Breskensche Courant
25
De lamp io de woesti|n
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
NIEUWJAARSWENSCH
THOMASVAER en PIETERN^L.
&e ^aavvKsseYuv^.
FEUILLETON
Gewestelijk Nieuws
3 emeen\e ^rèsVeus.
42ste Jaargang
Zaterdag 31 December 1932
Nummer 3794
ABONNEMENT:
per kwartaal 1,25;
buiten Breskens f ,40.
Buitenland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal 0,65; en buiten
Breskens 0,725Bui
tenland f 3,50 per jaar.
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU. Dorpsstraat 35. BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van I 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 5 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadüertentiën bij
regelabonnemenl groole
kortingTarief op aan
vraag verkrijgbaar.
GRATIS oerzekering voor de
dbonnës legen ongelukken, en /I JIJ
mei voor de volgende bedragen:
gulden bij levens- s-\ gld bij dood wr gld bij ver- s-\ gld bij ver- j s-\ gld bij ver-
lange ongeschikt- 11 Jl J door H lies van een J J ^es üan een f f ^cs van een
hcid lot werken een ongeluk hand of voet oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
gld bij verlies
JIJ van eiken
anderen vinger
VAN
PIETERNEL:
Op het einde van December
Van dit droef malaise-jaar
Staan wij voor de trouwe lezers
Weer met onze wenschen klaar.
THOMAES:
Nel, je bent wel wat voorbarig;
Vóór we aan het wenschen gaan,
Dienen wij oudergewoonte
Eerst een blik terug te slaan.
PIETERNEL:
Wij herdenken die ontsliepen
Na een kort' of langen strijd
THOMAES:
En herinn'ren ons den scheepsramp
Nog in al zijn hevigheid
PIETERNEL:
Maar ook de spontane hulpe,
Die van alle zijden kwam,
Om de menschen te verzorgen,
Wien de zee zoveel ontnam.
THOMAES:
Harde slagen kreeg -dit landje,
Zakelijk en financieel,
En van de besnoeiïngswoede
Kreeg 't natuurlijk ook zijn deel.
PIETERNEL:
Maar door flinke tegenactie,
Steunend op zijn goede recht,
Hield het na aanhoudend strijden
Zijn bedreigd kantongerecht.
THOMAES:
Werkeloosheid vroeg veel offers,
En fheesf zonder heel veel baat
Vroeg bespreking 't leeuwenaan-
[deel
Van een zitting eener raad.
PIETERNEL:
Ondanks veler harde werken
Met veel energie en lust;
Ondanks 't mooie zomerweder
Met wat drukte aan de kust;
Ondanks alle feestlijkheden
Of geslaagde winkelweek,
Was er slechts 't belastingbriefje
Waar iets van verhooging bleek.
THOMAES:
Nu genoeg van twee en dertig;
't Nieuwe jaar breekt thans weer
[aan
En verscheidne lichter punten
Zien we in de toekomst staan.
PIETERNEL:
Moge drie en dertig eindlijk
't Einde van de crisis zijn,
Met verbetering alomme
En weer volop zonneschijn.
PIETERNEL en THOMAES:
Met de wensch, dat al de lezers
Van de Breskensche Courant
Daar hun deel van mogen krijgen
Reiken wij U d'afscheidshand.
O
Eigenlijk moet de jaarwisseling
een beetje somber stemmen, althans
wat ernstig. Er is immers weer een
jaar gevloden van de korte spanne
tijds, welke ons hier op aarde is
toebedeeld. We hebben weer een
mijlpaal benaderd op onzen levens
weg en of we ooit aan den vol
genden zullen genaken, weten we
niet.
En tóch
Slechts weinigen zullen dezen keer
met weemoed scheiden van het af-
geloopen jaar, dat de algemeene wel
vaart zoo zeer omlaag haalde. Met
een zucht van verlichting zagen we
het einde van 1932, God dankende,
dat het alles tenminste nog zóó is
afgeloopen. Dat de werelr' geen vol
slagen ruïne werd en het econo-
sche leven van de totaalheid der
39.
Uit het Engelsch van
ETHEL M. DELL
door
CATH. A. DERMOUT-VISSER
O
Hij deed een stap vooruit.
„Laat mij 't eens probeeren, gauw
Ralston, geef hierl Zool Kom Tom
my, kom jongen".
Voor ze 'twist had hij haar plaats
ingenomen. Ze zag hem vastberaden
zijn arm steken onder de schouders
van den jongen. Tommy's slap hoofd
viel tegen hem aan, maar ze zag
e rechterhand den lepel
alston hem toestak. Hij
ij zijn werk, lette verder
scheen vastbesloten.
zei hij weer en zijn
ernstig teeder, iets wat
ren in de oogen deed
:>mmy nftjfdt eens wak-
Is je denkt er nu tus-
ontwrichting bleef gespaard. Want
dan immers de onnadenkenden
mogen zich dat wel eens goed be
wust worden dan zou de ellende
heelemaal niet te dragen zijn ge
weest. Men moge al afgeven op
onze maatschappelijke „orde", wie
het restant dier orde tracht te on
dermijnen, vóór een nieuw en beter
economisch bestel is opgebouwd, die
bezorgt daarmee aan de werkloo
zen geen arbeid, maar beneemt aan
de maatschappij de mogelijkheid om
de ergst geslachtofferden te onder
steunen en duizenden medemenschen
voor broodnood te behoeden.
Maatschappelijk en economisch
was 1932 een slecht jaar en daar
om zijn we tenslotte blij, dat het
heen is en we een nieuw jaar moch
ten begroeten. Dat laatste feit geeft
op zich zelf reeds reden tot nieuwe
hoop.
Wie is het niet eens gebeurd, dat
hij in een huis allerlei ellende en
schenuit te kunnen trekken, dan heb
je 'tmis hoorl Wordt eens wakker I
Hoor je me? Wordt wakker en slik
dat goedje inl Zoo, nu is 'tnaar
binnen... nu slikken 1 Hoor je.,
slikken I"
Hij hield den lepel tusschen Tom
my's lippen, totdat die geheel leeg
was, toen gaf hij hem weer aan
Ralston terug.
„Hier, pak aan! Geef me nog
watl Hier Tommy, hier is nog wat
voor jel Slik als een beste jongen!
Ja, je kunt het wel als je maar pro
beert. Doe je best!
Vooruit, jongen, vooruit! Je wist
niet dat ik hier was, hé? en je
dacht in mijn afwezigheid stil te kun
nen uitknijpen! Maar daarvoor ben
je niet vlug genoeg geweest, kerel!
Ik ben weer terug!"
Er klonk een bijzondere aandoe
ning uit zijn stem. Het viel Stella
op, dat hij geheel opging in zijn
reuzentaak. Lichaam en ziel gaf hij
er aan. Het zweet drupte hem langs
het gelaat.
Ze bleef staan en keek trillend
naar het wonder, dat zich voor haar
oogen voltrok; want op het geluid
van die krachtige, dringende stem
had Tommy zich bewogen en geant
narigheid moest meemaken. Och, dat
huis had feitelijk geen schuld er
aan, maar heeft men dan toch niet
het gevoel, of in zoo'n woning alle
energie verslapt blijft en er nooit
uitzicht zal komen op betere tijden?
Eerst als we dan in een nieuwe om
geving zijn aanbeland, pakken we
de zaken met frisschen moed aan
en openen zich perspectieven.
Met zulk optimisme gaan we ook
1933 in. Een vol jaar ligt weer vóór
ons, een jaar, waarin veel kan ge
beuren, véél zich kan wijzigen en be
teren. Is het niet, of de eerste tee
kenen van een betere toekomst zijn
waar te nemen?
Hier en daar durft men te spre
ken van eenige opleving in handel
en industrie. De vooruitzichten van
de Ontwapeningsconferentie zijn gun
stiger. Het schuldenvraagstuk is wat
verscherpt, maar dat zal een defini
tieve regeling bespoedigen. De kan
sen voor onberekenbare politieke
avonturen bij onze Oosterburen zijn
verminderd. De loondruk-tendenzen
schijnen iets te verslappen. Groote
werken worden voorbereid. Men
leest in de kranten, hoe de bedrijvig
heid in de havens wat toeneemt.
Hier en daar gaat wat méér ge
bouwd worden
We zouden niet graag willen sug-
gereeren, dat het einde van de crisis
voorbij is, maar we gelooven wel,
dat zich perspectieven openen van
een langzaam, zeer geleidelijk eco
nomisch herstel.
Het jaar is pas begonnen en er
kan dus nog véél gebeuren. Dat
we ons daarom allen mogen bezie
len met den moed om tot het be
reiken van een betere toekomst mee
te werken.
O
Moed en trouw zijn noodig om te
slagen in het leven. Wij, de redactie
van dit blad, zullen alles doen om
den moed van onze lezers te schra
gen, trouw is een individueele ei
genschap, een deugd, die we bij on
ze vrienden vanzelfsprekend veron
derstellen.
Wij moeten en zullen trouw be
hartigen tegenover onzen lezerskring.
Hun belangen zullen we zoeken en
dienen, voor zoover ze tot de alge
meene belangen behooren. Trouw
vragen we wederkeerig van hen.
Als gemeenschap hebben we met
elkaar groote belangen te verdedigen
of te veroveren. Een gemeenschap
is als een organisatie en het blad
bindt de leden.
In crisistijd moet men wel eens
bezuinigen. Doe het niet op uw krant
en zeker niet op het plaatselijk blad,
want ge zoudt er de hechte organisa
tie van de gemeenschap door ver
zwakken. Als alle leden het orgaan
steunen door hun abonnement en
door het te lezen, dan kunnen we
gezamenlijk veel tot stand brengen
en ook veel, wat ongewenscht is,
afweren.
Wij voor ons, we rekenen ook in
1933 weer op den steun en mede
werking van abonné's en adverteer
ders.
Dat we gezamenlijk, met elkaar,
in goede trouw véél mogen berei
ken in ons aller geestelijk en maat
schappelijk belang zóó, dat 1933
een jaar zal worden met lichtend
verschiet, een jaar, hetwelk ons 1932
moge doen vergeten.
I )at is de wensch van
UITGEVER en REDACTIE.
woord. Het was als een wegvlieden
de geest, die weer terugkeerde. Die
vreeselijke bewusteloosheid week. Hij
keek op in Monck's gelaat, half vra
gend, half vernachtend
„Je hebt dat goedje nog niet in
geslikt," herinnerde Monck hem
„dat moet eerst gebeuren. Wat ben
je toch kinderachtig, Tommy. Hoe
kan je je nu zoo gedragen".
Tommy's keel trok krampachtig
samen en met groote inspanning ge
lukte het hem te slikken. Toen be
gonnen zijn lippen te trillen alsof hij
op 't punt was in schreien uit te
barsten en zacht zeide hij:
„Hallo., hallo.., jou oude deug
niet".
„Hallo!" hernam Monck ernstig,
„een mooie boel hier! Schaam je
je niet. Dat mocht wel. Ik ben woe
dend op je, weet je dat wel?"
„Het kan me geen drom
mei schelen," zei Tommy en tracht
te te glimlachen.
„Maar dat zal je nu gaan doen
hoor boy! Je veroorzaakt ons veel
te veel moeite 1 Kom, Ralston, geef
hem nog maar een portie. Tommy
je moet doen wat je gezegd wordt
versta je? Hier kleine domkop! Kom
wat scheelt er nou aan?" want Tom
BRESKENS.
Van den raad van bestuur der
N.V. „P.Z.E.M." ontvingen Ged.
Staten een schrijven, waarin ge
noemd bestuur er aan herinnert, dat
de voorziening der gemeente Bres
kens van electriciteit plaats heeft
vanwege de N.V. Van Melle's Con
fectionery Works, die den daartoe
voor haar fabriek benoodigden
stroom van de P.Z.E.M. koopt. Deze
voorziening dagteekent reeds van on
geveer 1910 en de electriciteitsver-
ordening is daarop dan ook niet van
toepassing. Tot groote moeilijkheden
moge de toestand geen aanleiding
hebben gegeven, haar voortduren
is minder gewenscht. Waar de
P.Z.E.M. algemeen erkent, dat voor
ziening van electriciteit door bemid
deling van gemeenten niet de meest
geVfenschte vorm is, behoeft hetgeen
betoog, dat de voorziening van Bres
kens door een particuliere fabriek
zeer zeker niet de juiste vorm van
exploitatie is. Na herhaalde onder
handelingen is Van Melle bereid het
net over te dragen voor f 140.000
o.a. onder voorwaarde van een nieuw
stroomleveringscontract voor de fa
briek der firma.
Het bestuur meent dat het aan
beveling verdient, het net over te
nemen. Weliswaar zal de N.V.
P.Z.E.M. daarvan vermoedelijk niet
althans niet terstond, vruchten pluk
ken in den vorm van stijging van
winst, maar het doel der P.Z.E.M.,
HUISVUIL.
Het huisvuil zal in de eerste week
van Januari niet opgehaald worden.
Een nieuwe regeling ingaande de
tweede week van Januari, zal tij-
dig bekend gemaakt worden.
de distributie van electriciteit ten
algemeene nutte in de geheele pro
vincie, zal ermede bevorderd wor-
den, terwijl er bovendien een nieuwe
groep electriciteitsgebruikers in de
gelegenheid zal worden gesteld, om
van de algemeene tarieven en daar
door van de vele voordeelen en ge
makken van de electriciteit te profi-
teeren.
De raad van bestuur verzoekt
daarom een crediet van f 170.000
voor de genoemde overname van het
laagspanningsdistributienet en ver
dere met de overneming in verband
staande kosten.
Ged. Staten stellen voor aan het
verzoek te voldoen.
BRESKENS.
De directeur van het postkantoor
wijst nog eens op het verkrijgbaar
zijn van weldadigheidspostzegels,
waarvan de netto-opbrengst bestemd
is voor steun van den arbeid ten
bate van het bescherming- en hulp
behoevende kind in het algemeen,
met uitzondering van de zuigelingen-
bescherming.
De zegels zijn uitgegeven in 4
soorten, met een frankeerwaarde van
resp. iy2, 5, 6 en 12^2 cent. De
verkoopprijs is vastgesteld op 3, 8,
10 en 16 cent. Ze zijn verkrijgbaar
tot en met 9 Januari e.k.
Donderdag is de koopman C.
alhier, verdacht van oplichting, door
de Kon. Marechaussee naar Middel
burg gebracht en daar ter beschik
king van den Officier van Justitie
gesteld.
De lezers worden verwezen
naar de adv. betreffende „Alge
meen Ziekenfonds," waartoe thans
ook kunnen toetreden zjj, die tot
den kleinen middenstand behooren.
mij's glimlach was overgegaan in een
droeven trek om den mond.
Hij verborg het gelaat tegen
Monck's schouder, moeite doende
om zijn zwakheid te verbergen.
„Ik voel me zoo ontzettend
beroerd," fluisterde hij.
„Dat is goed, oude jongen, dat
is goed, dat weet ik wel!" zei Monck
en streek hem kalmeerend, Jjefko-
zend, over 't hoofd. „Houd je flink,
zooals een Brit past! We zullen je
er wel doorhalen! Denk je dat ik
dat niet kan? Wat? Maar je moet een
handje meehelpen, weet je! Je hebt
het goed te pakken gehad en je
zuster is gekomen om ons een hand
je te helpen. Daarvoor is ze alleen
naar dit nare gat gekomen. Nu zul
je toch niet willen hebben dat zij
ziet dat het mis gaat? Kom Tom
my, kerel!"
Stella's gezicht was nat van tra
nen. Ze durfde zich niet vertoonen,
maar gelukkig wenschte Tommy
haar niet te zien. Monck's woor
den hadden de gewenschte uitwer
king en hij deed een wanhopige po
ging om zichzelf baas te blijven.
„Maar laat ze me zoo niet
zien," mompelde hij. ,,'tZal nu...
welbeter gaanZeg haar
dat... en pas op haar, hél"
,,'t Komt in orde hoor!" zei Monck.
o—
HOOFDSTUK V.
De morgen.
Bij het aanbreken van den dag
regende het dat het goot.
Stella zat voor een ontbijttafel,
die in de eetkamer was gedekt en
keek er nauwelijks naar. Peter wa9
in haar nabijheid en ze vermoedde,
dat hij voor het ontbijt had gezorgd.
Maar hoe hij hier was gekomen,
daarvan had ze geen flauw vermoe
den en ze was ook te moe om er
naar te vragen.
Tommy was in een natuurlijken
slaap gevallen en Ralston had haar
weten te bewegen, om hem voor
een poosje aan zijn zorg over te
laten, terwijl hij haar had beloofd
haar te zullen roepen, als hij haar
noodig had.
Ze had er Monck ook achterge
laten, maar ze veronderstelde dat
Ralston hem wel niet zou laten blij
ven. Haar gedachten verwijlden,
vreemd genoeg, bij Monck.
(Wordt vervolgd.)