Breskensche Courant
ïL
200
100
75
50
25
10 - van eiken
c l-25J
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
P!i\e
$t\\e 3voe^e-
romissen.
IILLETON
61
Jltere
er
Binnenland
afgang
Woensdag 27 Juni 1934
Nummer 3944
[rMENT:
•n.
■zij 1,40.
6,50 p«
per kwar-
1 builen
pip. Bui-
per jaar.
gel
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlQk 1 uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van I 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadvertentiên bij
regelabonnement groote
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
^zekering ooor de
ongelukkenen
gende bedragen:
gulden bij levens
lange ongeschikt
hcid tot werken
gld bij dood
door
een ongeluk
gld bij ver
lies van een
hand of voet
gld bij ver
lies van een
oog
ati gl<l ki'
jLL f J lies van een
duim
vv" vj vuci oog auim
De risico oan bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongeoallcn-Verzekering-Maalschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
gld bij verlies
van eiken
anderen vinger
D1"
V(
:ester van Breskens
imeene kennis dac bc-
roonwagens geen vrije
de Schelde meer zullen
De Burgemeester,
D. H. VAN ZUIJEN.
uni 1934.
0
27 Juni a.s. zal de Ge-
irie voor het publiek
De Burgemeester,
WAGHTHO.
C
o—
in een tijd van com
hrijft de N. R. Crt.
chant wil er een ten
Of de spelling tot stand
collega van Binnen-
ien heeft er een voor-
opzichte van den wette-
-isen zijn soms het eeni-
in een resultaat te be-
I bewondering zullen
Jen er voor kunnen heb
■■ging brengen zij nage-
izij nemen uit het eene
zooveel verzet en onte
tlR
door
RET PEDLER.
igelsch vertaald door
HARD-BERKHOUT
O
i1 het resultaat van een
-I/Imerlijke verbittering te
i. die bij tallooze gele
durende zijn bezoeken
tie recht had doen gel
gezelschap van Barba
hij daar op dat moment
t gevoelde en Billy weg-
10?een paar laatdunkende
f de jongen, hoe nijdig
L niet vlug en geestig
fren.
Jneer zij beiden samen
jer een zekere spanning
len Billy stond met een
I Inlichting op toen lady
JBtall weer binnen kwam
J hen voegde.
•Jpyil Herrick verklaard
zei hij kortaf. „Ik
u dat beter kunt doen
met een lauw: „Tot
ni verdween hij.
11 het met haar?" vroeg
vredenheid weg, dat aan de critikas-
ters en nurksen zooals we die
tegenwoordig noemen ,de wind
uit de zeilen genomen wordt, zonder
dat in het tegenovergestelde kamp
het vuur aangeblazen wordt. Zoo
brengt het compromis eene zekere
berusting, meer niet.
Er kunnen zich natuurlijk om
standigheden voordoen, waarin slui
ting van een compromis gewenscht is
Wanneer over een onderwerp de
hartstochten hoog oplaaien kan dit
ook op gebied, dat buiten het onder
werp ligt, op samenwerking en op
bouw belemmerend werken. Een
compromis, wat geven en nemen
over en weer, kan dan soms in staat
zijn, in het ajgemeen de stemming
te verzachten, toenadering in de
hand werken en daardoor in het
staatsleven perspectieven openen,
waarin men de macht van de een
dracht ontwaart.
Of nu de spelling en de wettelijke
tijd zulke onderwerpen zijn, mag aan
twijfel onderhevig worden geacht.
Veeleer lijkt het voorshands, of de
aanhangig gemaakte voornemens
omtrent deze beide onderwerpen,
ouden strijd, die juist den laatsten
tijd aanmerkelijk geluwd scheen, op
nieuw doen toenemen in plaats hem
te verzachten.
Overigens erkennen wij aanstonds,
dat deze beide vraagstukken niet op
één lijn kunnen worden gesteld. Het
spellingsvraagstuk is er een, dat
vroeg of laat tot eene oplossing zal
moeten worden gebracht, al kan men
er over twisten, of het oogenblik
goed is gekozen, waarop minister
Marchant met zijn compromis voor
het voetlicht getreden is.
Bij het voorgestelde tijd-compro-
mis geldt het een heel ander geval
Hier wordt een ouden strijd, die in
1908 uitgestreden is, weer heropend.
Wie niet meer tot de jongeren be
hoort zal zich herinneren dat wij
in de jaren '90 van de vorige eeuw
een periode van tijdchaos doorleefd
hebben. Er golden toen drie tijden;
hier de Amsterdamsche tijd, ginds
de midden-Europeesche en voor de
spoorwegen de West-Europeesche
tijd. Minister van Houten diende toen
een wetsontwerp in, waarbij de mid
den-Europeesche tijd tot wettelijken
tijd werd verheven. De spoorwegen
beweerden, dat ze geen dienstrege-
Gair, toen Mim de hiaten in Billy's
korte beschrijving van Herricks
komst had ingevuld. „Ze heeft een
heele poos in dat ijskoude water
gestaan".
„Ik geloof ik hoop, dat ze
er goed zal afkomen," antwoordde
Lady Bridget. „Maar ik heb toch
den dokter laten halen, zeker is ze
ker. Wat een zegen, dat jij er net
langs kwam, Gair. Anders zou ze
waarschijnlijk gestorven zijn voor er
iemand in de buurt kwant".
„Ja, het is een verdraaide toer
om uit een gat in het ijs te komen".
„Hoe kwam je zoo juist op dat
moment daar? Ik had er geen flauw
idee van dat jij in de pastorie lo
geerde".
„Ik was pas een half uur geleden
uit de stad gekomen en was naai
het meer gewandeld om eens te kij
ken hoe dat er uitzag en kwam
net in tijds om Miss Waylen er uit
te halen. Het begon te dooien en
toen ik haar naar het verste eind
zag rijden, waar het ijs altijd het
eerst slecht wordt, riep ik, daj ze
moest stilstaan. Ik geloof niet dat
ze me hoorde. Ik vloog haar dus
achterna maar ik was natuurlijk te
voet en dus was ze me op schaatsen
een heel eind voor; ik kwam maa'r
juist op het nippertje".
„Goddank dat je op tijd kwam,'
zei Mim met verdacht schitterende
oogen. „Als er iets met Herrick zou
ling op Amsterdamschen tijd konden
opbouwen. Minister van Houten zag
groote bezwaren tegen invoering van
den West-Europeeschen tijd en stel
de dus algemeene invoering van den
midden-Europeeschen tijd voor.
Daarmee kwamen de poppen aan
het dansen. Midden-Europeesche,
d.w.z. Duitsche tijd! Stelt u voor.
Hierdoor zou de eerste schrede op
het hellend vlak worden gezet, dat
tot algeheele annexatie van Neder
land door Duitschland zou leiden!
Het ontwerp ging van de baan. en
we kregen het tijdvak van de klok
ken met roode bij-wijzers.
In 1906 nam minister Rink het
onderwerp weer op. Aan invoering
van den West-Europeeschen tijd
kon men in de memorie van toe
lichting lezen zoude tegenover
hetgeen daarvóór viel aan te voe
ren, „één hoogst ernstig, oecono-
misch nadeel kleven, hetwelk vol
strekte uitsluiting van den Green-
wichtijd als wettelijken tijd gebiedt.
Het is niet aan twijfel onderhevig,
dat ten onzent de Greenwichtijd; eene
wezenlijke verlating van het volks
leven te weeg zoude brengen en dat
daarentegen de Midden-Europeesche
tijd in doorsnede eene essenfieele
vervroeging, gepaard met belang
rijke besparing op het kostbaar ge
bruik van kunstlicht, in zich sluit"
Opnieuw geraakten nu dus de ge
moederen in heftige beroering, doch
toen de brand zijn hoogste punt had
bereikt, leverden de spoorwegen den
schuimblusscher door de mededee
ling, dat ze, wat ze tot toen toe niet
hadden gekund, zeer wel vermoch
ten; spoorboekjes samenstellen in
Amsterdamschen tijd. In 1908 kwam
daarop dejvet tot stand, het compro
mis tusschen West-Europeeschen en
midden-Europeeschen tijd, waarbij de
Amsterdamsche tijd tot wettelijken
tijd werd geproclameerd. Ieder
juichte over de „nationale" oplos
sing.
Er bleef rust in het tijdprobleem
totdat die heerlijke uitvinding van
den Zomertijd ook bij ons ingang
vond. Dit heuglijke feit greep plaats
onder den dwang der oeconomische
omstandigheden. Doch toen wij met
den Zomertijd eenmaal hadden ken
nis gemaakt, bleek hij een groot
sociaal belang te vertegenwoordigen
De zomertijd schept voor miljoenen.
gebeurd zijn, zou het geloof ik mijn
hart gebroken hebben. Ze is het
liefste, hartelijkste kind van de we
reld".
Er kwam een vreemde gloed in
Severns oogen.
„Ik ben geneigd het met u eens
te zijn," zei hij.
Er lag zooveel nadruk ini zijn toon
dat Lady Bridget hem plotseling
met vragende verbazing aankeek.
„Gair!" riep ze verschrikt. ,iBe
doel je wat bedoel je eigenlijk?
„Ik bedoel precies wat u denkt
dat ik bedoel," antwoordde hij rustig,
„Maar dat is bespottelijk. Je kunt
toch niet verliefd zijn geworden op
het eerste gezicht vooral niet op
iemand die druipnat was en ,er op
haar onvoordeeligst uitzag," zei ze
half lachend.
Severn keek haar ernstig aan.
„Het lijkt nogal onwaarschijnlijk,
nietwaar?" gaf hij kalm toe. „En
toch geloof ik, dat dat gebeurd is".
Mims antwoord werd verhinderd
door de komst van den dokter en
Gair nam afscheid en ging heen.
Na een half uur vlug doorstappen
bereikte hij de pastorie waar hij Bar
bara geknield voor het vuur vond,
bezig met broodjes te roosteren voor
de thee.
„Dad en ik hadden net besloten
niet langer op je te wachten," zei ze,
verwijtend haar bruine hoofdje
schuddend.
die den dag in harden arbeid door
brengen, gelegenheid in het mooiste
gedeelte van het jaar van de vrije
avonduren met zonlicht te genieten.
Vooral na de invoering van den acht -
urigen arbeidsdag bleek de winst
an den zomertijd voor de groote,
arbeidende massa weldadig zij
het, dat op het platteland, met name
onder de melkboeren, die voor de
stad werken, van den zomertijd eeni-
ge bezwaren werden ondervonden.
Dit heeft geleid tot den strijd over
den zomertijd, waarin vooral het
vroegere Kamerlid Braat matador
bleek. Dat daarbij van den kant van
de landbouwafgevaardigden in de
Kamer de noodige overdrijving heeft
plaats gehad, valt te vergeven. Er
gerlijk is, dat zelfs in deze jaren
waarin de Nederlandsche bevolking
ten bate van den landbouw met aller
lei heffingen werd belast, die in de
honderden millioenen loopen, de hee-
ren niet den goeden smaak hebben
getoond, zich stil te houden, om
daarmee getuigenis er van af te leg
gen, dat zij door voldoenden gemeen
schapszin werden bezield, om tegen
over de opofferingen, die de^ansche
burgerij zich tot hun voordeel zonder
veel mokken getrostte, ook eenige
tegemoetkoming te betoonen.
De regeering wil nu de aangele
genheid oplossen, door het in een
compromis te zoeken, 's Zomers Mid
den-Europeeschen tijd, de rest van
het jaar West-Europeeschen tijd
Hiermee is nu de strijd opnieuw
en met vernieuwde heftigheid onb
brand. Het compromis komt hierop
neer, dat van den zomertijd, dien wij
nu hebben, .20 minuten zullen wor
den afgeknabbeld, d. w. feitelijk! zeg.
gen, dat twintig minuten zonlicht
aan de avonduren van het, volksleven
zullen worden ontnomen.
Daartegenover zal het dan met
een zomertijd naar Midden-Euro
peesche tijdrekening nog wat vroeger
lichte dag zijn. En in de overige
maanden van het jaar zouden we
dan de „hoogst ernstige, oeconomi
sche nadeelen," welke, volgens mi
nister Rink, „volstrekte uitsluiting
van den Greenwichtijd als wettelijken
tijd gebieden" over ons halen. In
dezen tijd van toch al zoo grooten
oeconomischen nood!
Men kan dus gerust zeggen, dat
dit compromis er een is, waarmee
bitter weinig of niets zal worden
gewonnen, doch wel zeer zeker ver
lies wordt geboekt. En als dan de
minister nog een concessie doet in
den trant van minister Marchant bij
zijn spellingcompromis, in dit geval
dus er op neerkomend, dat iedere
gemeente naar haar inzicht voor het
thans bestaande of voor het compro
mis keuze zal mogen doen, dan zul
len we, analoog met de spelling,
opnieuw in den chaos vervallen, dien
men door invoering van den wettelij
ken tijd uit het volksleven had ver
dreven.
Laten we dus ook hier maar geen
compromis sluiten, doch ons aan het
geen is, en over het algemeen naar
volle tevredenheid werkt, houden.
,Nog geheel vervuld van het ver
lies, dat het Nederlandsche Volk
zoowel in het moederland als in de
Overzeesche Gewesten geleden heeft
door het overlijden van de Konin
gin-Moeder, geven de Koningin en
de Prinses Zich ten voilé rekenschap
van de plaats, welke de Koningin-
Moeder in het leven en in het hart
van ontelbaar velen heeft ingenomen
en beseffen het groote gemis, dat
Haar ontslapen voor 3ie velen be-
teekent.
De Koningin wenscht daarom, in
dezen bijgestaan door de Prinses,
geheel in den geest van; ide Koningin-
Moeder al datgene te doen, wa't
Haar beschikbare tijd en krachten
zullen toelaten, teneinde aan allen,
voor wie de Koningin-Moeder Haar
medeleven en warme belangstelling
betoond heeft, dit gemis zooveel in
Haar vermogen ligt, te vergoeden".
0
Tn aansluiting met het bovenstaan
de kan gemeld worden, dat Hare
Majesteit reeds, wat de Stichtingen
„Oranje Nassau's Oord" en „Ko
ningin Emma Jubileum Fonds" be
treft, geheel in de plaats van Haar
Moeder treedt, terwijl ook het
werk van de Commissie van Wel
dadigheid van Koningin Emma te
Baarn en te Soest wordt voortgezet.
De Kpningin heeft Prinses Juliana
verzocht, en bereid gevonden, de
leiding hiervan op Zich te nemen,
Ze was altijd beste vrienden ge
weest met haar vaders half broer
Er hadden nooit formaliteiten als
„oom" en nicht" tusschen hen be
staan en ze stonden op den voet
van een tpegevende, oudere broer
en een jonger zusje.
Severn vertelde, waarom hij zoo
laat was en zijn verslag] van Herricks
avontuur op het ijs deed het warme
jonge hartje van zijn toehoorster
huiveren.
„Het schijnt," zei hij, toen Bar
bara's kleine uitroepen van mede
lijden en schrik telkens onder zijn
verhaal weerklonken, „het schijnt,
dat Miss Waylen er in geslaagd is
zich een groote plaats te veroveren
in de harten van St. Heriot".
„Ja zeker," antwoordde ze met
vuur. „Je kunt niet laten om dol
op Herrick te zijn".
„Het is verre van me om je tegen
te spreken, schoone nicht. Mijn' eeni
ge klacht is, dat noch jij, noch Alec
het noodig hebben geoordeeld me te
vertellen dat er zoo'n charmeuse in
de buurt was".
„O, dan zou je zeker al veel eer
der hier zijn gekomen, hè?" zei ze
brutaal.
„Natuurlijk".
Er was een ondertoon van ernst
achter zijn spottende woorden en
Barbara keek hem plotseling onder
zoekend aan. Hoewel ze veel van
hem hield, had ze toch geen erg
hoogen dunk over hem.
„Ze is veel te goed' voor je, Gair,"
zei ze beslist. „Bovendien is Mac
Kenyon verliefd op haar". En toen
had ze haar tong wel willen afbijten,
want ze besefte heel goed, dat ze nu
juist datgene gezegd had, wat Se
vern tot grooter doorzetting zou aan
vuren. De kleinste oppositie was al
tijd voldoende om zijn plan te crystal-
liseeren in iets even onwrikbaars als
graniet.
Zijn mond vertrok ironisch toen
hij den blos van ergernis zag die
haar naar het gezicht steeg.
„Zoo?" zei hij gerekt. „Dat is
verduiveld beroerd voor Kenyon".
o
XVI.
In het blauwe salon.
„Het is een heerlijke dag geweest,
Jem," zei Carol.
Die paar woorden verbraken het
stilzwijgen dat tusschen hen ge-
heerscht had. Ze zaten samen! bij het
vuur, hadden al lang hun thee op
en nu zat Jem tevreden te rooken,
terwijl Carol met de handen om haar
slanke knieën geslagen nadenkend
in de vlammen had zitten staren,
die om de houtblokken krulden en
nu en dan omhoog schoten in een
fontein van fijne gouden vonkjes,
die dan een oogenblik achter in den
haard lagen te schitteren voor ze
uitdoofden.
.(Wordt vervolgd).