Breskensche Courant
200
25
I J üan e^en
De lamp in ie woestijn
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
De Zuiderzeewerken
worden voortgezet.
FEUILLETON
Binnenland
42ste Jaareang
Woensdag 23 November 1932
Nummer 3784
ABONNEMENT:
per kwarlóal 1,25;
buiten Breskens 1,40.
Buitenland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal 0,65; en buiten
Breskens f 0,72^Bui
tenland 3f)0 per jaar.
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk I uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU. Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 N Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
Van 1 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadüertentiën bij
regelabonnement grootc
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
GR. A TiS verzekering voor de
abonnës tegen ongehikken, en
9ei voor dè volgende bedragen:
gulden bij tevens- 1 f\f\ ^d bij dood pj gld bij ver- r~ f\ S^d bij ver- j s~\ gld bij ver-
lange ongeschikt- f If i door H lies van een j( I bes van een I I lies van een
hcid tot werken een ongeluk hand of voel oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
s-\ gld bij verlies
anderen vinger
o
Minister Ruys de Beerenbrouck
heeft dezer dagen in de Kamer mee
gedeeld, dat de regeering, gelet op
het algemeen tot uiting gekomen
verlangen, haar standpunt heeft her
zien en thans met de Zuiderzeewer
ken wenscht voort te gaan. Deze be
slissing is waarlijk een verheugen
de; eerstens, omdat er onmiddellijk
een groot aantal arbeiders door te
werk kan worden gesteld of gehou
den en tweedens, omdat er zulke
aanzienlijke werkverruiming voor de
toekomst door wordt geschapen.
Velen hebben dat laatste gevolg
wel eens betwijfeld. Als er ergens
een ongemak merkbaar wordt, dan
rust de mensch niet, vóór de „oor
zaak" is ontdekt, een zondebok is
gevonden, 'tis, of leed beter te dra
gen is, als er een schuldige kan wor
den aangewezen, op wien men zijn
gram kan overdragen.
Toen de crisis zeer gevoelig merk
baar werd, moest óók zoo'n zonde
bok worden gezocht. Deze was dra
gevonden: de techniek, zoo heette
het, ontwrichtte alle normale verhou
dingen. Machines e.d. namen den
menschen steeds meer het werk uit
handen en voor de toekomst zou er
niet voor ieder, die arbeiden kon en
wilde, emplooi meer te vinden zijn.
Zoo iets klinkt heel aannemelijk,
doch is historisch onjuist gebleken.
De techniek moge in de laatste jaren
zéér gevorderd zijn, de omwenteling,
welke ze in de economische verhou
dingen schiep kan toch niet van ont
wrichtende beteekenis zijn geweest.
In den tijd, waarin de techniek voort
schreed, wijzigden zich ook de so
ciale verhoudingen; arbeidsdag en
arbeidsweek werden sterk ingekrom
pen. De geschiedenis heeft op onge
regelde tijden allerlei crisissen ge
boekstaafd; de menschen hebben dan
altijd gemeend, dat de wereld voor
haar ondergang stond en toch zijn
steeds weer betere tijden weerge
keerd. Toen vóór het eerst de stoom
machines in de industrie werden in
gevoerd was dat tenslotte van meer
beteekenis, dan de technische vervol
makingen, welke we van de laatste
decennia kennen.
Crisissen zijn als oorlogen. De we
29.
Uit het Engelsch van
ETHEL M. DELL
door
CATH. A. DERMOUT-VISSER
„En dus waagdet ge bijna uw le
ven," vervolgde mevrouw Ermsted,
„om aan die behoefte te voldoen.
Somtijds denk ik dat ge toch inder
daad een lieve vrouw zijtl" Ze keek
op het horloge aan haar pols. „Lieve
hemel, wat is het al laat! Uw prote-
gée zal zoo dadelijk hier zijn. U
hadt me al een half uur geleden
moeten zeggen om heen te gaan.
Lieve, goede ziel, waarom hebt ge
dat niet gedaan?"
„Ik verlangde volstrekt niet dat je
zoudt heengaan, lieve," zei mevrouw
Ralston kalm, „al mijn bezoekers
zijn me van harte welkoml"
Mevrouw Ermsted sprong vlug op.
„Mary, ik houd van jel" riep ze
uit. „Je bent een beschermengel, een
trouwe vriendin, een onbetaalbare
raadgeefster, alles bij elkaar. Achter
reld heeft ze altijd gekend en men
gaf er elkaar de schuld van. Een
voorbeeld uit eigen tijd: wie heeft
den wereldoorlog ontketend? De
Franschman zal u even oprecht ant
woorden als de Duitscher, maar
toch luidt hun oordeel juist tegen
over gesteld. Hoe ontstond de crisis?
Werkgevers zeggen misschien: door
de hooge loonen en te hoog opge-
voerden levensstandaard. Arbeiders
zeggen: door de winzucht der on
dernemers en door de invoering van
steeds meer geperfectioneerde ma
chines.
Aan elke crisis is een einde ge
komen, als aan eiken oorlog. Na
tuurlijk doen technische verbeterin
gen een oogenblikkelijken invloed
gelden op de economische verhou
dingen, maar geleidelijk passen so
ciale voorzieningen aan den gewij-'
zigden toestand aan en dan is alles
weer bij het oude, of beter dan
vroeger.
Tegen de Zuiderzeewerken zijn
óók sociale bezwaren aangevoerd.
Er zouden machines bij gebruikt
worden, welke het werk deden voor
30-40 arbeiders. Met zóó iets voor
oogen, meende men, dat er voor de
arbeiders in de toekomst geen ver
zekerd bestaan meer mogelijk zou
zijn. Is dat inderdaad zoo?
Laten we ons eens afvragen, wat
er met de Zuiderzee zou zijn ge
beurd. als de techniek eens niet snel
gevorderd ware. Dan zou de Zui
derzee... Zuiderzee zijn gebleven.
Werken van een omvang als de in
poldering van de Zuiderzee, zouden
misschien technisch onuitvoerbaar
maar economisch zeker onbetaalbaar
zijn gebleven, als machines het niet
mogelijk hadden gemaakt om te
doen wat vroeger een waan-idee was.
Toen minister Ruys het besluit
meedeelde in de Kamer om de Zui-
derzee-werken voort te zetten, gaf
hij aan, dat op den duur in de
Zuiderzeepolders 20-30 duizend ge
zinnen werk en brood zouden vin
den. Dat maken thans de machines
mogelijk voorde eeuwigheid mis
schien. Om het als menschen eens
zoo te noemen. Van geslacht op
geslacht zullen 20-30 duizend gezin
nen hun bestaan danken aan de
thans, tijdelijk, werkende machines.
Bovendien zullen straks op die gron
den ook woningen e.d. worden ge
bouwd, verbouwd en herbouwd.
Treinen, autobussen en auto's zul-
je rug lach ik je wel eens uit, maar
als ik bij je ben, ben ik een en al
bewondering. Je bent een pracht-
menschl"
„Dank je, kindlief," zei mevrouw
Ralston. Ze beantwoordde den harte-
lijken kus met iets in haar blauwe
oogen dat medelijden had kunnen
uitdrukken, wanneer ze niet zoo
guitig hadden gekeken.
De omhelzing duurde echter niet
lang en toen Netta Ermsted haastig
heenging, wist ze eigenlijk niet best
hoe ze 'thad. „Ik vraag me weieens
af, of ze inderdaad wel hersens heb
ben zou," zei ze hardop, terwijl ze
in haar rickshaw wegreed. „Ze is
in elk geval een eigenaardig mensch
en ik begrijp het, dat ik me over
haar zoo druk maak".
Op dat oogenblik ontmoette ze
den Radjah, die in een schitterend
groene puggarree, zijn geliefkoosd
Arabisch paard bereed en mevrouw
Ralston en al haar goede raadgevin
gen raakten in vergetelheid.
Ze had den Radjah haar „Ara-
bischen ridder" gedoopt. De naam
dien hij haar gaf was te innig, dan
dat die in het publiek kon worden
uitgesproken; ze was voor hem „de
welriekende Lelie" zijner droomen.
tl-
len er rijden. Honderden zullen er
er verdienen in den handel. In-
tellectueelen zullen er een werkkring
vinden.
Crisissen hebben natuurlijk oor
zaken, zooals alle dingen een oor
zaak hebben, maar de oorzaak van
een crisis is vermoedelijk wel een
samenstel van allerlei kleinere oor
zakelijke bronnen, welke tesamen
den bruisenden stroom hebben ge
vormd, welke veel wegspoelde van
de welvaart, welke het menschdom
zich geschapen had. Als de crisis
wateren zijn teruggevloeid, zal het
nieuwe menschdom voortbouwen op
de oude akkers, welke misschien
door het achtergelaten slib tot groo-
tere vruchtbaarheid zijn gekomen.
En ons nageslacht zal den grond
der vaderen dan niet allen bewaard,
maar ook rijk vermeerderd vinden.
Aardtrillingen in ons land!
Het was nog maar nauwelijks een
jaar geleden, dat we in ons land wer
den opgeschrikt door trillingen, wel
ke volgens sommigen aan den aard
bodem zouden zijn ontsproten, vol
gens anderen veroorzaakt waren
door het gedreun van Engelsche
vlootoefeningen. Bij zeer bijzondere
luchtgesteldheid n.l. kunnen lucht
trillingen zich over enormen afstand
voortplanten. Het gebeurde had toen
in den middag plaats. Thans echter,
op Zondagavond tegen twaalf uur,
heeft een reprise allen twijfel wegge
vaagd aan de mogelijkheid, dat ook
in onze contreien aardbevingen tot
de mogelijkheden behooren. Het
heeft over bijna heel het land, maar
meest in het Zuid-Oosten en Oosten,
aardig gerommeld, zelfs zóó, dat hier
en daar scheuren in muren ontston
den en enkele bewoners het in hun
huizen benauwd kregen, zoodat ze
de straat opvluchtten. In Oss deed
dat zelfs bijna heel de bevolking,
welke buiten angstig tesamen kroop.
Zooals we reeds zeiden: het is
thans aan geen twijfel meer onder
hevig, dat de aarde onder onze voe
ten inderdaad een beetje in bewe
ging is geweest. Nieuw is het ge
beurde niet; in de geschiedenis zijn
meerdere malen zulke lichte trillin
gen in ons land waargenomen. Men
HOOFDSTUK II.
De terugkomst.
De eerste indruk dien Stella van
Bhulwana kreeg was, dat er zoo'n
Europeeschen atmosfeer heerschte.
Het eenige kenmerkende waren de
bungalows en de pijnboomenbos-
schen, men bemerkte er niet van de
oostersche bekoring, die was uitge
gaan van het verloren paradijs.
Bhulwana was een aardig plaatsje
en ofschoon het vrij hoog lag tus-
schen de bergen van Markestan, kon
het er toch tamelijk warm wezen.
Daarom waren de gasten er waar
schijnlijk steeds op bedacht, om al
lerlei pretjes te bedenken en in het
midden van den zomer ging het er
inderdaad vroolijk toe.
Het witte prachtige zomerpaleis
van den Radjah stond op een voor
uitspringenden rand van een berg
en het was, alsof de bungalow's, die
tusschen de pijnboomen tegen de
helling lagen, een wedstrijd hadden
aangegaan, wie er het dichtstbij zijn
zou. De bungalow van de Ralstons
stond vrijwel aan den voet van den
berg. Er was veel meer open grond
omheen dan bij de meeste het geval
was en ze zag uit op de renbaan,
die nog een eind lager was gelegen
Het was een leelijk gebouwtje en
het erf, dat er omheen lag, was een
moet daarom aan het thans voorge
vallene niet een te groote betee
kenis toekennen. Door suggestie
wordt het gebeurde onmatig ver
groot. Toen de Maandagochtendbla
den waren verschenen, hebben plots
duizenden zich herinnerd, dat ze in
den voorafgeganen avond óók iets
hadden waargenomen, waaraan ze
oorspronkelijk een andere beteeke
nis hadden toegekend. In elk huis
schier worden op het oogenblik
scheuren ontdekt, welke er misschien
al jaren zitten, maar eerst nu in het
oog vallen!
De aardtrillingen van Zondag
avond zijn vermoedelijk het gevolg
van een zeebeving. Zeebevingen vin
den in de buurt van Schotland
nog al eens plaats en de uitloopers
daarvan willen dan soms tot in ons
land de aarde beroeren.
Zwendel met valsche schilderijen.
In de kunstwereld houdt men zich
druk bezig met een ontdekten schil-
derijenzwendel. Op een kunstveiling
te Amsterdam is een groot aantal
doeken verkocht van moderne, meest
Fransche, meesters. De schilderstuk
ken heetten afkomstig te zijn van de
collectie-Chanterou, overgegaan in
het bezit van een Brusselschen ge
neesheer, die de stukken te Amster
dam in veiling gaf. Thans is geble
ken, dat Chanterou een aangenomen
naam was van een schilder, die zich
altijd reeds met het namaken van
schilderijen heeft bezig gehouden en
deswege reeds eerder werd veroor
deeld. Zijn ware naam is Dubois. Hij
schijnt in deze affaire op een nog
niet tot klaarheid gekomen wijze te
hebben samengewerkt met den Brus
selschen geneesheer. De vervalschte
stukken zijn dezen keer eens van le
vende meesters en dat maakte de
onderneming riskant, want levenden
protesteeren gewoonlijk, als men ze
in hun belangen te na komt.
Door het gebeurde komt de naam
van een onzer beste schilderijendes
kundigen weer in het gedrang. Niet
dat deze van min oirbare handelin
gen in deze zaak zou mogen worden
verdacht, maar het geloof in zijn
deskundigheid moet hebben geleden.
Hij heeft de stukken gezien, voor
de veiling geadviseerd en de doeken
ongetwijfeld voor echt en waardevol
gehouden. Zoo is eens een Dr. Hof
stede de Groot beetgenomen en zoo
ware wildernis. Het droeg den naam
van „The Grand Stand" (hoofdtri
bune), die het aan zijn ligging te
danken had, maar iemand die zoo
weinig voelde voor wedrennen als
de tegenwoordige bewoonster, was er
moeilijk te vinden. Mevrouw Ralston
keek zelden naar de renbaan. Ze
keek er overheen naar de in mist
gehulde vlakten.
De kamer, die ze voor de ont
vangst van Stella in orde had ge
maakt, lag aan den oostkant en zag
uit op den met boomen begroeiden
weg, die naar het verblijf van den
Radjah voerde. Ze had er veel zorg
aan besteed, want zoodra ze had
gehoord van het verlies dat het meis
je had geleden, had ze innig mede
lijden met haar gevoeld en naast
haar zorg voor Stella, voelde zij zich
gelukkig, dat ze haar bij zich ont
vangen kon.
Iets hooger op den berg stond de
keurige bungalow, die Ralph Dacre
voor zijn jonge vrouw had ingericht.
Mevrouw Ralston met haar ge
voelig hart, had onmiddellijk een
dringenden brief aan Tommy ge-
Tommy's invloed en misschien ook
schreven om hem te smeeken, zijn
zuster in haar eenzaamheid niet
daarheen te laten gaan. En door
getroffen door het ernstige aandrin
gen van mevrouw Ralston zelf, had
werd nu weer een Dr. Baert de
la Feuille de dupe.
Een doodelijke gasexplosie te
Rotterdam.
In Rotterdam heeft op het einde
der vorige week een gasexplosie
droeve gevolgen gehad. Een win
kelhuis bleek volgestroomd met gas.
Twee majoors van politie schoven
toen een raam open, juist op het
moment, dat aan de tegenovergestel
de zijde van het huis een kranten-
looper zijn blad in de brievenbus
stopte. Door een en ander ontstond
een lichte tocht, welke plots een
stroom versche lucht bij het licht
gas voegde, welke menging tot een
ontploffing leidde. Een der majoors
werd op slag gedood; de andere
bekwam zware verwondingen. Het
gebeurde heeft ons nog eens dui
delijk het gevaar geleerd, dat door
lekken in de gasleiding kan ont
staan. Men zij in zulke gevallen niet
alleen voorzichtig met vuur, maar
passé ook op voor tocht.
De Zesdaagsche te Amster
dam en andere sport.
Het schijnt, dat de belangstelling
voor de eerste Amsterdamsche Zes
daagsche nu juist niet overweldigend
is. Ons volk is misschien nog een
beetje te nuchter voor zulke din
gen, welke met echte sport weinig
gemeen hebben. Het is meer een
kermisspul, hoorden we dezer dagen
een radio-verslaggever zeggen, een
circusvertooning. Een en ander neemt
niet weg, dat men voor de onder
scheidene prestaties der renners
respect kan "hebben.
Het Nederlandsche voetbal-elftal
leed Zondag in een proefwedstrijd
tegen het Rotterdamsche elftal een
gevoeligen nederlaag; met 52 toon
den de Rotterdammers hun meerder
heid.
Jenny Kastein verbeterde in Am
sterdam het wereldrecord 500 M.
schoolslag voor vrouwen van 8 min.
en 234/5 sec. tot 8 min. en 12 sec.
Reeds eerder had ze het wereldre
cord 400 M. schoolslag op haar naam
gebracht, waarvoor haar Zondag de
gouden medaille van den Ned.
Zwembond werd overhandigd.
Stella, wie 'tniet veel kon schelen
waarheen ze ging, er in toegestemd
althans voor eenigen tijd haar intrek
te nemen bij de doktersvrouw.
Het was niet noodig een haastig
besluit te nemen. Haar heele leven
lag voor haar als een treurige
woestenij en het deed er weinig toe,
waar ze die eerste troostlooze maan
den doorbracht. Ze was zielsver-
moeid en verlangde alleen naar rust.
Ze hoopte vaag dat mevrouw Ralston
den tact zou hebben, om dezen
wensch van haar te eerbiedigen.
De indruk, dien de eenige vrouw,
die haar sedert haar komst in Indië,
eenige vriendelijkheid had bewezen,
op haar had gemaakt, was niet zoo
sterk geweest.
Mevrouw Ralston, met haar ver
welkte schoonheid en vriendelijke,
bedeesde maniertjes, was geen bij
zondere opvallende persoonlijkheid
en iemand die haar twee of drie
maal gezien had, zou geen nauw
keurige beschrijving van haar heb
ben kunnen geven. Lady Harriet had
haar meermalen als een quantité né-
gligeable beschreven, maar Lady
Harriet verontachtzaamde iedereen,
die geen aanspraak maakte op ele
gantie. Ze had een hekel aan alle
eenvoudige vrouwen.
(Wordt vervolgd.)