Breskensche Courant
25
De ontwapeningsconferentie
De lamp in de woestijn
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-VIaanderen.
EERSTE BLAD
FEUILLETON
Binnenland
42ste Jaargang
Zaterdag 10 December 1932
Nummer 3789
ABONNEMENT:
per kwartaal 1,25;
builen Breskens 1,40.
Buitenland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal f 0,65; en buiten
Breskens 0,72$Bui
tenland f 3,50 per jaar.
I-
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk f uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU. Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN
Van 1 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingcz. mededcelingen 30
cent per regel.
Handelsadoertentiên bij
regelabonnemenl groote
kortingTarief op aan
vraag verkrijgbaar.
CR A TIS verzekering voor de /-v
abonné's legen ongelukken, en IJl)
mei voor de volgende bedragen:
gulden bij levens- 1 f\ f\ 8^ dood w—r mm gld bij ver- f~\ 8^ bij ver- j gld bij ver-
lange ongeschikt- 11)1) door S lies van een jij ^es üan cen 4(J 'Ies üan ecn
hcid tot werken een ongeluk hand of voel oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te s-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
Wijsvinger
/-v gld bij verlies
lil üan eiken
anderen vinger
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
0
De oorzaken er van. Verda
ging tot 1936? En onderwijl
wordt de oorlog voorbereid
tusschen Japan en de Ver.
Staten. Ook naar een nieuwen
Europeeschen oorlog?
De wereld zal weldra voor het
voldongen feit eener mislukking van
de Ontwapeningsconferentie worden
geplaatst. En toch siddert de mensch-
heid niet, noch kraakt de aarde op
haar grondvesten. Hoe anders is dat
enkele jaren geleden voorzien ge
worden. Toen begon de crisis en
was de vredeswil nog heel sterk.
In 1932 zou de groote Ontwape
ningsconferentie aanvangen en dan
moesten de groote rijken tot een
ver-gaande ontwapening komen
anders zou het lot der wereld be
zegeld zijn. Revoluties zouden uit
breken; de kapitalistische maat
schappijleer zou hebben afgedaan.
Het waren niet alleen particulieren
die zoo spraken, en kranten, welke
aldus schreven, maar staatslieden
verkondigden het mede. Met het al
of niet slagen van de Ontwapenings
conferentie zou het lot worden be
slist van de West-Europeesche be
schaving, het lot tevens van den
Volkenbond.
En toch: de Ontwapeningsconfe
rentie kan op het oogenblik als vol
komen mislukt worden beschouwd
en de wereld legt er zich bij neer.
bijna zonder zuchten. Heel lang
zaam hebben we het voelen aanko
men en we hebben gelegenheid ge
kregen om ons met de gedachte
te verzoenen.
We hebben te berusten in de te
gengestelde feiten. Géén ontwape
ning, de volgende oorlog wordt voor
bereid.
Ministers van de vijf groote Euro
peesche mogendheden hebben van
de week te Genève éven hun best
gedaan om een schijn van succes
te behalen, maar al spoedig erken
34.
Uit het Engelsch van
ETHEL M. DELL
door
CATH. A. DERMOUT-VISSER
„Dat kon ik niet, want ik wist
niet waarheen ik schrijven moest'
Tommy keek haar eenigszins aar
zelend aan. „Ik heb hem nog niets
over ons kunnen schrijven, maar hij
zal er misschien toch wel van ge
hoord hebben voor hij naar „De
Groene Bungalow" terugkeert. Hij
hoort bijna altijd alles".
„Dat behoeft geen verschil te ma
ken". Stella sprak langzaam, de
oogen gericht op de groene renbaan
die in de zon schitterde. „Wat mij
betreft mag hij gerust in „De Groene
Bungalow" blijven. We zullen elkaar
niet in den weg loopen. Altijd," en
ze keek haar broer aan, „als jij
prettig vindt".
„Dat is lief van je 1" Tommy's ge
zicht glom van pleizier. „Meen je
dat inderdaad?"
den ze unaniem de naakte feiten.
Er is geen overeenstemming moge
lijk. Déérom al niet, omdat Duitsch-
land zich van de conferentie terug
getrokken hield, zoolang de wensch
der Duitsche natie, erkenning van
het recht op bewapening als welk
ander land ook, niet zou erkend
zijn. Dat recht is aan Duitschland
in het Verdrag van Versailles ont
nomen en Frankrijk wil dat recht
slechts hergeven, wanneer de mach
tigste wereldstaten met heel hun mi
litaire macht aan Frankrijk veiligheid
waarborgen en het ongestoorde be
zit van de voordeelen, uit den jong-
sten oorlog verworven. Daar willen
verscheidene staten voorloopig nog
niet aan.
Een en ander is de voornaamste
reden van de mislukking.
Men wil de wereld nu paaien met
een verdaging. Misschien tot het
volgend jaar zomer, misschien ook
tot 19361 Het vervolg van de con
ferentie zou dan door een vaste Ont
wapeningscommissie worden voorbe
reid. Het doet er niet toe, hoe lang
de verdaging zal duren: de heeren
zullen voorloopig toch niet meer bij
een komen, want de onderlinge ver
schillen zijn veel te groot gebleken
Mussolini heeft onlangs gezegd,
dat er veel te veel conferenties wor
den belegd en dat die een groot
gevaar inhouden. Staten verdragen
elkaar soms langen tijd, maar als
de diplomaten met elkaar gaan pra
ten, dan treden de geschillen scher
per dan ooit naar voren.
Op de Ontwapeningsconferentie is
dat zeer gebleken, want de Duitsch
Fransche contraverse was er niet
de eenige reden van mislukking. In
de ontwapeningsvoorstellen der on
derscheidene naties accentueerden
zich b.v. ook sterk de Fransche-
Italiaansche vlootoneenigheden. De
Japansche voorstellen deden het
weer scherp zien, hoe men in het
Oosten vijandig blikt naar de Ver.
Staten. Ook Uncle Sam toonde er
zich niet blind voor, want waar Ja
pan dezer dagen te kennen gaf, dat
het „in verband met de ontwikkeling
van den internationalen toestand"
noodzakelijk eenige tientallen nieu
we oorlogsschepen moest hebben,
maakte de Ver. Staten bekend, dat
ze hun leger veel te klein achten
en dat de scheepsbouwwerven in
Amerika in dezen crisistijd behoefte
hebben aan wat meer opdrachten
voor oorlogsschepen
Japan en de Ver. Staten weten
„Zekerl" Stella sprak op matten
toon. ,,'t Blijft mij heusch gelijk,
maar ik wensch me niet tusschen
jou en je vriend te dringen. Nu ik
getrouwd ben geweest," en haar
stem klonk eenigszins bitter, „zal
niemand er meer aanstoot aan ne
men. Maar kapitein Monck kan er
natuurlijk een anderen kijk op heb
ben. Laat hem dus doen wat hem
het beste lijkt".
„Ik wed dat hij 'twat graag zal
doen," zei Tommy. „Hij is de meest
vastberaden kerel dien ik ooit ont
moet heb".
„Hij is een heel lieve man," zei
Tessa jaloersch.
Tommy lachte. „Hij is een bo
venste beste," stemde hij hartelijk
toe, „hij is een van degenen die het
vroeger of later ver zullen brengen
denk daar aan, Tessa! Hij is een
boffer en hij is eerlijk, eerlijk als
goud".
„Waar het dan toch eigenlijk op
aan komt," zei mevrouw Ralston
zonder van haar brief op te kijken
„Hoor eens aan," zei Tommy,
„maar waarom kijk je zoo, Stella?
Wou je soms zeggen dat hij niet
eerlijk was?"
„Ik zei niets". Stella sprak mat,
ofschoon ze zwakjes glimlachte. „Ik
dat ze straks oorlog zullen voeren
tegen elkaar; in Genève speelden
ze comedie.
En in Europa?
Italië betwist aan Frankrijk de
Middellandsche zee; het heeft be
hoefte aan expansie naar den Balkan
en Noord-Afrika; Nizza ligt nog in
Frankrijk.
Duitschland denkt aan revanche
aan Oost-Pruisen en aan de ver
loren kolonieën. Duitschland en Ita
lië vonden elkaar reeds tegen Frank
rijk en de kans wordt schoon, want
Engeland zal zeker niet weer bereid
zijn om Frankrijk bij te staan
In het land van hamer en sikkel
loert men naar het Westen en
grijnst
Zóó is de toestand na de mis
lukking van de Ontwapeningscon-
ferentie-1932.
Geen politiek meer in den
aether?
De Tweede Kamer heeft in haar
nachtzitting van Dinsdag een be
langrijk punt aangesneden: de poli
tiek in den aether. Bij alle par
tijen bleek er ontstemming te be
staan over de wijze, waarop de
VARA haar zendvergunning ge
bruikt om politieke propaganda te
voeren. De liberalen dreigden zelfs,
dat ze tegen de begrooting der
Posterijen zouden stemmen, als mi
nister Reymer geen bevredigende
toezegging deed, dat politieke pro
paganda voortaan uit den aether zou
worden geweerd. Ook van katholieke
zijde, maar van C.H.- en A.R.-
kant werd ernstige bedenking tegen
het peil der VARA-uitzendingen ge
uit. Merkwaardig was, dat geen so
cialist het tegen al die aanvallen
in, vóór de socialistische omroep-
vereeniging opnam. Dat kon trou
wens ook niet, want van de op één
na grootste fractie was geen en
kel lid in de Kamer aanwezig! Het
is bekend, dat het absentiïsme het
grootst pleegt te zijn bij de sociaal
democraten. Minister Reymer is be
duusd geraakt van al het gemor en
hij heeft toegezegd, het initiatief te
zullen nemen voor een wetswijziging,
welke politieke uitzendingen onmo
gelijk zal maken. Nu maar afwach
ten, wat het worden zal. Men kan
er van op aan, dat er heel wat
verzet zal rijzen tegen het nieuwste
voornemen van minister Reymer.
Van socialistische zijde tenminste.
Kan Nederland de mislukking
van de Ontwapeningsconferentie
verhinderen?
Ir. Albarda, de leider der S.D.A.P.
heeft aan de regeering gevraagd,
of deze pogingen meent te kunnen
ondernemen om het mislukken der
Ontwapeningsconferentie te voorko
men. Uit die vraag blijkt wel, hoe
ook deze verantwoordelijke politieke
figuur zoo goed als alle hoop heeft
opgegeven, dat in Genève nog eenig
resultaat zal kunnen worden bereikt.
Hij grijpt nu nog maar naar een
stroohalmAan den goeden wil
van Nederland op vredesgebied zal
wel niemand durven twijfelen, maar
evenmin zullen maar weinigen ge-
looven, dat wij eenigen aanmerke-
lijken invloed kunnen doen gelden
op de besluiten van de regeerin
gen der voornaamste wereldstaten,
die de volkeren in kortzichtig ei
genbelang of uit nationale hooghar
tigheid van den vrede verwijderd
houden. Maar kwaad zou het toch
ook weer niet zijn, als we den mach
tigen in Genève van onze groote
désillusie zouden laten blijken voor
het geval zij inderdaad de ontwape
ningspogingen zouden willen sabo-
teeren.
Duitschland ziet af van con-
tingenteeringsmaatregelen, maar
verhoogt invoerrechten.
Het was voor onze exportbelan
gen maar weinig bemoedigend, dat
de minister van landbouw, von Braun,
uit het kabinet-von Papen ook in
het nieuwe kabinet-von Sleicher
bleek te zijn overgenomen. Achteraf
is echter gebleken, dat von Sleicher
zijn besluit daartoe niet heeft ge
nomen, alvorens von Braun met zijn
collega van Economische Zaken tot
overeenstemming was gekomen in
zake zijn handelspolitiek. Daarbij
heeft von Braun concessie moeten
doen. Hij blijkt van zijn contingen
teeringsplannen te hebben afgezien,
maar verwierf daartegenover toe
zegging van een verhooging van in
voerrechten, speciaal op eieren, reu
zei en zekere houtsoorten. Wegens
de nog loopende handelsovereen
komsten kan de verhooging van in
voerrechten niet voor Maart a.s. in
werking treden en daarom zouden
verbaasde me alleen maar".
„Verbaasde, waarover?" Tommy's
stem klonk eenigszins scherp en hij
keek een oogenblik strijdlustig.
„Ik verbaasde me er alleen over
dat je hem zoo goed schijnt te ken
nen. Dat is alles," antwoordde ze.
„Ik ken hem precies evenveel als
iedereen," zei Tommy. „Hij is een
hoogst achtenswaardig man, daar
verwed ik mijn leven onder en hij is
niet in staat tot iets laags of ge
meens!"
Stella zweeg. Het vertrouwen van
dien jongen was echt, dat wist ze.
Maar denkende aan hetgeen Ralph
Dacre haar had verteld den laatsten
avond dat zij samen waren, vroeg
ze zichzelf toch verwonderd af, waar
Tommy de wetenschap had opge
daan van dien bijzonderen karakter
trek van zijn vriend. Het scheen haar
dat Tommy veel te veel tegen hem
opzag om daar een juisten kijk op
te hebben. Ze was er zeker van dat,
anders dan ze zelf, hij het nooit
in zijn hoofd zou krijgen om een
daad van Monck te beoordeelen of
aan zijne bedoelingen te twijfelen.
Haar eigen opinie omtrent dien
man had zich sedert dien avond
wel eenigszins gewijzigd. Ze zag hem
nu met een volkomen onverschillig
oog. Hij had zich tot haar aange
trokken gevoeld, maar ze twijfelde
eraan of dit ook na haar huwelijk
het geval zou zijn.
Wat haar betrof was dit hoofdstuk
van haar leven afgesloten, om, dat
geloofde ze zeker, nooit meer te
worden vervolgd. Monck was zijn
weg gegaan en zij den hare. Hun
wegen liepen uiteen. Alleen door
toevallige omstandigheden zouden ze
elkaar weer ontmoeten en ze was
besloten dat, wanneer dit weer het
geval zou zijn, hun verhouding zulk
een onpersoonlijk karakter zou dra
gen, dat het hem onmogelijk zou
zijn, om nog terug te komen op het
feit dat er één enkel oogenblik tus
schen hen een eenigszins romanti
sche verhouding had bestaan.
Hij stond nog aan het begin van
zijn loopbaan. Hij was eerzuchtig
en zou voortgaan, zonder zich door
één gedachte aan haar van de wijs
te laten brengen. Zij hing van geen
enkelen man af, ze zou haar eigen
leven weer opvatten en ervan ma
ken wat er van te maken was.
Met den terugkeer van haar ge
zondheid rijpte dit besluit bij haar,
De invloed van mevrouw Ralston
deed zich gelden. Ze geloofde dat
de weg zich vanzelf zou wijzen. Ze
voor den tijd tot Maart overgangs
contingenten worden vastgesteld.
Van ongeval en misdaad.
Het is onbegrijpelijk, zooveel ver
keersongevallen er den laatsten tijd
gebeuren. We hoorden dezer dagen
de meening verkondigen, dat de pro
paganda voor meerdere verkeers
veiligheid te energiek gevoerd zou
worden dat zou vele automobilis
ten en motorrijders te zenuwachtig
hebben gestemd. Voor een vaste
hand is een gevoel van verzekerd
heid noodig, zoo zei men ons, en
dat gevoel zou op het oogenblik
sterk worden ondermijnd. We we
ten niet, wat we daarop moeten ant
woorden, maar in ieder geval biedt
het lijstje van verkeersongelukken in
Ideze week een droef beeld. We
herinneren slechts aan het spoor
wegongeluk van Zondag bij Den
Bosch, het auto-ongeval op een on-
bewaakten overweg bij Schagen,den
autobusramp van Maandagochtend
bij Muiden, het auto-ongeluk bij
Maastricht enz. Het wordt te veel
om op te noemen.
Bij Budel aan de Brabantsch
Belgische grens werd dezer dagen
wederom een smokkelaar doodge
schoten door een kommies. Het
slachtoffer was een jongen van 18
jaar, die 10 kilo suiker had gehaald
in het Belgische dorpje, waar hij
slechts 20 minuten vandaan woonde.
De revolver van den kommies was
natuurlijk weer per ongeluk afge
gaan. We hebben reeds eerder in de
ze rubriek te kennen gegeven, hoe
we denken over dit ontloopen van de
verantwoordelijkheid voor een hoogst
ernstige daad.
De vader en zoon, jachtopzieners,
die er van verdacht werden onder
Putbroek een viertal stroopers te
hebben neergeschoten, hebben thans
definitief in hun vonnis van 15 en
6 jaar gevangenisstraf moeten berus
ten, nu de Hooge Raad hun cas
satie-beroep heeft verworpen.
In Den Haag arresteerde de po
litie een jongeman, die een meisje
op levensgevaarlijke manier had ver
wond. De jongen bleek van moord
lust bezeten, want hij had Voorden
avond van den dag, waarop hij werd
gearresteerd al weer een nieuw
moordplan klaar I Het mag een ge
luk heeten, dat deze zonderling zoo
gauw onschadelijk kon worden ge
maakt.
had één groote vergissing begaan,
voor een volgende zou ze zich wach
ten. Ze zou gehoorzaam zijn, mis
schien zouden voor haar, evenals
voor haar vriendin, nog eens bloe
sems opbloeien uit den woesten
grond waarin haar leven wortelde.
0
HOOFDSTUK VI.
De oproeping.
Gedurende de maanden die zij met
de doktersvrouw te Bhulwana door
bracht, keerden rust en vrede in
Stella's hart terug. Ze nam welis
waar geen deel aan de vermakelijk
heden die het plaatsje opleverde,
maar haar weduwschap was daar
voor meer dan voldoende veront
schuldiging. Lady Harriet keurde
haar handelwijze in deze volkomen
goed, maar mevrouw Ermsted keek
haar nog steeds met schele oogen
aan, niettegenstaande haar doch
tertje een ware vriendsohap voor
Tommy's zuster had opgevat.
„Wacht maar tot we in Kurrum-
pore terug zijn," zei mevrouw Erm
sted, „dan zullen we haar wel in haar
ware gedaante zien".
.(Wordt vervolgd).