Breskensche Courant
200
25
10
De lamp in de woestijn
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
FETJILLETÖN
Buitenland
Binnenland
42ste Jaargang
Zaterdag 17 December 1932
Nummer 3791
ABONNEMENT:
per kwartaal 1,25:
buiten Breskens f 1,40.
Buitenland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal 0,65; en luiten
Breskens 0,72$Bui
tenland 3,50 per jaar.
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadoertenliên lij
regelabonnemenl groote
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
GRATIS verzekering voor de
abonné"s tegen ongelukken, en
mei voor de volgende ledragen:
gulden bij levens- 1 /~\f\ bij dood n gld bij ver- rf 8^ bij ver- j gld bij eer
lange ongeschikt- 11 II I door S lies van een J ^es van cen 4 I ^cs van cen
hcid tot werken een ongeluk hand of voet oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
gld bij verlies
Van eiken
anderen vinger
Ons weekpraatje.
o
Eigenlijk is 't niet anders dan een
dure plicht van de overheid, dat
ze crisisslachtoffers op onbekrom
pen wijze ondersteunt. Overheids
geld is tenslotte „ons" geld, dat we
in den vorm van hooge of milde
of in het geheel géén belasting in
de overheidskas storten. Hoe min
der iemands bijflrage is, hoe groo-
ter zijn mond over dat ons-geld
pleegt te zijn.
De overheid heeft tot taak om
dat geld op economische wijze voor
ons te beheeren of oordeelkundig
uit te geven. Wat dat laatste betreft,
stellen we haar thans vierkant in
gebreke.
We lazen van de week, dat de
Amsterdamsche begrooting is aange
nomen op een totaal, voor den ge
wonen dienst, van 114 millioen gul
den. Meestal passeert een mensch
zulke mededeelingen zonder er ver
der over na te denken. Sedert den
oorlog hebben we het geleerd om
kolossale cijfers voor- de oogen te
krijgen; -al begrijpen we den om
vang ervan niet, toch laten we ons
door geen millioenen-gegoochel meer
bezig houden; 't is alles dagelijksche
kost voor den kranten-lezer.
Dat cijfer echter van 114 millioen
zijn we eens aan het ontleden ge
gaan. De gemeente „beurt" het een
en ander aan belastingen en uit de
winst der bedrijven, zoo redeneer
den we tesamen het genoemde
kapitaal vormende en gaat die
dan weer tot ons aller heil, althans
dat van Amsterdammers, uitgeven.
Ze steekt een aantal mannen in een
mooi politie-uniform en die bescher
men dan ons leven en wat we, na
voldoening van onze belastingen,
nog aan have en goed over hiel
den. Ze zorgen voorts, dat we geen
matjes kloppen in besloten tijd, des
avonds na 8 uur geen winkeliers
meer lastig vallen enz. De overheid
doet des avonds lantaarns ontste
ken en ze onderhoud een straatje
voor onze woningen. Ze doet nóg
meer. Ze belast b.v. een leger van
24000 ambtenaren we spreken
nog steeds alleen van de hoofdstad
om ons met zorgen van allerlei
aard te omringen; bovendien steunt
ze tienduizenden werkloozen. Maar
is dat alles nu wel economisch?
O.i. worden de groote sociale en
economische problemen geheel ver-
36.
Uit het Engelsch van
ETHEL M. DELL
door
CATH. A. DERMOUT-VISSER
0
„O, maar je hebt Peter bij je,"
zei ze met een zucht van verlichting.
En Stella, die reeds bezig was het
antwoord op het telegram te schrij
ven, keek met een flauwen glim
lach op en antwoordde: „Natuurlijk,
ik heb Peter".
'tWas heerlijk om Peter's glim
lach te zien terwijl hij zeide:
„Ik zal voor Mem-Sahib zorgen".
Stella's antwoord was kort en bon
dig: „Vertrek onmiddellijk". En bin
nen een half uur was zij met haar
toebereidselen gereed.
Ze kende Monck voldoende om te
weten, dat hij niet zoo dringend zou
hebben geseind als de nood niet
op z'n hoogst was geweest. Hij had
Tommy al vroeger eens verpleegd
en ze wist ook cat hij, althans vol-
keerd gesteld. We maken ons kop
zorg over de vraag, hoe we van de
werkloosheid en de werkloozen af
komen, maar is het niet veel een
voudiger om ons van den arbeid
en van de arbeidenden te verlossen?
Amsterdam besteedt nu in een jaar
114 millioen aan haar stedelijke huis
houding. De hoofdstad telt circa
800.000 inwoners. Vroeger kon men
aannemen, dat gemiddeld 5 personen
een gezin vormden; we vreezen, dat
de moderne gezinnen kleiner zijn,
maar rekenen toch nog op 180 dui
zend gezinnen in de hoofdstad. Als
we nu de politie eens afschaften
een noodzakelijke consequentie trou
wens van de meest moderne vre-
desgedachten en we onderhielden
allemaal ons eigen straatje, dan zou
van die 114 millioen aan ieder ge
zin 633 gulden per jaar kunnen wor
den uitgekeerd, d.i. ruim 12 gulden
per week. Zeker, dat zou te weinig
zijn om er van te leven, maar men
vergete niet, dat alles dadelijk veel
goedkooper wordt, als het leger van
dwingende en bedillende ambtenaren
is opgedoekt.
Bovendien: we hebben nu alleen
nog maar de gemeentelijke centen
verdeeld, maar als de kas der pro
vincie nu ook eens naar de ge
schetste beginselen gaat worden ge
ledigd en mede het potje van de
rijksbelastingen wordt opgemaakt,
dan mogen we toch aannemen, dat
het mogelijk zou zijn om ieder Ne-
derlandsch gezin per week minstens
25 gulden uit te keeren uit de be
lastingen, welke we zelf opbrengen.
Klopt er iets niet in onze bereke
ning, dan duide men ons dat niet
al te euvel, want we doorleven juist
weer onzen jaarlijkschen griepaan
val en een mensch ziet in koorts
toestand de dingen soms heel eigen
aardig.
We nemen zelfs onmiddellijk aan,
dat onze „oplossing" van een heel
stel van maatschappelijke vraagstuk
ken tesamen, een volkomen on
mogelijke is. Maar toch vragen we
ons ernstig af, waar het in de toe
komst heen moet met /onze maat
schappelijke en economische „orde"
als we de overheidszorg inzake ons
welzijn, moeten honoreeren met een
som, waarvan elk huisgezin een so
ber, maar verzekerd bestaan zou
kunnen genieten zonder werken!
indien men aan ons zou kunnen
overlaten om populair gezegd
ons eigen straatje te vegen.
gens Tommy, hem toen het leven
had gered. Hij was een man met
stalen zenuwen en een helder oor
deel. Hij zou niet om haar hebben
gezonden, als hij niet overtuigd was
geweest, dat zijn eigen krachten te
kort begonnen te schieten. Dat be-
teekende dat Tommy heel erg ziek
was, misschien wel stervende. Al wat
er goeds en groots in Stella was,
kwam bij dien oproep naar voren.
Voordien had Tommy haar nooit
noodig gehad.
Ze scheen mevrouw Ralston, die
ten laatste met een glas wijn voor
haar stond, een geheel andere vrouw.
Ze had niets onstuimigs over zich,
maar haar kalme vastberadenheid
riep bij haar de overtuiging wakker,
dat zij voor betere dingen bestemd
was dan de dagelijksche pretjes,
waarmede zoovelen volkomen tevre
den zijn.
Ze was dolgraag met haar mee
gegaan, maar Stella had haar plech
tig beloofd dat zij om haar zou zen
den, wanneer zij zelf ziek mocht
worden en dat had haar in zeker
opzicht getroost. Ongaarne nam ze
afscheid van haar en toen zij 't ge
ratel der wielen hoorde van het rij
tuig dat Stella en haar trouwen Pe
ter wegvoerde, keerde zij met tranen
De Fransche Kamer weigert
de December-betalingen aan
de Ver. Staten te verrichten.
Behalve Frankrijk heeft ook Bel
gië geweigerd om de December-
betaling te verrichten, ook Polen
en Griekenland. Ze hebben alle een
Non Possumus laten hooren. Ver
moedelijk zal dus alleen Engeland
op den 15 December haar betalings
verplichtingen zijn nagekomen. Dat
is al weer een heel gelukkige om
standigheid in deze duistere inter
nationale kwestie, want nu blijft de
Engelsche regeering geschikt om te
bemiddelen.
Direct nadat de Belgische regee
ring haar besluit genomen had om
geen December-betaling te verrich
ten, is ze als consequentie van
de gehouden verkiezingen afge
treden. Het nieuwe katholiek-liberale
kabinet onder de Broqueville is ech
ter reeds in de maak.
Ernstige ijsongevallen in
Duitschland.
In ons land hebben we van de
week slechts heel even ijspret ge
kend. Het was jammer voor de
schaatsenrijders, dat het maar zoo
kort heeft geduurd, maar van den
anderen kant Jioudt men ook weer
zijn hart vast voor de vele onge
vallen, welke altijd aan ijsvermaak
van eenigen duur zijn verbonden. In
Duitschland hebben enkele heel droe
ve ongevallen de korte pret wreed
verstoord. Op tesamen twee plaatsen
zijn zestien kinderen plots door het
ijs gezakt, waarbij elf kleinen om het
leven kwamen. Daar waren vijf zus
jes uit één gezin onder.
Een spoorwegramp in Zwitser
land.
Ook Zwitserland is door een ramp
getroffen.' In een tunnel bij Luzern
zijn twee treinen op elkaar geloo-
pen. Reeds dadelijk moesten onder
de vele zwaar gewonden 6 lijken
worden weggedragen.
Oorlogen tusschen Volken
bondsleden.
Ondanks bereikte accoorden, aan
geboden bemiddeling en Volken
bondsactie van velerlei aard, voeren
Bolivia en Paragay een bloedigen
oorlog met elkaar. Omdat ze lid
in de oogen in haar verlaten bunga
low terug. Stella was haar lief ge
worden als een zuster.
Ze moesten den geheelen dag
doorreizen en slechts een gedeelte
van den tocht kon per trein worden
afgelegd, de lijn die te Khanmulla
eindigde, waar zij vroeg in den mor
gen aankwamen. Als Peter niet zoo
goed voor haar gezorgd had, zou
Stella waarschijnlijk ziek zijn ge
worden, maar als bereisd man be
zorgde hij haar alle gemakken die
hij maar bedenken kon.
De nacht was guur en vochtig.
Zij reisden in pikdonker. Stella lag
achterover en trachtte te slapen,
maar de slaap wilde niet komen.
Ze was vermoeid, maar had toch ook
geen rust. Het aanhoudende getik
van den regen op het ijzeren dak
en het ratelen van den trein, dreun
de haar voortdurend door 't hoofd.
De herinnering aan de laatste reis,
die zij langs deze lijn had gemaakt
toen zij in het voorjaar uit Kur-
rumpore was vertrokken, bleef haar
voortdurend bij; zij dacht aan
Ralph en aan zijn steeds meer uit
zijn oogen sprekende hartstocht,
aan het eerste opstandige gevoel dat
zij zoo moeilijk had kunnen onder
drukken. Hoe ver schenen die da-
zijn van den Volkenbond hebben ze
elkander den oorlog niet officieel
verklaard, maar deze woedt daarom
niet minder hevig en bloedig. Bo
livia zal thans het bestaan van den
oorlogstoestand wel moeilijk kunnen
ontkennen, nu het officieel aan den
Volkenbond heeft doen weten, dat
Paragay de internationale wetten van
oorlogsvoering overtreedt en o.a.
meermalen het vuur deed openen op
Roode Kruis-hospitalen. Het zijn de
gewone verwijten van over en weer,
welke we ook nog uit den wereld
oorlog kennen.
Ook in Mandsjoekwo wordt nog
steeds strijd gevoerd. Japan komt
echter politiek wel in een onaange-
namen toestand, nu de Europeesche
staten en de Ver. Staten blijkbaar
hardnekkig blijven staan op hun
standpunt, dat op eenigerlei wijze
de politieke souvereiniteit van China
en Japan moet worden hersteld. Men
spreekt zelfs al over tegen Japan toe
te passen Volkenbondssancties. Rus
land heeft de diplomatieke betrek
kingen met China hersteld en ook
dat heeft meegewerkt tot verdere
isolatie van Japan. Het heet zelfs,
dat Japan op het oogenblik al meer
heil ziet in een direct overleg met
China tot oplossing der Mandsjoe-
rijsche kwestie, dan in verdere
samensprekingen met den Volken
bond.
Van hier en daar.
In Rome en andere Italiaansche
steden worden geestdriftige studen
tenacties gevoerd ten behoeve van
een optreden (oorlog) tegen Servië.
Het gaat hier natuurlijk om het be
zit van Dalmatië. De Duce heeft de
betoogers toegesproken
Och, zegt „Het Volk", het doet er
ook niet veel toe, wie zijn reis be
taalt. Het blad zegt letterlijk in haar
nummer van 14 December: „Toen
Albert Thomas (een Fransch so
cialist) en Vandervelde (Belgisch so
cialistisch staatsman) en Henderson
(Engelsch socialist, tevens voorzitter
van de Ontwapeningsconferentie) in
1917 naar Rusland reisden om de
Russische revolutionnairen aan te
sporen, den oorlog vol te houden,
hebben zij stellig die reis niet be
taald uit hun eigen zak".
Nieuwe Zuiderzeewerken.
Blijkens het Voorloopig Verslag
gen, van bijna ongelooflijke ellende,
nu! Ze kon er nu bedaard, bijna
verbaasd op terugzien. Ze vroeg zich
nu verwonderd af hoe het mogelijk
was geweest, dat zij zich ooit aan
zulk een man had kunnen geven.
Nu zij erop terugzag, drong 't
eerst tot haar door, hoe in-treurig
haar misgreep was geweest en nu
zij den eersten schrik en het eerste
gevoel van verlatenheid te boven
was, voelde zij een zekere dank
baarheid, dat de straf nog niet zwaar
der was geweest. De man was snel
en naar zij meende, zonder lijden
uit het leven gegaan. Hein was veel
bespaard gebleven en zijzij was
voor erger lot bewaard. Want ze
zou nooit liefde voor hem hebben
kunnen voelen. Daar was ze zeker
van. Levenslange ellende zou haar
deel zijn geweest, waarbij zij zich
zelf in onderwerping zou hebben
moeten oefenen. Ze geloofde, dat het
niet lang zou hebben geduurd, voor
beiden uit hun droomtoestand zou
den zijn ontwaakt, waarop bitter leed
zou zijn gevolgd. Hij had, zoo meen
de zij, ook nooit geloofd dat zij
hem liefhad. Maar hij had toch
nooit vermoed, welk een afgrijzen
bij tijden haar hart vervulde. Ze was
nu dankbaar, dat hij dat nooit ge-
van de Tweede Kamer over de be
grooting van het Zuiderzeefonds en
de daarop gevolgde Memorie van
Antwoord zijn de Minister van Wa
terstaat en de regeering ondanks
daartoe geoefenden aandrang niet
bereid gebleken om in 1933 reeds
met de verdere inpoldering van de
Zuiderzee voort te gaan. De re
geering meent, dat het volkomen
een raadsel is, op hoeveel de waarde
van den nieuw gewonnen grond moet
worden geschat. Dat behoeft niet te
verhinderen om in dezen tijd met
de uitvoering van een groot werk
voort te gaan, maar wél dient ern
stig overwogen te worden, in hoe
verre die voortzetting op de meest
economische wijze kan geschieden.
De droogmaking van den Wierin-
germeerpolder is nog al kostbaar
gebleken. Zaak is het om uit de
thans opgedane ervaringen lessen te
trekken. Er behoort b.v. veel meer
centralisatie te komen bij de lei
ding der onderscheidene werkzaam
heden. De mogelijkheden van be
zuiniging zijn vele en de minister
verklaart, dat zijn departement een
jaar noodig heeft om ze te onder
zoeken.
In de plaats echter van de verdere
inpoldering zullen in het a.s. jaar
eenige nieuwe werkzaamheden wor
den gesteld, welke met de inpolde
ring in verband staan, daarvan een
onmisbaar onderdeel uitmaken, maar
niettemin grootendeels ook zonder
de inpoldering haar waarde hebben
en behouden.
De bedoelde werkzaamheden zul
len bestaan in het maken van de
met het oog op de inpoldering nood
zakelijke voorzieningen in de afwa
tering van de omliggende landstre
ken, alsmede van een losbouw te
Lemmer en den aanleg van een ha
ven te Urk. Deze werken kunnen
vermoedelijk zonder langdurige voor
bereiding worden aangevat en wer
pen ook onmiddellijk na de totstand
koming reeds voordeelen af. Voor
deze werken wordt bij nota van wij
weten had, ze kon dat nu voor zich
houden. Ze stelde haar herwonnen
vrijheid nu buitengewoon op prijs.
Ook was zij blij, dat zij er materieel
niet op was vooruit gegaan door
het feit, dat zij Dacre's vrouw was
geworden. Hij had geen fortuin be
zeten en zij was daar dankbaar voor.
Ze zou het denkbeeld niet hebben
kunnen verdragen dat, wat zij nu
als zonde beschouwde, haar eenig
voordeel had aangebracht. Ze had
haar straf gedragen en was in on
dervinding rjjker geworden. En nu
ging zij weer vrij en frank door het
leven en ofschoon ze haar leven
lang de sporen zou dragen van de
keten die haar had gekwetst, was
zij nu daar ver genoeg overheen
om haar vrijheid dankbaar te ge
nieten.
De trein stoomde voort door den
donkeren nacht. De angst begon
haar te bekruipen. In de drukte voor
de toebereidselen voor het vertrek
was die tot zwijgen gebracht. Maar
nu begon zij zich af te vragen, wat
haar aan 't eind van de reis te wach
ten stond.
De oproep was zoo duidelijk, zoo
dringend geweest.
.(Wordt vervolgd.)