Breskensche Courant
200
25
Het bittere erfdeel.
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
FEUILLETON
Een éénig goede hulp
43ste Jaargang
Zaterdag 17 Maart 1934
Nummer 3917
abonnement:
pex kwartaal f 1,25;
buiten Breskens 1,40.
QaiUnland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal f 0,65; en buiten
Bresken3 0,725. Bui
tenland f 3,50 per jaar.
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentlën worden aangenomen tot (illarlljk I uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van 1—5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handclsadücrtentièn bij
regelabonnemcnt groote
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
gratis verzekering voor de
abonnës tegen ongelukkenen
gel »oor de volgende bedragen:
gulden bij levens- j x-v gld bij dood gld bij ver- gld bij ver- a gld bij ver-
lange ongeschikt- I f jl J door j lies van een J\) ^es üan een f'l"cs Van een
heid tot werken een ongeluk hand of voet oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
■0 gld bij verlies
I f J van eiken
anderen vinger
Algemeen overzicht
o—
Dinsdag is de Jaarbeurs weer ge
opend te Utrecht. De belangstelling
blijkt groot te wezen en was van
den eersten dag af groeiende. Een
goed teeken! Er is o.m. ook be
langrijke Poolsche deelname. Prin
ses Juliana bracht Woensdag een
bezoek aan de Beurs; ook de Pool
sche gezant is er geweest.
De Anti-Revolutionnairen heb
ben besloten om in de Kamer te
stemmen tegen minister Verschuur's
wijziging van de Winkelsluitingswet,
waarvan het doel is om de verkoop
gelegenheid voor den Zondag eenigs-
zins te verruimen. Ze zien in de
indiening van het ontwerp zelfs een
schending van den tusschen de re-
geeringspartijen gesloten Godsvrede,
zoodat er nog wel eens politieke
moeilijkheden kunnen dreigen.
Minister Oud verklaarde dezer da
gen in een memorie aan de Kamer,
dat hij nog geen voorstellen meent
te kunnen doen tot een algemeene
verhooging van den kinderaftrek. Hij
wilde echter een concessie doen ten
bate van de grootste gezinnen. Völ
gens de huidige regeling wordt voor
het vijfde kind 2V4 maal de normale
kinderaftrek toegepast, voor vol
gende kinderen IV4 maal. Thans zal
ook voor volgende kinderen 214 maal
de kinderaftrek worden toegepast
Voor een gezin van 10 kinderen en
bij een inkomen van 5000 gld. be
droeg de aftrek heden 2500 gld.
en Oat wordt nu3500 gld. De wij
ziging kost aan het rijk en de ge
zamenlijke gemeenten, ieder 2 ton.
Goedgunstig beschikte de minis
terraad over een verzoek der ver-
veners in Drenthe en Overijssel in
zake steunverleening aan de in
dustrieturf. De indiening van een
ontwerp-verkoop-automatenwet wordt
eerstdaags verwacht. De berichten
als zou de Duitsche ex-keizer zeer
binnenkort naar Duitschland terug
keeren, worden categorisch tegenge
sproken. Dr A. Philips, de man,
die onze gloeilampenindustrie én de
stad Eindhoven heeft grootgemaakt
vierde deze week zijn 60-sten verjaar
dag. Koos Vorrink, de A.J.C.-
leider, is de eenige candidaat ge
bleven voor het voorzitterschap der
S.D.A.P.j welke zich niet terug
trok. Het Paaschcongres zal hem
nu officieel tot zijn nieuwe waardig
heid verheffen.
22
door
MARGARET PEDLER.
Uit het Engelsch vertaald door
A.E.C. VUERHARD-BERKHOUT
0
Ze had wel vaker vrienden en
kennissen gemaakt, maar dat waren
allen menschen geweest, die haar
alleen kenden als Herrick Waylen
een vriendschap die was gebouwd
op den onsoliden grondslag van de
valsche en moeilijke positie waarin
de omstandigheden haar gebracht
hadden. En daarom was de weten"
schap dat Lady Bridget haar met
open oogen haar vriendschap had
aangeboden, bijzonder troostend en
helpend en nu het denken over Bil
ly's gezonde positie in het leven
een vergelijking had opgeroepen met
haar eigen slechte kansen, deed ze
een energieke poging om daar niet
hij stil te staan. Ten slotte waren
er massa's menschen in de wereld
die iets in hun privé-leven te ver
bergen hadden en het gaf niets om
Donderdag heeft in Rome de eer
ste der samensprekingen plaats ge
had tusschen Mussolini, Dollfuss,
den Oostenrijkschen kanselier en
Goemboes, den Hongaarschen mi
nister-president. Elk oogenblik kun
nen uit Rome berichten over be
langrijke besluiten worden verwacht,
welke aan de Europeesche politiek
geheel ander aanzien geven.
Voorloopig wachten we den inhoud
dier berichten af, alvorens de te
verwachten verhoudingen nader te
beoordeelen.
In Spanje is de revolutiedreiging
verloopen. Door de afweermaatrege-
len van de regeering zijn de verschil
lende stakingen in enkele dagen ver
loopen zoodat de rust weerkeerde
en de arbeid overal werd hervat.
De politieke dreigingen echter zijn
gebleven.
Sproei
voorjaar,
prutol,
«'ii kan
koop tijc
>1. Bij |j
en vroeg in het
jijdig een pot
alle Drogisten.
In Oostenrijk is vorst Starhemberg
toch geen minister geworden. De
leider van de Heimwehren heeft er
voorkeur aan gegeven om tegen de
regeering Dollfuss zijn volledige vrij
heid te bewaren. Starhemberg en zijn
vrienden vinden het profijtelijker om
dreigende medewerkers van een re
geering te blijven, totdat ze het
oogenblik geschikt achten om de
macht geheel aan zich te halen.
Want daar zal het in Oostenrijk op
den duur toch op uitdraaien!
In Guatemala had een belangrijke
bijeenkomst plaats van vertegenwoor
digers der midden-Amerikaansche
republieken om te geraken tot een
economische unie. Te Parijs over
leed op 48-jarigen leeftijd Prins Six-
tus van Bourbon, broeder van ex-
keizerin Zita. Deze prins speelde een
rol in den oorlog, als vredesbemidde-
laar tusschen den overleden Oosten-
rijksche keizer Karei en de Fransche
regeering. Zijn pogingen mislukten.
Door een dynamietontploffing in
San Salvador werden 100 menschen
gedood; nog iets grooter was het
aantal slachtoffers bij het vergaan
van de Japansche torpedoboot To-
motsuru. Het schip was bij een storm
omgeslagen, waarna het bleef drij
ven. De opgesloten bemanning vond
een ellendigen verstikkingsdood.
er over te tobben.
Ze nam zichzelf eens goed on
derhanden en richtte al haar aan
dacht op haar morgentoilet en te
gen dat ze gebaad en gekleed was,
voelde ze zich weer in staat om de
wereld met haar gewone philosophie
tegemoet te treden.
Cl-
VII.
Windy croft
Het ontbijt op Windycroft was
een vroolijk maal, dat gebruikt werd
in een zonnige kamer en terwijl La
dy Bridget en Billy luchtig babbel
den en haar allerlei plaatselijke
nieuwtjes vertelden en de buren
vluchtig beschreven, vergat Herrick
al gauw haar zorgen en de sombere
gedachten, waarmee ze den dag be
gonnen was. Het was vrijwel onmo
gelijk om je gedrukt te voelen in
zulk een omgeving en toen het ont
bijt afgeloopen was, ging ze graag
in op Billy's voorstel om mee te
gaan op een inspectietocht, terwijl
zijn moeder met de huishoudster
confereerde ,,en ze aan haar ver
stand brengt, dat ze allemaal aan
pakken moeten nu zij weer thuis
is" zooals hij het uitdrukte.
Ze gingen dus samen op stap,
vergezeld door zijn twee honden,
die uitgelaten waren over den terug
FRAUDE.
o
Zwerven de hyena's van het slag
veld weer rond?
Dat teren op de ellende van ande
ren is een treurig bedrijf.
We kennen het uit de oorlogs
jaren, toen het luchthartig handel"
heette, wanneer goederen naar de
oorlogvoerende landen werden ver
kocht, van welke men wist, dat ze
dienen zouden om er moordmateriaal
uit te vervaardigen. „Slim" waren
degenen, die levensmiddelen met
enorme winsten over de grens wisten
te smokkelen, terwijl die eerst ont
trokken moesten worden aan ver
zwakte landgenooten, voor wie die
artikelen een kwestie van herstel,
van behoud en leven waren. Met al
dien handel en al die slimmigheidjes
daalde het moreele peil van een
groot deel der bevolking zóó ernstig,
dat de gevolgen na den oorlog nog
langen tijd merkbaar waren en een
nieuw geslacht dreigden te vergifti
gen.
Laaghartig was ook het bedrijf
in de oorlogsjaren van de zaken
lieden en ambtenaren, die met de
leiding van de nood-distributiebe
drijven waren belast, daarvoor goed
werden betaald, en toch nog meer
der voordeel zochten ten koste van
de andere reeds zoo gedupeerde
landgenooten, door dezen voor het
hun toekomende te bestelen.
Een misdrijf is een misdrijf, hoe,
waar of wanneer ook begaan, maar
een misdrijf, begaan tegenover ar
men en behoeftigen, een stelen van
hetgeen voor steun aan ongelukkigen
en gedupeerden is bedoeld, is de
ergerlijkste wandaad, welke tegen
over de samenleving te bedenken is.
Het schijnt, dat we er sinds den
oorlog nog niet veel beter op zijn
geworden. Wederom is de maat
schappij een slagveld. Bij hopen lig
gen de crisis-slachtoffers ter neer
geslagen, hulpeloos, schier reddeloos.
De maatschappij echter kent haar
plicht. Er is een geweldig velerlei
van organisaties opgericht om overal,
waar dat noodig is, de behulpzame
hand te bieden. De maatschappij
heeft voor het reddingswerk een
aantal menschen aangesteld en die
worden voor hun hulp betaald, goed
althans voldoende betaald. En ziet
weer schijnen er vele individuen te
zijn, die hun Jianden, welke helpen
keer van hun meester, en hun eer
ste bezoek gold de stallen, waar de
knechts druk bezig waren verschil
lende jachtpaarden te roskammen
vóór ze met ze uitreden.
„Maken ze het allemaal goed, Lar-
kin?" vroeg Billy aan den hoofd
knecht, een pezig mannetje met een
gezicht als een gerimpelden appel,
die Billy's rijkunst had meegemaakt
en geleid van zijn eerste valpartij
van zijn eerste pony af tot den tijd,
dat hij een der beste ruiters van het
land was, toe.
„Ja mijnheer. Ze hunkeren ernaar
om op jacht te gaan," antwoordde
de man aan zijn pet tikkend. „Er
is op jachtdagen geen land te bezei
len met Flame". Hij wees naar een
licht gewicht, volbloed kastanjebrui
ne merrie met wie Herrick juist
vriendschap sloot. „Ze weet het pre
cies als de honden uitgaan en maak
te een geweldig lawaai in haar box,
omdat ze niet mee mocht, terwijl u
en mevrouw weg waren. Het werd
tijd, dat u terug kwam, mijnheer,
u heeft heel wat gemist. Jaagt de
juffrouw ook?" vroeg hij, toen hij
zag, dat de merrie, anders nogal
nerveus en achterdochtig tegenover
vreemden, haar zachten, fluweelen
neus tegen haar arm wreef.
„Vroeger wel," antwoordde Her
rick. „Maar het is meer dan drie
moeten, niet kunnen afhouden voor
wat aan de slachtoffers wordt aan
gedragen. Ze verrijken zich van of
fers, offers, voor welke honderddui
zenden in den lande, die het óók
niet breed hebben, moeten bloeden.
Aan wat noodig is om elkaar te
helpen, dragen zelfs de minst draag-
krachtigen bij, in dén vorm van be
lastingen, accijnzen, toeslagen, rech
ten en anderszins.
En onder hen, die rondgaan om
uit te deelen van de gaven, waaraan
de ellende van de offerenden vaak
kleeft, zijn er, die stelen
Is het niet een sinister bedrijf?
Te gemeen is zulk werk, dan dat
men het noemen zou, ware het niet,
dat het soms ook wel ondoordacht
dón meestal in het klein wordt
gedaan. En dóórom schrijven we de
ze regelen. Opdat ieder den gru
wel zal inzien van wat een gruwel
0
bij de schoonmaak
Hiermede worden
stukke handen weet
en blank.
is en blijft PU ROL
ruwe. roode en
spoedig gaaf, zacht
Maar er moet cms ook een waar
schuwing uit de pen tegen over
drijving.
In de laatste dagen worden plots
ontzaglijk veel berichten over fraudes
gepubliceerd en onderzoekingen heb
ben reeds uitgewezen, dat daarbij
mateloos wordt overdreven.
Dat is eveneens een groote fout
jegens de maatschappij.
Eerstens omdat daardoor een
blaam, onverdiend, geworpen wordt
op verdienstelijke burgers en ambte
naren en tweedens, omdat de massa
op onjuiste gronden tot ontevreden
heid wordt gestemd. Die ontevreden
heid kan op zich zelf weer leiden tot
een verminderde medewerking aan
de uitvoering van overigens toch zoo
noodzakelijke crisismaatregelen.
Het na-ijverig speuren naar ver
meende gevallen van fraude, het
overdrijven of veralgemeenen van die
gevallen, is op zich zelf evenzeer
fraude. Het betreft een frauduleuze
voorlichting en bederving van de
openbare meening met het doel, het
productieve oogmerk, om te specu
leeren op de lagere volksinstincten
Zoo goed als degene fraude pleegt,
die zich op directe wijze ten koste
der crisisslachtoffers verrijkt, zoo ook
benadeelen zij de gemeenschap, die
op onbillijke, overdreven wijze, fou
ten en misstanden bij de leniging
van den crisisnood uitdijen.
Eden over de ontwapening
o—
In het Lagerhuis heeft Eden
Woensdagavond gesproken over de
vooruitzichten van de ontwapening.
Hij begon met de opmerking, dat in
de moeilijke maanden van de ont
wapeningsconferentie een van de
meest bemoedigende feiten de nauwe
samenwerking tusschen Engeland en
de Vereenigde Staten geweest was.
Slechts enkele dagen geleden had
Roosevelt een verklaring afgelegd,
waarin hij zijn vollen steun gaf aan
het nieuwe initiatief, zooals dat
in het Engelsche memorandum tot
uiting komt.
Hij herinnerde aan de beperkte
bedoelingen, welke bij zijn missie
naar de hoofdsteden van Europa
hadden voorgezeten. Zij hadden
slechts tjparin bestaan de strekking
van de voorstellen in het Engelsche
memorandum toe te lichten, de kri
tiek daarop in ontvangst te nemen
en zoo mogelijk van de regeeringen
een uiteenzetting van hun eigen
standpunt te verkrijgen. Hij had ge
hoopt, dat de Engelsche regeering
als gevolg daarvan in staat zou zijn
te zien, in hoeverre er overeenstem
ming omtrent deze voorstellen be
stond. Zij had de meening weerge
geven gekregen van twee regeerin
gen en verwachtte binnenkort die
van een derde,
Intusschen wilde hij er- zich toe
beperken bepaalde indrukken mee
te deelen, die zich gedurende zijn
reis aan hem hadden opgedrongen.
Het lange uitstel van de ontwape
ningsconferentie was niet het gevolg
geweest van meeningsverschil tus
schen de deskundigen, maar meer
daarvan, dat de naties niet in staat
geweest waren dat vertrouwen in
elkaar te wekken, dat noodig is,
wil een conventie uitgevoerd en ge
houden worden. Als onvermijdelijke
nalatenschap van den oorlog was hij
zich bewust geweest van de 'aan
wezigheid in Europa van twee over-
heerschende stroomingen; eenerzijds
jaar geleden sedert ik paard heb
gereden".
„Dat maakt geen verschil, juf
frouw," antwoordde Larkin gemoe
delijk. „Als iemand eenmaal goed
genoeg gereden heeft om achter
de honden aan te gaan, vergeet ie
dat nooit meer". Hij wierp een goed
keurenden blik op Herricks jon
gensachtig, slank figuurtje. „Flame
zou net iets voor de juffrouw zijn,
mijnheer," gooide hij een appeltje op.
Deze keek peinzend. „Ja," gaf hij
langzaam toe, „maar de merrie is
nogal lastig, Larkin, dat weet je".
„Wat heet, als ze achter de hon
den aan is, mijnheer, maar erg licht
in den mond net zij en ik
denk. dat de juffrouw wel een goe
de rijdster zal zijn".
„Ben je dat, Herrick?" vroeg Bil
ly glimlachend.
Haar oogen straalden opgewon
den.
„Ja nogal," gaf ze toe. „Maar
dat moet ook wel, als je nagaat
dat ik mijn hce'e leven gereden heb".
„Goed, dan staat Flame tot je
beschikking. We dachten <y over
om haar te verkoopen, omdat Mim
te zwaar voor haar is".
„Jaagt Mim dan ook?" vroeg Her
rick. Gedurende den tijd dat ze sa
men in "Parijs waren geweest, had
ze vanzelf de gewoonte aangenomen
om Billy's Iiefkozenden verkortings-
naam voor zijn moeder ook te ge
bruiken Lady Bridget was, als
alle beminnelijke menschen, iemand,
bij wie formaliteiten geheel mis
plaatst schenerf. „Jaagt Mim dan?"
Hij knikte.
„Ja, ze berijdt gewoonlijk die groo
te, zwarte daarginds, die juist door
een van de staljongens gezadeld
wordt".
„En welk'paard berijdt jij?"
„Een paar vossen, broers. Ze lij
ken sprekend op elkaar, dus heb
ben we ze Romulus en Remus ge
noemd. Daar zijn ze," voegde Billy
er bij, haar voorgaande naar een
paar boxen aan den anderen kant
van de deur, waaruit twee mooie
bruine hoofden keken, precies gelijk,
behalve dat een van hen een witte
bles op het voorhoofd had.
„Dat is Romulus die met die
bles," ging hij voort een appel uit
zijn zak halend en in tweeën snij
dend. „Dat is het eenige verschil
tusschen die twee. Romulus is wat
heeter gebakerd dan de andere".
En terwijl Herrick naar Romulus
keek, die zijn halven appel tusschen
zijn sterke witte tanden vermaalde,
vermoedde ze niet, dat de dag zou
komen waarop ze die bles zou zien
met oogen, die half verblind waren
van angst.