Breskensche Courant 25 III üan e^en 200 iet bittere erfdeel. Tusschen brood en geweten Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. uzi FEHUXf m\ 43ste Jaargang Woensdag 21 Maart 1934 Nummer 3918 ABONNEMENT: pc, kwartaal 1.25: huiten Beukens 1,40. faUailand f 6.50 per jaar. Zondagsklad per kwar taal f 0.65: en buiten Bteskens 0,725. Bui- tadand f3,50 per jaar. Verschijnt - iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam. Uitgave: J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS Tel. 21 Postrekening 70179 ADVERTENTIËN: van 1 5 regels f 0,75 iedere regel meer 15 ent. Ingez. mededeelingen 30 cent per regel. Handclsadticrten tién bij regelabonnemenl groote kortingTarief op aan vraag verkrijgbaar. GRATIS verzekering ooor de tegen ongelukkenen z'njfA foor de volgende bedragen: gulden bij levens- i gld bij dood gld bij ver- s~\ gld bij ver- j gld bij eer lange ongeschikt- JIJIJ door lies van een J\ 'lC3 üan een lies van een heid tot werken een ongeluk hand of voet oog duim De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage. gld bij ver lies van een wijsvinger I gld bij verlies anderen vinger m evo ferug naar de internationalen handel tgen iegF De president van de Rijksdag, dr. chacht, heeft aan de jaarlijksche GGIaaltijd der Amerikaansche Kamer ui Koophandel in Duitschland, bet roord gevoerd over het vraagstuk Her buitenlaindsche schulden. Sedert kje Vier jaren, zoo zeide hij o.m., leven wij in een crisis, welke het be taalt van het wereldbedrijfsleven angzaam ondermijnt. Sedert hebben economische leiders, politici en ge- terden, tallooze malen den terug eer van normale oeconomische toe anden als voor de deur staand, oorspeld. Een twaalftal internationale oeco- toraische conferenties heeft er naar 'estr#efd, de crisis door alle mogelij- :e voorstellen uit de wereld weg te lebatteeren. En nochtans zij bestaat roort met weinig verminderde scherp te. Al toonen ook zekere bedrijven er wereld een zekere interne op leving, toch mogen wij niet over het loofd zien, dat, internationaal ge zien, het zakenleven er nog buiten gewoon slecht voorstaat. Indien de crisis slechts zou gebaseerd zijn op oeconomische oorzaken, dan zouden deze reeds lang weer zijn verdwenen. Wij hebben evenwel geen vrije oeconomische ontwikkeling, omdat de politiek het bedrijfsleven voort durend onder druk houdt. Het ge- eele conglomeraat van politieke en ip den politieken druk gebaseerde chuldverplichtingen, rust als een lermanente „Alp" op het interna- ionale bedrijfsleven. Tien jaren geleden is het in het plan Dawes duidelijk uitgesproken, dat internationale schulden slechts met goederen en diensten kunnen worden betaald. Terwijl men deze eerste stelling, dat schulden slechts met goederen kunnen worden betaald, langzaam begint te begrijpen, ontbreekt voor een andere stelling nog steeds het juiste begrip en er zijn nog altijd theoretici, die meenen, dat de po litieke schulden, voortvloeiende uit het „dictaat van Versailles" en de nevenverdragen eens ten volle kun- ten worden betaald. Deze schulden tunnen slechts dan ten volle worden letaald, wanneer de eerste stelling 'an het plan Dawes practisch wordt oegepast, dus dat de crediteur be 23 door MARGARET PEDLER. Uit het Engelsch vertaald door A.E.C. VUERHARD-BERKHOUT O Eindelijk kwamen ze weer uit de stallen in het heldere zonlicht en slenterden door het golvende park naar de oevers van het zilveren meer, dat ze had zien blinken, toen ze voor het eerst haar omgeving had opgenomen van uit de ramen van haar slaapkamer. -.Mooi, hè?" zei Billy met een zekeren onverschilligen trots in zijn stem. Inderdaad aanbad hij eiken tak en steen van ^Vindycroft, maar hij had de typische mannelijke schuw heid om dat te bekennen. „Het meer ls half van ons. Het land aan den overkant behoort aan de pastorie, dus we deelen de vischrechten. Je kunt de pastorie dgar juist door het 'teupelhout zien". Hij wees naar het fosegele pleisterwerk van een laag, wee verdiepingen hoog huis dat door de boomen zichtbaar was. „Als reid is de goederen van den debi teur in betaling te nemen. Tot nu toe is gebleken, dat de crediteur daartoe niet bereid is. De crediteur maakt hierdoor de betaling van zijn vorde ring onmogelijk. De tweede stelling van het plan van Dawes, dat men met leeningen een betalingscapaciteit slechts voor wendt, heeft bij de Duitsche commer- cieele schulden haar juistheid be wezen. In het bekende rapport van Layton, dat van 1931, kunt gij na lezen, dat een groot bedrag uit de commercieele schulden nimmer het Duitsche bedrijfsleven hebben be reikt, doch direct is gebruikt voor herstelbetalingen. Deze schulden be staan thans evenwel voort in com- mercieelen vorm. Wanneer men daarbij nog de ren te betaalt en wanneer men er verder op let, dat onze buitenlandsche schuld thans, na de ontzaggelijke terugbetalingen, welke wij hebben ge daan, nog slechts 15 milliard mark betreft, dan ziet men, dat het ge- heele thans nog bestaande bedrag der Duitsche buitenlandsche schul den juist overeenkomt met die van politieken oorsprong, terwijl wij alle commercieele schulden, welke niet zijn gebruikt voor herstelbetalingen, doch voor het Duitsche bedrijfsleven, geheel hebben terugbetaald. Dat is een prestatie, welke men met moeite bij eenig ander land ter wereld zou kunnen constateeren, doch welke on ze eisch rechtvaardigt, op een nieuwe bespreking van deze nog overblijven de schulden. Al zijn deze dingen ontsproten aan de politiek, toch zijn zij voor de zakenwereld aan deze sfeer ont groeid. De geheele nieuwe wereld schreeuwt om nieuwe oeconomische activiteit, en toch wordt zij door het schuldenblok aan het been in haar bewegingen belemmerd. Uit onze commercieele praktijk, weten wij al len, hoe men dergelijke dingen in het geregelde commercieele leven be handelt. Er komen verliezen doch ten slotte is men in staat het verlies af te schrijven en begint men nieuwe zaken te doen. Meestal zijn in enkele jaren de verliezen „geleden". Het is ook niet zoo, dat een cliënt, die buiten zijn schuld buiten staat is geraakt te betalen, zijn crediet ver liest, doch wanneer hij vlijtig is, komt hij er weer boven op en krijgt ik daarheen ga om moderne talen te repeteeren met den dominee roei ik meestal naar den overkant. Hij is nu uit. Overwerkt en toen heeft de gemeente hem zes weken vacantie gegeven. Fane is een erg geschikte baas," voegde hij er bij. Er was iets verlangends in zijn blik, toen die op het huis in dé verte bleef rusten en Herrick lachte even. „Hij is de vader van de „Bar bara" die je in Parijs altijd ging opzoeken, is 't niet?" zei ze met een guitig lichtje in haar oogen. „Ja, hij is Barbara's vader". En iets in de jongensachtige stem bij het uitspreken van dien naam, een instinctmatige, onbewuste klank van teederheid deed haar zich snel naar hem omwenden, al de spot uit haar oogen verdreven door sympathiek begrijpen. „Is het dus ernst, Billy?" zei ze. „Ja als Mim en haar vader maar wilden toegeven. Ze willen, dat we wachten tot ik vijf en twintig ben," voegde hij er somber bij. „En hoe oud ben je nu?" „Een en twintig. Maar daar geen enkele Rivington ooit zijn zoon toe staat om zijn erfdeel te aanvaarden voor hij vijf en twintig is ze hebben jlat allemaal zorgvuldig in hun testament vastgelegd, generaties lang schijnt iedereen het feit ver hij ook weer crediet. Ik geloof, dat de poging moet worden ondernomen tusschen de sta- ten-debiteuren en de particuliere cre diteuren te komen tot een overeen komst. Wat Duitschland betreft, dringt deze noodzakelijkheid zich in ieder geval op. Gij weet allen in welke moeilijke deviezenpositie Duitschland zich bevindt. Dr. Schacht herinnerde vervolgens aan de maatregelen, welke genomen zijn sedert hij weer de functie van president der Rijksbank bekleedt, aan de terugbetaling van het geleende goud, aan de transferwet, aan de vaststelling van de transferquota, wel ke door de vertegenwoordigers der buitenlandsche crediteuren zoo hevig zijn aangevallen en welke niettemin sedert 31 December 1933 heeft ge leid tot een verlies aan goud en valutadekking van 122 millioen mark, terwijl de dekking thans nog slechts 274 millioen bedraagt. In de laatste weken hebben wij, aldus dr. Schacht. 45 millioen mark goud aan deviezen verloren. Onze dekking aan goud en de viezen bedraagt thans 8 pCt. Deze ontwikkeling maakt het niet alleen in ons eigen belang, maar ook in dat van het geheele bedrijfsleven der wereld noodzakelijk, nieuwe maat regelen te treffen. Een verdere ver mindering van de deviezentoewij- zing voor den invoer zal het onmid dellijke gevolg zijn. Ik kan mij even wel ook indenken, dat het noodig zal zijn, den invoer van grondstoffen onmiddellijk te beperken. Daarmede is het vraagstuk van de opleving of niet-opleving van den wereldhan del weer op het tapijt gebracht. Want of men Duitschland met sympathie dan wel met anti-sym pathie beziet, dit is geheel onverschil lig tegenover het feit dat het uitval len van 68 millioen „hoogwaardige consumenten voor het wereldbedrijfs leven een ongeluk beteekent. Men spreekt er steeds over, dat Duitsch land streeft naar autarkie. Doch de geschetste toestanden rechtvaardigen het, wanneer ik verklaar, dat niet Duitschland zich richt op autarkie, doch dat de onzinnige schuldenpo- litiek tegenover Duitschland ons dwingt tot de autarkie. Wij hebben aldus spr. geen inniger wensch, dan een internationa len handel te drijven. Wij kunnen geten te hebben, dat ik al meerder jarig ben". Hij schopte kregelig een takje weg. „Het is zoo idioot," ging hij heftig voort, „dat gezeur of je twee of drie jaar ouder of jonger bent. Barbara en ik zijn oud genoeg om onszelf te kennen en het is heel wat beter om jong te trouwen dan met den verkeerden, zooals die arme Carol Mortimer". „Ja," gaf Herrick toe, „dat ge loof ik ook. Mim vertelde me over haar. Sir Francis moet een vreeselijk mensch zijn" „Dat is ie," zei Billy van harte. „Als hij er maar met mogelijkheid kans toe ziet om haar leven te ver gallen of haar in alles wat ze graag doet tegen te werken, doet hij het. En ze is werkelijk zoo'n bovenste beste. Je zult haar stellig aardig vinden, dat weet ik zeker. Mortlake Hall waar ze wonen, is een mooi oud landgoed". „Ik verlang er naar om kennis met haar te maken," zei Herrick eenvoudig. „Ik hoop, dat het gauw gebeuren zal". „Misschien wel van middag," ant woordde hij. „Als Mim weg is ge weest, komt Carol altijd zoodra ze weer terug is aanzetten dat wil zeggen, tenzij de oude Mortimer be volen heeft dat ze iets anders moet doen". Schijnbaar echter had de „oude thans evenwel geen productiën meer in de wereld koopen, omdat men ons gedwongen heeft schattingen te betalen, die wij niet konden op brengen, en schulden te betalen, waarvoor wij nimmer een tegenwaar de hebben ontvangen. Ik zie thans één enkelen man in de wereld, die den kern van het in ternationalen probleem, waarvan het belangrijkste deel is de kwestie der Duitsche politieke schulden, juist ziet, en die vast besloten is het aan te pakken. Deze man is president Roosevelt. Al heeft Roosevelt eerst geprobeerd het probleem te benade ren langs den weg der devaluatie, toch heeft hij nimmer vergeten, dat de wederopleving van de interna tionale grondstoffenmarkt het uit gangspunt moet zijn voor iedere oe conomische gezondmaking van de wereld. Terwijl voor Engeland, Frank rijk, Zuid-Amerika en Oost-Europa, Duitschland dit probleem een enkel probleem is, in de handen van Roo sevelt concentreert zich dit probleem als een wereldprobleem, aangezien de Ver. Staten thans de centrale crediteuren der wereld zijn gewor den. Tusschen 1929 en 1933 zijn de handelsomzetten der wereld tot 1/3 gedaald. Met deze verhouding komt precies overeen, dat Duitschland in 1929 voor 7.2, in 1933 slechts voor 2.4 milliard mark aan grondstoffen heeft ingevoerd. Wanneer het Roosevelt gelukt voor de belangrijkste ruwe producten van zijn land en de landen, waarbij hij als crediteur is geïnteresseerd, vaste afnemers tegen vaste prijzen te vin den, dan zou dit de onmiddellijke saneering beteekenen, niet alleen van den Amerikaanschen landbouw maar ook via dien der landen van Zuid- Amerika, bij wier welvaart Amerika en de overige industriestaten der wereld, in het bijzonder ook Duitsch land, belang hebben. Het nieuw uit vallen van Duitschland daarentegen uit de grondstoffenmarkt zal met zekerheid leiden tot een nieuwe ver traging, zoo niet een geheel ophou den van de juist begonnen prijsstij ging. Ieder land moet zelf trachten de grootst mogelijke opleving van zijn binnenlandsche productiekrachten te brengen. In het -eerste jaar zijner regeering is het „onzen leider Adolf Mortimer" bij deze gelegenheid haar niet verboden uit te gaan de reden hiervan was, dat hij zelf naar Tanborough, de nabijzijnde stad, moest om een advocaat te spreken want vroeg in den middag kwam Lady Mortimer naar Windycroft. Ze was vergezeld door een grooten, lan gen man met een scherp geteekend gezicht, die aan Herrick werd voor gesteld als Mr. Beresford, maar dien iedereen familiaar en hartelijk Jem noemde. Hij scheen zoowat vijf en dertig jaar te zijn en hoewel de na tuur hem alles behalve een knap uiterlijk geschonken had, was er toch iets bijzonder aantrekkelijks in hem een karakteristieke latente kracht in den haviksneus, de vier kante kaken en iets even karak teristieks in de achtelooze manier waarop zijn tamelijk versleten klee- ren van goeden snit om zijn los, lenig lichaam hingen. Een buitenman, was Herricks eer ste indruk, toen, met plotseling in zicht, kwam de tweede gedachte: een man voor één vrouw en wel voor de vrouw naast hem. Ze zou niet hebben kunnen zeggen waardoor ze die tweede onfeilbare ingeving kreeg, of het kwam door de bedaar de en zekere manier waarop hij La dy Mortimer hielp haar mantel uit trekken of dat het alleen de oogen waren, die hun geheim niet konden Hitier" gelukt, 2.7 millioen men- schen weer in te schakelen in het arbeidsproces en het lijdt geen twij fel, dat een verdere aanzienlijke voortgang in het tweede jaar zal worden bereikt. Wij hebben daar mede de voorwaarden geschapen voor een wederopleven van den we reldhandel. Thans gaat het er om de verdere groote taak op te lossen: den wereld handel weer op gang te brengen. Het op orde brengen van de schul den van de staten onderling is daar voor voorwaarde. Ik zie de mogelijkheid, dit pro bleem te verbinden met de door Roosevelt onder het oog geziene ver betering van de grondstoffenmark- ten. De schulden van het verleden laten zich evenwel niet betalen bij den huidigen stationairen toestand, doch pas bij de toekomstige weder opleving van den handel. -O Professor R. Casimir schrijft in de Telegraaf hierover het volgende: Zij, die schuldig staan aan ont duiking en overtreding, aanslag, toe zicht of oogluikende begunstiging, of die zichzelf in slaap sussen met de gedachte, dat het zoo erg niet zal zijn, zij allen beseffen misschien nauwelijks, hoe zij de openbare mee ning tot ongerustheid brengen. Geen regeering kan doelmatig be sturen, als zij niet op de medewer king vermag te rekenen van de staatsburgers en van hun gezindheid het algemeen belang voor oogen te houden. Koningen zijn er niet, als zij alleen over een volk van lakeien moeten heerschen, zegt Carlyle. Het is goed dat dit alles indringt in ons volk en dat men, als er misstan den zijn zich nauwkeurig reken schap geven of zij er zijn is eerste plicht zijn aanval niet richt al leen op de regeering, maar op hen, die door hun handelingen of nalatig heid de regeeringsbemoeienis belem meren. Langzamerhand schijnt men het als vanzelfsprekend te beschouwen, dat men elke list mag aanwenden, om zichzelf te bevoordeelen, en van bewaren en onbewust verrieden. Doch ze was er plotseling heel zeker van, dat voor dezen man en deze vrouw, die samen naar Windycroft waren gekomen, de een alles voor 3e ander beteekende, alles wat waar de had in hun leven. Zelfs als ze nog getwijfeld had, zou die twijfel ver jaagd zijn door de vage verlegen heid, de bijna nerveuse haast waar mee Lady Mortimer, zoodra ze Lady Bridget omhelsd had, een verkla ring begon te geven. „Jem kwam toevallig na de lunch aan en toen dachten we, dat we u wel samen konden gaan verwel komen, Mim," zei ze, haar hoed afzettend. Het bleek wel, dat ze zich volkomen thuis voelde op Windy croft. „Ik hoop, dat we niet te gauw komen binnenvallen?" Ze was een buitengewoon mooie vrouw, tenger en met een soort van teere gratie, die maakte, dat ze er jonger uitzag dan haar dertig jaar. Matgoud haar, dat niet gebobd of geshingled was, doch dicht om haar kleine hoofd gelegd het fijne ge zichtje omlijstte, en toen de tijdelijke vroolijkheid van de begroeting uit haar blauw-grijze oogen verdwenen was, leek haar. gelaat nogal droevig en zeer aantrekkelijk. Verschrikte, angstige oogen, die het leven sche nen te zien als de oogen van een kind, dat slecht behandeld wordt.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1934 | | pagina 1