Breskensche Courant 25 200 100 et bittere erfdeel. Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. /aardig spel. FEUILLETON Je toestand in Duitschland jaargang pjNEMENT: lartaal 1,25; lieskens md 6,50 p" jaar. Iblad P" kmar- 165; buiten if 0,725. Bui- f 3,50 per jaar. Woensdag 4 Juli 1934 Nummer 3946 Verschijnt - iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam. J. C. LE BLEU, Tal. 21 Uitgave: Dorpsstraat 35, BRESKENS Postrekening 70179 ADVERTENTIËN: van I 5 regels f 0,75, iedere regel meer 15 ent. 'ingez. mededeelingen 30 cent per regel. Handclsadücrtcntiên bij regelabonnement groote korting. Tarief op aan vraag verkrijgbaar. te IS oer zekering voor de tegen ongelukken, en volgende bedragen gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken gld bij dood ry gld bij ver- y— /a gld bij ver- j gld bij ver door lies van een j(üan een TLf f J lies van een een ongeluk hand of voet oog duim De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te s-Gravenhage. gld bij ver lies van een wijsvinger I gld bij verlies tij van eiken anderen vinger Je 0 r de titel „nog-geen-finale" [de N. R. Crt., naar aanlei- m de 18e Internationale Ar- iferentie, die nu ten einde >or de 40-urenweek een bit- ►urstelling heeft gewekt, het rstelling bij de arbeider^, ier zij nog gedacht hebben, internationale conventie op ied tot vermindering van sheid zou leidenteleurstel- allen, die in politieke vraag- 'vóór alles op openhartigheid zijn. :rgste is, dat de zaak met de vaarding van de ontwerp- ie nog niet uit is.; Toen n.l. :1e stemonthoudingen art. 1 :k te zijn aangenomen het ite quorum van 70 stemmen jt bereikt zijn de politieke iten aan het werk getogen ige besprekingen tusschen de igsvertegenwoordigers moe iben plaats gehad om te ver dat voorloopig het laatste ►ver deze kwestie van de 40 rbeidsweek in de internationa- idsorganisatie zou zijn ge- ik moet dus worden warm i. Waarom? Om de pil voor :iders aller landen te ver Het zou onwaardig zijn. Jlicht omdat het onderwerp voerig genoeg besproken of alle zijden in het licht ge- (vas Het ware met de waar- strijd zoo iets te beweren, beidsafgevaardigde Berghuys ïy onlangs nog op gewezen, 1 probleem ditmaal ten derde 1 Genève behandeld werd. De jze van alle regeeringen lag el. En wie deze gelezen had loeilijk optimist ten aanzien afloop van de behandeling :onferentie zijn. dan ook geen andere ver mogelijk dan dat men kort- negatief resultaat niet aan- de laatste jaren zoo- de verplichte 40-uren gemaakt was. Een geweldige is rondom dezen arbeiders gevoerd. Het parlement heeft g mogeiijK .jen negatie Mi, nu in d phef over d door MARGARET PEDLER. t het Engelsch vertaald door VUERHARD-BERKHOUT 0 at dan?" antwoordde ze vrien isschien zal het je trots kwet 1t m er op te moeten antwoorden J* aarom heb ik het ook nooit gevraagd. Maar de onwetend heeft me dikwijls gemarteld en h vandaag het gevoel, of ik het langer kan dragen", tn korte poos antwoordde ze i-r was begrijpen in haar oogen Ljen instinctmatig terugdeinzen V re bang was voor de vraag 4(tomen ging. pdelijk scheen ze al haar moed —li te rapen, je vrat zal je er eerlijk op antwoor jtfoe je vraag, Jem," zei ze. tn JU" v knikte: „Ik zal er eerlijk op foorden". §?g me dan, of die duivel of ;ti:ner, ooit geweld tegen je ge heeft" er van geweten, de volksvergaderin gen hebben gedaverd, maar omtrent de feitelijke resultaten bekommerde men zich in den aanvang niet. Het onderzoek van een H oogen Raad van Arbeid was noodig om velen de oogen te openen en te doen begrijpen, dat een uniforme regeling niet mogelijk is en dat zelfs verlaging van het weekloon met 16 2/3 pCt. aaraan de arbeidersleiders trou wens niet denken toch nog altijd een verhooging van productiekosten tot gevolg zal hebben. Het rapport, dat onze regeering in het begin van dit jaar naar Ge nève zond, bevatte dan ook veel ge gevens, die aan het onderzoek van den Hoogen Raad van Arbeid ont leend waren. De formuleering van het standpunt van de Nederlandsche regeering was duidelijk en liet zelfs ten aanzien van het oordeel over de mogelijkheid van een conventie niets te wenschen. Wij lezen daarin, dat de Nederlandsche regeering zich reeds in haar antwoord aan de voor bereidende conferentie, die van 10— 25 Januari 1933 gehouden werd, in dezen zin had uitgelaten, dat zij zich moest verzetten tegen een conventie, die ten doel had den arbeidsduur te beperken, teneinde de werkloos heid te verminderen. In het rap port van Maart 1934 handhaaft de regeering dit standpunt, hetwelk zij motiveert door op de groote ver scheidenheid in structuur van de ver schillende bedrijfstakken, alsmede van de afzonderlijke ondernemingen van een zelfden bedrijfstak te' wijzen Men zou dus o.i. mogen conclu- deeren, dat onze regeering in verder studeeren over dit vraagstuk geen heil ziet. Evenzeer had men o.i, mo gen verwachten, dat de heeren Aal berse en Joekes als regeeringsafge- vaardigden duidelijk zouden hebben uitgesproken, dat het gesol met de 40-urenweek nu eindelijk eens uit moest zijn. Wij zouden ons gelukkig hebben gevoeld als deze Nederlan ders eens duidelijk hadden uitgespro ken, dat de arbeiders er recht op hadden, uit Genève te vernemen, dat men na ernstige bestudeering van het vraagstuk tot de conclusie was gekomen, dat de aanvankelijk ver wachte voordeelen sterk overdreven waren gebleken en dat de nadeel en van dien aard waren, dat de werk loosheid er nauwelijks gunstigen in vloed van zou kunnen ondervinden. Wie zooiets verwacht had wij niet is bedrogen uitgekomen. De heeren Aalberse en Joekes hebben meegedokterd aan een resolutie om de zaak nog maar verder te onder zoeken en daarbij liefst ook handel, kantoren „et les autres activités sa- lariées" in de hernieuwde enquête te betrekken, om tenslotte aan den Raad van Beheer over te laten, te beoordeelen of in 1935 het onderwerp opnieuw aan de orde zal worden ge steld. Den arbeidersafgevaardigden behaagde deze redactie niet en dus waren er dadelijk weer andere re- geeringsafgevaardigden, die behalve tot verder onderzoek direct tot be handeling van de 40-urenweek in de conferentie van 1935 besloten wilden hebben. Gelukkig hebben de heeren Aal berse en Joekes aan deze vertooning althans niet meegedaan, maar de onderteekening van de slappere re solutie vinden wij reeds verkeerd. Wat valt er nu waarlijk voor de vierde maal nog te onderzoeken? Gebood de politieke eerlijkheid hier niet openlijk uit te spreken, dat het nu genoeg is en dat men thans gelijk wij hierboven opmerkten den plicht heeft, den arbeiders dui delijk te maken waarom het aange prezen middel niet deugdelijk is? Voor ons is de taak van staatslieden in de allereerste plaats openhartige volksvoorlichting, ook wanneer men onaangename dingen te zeggen heeft; schuilevinkje te spelen om zich aan een onaangename taak te onttrekken staat ons tegen. Het vergt niet de minste kunst, de zaak ook in 1935 weer slepende te houden De resoluties, die op den Jaatsten zittingsdag ter tafel lagen, bieden daartoe heel gemakkelijk de gelegen heid. Dan gaat men maar betoo gen, dat men He 40-urenweek niet vraagt ter bestrijding van de werk loosheid, maar om de arbeiders in de voordeelen van den technischen vooruitgang te doen deelen. Wij hopen waarlijk niet, dat men deze comedie ook nog zal gaan spe len. Er is nu genoeg onwaardig spel 'gespeeld; wij zijn meer dan verzadigd van het politiek gedoe in Genève en wij hopen zeer, dat de Nederlandsche regeering in 1935 zal begrijpen, de reëele politiek, die zij hier voert, ook in Genève te moeten doen weerklinken. Er is groote be hoefte aan. Maar dan geen politici naar de arbeidsconferentie gezonden! Ze hield haar adem in hij hoor de het scherpe, zuigende geluid. Een snelle blos van schaamte vloog naar haar gezicht, doch er kwam een zekere opluchting in haar oogen dat het deze vraag xnaar was ge weest. „Nee," zei ze kalm. „Nee, nooit!' Jems gezicht ontspande zich. „God zij gedankt," mompelde hij heesch. Ze keek hem nieuwsgierig aan Wat waren mannen toch grappig! Ze zag, dat Jem opgelucht was, on uitsprekelijk opgelucht, omdat haar man haar nooit werkelijk geslagen had. En toch was ze er zelf niet zoo zeker van of ze dat niet beter had kunnen verdragen, of ze niet beter de heftigheid van een slag had kunnen ondergaan en vergeven dan dezen vorm van verfijnde men tale en moreele martelingen, waar in Sir Francis zoo'n meester was. „Je ziet dus, dat alles zijn goeden kant heeft," ging ze luchtig voort met onwillekeurige ironie in haar stem. „Francis slaat ten minste nog geen vrouw. Maar natuurlijk kan hij nog op het idee komen als hij vindt dat hij me door andere middelen niet genoeg onder den duim kan houden," voegde ze er schertsend bij. „Als hij dat toch ooit doet begon Jem heftig. Maar hjj voltooide zijn zin niet. want op dat moment ging de deur van het blauwe salon open en de magere, hoekige gedaante van Sir Francis verscheen in de kamer Een oogenblik heerschte er stilte, een stilte, zoo plotseling, zoo abso luut, dat het was, alsof de drie per sonen die er zich in bevonden plot seling van het leven beroofd waren en zooals ze zaten of stonden waren veranderd in stomme, onbewegelijke standbeelden. Toen klonk het sissend geluid van Carols adem, alsof ze op het punt stond te spreken zachter dan gefluister en dat toch luid door de vreeselijke stilte scheen te snijden. „Ik dacht, dat je in Londen zat, stamelde ze, als gewoonlijk onhan dig. Die koude oogen van Sir Francis,, van onder de gerimpelde oogleden als die van een gier boosaardig op haar gericht, schenen haar altijd te verlammen, uit haar te trekken wat hij wilde, dat ze zeggen zou en ab soluut niet wat ze zelf van plan was te zeggen. „Dat blijkt," antwoordde hij. de kamer verder inkomend, met zijn eigenaardigen, katachtigen tred, die altijd deed denken aan een dier dat gereed is voor den sprong, nadat het zijn slachtoffer lang genoeg ge marteld heeft. „Maar gelukkig wa ren mijn bezigheden in de stad vlug ger afgewikkeld dan ik gedacht 0 Dat er den laatsten tijd in Duitsch land iets broeide, is onze lezers ge noegzaam bekend, en dat het tot een uitbarsting moest komen wisten wij, ook dat dit niet lang meer kon duren. Zaterdag is die uitbarsting geko men. Hitier heeft, met behulp van de rijksweer, den eersten klap toe gebracht, welke, volgens het be kende gezegde, een daalder waard is. Die eerste klap is hard aangeko men. In vele gedeelten van Duitsch land zijn de radicale leiders van de S.A. doodgeschoten. Het zijn bijna allen bekende namen. Wij vinden er Heines uit Silezië onder, waar mede naar alle waarschijnlijkheid het beruchte individu bedoeld is, dat eens „veemmoordenaar" Heines heette, wegens veemmoorden een doodvonnis achter den rug had, maar het later tot hooge waardigheid bracht en in die waardigheden ge haat en gevreesd was door allen. In dat gezelschap is generaal von Schleicher omgekomen. Van hem werd reeds geruimen tijd verteld, dat hij in betrekking stond tot de linksche S.A., een verhaal dat on gelooflijk klonk, maar nu zijn be vestiging schijnt gevonden te heb ben. Eigenaardig is het lot geweest van dezen man van buitengewone intelligentie, ver vooruitberekenende plannenmaker, doorgronder van men schen en hun zwakheden, die slechts niet zag wat vlak voor zijn voeten lag, waarover hij het volgend oogen blik kon struikelen, en die op merk waardige wijze voor zijn type, geen man van doortastendheid was. Vroe ger, als rijkskanselier, moet hij reeds hebben getracht, Hitler met behulp van Georg Strasser, den broeder van Otto, weg te dringen. De relatie heeft hem nu den dood gebracht De leider van de S.A., Roehm is van zijn functie ontheven en in had," ging hij met sarcastischen na druk voort, „zoodat ik nog den mid dagtrein kon pakken. Ik merk, dat het een even aangename verrassing voor jou is". Beresford was opgestaan en stak hem de hand toe. „Hoe gaat het. Sir Francis?" zei hij, trachtend de spanning van het oogenblik te verdrijven en zijn on welwillenden gastheer met zijn ge wone beleefdheid begroetend. „We hebben elkaar in lang niet gezien' „Neen, zeker niet," antwoordde Mortimer de uitgestrekte hand ne geerend. Hij vestigde zijn oogen met een kwaadaardigen blik op Jem. „Is u hier op invitatie van mij of die van mijn vrouw? Je ziet zoo n klei nigheid licht over het hoofd". „Ik vrees, dat ik alleen maar een toevallig bezoeker ben," zei Jem, die hoopte de zaak daardoor voor Carol gemakkelijker te maken. Doch ze had nu haar zelfbeheerschiqg terug gekregen en tegelijkertijd den moed,, waarmee ze nu en dan haar man durfde tarten en ze wejgerde de aan geboden kans aan te grijpen. „Mr. Beresford is hier op mij uitnoodiging," zei ze met zekere waardigheid. Sir rancis knipte even met de oogen. „In dat geval, lieve, moet ik je verzoeken, in het vervolg je invi taties niet tot Jan en alleman uit zijn plaats is tot chef van de staf oppergroepsleider aangesteld Lutze, wejke van Hitier de volgende orders heeft ontvangen: Bij uwe benoeming tot oppersten .A.-leider, verlang ik dat gij de volgende punten als uw onmiddellijke en voornaamste taak zult beschou wen 1. Ieder S.A.man moet zonder ragen gehoorzamen en onvoorwaar delijk de discipline handhaven. 2. Iedere S.A.leider en politieke leider moet een voorbeeld geven aan allen door zijn eigen gedrag. 3. Ik wil niet, waar miljoenen volksgenooten het allernoodigste nog ontbreekt dat S.A.leiders kostbare diners geven, want het is een nat.- socialist onwaardig den afstand tus schen rijk en arm, die toch al veel te groot is, nog te vergrooten. In het bijzonder verbied ik dat geldmiddelen van de partij voor drinkgelagen aangewend worden. Het is volkomen onverantwoordelijk geldsommen, die voor een deel uit de groschen van onze armste mede burgers opgebracht zijn, op derge lijke wijze te vergooien. Ik verbied alle zoogenaamde di plomatieke diners., want de S.A.-lei ders hebben geen representatieven plichten, en slechts den plicht van gehoorzaamheid. Leiders die in het openbaar in dronkenschap zouden worden aange troffen, zijn onwaardig leider van het volk te zijn en moeten onmiddellijk uit ieder partijverband ontzet wor den. In deze gevallen moeten de staats- autoriteiten de straffen strenger vast stellen dan bij niet-nationaal-socia listen. De S.A.leider moet in het volk een eerste plaats innemen, maar daarvoor ook quitteeren door hooge- re plichtvervulling. Ik eisch van alle groepsleiders dat zij zullen meehelpen de S.A. rein en zuiver te houden, zoodat iedere Duitsche moeder haar zoon zonder eenige vrees voor zijn zedelijk wel zijn tot de S.Ait de partij of de Hitler-jeugd kan doen toetreden. Vergrijpen tegen artikel 175 van het Wetboek van Strafrecht (de ar tikelen betreffende de homo-sexuali- teit Red.) moeten dus met de onmiddellijke uitbanning van den be trokkene beantwoord worden. te strekken". Carol werd vuurrood. „Wil je er op het oogenblik als je blieft aan denken, dat Mr. Beres ford onze gast is," zei ze snel. Haar man glimlachte onaange naam. „Jouw gast, beste Carol, niet de mijne. Daar is een groot: verschil in," zei hij zoetsappig. „Het spijt me, dat mijn aanwezig heid zoo onwelkom is begon Beresford stijfjes. „Dat is het ware woord, zeer on welkom," bevestigde Sir Francis. „Het zou me aangenaam zijn, als u zich dat voortaan wilde herinne ren". Jems oogen schoten vuur. Hij had onbewust zijn rechter vuist gebald en Carol begreep, dat zijn zelfbe- heersching hem verliet. Nog een of twee steken van Sir Francis' ver giftige tong en hij zou door het dolle heen zijn, den leeftijd van den ander vergeten en hem neerslaan. Vliegensvlug zag ze de gevolgen, die een daad van geweld hier, tus schen haar man en den man dien ze lief had, zou hebben het moeras van ellende en schandaal dat er uit zou voortkomen. Jem zou, als hij gekalmeerd was, zichzelf nooit de bittere gevolgen van één zoo'n moment van woede vergeven. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1934 | | pagina 1