Breskensche Courant
25
200
100
et bittere erfdeel.
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
/aardig spel.
FEUILLETON
Je toestand in Duitschland
jaargang
pjNEMENT:
lartaal 1,25;
lieskens
md 6,50 p"
jaar.
Iblad P" kmar-
165; buiten
if 0,725. Bui-
f 3,50 per jaar.
Woensdag 4 Juli 1934
Nummer 3946
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam.
J. C. LE BLEU,
Tal. 21
Uitgave:
Dorpsstraat 35, BRESKENS
Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van I 5 regels f 0,75,
iedere regel meer 15 ent.
'ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handclsadücrtcntiên bij
regelabonnement groote
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
te IS oer zekering voor de
tegen ongelukken, en
volgende bedragen
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken
gld bij dood ry gld bij ver- y— /a gld bij ver- j gld bij ver
door lies van een j(üan een TLf f J lies van een
een ongeluk hand of voet oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te s-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
I gld bij verlies
tij van eiken
anderen vinger
Je
0
r de titel „nog-geen-finale"
[de N. R. Crt., naar aanlei-
m de 18e Internationale Ar-
iferentie, die nu ten einde
>or de 40-urenweek een bit-
►urstelling heeft gewekt, het
rstelling bij de arbeider^,
ier zij nog gedacht hebben,
internationale conventie op
ied tot vermindering van
sheid zou leidenteleurstel-
allen, die in politieke vraag-
'vóór alles op openhartigheid
zijn.
:rgste is, dat de zaak met de
vaarding van de ontwerp-
ie nog niet uit is.; Toen n.l.
:1e stemonthoudingen art. 1
:k te zijn aangenomen het
ite quorum van 70 stemmen
jt bereikt zijn de politieke
iten aan het werk getogen
ige besprekingen tusschen de
igsvertegenwoordigers moe
iben plaats gehad om te ver
dat voorloopig het laatste
►ver deze kwestie van de 40
rbeidsweek in de internationa-
idsorganisatie zou zijn ge-
ik moet dus worden warm
i. Waarom? Om de pil voor
:iders aller landen te ver
Het zou onwaardig zijn.
Jlicht omdat het onderwerp
voerig genoeg besproken of
alle zijden in het licht ge-
(vas Het ware met de waar-
strijd zoo iets te beweren,
beidsafgevaardigde Berghuys
ïy onlangs nog op gewezen,
1 probleem ditmaal ten derde
1 Genève behandeld werd. De
jze van alle regeeringen lag
el. En wie deze gelezen had
loeilijk optimist ten aanzien
afloop van de behandeling
:onferentie zijn.
dan ook geen andere ver
mogelijk dan dat men kort-
negatief resultaat niet aan-
de laatste jaren zoo-
de verplichte 40-uren
gemaakt was. Een geweldige
is rondom dezen arbeiders
gevoerd. Het parlement heeft
g mogeiijK
.jen negatie
Mi, nu in d
phef over d
door
MARGARET PEDLER.
t het Engelsch vertaald door
VUERHARD-BERKHOUT
0
at dan?" antwoordde ze vrien
isschien zal het je trots kwet
1t m er op te moeten antwoorden
J* aarom heb ik het ook nooit
gevraagd. Maar de onwetend
heeft me dikwijls gemarteld en
h vandaag het gevoel, of ik het
langer kan dragen",
tn korte poos antwoordde ze
i-r was begrijpen in haar oogen
Ljen instinctmatig terugdeinzen
V re bang was voor de vraag
4(tomen ging.
pdelijk scheen ze al haar moed
—li te rapen,
je vrat
zal je er eerlijk op antwoor
jtfoe je vraag, Jem," zei ze.
tn
JU"
v knikte: „Ik zal er eerlijk op
foorden".
§?g me dan, of die duivel of
;ti:ner, ooit geweld tegen je ge
heeft"
er van geweten, de volksvergaderin
gen hebben gedaverd, maar omtrent
de feitelijke resultaten bekommerde
men zich in den aanvang niet.
Het onderzoek van een H oogen
Raad van Arbeid was noodig om
velen de oogen te openen en te doen
begrijpen, dat een uniforme regeling
niet mogelijk is en dat zelfs verlaging
van het weekloon met 16 2/3 pCt.
aaraan de arbeidersleiders trou
wens niet denken toch nog altijd
een verhooging van productiekosten
tot gevolg zal hebben.
Het rapport, dat onze regeering
in het begin van dit jaar naar Ge
nève zond, bevatte dan ook veel ge
gevens, die aan het onderzoek van
den Hoogen Raad van Arbeid ont
leend waren. De formuleering van
het standpunt van de Nederlandsche
regeering was duidelijk en liet zelfs
ten aanzien van het oordeel over de
mogelijkheid van een conventie niets
te wenschen. Wij lezen daarin, dat
de Nederlandsche regeering zich
reeds in haar antwoord aan de voor
bereidende conferentie, die van 10—
25 Januari 1933 gehouden werd, in
dezen zin had uitgelaten, dat zij zich
moest verzetten tegen een conventie,
die ten doel had den arbeidsduur
te beperken, teneinde de werkloos
heid te verminderen. In het rap
port van Maart 1934 handhaaft de
regeering dit standpunt, hetwelk zij
motiveert door op de groote ver
scheidenheid in structuur van de ver
schillende bedrijfstakken, alsmede
van de afzonderlijke ondernemingen
van een zelfden bedrijfstak te' wijzen
Men zou dus o.i. mogen conclu-
deeren, dat onze regeering in verder
studeeren over dit vraagstuk geen
heil ziet. Evenzeer had men o.i, mo
gen verwachten, dat de heeren Aal
berse en Joekes als regeeringsafge-
vaardigden duidelijk zouden hebben
uitgesproken, dat het gesol met de
40-urenweek nu eindelijk eens uit
moest zijn. Wij zouden ons gelukkig
hebben gevoeld als deze Nederlan
ders eens duidelijk hadden uitgespro
ken, dat de arbeiders er recht op
hadden, uit Genève te vernemen, dat
men na ernstige bestudeering van
het vraagstuk tot de conclusie was
gekomen, dat de aanvankelijk ver
wachte voordeelen sterk overdreven
waren gebleken en dat de nadeel en
van dien aard waren, dat de werk
loosheid er nauwelijks gunstigen in
vloed van zou kunnen ondervinden.
Wie zooiets verwacht had wij
niet is bedrogen uitgekomen. De
heeren Aalberse en Joekes hebben
meegedokterd aan een resolutie om
de zaak nog maar verder te onder
zoeken en daarbij liefst ook handel,
kantoren „et les autres activités sa-
lariées" in de hernieuwde enquête
te betrekken, om tenslotte aan den
Raad van Beheer over te laten, te
beoordeelen of in 1935 het onderwerp
opnieuw aan de orde zal worden ge
steld. Den arbeidersafgevaardigden
behaagde deze redactie niet en dus
waren er dadelijk weer andere re-
geeringsafgevaardigden, die behalve
tot verder onderzoek direct tot be
handeling van de 40-urenweek in de
conferentie van 1935 besloten wilden
hebben.
Gelukkig hebben de heeren Aal
berse en Joekes aan deze vertooning
althans niet meegedaan, maar de
onderteekening van de slappere re
solutie vinden wij reeds verkeerd.
Wat valt er nu waarlijk voor de
vierde maal nog te onderzoeken?
Gebood de politieke eerlijkheid hier
niet openlijk uit te spreken, dat het
nu genoeg is en dat men thans
gelijk wij hierboven opmerkten
den plicht heeft, den arbeiders dui
delijk te maken waarom het aange
prezen middel niet deugdelijk is?
Voor ons is de taak van staatslieden
in de allereerste plaats openhartige
volksvoorlichting, ook wanneer men
onaangename dingen te zeggen
heeft; schuilevinkje te spelen om
zich aan een onaangename taak te
onttrekken staat ons tegen. Het vergt
niet de minste kunst, de zaak ook
in 1935 weer slepende te houden
De resoluties, die op den Jaatsten
zittingsdag ter tafel lagen, bieden
daartoe heel gemakkelijk de gelegen
heid. Dan gaat men maar betoo
gen, dat men He 40-urenweek niet
vraagt ter bestrijding van de werk
loosheid, maar om de arbeiders in
de voordeelen van den technischen
vooruitgang te doen deelen.
Wij hopen waarlijk niet, dat men
deze comedie ook nog zal gaan spe
len. Er is nu genoeg onwaardig
spel 'gespeeld; wij zijn meer dan
verzadigd van het politiek gedoe
in Genève en wij hopen zeer, dat de
Nederlandsche regeering in 1935 zal
begrijpen, de reëele politiek, die zij
hier voert, ook in Genève te moeten
doen weerklinken. Er is groote be
hoefte aan.
Maar dan geen politici naar de
arbeidsconferentie gezonden!
Ze hield haar adem in hij hoor
de het scherpe, zuigende geluid. Een
snelle blos van schaamte vloog naar
haar gezicht, doch er kwam een
zekere opluchting in haar oogen
dat het deze vraag xnaar was ge
weest.
„Nee," zei ze kalm. „Nee, nooit!'
Jems gezicht ontspande zich.
„God zij gedankt," mompelde hij
heesch.
Ze keek hem nieuwsgierig aan
Wat waren mannen toch grappig!
Ze zag, dat Jem opgelucht was, on
uitsprekelijk opgelucht, omdat haar
man haar nooit werkelijk geslagen
had. En toch was ze er zelf niet
zoo zeker van of ze dat niet beter
had kunnen verdragen, of ze niet
beter de heftigheid van een slag
had kunnen ondergaan en vergeven
dan dezen vorm van verfijnde men
tale en moreele martelingen, waar
in Sir Francis zoo'n meester was.
„Je ziet dus, dat alles zijn goeden
kant heeft," ging ze luchtig voort
met onwillekeurige ironie in haar
stem. „Francis slaat ten minste nog
geen vrouw. Maar natuurlijk kan hij
nog op het idee komen als hij vindt
dat hij me door andere middelen
niet genoeg onder den duim kan
houden," voegde ze er schertsend
bij.
„Als hij dat toch ooit doet
begon Jem heftig.
Maar hjj voltooide zijn zin niet.
want op dat moment ging de deur
van het blauwe salon open en de
magere, hoekige gedaante van Sir
Francis verscheen in de kamer
Een oogenblik heerschte er stilte,
een stilte, zoo plotseling, zoo abso
luut, dat het was, alsof de drie per
sonen die er zich in bevonden plot
seling van het leven beroofd waren
en zooals ze zaten of stonden waren
veranderd in stomme, onbewegelijke
standbeelden. Toen klonk het sissend
geluid van Carols adem, alsof ze
op het punt stond te spreken
zachter dan gefluister en dat toch
luid door de vreeselijke stilte scheen
te snijden.
„Ik dacht, dat je in Londen zat,
stamelde ze, als gewoonlijk onhan
dig.
Die koude oogen van Sir Francis,,
van onder de gerimpelde oogleden
als die van een gier boosaardig op
haar gericht, schenen haar altijd te
verlammen, uit haar te trekken wat
hij wilde, dat ze zeggen zou en ab
soluut niet wat ze zelf van plan was
te zeggen.
„Dat blijkt," antwoordde hij. de
kamer verder inkomend, met zijn
eigenaardigen, katachtigen tred, die
altijd deed denken aan een dier dat
gereed is voor den sprong, nadat
het zijn slachtoffer lang genoeg ge
marteld heeft. „Maar gelukkig wa
ren mijn bezigheden in de stad vlug
ger afgewikkeld dan ik gedacht
0
Dat er den laatsten tijd in Duitsch
land iets broeide, is onze lezers ge
noegzaam bekend, en dat het tot
een uitbarsting moest komen wisten
wij, ook dat dit niet lang meer kon
duren.
Zaterdag is die uitbarsting geko
men. Hitier heeft, met behulp van
de rijksweer, den eersten klap toe
gebracht, welke, volgens het be
kende gezegde, een daalder waard is.
Die eerste klap is hard aangeko
men. In vele gedeelten van Duitsch
land zijn de radicale leiders van de
S.A. doodgeschoten. Het zijn bijna
allen bekende namen. Wij vinden
er Heines uit Silezië onder, waar
mede naar alle waarschijnlijkheid het
beruchte individu bedoeld is, dat
eens „veemmoordenaar" Heines
heette, wegens veemmoorden een
doodvonnis achter den rug had, maar
het later tot hooge waardigheid
bracht en in die waardigheden ge
haat en gevreesd was door allen.
In dat gezelschap is generaal von
Schleicher omgekomen. Van hem
werd reeds geruimen tijd verteld,
dat hij in betrekking stond tot de
linksche S.A., een verhaal dat on
gelooflijk klonk, maar nu zijn be
vestiging schijnt gevonden te heb
ben. Eigenaardig is het lot geweest
van dezen man van buitengewone
intelligentie, ver vooruitberekenende
plannenmaker, doorgronder van men
schen en hun zwakheden, die slechts
niet zag wat vlak voor zijn voeten
lag, waarover hij het volgend oogen
blik kon struikelen, en die op merk
waardige wijze voor zijn type, geen
man van doortastendheid was. Vroe
ger, als rijkskanselier, moet hij reeds
hebben getracht, Hitler met behulp
van Georg Strasser, den broeder van
Otto, weg te dringen. De relatie
heeft hem nu den dood gebracht
De leider van de S.A., Roehm
is van zijn functie ontheven en in
had," ging hij met sarcastischen na
druk voort, „zoodat ik nog den mid
dagtrein kon pakken. Ik merk, dat
het een even aangename verrassing
voor jou is".
Beresford was opgestaan en stak
hem de hand toe.
„Hoe gaat het. Sir Francis?" zei
hij, trachtend de spanning van het
oogenblik te verdrijven en zijn on
welwillenden gastheer met zijn ge
wone beleefdheid begroetend. „We
hebben elkaar in lang niet gezien'
„Neen, zeker niet," antwoordde
Mortimer de uitgestrekte hand ne
geerend. Hij vestigde zijn oogen met
een kwaadaardigen blik op Jem. „Is
u hier op invitatie van mij of die
van mijn vrouw? Je ziet zoo n klei
nigheid licht over het hoofd".
„Ik vrees, dat ik alleen maar een
toevallig bezoeker ben," zei Jem, die
hoopte de zaak daardoor voor Carol
gemakkelijker te maken. Doch ze
had nu haar zelfbeheerschiqg terug
gekregen en tegelijkertijd den moed,,
waarmee ze nu en dan haar man
durfde tarten en ze wejgerde de aan
geboden kans aan te grijpen.
„Mr. Beresford is hier op mij
uitnoodiging," zei ze met zekere
waardigheid.
Sir rancis knipte even met de
oogen.
„In dat geval, lieve, moet ik je
verzoeken, in het vervolg je invi
taties niet tot Jan en alleman uit
zijn plaats is tot chef van de staf
oppergroepsleider aangesteld Lutze,
wejke van Hitier de volgende orders
heeft ontvangen:
Bij uwe benoeming tot oppersten
.A.-leider, verlang ik dat gij de
volgende punten als uw onmiddellijke
en voornaamste taak zult beschou
wen
1. Ieder S.A.man moet zonder
ragen gehoorzamen en onvoorwaar
delijk de discipline handhaven.
2. Iedere S.A.leider en politieke
leider moet een voorbeeld geven aan
allen door zijn eigen gedrag.
3. Ik wil niet, waar miljoenen
volksgenooten het allernoodigste nog
ontbreekt dat S.A.leiders kostbare
diners geven, want het is een nat.-
socialist onwaardig den afstand tus
schen rijk en arm, die toch al veel
te groot is, nog te vergrooten.
In het bijzonder verbied ik dat
geldmiddelen van de partij voor
drinkgelagen aangewend worden.
Het is volkomen onverantwoordelijk
geldsommen, die voor een deel uit
de groschen van onze armste mede
burgers opgebracht zijn, op derge
lijke wijze te vergooien.
Ik verbied alle zoogenaamde di
plomatieke diners., want de S.A.-lei
ders hebben geen representatieven
plichten, en slechts den plicht van
gehoorzaamheid.
Leiders die in het openbaar in
dronkenschap zouden worden aange
troffen, zijn onwaardig leider van het
volk te zijn en moeten onmiddellijk
uit ieder partijverband ontzet wor
den.
In deze gevallen moeten de staats-
autoriteiten de straffen strenger vast
stellen dan bij niet-nationaal-socia
listen. De S.A.leider moet in het
volk een eerste plaats innemen, maar
daarvoor ook quitteeren door hooge-
re plichtvervulling.
Ik eisch van alle groepsleiders dat
zij zullen meehelpen de S.A. rein
en zuiver te houden, zoodat iedere
Duitsche moeder haar zoon zonder
eenige vrees voor zijn zedelijk wel
zijn tot de S.Ait de partij of de
Hitler-jeugd kan doen toetreden.
Vergrijpen tegen artikel 175 van
het Wetboek van Strafrecht (de ar
tikelen betreffende de homo-sexuali-
teit Red.) moeten dus met de
onmiddellijke uitbanning van den be
trokkene beantwoord worden.
te strekken".
Carol werd vuurrood.
„Wil je er op het oogenblik als
je blieft aan denken, dat Mr. Beres
ford onze gast is," zei ze snel.
Haar man glimlachte onaange
naam.
„Jouw gast, beste Carol, niet de
mijne. Daar is een groot: verschil in,"
zei hij zoetsappig.
„Het spijt me, dat mijn aanwezig
heid zoo onwelkom is begon
Beresford stijfjes.
„Dat is het ware woord, zeer on
welkom," bevestigde Sir Francis.
„Het zou me aangenaam zijn, als
u zich dat voortaan wilde herinne
ren".
Jems oogen schoten vuur. Hij had
onbewust zijn rechter vuist gebald
en Carol begreep, dat zijn zelfbe-
heersching hem verliet. Nog een of
twee steken van Sir Francis' ver
giftige tong en hij zou door het
dolle heen zijn, den leeftijd van den
ander vergeten en hem neerslaan.
Vliegensvlug zag ze de gevolgen,
die een daad van geweld hier, tus
schen haar man en den man dien
ze lief had, zou hebben het
moeras van ellende en schandaal dat
er uit zou voortkomen. Jem zou,
als hij gekalmeerd was, zichzelf nooit
de bittere gevolgen van één zoo'n
moment van woede vergeven.
(Wordt vervolgd).