COURANT
euws- en Advertentieblad voor geheel Zeeuwsch-Vlaanderen W. D.
re erfdeel.
Da kankerbacil gevonden?
Iti
^iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND. Telefoon 21. Postgiro 70179. Uitgave J. C. LE BLEU v|h E. BOOM-BLIEK, Breskens
Eerste Blad.
De Speelgoedstad.
FEUILLETON
Huldiging Wereldkampioen PELLENAARS!
1ste jaargang_
Vrijdag 7 September 1934.
Nummer S965
SS,
ndt
ABONNEMENTSPRIJS:
per drie maanden f 1.25. Buiten Breskens per drie maanden t 1.40.
Franco per post per jaar f 5.00
Buitenland per jaar t 6.50. Alles bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1-5 regels (0,75. Iedere regel meer (0;15. Ingez. Med. 30 ct. per regel
Abonnements-advertenties groote korting.
Kleine Advertenties tot hoogstens 5 regels f 0.40 (bij vooruitbetaling)
nummer
bestaat uit 2 bladen.
oo
li»
Ie
-o
V,e herinnert zich niet zijn jeugd,
speelgoed het meeste waarde
„hem had. Denk maar eens aan
[mooie poppen, de prachtig ge-
ito houten paarden, koeien, scha-
i enz.
to kon zich geen speelgoed tn-
ien, of het kwam van... Neu-
4ug.De Duitsche Speelgoedstad!
Mi°B Neurenberg in feestroes
I om haar speelgoed. Spreekt nu
i van Speelgoedstad, gij zoudt
lie verontwaardiging van al wat
i ^aal-socialist is mee op den hals
lo. Neurenberg is de stad, die
i iet begin van de 15e tot het
|è<lerl8eeeuw de rijkskleinodiën
Ié mogen bewaren, het is de stad
I k an godsdienstvrede van 1532,
stad van Dürer, Peter Vischer,
E Sachs..., een groote stad vol
del en industrie stellig, een stad
Jiodern leven, maar vooral een
jdvan traditie en herinnering en
7"" i verleden jaar, op last van den
'K8 rde stad van de N.S.D.A.P., de
naal-socialistische Duitsche ar-
erspartij, de eenige partij van het
K Duitsche Rijk, aldus de N.
tr
ie heeft Adolf Hitler op den
September 1923 op de Haupt-
ter gelegenheid van een
schen Dag" voor het eerst zijn
ifdeelingen geschouwd. Dat
e den eersten opbloei van de
die in 1917 gesticht was met
2.2I| Mjevol menschen. Geleide-
2.3? I us dat aangegroeid, de partij
Itworden tot een groep roerige
i, die allerwege zich lieten i(<l-
ll Januari van 1923 had men
«chen het eerste partijcongres
■ten. De voortdurende strijd
imcialisten en separatisten had
de vorming der militante for-
e geleid, die nu te Neurenberg
tawd werden. Men won terrein,
i reeds de menschen te intimi-
I Brandend van ongeduld wil-
tn er op los slaan. Dat ge
lde in November te Munchen.
wet, dat deze „Putsch" mis
door
'MRGARET PEDLER.
II hel Engelsch vertaald door
C' VUERHARD-BERKHOUT
0
fit me nooit verliezen, Mim,"
'«riek ernstig. „Ik zou nooit
binnen vervreemden. Green-
is niet erg ver weg en ik zal
zoo vaak als u meheb-
Impulsief sloeg ze haar
om den hals van de andere,
'k heb u toch alles in de
»Je danken zelfs mijn ken-
met Mac. Denkt u. dat ik
zou kunnen vergeten?"
dat geloof ik ook niet, kind-
ady Bridget veegde haastig
21 ar hand langs haar oogen en
21 "Send voort, om de diepere
nng- die haar dreigde te over-
r cn te maskeeren: „Maar ik
om eenige verantwoordelijk-
Sf, ?°ver Mac op me te nemen.
"em in Parijs letterlijk op-
tjs blijdschap over het enga-
tan haar broer met Herrick
lukte. Hitier kwam in de gevange
nis terecht en de partij werd ont
bonden. Reeds in Februari 1925 her
rees zij uit haar asch en nu volgde
de snelle groei, die leidde tot de ze
ge van 30 Januari 1933, waarbij
Hitier de macht in handen nam.
Toen in 1927 het partijcongres weer
te N eurenberg bijeenkwam telde men
ongeveer 100.000 leden, twee jaar
later kwamen er alleen al te Neuren
berg 165.000 menschen samen. In
1933 moest de overwinning, bij de
stembusuitspraak van Maart dooir
17.3 millioen Duitschen mannen en
vrouwen bekrachtigd, weer te Neu
renberg gevierd worden. De Leider
besliste, dat dit voortaan de vaste
plaats van samenkomst zou zijn uit
dankbaarheid voor den steun, dien
de partij van den beginne af te
Neurenberg en in Franken genoten
had. Dit eerste congres, waarop,
naar Dietrich's woonden, de partij
als representant van het heele Duit
sche volk optrad, is tot een gewel
dige betooging geworden.
Nu komt het congres van de
N.S.D.A.P. dan voor de tweedemaal
sinds de vestiging van het Derde
Rijk te Neurenberg bijeen. Al we
kenlang overstroomt het Duitsche
nieuwsbureau de binnen- en buiten-
landsche bladen met lange voorbe
schouwingen vol lyriek, waarin hui
zen en pleinen en straten worden
voorgesteld als bezielde wezens, die
na jaren, eeuwen haast, van naar
geestig droomen, uit louter vreugde
over het nationaal-socialisme en het
herstel van de nationale eenheid
eensklaps een veel blijder en fleu
riger uiterlijk hebben gekregen. Zelfs
het klokgebeier klinkt helderder als
het Hitier tegenklinkt. Wij halen
dit niet aan ter kleineering, maar
ter kenschetsing van de wijze, waar
op men het Duitsche volk bewerkt
om het van de beteekenis van dit
congres, de hooge roeping van de
partij en de glorie van den Leider
te overtuigen.
Evenals verleden jaar heeft ook
dit jaar dr. Dietrich, de perchef van
de N.S.D.A.P., het congres meteen
toespraak tot de journalisten inge
leid. Hij begon met van de pers zelf
te spreken. Er worden dagelijks in
Duitschland 16 millioen kranten ge
drukt en er zijn 17.7 millioen huis
houdingen, dus heeft bijna' elk huis
zijn krant; ten minste driekwart van
was een vreugde te meer. Ze scheen
zelfs tijdelijk haar eigen moeilijkhe
den bijna te vergeten in de oprechte
blijdschap over haar broers geluk
en zoowel Billy en Barbara gingen
er plagend prat op, dat zij een goed
voorbeeld hadden gegeven, dat an
deren nu navolgden, terwijl de eerste
volhield, dat er stellig binnenkort
een derde engagement zou worden
aangekondigd, daar goede dingen
altijd in drieën bestaan.
Er was slechts één persoon voor
wien het nieuws allesbehalve een ge
noegen was en dat was Gair Severn.
Hij had den dag, volgend op de
Windycroftmeet, St. Heriot meteen
vroegtrein verlaten om bij vrienden
te logeeren, waar hij een paar da
gen in een ander district zou gaan
jagen en hij hoorde daarom pas bij
zijn terugkeer wat er gebeurd was.
Barbara, uiterlijk heel kalm, doch
inwendig nerveus bezorgd hoe hij
het nieuws zou opvatten, had het
hem verteld. Zijn kalme houding-
stelde haar echter gerust en de ei
genaardige bleekheid om zijn mond
ontging haar.
„Werkelijk?" zei hij koeltjes, toen
ze hem het feit had meegedeeld.
„Er schijnt een epidemie van enga
gementen in de buurt te zijn. Als de
ouwe Mortimer nog uitkneep, zou
den we wel gauw van nog een ander
engagement hooren".
op Zondag 9 September a.s., des nam. 4 uur op de Wielerbaan te Terneuzen.
Omnium: ARIE VAN VLIET - A. VAN DER LINDEN - A. HEUSY
Sprint-, Afval-, Klassement-, Achtervolging- en 50 K M. KOPPELWEDSTRIJD.
G PELLENAARS-P. SNOEIJERS B. LEENE—BEUKERS J. KREMERS-J. MARTENS
M. v. d. LEUR-T. MIDDELKAMP C. DE KUYSCHER—A. BAART G. MEULEMAN-A. DE GRAEVE.
Entréeprijzen; 30, 50, 60, 100 cent. Kinderen beneden 15 jaar en werkloozen op vertoon van stempelkaart halve prijs.
Extra-trams vertrekken van; Breskens te 1,40 uur; IJ zen dij ke 2,05 uur tegen 60 cent per persoon recoui
de bevolking ondergaat den invloed
van de jrers, dat wil dus zeggen
den invloed van het nationaal-so
cialisme, want, gelijk Dietrich het
zeide, de nationaal-socialistische staat
heeft de marxistische en communis
tische bladen, die het volk ophitsten
en vergiftigden doen verdwijnen en
schadelijke journalisten uit de vak-
vereenigingen geweerd. Merkwaar
dig was, wat Dietrich hierop liet
volgen
Men moet in het buitenland niet
de fout begaan deze hervorming uit
sluitend te bezien van het liberale
standpunt der persvrijheid. Zeer ze
ker is deze vrijheid een begrip, dat
diep geworteld is in den liberalen
geest, vooral van de Engelsch spre
kende volken. Het nieuwe Duitsch
land heeft echter uit het verleden
geleerd, dat men het begrip en het
wezen van de persvrijheid van el
kaar moet onderscheiden.
Wat het Duitsche wezen van de
persvrijheid betreft, denke men
slechts aan het geval van den jour
nalist, die Goebbels opwekking tot
critiek naar den letter genomen had
en met vrijmoedige, zij het ook
uiterst vriendschappelijke bezwaren
voor den dag kwam. Hij werd dade
lijk op zijn vingers getikt. Een op
roerig blad kan ongetwijfeld kwaad
stichten, maar als dat kwaad naar
het uiterlijk wordt onderdrukt, woe
kert het heimelijk voort en bestaat
er maar al te groot gevaar, dat het
onherstelbare verwoestingen heeft
veroorzaakt voor het aan het licht
treedt.
Dit echter ter zijde. Dietrich hield
verder een propagandarede voor het
nationaal-socialistische Duitschland
en verweerde zich tegen 'de bewering
van het Duitsche bankroet met de
langzamerhand maar al te bekende
stelling, dat men Duitschland niet
in staat stelt zijn schulden te beta
len, omdat men het de gelegenheid
„O, Gair". Barbara trachtte ge-
schockeerd te kijken, doch daar Se
vern slechts in woorden had uitge
drukt wat iedereen dacht, slaagde
ze daar niet hard in.
„O, Barbara!" aapte hij haar na,
„probeer niet de heilige uit te han
gen, dat staat je heelemaal niet.
Wat Mortimer betreft, hij zal zich
wel vroeg of laat met verdoovende
middelen uit de wereld helpen
maar hij is een taaie duvel en ik
vrees, dat de arme Carol het eerder
laat dan vroeg zal vinden
Barbara's onschuldige oogen wer
den rond.
„Geloof je heusch, dat Sir Fran
cis bedwelmende middelen ge
bruikt?" vroeg ze wat angstig. „Bil
ly zegt het ook altijd, maar ik heb
het nooit willen gelooven".
„En ik heb cr nooit aan getwij
feld. Een man heeft niet voor niets
zoo n loodkleurige huid en zoo'n
humeur I"
„Carol zegt er nooit wat van,"
zei Barbara weifelend.
„Natuurlijk niet, je praat gewoon
lijk niet over de dingen, die er het
meest op aan komen".
Met die woorden draaide hij zich
bruusk om en liep de kamer uit,
en zij bleef achter en vroeg zich ver
wonderd af, of Herricks engagement
toch een van de dingen zou zijn,
die er voor Gair het meest op aan
tot uitvoer beneemt. Het buitenland
heeft er belang bij, Duitschland niet
den weg der autarkie op te drijven.
Dat er redelijke uitwegen uit de
zen doolhof bestaan, blijkt uit de
betalings- en transferaccoorden met
Nederland en Zweden. Wij zullen
dit thema ongetwijfeld nog meer
malen tegenkomen in de redevoerin
gen op dit congres, dat immers be
doeld is als één groote propaganda,
naar binnen zoowel als naar buiten
en waarop dan ook alle kopstukken
yan de partij het woord zullen voe
ren. Op de zuiveringsactie van 30
Juni zal daarbij wel niet al te veel
nadruk gelegd worden, des te meer
op Hitler's benoeming tot staats
president, welke hem pas in alle
opzichten tot den Leider van het
Duitsche volk gemaakt heeft. In dat
opzicht had Dietrich gelijk toen hij
betoogde, dat het partijcongres te
Neurenberg zich steeds meer tot een
nationaal Duitsch congres ontwik
kelt. Hitier, en zeker het nationaal-
socialisme is op het oogenblik
Duitschland zelf.
Toch verwachte men van dit con
gres, behalve dan een stroqm van
propaganda, niets bijzonders. Het
„leidersbeginsel" maakt nu eenmaal
de menigte tot een groote claque
zonder eigen stem. Beslissingen
neemt alleen de Leider of, door hem,
een van zijn ondergeschikten. Con
gressen zijn slechts groote kermissen
om het volk in den roes van geest
drift te houden, dien het noodig
heeft als het niet meer zelfstandig
denken mag.
0
Uit Berlijn wordt gemeld, dat er
heel wat opschudding is teweegge
bracht door de mededeeling, datdr.
kwamen en of dat de reden zou
zijn, dat hij er niet over gesproken
had.
Herrick zelf werd niet lang in
twijfel gelaten. Hij kwam haar dien
middag tegen bij het meer, waar
heen ze een wandeling was gaan
maken in den warmen zonneschijn
een van die korte voorproefjes
van de lente, die soms in Januari
na een zachte regenbui plegen te
komen. Ze bedacht later, dat waar
het gedeelte van den meeroever waar
ze wandelde zichtbaar was van de
ramen van de pastorie uit, hij haar
waarschijnlijk daar gezien had en
met opzet was gevolgd.
Hij groette haar conventioneel ge
noeg, doch er was een rustelooze
schittering in zijn oogen, die haar
verried, dat zijn zelfbeheersching
slechts een vernisje was en elk oogen
blik kon barsten.
„En hoe voel je je na je opwin
dende ervaringen van Donderdag?"
vroeg hij beleefd, toen hij zich om
keerde en naast haar opwandelde.
Ze trachtte hem op natuurlijken
toon te antwoorden, ondanks haar
intuïtief voorvoelen dat er storm
broeide achter zijn uiterlijke kalmte.
„O, best, dank je. Ik was nogal
stijf den volgenden dag en die arme
Flame ook. Maar we zijn allebei
al weer heelemaal opgeknapt".
„Flame heeft haar verdiende loon
von Brehmer van de Biologische
Reichsanstalt te Berlijn-Dahlem, die
de leider is van 't anatomische la
boratorium van dit instituut, de kan
kerbacil zou hebben ontdekt.
Dr. von Brehmer is, na een arbeid
van lange jaren, tot de conclusie ge
komen, dat kanker door een bacil
wordt verwekt en dus niet door een
virus, zooals veelal door de mo
derne geneeskunde wordt veronder
steld. Door talrijke proeven, welke
intusschen door bekende geneeskun
digen en bacteriologen zijn gecon
troleerd, heeft hij getracht het be
wijs te leveren, dat zich een bepaal
de bacil bevindt in het bloed van
aan kanker lijdende menschen en
dieren, en gezonde dieren ziek wor
den, mits zij met dezen bacil worden
geïnfecteerd.
Hij is er in geslaagd dezen ba
cil zichtbaar te maken met een mi
croscoop. Hij heeft culturen van deze
bacillen gekweekt. Hij heeft dieren
met aldus verkregen bacillen geïn
fecteerd en vastgesteld dat deze die
ren kanker kregen en voorts heeft
hij ook uit het zieke weefsel van
deze dieren nieuwe culturen ge
wonnen. Deze onderzoekingen had
den ten gevolge dat ook een se
rum kon worden gevonden waar
mede de kanker met succes zou
kunnen worden bestreden.
Von Brehmer heeft deze ontdek
kingen reeds in den zomer van 1932
gemaaktmaar de resultaten van zijn
onderzoekingen heeft hij eerst ge
publiceerd nadat zij door een aantal
bekende geleerden waren gecontro
leerd. Een dezer, prof. dr. Vector
Schilling, heeft thans het resultaat
van zijn eigen onderzoekingen even
eens bekend gemaakt. Hij heetf
vastgesteld dat de door Brehmer
ontdekte bacil voorkomt in het bloed
van kankerpatiënten en niet in het
bloed van gezonde menschen, dat
men hem vindt in den tumor van
gehad en haar gerechte straf gekre
gen voor het overschreiden van de
maximum-snelheid," zei Gair. „Maar
alles goed beschouwd ben je er
toch verbazend gelukkig afgeko
men".
„Dat ben ik zeker," antwoordde
ze levendig en ging toen nerveus
voort: „Gair, ik moet je nog be
danken
„Dat ik je niet inhaalde?" zei hij
plotseling hard. „Laat dat maar, al
leen succes had meegeteld. Bewaar
je complimentjes maar voor Kenyon,
die je wèl op tijd bereikte".
Er was zooveel bitterheid in zijn
stem, dat ze er sympathiek door be
roerd werd.
„Ik wou, dat je niet zoo sprak
of zelfs maar dacht, Gair," zei
ze eenvoudig. „Het is evenveel
waard dat je trachtte me te helpen".
„Werkelijk?" zei hij scherp. „En
fin, het feit blijft, dat Kenyon zijn
belooning heeft gekregen voor zijn
deugd of succes, hoe je het noe
men wilt".
„Beloon ing?"
„Ja, belooning. Heb je hem soms
niet beloofd om met hem te trou
wen?"
Ze knikte. „We zijn geëngageerd,
als je dat bedoelt, maar," met een
onwillekeurig glimlachje, „dat isniet
het gevolg van zijn hulp".
(Wordt vervolgd).