Breskensche Courant
58
100
i
25
10
899
"«r*
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
3I4ieen overzicht
*nz,, o
UILLETON
o uuiere erfdeel.
Doe blij - 't is Mei!
^prgang
Zaterdag 5 Mei 1934
Nummer 3930
,AMENT'
>1 u
J 6 JO pa
taar-
jk oi tallen
\J2S- Bal-
pa jaar.
Verschijnt
- lederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot ulterlQk t uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU. Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadücrtcntiên bij
regelabonnement groote
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
C oatciaing ooor de
Mi ongelukkencn
tWt9olg^e bedragen:
/r% gulden bjj leoens-
Ji II l lange ongeschikt-
gld bij dood Fjc mm gld bij oer- mm gld bij ver. gld bij ver-
door y lies van een J\ J bes van een £1 f J lies van een
held tot werken een ongeluk hand of voet oog duim
De risico oan bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te s-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
gld bij verlies
van eiken
anderen vinger
fe tijd heeft zijn druk
jp de socialistische Mei-
ie hier en daar nog al
leed. Speciaal voor de
imt de druk van twee
ookt als deze partij ook
ommunistische zijde. Te
eidde dat bij den Mei
tot een revolvergevecht
istische contra-betoogers
de Oleanderstraat heb-
munistische bewoners de
e demonstranten n.l. wil-
n door vanaf de daken
i en andere gevaarlijke
te werpen. De politie
uoodzaakt om te schieten
livers en het schijnt, dat
eruggeschoten.
ders verliepen de betoo-
lijk. In Amsterdam kwam
artij-voorzitter, Koos Ver
let woord om de men
de socialistische Mei-ge-
bezielen.
jaal was de 1 Mei dit
«lang. Vanaf dien dag
belastingontduikers geen
Kr gegeven, maar zullen
gretigheid en gerechtig-
porties van der schuldi-
alen.
in is het aantal boetvaar-
maand April nog groot
If hebben we over der-
=Mïneldingen dan ook niet
^.Mieelingen meer in de krant
ijkbaar op een wenk van
1 Zou het geloof omtrent
rijkdommen anders mis-
antastisch zijn geworden?
sterdam is evenwel toch
rorden, dat uit de daar
jwillige aanmeldingen een
- engst kan worden geput
nillioen aan belastinggel-
40
,19
37
,48
,03
,15,
,25
,35 mst van 12.000 N.S.B.-
niettemin sommigen ver
ten onrechte echter heb
B.-landdag heeft nog veel
ipraten opgeleverd. Spe-
het aandacht getrokken,
kringen blijkbaar een in-
reorganisatie mogelijk is,
royementen omvattende,
daarvan veel naar buiten
door
kgaret pedler.
Engelsch vertaald door
[uerhard-berkhout
0
lc> kun je het niet begrij
ze wanhopig. „Het ge-
1 eenmaal, Het ongeluk
plotseling liet merken dat
i hield en toen ineens die
dat jij ook om me
1 ik dacht niet vooruit
puwelijk of zoo, totdat je
I wanneer we konden trou-
er alles zoo natuurlijk
'tl zoo onmiskenbare op
dat Kenyons laatste wan-
•rdween. Hij nam haar
de zijne.
dan zoo is, lieveling,
.:cder, „kun je dan niet
en om me te vertellen
:e niet met me wilt trc~
Itnoet de een of andere
ten voor Zijn en ik denk,
•he wel met ons beiden*
*eS kunnen ruimen. Laat
ben we er ergens aan herinnerd ge
vonden, dat de N.S.B. eene bewe
ging is, welker volgelingen zich ge
makkelijk laten opcommandeeren.
Wil een beweging als deze slagen,
dan komt het er bovendien niet in de
allereerste plaats op aan, hoevele
duizenden of zelfs tienduizenden fa
natieke aanhangers, dus leden, kun
nen worden gekweekt, maar of de
beweging er in zal slagen om in
betrekkelijk korten tijd de massa van
het volk in een bepaalden, hier fas-
cistischen, geest af te stemmen. Voor
de uiterlijke organisatie is eene ver-
eeniging van enkele tienduizenden
voorloopig voldoende, maar voor de
mogelijkheid van staatkundige evo
luties moet de geest van een volk
worden herschapen. En de publieke
opinie loopt voor de fascistische ge
dachte niet warm meer. Zóó althans
is het oordeel, dat we van meerderen
beluisterden.
In Amsterdam is het nu tot een
openlijk conflict gekomen in de af-
deeling van den Alg. Ned. Politie
bond. Van de leden, die zich hebben
uitgesproken kozen circa 1600 de
zijde van het geroyeerde afdeelings-
bestuur en slechts een derde der
leden bleef de bondsleiding trouw.
De geroyeerden en dezer aan
hang zullen een nieuwe vereeniging
stichten en met andere afdeelingen
in den lande contact zoeken om me
de tot een nieuwen bond te geraken.
De nieuwe Dieseltrein is van de
week hard van stapel geloopen. Bij
een gehouden proefrit Amsterdam
Arnhem werd de afstand afgelegd
in 49 minuten. Onze Spoorwegen
gaan dus mee met hun tijd. Zeker
voor wat gerief en snelheid betreft
Hoe staat het echter met de prijzen
en met de reclame? Nog te weinig
wordt ons spoorwegenheil in lage
prijzen gezocht. Dat ziet men in het
buitenland anders in. De redactie-
bureaux onzer bladen worden regel
matig bestookt .met mededeelingen,
dat spoorwegtarieven in Duitschland
steeds verder zijn en worden ver
laagd. Die nieuwtjes zijn dan voor
de reisgrage Nederlanders bestemd.
Van de week ontvingen we nög
een mededeeling, dat vreemdelingen,
die tenminste 7 dagen in het Derde
Rijk zullen toeven, niet minder dan
60 pCt. reductie krijgen op de spoor
wegtarieven. We herhalen dat niet
mij je helpen, mag ik?"
Ze boog het hoofd en legde haar
wang een oogenblik tegen zijn han
den. Toen hief ze haar gezicht naar
hem op en haar oogen waren als
heldere, uitdagende sterren.
„Ik ben niet geschikt om met
iemand te trouwen," zei ze langzaam
en beslist. „Ik heb slecht bloed in
mijn aderen. Als ik met jou trouw
de, zou ik je zeker op den een of
anderen dag teleurstellen en dan zou
je me nooit vergeven. En dat zou
ik niet kunnen dragen".
„Ik geloof, dat ik jou alles zou
kunnen vergeven," antwoordde hij
kalm en voegde er met een half
glimlachje bij: „Denk je nu heusch
dat ik zooiets absurds als dat* praat
je als een geldige reden zal accep
teeren om niet met je te trouwen?'
„Je moet," zei ze heftig. „Je
moet".
„Ik doe het niet. Luister nu eens
schat, en onthoud het goed: niets
in deze wereld of in de volgende
zal mijn liefde voor jou kunnen ver
anderen".
„Als je de waarheid kende zou
die het wel doen," viel ze hem
hartstochtelijk in de rede.
„Vertel me de waarheid," drong
hij aan. „Vertel me de waarheid
en laat mij oordeelen".
Een oogenblik staarde ze hem
met wijd geopende angstoogen aan
hier om onze Jezers te animeeren
naar Duitschland te gaan, doch om
onze spoorwegautoriteiten tot navol
ging op te wekken.
Zooals te voorzien was is de nieu
we Oo5tenrijksche grondwet door de
oude wetgevende vergaderingen aan
aard en goedgekeurd. Het was alle
maal nog maar formeel werk,
in een half uur tijds werden 270
wettelijke ontwerpen aanvaardI Het
bestaan der bedoelde wetgevende
lichamen is nu mede geëindigd, want
voor zoover de grondwettelijke bepa
lingen nog niet aanstonds in wer
king kunnen treden, omdat b.v. de
adviseerende lichamen nog niet zijn
samengesteld, zijn aan de regeerin
gen alle wettelijke bevoegdheden bij
volmachten overgedragen.
Daar de socialistische vertegen
woordigers, als behoorende tot een
ontbonden partij, van hun mandaten
vervallen waren verklaard, was er
geen ernstige oppositie te vreezen
voor de regeering-Dollfuss. Slechts
een vertegenwoordiger van den Land
bouw protesteerde tegen de ongrond
wettige handelingen van de regee
ring en een Groot-Duitscher betuig
de nog eens zijn trouw aan Hitler-
Duitschland. Onder ijzig zwijgen van
de vergadering. Ook de regeering
reageerde op geen enkele wijze.
Op al het Oostenrijksche staat
kundige hervormingswerk is ten
slotte de kroon gezet geworden door
de benoeming van prins Stahrem-
berg, leider van de Heimwehr, tot
vice-kanselier in de plaats van ma
joor Fey, die nochtans een porte
feuille in de regeering behield.
Op den 1-sten Mei hebben de
socialistische arbeiders zich toch nog
geweerd. Buiten Weenen hebben ze
vrij omvangrijke betoogingen ge
houden en in de hoofdstad is het
tot enkele botsingen gekomen met
de politie. Bijeenkomsten gingen ove
rigens aanstonds uiteen, zoo gauw
ze door militairen of politie waren
ontdekt.
Erger was de Mei-viering in Pa
rijs. Tevoren was al vermeld ge
worden, dat er complot-geruchten
liepen en dat de politie uitgebreide
maatregelen had genomen. Dinsdag
avond is nochtans een compleet op
roer kunnen losbreken, een oproer
dat alle allures van een revolutie
poging had. Het gepeupel maak
Herinneringen uit het verleden
stortten zich als een donkeren vloed
over haar heen. De stem van een
anderen man, die haar lief had ge
had klonk in haar ooren: „de doch
ter van een oplichter en zelfmoor
denaar kan ik niet tot de moeder
van mijn kinderen maken". Dat was
het vonnis geweest. Het was Rex
vonnis geweest, het zou het vonnis
van eiken man zijn.
Ze maakte zich uit Kenyons greep
los.
„Ik kan je de waarheid niet ver
tellen," zei ze koppig. „Maar je moet
gelooven, dat wat ik zeg zoo is
Ik zal nooit met jou of met een
ander trouwen".
Het vuur in den haard was uitge
brand. Slechts de doffe gloed der
smeulende blokken bleef en in dat
vage licht zag haar gezicht doods
bleek.
„Ga nu liever weg," zei ze bijna
fluisterend. „Wil je als je blieft?'
Hij aarzelde. Toen, alsof hij voel
de, dat ze nu niet meer dragen
kon, gaf hij toe.
„Goed," zei hij. „Ik zal weggaan
Maar ik zal terugkomen, Herrick
Het verleden wat dat ook
is hij drukte op die vier woor
den, „zal ons niet gescheiden hou
den Tot zoolang zullen we vrien
den blijven, zooals tot nu toe".
„O, kan dat? Wil je dat?" riep ze
te zich in bepaalde wijken meester
van de straat en barricadeerde zich,
waarbij het particulier bezit geens
zins werd ontzien. De barricaden
werden beschermd met vuren, welke
uit in brand gestoken gestolen meu
belen bestonden. Wel zou het de
politie niet moeilijk zijn gevallen om
de barricades te nemen, maar bij
het geweld daartoe zouden ongetwij
feld vele dooden zijn gevallen. Ge
leerd door de ervaring van Fe
bruari j.l. wilde men dat vermijden.
Des Woensdagochtends werd traan
gas gebruikt en veroverde de po
litie geleidelijk de stellingen der op
roermakers. Er zijn verscheidene per
sonen gewond, waaronder meerdere
politiebeambten.
In Madrid zijn de socialisten vrij
wel baas in arbeiderskringen. De
algemeene staking op 1 Mei was in
de Spaansche hoofdstad werkelijk
algemeen. In de provincie gebeur
de niets bijzonders.
In Moskou werd allereerst een
groote militaire parade gehouden;
daarna kwamen de arbeiders aan de
beurt om in het nette te demonstree-
ren.
Elders in het buitenland bracht
Mei geen verstoring van rust. Ook
daar leed de viering aan matheid
Zelfs in Berlijn, waar de Mei-vie
ring een door de overheid veror
dend feest is geworden. Hindenburg
en Hitier hebben dezen keer een
proclamatie gericht tot het volk
waarin de „eenheid van alle Duit-
schers" werd geconstateerd.
In de laatste dagen zijn verschil
lende katholieke bladen in Duitsch
land met een tijdelijk verschijnings
verbod getroffen. Dat worden straks
verboden voor langeren tijd natuur
lijk en daarna komt het einde. We
kennen het procédé. Dr Göbel zal
dus weldra zijn zin hebben, Intus
schen zijn met een en ander de ver
houdingen tusschen Berlijn en het
Vaticaan weer verscherpt, want de
onderdrukking van de Duitsche
katholieke pers is in strijd met de
bepalingen van het concordaat.
Goering heeft een van zijn vele
baantjes prijsgegeven. Hij is afge
treden als minister van Binn. Zaken
van Pruisen, maar blijft er minis
ter-president. De vacature is aan
gevuld door de benoeming van
Frick.
Engeland heeft een zonderlinge
streek uitgehaald in de Oostersche
kwestie. De regeering te Londen
heeft in een nota aan de regeering
te Tokio te kennen gegeven, dat zij
zekere „speciale rechten" van Japan
in China erkent, rechten, welke niet
door andere mogendheden worden
gedeeld. Te Tokio is vreugde over
die verklaring, overal elders ont
stemming. Niet het minst in China
zelf. Maar ook de regeering der
Ver. Staten heeft te kennen gege
ven, dat ze niet de meening deelt
dergenen, die hebben geuit, dat Ja
pan speciale rechten in China zou
bezitten.
Frankrijk zoekt naar Trotzky. Fan
tastische geruchten over zijn tegen
woordige verblijfplaats gaan rond.
Beweerd wordt, dat Trotzky zoo ge
heimzinnig doet, omdat hij aanslagen
vreest op zijn leven.
o
Mei brengt het feest van den ar
beid. Het zijn niet alleen de Marxis
ten, die het zóó verstaan. Ook in
Duitschland is de 1-ste Mei tot het
feest van den arbeid geworden en de
katholieken verstaan aldus de Mei
maand reeds sinds jaar en dag. Se
dert n.l. hun „sociale Paus Leo
XIII'' zijn encycliek Rerum Nova
rum uitvaardigde en daarin vast
legde, dat de mensch recht had op
arbeid en middels zijn arbeid op een
menschwaardig bestaan.
Als de Meimaand is gekomen, dan
dringt zich in heel de natuur het
nieuwe, rijke leven naar voren, de
drang van het bestaan laat zich gel
den, het recht van te leven en
daartoe mede aan te zitten aan den
rijken levensdisch, waarop genoeg
wordt geserveerd voor ieder, maar
waarvan we toch lang niet elk onze
portie bekomen. Als gevolg van de
onvolkomen menschelijke organisatie
van den levensmaaltijd.
En daardoor zijn de kreten wel
eens schor, welke opstijgen uit den
kring van hen, die zich rond de
tafel hebben geschaard, maar er niet
bij kunnen komen.
Ze hebben er toch recht op om
mede aan te zitten. De zon, die
nieuw en krachtiger leven wekt, be
schijnt toch ook hen. Wat daar aan
kostelijke voeding op de vuilnisbelt
haperend.
Hij glimlachte. „Natuurlijk kunnen
en zullen we dat," antwoordde hij
geruststellend.
Toen voelde ze zijn armen om
haar heen en gehoorzamend aan zijn
onuitgesproken verzoek hief ze haar
gezicht naar het zijne op en gaf hem
haar mond. Het was, dat wist ze,
diep in haar hart, een afscheid van
den man, die onder andere omstan
digheden haar minnaar had kunnen
zijn, maar die nu nooit iets meer
kon zijn dan een vriend.
0
XI.
Een half brood.
Billy stond ontstemd uit het raam
te kijken en trommelde nerveus op
het glas. Een paar dagen te voren
was het hard gaan vriezen en dit
had een plotseling eind gemaakt aan
de jacht en hoewel het ijs nu sterk
genoeg was om te kunnen schaatsen
rijden, was toch die vorm van sport
in zijn oogen al een heel slechte
remplafant voor een dag achter de
honden. Toch was het eenige wat
hij onder de omstandigheden kpn
doen, om er van te maken wat er
van te maken viel en te nemen wat
de goden boden en hij stond nu te
wachten op Herrick om met haar
naar het meer te gaan.
Het meer, dat tusschen Windy-
croft en de pastorie lag, had de
beste ijsbaan in den omtrek en het
was vanzelfsprekend, dat alle ken
nissen en buren er welkom waren en
daar kwamen rijden. Gisteren, den
eersten dag dat het ijs sterk genoeg
was, hadden Herrick en Billy met
Barbara Fane de baan vrijwel voor
hen alleen gehad, doch van morgen
kon Billy al tïit de verte een paar
gedaanten onderscheiden, die zich
vlug heen en weer bewogen zwart,
tegen het dofgrijs van bevroren wa
ter.
Tom-tom-tom. Zijn vingers ble
ven onophoudelijk op het raam trom
melen tot Lady Bridget, die trachtte
aan een tafeltje bij het vuur, brie
ven te schrijven, opkeek en berus
tend vroeg; „Moet je dat doen,
Billy?"
„O, pardon, Mim". Hij hield di
rect op. „Ik geloof, dat ik me zoo'n
beetje voel als Flame bij zulk weer
Larkin vertelde me, dat ze van
morgen bijna haar box stuk heeft
getrapt omdat de honden voorbij
kwamen voor hun wandeling ze
wist het natuurlijk".
„Jij bent beter af dan Flame,"
zei Lady Bridget droogjes. „Jij kunt
tenminste schaatsenrijden als jagen
onmogelijk is".
Hij lachte.
(Wordt vervolgd).
