Breskensche Courant
25
III üan e^en
200
iet bittere erfdeel.
Tusschen brood en geweten
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
uzi
FEHUXf m\
43ste Jaargang
Woensdag 21 Maart 1934
Nummer 3918
ABONNEMENT:
pc, kwartaal 1.25:
huiten Beukens 1,40.
faUailand f 6.50 per
jaar.
Zondagsklad per kwar
taal f 0.65: en buiten
Bteskens 0,725. Bui-
tadand f3,50 per jaar.
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van 1 5 regels f 0,75
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handclsadticrten tién bij
regelabonnemenl groote
kortingTarief op aan
vraag verkrijgbaar.
GRATIS verzekering ooor de
tegen ongelukkenen
z'njfA foor de volgende bedragen:
gulden bij levens- i gld bij dood gld bij ver- s~\ gld bij ver- j gld bij eer
lange ongeschikt- JIJIJ door lies van een J\ 'lC3 üan een lies van een
heid tot werken een ongeluk hand of voet oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
I gld bij verlies
anderen vinger
m
evo
ferug naar de internationalen
handel
tgen
iegF
De president van de Rijksdag, dr.
chacht, heeft aan de jaarlijksche
GGIaaltijd der Amerikaansche Kamer
ui Koophandel in Duitschland, bet
roord gevoerd over het vraagstuk
Her buitenlaindsche schulden. Sedert
kje
Vier jaren, zoo zeide hij o.m., leven
wij in een crisis, welke het be
taalt van het wereldbedrijfsleven
angzaam ondermijnt. Sedert hebben
economische leiders, politici en ge-
terden, tallooze malen den terug
eer van normale oeconomische toe
anden als voor de deur staand,
oorspeld.
Een twaalftal internationale oeco-
toraische conferenties heeft er naar
'estr#efd, de crisis door alle mogelij-
:e voorstellen uit de wereld weg te
lebatteeren. En nochtans zij bestaat
roort met weinig verminderde scherp
te. Al toonen ook zekere bedrijven
er wereld een zekere interne op
leving, toch mogen wij niet over het
loofd zien, dat, internationaal ge
zien, het zakenleven er nog buiten
gewoon slecht voorstaat. Indien de
crisis slechts zou gebaseerd zijn op
oeconomische oorzaken, dan zouden
deze reeds lang weer zijn verdwenen.
Wij hebben evenwel geen vrije
oeconomische ontwikkeling, omdat
de politiek het bedrijfsleven voort
durend onder druk houdt. Het ge-
eele conglomeraat van politieke en
ip den politieken druk gebaseerde
chuldverplichtingen, rust als een
lermanente „Alp" op het interna-
ionale bedrijfsleven.
Tien jaren geleden is het in het
plan Dawes duidelijk uitgesproken,
dat internationale schulden slechts
met goederen en diensten kunnen
worden betaald.
Terwijl men deze eerste stelling,
dat schulden slechts met goederen
kunnen worden betaald, langzaam
begint te begrijpen, ontbreekt voor
een andere stelling nog steeds het
juiste begrip en er zijn nog altijd
theoretici, die meenen, dat de po
litieke schulden, voortvloeiende uit
het „dictaat van Versailles" en de
nevenverdragen eens ten volle kun-
ten worden betaald. Deze schulden
tunnen slechts dan ten volle worden
letaald, wanneer de eerste stelling
'an het plan Dawes practisch wordt
oegepast, dus dat de crediteur be
23
door
MARGARET PEDLER.
Uit het Engelsch vertaald door
A.E.C. VUERHARD-BERKHOUT
O
Eindelijk kwamen ze weer uit de
stallen in het heldere zonlicht en
slenterden door het golvende park
naar de oevers van het zilveren meer,
dat ze had zien blinken, toen ze
voor het eerst haar omgeving had
opgenomen van uit de ramen van
haar slaapkamer.
-.Mooi, hè?" zei Billy met een
zekeren onverschilligen trots in zijn
stem. Inderdaad aanbad hij eiken
tak en steen van ^Vindycroft, maar
hij had de typische mannelijke schuw
heid om dat te bekennen. „Het meer
ls half van ons. Het land aan den
overkant behoort aan de pastorie,
dus we deelen de vischrechten. Je
kunt de pastorie dgar juist door het
'teupelhout zien". Hij wees naar het
fosegele pleisterwerk van een laag,
wee verdiepingen hoog huis dat
door de boomen zichtbaar was. „Als
reid is de goederen van den debi
teur in betaling te nemen. Tot nu toe
is gebleken, dat de crediteur daartoe
niet bereid is. De crediteur maakt
hierdoor de betaling van zijn vorde
ring onmogelijk.
De tweede stelling van het plan
van Dawes, dat men met leeningen
een betalingscapaciteit slechts voor
wendt, heeft bij de Duitsche commer-
cieele schulden haar juistheid be
wezen. In het bekende rapport van
Layton, dat van 1931, kunt gij na
lezen, dat een groot bedrag uit de
commercieele schulden nimmer het
Duitsche bedrijfsleven hebben be
reikt, doch direct is gebruikt voor
herstelbetalingen. Deze schulden be
staan thans evenwel voort in com-
mercieelen vorm.
Wanneer men daarbij nog de ren
te betaalt en wanneer men er verder
op let, dat onze buitenlandsche
schuld thans, na de ontzaggelijke
terugbetalingen, welke wij hebben ge
daan, nog slechts 15 milliard mark
betreft, dan ziet men, dat het ge-
heele thans nog bestaande bedrag
der Duitsche buitenlandsche schul
den juist overeenkomt met die van
politieken oorsprong, terwijl wij alle
commercieele schulden, welke niet
zijn gebruikt voor herstelbetalingen,
doch voor het Duitsche bedrijfsleven,
geheel hebben terugbetaald. Dat is
een prestatie, welke men met moeite
bij eenig ander land ter wereld zou
kunnen constateeren, doch welke on
ze eisch rechtvaardigt, op een nieuwe
bespreking van deze nog overblijven
de schulden.
Al zijn deze dingen ontsproten aan
de politiek, toch zijn zij voor de
zakenwereld aan deze sfeer ont
groeid. De geheele nieuwe wereld
schreeuwt om nieuwe oeconomische
activiteit, en toch wordt zij door het
schuldenblok aan het been in haar
bewegingen belemmerd. Uit onze
commercieele praktijk, weten wij al
len, hoe men dergelijke dingen in
het geregelde commercieele leven be
handelt. Er komen verliezen doch
ten slotte is men in staat het verlies
af te schrijven en begint men nieuwe
zaken te doen. Meestal zijn in enkele
jaren de verliezen „geleden".
Het is ook niet zoo, dat een cliënt,
die buiten zijn schuld buiten staat is
geraakt te betalen, zijn crediet ver
liest, doch wanneer hij vlijtig is,
komt hij er weer boven op en krijgt
ik daarheen ga om moderne talen
te repeteeren met den dominee roei
ik meestal naar den overkant. Hij is
nu uit. Overwerkt en toen heeft de
gemeente hem zes weken vacantie
gegeven. Fane is een erg geschikte
baas," voegde hij er bij.
Er was iets verlangends in zijn
blik, toen die op het huis in dé
verte bleef rusten en Herrick lachte
even.
„Hij is de vader van de „Bar
bara" die je in Parijs altijd ging
opzoeken, is 't niet?" zei ze met een
guitig lichtje in haar oogen.
„Ja, hij is Barbara's vader". En
iets in de jongensachtige stem bij
het uitspreken van dien naam, een
instinctmatige, onbewuste klank van
teederheid deed haar zich snel naar
hem omwenden, al de spot uit haar
oogen verdreven door sympathiek
begrijpen.
„Is het dus ernst, Billy?" zei ze.
„Ja als Mim en haar vader
maar wilden toegeven. Ze willen,
dat we wachten tot ik vijf en twintig
ben," voegde hij er somber bij.
„En hoe oud ben je nu?"
„Een en twintig. Maar daar geen
enkele Rivington ooit zijn zoon toe
staat om zijn erfdeel te aanvaarden
voor hij vijf en twintig is ze
hebben jlat allemaal zorgvuldig in
hun testament vastgelegd, generaties
lang schijnt iedereen het feit ver
hij ook weer crediet.
Ik geloof, dat de poging moet
worden ondernomen tusschen de sta-
ten-debiteuren en de particuliere cre
diteuren te komen tot een overeen
komst. Wat Duitschland betreft,
dringt deze noodzakelijkheid zich in
ieder geval op. Gij weet allen
in welke moeilijke deviezenpositie
Duitschland zich bevindt.
Dr. Schacht herinnerde vervolgens
aan de maatregelen, welke genomen
zijn sedert hij weer de functie van
president der Rijksbank bekleedt, aan
de terugbetaling van het geleende
goud, aan de transferwet, aan de
vaststelling van de transferquota, wel
ke door de vertegenwoordigers der
buitenlandsche crediteuren zoo hevig
zijn aangevallen en welke niettemin
sedert 31 December 1933 heeft ge
leid tot een verlies aan goud en
valutadekking van 122 millioen mark,
terwijl de dekking thans nog slechts
274 millioen bedraagt. In de laatste
weken hebben wij, aldus dr. Schacht.
45 millioen mark goud aan deviezen
verloren.
Onze dekking aan goud en de
viezen bedraagt thans 8 pCt. Deze
ontwikkeling maakt het niet alleen
in ons eigen belang, maar ook in
dat van het geheele bedrijfsleven der
wereld noodzakelijk, nieuwe maat
regelen te treffen. Een verdere ver
mindering van de deviezentoewij-
zing voor den invoer zal het onmid
dellijke gevolg zijn. Ik kan mij even
wel ook indenken, dat het noodig
zal zijn, den invoer van grondstoffen
onmiddellijk te beperken. Daarmede
is het vraagstuk van de opleving
of niet-opleving van den wereldhan
del weer op het tapijt gebracht.
Want of men Duitschland met
sympathie dan wel met anti-sym
pathie beziet, dit is geheel onverschil
lig tegenover het feit dat het uitval
len van 68 millioen „hoogwaardige
consumenten voor het wereldbedrijfs
leven een ongeluk beteekent. Men
spreekt er steeds over, dat Duitsch
land streeft naar autarkie. Doch de
geschetste toestanden rechtvaardigen
het, wanneer ik verklaar, dat niet
Duitschland zich richt op autarkie,
doch dat de onzinnige schuldenpo-
litiek tegenover Duitschland ons
dwingt tot de autarkie.
Wij hebben aldus spr. geen
inniger wensch, dan een internationa
len handel te drijven. Wij kunnen
geten te hebben, dat ik al meerder
jarig ben". Hij schopte kregelig een
takje weg. „Het is zoo idioot," ging
hij heftig voort, „dat gezeur of je
twee of drie jaar ouder of jonger
bent. Barbara en ik zijn oud genoeg
om onszelf te kennen en het is heel
wat beter om jong te trouwen dan
met den verkeerden, zooals die arme
Carol Mortimer".
„Ja," gaf Herrick toe, „dat ge
loof ik ook. Mim vertelde me over
haar. Sir Francis moet een vreeselijk
mensch zijn"
„Dat is ie," zei Billy van harte.
„Als hij er maar met mogelijkheid
kans toe ziet om haar leven te ver
gallen of haar in alles wat ze graag
doet tegen te werken, doet hij het.
En ze is werkelijk zoo'n bovenste
beste. Je zult haar stellig aardig
vinden, dat weet ik zeker. Mortlake
Hall waar ze wonen, is een mooi
oud landgoed".
„Ik verlang er naar om kennis
met haar te maken," zei Herrick
eenvoudig. „Ik hoop, dat het gauw
gebeuren zal".
„Misschien wel van middag," ant
woordde hij. „Als Mim weg is ge
weest, komt Carol altijd zoodra ze
weer terug is aanzetten dat wil
zeggen, tenzij de oude Mortimer be
volen heeft dat ze iets anders moet
doen".
Schijnbaar echter had de „oude
thans evenwel geen productiën meer
in de wereld koopen, omdat men
ons gedwongen heeft schattingen te
betalen, die wij niet konden op
brengen, en schulden te betalen,
waarvoor wij nimmer een tegenwaar
de hebben ontvangen.
Ik zie thans één enkelen man in
de wereld, die den kern van het in
ternationalen probleem, waarvan het
belangrijkste deel is de kwestie der
Duitsche politieke schulden, juist ziet,
en die vast besloten is het aan te
pakken. Deze man is president
Roosevelt. Al heeft Roosevelt eerst
geprobeerd het probleem te benade
ren langs den weg der devaluatie,
toch heeft hij nimmer vergeten, dat
de wederopleving van de interna
tionale grondstoffenmarkt het uit
gangspunt moet zijn voor iedere oe
conomische gezondmaking van de
wereld.
Terwijl voor Engeland, Frank
rijk, Zuid-Amerika en Oost-Europa,
Duitschland dit probleem een enkel
probleem is, in de handen van Roo
sevelt concentreert zich dit probleem
als een wereldprobleem, aangezien
de Ver. Staten thans de centrale
crediteuren der wereld zijn gewor
den. Tusschen 1929 en 1933 zijn de
handelsomzetten der wereld tot 1/3
gedaald. Met deze verhouding komt
precies overeen, dat Duitschland in
1929 voor 7.2, in 1933 slechts voor
2.4 milliard mark aan grondstoffen
heeft ingevoerd.
Wanneer het Roosevelt gelukt voor
de belangrijkste ruwe producten van
zijn land en de landen, waarbij hij
als crediteur is geïnteresseerd, vaste
afnemers tegen vaste prijzen te vin
den, dan zou dit de onmiddellijke
saneering beteekenen, niet alleen van
den Amerikaanschen landbouw maar
ook via dien der landen van Zuid-
Amerika, bij wier welvaart Amerika
en de overige industriestaten der
wereld, in het bijzonder ook Duitsch
land, belang hebben. Het nieuw uit
vallen van Duitschland daarentegen
uit de grondstoffenmarkt zal met
zekerheid leiden tot een nieuwe ver
traging, zoo niet een geheel ophou
den van de juist begonnen prijsstij
ging.
Ieder land moet zelf trachten de
grootst mogelijke opleving van zijn
binnenlandsche productiekrachten te
brengen. In het -eerste jaar zijner
regeering is het „onzen leider Adolf
Mortimer" bij deze gelegenheid haar
niet verboden uit te gaan de
reden hiervan was, dat hij zelf naar
Tanborough, de nabijzijnde stad,
moest om een advocaat te spreken
want vroeg in den middag kwam
Lady Mortimer naar Windycroft. Ze
was vergezeld door een grooten, lan
gen man met een scherp geteekend
gezicht, die aan Herrick werd voor
gesteld als Mr. Beresford, maar dien
iedereen familiaar en hartelijk Jem
noemde. Hij scheen zoowat vijf en
dertig jaar te zijn en hoewel de na
tuur hem alles behalve een knap
uiterlijk geschonken had, was er
toch iets bijzonder aantrekkelijks in
hem een karakteristieke latente
kracht in den haviksneus, de vier
kante kaken en iets even karak
teristieks in de achtelooze manier
waarop zijn tamelijk versleten klee-
ren van goeden snit om zijn los,
lenig lichaam hingen.
Een buitenman, was Herricks eer
ste indruk, toen, met plotseling in
zicht, kwam de tweede gedachte:
een man voor één vrouw en wel
voor de vrouw naast hem. Ze zou
niet hebben kunnen zeggen waardoor
ze die tweede onfeilbare ingeving
kreeg, of het kwam door de bedaar
de en zekere manier waarop hij La
dy Mortimer hielp haar mantel uit
trekken of dat het alleen de oogen
waren, die hun geheim niet konden
Hitier" gelukt, 2.7 millioen men-
schen weer in te schakelen in het
arbeidsproces en het lijdt geen twij
fel, dat een verdere aanzienlijke
voortgang in het tweede jaar zal
worden bereikt. Wij hebben daar
mede de voorwaarden geschapen
voor een wederopleven van den we
reldhandel.
Thans gaat het er om de verdere
groote taak op te lossen: den wereld
handel weer op gang te brengen.
Het op orde brengen van de schul
den van de staten onderling is daar
voor voorwaarde.
Ik zie de mogelijkheid, dit pro
bleem te verbinden met de door
Roosevelt onder het oog geziene ver
betering van de grondstoffenmark-
ten. De schulden van het verleden
laten zich evenwel niet betalen bij
den huidigen stationairen toestand,
doch pas bij de toekomstige weder
opleving van den handel.
-O
Professor R. Casimir schrijft in
de Telegraaf hierover het volgende:
Zij, die schuldig staan aan ont
duiking en overtreding, aanslag, toe
zicht of oogluikende begunstiging,
of die zichzelf in slaap sussen met
de gedachte, dat het zoo erg niet
zal zijn, zij allen beseffen misschien
nauwelijks, hoe zij de openbare mee
ning tot ongerustheid brengen.
Geen regeering kan doelmatig be
sturen, als zij niet op de medewer
king vermag te rekenen van de
staatsburgers en van hun gezindheid
het algemeen belang voor oogen te
houden. Koningen zijn er niet, als
zij alleen over een volk van lakeien
moeten heerschen, zegt Carlyle. Het
is goed dat dit alles indringt in
ons volk en dat men, als er misstan
den zijn zich nauwkeurig reken
schap geven of zij er zijn is eerste
plicht zijn aanval niet richt al
leen op de regeering, maar op hen,
die door hun handelingen of nalatig
heid de regeeringsbemoeienis belem
meren.
Langzamerhand schijnt men het
als vanzelfsprekend te beschouwen,
dat men elke list mag aanwenden,
om zichzelf te bevoordeelen, en van
bewaren en onbewust verrieden.
Doch ze was er plotseling heel zeker
van, dat voor dezen man en deze
vrouw, die samen naar Windycroft
waren gekomen, de een alles voor
3e ander beteekende, alles wat waar
de had in hun leven. Zelfs als ze nog
getwijfeld had, zou die twijfel ver
jaagd zijn door de vage verlegen
heid, de bijna nerveuse haast waar
mee Lady Mortimer, zoodra ze Lady
Bridget omhelsd had, een verkla
ring begon te geven.
„Jem kwam toevallig na de lunch
aan en toen dachten we, dat we
u wel samen konden gaan verwel
komen, Mim," zei ze, haar hoed
afzettend. Het bleek wel, dat ze zich
volkomen thuis voelde op Windy
croft. „Ik hoop, dat we niet te gauw
komen binnenvallen?"
Ze was een buitengewoon mooie
vrouw, tenger en met een soort van
teere gratie, die maakte, dat ze er
jonger uitzag dan haar dertig jaar.
Matgoud haar, dat niet gebobd of
geshingled was, doch dicht om haar
kleine hoofd gelegd het fijne ge
zichtje omlijstte, en toen de tijdelijke
vroolijkheid van de begroeting uit
haar blauw-grijze oogen verdwenen
was, leek haar. gelaat nogal droevig
en zeer aantrekkelijk. Verschrikte,
angstige oogen, die het leven sche
nen te zien als de oogen van een
kind, dat slecht behandeld wordt.