Breskensche Courant 25 Db actie in den middenstand Bet bittere eifdeel. Een vliegveldinZ.-Vlaanderen? Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. FEUILLETON iraaf o Binnenland 43ste Jaargang Woensdag 2 Mei 1934 Nummer 3929 ABONNEMENT: pc, kwartaal 1.25: futtai Breskens .40. "~ifnf* 6,50 per foot. Zondagsblad per kaar- Wal f 0.65: en buiten [bakent 0,725. But- toland f3.50 per jaar. Verschijnt - lederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Advertentiën worden aangenomen tot uiterlQk f r I uur nam. Uitgave: J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS Tel. 21 Postrekening 70179 ADVERTENTIËN: van I 5 regels f 0,75; iedere regel meer 15 ent. Ingez. mededeelingen 30 cent per regel. Handclsadüertenliên bij rcgelabonnemenl groote korting. Tarief op aan vraag verkrijgbaar. \S! )E 6RATIS oer zekering ooor de Afffvy?» tegen ongelukkenen J II 1 pj toer de volgende bedragen: gulden bff levens- /-t s-\ gld bij dood gld bij oer- mm y-\ gld bij oer- j s~\ gld bij eer lange ongeschikt- I f II I door lies van een jf J ^es van een I I lies van een heid tot werken een ongeluk hand of voet oog duim De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen- Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage. gld bij ver lies van een wijsvinger f gld bij verlies III van eiken anderen vinger o Het is opmerkelijk en tevens ver- leugend, dat de Middenstand in den aatsten tijd actief is geworden, Rchrijft „de Telegraaf". Spsru tptz ftq tpaq amquaief en verwaarloozen. Jarenlang heeft ok de Middenstand geleden aan de II waal van het reparatisme. Thans, ngetwijfeld onder den druk van den lood, heeft men elkaar gevonden verschillende Middenstand-or- nisaties werken eendrachtig samen al gaat het nog niet van harte het contact met de regeering levendiger dan ooit te voren. Een enblik scheen het gevaar te drei- ren, dat de Middenstand maar liever lies overliet aan de regeering, aan le overheid, doch, gelukkig, heeft :t beproefde Middenstandsinzicht dat gevaar doen wijkenal stelt men Etgeeringsbemoeiïng tot op zekere hoogte op prijs, men heeft daarom den weg van het zelf-doen aller minst verlaten. Bij de regeering zijn «schillende maatregelen in meer f minder gevorderden staat van «bereiding, men dringt aan op 'erheidsbemoeiïng tegen de ongeli- liteerde uitbreiding van het aantal ïrkoopsgelegenheden, doch daar- aast en dat is het moedgevende iSettlement ;n de beweging tracht pen zelf ook tot wat betere orde- 't-'-Sing in den chaos te komen. Wij ichu eI1 hiermede volstrekt niet zeg en, dat wij al deze, overigens nog- l uiteenloopende, ordeningspogin- ;en vlekkeloos en geheel ongevaar ijk achten: hier en daar vragen wij ons wel eens af, of niet meer icht is aan het groepsbelang dan het algemeen belang. Doch daar sgen zal te haren ,tijd de overheid loeten waken het feit, dat in va| len Middenstand een levendige ac- e gaande is om allerlei economi se en sociale gevaren het hoofd :nte i bieden, en dat wel uit eigen ini itief en met eigen krachten, is ghei oedgevend. Men zoekt het en dit lijkt ons iangrijk niet meer alleen in de Jorizontale richting, maar ook in de I^Krticale bedrijfsordening. Dat wil ^^ggen, men organiseert niet alleen eer b.v. den detailhandel in een Uw oeti, 3R1 ede va l£ ngf door MARGARET PEDLER. Uit het Engelsch vertaald door i.C. VUERHARD-BERKHOUT En nadat ze dit gezegd had ble iB ze een poos stil staan, dicht eikaars armen, opgaande in die itste, ongelooflijk zalige vreugde in liefde geven en ontvangen. Mac verbrak het stilzwijgen met vraag die vroeg of laat komen Kt. Wanneer kunnen we trouwen fste?" •Trouwen?" Het woord kwam jna hijgend over haar lippen. Ze "aide zich in zijn arm oml en staar hem met ontstelde oogen aan touwen I Daar had ze geen oogen hk over gedacht. Ze kón niet trou O, ze was krankzinnig ge test had zich een oogenblik hpeloos laten meeslepen door die 'Verstaanbare, wonderlijke liefde. nu, bij dat woord „trouwen," de bitterheid van de herinnering de harde werkelijkheid over die bepaald soort goederen of den de tail-handel over de geheele linie, doch men grijpt hooger en tracht tot ordening te komen van den geheelen bedrijfstak, van den producent of den groothandelaar der grondstof fen af tot den detail-handelaar of den industrieelen middenstander in dien bedrijfstak toe. Het spreekt van zelf. dat bij deze verticale ordening de Middenstand niet alleen de lei ding heeft, doch wel mag gezegd worden, dat hij aan dat zeer moei lijke werk een belangrijk aandeel neemt. Deze verticale ordening is, zooals men weet, niet nieuw; sinds jaren bestond zij in de typografie, doch in den laatsten tijd is het aan tal verticale bedrijfsordeningen zoo danig toegenomen, dat zij de aan dacht vragen van ieder, de belang stelling heeft voor de verschuivingen in het sociaal-economisch leven hier te lande. Niet alle, hierna te noemen, ver ticale ordeningen zijn reeds in wer king, sommige maken de kinder ziekte nog door, andere bestaan nog alleen „in statu nascendi"! Zoo ken nen wij sedert eenige jaren de ver ticale bedrijfsordening in de fabri cage en den groot- en kleinhan del in pharmaceutische artikelen; ook „de bakkerij" is reeds geruimen tijd bezig aan de ordening. Verder vraagt „het leder" onze aandacht; niet „het leder" van het voetbal veld, maar „De Centrale Vereeni ging ter behartiging van de belan gen der Huiden-, Leder-, Schoe nen- en aanverwante branches," waarin zoowel een plaats is inge ruimd voor den looistoffenfabrikant als voor den schoenmaker en den zadelmaker; het vleesch- en vleesch warenbedrijf in Nederland heeft een plan tot ordening en saneering ge publiceerd; er bestaat een Fede ratie van fabrikanten, grossiers en kleinhandelaren in gouden en zil veren werken, die wil komen tot vaststelling van uniforme leverings- en verkoopsvoorwaarden en tot het regelen van prijzen; ook in het bouw bedrijf is men bezig met een orde ning, waarbij fabrikanten en han delaren in bouwmaterialen, aanne mers en architecten verbonden zijn in den Grossiers- en detailhandel in aardappelen en fruit bestaat al even zeer een organisatie, welke op or dening is gericht, loodgieters en sme den en fitters en electrotechnici stu ren in dezelfde richting en ten slotte is ook in de rijwielbranche sedert langen tijd een streven naar verti cale ordening merkbaar. Wanneer men deze levendige actie nu overziet en men vergelijkt daarbij den stilstand en de rust van nog pas enkele jaren geleden, dan is de onderstelling niet gewaagd, dat de activiteit van alle lagen van den Middenstand eindelijk gericht wordt op een bepaald doel; de ordening, waarmee wij niet willen zeggen, dat iedere ordening, hoe dan ook, in haar onderdeelen geschakeerd, moet worden aanvaard en dat niet ge waarschuwd moet worden tegen on volkomenheden, die later wellicht tot bepaalde gevaren zich zouden kun nen ontwikkelen. Ook in het buiten land, met name in Italië, Oostenrijk en Duitschland, is men op dit ter rein doende. Nu het eerste begin ook in ons land merkbaar is wordt het tijd om op die eventueele ge varen te wijzen, opdat de ingezette beweging niet andere belangen scha de en zij des te beter het algemeen belang diene. droom-momenten heen gegaan en had ze totaal vernield. „Ja, trouwen," herhaalde Mac kalm. En even schoot door Herricks brein hoe vreemd het was, dat bij twee menschen de eene ziel de mar telingen der hel kon ondergaan, ter wijl de ander totaal onkundig daar van bleef. „Er is geen enkele reden waarom we niet gauw zouden trou wen," ging hij voort. „Ik en Greenwood wachten allebei op je". Greenwood Macs huis. En nu dacht hij, dat het binnenkort ook haar tehuis zou worden. Ze kende het zoo goed het lange, lage, met klimplanten begroeide huis met het roode pannedak, dat juist op den rand van een heuvel stond en uitkeek op WindycroftPrecies het lieve, ouderwetsche huis dat de hemel kon beteekenen voor twee, die elkaar, liefhebben! Macs stem, teeder en vol aan drang, schrikte haar uit haar ge dachten op en haar visioen van het oude huis verdween opeens. „Moeten we erg lang wachten, liefste, Greenwood en ik?" drong hij aan. Met een plotseling heftige bewe ging trok Herrick zich uit zijn ar men los. „Ja," zei ze, heel vlug en een beetje schel. „Je zult eeuwig moeten o In den loop van het vorige jaar is een commissie gevormd die zou onderzoeken, in hoeverre het moge lijk was, in West Zeeuwsch-Vlaande ren een vliegveld te stichten als sta tion voor de K.L.M. De te over winnen moeilijkheden schijnen ech ter zeer groot te zijn, zoodat tot nu toe zeer weinig resultaat is be reikt. In DE KRONIEK, uitgave A.J. G. - Strengholt's U.M. te Amster dam, bespreekt Dr. Sibóld S. Sme ding, le secretaris van de Zeeuwsche Vereeniging voor Luchtvaart i.o thans eveneens de wenschelijkheid van opname van Zeeuwsch-Vlaande ren in het binnenlandsch luchtver keer. Schrijver belicht dit als volgt: „Zeeuwsch-Vlaanderen is een heel merkwaardig deel van Nederland. Zijn bevolking aardt naar het Vlaam sche; z'n economische oriënteering op Belgisch-Vlaanderen is een fac wachten. Omdat om-dat ik on mogelijk met je kan trouwen". Een oogenblik staarde hij haar verbluft aan, te verbaasd om te spre ken en Herrick, die naast hem stond haar handen zoo vast in elkaar ge klemd dat de nagels in het vleesch sneden, dacht, dat ze nooit in haar heele ieven zoo'n martelend, wan hopig moment had doorgemaakt. Toen hij eindelijk sprak klonk zijn stem uiterst verbaasd. „Kan je niet met me trouwen?' herhaalde hij. „Wat bedoel je? Ik begrijp je niet". „Niet?" Haar stem klonk hard en ongevoelig. „Ik bedoel precies wat ik zei, niets meer en niets min der, ik kan niet met je trouwen". „Maar je hebt me nog niet ge' zegd waarom niet, ik heb toch ten minste het recht om dat te weten „Ja, ik veronderstel dat je dat „recht" hebt. Maar ik kan je toch de reden niet zeggen". Zijn oogen werden dreigend. Er scheen een vuur in de diepte ont stoken te worden en daar te smeu len. „Bedoel je dat je weigert?" Ze knikte, haar gezicht een wit masker. „Ik weiger". Er volgde een dreigende stilte Ze had het gevoel alsof ze bijna de werking van zijn brein kon zien tor van niet te onderschatten be lang. De grensoverschrijding is ge makkelijk; Belgische douaniers zijn erg gemoedelijk. Vlak bij liggen twee groote steden: Gent en Antwerpen, en twee middel-groote steden: Brugge en St. Niklaas. De spoor wegen Mechelen-St. Niklaas-Hulst- Axel-Temeuzen en Gent-Sas van Gent-Sluiskil-Temeuzen worden, óók op het 40 K.M. lange Nederland- sche deel van het traject, door een Belgische Spoorwegmaatschappij met Belgisch materiaal en personeel ge dreven I Tusschen dit Zeeuwsch-Vlaande ren en overig Nederland nu ligt een breede zeearm, die het land finaal van overig Nederland afsnijdt. En in dit afgesneden stuk Nederland woont een Nederlandsch denkende en voe lende bevolking, die men niet die per kan grieven dan door haar ge boortegrond te beschouwen als niet tot het groote Nederlandsche vader land te hehoorenl Het pas na den oorlog opgekomen Belgisch an nexionisme behoeven we gansch niet weer op te rakelen, om op grond van het bovenstaande alleen al te komen tot de conclusie: de Overheid kan nooit ge noeg doen om Zeeuwsch- Vlaanderen verkeerstechnisch hechter aan overig Nederland vast te klinken! Dit is een algemeen politieke stel ling waartegen niets valt in te bren gen, doch die tot belangrijke conse quenties kan leiden, wanneer de vraag aan de orde komt: wie betaalt den aanleg van goede vliegvelden in Zeeuwsch-Vlaanderen". Schrijver gaat vervolgens na, waar z.i. de vliegvelden zullen moeten ko men en meent dat de meest geschikte plaats nabij Draaibrug ligt. De moei lijkheden, aan het bepalen van een dergelijke plaats verbonden, ont veinst de heer Smeding zich niet Maar, lokaal patriotisme of exclu visme is uit den booze; het moet on dergeschikt gemaakt worden aan het streekbelang. Ter toelichting zijner keuze merkt schr. op: „Draaibrug is ongeveer het zwaar tepunt van den driehoek Oostburg Sluis-Aardenburg, en in Draaibrug komen drie stoomtramlijnen en drie wegen samen, die alle verbinding naar die plaatsen geven. Samen heb ben deze drie gemeenten een 7V2 duizend inwoners: Oostburg (markt, kantongerecht, enz.) is min of meer het economische hoofdstadje van de streek, Sluis een centrum van vreem delingenverkeer. Weliswaar komen te Breskens de tramlijnen van het Westen en die uit Biervliet samen, maar Breskens ligt zóó dicht bij Vlissingen, dat het mij vooralsnog juister lijkt, het West-Zeeuwsch- Vlaamsche vliegveld meer naar het zuiden te leggen. Het ligt dan óók beter voor de Belgische zeeloodsen die in Maldeghem den trein naar Gent of Antwerpen plegen te ne men". Men moge het misschien niet in alle opzichten met den schrijver eens zijn, zeker is het artikel belangrijk genoeg om nader te bestudeeren. Dat de heer Smeding het bovendien wèl meent met Zeeuwsch-Vlaande ren, is reeds meerdere malen geble ken en spreekt ook thans weer ten duidelijkste uit het slot van zijn arti kel, waar hij zegt: Zooals de luchtlijn der K.L.M. het verre Indië dichter bij Neder land brengt, zoo zal het Zeeuwsche luchtnet de scheidende Schelde over bruggen en het goed-Nederlandsche Zeeuwsch-Vlaanderen hechter aan overig Nederland verbinden 1 Kan het particulier initiatief het hier niet bolwerken, dan dienen in Zeeuwsch- Vlaanderen provincie en rijk het hunne te doen, om de beloften uit den na-oorlogschen tijd ook op deze wijze mede in vervulling te bren gen". en precies het moment wist, waarin bittere achterdocht de plaats innam van stomme verbazing hoewel ze geen vermoeden had van den aard van dien achterdocht. „Misschien kan ik de reden wel raden," zei hij eindelijk langzaam „Je hebt me alleen maar voor den gek gehouden heb je ten koste van mij geamuseerd en nu de lichtgeloovige gek er in geloopen is, verlang je een eind aan hef spelletje te maken. Is het niet zoo? Is dat de verklaring?" Ze luisterde naar hem met oogen die zich van afschuw verwijdden Geheel vervuld met haar eigen op vatting, was het nooit bij haar op gekomen, dat haar handelwijze op die manier zou kunnen worden uit gelegd, totdat Mac ze met die kille, dreigende kalmte, die ineens werel den tusschen hen in scheen te leg gen, onder woorden had gebracht „Nee, nee!" fluisterde ze einde lijk, zacht en ademloos van schrik „Dat niet. O Mac, hoe kón je dat denken?" „Wat moet ik anders denken?' antwoordde hij onverzoenlijk. „Alles behalve dat alles! I.. Je moet nooit aan mijn liefde voor jou twijfelen," ging ze eenvoudig voort. „Wat er ook gebeurt, ik zal je altijd blijven liefhebben". Er was iets dat hem ontwapende Nederland neemt deel aan de Brusselsche Wereldten toonstelling. Officieel is medegedeeld dat Ne derland zal deelnemen aan de We reldtentoonstelling in 1935 te Brussel te houden. Dit bericht werd met bijzondere voldoening vernomen. Aan dpn Ne- derlandschen gezant is de verzeke ring gegeven, dat de Nederlandsche afdeeling over een der best gelegen terreinen zal kunnen beschikken. Omtrent den omvang van de Ne derlandsche deelneming is evenwel nog niets met zekerheid bekend. in haar eenvoudige woorden, ont wapende en overtuigde en Mac ver zachtte ondanks zichzelf. „Als dat waar is," zei hij vrien delijker, „zeg me dan, waarom je niet met me kunt trouwen? Je zult moeten toegeven," ging hij met een kort, ironisch lachje voort, „dat dat toch niet te veel gevraagd is". Ze klemde haar handen ineen. Ze was erg bleek geworden en er lagen donkere kringen onder haar oogen. „Nee," zei ze zacht, „dat is niet te veel. Maar toch kan ik je zelfs dat niet zeggen. Herinner je je niet, dat ik je dien nacht in Parijs zei, dat ik nooit zou trouwen? Daf meen de ik". Mac verstijfde weer. „Waarom Ze bracht zijn gedachte onder woorden. „Waarom ik je dan liet zeggen dat je van me hield? Dat wilde je vragen, is 't niet?" Hij knikte. „Ja, waarom?" zei hij streng. Ze deinsde van hem terug. Dit was de Mac waar ze bang voor was de Mac, wiens onwrikbare code van trouw en recht-door-zee gaan in haar oogen geen consideratie had voor menschelijke zwakheid. .(Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1934 | | pagina 1