Breskensche Courant 25 De ontwapeningsconferentie De lamp in de woestijn Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-VIaanderen. EERSTE BLAD FEUILLETON Binnenland 42ste Jaargang Zaterdag 10 December 1932 Nummer 3789 ABONNEMENT: per kwartaal 1,25; builen Breskens 1,40. Buitenland 6,50 per jaar. Zondagsblad per kwar taal f 0,65; en buiten Breskens 0,72$Bui tenland f 3,50 per jaar. I- Verschijnt - iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk f uur nam. Uitgave: J. C. LE BLEU. Dorpsstraat 35, BRESKENS Tel. 21 Postrekening 70179 ADVERTENTIËN Van 1 5 regels f 0,75; iedere regel meer 15 ent. Ingcz. mededcelingen 30 cent per regel. Handelsadoertentiên bij regelabonnemenl groote kortingTarief op aan vraag verkrijgbaar. CR A TIS verzekering voor de /-v abonné's legen ongelukken, en IJl) mei voor de volgende bedragen: gulden bij levens- 1 f\ f\ 8^ dood w—r mm gld bij ver- f~\ 8^ bij ver- j gld bij ver- lange ongeschikt- 11)1) door S lies van een jij ^es üan cen 4(J 'Ies üan ecn hcid tot werken een ongeluk hand of voel oog duim De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te s-Gravenhage. gld bij ver lies van een Wijsvinger /-v gld bij verlies lil üan eiken anderen vinger Dit nummer bestaat uit 2 bladen 0 De oorzaken er van. Verda ging tot 1936? En onderwijl wordt de oorlog voorbereid tusschen Japan en de Ver. Staten. Ook naar een nieuwen Europeeschen oorlog? De wereld zal weldra voor het voldongen feit eener mislukking van de Ontwapeningsconferentie worden geplaatst. En toch siddert de mensch- heid niet, noch kraakt de aarde op haar grondvesten. Hoe anders is dat enkele jaren geleden voorzien ge worden. Toen begon de crisis en was de vredeswil nog heel sterk. In 1932 zou de groote Ontwape ningsconferentie aanvangen en dan moesten de groote rijken tot een ver-gaande ontwapening komen anders zou het lot der wereld be zegeld zijn. Revoluties zouden uit breken; de kapitalistische maat schappijleer zou hebben afgedaan. Het waren niet alleen particulieren die zoo spraken, en kranten, welke aldus schreven, maar staatslieden verkondigden het mede. Met het al of niet slagen van de Ontwapenings conferentie zou het lot worden be slist van de West-Europeesche be schaving, het lot tevens van den Volkenbond. En toch: de Ontwapeningsconfe rentie kan op het oogenblik als vol komen mislukt worden beschouwd en de wereld legt er zich bij neer. bijna zonder zuchten. Heel lang zaam hebben we het voelen aanko men en we hebben gelegenheid ge kregen om ons met de gedachte te verzoenen. We hebben te berusten in de te gengestelde feiten. Géén ontwape ning, de volgende oorlog wordt voor bereid. Ministers van de vijf groote Euro peesche mogendheden hebben van de week te Genève éven hun best gedaan om een schijn van succes te behalen, maar al spoedig erken 34. Uit het Engelsch van ETHEL M. DELL door CATH. A. DERMOUT-VISSER „Dat kon ik niet, want ik wist niet waarheen ik schrijven moest' Tommy keek haar eenigszins aar zelend aan. „Ik heb hem nog niets over ons kunnen schrijven, maar hij zal er misschien toch wel van ge hoord hebben voor hij naar „De Groene Bungalow" terugkeert. Hij hoort bijna altijd alles". „Dat behoeft geen verschil te ma ken". Stella sprak langzaam, de oogen gericht op de groene renbaan die in de zon schitterde. „Wat mij betreft mag hij gerust in „De Groene Bungalow" blijven. We zullen elkaar niet in den weg loopen. Altijd," en ze keek haar broer aan, „als jij prettig vindt". „Dat is lief van je 1" Tommy's ge zicht glom van pleizier. „Meen je dat inderdaad?" den ze unaniem de naakte feiten. Er is geen overeenstemming moge lijk. Déérom al niet, omdat Duitsch- land zich van de conferentie terug getrokken hield, zoolang de wensch der Duitsche natie, erkenning van het recht op bewapening als welk ander land ook, niet zou erkend zijn. Dat recht is aan Duitschland in het Verdrag van Versailles ont nomen en Frankrijk wil dat recht slechts hergeven, wanneer de mach tigste wereldstaten met heel hun mi litaire macht aan Frankrijk veiligheid waarborgen en het ongestoorde be zit van de voordeelen, uit den jong- sten oorlog verworven. Daar willen verscheidene staten voorloopig nog niet aan. Een en ander is de voornaamste reden van de mislukking. Men wil de wereld nu paaien met een verdaging. Misschien tot het volgend jaar zomer, misschien ook tot 19361 Het vervolg van de con ferentie zou dan door een vaste Ont wapeningscommissie worden voorbe reid. Het doet er niet toe, hoe lang de verdaging zal duren: de heeren zullen voorloopig toch niet meer bij een komen, want de onderlinge ver schillen zijn veel te groot gebleken Mussolini heeft onlangs gezegd, dat er veel te veel conferenties wor den belegd en dat die een groot gevaar inhouden. Staten verdragen elkaar soms langen tijd, maar als de diplomaten met elkaar gaan pra ten, dan treden de geschillen scher per dan ooit naar voren. Op de Ontwapeningsconferentie is dat zeer gebleken, want de Duitsch Fransche contraverse was er niet de eenige reden van mislukking. In de ontwapeningsvoorstellen der on derscheidene naties accentueerden zich b.v. ook sterk de Fransche- Italiaansche vlootoneenigheden. De Japansche voorstellen deden het weer scherp zien, hoe men in het Oosten vijandig blikt naar de Ver. Staten. Ook Uncle Sam toonde er zich niet blind voor, want waar Ja pan dezer dagen te kennen gaf, dat het „in verband met de ontwikkeling van den internationalen toestand" noodzakelijk eenige tientallen nieu we oorlogsschepen moest hebben, maakte de Ver. Staten bekend, dat ze hun leger veel te klein achten en dat de scheepsbouwwerven in Amerika in dezen crisistijd behoefte hebben aan wat meer opdrachten voor oorlogsschepen Japan en de Ver. Staten weten „Zekerl" Stella sprak op matten toon. ,,'t Blijft mij heusch gelijk, maar ik wensch me niet tusschen jou en je vriend te dringen. Nu ik getrouwd ben geweest," en haar stem klonk eenigszins bitter, „zal niemand er meer aanstoot aan ne men. Maar kapitein Monck kan er natuurlijk een anderen kijk op heb ben. Laat hem dus doen wat hem het beste lijkt". „Ik wed dat hij 'twat graag zal doen," zei Tommy. „Hij is de meest vastberaden kerel dien ik ooit ont moet heb". „Hij is een heel lieve man," zei Tessa jaloersch. Tommy lachte. „Hij is een bo venste beste," stemde hij hartelijk toe, „hij is een van degenen die het vroeger of later ver zullen brengen denk daar aan, Tessa! Hij is een boffer en hij is eerlijk, eerlijk als goud". „Waar het dan toch eigenlijk op aan komt," zei mevrouw Ralston zonder van haar brief op te kijken „Hoor eens aan," zei Tommy, „maar waarom kijk je zoo, Stella? Wou je soms zeggen dat hij niet eerlijk was?" „Ik zei niets". Stella sprak mat, ofschoon ze zwakjes glimlachte. „Ik dat ze straks oorlog zullen voeren tegen elkaar; in Genève speelden ze comedie. En in Europa? Italië betwist aan Frankrijk de Middellandsche zee; het heeft be hoefte aan expansie naar den Balkan en Noord-Afrika; Nizza ligt nog in Frankrijk. Duitschland denkt aan revanche aan Oost-Pruisen en aan de ver loren kolonieën. Duitschland en Ita lië vonden elkaar reeds tegen Frank rijk en de kans wordt schoon, want Engeland zal zeker niet weer bereid zijn om Frankrijk bij te staan In het land van hamer en sikkel loert men naar het Westen en grijnst Zóó is de toestand na de mis lukking van de Ontwapeningscon- ferentie-1932. Geen politiek meer in den aether? De Tweede Kamer heeft in haar nachtzitting van Dinsdag een be langrijk punt aangesneden: de poli tiek in den aether. Bij alle par tijen bleek er ontstemming te be staan over de wijze, waarop de VARA haar zendvergunning ge bruikt om politieke propaganda te voeren. De liberalen dreigden zelfs, dat ze tegen de begrooting der Posterijen zouden stemmen, als mi nister Reymer geen bevredigende toezegging deed, dat politieke pro paganda voortaan uit den aether zou worden geweerd. Ook van katholieke zijde, maar van C.H.- en A.R.- kant werd ernstige bedenking tegen het peil der VARA-uitzendingen ge uit. Merkwaardig was, dat geen so cialist het tegen al die aanvallen in, vóór de socialistische omroep- vereeniging opnam. Dat kon trou wens ook niet, want van de op één na grootste fractie was geen en kel lid in de Kamer aanwezig! Het is bekend, dat het absentiïsme het grootst pleegt te zijn bij de sociaal democraten. Minister Reymer is be duusd geraakt van al het gemor en hij heeft toegezegd, het initiatief te zullen nemen voor een wetswijziging, welke politieke uitzendingen onmo gelijk zal maken. Nu maar afwach ten, wat het worden zal. Men kan er van op aan, dat er heel wat verzet zal rijzen tegen het nieuwste voornemen van minister Reymer. Van socialistische zijde tenminste. Kan Nederland de mislukking van de Ontwapeningsconferentie verhinderen? Ir. Albarda, de leider der S.D.A.P. heeft aan de regeering gevraagd, of deze pogingen meent te kunnen ondernemen om het mislukken der Ontwapeningsconferentie te voorko men. Uit die vraag blijkt wel, hoe ook deze verantwoordelijke politieke figuur zoo goed als alle hoop heeft opgegeven, dat in Genève nog eenig resultaat zal kunnen worden bereikt. Hij grijpt nu nog maar naar een stroohalmAan den goeden wil van Nederland op vredesgebied zal wel niemand durven twijfelen, maar evenmin zullen maar weinigen ge- looven, dat wij eenigen aanmerke- lijken invloed kunnen doen gelden op de besluiten van de regeerin gen der voornaamste wereldstaten, die de volkeren in kortzichtig ei genbelang of uit nationale hooghar tigheid van den vrede verwijderd houden. Maar kwaad zou het toch ook weer niet zijn, als we den mach tigen in Genève van onze groote désillusie zouden laten blijken voor het geval zij inderdaad de ontwape ningspogingen zouden willen sabo- teeren. Duitschland ziet af van con- tingenteeringsmaatregelen, maar verhoogt invoerrechten. Het was voor onze exportbelan gen maar weinig bemoedigend, dat de minister van landbouw, von Braun, uit het kabinet-von Papen ook in het nieuwe kabinet-von Sleicher bleek te zijn overgenomen. Achteraf is echter gebleken, dat von Sleicher zijn besluit daartoe niet heeft ge nomen, alvorens von Braun met zijn collega van Economische Zaken tot overeenstemming was gekomen in zake zijn handelspolitiek. Daarbij heeft von Braun concessie moeten doen. Hij blijkt van zijn contingen teeringsplannen te hebben afgezien, maar verwierf daartegenover toe zegging van een verhooging van in voerrechten, speciaal op eieren, reu zei en zekere houtsoorten. Wegens de nog loopende handelsovereen komsten kan de verhooging van in voerrechten niet voor Maart a.s. in werking treden en daarom zouden verbaasde me alleen maar". „Verbaasde, waarover?" Tommy's stem klonk eenigszins scherp en hij keek een oogenblik strijdlustig. „Ik verbaasde me er alleen over dat je hem zoo goed schijnt te ken nen. Dat is alles," antwoordde ze. „Ik ken hem precies evenveel als iedereen," zei Tommy. „Hij is een hoogst achtenswaardig man, daar verwed ik mijn leven onder en hij is niet in staat tot iets laags of ge meens!" Stella zweeg. Het vertrouwen van dien jongen was echt, dat wist ze. Maar denkende aan hetgeen Ralph Dacre haar had verteld den laatsten avond dat zij samen waren, vroeg ze zichzelf toch verwonderd af, waar Tommy de wetenschap had opge daan van dien bijzonderen karakter trek van zijn vriend. Het scheen haar dat Tommy veel te veel tegen hem opzag om daar een juisten kijk op te hebben. Ze was er zeker van dat, anders dan ze zelf, hij het nooit in zijn hoofd zou krijgen om een daad van Monck te beoordeelen of aan zijne bedoelingen te twijfelen. Haar eigen opinie omtrent dien man had zich sedert dien avond wel eenigszins gewijzigd. Ze zag hem nu met een volkomen onverschillig oog. Hij had zich tot haar aange trokken gevoeld, maar ze twijfelde eraan of dit ook na haar huwelijk het geval zou zijn. Wat haar betrof was dit hoofdstuk van haar leven afgesloten, om, dat geloofde ze zeker, nooit meer te worden vervolgd. Monck was zijn weg gegaan en zij den hare. Hun wegen liepen uiteen. Alleen door toevallige omstandigheden zouden ze elkaar weer ontmoeten en ze was besloten dat, wanneer dit weer het geval zou zijn, hun verhouding zulk een onpersoonlijk karakter zou dra gen, dat het hem onmogelijk zou zijn, om nog terug te komen op het feit dat er één enkel oogenblik tus schen hen een eenigszins romanti sche verhouding had bestaan. Hij stond nog aan het begin van zijn loopbaan. Hij was eerzuchtig en zou voortgaan, zonder zich door één gedachte aan haar van de wijs te laten brengen. Zij hing van geen enkelen man af, ze zou haar eigen leven weer opvatten en ervan ma ken wat er van te maken was. Met den terugkeer van haar ge zondheid rijpte dit besluit bij haar, De invloed van mevrouw Ralston deed zich gelden. Ze geloofde dat de weg zich vanzelf zou wijzen. Ze voor den tijd tot Maart overgangs contingenten worden vastgesteld. Van ongeval en misdaad. Het is onbegrijpelijk, zooveel ver keersongevallen er den laatsten tijd gebeuren. We hoorden dezer dagen de meening verkondigen, dat de pro paganda voor meerdere verkeers veiligheid te energiek gevoerd zou worden dat zou vele automobilis ten en motorrijders te zenuwachtig hebben gestemd. Voor een vaste hand is een gevoel van verzekerd heid noodig, zoo zei men ons, en dat gevoel zou op het oogenblik sterk worden ondermijnd. We we ten niet, wat we daarop moeten ant woorden, maar in ieder geval biedt het lijstje van verkeersongelukken in Ideze week een droef beeld. We herinneren slechts aan het spoor wegongeluk van Zondag bij Den Bosch, het auto-ongeval op een on- bewaakten overweg bij Schagen,den autobusramp van Maandagochtend bij Muiden, het auto-ongeluk bij Maastricht enz. Het wordt te veel om op te noemen. Bij Budel aan de Brabantsch Belgische grens werd dezer dagen wederom een smokkelaar doodge schoten door een kommies. Het slachtoffer was een jongen van 18 jaar, die 10 kilo suiker had gehaald in het Belgische dorpje, waar hij slechts 20 minuten vandaan woonde. De revolver van den kommies was natuurlijk weer per ongeluk afge gaan. We hebben reeds eerder in de ze rubriek te kennen gegeven, hoe we denken over dit ontloopen van de verantwoordelijkheid voor een hoogst ernstige daad. De vader en zoon, jachtopzieners, die er van verdacht werden onder Putbroek een viertal stroopers te hebben neergeschoten, hebben thans definitief in hun vonnis van 15 en 6 jaar gevangenisstraf moeten berus ten, nu de Hooge Raad hun cas satie-beroep heeft verworpen. In Den Haag arresteerde de po litie een jongeman, die een meisje op levensgevaarlijke manier had ver wond. De jongen bleek van moord lust bezeten, want hij had Voorden avond van den dag, waarop hij werd gearresteerd al weer een nieuw moordplan klaar I Het mag een ge luk heeten, dat deze zonderling zoo gauw onschadelijk kon worden ge maakt. had één groote vergissing begaan, voor een volgende zou ze zich wach ten. Ze zou gehoorzaam zijn, mis schien zouden voor haar, evenals voor haar vriendin, nog eens bloe sems opbloeien uit den woesten grond waarin haar leven wortelde. 0 HOOFDSTUK VI. De oproeping. Gedurende de maanden die zij met de doktersvrouw te Bhulwana door bracht, keerden rust en vrede in Stella's hart terug. Ze nam welis waar geen deel aan de vermakelijk heden die het plaatsje opleverde, maar haar weduwschap was daar voor meer dan voldoende veront schuldiging. Lady Harriet keurde haar handelwijze in deze volkomen goed, maar mevrouw Ermsted keek haar nog steeds met schele oogen aan, niettegenstaande haar doch tertje een ware vriendsohap voor Tommy's zuster had opgevat. „Wacht maar tot we in Kurrum- pore terug zijn," zei mevrouw Erm sted, „dan zullen we haar wel in haar ware gedaante zien". .(Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1932 | | pagina 1