vee
houderij Centrale geadviseerd heb
ben tot een nieuwe afslachting van
rundvee. Het bestuur der Nederland-
sche Vereeniging van Veeweiders en
Mesters acht een nieuwe afslachting
een nationale ramp. Reden waarom
het uwe excellentie verzoekt aan on-
dergeteekende de motieven mede te
deelen, waarop de Veehouderij Cen
trale haar advies fundeert. Wij ach
ten het een nationaal belang, dat
deze duistere en onbekende motie
ven gepubliceerd worden, opdat ze
openlijk bestreden kunnen worden.
Publicatie van deze motieven kan
aljerminst schaden, daar verschillen
de adviseurs der Veehouderij Cen
trale reeds maanden speculatief groo
te kwanta jong vee hebben opge
kocht tegen afbraakprijzen, welke
schijnbaar na dekking voor aanbie
ding ter afslachting zullen dienen.
Zijn de motieven der afslachting zoo
belangrijk, dat hieraan het bestaan
der veeweiders en mesters welke de
rundvleeschvoorziening voor het ge-
heele land verzorgen, moet worden
opgeofferd? Reeds door de vorige
afsluiting zijn zij hiervan de dupe
geworden.
De Nederlandsche Veehouderij-Cen
trale maakt bekend, datmet ingang
van 1 November 1934 voor de
kalveren die door een Identiteitsbewijs
1934 gedekt dienen te zijn, als ge-
wichtsgrenzen gelden
a. voor mannelijke, al dan niet ge
castreerde dieren, 60—300 K.G.
b. voor vrouwelijke dieren 100-250
K.G.
Bovenstaand houdt dus in, dat de
kalveren dieïop grond van hun ge
wicht vóór 1 November 1934 niet door
een identiteitsbewijs 1934 gedekt be
hoefden te zijn, doch wier gewicht op
1 November 1934 binnen de voor
noemde gewlchtsgrenzen vallen, voor
1 November 1934 geschetst zullen
moeten worden.
den met twee vrouwen en natuur
lijk doet hij dat in de eerste en
laatste plaats met de vrouw, die hij
lief heeft. Hij zou een lammeling
zijn als hij dat niet deed. Stel je
voor, dat het hier ging om Barbara
en mij, wat zou jij dan doen? Zou
jij probeeren om mij uit de narig
heden te houden?"
Billy grinnikte onwillekeurig.
„Ja, je hebt gelijk. Maar waarom
vertel jij het zelf dan niet aan Mac?
Dat ouwe beest van een Mortimer
hoeft er toch nooit iets van te we
ten".
„Ik vertel het Mac niet om ver
schillende redenen," zei ze koel.
„Ten eerste omdat hij, als hij het
wist, woedend op Carol zou zijn
om redenen die jij niet kent, Billy.
Ten tweede, omdat, als Sir Francis
hem ooit hoonde over het feit, dat
ik in Jems huis ben geweest, Mac,
als hij de waarheid wist, hem die
stellig zou zeggen en dan zou Carol
er de dupe van zijn. En ten derde:
als Mac me niet kan vertrouwen
zonder dat jij en Mim naar hem
toehollen om hem te vertellen dat er
geen reden is om me te wantrou
wen, dan vind ik zijn vertrouwen
de moeite niet waard, nu weet je
het".
(Wordt vervolgd).