BRESKENSCHE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. i Het bittere erfdeel. Verschijnt iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK, Breskens FEUILLETON Binnenland. Crisis-Publicatiën. 44ste Jaargang. Dinsdag 23 October 1934. Nummer 3978 3 iE ABONNEMENTSPRIJS Per drie maanden I 1.25. Buiten Breskens per drie maanden I 1.40. Franco per post per jaar f 5.00 ^Buitenland per jaar f 6.50. Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer 0; 15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels 0.40 (bij vooruitbetaling) et en Ded 3 d< ho in< ee scl >ar pa ;te S scl en sd net .lai gel it<x efl Theorie en Practijk. o In een artikel in de N. R. Crt. konden we lezen dat van de 1.400.000 melk- en kalfkoeien hier te lande 300.000 melk leveren, waarvan de kostprijs alleen al uit hoofde van het daarvoor benoodigde veevoer zóó hoog is, dat hij zelfs onder de gun stigste omstandigheden niet door het geld, dat d,e boter opbrengt, kan worden .gedekt. Is het nu niet mo gelijk, zou men kunnen vragen, dat de groote stijging, welke de melk productie heeft ondergaan, een zoo- danigen invloed heeft op de vaste lasten van het bedrijf (welke lasten nu immers over een zooveel grooter aantal liters worden omgeslagen), dat het daaruit ontvangen voordeel het door den veevoeder-import ontstane verlies te niet doet? Om deze vraag te beantwoorden, aldus genoemd blad, nemen wij een complex van zeg twintig veeboerderijen met een gezamenlijke oppervlakte van 435 H.A. grasland. Overeenkomstig de door ons berekende oeconomische limiet zouden daar ongeveer 85 koeien per 100 H.A. moeten grazen, d.w.z. in totaal 370 stuks, benevens hun noodzakelijke aanhang van kal veren en stieren. In 1921 was dit ten naaste bij het geval, in 1930 echter was de rundveestapel tot een gemiddelde van ongeveer 100 melk koeien en op het oogenblik, volgens de jongste gegevens, zelfs tot 108 per 100 H.A. uitgebreid. Wij zien dus thans in het door ons gekozen voorbeeld niet 370, maar 470 melk en kalfkoeien van de daar aanwezige gras- en hooilandterreinen leven. Wil men dus in dit geval een wat wij noemen „aangepasten veestapel" krijgen, dan zouden er een honderd tal stuks vee van de hand moeten worden gedaan. Met dit feit vast te stellen, slaan wij degenen, die zich tegen inkrimping van onzen rundvee stapel verzetten, al dadelijk een be langrijk argument uit de hand. Im mers, zoo redeneert men, het inkrim pen van onzen rundveestapel met 20 pCt. brengt mee, dat één vijfde gedeelte van ons grasland zou moe ten worden gescheurd en het bouw landareaal met bijna één derde zou moeten worden vergroot. En daaraan zijn zoo talrijke en zóó groote be- 82. door MARGARET PEDLER. Uit het Engelsch vertaald door A.E.C. VUERHARD-BERKHOU1 0 ,,U zoudt heelemaal niets van het geheim gehoord hebben als Billy niet op het schitterende idee was gekomen, dat we allemaal moesten zweren, dat Carol dien avond hier gedineerd had. Als we geweten had den, dat Sir Francis me alleen in de villa zou vinden," voegde ze er met een bitter lachje bij, „zou die afspraak niet noodig zijn geweest. En het feit, dat ik in Two Ways Cottage werd gevonden zou het toch verknoeid hebben, want zelfs van Sir Francis kon niet verwacht wor den dat hij het verhaal zou slikken, dat ik bij Jem zou gaan soupeeren terwijl Carol bij u dineerde". „Billy's plan was heel goed," zei Lady Bridget met een humoristisch lichtje in haar oogen. „En natuurlijk zouden we allemaal geholpen heb ben als dat noodig was geweest om Carol uit den brand te helpen. Maar zwaren verbonden, dat er niet aan- te denken valt. De werkelijkheid echter is, dat bij het inkrimpen van onzen rundveestapel tot ongeveer 1.100,000 stuks melk- en kalfkoeien geen duimbreed grasland behoeft te worden gescheurd. Doet men dat toch. dan ontwricht men de juiste tusschen rundveestapel en bodem productie geschapen, althans nage streefde verhouding andermaal, en moet men, om haar te herstellen, tot nog weer verdere inkrimping overgaan. Keeren wij echter terug tot het vraagstuk der vaste lasten, dat wij hierboven te berde hebben gebracht. De 100 melk- en kalfkoeien, die wij boven de limiet van gemiddeld ca. 85 stuks per 100 H.A. op ons ter rein zien grazen, brengen per jaar een extra hoeveelheid van 340.000 k.g. melk op. Maar zij teren feitelijk uit sluitend op ingevoerd veevoeder. Wat ze, op het oogenblik, dat wij hen gadeslaan, grazende te midden van de andere koeien op het sappige weiland, aan gras tot zich nemen, had in den vorm van hooi aan de andere beesten ten goede moeten komen, waardoor in den winter voor deze een rationeeler voederrant soen zou kunnen worden saamge- steld. De extra hoeveelheid melk, door de toegevoegde honderd koeien geleverd, brengt onzen veehouder 340.000 maal 4 ct., of f 13.600 op. De voederkosten echter bedragen, op basis van de vroeger door ons medegedeelde cijfers, f 30.000, zoo dat men "komt tot een nadeelig ver schil van f 16.400 Nemen wij nu aan, dat uitsluitend de voederkosten als veranderlijke kosten worden be schouwd en dat alle andere op de exploitatie drukkende lasten tot de vaste lasten worden gerekend, wat zien wij dan gebeuren? Op de oude exploitatierekening, toen er niet meer dan 370 koeien waren, vertoonde de uitgavenkant den onveranderlij- ken post van de vaste lasten plus een bescheiden veevoederpost. De in komstenkant vermeldde de gelde lijke opbrengst van de door 370 koeien geproduceerde melk. De nieu we exploitatierekening, opgemaakt in een bedrijf met 470 koeien, is aan beide kanten met één post ver meerderd: aan de uitgavenzijde komt er een extra hooge veevoederpost ad f 30.000 bij, aan den kant der ik kan niet dulden, dat jij jezelf opoffert voor haar". „Er zit niets anders op," ant woordde Herrick vermoeid. weet wat het voor Carol zou beteekenen als Sir Francis ooit ontdekte, dat zij naar de villa was geweest Ik zal ronduit met u praten, Mim. Ik was in het begin niet van plan om mezelf op te offeren. Maar het gebeurde alles vanzelf. Ik ik dacht dat Mac het zou begrijpen en wel zou raden, dat we Carol be schermden," eindigde ze droevig. „Een man of een vrouw die ja- loersch is begrijpt nooit iets," zei Lady Bridget. „Jalouzie is de meest verblindende ondeugd der wereld." „Dat geloof ik ook, maar ik had nooit gedacht dat Mac mij zou wan trouwen, dat was afschuwelijk van hem," voegde ze er heftig bij. „Als hij dat niet gedaan had," ging ze voort, weer in haar vroegere droe vige apathie vervallend, „als hij me alleen maar direct gevraagd had, wat ik daar in huis deed waar Carol was zou het zooi gemak kelijk zijn geweest om hem alles te vertellen. Inplaats daarvan, nam hij maar direct aan dat ik hem be droog". „Laat ik hem vertellen, dat je niets leelijks deed," smeekte Mim. „Je zoudt hem toch wel vergeven dat hij je gewantrouwd heeft, hè?" inkomsten de melkpost van f 13.600. Hetzelfde exploitatieresultaat zou men verkrijgen, indien wij niet deze twee posten noteerden, maar alleen aan den uitgavenkant het verschil tusschen deze twee, te weten het be cijferde verlies van f 16.400. Het spreekt wel van zelf, dat geen enkel op het totaal van deze uitgaven posten (dus inclusief de vaste lasten) berekend gemiddelde het geleden verlies ook maar één cent kan ver minderen. Hoe grooter men het ge tal eenheden neemt, waarover dit totaal (met inbegrip van het geleden verlies) wordt omgeslagen, hoe klei ner het daarin opgenomen verlies per eenheid wordt. Maar verlies blijft liet, ook per eenheid, en in het ab solute nadeelige saldo komt niet de minste verandering. Het is nu wel duidelijk, dat, ook van dien kant bezien, het door het houden van een groot aantal koeien aan onze melkveehouderij en aan on ze volksgemeenschap in haar geheel toegebrachte nadeel volledig blijft bestaan. Zoo komen wij dan ook tot onze slotsom. Het is opmerkelijk dat ons landbouwcrisis-beleid in zijn algemeenheid juist op hetzelfde punt heeft gefaald, waarop ook de steun- verleening aan de melkveehouderij gefaald heeft. Aan de tot dusver getroffen crisismaatregelen ontbreekt perspectief; zij bevatten geenerlei prikkel tot gezondmaking van den gesteunden bedrijfstak, maar wor den slechts uitgevaardigd om en verdedigd op grond van hun onmid dellijk resultaat, dat als een doel in zichzelf wordt'beschouwd. „Te duur veevoeder," zegt ir. Louwes, „wordt in te jioedkoope melk omgezet". Maar enkel het tweede lid van deze stelling heeft tot de getroffen crisis maatregelen aanleiding gegeven. De melk is te goedkoop; wij zetten dus den melkprijs op en steunen den melkveehouder met het verschil tus schen basisprijs en kunstmatig ver hoogden prijs. Van de beteekenis van het eerste lid van de stelling heeft men zich geen rekenschap ge geven. Inderdaad het veevoeder is te duur. Niet omdat de wereldmarkt prijs zoo hoog is; integendeel, die is eerder aan den lagen kant. Maar het veevoer is te duur, de kost prijs van de melk te hoog, omdat het veehoudersbedrijf op een onge zonde, laten wij het gerust zeggen, Herrick dacht na, toen speelde er een vaag, droevig lachje om haar lip pen. „Zou ik het doen?" zei ze lang zaam. „Ja, ik geloof het wel, metter tijd. Omdat ik hem liefheb. En ik geloof niet, dat je kunt laten om de menschen, die je liefhebt, te ver geven". Ze zweeg een oogenblik en ging toen voort: „Ziet u, Mim, ik geloof dat al wat gebeurd is bij mijn erfdeel hoort. Als als ik Mac niet verteld had, dat ik slecht bloed in mijn aderen had, zou hij me niet zoo licht hebben verdacht. Ik bedoel niet, dat hij in zooveel woorden tegen zichzelf zei: „Een van haar ouders deugde niet dus zij zal wel net zoo zijn. maar dat het hem onbewust beïnvloedde hem eerder bereid maakte om het ergste te denken. Ik ben soms zelf bang voor mijn bloed bang, dat ik nog eens iets slechts zal doen". „Doe niet zoo mal, kindjelief," zei Lady Bridget haastig. „Je denkt veel te veel aan de fouten van dien armen Quin. In ieder geval," met een teederen glimlach, „het doet er niets toe wat er vroeger in het ver leden gebeurd is, dat is nu uitge wischt. Geen enkele vrouw, die het moedige en flinke heeft kunnen doen wat jij gedaan hebt, behoeft ooit meer bang te zijn voor haar eigen een te luxueuse basis berust en men derhalve verplicht is, veel en veel grooter hoeveelheden te vervoederen dan feitelijk het geval zou moeten zijn. Op elke vijf melkkoeien, die de boer er op na houdt, is er één te veel, is er één, die hoe dan ook verlies moet opleveren. Misschien niet daarom alleen, maar toch ook daarom, en zelfs voornamelijk daar om is de kostprijs te hoog. -Het is hoog tijd, dat er aan gezondmaking worde gedacht. De steunmaatregel van thans bevat niet den prikkel om tot een kostprijs verlagende ge zondmaking te geraken. En toch, wij herhalen de behartenswaardige woorden van den heer Stapel, „de beperkingstendenz behoort aan den steun onverbiddelijk verbanden te zijn". Theorie en praktijk I Verlaging van den kostprijs, verlaging van den le vensstandaard is alles wat de klok slaat. Alleen dan zal het mogelijk zijn met een gaven gulden door de moeilijkheden van de crisis heen te komen. Maar de praktijk van den steun werkt helaas precies in tegen overgestelde richting. Wij meenen te hebben aangetoond, dat het anders kan, dat ook de steun, door hem als prikkel voor gezondmaking van het betrokken bedrijf te doen wer ken, een kostprijsverlagenden invloed kan hebben. De les, die in ons betoog besloten ligt, komt ook scherp en duidelijk tot uitdrukking in de beschouwingen, die minister Oud ter gelegenheid van de indiening van de jongste millioenennota heeft ten beste ge geven. „Vervolgens," aldus de mi nister, „zal de regel moeten worden gesteld, dat overal, waar in eenigen vorm door de overheid steun of hulp wordt verleend, die steunverleening steeds zal moeten geschieden inzoo- danigen vorm, dat de aanpassing aan een lager niveau daardoor wordt bevorderd". Beter kan het niet gezegd worden. Doch het blijve niet bij de theorie. De nieuwe afslachting van rundvee. Namens het bestuur der Neder- karakter. Ik geloof niet dat erfelijk heid zoo ver gaat". Herrick bloosde een beetje ver legen. „Dank u, Mim, lieveling. Maar heusch, ik kon niets anders doen. En zult u niets aan Mac zeggen? Belooft u me dat? Ik zou mijn ge luk niet kunnen nemen tot dien prijs, ten koste van Carol. Ik zou mezelf zoo zoo gemeen vinden, dat het nooit werkelijk geluk zou kunnen zijn. En ik geloof bovendien niet, dat ik Mac nu zou kunnen verge ven. Hij moest me van zelf, zonder opheldering, vertrouwen. Dus u be looft het?" „Goed dan," gaf Lady Bridget met tegenzin toe, „ik beloof het je". Het kostte Herrick bijna evenveel moeite om Billy's stilzwijgen te ver krijgen. Hij was bijna niet terug te houden om direct naar Greenwood te gaan en Mac uitvoerig alles te vertellen, wat er in Two Ways Cot tage gebeurd was. „Het is bespottelijk van je," pro testeerde hij driftig, toen Herrick bleef aandringen op zijn stilzwijgen. „En ik vind Jem een lammeling dat hij een vrouw de heele schuld van zooiets laat dragen". Ze glimlachte. „Jem is geen lammeling, hij is alleen maar een gewone man. Hij heeft in deze zaak rekening te hou- landsche Vereeniging van Vee wei - ders en Mesters is een telegram ge zonden aan den minister van oeco nomische zaken Volgens persberichten zou de vee houderij Centrale geadviseerd heb ben tot een nieuwe afslachting van rundvee. Het bestuur der Nederland- sche Vereeniging van Veeweiders en Mesters acht een nieuwe afslachting een nationale ramp. Reden waarom het uwe excellentie verzoekt aan on- dergeteekende de motieven mede te deelen, waarop de Veehouderij Cen trale haar advies fundeert. Wij ach ten het een nationaal belang, dat deze duistere en onbekende motie ven gepubliceerd worden, opdat ze openlijk bestreden kunnen worden. Publicatie van deze motieven kan aljerminst schaden, daar verschillen de adviseurs der Veehouderij Cen trale reeds maanden speculatief groo te kwanta jong vee hebben opge kocht tegen afbraakprijzen, welke schijnbaar na dekking voor aanbie ding ter afslachting zullen dienen. Zijn de motieven der afslachting zoo belangrijk, dat hieraan het bestaan der veeweiders en mesters welke de rundvleeschvoorziening voor het ge- heele land verzorgen, moet worden opgeofferd? Reeds door de vorige afsluiting zijn zij hiervan de dupe geworden. De Nederlandsche Veehouderij-Cen trale maakt bekend, datmet ingang van 1 November 1934 voor de kalveren die door een Identiteitsbewijs 1934 gedekt dienen te zijn, als ge- wichtsgrenzen gelden a. voor mannelijke, al dan niet ge castreerde dieren, 60—300 K.G. b. voor vrouwelijke dieren 100-250 K.G. Bovenstaand houdt dus in, dat de kalveren dieïop grond van hun ge wicht vóór 1 November 1934 niet door een identiteitsbewijs 1934 gedekt be hoefden te zijn, doch wier gewicht op 1 November 1934 binnen de voor noemde gewlchtsgrenzen vallen, voor 1 November 1934 geschetst zullen moeten worden. den met twee vrouwen en natuur lijk doet hij dat in de eerste en laatste plaats met de vrouw, die hij lief heeft. Hij zou een lammeling zijn als hij dat niet deed. Stel je voor, dat het hier ging om Barbara en mij, wat zou jij dan doen? Zou jij probeeren om mij uit de narig heden te houden?" Billy grinnikte onwillekeurig. „Ja, je hebt gelijk. Maar waarom vertel jij het zelf dan niet aan Mac? Dat ouwe beest van een Mortimer hoeft er toch nooit iets van te we ten". „Ik vertel het Mac niet om ver schillende redenen," zei ze koel. „Ten eerste omdat hij, als hij het wist, woedend op Carol zou zijn om redenen die jij niet kent, Billy. Ten tweede, omdat, als Sir Francis hem ooit hoonde over het feit, dat ik in Jems huis ben geweest, Mac, als hij de waarheid wist, hem die stellig zou zeggen en dan zou Carol er de dupe van zijn. En ten derde: als Mac me niet kan vertrouwen zonder dat jij en Mim naar hem toehollen om hem te vertellen dat er geen reden is om me te wantrou wen, dan vind ik zijn vertrouwen de moeite niet waard, nu weet je het". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1934 | | pagina 1