Breskensche Courant ïL 200 100 75 50 25 10 - van eiken c l-25J Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. P!i\e $t\\e 3voe^e- romissen. IILLETON 61 Jltere er Binnenland afgang Woensdag 27 Juni 1934 Nummer 3944 [rMENT: •n. ■zij 1,40. 6,50 p« per kwar- 1 builen pip. Bui- per jaar. gel Verschijnt - iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Advertentiën worden aangenomen tot uiterlQk 1 uur nam. Uitgave: J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS Tel. 21 Postrekening 70179 ADVERTENTIËN: van I 5 regels f 0,75; iedere regel meer 15 ent. Ingez. mededeelingen 30 cent per regel. Handelsadvertentiên bij regelabonnement groote korting. Tarief op aan vraag verkrijgbaar. ^zekering ooor de ongelukkenen gende bedragen: gulden bij levens lange ongeschikt hcid tot werken gld bij dood door een ongeluk gld bij ver lies van een hand of voet gld bij ver lies van een oog ati gl<l ki' jLL f J lies van een duim vv" vj vuci oog auim De risico oan bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongeoallcn-Verzekering-Maalschappij „Fatum" te 's-Gravenhage. gld bij ver lies van een wijsvinger gld bij verlies van eiken anderen vinger D1" V( :ester van Breskens imeene kennis dac bc- roonwagens geen vrije de Schelde meer zullen De Burgemeester, D. H. VAN ZUIJEN. uni 1934. 0 27 Juni a.s. zal de Ge- irie voor het publiek De Burgemeester, WAGHTHO. C o— in een tijd van com hrijft de N. R. Crt. chant wil er een ten Of de spelling tot stand collega van Binnen- ien heeft er een voor- opzichte van den wette- -isen zijn soms het eeni- in een resultaat te be- I bewondering zullen Jen er voor kunnen heb ■■ging brengen zij nage- izij nemen uit het eene zooveel verzet en onte tlR door RET PEDLER. igelsch vertaald door HARD-BERKHOUT O i1 het resultaat van een -I/Imerlijke verbittering te i. die bij tallooze gele durende zijn bezoeken tie recht had doen gel gezelschap van Barba hij daar op dat moment t gevoelde en Billy weg- 10?een paar laatdunkende f de jongen, hoe nijdig L niet vlug en geestig fren. Jneer zij beiden samen jer een zekere spanning len Billy stond met een I Inlichting op toen lady JBtall weer binnen kwam J hen voegde. •Jpyil Herrick verklaard zei hij kortaf. „Ik u dat beter kunt doen met een lauw: „Tot ni verdween hij. 11 het met haar?" vroeg vredenheid weg, dat aan de critikas- ters en nurksen zooals we die tegenwoordig noemen ,de wind uit de zeilen genomen wordt, zonder dat in het tegenovergestelde kamp het vuur aangeblazen wordt. Zoo brengt het compromis eene zekere berusting, meer niet. Er kunnen zich natuurlijk om standigheden voordoen, waarin slui ting van een compromis gewenscht is Wanneer over een onderwerp de hartstochten hoog oplaaien kan dit ook op gebied, dat buiten het onder werp ligt, op samenwerking en op bouw belemmerend werken. Een compromis, wat geven en nemen over en weer, kan dan soms in staat zijn, in het ajgemeen de stemming te verzachten, toenadering in de hand werken en daardoor in het staatsleven perspectieven openen, waarin men de macht van de een dracht ontwaart. Of nu de spelling en de wettelijke tijd zulke onderwerpen zijn, mag aan twijfel onderhevig worden geacht. Veeleer lijkt het voorshands, of de aanhangig gemaakte voornemens omtrent deze beide onderwerpen, ouden strijd, die juist den laatsten tijd aanmerkelijk geluwd scheen, op nieuw doen toenemen in plaats hem te verzachten. Overigens erkennen wij aanstonds, dat deze beide vraagstukken niet op één lijn kunnen worden gesteld. Het spellingsvraagstuk is er een, dat vroeg of laat tot eene oplossing zal moeten worden gebracht, al kan men er over twisten, of het oogenblik goed is gekozen, waarop minister Marchant met zijn compromis voor het voetlicht getreden is. Bij het voorgestelde tijd-compro- mis geldt het een heel ander geval Hier wordt een ouden strijd, die in 1908 uitgestreden is, weer heropend. Wie niet meer tot de jongeren be hoort zal zich herinneren dat wij in de jaren '90 van de vorige eeuw een periode van tijdchaos doorleefd hebben. Er golden toen drie tijden; hier de Amsterdamsche tijd, ginds de midden-Europeesche en voor de spoorwegen de West-Europeesche tijd. Minister van Houten diende toen een wetsontwerp in, waarbij de mid den-Europeesche tijd tot wettelijken tijd werd verheven. De spoorwegen beweerden, dat ze geen dienstrege- Gair, toen Mim de hiaten in Billy's korte beschrijving van Herricks komst had ingevuld. „Ze heeft een heele poos in dat ijskoude water gestaan". „Ik geloof ik hoop, dat ze er goed zal afkomen," antwoordde Lady Bridget. „Maar ik heb toch den dokter laten halen, zeker is ze ker. Wat een zegen, dat jij er net langs kwam, Gair. Anders zou ze waarschijnlijk gestorven zijn voor er iemand in de buurt kwant". „Ja, het is een verdraaide toer om uit een gat in het ijs te komen". „Hoe kwam je zoo juist op dat moment daar? Ik had er geen flauw idee van dat jij in de pastorie lo geerde". „Ik was pas een half uur geleden uit de stad gekomen en was naai het meer gewandeld om eens te kij ken hoe dat er uitzag en kwam net in tijds om Miss Waylen er uit te halen. Het begon te dooien en toen ik haar naar het verste eind zag rijden, waar het ijs altijd het eerst slecht wordt, riep ik, daj ze moest stilstaan. Ik geloof niet dat ze me hoorde. Ik vloog haar dus achterna maar ik was natuurlijk te voet en dus was ze me op schaatsen een heel eind voor; ik kwam maa'r juist op het nippertje". „Goddank dat je op tijd kwam,' zei Mim met verdacht schitterende oogen. „Als er iets met Herrick zou ling op Amsterdamschen tijd konden opbouwen. Minister van Houten zag groote bezwaren tegen invoering van den West-Europeeschen tijd en stel de dus algemeene invoering van den midden-Europeeschen tijd voor. Daarmee kwamen de poppen aan het dansen. Midden-Europeesche, d.w.z. Duitsche tijd! Stelt u voor. Hierdoor zou de eerste schrede op het hellend vlak worden gezet, dat tot algeheele annexatie van Neder land door Duitschland zou leiden! Het ontwerp ging van de baan. en we kregen het tijdvak van de klok ken met roode bij-wijzers. In 1906 nam minister Rink het onderwerp weer op. Aan invoering van den West-Europeeschen tijd kon men in de memorie van toe lichting lezen zoude tegenover hetgeen daarvóór viel aan te voe ren, „één hoogst ernstig, oecono- misch nadeel kleven, hetwelk vol strekte uitsluiting van den Green- wichtijd als wettelijken tijd gebiedt. Het is niet aan twijfel onderhevig, dat ten onzent de Greenwichtijd; eene wezenlijke verlating van het volks leven te weeg zoude brengen en dat daarentegen de Midden-Europeesche tijd in doorsnede eene essenfieele vervroeging, gepaard met belang rijke besparing op het kostbaar ge bruik van kunstlicht, in zich sluit" Opnieuw geraakten nu dus de ge moederen in heftige beroering, doch toen de brand zijn hoogste punt had bereikt, leverden de spoorwegen den schuimblusscher door de mededee ling, dat ze, wat ze tot toen toe niet hadden gekund, zeer wel vermoch ten; spoorboekjes samenstellen in Amsterdamschen tijd. In 1908 kwam daarop dejvet tot stand, het compro mis tusschen West-Europeeschen en midden-Europeeschen tijd, waarbij de Amsterdamsche tijd tot wettelijken tijd werd geproclameerd. Ieder juichte over de „nationale" oplos sing. Er bleef rust in het tijdprobleem totdat die heerlijke uitvinding van den Zomertijd ook bij ons ingang vond. Dit heuglijke feit greep plaats onder den dwang der oeconomische omstandigheden. Doch toen wij met den Zomertijd eenmaal hadden ken nis gemaakt, bleek hij een groot sociaal belang te vertegenwoordigen De zomertijd schept voor miljoenen. gebeurd zijn, zou het geloof ik mijn hart gebroken hebben. Ze is het liefste, hartelijkste kind van de we reld". Er kwam een vreemde gloed in Severns oogen. „Ik ben geneigd het met u eens te zijn," zei hij. Er lag zooveel nadruk ini zijn toon dat Lady Bridget hem plotseling met vragende verbazing aankeek. „Gair!" riep ze verschrikt. ,iBe doel je wat bedoel je eigenlijk? „Ik bedoel precies wat u denkt dat ik bedoel," antwoordde hij rustig, „Maar dat is bespottelijk. Je kunt toch niet verliefd zijn geworden op het eerste gezicht vooral niet op iemand die druipnat was en ,er op haar onvoordeeligst uitzag," zei ze half lachend. Severn keek haar ernstig aan. „Het lijkt nogal onwaarschijnlijk, nietwaar?" gaf hij kalm toe. „En toch geloof ik, dat dat gebeurd is". Mims antwoord werd verhinderd door de komst van den dokter en Gair nam afscheid en ging heen. Na een half uur vlug doorstappen bereikte hij de pastorie waar hij Bar bara geknield voor het vuur vond, bezig met broodjes te roosteren voor de thee. „Dad en ik hadden net besloten niet langer op je te wachten," zei ze, verwijtend haar bruine hoofdje schuddend. die den dag in harden arbeid door brengen, gelegenheid in het mooiste gedeelte van het jaar van de vrije avonduren met zonlicht te genieten. Vooral na de invoering van den acht - urigen arbeidsdag bleek de winst an den zomertijd voor de groote, arbeidende massa weldadig zij het, dat op het platteland, met name onder de melkboeren, die voor de stad werken, van den zomertijd eeni- ge bezwaren werden ondervonden. Dit heeft geleid tot den strijd over den zomertijd, waarin vooral het vroegere Kamerlid Braat matador bleek. Dat daarbij van den kant van de landbouwafgevaardigden in de Kamer de noodige overdrijving heeft plaats gehad, valt te vergeven. Er gerlijk is, dat zelfs in deze jaren waarin de Nederlandsche bevolking ten bate van den landbouw met aller lei heffingen werd belast, die in de honderden millioenen loopen, de hee- ren niet den goeden smaak hebben getoond, zich stil te houden, om daarmee getuigenis er van af te leg gen, dat zij door voldoenden gemeen schapszin werden bezield, om tegen over de opofferingen, die de^ansche burgerij zich tot hun voordeel zonder veel mokken getrostte, ook eenige tegemoetkoming te betoonen. De regeering wil nu de aangele genheid oplossen, door het in een compromis te zoeken, 's Zomers Mid den-Europeeschen tijd, de rest van het jaar West-Europeeschen tijd Hiermee is nu de strijd opnieuw en met vernieuwde heftigheid onb brand. Het compromis komt hierop neer, dat van den zomertijd, dien wij nu hebben, .20 minuten zullen wor den afgeknabbeld, d. w. feitelijk! zeg. gen, dat twintig minuten zonlicht aan de avonduren van het, volksleven zullen worden ontnomen. Daartegenover zal het dan met een zomertijd naar Midden-Euro peesche tijdrekening nog wat vroeger lichte dag zijn. En in de overige maanden van het jaar zouden we dan de „hoogst ernstige, oeconomi sche nadeelen," welke, volgens mi nister Rink, „volstrekte uitsluiting van den Greenwichtijd als wettelijken tijd gebieden" over ons halen. In dezen tijd van toch al zoo grooten oeconomischen nood! Men kan dus gerust zeggen, dat dit compromis er een is, waarmee bitter weinig of niets zal worden gewonnen, doch wel zeer zeker ver lies wordt geboekt. En als dan de minister nog een concessie doet in den trant van minister Marchant bij zijn spellingcompromis, in dit geval dus er op neerkomend, dat iedere gemeente naar haar inzicht voor het thans bestaande of voor het compro mis keuze zal mogen doen, dan zul len we, analoog met de spelling, opnieuw in den chaos vervallen, dien men door invoering van den wettelij ken tijd uit het volksleven had ver dreven. Laten we dus ook hier maar geen compromis sluiten, doch ons aan het geen is, en over het algemeen naar volle tevredenheid werkt, houden. ,Nog geheel vervuld van het ver lies, dat het Nederlandsche Volk zoowel in het moederland als in de Overzeesche Gewesten geleden heeft door het overlijden van de Konin gin-Moeder, geven de Koningin en de Prinses Zich ten voilé rekenschap van de plaats, welke de Koningin- Moeder in het leven en in het hart van ontelbaar velen heeft ingenomen en beseffen het groote gemis, dat Haar ontslapen voor 3ie velen be- teekent. De Koningin wenscht daarom, in dezen bijgestaan door de Prinses, geheel in den geest van; ide Koningin- Moeder al datgene te doen, wa't Haar beschikbare tijd en krachten zullen toelaten, teneinde aan allen, voor wie de Koningin-Moeder Haar medeleven en warme belangstelling betoond heeft, dit gemis zooveel in Haar vermogen ligt, te vergoeden". 0 Tn aansluiting met het bovenstaan de kan gemeld worden, dat Hare Majesteit reeds, wat de Stichtingen „Oranje Nassau's Oord" en „Ko ningin Emma Jubileum Fonds" be treft, geheel in de plaats van Haar Moeder treedt, terwijl ook het werk van de Commissie van Wel dadigheid van Koningin Emma te Baarn en te Soest wordt voortgezet. De Kpningin heeft Prinses Juliana verzocht, en bereid gevonden, de leiding hiervan op Zich te nemen, Ze was altijd beste vrienden ge weest met haar vaders half broer Er hadden nooit formaliteiten als „oom" en nicht" tusschen hen be staan en ze stonden op den voet van een tpegevende, oudere broer en een jonger zusje. Severn vertelde, waarom hij zoo laat was en zijn verslag] van Herricks avontuur op het ijs deed het warme jonge hartje van zijn toehoorster huiveren. „Het schijnt," zei hij, toen Bar bara's kleine uitroepen van mede lijden en schrik telkens onder zijn verhaal weerklonken, „het schijnt, dat Miss Waylen er in geslaagd is zich een groote plaats te veroveren in de harten van St. Heriot". „Ja zeker," antwoordde ze met vuur. „Je kunt niet laten om dol op Herrick te zijn". „Het is verre van me om je tegen te spreken, schoone nicht. Mijn' eeni ge klacht is, dat noch jij, noch Alec het noodig hebben geoordeeld me te vertellen dat er zoo'n charmeuse in de buurt was". „O, dan zou je zeker al veel eer der hier zijn gekomen, hè?" zei ze brutaal. „Natuurlijk". Er was een ondertoon van ernst achter zijn spottende woorden en Barbara keek hem plotseling onder zoekend aan. Hoewel ze veel van hem hield, had ze toch geen erg hoogen dunk over hem. „Ze is veel te goed' voor je, Gair," zei ze beslist. „Bovendien is Mac Kenyon verliefd op haar". En toen had ze haar tong wel willen afbijten, want ze besefte heel goed, dat ze nu juist datgene gezegd had, wat Se vern tot grooter doorzetting zou aan vuren. De kleinste oppositie was al tijd voldoende om zijn plan te crystal- liseeren in iets even onwrikbaars als graniet. Zijn mond vertrok ironisch toen hij den blos van ergernis zag die haar naar het gezicht steeg. „Zoo?" zei hij gerekt. „Dat is verduiveld beroerd voor Kenyon". o XVI. In het blauwe salon. „Het is een heerlijke dag geweest, Jem," zei Carol. Die paar woorden verbraken het stilzwijgen dat tusschen hen ge- heerscht had. Ze zaten samen! bij het vuur, hadden al lang hun thee op en nu zat Jem tevreden te rooken, terwijl Carol met de handen om haar slanke knieën geslagen nadenkend in de vlammen had zitten staren, die om de houtblokken krulden en nu en dan omhoog schoten in een fontein van fijne gouden vonkjes, die dan een oogenblik achter in den haard lagen te schitteren voor ze uitdoofden. .(Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1934 | | pagina 1