Breskensche Courant 200 25 10 De lamp in de woestijn Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. FETJILLETÖN Buitenland Binnenland 42ste Jaargang Zaterdag 17 December 1932 Nummer 3791 ABONNEMENT: per kwartaal 1,25: buiten Breskens f 1,40. Buitenland 6,50 per jaar. Zondagsblad per kwar taal 0,65; en luiten Breskens 0,72$Bui tenland 3,50 per jaar. Verschijnt - iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam. Uitgave: J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS Tel. 21 Postrekening 70179 ADVERTENTIËN: van 5 regels f 0,75; iedere regel meer 15 ent. Ingez. mededeelingen 30 cent per regel. Handelsadoertenliên lij regelabonnemenl groote korting. Tarief op aan vraag verkrijgbaar. GRATIS verzekering voor de abonné"s tegen ongelukken, en mei voor de volgende ledragen: gulden bij levens- 1 /~\f\ bij dood n gld bij ver- rf 8^ bij ver- j gld bij eer lange ongeschikt- 11 II I door S lies van een J ^es van cen 4 I ^cs van cen hcid tot werken een ongeluk hand of voet oog duim De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage. gld bij ver lies van een wijsvinger gld bij verlies Van eiken anderen vinger Ons weekpraatje. o Eigenlijk is 't niet anders dan een dure plicht van de overheid, dat ze crisisslachtoffers op onbekrom pen wijze ondersteunt. Overheids geld is tenslotte „ons" geld, dat we in den vorm van hooge of milde of in het geheel géén belasting in de overheidskas storten. Hoe min der iemands bijflrage is, hoe groo- ter zijn mond over dat ons-geld pleegt te zijn. De overheid heeft tot taak om dat geld op economische wijze voor ons te beheeren of oordeelkundig uit te geven. Wat dat laatste betreft, stellen we haar thans vierkant in gebreke. We lazen van de week, dat de Amsterdamsche begrooting is aange nomen op een totaal, voor den ge wonen dienst, van 114 millioen gul den. Meestal passeert een mensch zulke mededeelingen zonder er ver der over na te denken. Sedert den oorlog hebben we het geleerd om kolossale cijfers voor- de oogen te krijgen; -al begrijpen we den om vang ervan niet, toch laten we ons door geen millioenen-gegoochel meer bezig houden; 't is alles dagelijksche kost voor den kranten-lezer. Dat cijfer echter van 114 millioen zijn we eens aan het ontleden ge gaan. De gemeente „beurt" het een en ander aan belastingen en uit de winst der bedrijven, zoo redeneer den we tesamen het genoemde kapitaal vormende en gaat die dan weer tot ons aller heil, althans dat van Amsterdammers, uitgeven. Ze steekt een aantal mannen in een mooi politie-uniform en die bescher men dan ons leven en wat we, na voldoening van onze belastingen, nog aan have en goed over hiel den. Ze zorgen voorts, dat we geen matjes kloppen in besloten tijd, des avonds na 8 uur geen winkeliers meer lastig vallen enz. De overheid doet des avonds lantaarns ontste ken en ze onderhoud een straatje voor onze woningen. Ze doet nóg meer. Ze belast b.v. een leger van 24000 ambtenaren we spreken nog steeds alleen van de hoofdstad om ons met zorgen van allerlei aard te omringen; bovendien steunt ze tienduizenden werkloozen. Maar is dat alles nu wel economisch? O.i. worden de groote sociale en economische problemen geheel ver- 36. Uit het Engelsch van ETHEL M. DELL door CATH. A. DERMOUT-VISSER 0 „O, maar je hebt Peter bij je," zei ze met een zucht van verlichting. En Stella, die reeds bezig was het antwoord op het telegram te schrij ven, keek met een flauwen glim lach op en antwoordde: „Natuurlijk, ik heb Peter". 'tWas heerlijk om Peter's glim lach te zien terwijl hij zeide: „Ik zal voor Mem-Sahib zorgen". Stella's antwoord was kort en bon dig: „Vertrek onmiddellijk". En bin nen een half uur was zij met haar toebereidselen gereed. Ze kende Monck voldoende om te weten, dat hij niet zoo dringend zou hebben geseind als de nood niet op z'n hoogst was geweest. Hij had Tommy al vroeger eens verpleegd en ze wist ook cat hij, althans vol- keerd gesteld. We maken ons kop zorg over de vraag, hoe we van de werkloosheid en de werkloozen af komen, maar is het niet veel een voudiger om ons van den arbeid en van de arbeidenden te verlossen? Amsterdam besteedt nu in een jaar 114 millioen aan haar stedelijke huis houding. De hoofdstad telt circa 800.000 inwoners. Vroeger kon men aannemen, dat gemiddeld 5 personen een gezin vormden; we vreezen, dat de moderne gezinnen kleiner zijn, maar rekenen toch nog op 180 dui zend gezinnen in de hoofdstad. Als we nu de politie eens afschaften een noodzakelijke consequentie trou wens van de meest moderne vre- desgedachten en we onderhielden allemaal ons eigen straatje, dan zou van die 114 millioen aan ieder ge zin 633 gulden per jaar kunnen wor den uitgekeerd, d.i. ruim 12 gulden per week. Zeker, dat zou te weinig zijn om er van te leven, maar men vergete niet, dat alles dadelijk veel goedkooper wordt, als het leger van dwingende en bedillende ambtenaren is opgedoekt. Bovendien: we hebben nu alleen nog maar de gemeentelijke centen verdeeld, maar als de kas der pro vincie nu ook eens naar de ge schetste beginselen gaat worden ge ledigd en mede het potje van de rijksbelastingen wordt opgemaakt, dan mogen we toch aannemen, dat het mogelijk zou zijn om ieder Ne- derlandsch gezin per week minstens 25 gulden uit te keeren uit de be lastingen, welke we zelf opbrengen. Klopt er iets niet in onze bereke ning, dan duide men ons dat niet al te euvel, want we doorleven juist weer onzen jaarlijkschen griepaan val en een mensch ziet in koorts toestand de dingen soms heel eigen aardig. We nemen zelfs onmiddellijk aan, dat onze „oplossing" van een heel stel van maatschappelijke vraagstuk ken tesamen, een volkomen on mogelijke is. Maar toch vragen we ons ernstig af, waar het in de toe komst heen moet met /onze maat schappelijke en economische „orde" als we de overheidszorg inzake ons welzijn, moeten honoreeren met een som, waarvan elk huisgezin een so ber, maar verzekerd bestaan zou kunnen genieten zonder werken! indien men aan ons zou kunnen overlaten om populair gezegd ons eigen straatje te vegen. gens Tommy, hem toen het leven had gered. Hij was een man met stalen zenuwen en een helder oor deel. Hij zou niet om haar hebben gezonden, als hij niet overtuigd was geweest, dat zijn eigen krachten te kort begonnen te schieten. Dat be- teekende dat Tommy heel erg ziek was, misschien wel stervende. Al wat er goeds en groots in Stella was, kwam bij dien oproep naar voren. Voordien had Tommy haar nooit noodig gehad. Ze scheen mevrouw Ralston, die ten laatste met een glas wijn voor haar stond, een geheel andere vrouw. Ze had niets onstuimigs over zich, maar haar kalme vastberadenheid riep bij haar de overtuiging wakker, dat zij voor betere dingen bestemd was dan de dagelijksche pretjes, waarmede zoovelen volkomen tevre den zijn. Ze was dolgraag met haar mee gegaan, maar Stella had haar plech tig beloofd dat zij om haar zou zen den, wanneer zij zelf ziek mocht worden en dat had haar in zeker opzicht getroost. Ongaarne nam ze afscheid van haar en toen zij 't ge ratel der wielen hoorde van het rij tuig dat Stella en haar trouwen Pe ter wegvoerde, keerde zij met tranen De Fransche Kamer weigert de December-betalingen aan de Ver. Staten te verrichten. Behalve Frankrijk heeft ook Bel gië geweigerd om de December- betaling te verrichten, ook Polen en Griekenland. Ze hebben alle een Non Possumus laten hooren. Ver moedelijk zal dus alleen Engeland op den 15 December haar betalings verplichtingen zijn nagekomen. Dat is al weer een heel gelukkige om standigheid in deze duistere inter nationale kwestie, want nu blijft de Engelsche regeering geschikt om te bemiddelen. Direct nadat de Belgische regee ring haar besluit genomen had om geen December-betaling te verrich ten, is ze als consequentie van de gehouden verkiezingen afge treden. Het nieuwe katholiek-liberale kabinet onder de Broqueville is ech ter reeds in de maak. Ernstige ijsongevallen in Duitschland. In ons land hebben we van de week slechts heel even ijspret ge kend. Het was jammer voor de schaatsenrijders, dat het maar zoo kort heeft geduurd, maar van den anderen kant Jioudt men ook weer zijn hart vast voor de vele onge vallen, welke altijd aan ijsvermaak van eenigen duur zijn verbonden. In Duitschland hebben enkele heel droe ve ongevallen de korte pret wreed verstoord. Op tesamen twee plaatsen zijn zestien kinderen plots door het ijs gezakt, waarbij elf kleinen om het leven kwamen. Daar waren vijf zus jes uit één gezin onder. Een spoorwegramp in Zwitser land. Ook Zwitserland is door een ramp getroffen.' In een tunnel bij Luzern zijn twee treinen op elkaar geloo- pen. Reeds dadelijk moesten onder de vele zwaar gewonden 6 lijken worden weggedragen. Oorlogen tusschen Volken bondsleden. Ondanks bereikte accoorden, aan geboden bemiddeling en Volken bondsactie van velerlei aard, voeren Bolivia en Paragay een bloedigen oorlog met elkaar. Omdat ze lid in de oogen in haar verlaten bunga low terug. Stella was haar lief ge worden als een zuster. Ze moesten den geheelen dag doorreizen en slechts een gedeelte van den tocht kon per trein worden afgelegd, de lijn die te Khanmulla eindigde, waar zij vroeg in den mor gen aankwamen. Als Peter niet zoo goed voor haar gezorgd had, zou Stella waarschijnlijk ziek zijn ge worden, maar als bereisd man be zorgde hij haar alle gemakken die hij maar bedenken kon. De nacht was guur en vochtig. Zij reisden in pikdonker. Stella lag achterover en trachtte te slapen, maar de slaap wilde niet komen. Ze was vermoeid, maar had toch ook geen rust. Het aanhoudende getik van den regen op het ijzeren dak en het ratelen van den trein, dreun de haar voortdurend door 't hoofd. De herinnering aan de laatste reis, die zij langs deze lijn had gemaakt toen zij in het voorjaar uit Kur- rumpore was vertrokken, bleef haar voortdurend bij; zij dacht aan Ralph en aan zijn steeds meer uit zijn oogen sprekende hartstocht, aan het eerste opstandige gevoel dat zij zoo moeilijk had kunnen onder drukken. Hoe ver schenen die da- zijn van den Volkenbond hebben ze elkander den oorlog niet officieel verklaard, maar deze woedt daarom niet minder hevig en bloedig. Bo livia zal thans het bestaan van den oorlogstoestand wel moeilijk kunnen ontkennen, nu het officieel aan den Volkenbond heeft doen weten, dat Paragay de internationale wetten van oorlogsvoering overtreedt en o.a. meermalen het vuur deed openen op Roode Kruis-hospitalen. Het zijn de gewone verwijten van over en weer, welke we ook nog uit den wereld oorlog kennen. Ook in Mandsjoekwo wordt nog steeds strijd gevoerd. Japan komt echter politiek wel in een onaange- namen toestand, nu de Europeesche staten en de Ver. Staten blijkbaar hardnekkig blijven staan op hun standpunt, dat op eenigerlei wijze de politieke souvereiniteit van China en Japan moet worden hersteld. Men spreekt zelfs al over tegen Japan toe te passen Volkenbondssancties. Rus land heeft de diplomatieke betrek kingen met China hersteld en ook dat heeft meegewerkt tot verdere isolatie van Japan. Het heet zelfs, dat Japan op het oogenblik al meer heil ziet in een direct overleg met China tot oplossing der Mandsjoe- rijsche kwestie, dan in verdere samensprekingen met den Volken bond. Van hier en daar. In Rome en andere Italiaansche steden worden geestdriftige studen tenacties gevoerd ten behoeve van een optreden (oorlog) tegen Servië. Het gaat hier natuurlijk om het be zit van Dalmatië. De Duce heeft de betoogers toegesproken Och, zegt „Het Volk", het doet er ook niet veel toe, wie zijn reis be taalt. Het blad zegt letterlijk in haar nummer van 14 December: „Toen Albert Thomas (een Fransch so cialist) en Vandervelde (Belgisch so cialistisch staatsman) en Henderson (Engelsch socialist, tevens voorzitter van de Ontwapeningsconferentie) in 1917 naar Rusland reisden om de Russische revolutionnairen aan te sporen, den oorlog vol te houden, hebben zij stellig die reis niet be taald uit hun eigen zak". Nieuwe Zuiderzeewerken. Blijkens het Voorloopig Verslag gen, van bijna ongelooflijke ellende, nu! Ze kon er nu bedaard, bijna verbaasd op terugzien. Ze vroeg zich nu verwonderd af hoe het mogelijk was geweest, dat zij zich ooit aan zulk een man had kunnen geven. Nu zij erop terugzag, drong 't eerst tot haar door, hoe in-treurig haar misgreep was geweest en nu zij den eersten schrik en het eerste gevoel van verlatenheid te boven was, voelde zij een zekere dank baarheid, dat de straf nog niet zwaar der was geweest. De man was snel en naar zij meende, zonder lijden uit het leven gegaan. Hein was veel bespaard gebleven en zijzij was voor erger lot bewaard. Want ze zou nooit liefde voor hem hebben kunnen voelen. Daar was ze zeker van. Levenslange ellende zou haar deel zijn geweest, waarbij zij zich zelf in onderwerping zou hebben moeten oefenen. Ze geloofde, dat het niet lang zou hebben geduurd, voor beiden uit hun droomtoestand zou den zijn ontwaakt, waarop bitter leed zou zijn gevolgd. Hij had, zoo meen de zij, ook nooit geloofd dat zij hem liefhad. Maar hij had toch nooit vermoed, welk een afgrijzen bij tijden haar hart vervulde. Ze was nu dankbaar, dat hij dat nooit ge- van de Tweede Kamer over de be grooting van het Zuiderzeefonds en de daarop gevolgde Memorie van Antwoord zijn de Minister van Wa terstaat en de regeering ondanks daartoe geoefenden aandrang niet bereid gebleken om in 1933 reeds met de verdere inpoldering van de Zuiderzee voort te gaan. De re geering meent, dat het volkomen een raadsel is, op hoeveel de waarde van den nieuw gewonnen grond moet worden geschat. Dat behoeft niet te verhinderen om in dezen tijd met de uitvoering van een groot werk voort te gaan, maar wél dient ern stig overwogen te worden, in hoe verre die voortzetting op de meest economische wijze kan geschieden. De droogmaking van den Wierin- germeerpolder is nog al kostbaar gebleken. Zaak is het om uit de thans opgedane ervaringen lessen te trekken. Er behoort b.v. veel meer centralisatie te komen bij de lei ding der onderscheidene werkzaam heden. De mogelijkheden van be zuiniging zijn vele en de minister verklaart, dat zijn departement een jaar noodig heeft om ze te onder zoeken. In de plaats echter van de verdere inpoldering zullen in het a.s. jaar eenige nieuwe werkzaamheden wor den gesteld, welke met de inpolde ring in verband staan, daarvan een onmisbaar onderdeel uitmaken, maar niettemin grootendeels ook zonder de inpoldering haar waarde hebben en behouden. De bedoelde werkzaamheden zul len bestaan in het maken van de met het oog op de inpoldering nood zakelijke voorzieningen in de afwa tering van de omliggende landstre ken, alsmede van een losbouw te Lemmer en den aanleg van een ha ven te Urk. Deze werken kunnen vermoedelijk zonder langdurige voor bereiding worden aangevat en wer pen ook onmiddellijk na de totstand koming reeds voordeelen af. Voor deze werken wordt bij nota van wij weten had, ze kon dat nu voor zich houden. Ze stelde haar herwonnen vrijheid nu buitengewoon op prijs. Ook was zij blij, dat zij er materieel niet op was vooruit gegaan door het feit, dat zij Dacre's vrouw was geworden. Hij had geen fortuin be zeten en zij was daar dankbaar voor. Ze zou het denkbeeld niet hebben kunnen verdragen dat, wat zij nu als zonde beschouwde, haar eenig voordeel had aangebracht. Ze had haar straf gedragen en was in on dervinding rjjker geworden. En nu ging zij weer vrij en frank door het leven en ofschoon ze haar leven lang de sporen zou dragen van de keten die haar had gekwetst, was zij nu daar ver genoeg overheen om haar vrijheid dankbaar te ge nieten. De trein stoomde voort door den donkeren nacht. De angst begon haar te bekruipen. In de drukte voor de toebereidselen voor het vertrek was die tot zwijgen gebracht. Maar nu begon zij zich af te vragen, wat haar aan 't eind van de reis te wach ten stond. De oproep was zoo duidelijk, zoo dringend geweest. .(Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1932 | | pagina 1