fc
It
Iw
MODE-DWAASHEID
Linnen Zomerjurken
BIJ HET VROUWELIJK GESLACHT
LET OP UW KIND,
Wat kan men van overschietende
lapjes maken?
I 1
ok ii
vo*
r«t,
ïe»*
voot.
!r dn
ma#
'sten
i"; b,
*ow
te
is
2,
!K
don
j^PATRONEN.
u maten 40-50 58 cts.
""rdkosten bij. vooruitoata-
k^ien besteld per g:ro
pstw
,issel of per brief met
„U aan de Redactrice
<3 12» van Meerderi-oort 45a
t en nummer van het ge-
»'„p. duidelijk vermel
dde pa'ronen OTtd{" on"
tötelling aan de aanvraag-
k Jen.
modekleur voor
Winterseizoen
„yfi MANTELPAKJE
KST
jijke mantelpakje blijft
de mode. Het geeft
te veel gemak, dan
ju afschaffen. Een mantel-
d een gemakkelijk klee-
daarbij door een ieder
dding (no. 768) toont u
dpakje van zwart wollen
Sart zal de modekleur zijn
Iherfst-
en toch elegante kantoorjurk
No. 769 is een
aardig model
voor een kan
toor- of win
keljurk. Hoe
wel de snit
heel eenvoudig
is, is deze jurk
toch heel keu
rig en zal zeker
voldoen, wan
neer men als
materiaal een
donkere stof
kiest, 't Kraag
je is een sjaal-
kraag. Het lijf
je is tamelijk
ruim. De rok
bezit eenige
banen, welke
eindigen onder
de ceintuur,
die van dezelf
de stof is ver
vaardigd.
De mouwen
zijn recht en
behoeven geen
verdere gar
neering. Bij
den pols loo-
pen zij eenigs-
zins smaller
toe en worden
dan naar bin
nen gezoomd
afgewerkt.
testmatige oogwimpers, de
^Wenkbrauwen, de kunstraati-
gelaatskleur (door mid-
g) enz, enz., komen de
vingernagels.
'1 zijn thans gebracht zeer
of goud beslagen plaatjes
van een vingernagel, die een-
de natuurlijke nagel worden
n ®n het gemak hebben, dat
jfogen bij ieder avondtoilet,
jk zijn dergelijke gouden en
c?ds alleen des avonds te dra-
Waren het de roode nagels,
el?0?8 en verv°teens de zwarte
j J laafste nu niet bepaald ele-
:aoe 'en.
c ii Jtt 2al men dus vingernagels
J^tfeffen, maar of deze dwaze
2af vinden, staat nog te be-
chr S8? een Pariisch teekenaar
Jheids-expositie nagels zien,
u Jne beschilderingen waren
i v d ®®*el dit al even goote ra-
laatste behandeling dan
s 'g. De tentoongestelde na-
toJ?n.dschap3e te aicn met
de na8' terwy^ men op de
Ibflt» ,le ^&nd ®en mooie wa-
I^Woaderen.
WAT BIJ ONZE BESCHAAFDE THEEZETTEN IS FFN KIIN9T
LEZERESSEN NIET VOORKOMT C.C.IN IMJINol
Wij twijfelen er aan, of een inboorling,
die nog nimmer met de „beschaafde" we
reld heeft kennis gemaakt, zich wel te bui
ten zal gaan aan de onbeleefdheid om
vlak boven de gemeenschapelijke etens
pot te hoesten, zonder zich daarbij even
om te draaien, ofwel de hand voor den
te houden. Om dit te doen, heeft men im
mers geen beleefdheidslessen noodig. Zoo
iets doet een mensch als 't ware intuitief.
En toch zijn er nog talrijke beschaafde,
keurig gekleede personen, die midden in
gezelschap, b.v. als zij zich in de tram be
vinden of met iemand aan één tafel zit
ten, onverwachts hun opkomende be
nauwdheid lucht durven geven door eens
flink te hoesten, zonder zich de moeite te
geven even de hand voor den mond te
houden. En hoe vaak ziet men niet, dat
personen, dames zoowel als heeren, die in
een café of restaurant zitten, plotseling
met open mond geeuwen op zulk 'n ver
vaarlijke wijze, dat men zou gaan denken,
dat zulke menschen in een week niet te
eten kregenOnbegrijpelijk is het ze
ker, dat dergelijke lieden hun eigen ge
brek aan beleefdheid niet eens opmer
ken. Onbeleefdheden worden op ieder
uur van den dag in een gezelschap
waargenomen. Treedt eens een restaurant
binnen en ziet dan eens om u heen. Hoe
veel menschen zult ge niet opmerken,
die op een ongegeneerde manier hun tan
den en kiezen zitten te beporren, zonder
daarbij even hun vrije hand voor den
mond te houden. En let eens op de perso
nen, die alvorens zij zich aan hun maaltijd
zetten, eerst eventjes met veel misbaar hun
neus gaan schoonpoetsen. Het zijn allemaal
van die vaak ongeweten onbeleefdheden,
doch waarvoor men heusch geen uitsteken
de opvoeding genoten moet hebben, om
die fouten dadelijk in te zien.
zijn dit jaar zeer in trek
Linnen wordt in dezen zomer zeer veel
gebruikt.
Nog niet zoo lang geleden, was linnen
alleen in duurdere soorten verkrijgbaar,
maar tegenwoordig heeft men verschil
lende goedkoopere soorten. Men kan een
zomerjapon maken van grof-linnen, van
zijde-linnen, van katoen-linnen, al naar
keuze. Linnen is gemakkelijk te verwer
ken en krimpt niet bij het wasschen, wat
een groot voordeel is. Het jurkje links op
de teekening (no. 766) is gedacht van een
donkerblauwe of -bruine linnensoort, af
gewerkt met eenige groote knoopen, ter
wijl de hals gegarneerd wordt met een
zijden randje, eigenlijk een zeer smal befje,
dat aan den binnenkant van het lijfje
wordt gehecht. Een ceintuur, eveneens van
linnen, sluit om het middel. De rok is
klokkend, verkregen door de beide klok
kende zijbanen, die van boven eenlgszins
puntig zijn. De mouw is kort en smal.
No. 767 toont u eveneens een zomer
jurkje. Het is gemaakt van een fantasie-
stof. Het lijfje bezit verschillende schuin
naar boven loopende stiksels, welke ein
digen op heuphoogte. De rok is gemaakt
in den geest «?an het eerste model. De
mouwen zyn tot aan den elleboog strak,
waarna een wijde, niet geplooide, doch in-
gerimpelde strook komt. De halsafwerking
geschiedt door een klein smal, geschulpt
kraagje.
Natuurlijk is het geen kunst: theezet
ten. Maar veel menschen doen het toch
niet op de juiste manier. Wil men werke
lijk een goede thee verkrijgen, volg dan
deze voorschriften: koop geen goedkoope
thee, want goede thee kost minder! Berg
de thee in een luchtdicht kistje en busje.
Gebruik een porceleinen theepot. Gebruik
het gekookte water onmiddellijk nadat
men het van het vuur afneemt. Verwarm
de theepot met gekookt water, waarbij
men er op dient te letten, dat de pot niet
te heet wordt. Meet de theeschepjes zorg
vuldig af. Laat de thee slechts vier minu
ten op 'n lichtje trekken en daarna onder
een muts. Wanneer er geen thee gebruikt
wordt, laat de theepot dan niet zoo maar
staan, maar dek hem af met de theemuts.
Meer en meer gebruikt men thans een
kleine citroenschijf in de thee. Wanneer
iedere huisgenoot hiervan houdt, is het
gemakkelijk een citroen of een halve bo-
EEN GEHEEL NIEUWE
METHODE VAN THEEZETTEN
ven den theepot uit te knijpen, doch de
citroen mag niet meeverwarmd worden op
het lichtje.
Des zomers bij warm weer wordt ook
wel 'ns ijs in de thee gedaan. Gooi een
stukje ijs in het kopje en giet er heete
thee op. Melk en suiker kunnen eveneens
worden bijgevoegd. De thee moet worden
gedronken, als ze reeds koud is.
Een geheel nieuwe manier van theezet
ten is de volgende:
Maak de theepot warm. Gooi de thee er
in, waarna men den pot niet met water,
doch met kokende melk begiet: ongeveer
halfvol. Laat de thee enkele minuten trek
ken, maar zoo, dat de melk niet gaat bor
relen. Schenk nu den pot verder vol met
kokend water. Dit is wel een vreemde ma
nier van theezetten, maar sommige men-
cshen vinden het heerlijk een kopje thee,
op die manier bereid, te drinken.
ZIJN DEZE PATRONEN IETS VOOft
kan men het best inlichtingen inwinnen
omtrent het gebruik van den spiegel.
IN DIENST DER IJDELHEID EN DER WETENSCHAP
Onder de oudste gebruiksvoorwerpen,
waarvan wij ons in het dagelijksch leven
nog bedienen behoort voorzeker de thans
nog onmisbare spiegel. Reeds in den vroeg-
sten tijd wordt dit woord gebruikt. Bekend
is dat Praxiteles, de groote Grieksche
beeldhouwer, die in de vierde eeuw vóór
Christus leefde, omstreeks het jaar 328
voor Christus reeds spiegels van zilver
vervaardigde.
Ook in den Bijbel wordt reeds van spie
gels (speculum) gesproken, als ons wordt
voorgehouden niet alleen hoorders des
Woords te zijn, maar ook daders, opdat zij
niet gelijk zouden zijn aan degenen, die
zyn gelaat in den spiegel beziet en zich
omdraaiend weer vergeten is, hoedanig
zyn uiterlijk was.
Het meest aannemelijke is evenwel, dat
het water den mensch het eerst als spiegel
diende. Vervolgens bediende men zich van
gepolijste metalen schijven, waaraan een
steel bevestgd was. Daarvoor werd koper,
brons of zilver, zelfs goud gebruikt.
Ook de glazen 6piegels werden reeds in
oude tijden gemaakt. Omstreeks de veer
tiende eeuw hield men zich met de ver
vaardiging daarvan in Venetië bezig. In de
omstreken van Regensburg zijn spiegels
opgegraven, welke reeds uit de tweede
of derde eeuw dagteekenen. In de twaalf
de en dertiende eeuw werden spiegels ook
als sieraden veel gedragen. In de veertien
de eeuw kwamen de spiegels met tinamal
gama in gebruik.
Om deze te vervaardigen gebruikte men
horizontale vlakke platen tinfoelie ter dik
te van twee tot drie milimeter, met kwik
zilver bestreken, hetwelk met het tin een
amalgama vormt. De gepolijste glasplaat
werd dan zoo in de tinfolie geschoven, dat
de rand daarvan steeds in het kwik bleef.
Men plaatste de plaat dan zoodanig, dat
het overtollige kwik kon wegvloeien. De
ve/flóhillende bewerkingen, welke het glas
yfoeiflondergaan» Auurögl yan acht tot
sche hof verdween gaandeweg deze over
daad aan spiegels, die ook al lot het bui
tenland was doorgedrongen.
In de laatste jaren wordt de spiegel weer
alom gebezigd. In de salons, de huiskamers,
de winkels en de etalages ziet men weer
spiegels. En terecht, want 'n spiegel maakt
ongetwijfeld een vrool ijken indruk en is
naast haar sierlijkheid tevens van groot
nut voor de menschen.
ZONDERLINGE METHODEN
OM KENNIS TE MAKEN.
„Ceremonie's bij de voorstelling".
Aldus is het boek genaamd, dat onlangs
in de Engelsche taal verscheen. Een paar
grepen willen wij uit dit nuttige boekje
doen: Het boek handelt over momenten
in ieders leven, zoowel binnen- als bui
tenshuis. Op de eerste bladzijde leest men
de voorstelling van eenige personen tegen
over elkaar, wanneer die personen van on
gelijke rang en stand zijn.
Gelukkig is de hedendaagsche opvatting
democratisch en wij zeggen slechts: „Mag
ik je even voorstellen aan mevrouw X?"
of tot den jongeren man: „Laat ik je even
voorstellen aan mijnheer Z." De Chinee-
zen, aldus de schrijver Reboux, vragen el
kaar bij de begroeting, of de ander reeds
zijn rijst heeft gegeten en hoe hem dit is
bekomen.De Perzen houden er wel een
eigenaardige beleefdheid bij de eerste be
groeting op na, een beleefdheid, welke
reeds menig vreemdeling onwillekeurig
heeft doen lachen. Zij vragen n.l. „Trans
pireert U?"De Kalmoekei\ en de Ka-
ja-Kaja's van Nieuw Guinea maken kenn;s
door eikaar s neuzen hevig tegen elkaar
te wrijven. De inwoners van Tibet steken
hun tong uit, klappertanden eenige raaien
en kriebelen elkaar vervolgens onder het
oor.... De beschaafde volkeren neig.-i
even hun bovenlichaam, wanneer zij kin-
nis maken, anderen lichten alleen h*«n
hoofddeksels. Een beleefd mensch groit
iederen kennis, buurman, of collega en
wacht niet tot de ander het eerst den hoed
afneemt; dit is kleinzielig en onopgevoed.
Het is ook ongepast (de schrijver is nog
steeds aan het woord) om bij de eerste
kennismaking de hand van den nieuwen
kennis slechts slapjes te drukken. Zoo-
Jets staat karakterloos. Een stevige „ge
weldige" handdruk is even onbeleefd. De
hand van den nieuwen kennis moet men
ook niet te lang vasthouden, zooals ge
woonlijk de Engelschen en Amerikanen
doen".
ALS HET OVER
IETS KLAAGT
Verwaarloos geen hoofdpijn bij uw kind.
Hoofdpijn is bij de kinderen geen natuur
lijk verschijnsel: het is een teeken, dat er
iets niet in orde is. Het kan een gevolg
zijn van te groote inspanning van de
oogen, hetgeen door een bril verholpen
kan worden; of het kan een nog ernstiger
oorzaak hebben. Wees er niet te zeker
van, dat het door gebrek aan oplettend
heid is, dat uw kind iets verkeerd doet:
overtuig u, dat zijn gehoor volkomen goed
is. Van besmettelijke ziekten als rood
vonk, diphtheritis houdt men dikwijls
doofheid over als gevolg van de ontste
king van de keel en de gang die deze met
het oor verbindt. Adenoïden zijn ook een
gewone oorzaak tot doofheid bij kinderen.
twintig dagen. Men verkreeg dan een spie
gel, welke uit 78* procent tin bestond en
twee en twintig procent kwikzilver.
Zooals bekend is deze laatste substantie
giftig. Vee al ook worden de glazen aan de
achterzijde verzilverd. Voorts maakt men
spiegels door zilver-nitraat op het glas te
brengen en dit te verbinden met een al
kalisch reduceerende stof.
Het zilver slaat dan op het glas neer en
woi;dt daarna met een vernis gedekt ofwel
galvanisch verkoperd. Voor één kubieke
meter glas gebruikt men ongeveer dertig
gram zilver. Een enkele maal werd ook
platina voor de vervaardiging van spiegel
glas gebezigd, welke spiegels zich zeer lan
gen tijd goedhouden, doch veel te kost
baar zijn om in den handel te worden ge
bracht. Inlichtingen omtrent het gebruik
van den spiegel kan men het best by het
vrouwelijk geslacht inwinnen, zeggen de
cynisten, maar we gelooven, dat de man
nen wel even ydel zijn als de vrouwen!
Ook voor de wetenschap bewijst de spie
gel uitstekende diensten. Denk maar eens
aan den keelspiegel en het miniatuur in
strumentje van den tandarts.
De lachspiegels, welke het daarvoor ge
plaatste voorwerp verschillende vormen
en houdingen doen aannemen, hebben
menigeen vroolijke oogenblikken bezorgd.
In onze taal spreekt men ook van spie
gelschrift en erzijn tal van spreekwoorden
en gezegden, welke met den spiegel in ver
band staan, onder anderen „De oogen zijn
de spiegel van de ziel", ofwel „Wie zich
aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht".
Öok in verschillende volksliedjes, zoowel
in binnen- als buitenland, komt een spie
gel voort. Voorts haalt men in kindervers
jes vaak het spiegeltje aan.
In den tijd van den „Zonnekoning"
was de spiegel een zeer geliefd voorwerp.
Overal hing men spiegels aan de muren
en iedereen, jong en oud, droeg een spie
geltje by zich. Na den val van het Fran-
Wanneer men van een lichte stof een
zomerjapon heeft gemaakt en men komt
tot de ontdekking, dat men nog heel wat
stof overgehouden, dan is daar mis
schien nog een aardige onderjurk van te
maken, met behulp van eenige breede
kantstrooken. Deze kantstrooken zouden
het tekort aan stof kunnen aanvullen.
Hierbij een voorbeeld van een aardige on
derjurk. Linger iepassen kunnen tegen
woordig gemaakt worden gekocht, maar
het zelf vervaardigen ervan is lang niet
moeilijk. Het rokje is eenigszins klokkend.
De wiidtf» kunt _TI.nalimrliilt_2Mi.lf
