Breskensche Courant 200 25 I J üan e^en De lamp in ie woestijn Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. De Zuiderzeewerken worden voortgezet. FEUILLETON Binnenland 42ste Jaareang Woensdag 23 November 1932 Nummer 3784 ABONNEMENT: per kwarlóal 1,25; buiten Breskens 1,40. Buitenland 6,50 per jaar. Zondagsblad per kwar taal 0,65; en buiten Breskens f 0,72^Bui tenland 3f)0 per jaar. Verschijnt - iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk I uur nam. Uitgave: J. C. LE BLEU. Dorpsstraat 35, BRESKENS Tel. 21 N Postrekening 70179 ADVERTENTIËN: Van 1 5 regels f 0,75; iedere regel meer 15 ent. Ingez. mededeelingen 30 cent per regel. Handelsadüertentiën bij regelabonnement grootc korting. Tarief op aan vraag verkrijgbaar. GR. A TiS verzekering voor de abonnës tegen ongehikken, en 9ei voor dè volgende bedragen: gulden bij tevens- 1 f\f\ ^d bij dood pj gld bij ver- r~ f\ S^d bij ver- j s~\ gld bij ver- lange ongeschikt- f If i door H lies van een j( I bes van een I I lies van een hcid tot werken een ongeluk hand of voel oog duim De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage. gld bij ver lies van een wijsvinger s-\ gld bij verlies anderen vinger o Minister Ruys de Beerenbrouck heeft dezer dagen in de Kamer mee gedeeld, dat de regeering, gelet op het algemeen tot uiting gekomen verlangen, haar standpunt heeft her zien en thans met de Zuiderzeewer ken wenscht voort te gaan. Deze be slissing is waarlijk een verheugen de; eerstens, omdat er onmiddellijk een groot aantal arbeiders door te werk kan worden gesteld of gehou den en tweedens, omdat er zulke aanzienlijke werkverruiming voor de toekomst door wordt geschapen. Velen hebben dat laatste gevolg wel eens betwijfeld. Als er ergens een ongemak merkbaar wordt, dan rust de mensch niet, vóór de „oor zaak" is ontdekt, een zondebok is gevonden, 'tis, of leed beter te dra gen is, als er een schuldige kan wor den aangewezen, op wien men zijn gram kan overdragen. Toen de crisis zeer gevoelig merk baar werd, moest óók zoo'n zonde bok worden gezocht. Deze was dra gevonden: de techniek, zoo heette het, ontwrichtte alle normale verhou dingen. Machines e.d. namen den menschen steeds meer het werk uit handen en voor de toekomst zou er niet voor ieder, die arbeiden kon en wilde, emplooi meer te vinden zijn. Zoo iets klinkt heel aannemelijk, doch is historisch onjuist gebleken. De techniek moge in de laatste jaren zéér gevorderd zijn, de omwenteling, welke ze in de economische verhou dingen schiep kan toch niet van ont wrichtende beteekenis zijn geweest. In den tijd, waarin de techniek voort schreed, wijzigden zich ook de so ciale verhoudingen; arbeidsdag en arbeidsweek werden sterk ingekrom pen. De geschiedenis heeft op onge regelde tijden allerlei crisissen ge boekstaafd; de menschen hebben dan altijd gemeend, dat de wereld voor haar ondergang stond en toch zijn steeds weer betere tijden weerge keerd. Toen vóór het eerst de stoom machines in de industrie werden in gevoerd was dat tenslotte van meer beteekenis, dan de technische vervol makingen, welke we van de laatste decennia kennen. Crisissen zijn als oorlogen. De we 29. Uit het Engelsch van ETHEL M. DELL door CATH. A. DERMOUT-VISSER „En dus waagdet ge bijna uw le ven," vervolgde mevrouw Ermsted, „om aan die behoefte te voldoen. Somtijds denk ik dat ge toch inder daad een lieve vrouw zijtl" Ze keek op het horloge aan haar pols. „Lieve hemel, wat is het al laat! Uw prote- gée zal zoo dadelijk hier zijn. U hadt me al een half uur geleden moeten zeggen om heen te gaan. Lieve, goede ziel, waarom hebt ge dat niet gedaan?" „Ik verlangde volstrekt niet dat je zoudt heengaan, lieve," zei mevrouw Ralston kalm, „al mijn bezoekers zijn me van harte welkoml" Mevrouw Ermsted sprong vlug op. „Mary, ik houd van jel" riep ze uit. „Je bent een beschermengel, een trouwe vriendin, een onbetaalbare raadgeefster, alles bij elkaar. Achter reld heeft ze altijd gekend en men gaf er elkaar de schuld van. Een voorbeeld uit eigen tijd: wie heeft den wereldoorlog ontketend? De Franschman zal u even oprecht ant woorden als de Duitscher, maar toch luidt hun oordeel juist tegen over gesteld. Hoe ontstond de crisis? Werkgevers zeggen misschien: door de hooge loonen en te hoog opge- voerden levensstandaard. Arbeiders zeggen: door de winzucht der on dernemers en door de invoering van steeds meer geperfectioneerde ma chines. Aan elke crisis is een einde ge komen, als aan eiken oorlog. Na tuurlijk doen technische verbeterin gen een oogenblikkelijken invloed gelden op de economische verhou dingen, maar geleidelijk passen so ciale voorzieningen aan den gewij-' zigden toestand aan en dan is alles weer bij het oude, of beter dan vroeger. Tegen de Zuiderzeewerken zijn óók sociale bezwaren aangevoerd. Er zouden machines bij gebruikt worden, welke het werk deden voor 30-40 arbeiders. Met zóó iets voor oogen, meende men, dat er voor de arbeiders in de toekomst geen ver zekerd bestaan meer mogelijk zou zijn. Is dat inderdaad zoo? Laten we ons eens afvragen, wat er met de Zuiderzee zou zijn ge beurd. als de techniek eens niet snel gevorderd ware. Dan zou de Zui derzee... Zuiderzee zijn gebleven. Werken van een omvang als de in poldering van de Zuiderzee, zouden misschien technisch onuitvoerbaar maar economisch zeker onbetaalbaar zijn gebleven, als machines het niet mogelijk hadden gemaakt om te doen wat vroeger een waan-idee was. Toen minister Ruys het besluit meedeelde in de Kamer om de Zui- derzee-werken voort te zetten, gaf hij aan, dat op den duur in de Zuiderzeepolders 20-30 duizend ge zinnen werk en brood zouden vin den. Dat maken thans de machines mogelijk voorde eeuwigheid mis schien. Om het als menschen eens zoo te noemen. Van geslacht op geslacht zullen 20-30 duizend gezin nen hun bestaan danken aan de thans, tijdelijk, werkende machines. Bovendien zullen straks op die gron den ook woningen e.d. worden ge bouwd, verbouwd en herbouwd. Treinen, autobussen en auto's zul- je rug lach ik je wel eens uit, maar als ik bij je ben, ben ik een en al bewondering. Je bent een pracht- menschl" „Dank je, kindlief," zei mevrouw Ralston. Ze beantwoordde den harte- lijken kus met iets in haar blauwe oogen dat medelijden had kunnen uitdrukken, wanneer ze niet zoo guitig hadden gekeken. De omhelzing duurde echter niet lang en toen Netta Ermsted haastig heenging, wist ze eigenlijk niet best hoe ze 'thad. „Ik vraag me weieens af, of ze inderdaad wel hersens heb ben zou," zei ze hardop, terwijl ze in haar rickshaw wegreed. „Ze is in elk geval een eigenaardig mensch en ik begrijp het, dat ik me over haar zoo druk maak". Op dat oogenblik ontmoette ze den Radjah, die in een schitterend groene puggarree, zijn geliefkoosd Arabisch paard bereed en mevrouw Ralston en al haar goede raadgevin gen raakten in vergetelheid. Ze had den Radjah haar „Ara- bischen ridder" gedoopt. De naam dien hij haar gaf was te innig, dan dat die in het publiek kon worden uitgesproken; ze was voor hem „de welriekende Lelie" zijner droomen. tl- len er rijden. Honderden zullen er er verdienen in den handel. In- tellectueelen zullen er een werkkring vinden. Crisissen hebben natuurlijk oor zaken, zooals alle dingen een oor zaak hebben, maar de oorzaak van een crisis is vermoedelijk wel een samenstel van allerlei kleinere oor zakelijke bronnen, welke tesamen den bruisenden stroom hebben ge vormd, welke veel wegspoelde van de welvaart, welke het menschdom zich geschapen had. Als de crisis wateren zijn teruggevloeid, zal het nieuwe menschdom voortbouwen op de oude akkers, welke misschien door het achtergelaten slib tot groo- tere vruchtbaarheid zijn gekomen. En ons nageslacht zal den grond der vaderen dan niet allen bewaard, maar ook rijk vermeerderd vinden. Aardtrillingen in ons land! Het was nog maar nauwelijks een jaar geleden, dat we in ons land wer den opgeschrikt door trillingen, wel ke volgens sommigen aan den aard bodem zouden zijn ontsproten, vol gens anderen veroorzaakt waren door het gedreun van Engelsche vlootoefeningen. Bij zeer bijzondere luchtgesteldheid n.l. kunnen lucht trillingen zich over enormen afstand voortplanten. Het gebeurde had toen in den middag plaats. Thans echter, op Zondagavond tegen twaalf uur, heeft een reprise allen twijfel wegge vaagd aan de mogelijkheid, dat ook in onze contreien aardbevingen tot de mogelijkheden behooren. Het heeft over bijna heel het land, maar meest in het Zuid-Oosten en Oosten, aardig gerommeld, zelfs zóó, dat hier en daar scheuren in muren ontston den en enkele bewoners het in hun huizen benauwd kregen, zoodat ze de straat opvluchtten. In Oss deed dat zelfs bijna heel de bevolking, welke buiten angstig tesamen kroop. Zooals we reeds zeiden: het is thans aan geen twijfel meer onder hevig, dat de aarde onder onze voe ten inderdaad een beetje in bewe ging is geweest. Nieuw is het ge beurde niet; in de geschiedenis zijn meerdere malen zulke lichte trillin gen in ons land waargenomen. Men HOOFDSTUK II. De terugkomst. De eerste indruk dien Stella van Bhulwana kreeg was, dat er zoo'n Europeeschen atmosfeer heerschte. Het eenige kenmerkende waren de bungalows en de pijnboomenbos- schen, men bemerkte er niet van de oostersche bekoring, die was uitge gaan van het verloren paradijs. Bhulwana was een aardig plaatsje en ofschoon het vrij hoog lag tus- schen de bergen van Markestan, kon het er toch tamelijk warm wezen. Daarom waren de gasten er waar schijnlijk steeds op bedacht, om al lerlei pretjes te bedenken en in het midden van den zomer ging het er inderdaad vroolijk toe. Het witte prachtige zomerpaleis van den Radjah stond op een voor uitspringenden rand van een berg en het was, alsof de bungalow's, die tusschen de pijnboomen tegen de helling lagen, een wedstrijd hadden aangegaan, wie er het dichtstbij zijn zou. De bungalow van de Ralstons stond vrijwel aan den voet van den berg. Er was veel meer open grond omheen dan bij de meeste het geval was en ze zag uit op de renbaan, die nog een eind lager was gelegen Het was een leelijk gebouwtje en het erf, dat er omheen lag, was een moet daarom aan het thans voorge vallene niet een te groote betee kenis toekennen. Door suggestie wordt het gebeurde onmatig ver groot. Toen de Maandagochtendbla den waren verschenen, hebben plots duizenden zich herinnerd, dat ze in den voorafgeganen avond óók iets hadden waargenomen, waaraan ze oorspronkelijk een andere beteeke nis hadden toegekend. In elk huis schier worden op het oogenblik scheuren ontdekt, welke er misschien al jaren zitten, maar eerst nu in het oog vallen! De aardtrillingen van Zondag avond zijn vermoedelijk het gevolg van een zeebeving. Zeebevingen vin den in de buurt van Schotland nog al eens plaats en de uitloopers daarvan willen dan soms tot in ons land de aarde beroeren. Zwendel met valsche schilderijen. In de kunstwereld houdt men zich druk bezig met een ontdekten schil- derijenzwendel. Op een kunstveiling te Amsterdam is een groot aantal doeken verkocht van moderne, meest Fransche, meesters. De schilderstuk ken heetten afkomstig te zijn van de collectie-Chanterou, overgegaan in het bezit van een Brusselschen ge neesheer, die de stukken te Amster dam in veiling gaf. Thans is geble ken, dat Chanterou een aangenomen naam was van een schilder, die zich altijd reeds met het namaken van schilderijen heeft bezig gehouden en deswege reeds eerder werd veroor deeld. Zijn ware naam is Dubois. Hij schijnt in deze affaire op een nog niet tot klaarheid gekomen wijze te hebben samengewerkt met den Brus selschen geneesheer. De vervalschte stukken zijn dezen keer eens van le vende meesters en dat maakte de onderneming riskant, want levenden protesteeren gewoonlijk, als men ze in hun belangen te na komt. Door het gebeurde komt de naam van een onzer beste schilderijendes kundigen weer in het gedrang. Niet dat deze van min oirbare handelin gen in deze zaak zou mogen worden verdacht, maar het geloof in zijn deskundigheid moet hebben geleden. Hij heeft de stukken gezien, voor de veiling geadviseerd en de doeken ongetwijfeld voor echt en waardevol gehouden. Zoo is eens een Dr. Hof stede de Groot beetgenomen en zoo ware wildernis. Het droeg den naam van „The Grand Stand" (hoofdtri bune), die het aan zijn ligging te danken had, maar iemand die zoo weinig voelde voor wedrennen als de tegenwoordige bewoonster, was er moeilijk te vinden. Mevrouw Ralston keek zelden naar de renbaan. Ze keek er overheen naar de in mist gehulde vlakten. De kamer, die ze voor de ont vangst van Stella in orde had ge maakt, lag aan den oostkant en zag uit op den met boomen begroeiden weg, die naar het verblijf van den Radjah voerde. Ze had er veel zorg aan besteed, want zoodra ze had gehoord van het verlies dat het meis je had geleden, had ze innig mede lijden met haar gevoeld en naast haar zorg voor Stella, voelde zij zich gelukkig, dat ze haar bij zich ont vangen kon. Iets hooger op den berg stond de keurige bungalow, die Ralph Dacre voor zijn jonge vrouw had ingericht. Mevrouw Ralston met haar ge voelig hart, had onmiddellijk een dringenden brief aan Tommy ge- Tommy's invloed en misschien ook schreven om hem te smeeken, zijn zuster in haar eenzaamheid niet daarheen te laten gaan. En door getroffen door het ernstige aandrin gen van mevrouw Ralston zelf, had werd nu weer een Dr. Baert de la Feuille de dupe. Een doodelijke gasexplosie te Rotterdam. In Rotterdam heeft op het einde der vorige week een gasexplosie droeve gevolgen gehad. Een win kelhuis bleek volgestroomd met gas. Twee majoors van politie schoven toen een raam open, juist op het moment, dat aan de tegenovergestel de zijde van het huis een kranten- looper zijn blad in de brievenbus stopte. Door een en ander ontstond een lichte tocht, welke plots een stroom versche lucht bij het licht gas voegde, welke menging tot een ontploffing leidde. Een der majoors werd op slag gedood; de andere bekwam zware verwondingen. Het gebeurde heeft ons nog eens dui delijk het gevaar geleerd, dat door lekken in de gasleiding kan ont staan. Men zij in zulke gevallen niet alleen voorzichtig met vuur, maar passé ook op voor tocht. De Zesdaagsche te Amster dam en andere sport. Het schijnt, dat de belangstelling voor de eerste Amsterdamsche Zes daagsche nu juist niet overweldigend is. Ons volk is misschien nog een beetje te nuchter voor zulke din gen, welke met echte sport weinig gemeen hebben. Het is meer een kermisspul, hoorden we dezer dagen een radio-verslaggever zeggen, een circusvertooning. Een en ander neemt niet weg, dat men voor de onder scheidene prestaties der renners respect kan "hebben. Het Nederlandsche voetbal-elftal leed Zondag in een proefwedstrijd tegen het Rotterdamsche elftal een gevoeligen nederlaag; met 52 toon den de Rotterdammers hun meerder heid. Jenny Kastein verbeterde in Am sterdam het wereldrecord 500 M. schoolslag voor vrouwen van 8 min. en 234/5 sec. tot 8 min. en 12 sec. Reeds eerder had ze het wereldre cord 400 M. schoolslag op haar naam gebracht, waarvoor haar Zondag de gouden medaille van den Ned. Zwembond werd overhandigd. Stella, wie 'tniet veel kon schelen waarheen ze ging, er in toegestemd althans voor eenigen tijd haar intrek te nemen bij de doktersvrouw. Het was niet noodig een haastig besluit te nemen. Haar heele leven lag voor haar als een treurige woestenij en het deed er weinig toe, waar ze die eerste troostlooze maan den doorbracht. Ze was zielsver- moeid en verlangde alleen naar rust. Ze hoopte vaag dat mevrouw Ralston den tact zou hebben, om dezen wensch van haar te eerbiedigen. De indruk, dien de eenige vrouw, die haar sedert haar komst in Indië, eenige vriendelijkheid had bewezen, op haar had gemaakt, was niet zoo sterk geweest. Mevrouw Ralston, met haar ver welkte schoonheid en vriendelijke, bedeesde maniertjes, was geen bij zondere opvallende persoonlijkheid en iemand die haar twee of drie maal gezien had, zou geen nauw keurige beschrijving van haar heb ben kunnen geven. Lady Harriet had haar meermalen als een quantité né- gligeable beschreven, maar Lady Harriet verontachtzaamde iedereen, die geen aanspraak maakte op ele gantie. Ze had een hekel aan alle eenvoudige vrouwen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1932 | | pagina 1