Breskensche Courant
25
Db actie in den middenstand
Bet bittere eifdeel.
Een vliegveldinZ.-Vlaanderen?
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
FEUILLETON
iraaf o
Binnenland
43ste Jaargang
Woensdag 2 Mei 1934
Nummer 3929
ABONNEMENT:
pc, kwartaal 1.25:
futtai Breskens .40.
"~ifnf* 6,50 per
foot.
Zondagsblad per kaar-
Wal f 0.65: en buiten
[bakent 0,725. But-
toland f3.50 per jaar.
Verschijnt
- lederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlQk f r
I uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van I 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handclsadüertenliên bij
rcgelabonnemenl groote
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
\S!
)E
6RATIS oer zekering ooor de
Afffvy?» tegen ongelukkenen J II 1
pj toer de volgende bedragen:
gulden bff levens- /-t s-\ gld bij dood gld bij oer- mm y-\ gld bij oer- j s~\ gld bij eer
lange ongeschikt- I f II I door lies van een jf J ^es van een I I lies van een
heid tot werken een ongeluk hand of voet oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen- Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
f gld bij verlies
III van eiken
anderen vinger
o
Het is opmerkelijk en tevens ver-
leugend, dat de Middenstand in den
aatsten tijd actief is geworden,
Rchrijft „de Telegraaf".
Spsru tptz ftq tpaq amquaief
en verwaarloozen. Jarenlang heeft
ok de Middenstand geleden aan de
II waal van het reparatisme. Thans,
ngetwijfeld onder den druk van den
lood, heeft men elkaar gevonden
verschillende Middenstand-or-
nisaties werken eendrachtig samen
al gaat het nog niet van harte
het contact met de regeering
levendiger dan ooit te voren. Een
enblik scheen het gevaar te drei-
ren, dat de Middenstand maar liever
lies overliet aan de regeering, aan
le overheid, doch, gelukkig, heeft
:t beproefde Middenstandsinzicht
dat gevaar doen wijkenal stelt men
Etgeeringsbemoeiïng tot op zekere
hoogte op prijs, men heeft daarom
den weg van het zelf-doen aller
minst verlaten. Bij de regeering zijn
«schillende maatregelen in meer
f minder gevorderden staat van
«bereiding, men dringt aan op
'erheidsbemoeiïng tegen de ongeli-
liteerde uitbreiding van het aantal
ïrkoopsgelegenheden, doch daar-
aast en dat is het moedgevende
iSettlement ;n de beweging tracht
pen zelf ook tot wat betere orde-
't-'-Sing in den chaos te komen. Wij
ichu eI1 hiermede volstrekt niet zeg
en, dat wij al deze, overigens nog-
l uiteenloopende, ordeningspogin-
;en vlekkeloos en geheel ongevaar
ijk achten: hier en daar vragen
wij ons wel eens af, of niet meer
icht is aan het groepsbelang dan
het algemeen belang. Doch daar
sgen zal te haren ,tijd de overheid
loeten waken het feit, dat in
va| len Middenstand een levendige ac-
e gaande is om allerlei economi
se en sociale gevaren het hoofd
:nte i bieden, en dat wel uit eigen ini
itief en met eigen krachten, is
ghei oedgevend.
Men zoekt het en dit lijkt ons
iangrijk niet meer alleen in de
Jorizontale richting, maar ook in de
I^Krticale bedrijfsordening. Dat wil
^^ggen, men organiseert niet alleen
eer b.v. den detailhandel in een
Uw
oeti,
3R1
ede
va
l£
ngf
door
MARGARET PEDLER.
Uit het Engelsch vertaald door
i.C. VUERHARD-BERKHOUT
En nadat ze dit gezegd had ble
iB ze een poos stil staan, dicht
eikaars armen, opgaande in die
itste, ongelooflijk zalige vreugde
in liefde geven en ontvangen.
Mac verbrak het stilzwijgen met
vraag die vroeg of laat komen
Kt.
Wanneer kunnen we trouwen
fste?"
•Trouwen?" Het woord kwam
jna hijgend over haar lippen. Ze
"aide zich in zijn arm oml en staar
hem met ontstelde oogen aan
touwen I Daar had ze geen oogen
hk over gedacht. Ze kón niet trou
O, ze was krankzinnig ge
test had zich een oogenblik
hpeloos laten meeslepen door die
'Verstaanbare, wonderlijke liefde.
nu, bij dat woord „trouwen,"
de bitterheid van de herinnering
de harde werkelijkheid over die
bepaald soort goederen of den de
tail-handel over de geheele linie,
doch men grijpt hooger en tracht tot
ordening te komen van den geheelen
bedrijfstak, van den producent of
den groothandelaar der grondstof
fen af tot den detail-handelaar of
den industrieelen middenstander in
dien bedrijfstak toe. Het spreekt van
zelf. dat bij deze verticale ordening
de Middenstand niet alleen de lei
ding heeft, doch wel mag gezegd
worden, dat hij aan dat zeer moei
lijke werk een belangrijk aandeel
neemt. Deze verticale ordening is,
zooals men weet, niet nieuw; sinds
jaren bestond zij in de typografie,
doch in den laatsten tijd is het aan
tal verticale bedrijfsordeningen zoo
danig toegenomen, dat zij de aan
dacht vragen van ieder, de belang
stelling heeft voor de verschuivingen
in het sociaal-economisch leven hier
te lande.
Niet alle, hierna te noemen, ver
ticale ordeningen zijn reeds in wer
king, sommige maken de kinder
ziekte nog door, andere bestaan nog
alleen „in statu nascendi"! Zoo ken
nen wij sedert eenige jaren de ver
ticale bedrijfsordening in de fabri
cage en den groot- en kleinhan
del in pharmaceutische artikelen;
ook „de bakkerij" is reeds geruimen
tijd bezig aan de ordening. Verder
vraagt „het leder" onze aandacht;
niet „het leder" van het voetbal
veld, maar „De Centrale Vereeni
ging ter behartiging van de belan
gen der Huiden-, Leder-, Schoe
nen- en aanverwante branches,"
waarin zoowel een plaats is inge
ruimd voor den looistoffenfabrikant
als voor den schoenmaker en den
zadelmaker; het vleesch- en vleesch
warenbedrijf in Nederland heeft een
plan tot ordening en saneering ge
publiceerd; er bestaat een Fede
ratie van fabrikanten, grossiers en
kleinhandelaren in gouden en zil
veren werken, die wil komen tot
vaststelling van uniforme leverings-
en verkoopsvoorwaarden en tot het
regelen van prijzen; ook in het bouw
bedrijf is men bezig met een orde
ning, waarbij fabrikanten en han
delaren in bouwmaterialen, aanne
mers en architecten verbonden zijn
in den Grossiers- en detailhandel in
aardappelen en fruit bestaat al even
zeer een organisatie, welke op or
dening is gericht, loodgieters en sme
den en fitters en electrotechnici stu
ren in dezelfde richting en ten slotte
is ook in de rijwielbranche sedert
langen tijd een streven naar verti
cale ordening merkbaar.
Wanneer men deze levendige actie
nu overziet en men vergelijkt daarbij
den stilstand en de rust van nog
pas enkele jaren geleden, dan is de
onderstelling niet gewaagd, dat de
activiteit van alle lagen van den
Middenstand eindelijk gericht wordt
op een bepaald doel; de ordening,
waarmee wij niet willen zeggen, dat
iedere ordening, hoe dan ook, in
haar onderdeelen geschakeerd, moet
worden aanvaard en dat niet ge
waarschuwd moet worden tegen on
volkomenheden, die later wellicht tot
bepaalde gevaren zich zouden kun
nen ontwikkelen. Ook in het buiten
land, met name in Italië, Oostenrijk
en Duitschland, is men op dit ter
rein doende. Nu het eerste begin
ook in ons land merkbaar is wordt
het tijd om op die eventueele ge
varen te wijzen, opdat de ingezette
beweging niet andere belangen scha
de en zij des te beter het algemeen
belang diene.
droom-momenten heen gegaan en
had ze totaal vernield.
„Ja, trouwen," herhaalde Mac
kalm. En even schoot door Herricks
brein hoe vreemd het was, dat bij
twee menschen de eene ziel de mar
telingen der hel kon ondergaan, ter
wijl de ander totaal onkundig daar
van bleef. „Er is geen enkele reden
waarom we niet gauw zouden trou
wen," ging hij voort. „Ik en
Greenwood wachten allebei op
je".
Greenwood Macs huis. En nu
dacht hij, dat het binnenkort ook
haar tehuis zou worden. Ze kende
het zoo goed het lange, lage,
met klimplanten begroeide huis met
het roode pannedak, dat juist op
den rand van een heuvel stond en
uitkeek op WindycroftPrecies
het lieve, ouderwetsche huis dat de
hemel kon beteekenen voor twee,
die elkaar, liefhebben!
Macs stem, teeder en vol aan
drang, schrikte haar uit haar ge
dachten op en haar visioen van het
oude huis verdween opeens.
„Moeten we erg lang wachten,
liefste, Greenwood en ik?" drong
hij aan.
Met een plotseling heftige bewe
ging trok Herrick zich uit zijn ar
men los.
„Ja," zei ze, heel vlug en een
beetje schel. „Je zult eeuwig moeten
o
In den loop van het vorige jaar
is een commissie gevormd die zou
onderzoeken, in hoeverre het moge
lijk was, in West Zeeuwsch-Vlaande
ren een vliegveld te stichten als sta
tion voor de K.L.M. De te over
winnen moeilijkheden schijnen ech
ter zeer groot te zijn, zoodat tot
nu toe zeer weinig resultaat is be
reikt.
In DE KRONIEK, uitgave A.J.
G. - Strengholt's U.M. te Amster
dam, bespreekt Dr. Sibóld S. Sme
ding, le secretaris van de Zeeuwsche
Vereeniging voor Luchtvaart i.o
thans eveneens de wenschelijkheid
van opname van Zeeuwsch-Vlaande
ren in het binnenlandsch luchtver
keer.
Schrijver belicht dit als volgt:
„Zeeuwsch-Vlaanderen is een heel
merkwaardig deel van Nederland.
Zijn bevolking aardt naar het Vlaam
sche; z'n economische oriënteering
op Belgisch-Vlaanderen is een fac
wachten. Omdat om-dat ik on
mogelijk met je kan trouwen".
Een oogenblik staarde hij haar
verbluft aan, te verbaasd om te spre
ken en Herrick, die naast hem stond
haar handen zoo vast in elkaar ge
klemd dat de nagels in het vleesch
sneden, dacht, dat ze nooit in haar
heele ieven zoo'n martelend, wan
hopig moment had doorgemaakt.
Toen hij eindelijk sprak klonk zijn
stem uiterst verbaasd.
„Kan je niet met me trouwen?'
herhaalde hij. „Wat bedoel je? Ik
begrijp je niet".
„Niet?" Haar stem klonk hard
en ongevoelig. „Ik bedoel precies
wat ik zei, niets meer en niets min
der, ik kan niet met je trouwen".
„Maar je hebt me nog niet ge'
zegd waarom niet, ik heb toch ten
minste het recht om dat te weten
„Ja, ik veronderstel dat je dat
„recht" hebt. Maar ik kan je toch
de reden niet zeggen".
Zijn oogen werden dreigend. Er
scheen een vuur in de diepte ont
stoken te worden en daar te smeu
len.
„Bedoel je dat je weigert?"
Ze knikte, haar gezicht een wit
masker.
„Ik weiger".
Er volgde een dreigende stilte
Ze had het gevoel alsof ze bijna
de werking van zijn brein kon zien
tor van niet te onderschatten be
lang. De grensoverschrijding is ge
makkelijk; Belgische douaniers zijn
erg gemoedelijk. Vlak bij liggen twee
groote steden: Gent en Antwerpen,
en twee middel-groote steden:
Brugge en St. Niklaas. De spoor
wegen Mechelen-St. Niklaas-Hulst-
Axel-Temeuzen en Gent-Sas van
Gent-Sluiskil-Temeuzen worden, óók
op het 40 K.M. lange Nederland-
sche deel van het traject, door een
Belgische Spoorwegmaatschappij met
Belgisch materiaal en personeel ge
dreven I
Tusschen dit Zeeuwsch-Vlaande
ren en overig Nederland nu ligt een
breede zeearm, die het land finaal
van overig Nederland afsnijdt. En in
dit afgesneden stuk Nederland woont
een Nederlandsch denkende en voe
lende bevolking, die men niet die
per kan grieven dan door haar ge
boortegrond te beschouwen als niet
tot het groote Nederlandsche vader
land te hehoorenl Het pas na den
oorlog opgekomen Belgisch an
nexionisme behoeven we gansch niet
weer op te rakelen, om op grond
van het bovenstaande alleen al te
komen tot de conclusie:
de Overheid kan nooit ge
noeg doen om Zeeuwsch-
Vlaanderen verkeerstechnisch
hechter aan overig Nederland
vast te klinken!
Dit is een algemeen politieke stel
ling waartegen niets valt in te bren
gen, doch die tot belangrijke conse
quenties kan leiden, wanneer de
vraag aan de orde komt: wie betaalt
den aanleg van goede vliegvelden
in Zeeuwsch-Vlaanderen".
Schrijver gaat vervolgens na, waar
z.i. de vliegvelden zullen moeten ko
men en meent dat de meest geschikte
plaats nabij Draaibrug ligt. De moei
lijkheden, aan het bepalen van een
dergelijke plaats verbonden, ont
veinst de heer Smeding zich niet
Maar, lokaal patriotisme of exclu
visme is uit den booze; het moet on
dergeschikt gemaakt worden aan het
streekbelang.
Ter toelichting zijner keuze merkt
schr. op:
„Draaibrug is ongeveer het zwaar
tepunt van den driehoek Oostburg
Sluis-Aardenburg, en in Draaibrug
komen drie stoomtramlijnen en drie
wegen samen, die alle verbinding
naar die plaatsen geven. Samen heb
ben deze drie gemeenten een 7V2
duizend inwoners: Oostburg (markt,
kantongerecht, enz.) is min of meer
het economische hoofdstadje van de
streek, Sluis een centrum van vreem
delingenverkeer. Weliswaar komen
te Breskens de tramlijnen van het
Westen en die uit Biervliet samen,
maar Breskens ligt zóó dicht bij
Vlissingen, dat het mij vooralsnog
juister lijkt, het West-Zeeuwsch-
Vlaamsche vliegveld meer naar het
zuiden te leggen. Het ligt dan óók
beter voor de Belgische zeeloodsen
die in Maldeghem den trein naar
Gent of Antwerpen plegen te ne
men".
Men moge het misschien niet in
alle opzichten met den schrijver eens
zijn, zeker is het artikel belangrijk
genoeg om nader te bestudeeren.
Dat de heer Smeding het bovendien
wèl meent met Zeeuwsch-Vlaande
ren, is reeds meerdere malen geble
ken en spreekt ook thans weer ten
duidelijkste uit het slot van zijn arti
kel, waar hij zegt:
Zooals de luchtlijn der K.L.M.
het verre Indië dichter bij Neder
land brengt, zoo zal het Zeeuwsche
luchtnet de scheidende Schelde over
bruggen en het goed-Nederlandsche
Zeeuwsch-Vlaanderen hechter aan
overig Nederland verbinden 1 Kan
het particulier initiatief het hier niet
bolwerken, dan dienen in Zeeuwsch-
Vlaanderen provincie en rijk het
hunne te doen, om de beloften uit
den na-oorlogschen tijd ook op deze
wijze mede in vervulling te bren
gen".
en precies het moment wist, waarin
bittere achterdocht de plaats innam
van stomme verbazing hoewel
ze geen vermoeden had van den aard
van dien achterdocht.
„Misschien kan ik de reden wel
raden," zei hij eindelijk langzaam
„Je hebt me alleen maar voor den
gek gehouden heb je ten koste
van mij geamuseerd en nu de
lichtgeloovige gek er in geloopen
is, verlang je een eind aan hef
spelletje te maken. Is het niet zoo?
Is dat de verklaring?"
Ze luisterde naar hem met oogen
die zich van afschuw verwijdden
Geheel vervuld met haar eigen op
vatting, was het nooit bij haar op
gekomen, dat haar handelwijze op
die manier zou kunnen worden uit
gelegd, totdat Mac ze met die kille,
dreigende kalmte, die ineens werel
den tusschen hen in scheen te leg
gen, onder woorden had gebracht
„Nee, nee!" fluisterde ze einde
lijk, zacht en ademloos van schrik
„Dat niet. O Mac, hoe kón je dat
denken?"
„Wat moet ik anders denken?'
antwoordde hij onverzoenlijk.
„Alles behalve dat alles! I..
Je moet nooit aan mijn liefde voor
jou twijfelen," ging ze eenvoudig
voort. „Wat er ook gebeurt, ik zal
je altijd blijven liefhebben".
Er was iets dat hem ontwapende
Nederland neemt deel aan
de Brusselsche Wereldten
toonstelling.
Officieel is medegedeeld dat Ne
derland zal deelnemen aan de We
reldtentoonstelling in 1935 te Brussel
te houden.
Dit bericht werd met bijzondere
voldoening vernomen. Aan dpn Ne-
derlandschen gezant is de verzeke
ring gegeven, dat de Nederlandsche
afdeeling over een der best gelegen
terreinen zal kunnen beschikken.
Omtrent den omvang van de Ne
derlandsche deelneming is evenwel
nog niets met zekerheid bekend.
in haar eenvoudige woorden, ont
wapende en overtuigde en Mac ver
zachtte ondanks zichzelf.
„Als dat waar is," zei hij vrien
delijker, „zeg me dan, waarom je
niet met me kunt trouwen? Je zult
moeten toegeven," ging hij met een
kort, ironisch lachje voort, „dat dat
toch niet te veel gevraagd is".
Ze klemde haar handen ineen.
Ze was erg bleek geworden en er
lagen donkere kringen onder haar
oogen.
„Nee," zei ze zacht, „dat is niet
te veel. Maar toch kan ik je zelfs
dat niet zeggen. Herinner je je niet,
dat ik je dien nacht in Parijs zei,
dat ik nooit zou trouwen? Daf meen
de ik".
Mac verstijfde weer.
„Waarom
Ze bracht zijn gedachte onder
woorden.
„Waarom ik je dan liet zeggen
dat je van me hield? Dat wilde
je vragen, is 't niet?"
Hij knikte.
„Ja, waarom?" zei hij streng.
Ze deinsde van hem terug. Dit
was de Mac waar ze bang voor was
de Mac, wiens onwrikbare code
van trouw en recht-door-zee gaan
in haar oogen geen consideratie had
voor menschelijke zwakheid.
.(Wordt vervolgd).