COURANT euws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D. re erfdeel. Da kankerbacil gevonden? Iti ^iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK, Breskens Eerste Blad. De Speelgoedstad. FEUILLETON Huldiging Wereldkampioen PELLENAARS! 1ste jaargang_ Vrijdag 7 September 1934. Nummer S965 SS, ndt ABONNEMENTSPRIJS: per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden t 1.40. Franco per post per jaar f 5.00 Buitenland per jaar t 6.50. Alles bij vooruitbetaling. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer (0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel Abonnements-advertenties groote korting. Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling) nummer bestaat uit 2 bladen. oo li» Ie -o V,e herinnert zich niet zijn jeugd, speelgoed het meeste waarde „hem had. Denk maar eens aan [mooie poppen, de prachtig ge- ito houten paarden, koeien, scha- i enz. to kon zich geen speelgoed tn- ien, of het kwam van... Neu- 4ug.De Duitsche Speelgoedstad! Mi°B Neurenberg in feestroes I om haar speelgoed. Spreekt nu i van Speelgoedstad, gij zoudt lie verontwaardiging van al wat i ^aal-socialist is mee op den hals lo. Neurenberg is de stad, die i iet begin van de 15e tot het |è<lerl8eeeuw de rijkskleinodiën Ié mogen bewaren, het is de stad I k an godsdienstvrede van 1532, stad van Dürer, Peter Vischer, E Sachs..., een groote stad vol del en industrie stellig, een stad Jiodern leven, maar vooral een jdvan traditie en herinnering en 7"" i verleden jaar, op last van den 'K8 rde stad van de N.S.D.A.P., de naal-socialistische Duitsche ar- erspartij, de eenige partij van het K Duitsche Rijk, aldus de N. tr ie heeft Adolf Hitler op den September 1923 op de Haupt- ter gelegenheid van een schen Dag" voor het eerst zijn ifdeelingen geschouwd. Dat e den eersten opbloei van de die in 1917 gesticht was met 2.2I| Mjevol menschen. Geleide- 2.3? I us dat aangegroeid, de partij Itworden tot een groep roerige i, die allerwege zich lieten i(<l- ll Januari van 1923 had men «chen het eerste partijcongres ■ten. De voortdurende strijd imcialisten en separatisten had de vorming der militante for- e geleid, die nu te Neurenberg tawd werden. Men won terrein, i reeds de menschen te intimi- I Brandend van ongeduld wil- tn er op los slaan. Dat ge lde in November te Munchen. wet, dat deze „Putsch" mis door 'MRGARET PEDLER. II hel Engelsch vertaald door C' VUERHARD-BERKHOUT 0 fit me nooit verliezen, Mim," '«riek ernstig. „Ik zou nooit binnen vervreemden. Green- is niet erg ver weg en ik zal zoo vaak als u meheb- Impulsief sloeg ze haar om den hals van de andere, 'k heb u toch alles in de »Je danken zelfs mijn ken- met Mac. Denkt u. dat ik zou kunnen vergeten?" dat geloof ik ook niet, kind- ady Bridget veegde haastig 21 ar hand langs haar oogen en 21 "Send voort, om de diepere nng- die haar dreigde te over- r cn te maskeeren: „Maar ik om eenige verantwoordelijk- Sf, ?°ver Mac op me te nemen. "em in Parijs letterlijk op- tjs blijdschap over het enga- tan haar broer met Herrick lukte. Hitier kwam in de gevange nis terecht en de partij werd ont bonden. Reeds in Februari 1925 her rees zij uit haar asch en nu volgde de snelle groei, die leidde tot de ze ge van 30 Januari 1933, waarbij Hitier de macht in handen nam. Toen in 1927 het partijcongres weer te N eurenberg bijeenkwam telde men ongeveer 100.000 leden, twee jaar later kwamen er alleen al te Neuren berg 165.000 menschen samen. In 1933 moest de overwinning, bij de stembusuitspraak van Maart dooir 17.3 millioen Duitschen mannen en vrouwen bekrachtigd, weer te Neu renberg gevierd worden. De Leider besliste, dat dit voortaan de vaste plaats van samenkomst zou zijn uit dankbaarheid voor den steun, dien de partij van den beginne af te Neurenberg en in Franken genoten had. Dit eerste congres, waarop, naar Dietrich's woonden, de partij als representant van het heele Duit sche volk optrad, is tot een gewel dige betooging geworden. Nu komt het congres van de N.S.D.A.P. dan voor de tweedemaal sinds de vestiging van het Derde Rijk te Neurenberg bijeen. Al we kenlang overstroomt het Duitsche nieuwsbureau de binnen- en buiten- landsche bladen met lange voorbe schouwingen vol lyriek, waarin hui zen en pleinen en straten worden voorgesteld als bezielde wezens, die na jaren, eeuwen haast, van naar geestig droomen, uit louter vreugde over het nationaal-socialisme en het herstel van de nationale eenheid eensklaps een veel blijder en fleu riger uiterlijk hebben gekregen. Zelfs het klokgebeier klinkt helderder als het Hitier tegenklinkt. Wij halen dit niet aan ter kleineering, maar ter kenschetsing van de wijze, waar op men het Duitsche volk bewerkt om het van de beteekenis van dit congres, de hooge roeping van de partij en de glorie van den Leider te overtuigen. Evenals verleden jaar heeft ook dit jaar dr. Dietrich, de perchef van de N.S.D.A.P., het congres meteen toespraak tot de journalisten inge leid. Hij begon met van de pers zelf te spreken. Er worden dagelijks in Duitschland 16 millioen kranten ge drukt en er zijn 17.7 millioen huis houdingen, dus heeft bijna' elk huis zijn krant; ten minste driekwart van was een vreugde te meer. Ze scheen zelfs tijdelijk haar eigen moeilijkhe den bijna te vergeten in de oprechte blijdschap over haar broers geluk en zoowel Billy en Barbara gingen er plagend prat op, dat zij een goed voorbeeld hadden gegeven, dat an deren nu navolgden, terwijl de eerste volhield, dat er stellig binnenkort een derde engagement zou worden aangekondigd, daar goede dingen altijd in drieën bestaan. Er was slechts één persoon voor wien het nieuws allesbehalve een ge noegen was en dat was Gair Severn. Hij had den dag, volgend op de Windycroftmeet, St. Heriot meteen vroegtrein verlaten om bij vrienden te logeeren, waar hij een paar da gen in een ander district zou gaan jagen en hij hoorde daarom pas bij zijn terugkeer wat er gebeurd was. Barbara, uiterlijk heel kalm, doch inwendig nerveus bezorgd hoe hij het nieuws zou opvatten, had het hem verteld. Zijn kalme houding- stelde haar echter gerust en de ei genaardige bleekheid om zijn mond ontging haar. „Werkelijk?" zei hij koeltjes, toen ze hem het feit had meegedeeld. „Er schijnt een epidemie van enga gementen in de buurt te zijn. Als de ouwe Mortimer nog uitkneep, zou den we wel gauw van nog een ander engagement hooren". op Zondag 9 September a.s., des nam. 4 uur op de Wielerbaan te Terneuzen. Omnium: ARIE VAN VLIET - A. VAN DER LINDEN - A. HEUSY Sprint-, Afval-, Klassement-, Achtervolging- en 50 K M. KOPPELWEDSTRIJD. G PELLENAARS-P. SNOEIJERS B. LEENE—BEUKERS J. KREMERS-J. MARTENS M. v. d. LEUR-T. MIDDELKAMP C. DE KUYSCHER—A. BAART G. MEULEMAN-A. DE GRAEVE. Entréeprijzen; 30, 50, 60, 100 cent. Kinderen beneden 15 jaar en werkloozen op vertoon van stempelkaart halve prijs. Extra-trams vertrekken van; Breskens te 1,40 uur; IJ zen dij ke 2,05 uur tegen 60 cent per persoon recoui de bevolking ondergaat den invloed van de jrers, dat wil dus zeggen den invloed van het nationaal-so cialisme, want, gelijk Dietrich het zeide, de nationaal-socialistische staat heeft de marxistische en communis tische bladen, die het volk ophitsten en vergiftigden doen verdwijnen en schadelijke journalisten uit de vak- vereenigingen geweerd. Merkwaar dig was, wat Dietrich hierop liet volgen Men moet in het buitenland niet de fout begaan deze hervorming uit sluitend te bezien van het liberale standpunt der persvrijheid. Zeer ze ker is deze vrijheid een begrip, dat diep geworteld is in den liberalen geest, vooral van de Engelsch spre kende volken. Het nieuwe Duitsch land heeft echter uit het verleden geleerd, dat men het begrip en het wezen van de persvrijheid van el kaar moet onderscheiden. Wat het Duitsche wezen van de persvrijheid betreft, denke men slechts aan het geval van den jour nalist, die Goebbels opwekking tot critiek naar den letter genomen had en met vrijmoedige, zij het ook uiterst vriendschappelijke bezwaren voor den dag kwam. Hij werd dade lijk op zijn vingers getikt. Een op roerig blad kan ongetwijfeld kwaad stichten, maar als dat kwaad naar het uiterlijk wordt onderdrukt, woe kert het heimelijk voort en bestaat er maar al te groot gevaar, dat het onherstelbare verwoestingen heeft veroorzaakt voor het aan het licht treedt. Dit echter ter zijde. Dietrich hield verder een propagandarede voor het nationaal-socialistische Duitschland en verweerde zich tegen 'de bewering van het Duitsche bankroet met de langzamerhand maar al te bekende stelling, dat men Duitschland niet in staat stelt zijn schulden te beta len, omdat men het de gelegenheid „O, Gair". Barbara trachtte ge- schockeerd te kijken, doch daar Se vern slechts in woorden had uitge drukt wat iedereen dacht, slaagde ze daar niet hard in. „O, Barbara!" aapte hij haar na, „probeer niet de heilige uit te han gen, dat staat je heelemaal niet. Wat Mortimer betreft, hij zal zich wel vroeg of laat met verdoovende middelen uit de wereld helpen maar hij is een taaie duvel en ik vrees, dat de arme Carol het eerder laat dan vroeg zal vinden Barbara's onschuldige oogen wer den rond. „Geloof je heusch, dat Sir Fran cis bedwelmende middelen ge bruikt?" vroeg ze wat angstig. „Bil ly zegt het ook altijd, maar ik heb het nooit willen gelooven". „En ik heb cr nooit aan getwij feld. Een man heeft niet voor niets zoo n loodkleurige huid en zoo'n humeur I" „Carol zegt er nooit wat van," zei Barbara weifelend. „Natuurlijk niet, je praat gewoon lijk niet over de dingen, die er het meest op aan komen". Met die woorden draaide hij zich bruusk om en liep de kamer uit, en zij bleef achter en vroeg zich ver wonderd af, of Herricks engagement toch een van de dingen zou zijn, die er voor Gair het meest op aan tot uitvoer beneemt. Het buitenland heeft er belang bij, Duitschland niet den weg der autarkie op te drijven. Dat er redelijke uitwegen uit de zen doolhof bestaan, blijkt uit de betalings- en transferaccoorden met Nederland en Zweden. Wij zullen dit thema ongetwijfeld nog meer malen tegenkomen in de redevoerin gen op dit congres, dat immers be doeld is als één groote propaganda, naar binnen zoowel als naar buiten en waarop dan ook alle kopstukken yan de partij het woord zullen voe ren. Op de zuiveringsactie van 30 Juni zal daarbij wel niet al te veel nadruk gelegd worden, des te meer op Hitler's benoeming tot staats president, welke hem pas in alle opzichten tot den Leider van het Duitsche volk gemaakt heeft. In dat opzicht had Dietrich gelijk toen hij betoogde, dat het partijcongres te Neurenberg zich steeds meer tot een nationaal Duitsch congres ontwik kelt. Hitier, en zeker het nationaal- socialisme is op het oogenblik Duitschland zelf. Toch verwachte men van dit con gres, behalve dan een stroqm van propaganda, niets bijzonders. Het „leidersbeginsel" maakt nu eenmaal de menigte tot een groote claque zonder eigen stem. Beslissingen neemt alleen de Leider of, door hem, een van zijn ondergeschikten. Con gressen zijn slechts groote kermissen om het volk in den roes van geest drift te houden, dien het noodig heeft als het niet meer zelfstandig denken mag. 0 Uit Berlijn wordt gemeld, dat er heel wat opschudding is teweegge bracht door de mededeeling, datdr. kwamen en of dat de reden zou zijn, dat hij er niet over gesproken had. Herrick zelf werd niet lang in twijfel gelaten. Hij kwam haar dien middag tegen bij het meer, waar heen ze een wandeling was gaan maken in den warmen zonneschijn een van die korte voorproefjes van de lente, die soms in Januari na een zachte regenbui plegen te komen. Ze bedacht later, dat waar het gedeelte van den meeroever waar ze wandelde zichtbaar was van de ramen van de pastorie uit, hij haar waarschijnlijk daar gezien had en met opzet was gevolgd. Hij groette haar conventioneel ge noeg, doch er was een rustelooze schittering in zijn oogen, die haar verried, dat zijn zelfbeheersching slechts een vernisje was en elk oogen blik kon barsten. „En hoe voel je je na je opwin dende ervaringen van Donderdag?" vroeg hij beleefd, toen hij zich om keerde en naast haar opwandelde. Ze trachtte hem op natuurlijken toon te antwoorden, ondanks haar intuïtief voorvoelen dat er storm broeide achter zijn uiterlijke kalmte. „O, best, dank je. Ik was nogal stijf den volgenden dag en die arme Flame ook. Maar we zijn allebei al weer heelemaal opgeknapt". „Flame heeft haar verdiende loon von Brehmer van de Biologische Reichsanstalt te Berlijn-Dahlem, die de leider is van 't anatomische la boratorium van dit instituut, de kan kerbacil zou hebben ontdekt. Dr. von Brehmer is, na een arbeid van lange jaren, tot de conclusie ge komen, dat kanker door een bacil wordt verwekt en dus niet door een virus, zooals veelal door de mo derne geneeskunde wordt veronder steld. Door talrijke proeven, welke intusschen door bekende geneeskun digen en bacteriologen zijn gecon troleerd, heeft hij getracht het be wijs te leveren, dat zich een bepaal de bacil bevindt in het bloed van aan kanker lijdende menschen en dieren, en gezonde dieren ziek wor den, mits zij met dezen bacil worden geïnfecteerd. Hij is er in geslaagd dezen ba cil zichtbaar te maken met een mi croscoop. Hij heeft culturen van deze bacillen gekweekt. Hij heeft dieren met aldus verkregen bacillen geïn fecteerd en vastgesteld dat deze die ren kanker kregen en voorts heeft hij ook uit het zieke weefsel van deze dieren nieuwe culturen ge wonnen. Deze onderzoekingen had den ten gevolge dat ook een se rum kon worden gevonden waar mede de kanker met succes zou kunnen worden bestreden. Von Brehmer heeft deze ontdek kingen reeds in den zomer van 1932 gemaaktmaar de resultaten van zijn onderzoekingen heeft hij eerst ge publiceerd nadat zij door een aantal bekende geleerden waren gecontro leerd. Een dezer, prof. dr. Vector Schilling, heeft thans het resultaat van zijn eigen onderzoekingen even eens bekend gemaakt. Hij heetf vastgesteld dat de door Brehmer ontdekte bacil voorkomt in het bloed van kankerpatiënten en niet in het bloed van gezonde menschen, dat men hem vindt in den tumor van gehad en haar gerechte straf gekre gen voor het overschreiden van de maximum-snelheid," zei Gair. „Maar alles goed beschouwd ben je er toch verbazend gelukkig afgeko men". „Dat ben ik zeker," antwoordde ze levendig en ging toen nerveus voort: „Gair, ik moet je nog be danken „Dat ik je niet inhaalde?" zei hij plotseling hard. „Laat dat maar, al leen succes had meegeteld. Bewaar je complimentjes maar voor Kenyon, die je wèl op tijd bereikte". Er was zooveel bitterheid in zijn stem, dat ze er sympathiek door be roerd werd. „Ik wou, dat je niet zoo sprak of zelfs maar dacht, Gair," zei ze eenvoudig. „Het is evenveel waard dat je trachtte me te helpen". „Werkelijk?" zei hij scherp. „En fin, het feit blijft, dat Kenyon zijn belooning heeft gekregen voor zijn deugd of succes, hoe je het noe men wilt". „Beloon ing?" „Ja, belooning. Heb je hem soms niet beloofd om met hem te trou wen?" Ze knikte. „We zijn geëngageerd, als je dat bedoelt, maar," met een onwillekeurig glimlachje, „dat isniet het gevolg van zijn hulp". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1934 | | pagina 1