Breskensche Courant
50
40
25
Bij Ruwe Handen PUROL. Doos 30 ct.
Sint Nicolaas.
De lamp in de woestijn
Wie Sinterklaas haast vergat
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
FEÜXLLETÖN
Binnenland
42ste Jaargang
Zaterdag 3 December 1932
Nummer 3787
ABONNEMENT:
per kwartóal 1,25;
buiten Breskens f 1,40.
Buitenland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal f 0,65; en builen
Breskens f 0,725Bui
tenland f 3J50 per jaar.
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk t uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van 1 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadvertentiên bij
regelabonnemenl groote
kortingTarief op aan
vraag verkrijgbaar.
GRATIS oer zekering ooor de O /T
abounds legen ongelukken, en i lil
oei voor de volgende bedragen:
gld bij ver
lies van een
gulden bij levens- g gld bij dood gld bij ver-
lange ongeschikt- 11 II I door H lies van een
heid tot werken een ongeluk hand of voet v oog
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij
„Fatum"
gld bij ver
lies van een
duim
te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
g gld bij verlies
III van eiken
anderen vinger
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
TWEEDE BLAD.
o
Zóó ernstig kan de tijd ons volk
niet beroeren, of tegen dat Decem
ber in het verschiet komt, vaart een
speelscbe geest door de menschen,
die de grooten tot kinderen maakt
en de kinderen tot blijde engelen.
We zien elkaar in deze dagen heel
anders dan we in het gewone le
ven zijn, we hebben het jasje van
conventie uitgetrokken en zitten nu
heel knusjes in ons overhemd aan
tafel, waar we complotteeren, vader
met de kinderen, om moeder te ver
rassen, en dan weer moeder met de
kinderen om vaders pijp in een gril
lige verpakking te vermoffelen, va
der en moeder samen, als het kroost
naar bed is, om listigheidjes te be
denken bij het a.s. optreden van
Sinterklaas en Pieterman.
Als een mensch eenmaal groot en
wijs is geworden, denkt hij als regel
nog slechts met een moeden zucht
terug aan zijn kinderjaren, die
vooral achteraf bezien toch maar
den mooisten, in elk geval meest
onbezorgden tijd van ons leven uit
maakten. En omdat we het kind
zijn zoo mooi weten en het kinder
lijk vermaak van zoo gelukkig on-
schuldigen aard, daarom zijn we ook
als groote menschen blij, wanneer
het Sinterklaasfeest is aangebroken,
omdat de kinderjaren zich dan re-
peteeren en we dan weer blij en
dwaas kunnen zijn met de kleinen,
zorgen en druk vergetende.
Sinterklaas is in de eerste plaats
een kinderfeest. Maar omdat het
geluk der kinderen vreugde der ou
ders is, daarom is het een feest
voor allen. We vermogen het niet
genoeg waardeeren, dat we eens per
jaar gelegenheid krijgen tot een in
tiemer familieleven. De jacht van
het gewone leven, de dagelijksche
strijd tegen de zorgen, ze doen ons
wel eens de kleine attenties vergeten
die de schakels vormen van de ke
ten, die niet knelt, maar samen
houdt, wat bijeen hoort: leden van
een familie, vrienden uit een kring.
Sinterklaas biedt ons gelegenheid
om te toonen, dat we niet hebben
vergeten, soms ook, dat we léér-
32.
Uit het Engelsch van
ETHEL M. DELL
door
CATH. A. DERMOUT-VISSER
,,'t Is waar," hield Stella vol en
onwillekeurig sprak ze eenigszins
hartstochtelijk, „ik ben een vrouw
wie alles is ontzegd, een uitgewor-
pene, zooals Eva, maar zonder dat
geen wat Eva schadeloos stelde.
Wanneer ik een kind had gehad
om lief te hebben, zou ik nog eenige
hoop hebben gehad, maar dat heb
ik niet, ik heb er geen. Ik ben
hard en bitter en oud vóór mijn
tijd en dat zal nu niet meer anders
worden".
„Weineen, kindlief, neen," tracht
te mevrouw Ralston haar gerust te
stellen, „dat heb je mis. We kun
nen van ons leven maken wat we
willen en geloof me, een eenzame
vrouw kan een vriendelijke moeder
voor kinderen zijn als ze wil. Er
den vergeten, wat beter vergeten
kon worden.
Het zijn vaak ook heel prettige
herinneringen, die de ouderen aan
het Sinterklaasfeest hebben, omdat
deze brave heilige indertijd voor hen
huwelijksbemiddelaar is geweest, ge
woonlijk op indirecte wijze. Als het
schuchtere jongelings- of bedeesde
meisjeshart zich niet te uiten wist
of durfde, dan kwam dikwijls de
goede Sint te hulp en zei: geef mij
dat pakje maar mee en ik zal
heusch niet vertellen, vanwaar het
oorspronkelijk komt. Dan deed de
tegenpartij heel verrast en prakke-
zeerde het hoofd moe over de vraag
van de afzending, het hoofd, waar
doorheen nochtans slechts één
naam spookte, telkens en telkens
weer opnieuwJa, zóó was het
begin van vele liefdesEn zoo
zal het ook nu weer zijn, en ko
mende jaren.
Het is een goede en mooie tra
ditie, die van ons Sint Nicolaas^
een traditie, die we moeten vasthou
den en vervolgen, ondanks de zor
gen van onzen tijd.
Het kost ons zoo weinig. Met
Sinterklaas vooral immers dienen we
te weten, dat de waarde der cadeaux
niet de mate van liefde, waardeering
of vriendschap aangeven, maar het
feit op zichzelf, dat men aan ons
heeft gedacht. Sinterklaas bezorgt
ons verrassingen, niet bepaald rijk
dommen. Als we goedkoope pre
sentjes verpakken in kranten, steeds
weer méér kranten, en touwtjes en
draadjes en wéér kranten en bandjes
en knoopjes, dan sluiten we een
goedkoop cadeautje in de zachte
wikkelen onzer herinnering en knoo-
pen we het geheel te samen met
draden, geweven uit de sponnige
zijde onzer liefde.
Daarom: laat het ook dit jaar weet
een echt Sinterklaasfeest zijn in de
woningen van allen. Met overleg
gaat dit zeer zeker.
En laten de velen, die dat kunnen,
Sinterklaas in deze drukke dagen
een handje helpen. We weten allen
wel zoo'n adresje, waar we een klein
pakje kunnen laten afgeven, een
klein pakje, dat groote vreugde kan
brengen ais materieele weldaad
maar bovenal als moreel goed, dat
hoop en sterkte schenkt aan hen
is altijd iemand om lief te hebben".
Steïla's lippen trilden. Ze wendde
het gelaat af en zei:
„Het leven is moeilijk".
„Maar hoe verder men komt, hoe
beter het gaat," verzekerde me
vrouw Ralston haar vriendelijk, „o
niet gemakkelijk! volstrekt niet ge
makkelijk! Alles gaat niet van een
leien dakje, al zouden we dat wel
eens willen, maar als we maar kalm
voortgaan, valt het ons steeds lich
ter. Dat heb ik tenminste van het
leven geleerd". Ze zweeg een
oogenblik, boog zich toen voorover
en fluisterde Stella in het oor: „Zal
ik je eens iets vertellen van mezelf,
iets wat ik nog nooit tegen iemand
heb uitgesproken, behalve tegenover
God".
Stella keerde zich dadelijk om.
„O ja," fluisterde ze en greep
de dunne hand die de hare zoo
vriendelijk streelde.
Mevrouw Ralston aarzelde een
oogenblik en ging toen zachtjes
voort: Misschien stel je er geen be
lang in. Ik weet het niet. 't Is al
leen dit evenals jij, had ik be
hoefte aan hoopte ik op een
kind. En ik trouwde zonder lief
de alleen daarommaar Stel
la, ik werd voor mijn zonde gestraft.
die moe werden of twijfelachtig in
den harden strijd om het bestaan
en die zich dan minder verlaten
zullen voelen.
Het is zoo prettig om jezelf een
goeden Sinterklaas te weten, ter
wijl de wereld je misschien voor
een knorrigen Zwarte Piet houdt.
Het lot van de provinciale
rechtbanken en de landelijke
kantongerechten.
Aan het behoud van de provinciale
rechtbanken en van de landelijke kan
tongerechten zijn vaak groote plaat
selijke- of streekbelangen verbonden.
Zoo is het te verklaren, dat hier
en daar geweldige acties zijn ontke
tend tegen het voornemen van den
minister van justitie om niet minder
dan zeven van de bedoelde rechtban
ken en 48 kantongerechten te offe
ren aan den bezuinigingsgod. Met
groote belangstelling zal daarom op
vele plaatsen zijn of worden ken
nisgenomen van het voorloopig ver
slag, uitgebracht op het desbetref
fende wetsontwerp van minister Don-
ner. Welnu, bedoeld voorloopig ver
slag is niet anders dan vernietigend.
Als in zulk voorloopig verslag ge
sproken wordt van „zeer vele leden"
dan moet men daaruit verstaan, dat
de meerderheid der betrokken af-
deeling hier wordt aangeduid. Wel
nu, zeer vele leden hebben het ont
werp van minister Donner „gelegen
heidswetgeving van de slechtste
soort" genoemd. Zij hebben met na
druk betoogd, dat de voorstellen van
den minister vitale belangen be
dreigden en zij hebben geëischt, dat
het ontwerp zou worden terugge
nomen.
Men kan nooit weten tot wét in
deze dagen een nadrukkelijk beroep
van de regeering op den noodtoe
stand kan leiden, maar objectief be
zien, staan de kansen van minister
Donner om tot opheffing der zeven
provinciale rechtbanken en van 48
kantongerechten te geraken, zéér
slecht. Zoodat er hier en daar reden
zal zijn tot verheugenis en herleving
van hoop.
De baby kwamen gingen
nooit zal er een ander komen. Ik
dacht destijds dat mijn hart was
gebroken. 'tWas bitter, bitter hard
en zelfs nu soms nog," ze zweeg
even, „maar daarmee hoef ik je niet
lastig te vallen. Ik wilde je alleen
maar zeggen dat uit asch soms de
schoonste bloemen opbloeien. Zoo
is 't ook mij gegaan. Mijn liefderoos
is slechts langzaam opgegroeid, maar
nu staat ze in bloei en ik leid haar
over alle woeste plekken en ze is
toch voortgekomen uit een heel
schralen, dorren grond".
Stella sloeg de armen om haar
hals toen ze zweeg. „O, ik dank
u," fluisterde ze met trillende stem.
„Ik dank u, dat u me dat hebt ver
teld".
Maar ofschoon ze diep getroffen
was, sprak ze zich niet verder uit.
Ze had een vriendin gevonden, een
hartelijke, trouwe vriendin die haar
nooit in den steek zou laten. Maar
zelfs aan haar kon ze niet zeggen,
in welken donkeren afgrond zij ge
stort was. En zelfs nu nog waren er
oogenblikken dat het haar was, als
of ze al dieper en dieper viel en
altijd, dag en nacht, werd ze ver
volgd door die vreeselijke nacht-
Geen verlaging van het peil
van het IJsselmeer.
Niet zoo bemoedigend is het ge
steld met de zaak der Noord-Hol-
landsche en andere boeren, die be
lang hebben bij een lager peil van
het IJssel-meer. De inpoldering der
Zuiderzee zou voor hen een groot
voordeel hebben beteekend, als de
ze mede gebruikt zou zijn gewor
den voor de ontwatering van hun
gronden. Het is voor Waterstaat een
kleinigheid om daartoe te geraken,
maar Waterstaat heeft er niet alles
over te zeggen. Er is ook nog een
Departement van Oorlog, of: van
Defensie eigenlijk. Oorlog schrijft
voor het IJsselmeer een bepaald peil
voor, hetwelk moet bevorderen, dat
zoo noodig een deel van Hol
land geïnnundeerd, dus onder water
gezet, moet kunnen worden. En al
is er thans geen sprake van een
oogenblikkelijk dreigend oorlogsge
vaar, tóch heeft de minister van De
fensie gemeend weigerachtig te moe
ten blijven tegenover verzoeken om
alsnog vergunning te geven tot een
verlagipg van het peil van het IJs
selmeer.
Jachtdrama's.
Het jachtseizoen verloopt van het
jaar al heel ongelukkig. Een paar
maal zijn er al ernstige ongelukken
voorgekomen. Op het einde der vo
rige week is bij Varik weer een
advocaat gedood, doordat zijn eigen
geweer per ongeluk afging.
Ernstiger nog komt ons het ge
beurde te Egmond voor, waar een
konijnenstrooper, die overigens niet
gewapend was, werd doodgeschoten
door een jachtopizener. Men tracht
dien jachtopziener nu te excuseeren
met verwijzing naar zijn zenuwen,
welke hem al zoo dikwijls parten
zouden hebben gespeeld. Zoo ie
mand moet dan toch voor het vak
als ongeschikt worden beschouwd.
De zenuwachtige jachtopziener zel
ve verklaart bovendien, dat hij uit
noodweer zou hebben gehandeld,
maar eerstens was de strooper, zoo
als we reeds zeiden, ongewapend, en
tweedens werd deze door het schot
getroffen in het dikste deel van zijn
dij, datbij de meeste menschen
van achteren zit.
We benijden geenszins de taak
HOOFDSTUK III.
De woeste grond.
0
Niemand kon iets aan te merken
hebben op de jonge weduwe van
den armen Ralph Dacre. Lady Har
riet Mansfield gaf daar duidelijk
blijk van toen ze, een week na haar
aankomst, haar een officieel be
zoek bracht. Ze trachtte ook te
weten te komen, welke plannen Stel
la voor de toekomst had en toen
ze hoorde dat ze voornemens was
met mevrouw Ralston naar Kurrum
pore terug te keeren, nam ze dat
nieuws met een zekere nederbui
gertde welwillendheid op, wat erop
scheen te wijzen, dat Stella's tijd
van beproeving voorbij was.
Met groote zorg en voorzichtig
heid zou ze er misschien ten slotte
in slagen, te worden toegelaten tot
het gelukkige kringetje dat zich
mocht verheugen in lady Harriet's
bescherming.
Tommy trok zeer oneerbiedig den
neus op, toen het hooge gezelschap
verdwenen was en hoopte dat Stella
zich het hoofd niet op hol zou la
ten brengen door het bewijs van
koninklijke goedkeuring. Hij voor
spelde, dat mevrouw Burton de
van politiedienaren. Hun ambt is
ondankbaar en gevaarlijk, maar
daarom juist moet men er flinke
kerels voor uitkiezen. Er zijn er te
veel in functie, die alleen maar flink
kunnen zijn met hun revolver. Als
ze zich dan eens te verantwoorden
krijgen over het gebruik of mis
bruik van hun wapen, dan heet het
zoo vaak, dat ze zich bedreigd heb
ben gevoeld in een positie, welke
geen gewoon mensch als bijzonder
gevaarlijk kan herkennen. Of wel:
hun revolver is per ongeluk afge
gaan en de kogel trof al weer
per ongeluk een zeer kwetsbare
plek van het slachtoffer, terwijl hij
in de lucht en ter waarschuwing
heette te zijn afgeschoten! We her
inneren hiermee aan een paar be
kende processen uit den laatsten tijd.
Vooral van een dienaar van het
recht mag worden geëischt, dat hij
van de hooge waarde van een men-
schenleven overtuigd zij, en daar
van ook blijk geve.
0
Een Sinterklaas vertelling.
Het was op den 5en December
van het vorige jaar, een mistigen
avond, dat de heer Jan van der
Hugten, van de firma van der Hug-
ten en de Rooy, in fournituren, te
A'dam, met een bescheiden pakje
onder den arm, maar daardoor toch
onwennig, door de Indische Buurt
van Amsterdam-Oost liep, zooveel
mogelijk Iinea recta op de Mera-
pistraat aan, waar zijn verloofde
woonde, mitsgaders derzelver ou
ders, haar broers Gerrit en Jan,
haar broertjes Joop, Kees en Klaas
je, haar zus Mies en haar zusje
Mops. Voor dat heele gezelschap
had de heer Jan van der Hugten
zich genoopt gevoeld een Sinter
klaas-verrassing te koopen, gelijk dat
met de gewoonten en gebruiken in
de familie van Jet, zijn verloofde,
in overeenstemming was.
De heer Jan van der Hugten had
eigenlijk stierlijk het land in. Dat
was me een corvée! Gelukkig had-
ie nooit aan die idiotigheid hoeven
te doen en als hij getrouwd was,
dan zou hij er dadelijk weer een
einde aan maken. Moest je daar
al die menschen zien gaan met d'r
pakjes en manden! Wat belachelijk
tweede zou zijn om met haar ge
maakt lachje eens polshoogte te ne
men en hij vergiste zich niet, maar
Stella ontving deze bezoekster niet,
want den volgenden dag lag ze te
bed met een aanval van koorts, die
haar gedurende de rest van zijn ver
lof niet verliet.
'tWas geen gevaarlijke ziekte en
mevrouw Ralston paste haar op met
een toewijding, die voortsproot uit
meer dan de hechte vriendschap
die reeds tusschen hen was ont
staan.
Ofschoon het Tommy zeer speet,
troostte hij zich met de vermakelijk
heden die het plaatsje aanbood,
speelde met animo tennis, wijdde een
sportterrein in en danste bijna iede
ren avond tot den vroegen morgen.
Hij was heerlijk gezelschap voor dé
kleine T-essa Ermsted, die overal
met hem meeging en die, ofschoon
ze altijd wat te vragen had, nooit
door hem werd afgesnauwd. Ieder
een was 'ter over eens, dat Tommy
een aardige jongen was en betreurde
het, dat zijn verlof ten einde liep.
(Wordt vervolgd.)