Breskensche Courant
200
40
25
g
tere erfdeel.
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Viaanderen.
Binnenland
irgang
Woensdag 18 Juli 1934
Nummer 3950
Verschijnt
iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiên worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU. Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIÊN
van 1 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadvertentiên bij
regelabonnement groote
kortingTarief op aan
vraag verkrijgbaar.
jVerzekering voor de
ongelukkenen
Igcnde bedragen
l f\f\ s,d dood *7 r- gld bij oer.
I\){J door n lies van een JJ
een Ongeluk 1 hand of voel oog
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallcn-Verzckering-Maalschappij „Falum"
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken
gld bij ver
lies van een
gld bij ver
lies van een
duim
te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
Wijsvinger
I gld bij verlies
lij van eiken
anderen vinger
;lde
Zondagsdienst
pns-Vlissingen.
n de Provinciale Sta-
ijeen geweest om over
e beslissen.
stond voor de zooveel-
£ondagsdienst Breskens
reder op het menu en
ram hierin geen veran-
e zaak werd aangehou-
ijksch bestuur der ver
1 bevordering van liet
«nverkeer op Walcheren
i, had om uitbreiding
dienst op Zondag ver-
de afdeelingen voorstan-
e uitbreiding van den
iding om te wijzen op
belang van het vreem-
eer.( Andere leden meen
n niet het behoud van
raarten, de laatste boot
lit Vlissingen kan doen
Namens Ged. Staten
egd, den verbetering met
het aantal vaarten nader
in een andere afdeeling
:eds meermalen betreurd,
nchte van deze zaak de
let beginsel den doorslag
it in de eerste plaats het
den provincialen dienst
geneigd zijn met het
1 Ged. Staten mede te
Don hij meer diensten op
renscht zou achten, wan-
idere zijde niet meer ge-
aan de nu bestaande
►reuk te doen, daar her-
oor een beslissing van
de Zondagdiensten zijn
n 3 op 4 en van 4 op 3,
>evallige stemming. Een
e laatste boot van Vijs
15 laten vertrekken, wat
ït personeel een verbete
tent. Van de zijde van
wordt ernstige overwe
gd, maar men moet ook
feinen wel degelijk reke-
allen, die met de boo
zijn toch geen autobe
ïrde afdeeling zeide een
l. Staten, dat men meer
aan de dienstregelingen
buitenland, met name
IlLLETON
te
door
GARET PEDLER.
Engelsch vertaald door
ERHARD-BERKHOUT
I ~°-
J tl het hoofd van zijn hand
1 grijze oogen hadden een
TS| uitdrukking, als de oogen
n£?an' c"e' h°ewel hij nog
Pp een onvermijdelijke me
I., or zich ziet.
'm om mijn excuses
hij langzaam.
Uses te maken?" haperde
Een verontschuldiging
:pi et laatste wat ze verwacht
had niet den indruk ge-
)3Sof hij ook maar in het
ftvaardig was.
|t was beestachtig gemeen
Wi dien dag bij het meer
J je te spreken ik had
Lf" n'et toe. En ik hoop,
fllle vergeven wilt. Ik houd
pnlijk niet met excuses op
i'?0® glimlach, „het
eii'ker om ze voor je
nden dan voor andere men
België en Frankrijk zal moeten ge
ven. Ook in deze afdeelingen waren
voor- en tegenstanders van meer
vaarten.
De heer Erasmus neemt het op
vóór het adres. De gevraagde uit
breiding is werkelijk noodig en zal
in een dringende behoefte voorzien
Het is hier een nationaal, ja een
internationaal veer. De Zondags
dienst is te zeer beperkt. Tusschen
10.15 en 15.45 kan men niet van
Breskens naar Vlissingen over. Op
Pinkster-Zondag zijn 40 a 50 auto's
teruggekeerd. Dit zal ook in Juli
en Augustus wel voorkomen.
Het spijt spreker dat hierop zoo
dikwijls moet worden teruggekomen.
Spreker stelt voor: le. om den
Zondagsdienst tusschen Vlissingen
en Breskens met een vaart heen en
weer uit te breiden;
2e. de laatste boot van Vlissingen
naar Breskens niet voor 19.15 te
laten vertrekken.
De heer Van der Wart komt er
tegen op, dat op deze kwestie telkens
wordt teruggekomen.
De heer Dominicus wil het verkeer
op Zondag tot het strikt noodzake
lijke beperken. Vier malen per Zon
dag heen en weer is voldoende, al
kan misschien de laatste boot op
een meer geschikt uur vertrekken.
Dan kan het personeel ook 's Zon
dags meer thuis in Vlissingen ver
toeven.
De heer Staverman acht ook vier
diensten per Zondag heen en terug
voldoende. Maar de grootste moei
lijkheid leveren de menschen op, die
's Zondagsavonds met den trein van
7 uur uit Vlissingen willen vertrek
ken. Spreker zou voor hen het mist-
bootje willen laten varen. Dit vraagt
een minimum aan personeel.
De heer De Pauw acht dit on
voldoende. Spreker steunt het voor
stel-Erasmus. Hij wijst op den tunnei
te Antwerpen, die aan onze Prov
bootdiensten veel schade doet. Wij
moeten ons niet door de politiek
maar door de eischen van 't verkeer
laten leiden.
De heer Vienings wijst ook op de
tunnel te Antwerpen. Velen uit Oost-
Zeeuwsch-Viaanderen reizen daar
door. Het veer HansweertWalsoor
den ondervindt er de gevolgen van.
De heer Van Dusseldorp wijst op
de vaak tegenstrijdige belangen, die
gediend moet en worden. Het is on
mogelijk met vier booten 's Zondags
aan alle verlangens te voldoen. Maar
een vijfde boot achten Ged. Staten
niet noodig. Het verkeer op Zondag
moet zoo beperkt mogelijk worden
gehouden. Het varen van het mist-
bootje willen Ged. Staten wel over
wegen. De gevolgen van de tunnel
te Antwerpen voor het veer Hans-
weertWalsoorden hebben de volle
aandacht van Ged. Staten. Op de
verkeersconferentie is gevraagd tus
schentijds geen veranderingen in de
dienstregeling te willen aanbrengen.
Hieraan willen Ged. Staten zich hou
den.
Over het eerste deel van de motie-
Erasmus staken de stemmen 18 te
gen 18, daar een der leden zich
even verwijderd had.
De zaak wordt dus aangehouden
tot dê volgende zitting. Ook op
verzoek de stemming over het
tweede deel der motie.
In de winterdienst is dit zeker
vergeten, toen voer n.l. de laatste
avondboot van Vlissingen weg juist
vóór dat de trein uit Holland Vlis
singen binnen kwam.
(Red. Br. Crt.)
schen maar misschien had ik
toch meer reden voor mijn beroerd
humeur dien dag dan je vermoedt
Er was iets ontwapenends in deze
kalme spijtbetuiging en Herrick
merkte, dat haar boosheid wegsmolt
als sneeuw voor de zon. Ze voelde
zelfs spijt opkomen over haar eigen
aandeel in den twist. De bittere
woorden waren lang niet van één
zijde gekomen, maar ze was vrou
welijk genoeg om niet al te gauw
te laten merken, dat haar boosheid
zoo gauw bedaard was.
„Mag ik die reden niet weten?'
vroeg ze.
Hij keek haar eenigszins verbaasd
aan.
„Dat is nu toch zeker duidelijk
genoeg, is 't niet?"- zei hij. ,,Het
excuus, als je het als zoodanig wilt
opvatten, is, dat ik Carol zoo moge
lijk nog meer ellende wil besparen"
Carols gezicht, onuitsprekelijk
droevig met de verschrikte, angstige
oogen kwam Herrick voor den geest
en maakte haar plotseling boos.
„Waarom heb je haar ooit dien
afschuwelijken, ouden man laten
trouwen, ik snap het niet," barstte
ze uit een toen schrok ze van het
effect van haar ondoordachte woor
den.
Macs gezicht was veranderd
het werd langzaam bleek onder den
zweepslag van haar verwijt. Zijn ge-
Goes, Veere, Domburg, Westkapelle,
Vlissingen (finish).
Voor de waarnemingen op de ob
servatiepunten was de Z. V. v. L.
zoo gelukkig de vrijwillige en zeer
gewaardeerde medewerking te ver
krijgen van het landstormcorps lucht
vaartdienst, dank zij de bemiddeling
van den res.-kapitein W. L. M. P.
Thieme van dat corps.
De Stoomv.-Mij. „Zeeland" orga
niseert ter gelegenheid van de
.Scheldevlucht 1934" een grootsch
opgezet Japansch avondfeest in het
onder hare directie staande Grand
Hotel „Britannia" te Vlissingen.
Besprekingen -zijn momenteel nog
gaande over medewerking van de
Luchtvaartafdeeling Soesterberg en
de Marine.
De Scheldevlucht 1934'
De Zeeuwsche Vereeniging voor
Luchtvaart organiseert op 4 Aug. a.s
een wedvlucht tusschen sportvlieg
tuigen om een groote wisseltropee
„De Zilveren Scheldemeeuw".
Het wordt geen snelheids-, doch
een navigatievlucht.
De inschrijvingen der sportvlie
gers komen reeds binnen. Naar wordt
vernomen zal de K. L. M. inschrij
ven met twee oudste-jaars leerlingen
van de Rijksopleiding voor verkeers
vliegers, elk met een Koolhoven F.K.
43. Grootere en militaire toestellen
zijn vah deelname aan de wedvlücht
uitgesloten, zij kunnen echter het
over heel Zeeland uitgestippelde par
cours medevliegen en de bestuurders
krijgen dan ook de voor alle deel
nemers bestemde herinnerings-me
dalje.
De vlucht gaat over een aantal
„observatieposten"Vlissingen-Oost
burg, Terneuzen, Axel, Hulst, Tho
len, Zierikzee, Haamstede (landing)
heele gestalte scheen te verstijven
als dat van een man, die een mes
stoot krijgt.
„Het is het bitterste zelfverwijt
van mijn leven, dat ik dat niet kon
voorkomen," antwoordde hij. „Juist
dien éénen keer, toen het er het
meest op aan kwam, was ik totaal
machteloos Kan je je voorstellen
wat het beteekent voor een man, om
niet in staat te zijn een vrouw, die
hij lief heeft, te behoeden voor
misère?"
Het leed in zijn stem was zoo in
tens, dat Herrick haar hart voelde
samenkrimpen. Ze herinnerde zich,
wat Carol haar verteld had dat
Mac letterlijk geen cent had bezeten
in dien tijd, dat hij voor een weke-
lijksch hongerloon op een kantoor zat
en zelfs niet in staat was om zijn
moeder de noodzakelijke dingen te
verschaffen, die haar zwakke ge
zondheid vereischten. Carol was dus
opgeofferd
„Maar zelfs nu lijkt het me dik
wijls, of je op Sir Francis' hand
bent," zei ze weifelend. „Je neemt
Carols partij niet op".
Zijn gezicht stond ineens onver
zoenlijk.
„Ik kan er niets aan doen, wat het
lijkt. Carol heeft een afspraak ge
maakt en moet zich daaraan houden
Onze moeder," het leek of de woor
den hem tegen zijn zin ontlokt wer
De rede van de Koningin.
H. M. de Koningin heeft Maan
dagmiddag half een voor de micro
foon van het Koninklijk Paleis aan
het Noordeinde uit de volgende ra
diorede uitgesproken
,Het is mij een behoefte des har
ten mijn volk zoowel hier te lande
als in Nederlandsch-Indië, Suriname
en Curasao, mede namens mijn doch
ter, onzen warmen dank te betuigen
voor de treffende en geheel eenige
wijze, waarop het van zijn genegen
heid en aanhankelijkheid voor mijn
innig geliefden echtgenoot bij zijn
zoo plotseling verscheiden heeft blijk
gegeven; zoowel door den bloemen
schat aan zijn baar neergelegd, als
door den treffenden afscheidsgroet
hem ten paleize en bij zijn laatsten
gang gebracht.
Wij zijn dankbaar en ontroerd
dat hij zich door zijn goed hart en
vriendelijkheid en eenvoudige inborst
zooveel vrienden heeft gemaakt.
Dat zijn arbeid voor ons volk en
zijne algeheele toewijding aan des-
zelfs belangen in zoo'n -ruimen kring
waardeering vindt vervult ons even
zeer met erkentelijkheid. Moge zijn
streven en arbeid door allen, die met
hem hebben samengewerkt met de
zelfde toewijding en voortvarendheid
worden voortgezet.
Behoef ik U de verzekering te ge
ven, dat de spontane en laatste hulde
aan hem bewezen en Uw hartelijk
deelnemen in onze smart voor ons
een groote, een wezenlijke troost is?
Bij hoogtijen en opeenvolgende
herdenkingen zijn hechte banden tus
schen mijn volk en mij en mijn huis
gevlochten en leven onvergetelijke
herinneringen aan liefde, trouw en
aanhankelijkheid 'in mij voorti.
Hoezeer hebben wij, die in de
weemoedige dagen, welke wij dit
jaar doorleefden, bevestigd gezien.
Ik weet, dat zijn witte uitvaart
uitdrukking en vorm heeft gegeven
aan J^etgeen in veler harten leeft.
Steeds heeft hij anderen opgewekt
het nieuwe leven dat hen wacht, te
zien in het licht en de blijdschap,
die voor hen aanstaande zijn. Mocht
zijn wensch vervuld worden, dat de
indruk, die zijn uitvaart zou achter
laten, voor velen een blijvende zegen
zij.
Wat ons betreft, wij willen niet
in de eerste plaats zien op wat wij
in onze geliefde ontslapenen binnen
het korte tijdsbestek van vier maan
den verloren, doch wel op den ze
gen, dien wij ontvingen: den zegen
van Christus' sterven en opstaan, die
juist nu zulk een bijzondere beteeke-
nis voor ons kreeg.
Wij willen den blik opwaarts rich
ten naar het Licht, naar den Vrede,
welke thans deel zijn van hen, die
wij afstonden en ons iederen dag
opnieuw met hen verblijden in hun
geluk.
Ik dank God voor al hetgeen mij
gespaard bleef, voor hetgeen mijn
innig geliefd kind voor mij is en
voor de liefde van mijn volk, aan
welks belangen mijne beste krachten
te wijden mij steeds een vreugde
en voorrecht is.
Ik heb gezegd".
Nederlandsche Reisweek.
Op initiatief van de Nederland
sche Reisvereeniging wordt door
haar van 20-27 Augustus, in samen
werking met de Nederlandsche
Spoorwegen, Algemeene Transport
Onderneming, Algemeene Neder
landsche Vereeniging voor Vreem
delingenverkeer, Koninklijke Lucht
vaart Maatschappij, Horecaf, Neder
landsche Stoombootreederijen, Na
tuurbaden, Kunst- en Amusements
bedrijven, Handel en Nijverheid voor
de eerste maal een Nederlandsche
Reisweek georganiseerd.
De voorbereiding dezer groote or
den, „onze moeder leefde en stierf
van Mortimers geld, geld dat gege
ven werd op zekere condities en als
Carol haar woord breekt dan heeft
ze geleefd en is ze gestorven door
Mortimers liefdadigheid".
„O ja, ik begrijp het". Herrick
sprak langzaam, zacht. Ze begon de
geheele verschrikking van de situatie
de onveranderlijkheid en de mar
teling er van, in te zien. „Hoe
afschuwelijk!"
„Begrijp je niet," ging Mac voort,
alsof hij dien gefluisterden uitroep
van afkeer niet gehoord had. „Be
grijp je niet, dat het juist mijn mach
teloosheid in deze zaak is, die me
zoo dol maakt? Als ik dat geld
verdiend kon hebben zelfs al had
ik er me levenslang voor tot Morti
mers slaaf moeten maken zou
het me niet hebben kunnen schelen.
Maar alleen Carol kon de belofte
doen die hij verlangdeEn het is
de bitterste gril van het noodlot, dat
ik nu meer dan genoeg geld heb
voor alles''.
Herrick zat plotseling met schit
terende oogen overeind op den divan.
„Betaal hem dan betaal hem het
geld, dat hij je moeder gaf, terug,'
riep ze impulsief. „Dan is Carol vrij
om van hem af te gaan".
Hij schudde zijn hoofd.
„Onmogelijk. Mortimer heeft geen
geld gegeven om in geld te worden
terugbetaald. Je weet even goed als
ik, dat dat contractbreuk zou zijn".
„Dat geloof ik ook," gaf ze toe
en het licht stierf uit haar gezichtje
weg, toen ze de harde waarheid van
zijn woorden inzag. „O Mac, het is
een verschrikkelijke toestand".
„Ontzettend. Soms ben ik zelf in
de verleiding om te zeggen: „ga
naar Jem". Maar het zou niets dan
ellende voor Carol beteekenen. Ze
zou, evenmin als ik, ooit de gedachte
kunnen verdragen dat moeder van
Mortimers geld geleefd had, tenzij
hij er behoorlijk voor was terug
betaald. Dat zou haar altijd blijven
martelen. En," ging hij ernstig voort,
„ze is evenmin het type vrouw om
een ongeregelde positie met al de
gevolgen er van te kunnen dragen.
Ze is er veel te gevoelig voor
te trotsch
„Maar ze zou toch met Jem kun
nen trouwen," protesteerde Herrick.
„Het zou alleen maar een poosje
wachten beteekenen en dan zouden
ze gelukkig kunnen zijn openlijk
gelukkig met elkaar".
Kenyon keek haar zwijgend aan,
met een eigenaardige uitdrukking op
zijn gezicht. Eindelijk zei hij:
(Wcwdt vervoled).
