Breskensche Courant 50 40 25 PUBOL geneesten venfraailde De lamp in de woestijn Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Een vergeten groep. FEUILLETON Buitenland Binnenland 42ste Jaargang Zaterdag 12 November 1932 Nummer 3781 ABONNEMENT: per kwartaal f 1,25; buiten Breskens f 1,40. Buitenland f 6,50 per jaar. Zondagsblad per kwar taal f 0,65en buiten Breskens f 0,725. Bui tenland f3J)0 per jaar. Verschijnt - iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Advertentie» worden aangenomen tot uiterlijk I uur nam. Uitgave: J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS Tel. 21 Postrekening 70179 ADVERTENTIÈN: van 1—5 regels f 0,75; iedere regel meer 5 ent. Ingez. mededeelingen 30 cent per regel. Handelsadoertentiën bij regelabonnemenl groote korting. Tarief op aan vraag verkrijgbaar. GRATIS oerzekering ooor de /r\ abonnë s tegen ongelukken, en JIJ mei voor dé volgende bedragen: gld bij ver lies van een gulden bij levens- i s~\ gld bij dood gld bij ver- lange ongeschikt- I i Jl J door H lies van een heid lot werken een ongeluk hand of voel "-"r v oog De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen- Verzekering-Maatschappij „Fatum" gld bij ver lies van een duim te 's-Gravenhagc. gld bij ver lies van een Wijsvinger s-\ gld bij verlies jij van eiken anderen vinger O In een krant troffen we een in gezonden stuk aan, houdende be schouwingen over de onbillijkheid, welke gelegen zou zijn in het feit, .dat in dezen crisistijd boeren en arbeiders middels invoerrechten en contingenteeringen óók industrieelen worden geholpen of gesteund, maar dat een belangrijke groep on zer samenleving, n.l, de nering doende middenstand geheel wordt vergeten. Vergeten? Ten deele slechts, dunkt ons. Het gaat in de wereld helaas nu eenmaal zóó, dat de hard-roepende het best verstaan wordt. De organi saties van arbeiders en boeren weten te roepen, als dat van pas is, de ge organiseerde middenstanders ver staan dat minder. Tot nu toe heb ben zij ook nooit voor vereeniging zóó gevoeld als de andere groepen; concurrentievrees houdt de nering doenden dikwijls afzijdig en wan trouwend tegenover elkaar. Velen zijn wel georganiseerd, maar hetver- eenigingsleven is door de genoemde omstandigheden te lauw. Toch lijden de neringdoenden ge weldig van de crisis. Ze ploeteren lange dagen en velen „genieten" dan een inkomen, waarvoor een tewerk gestelde arbeider zijn neus zou op halen. Velen gaan ook geheel ten gronde, hier eentje en daar eentje maar dat verspreide leed maakt geen indruk op de massa. Het hart van de slachtoffers zit over het alge meen nog te hoog en de maag is te flauw, dan dat ze luide zouden jam meren over hun lot. Er komen dus uit de middenstan ders zelve moeilijkheden voort, wel ke het voor de overheid bezwaarlijk maken om ze te helpen. Bovendien is steun voor hen practisch zoo moei lijk te verwezenlijken. Neringdoenden kunnen als zoo danig ongeschikt zijn. Moet de re geering ze dan in hun ongeschikt heid ter hulpe komen? Ze kunnen noodlijdend zijn als gevolg van een onjuiste bedrijfsuitvoering, te laag gecalculeerde prijzen, waarmee ze bovendien andere middenstanders benadeelen, of te hooge prijzen, door welke ze afzet verliezen. Hoe kan de overheid in zulke gevallen helpen zonder de persoonlijke vrijheid van het individu aan te tasten? De in 26. Uit het Engelsch van ETHEL M. DELL door CATH. A. DERMOUT-VISSER Ze wendde zich dankbaar tot hem: „Ja, zeg hem wat ik wensch". Peter ging voor den vreemdeling staan. „Deze dame verlangt een dienst van u," zeide hij. „Haar ge nade wacht!" Een huivering voer door de ge bogen gestalte. Hij scheen te ont waken en 'twas alsof hij in gedach ten ver, ver weg was geweest. Hij keerde zich om en Stella zag dat hij niet blind was, want met zijn oogen nam hij haar op en 't was of hij haar taxeerde. Toen stond hij met link- sche draaiende bewegingen op. „Ik ben uw dienaar," zeide hij met holle, bevende stem. „Ik leef en sterf op uw hoog bevel 1" Dat klonk al heel nederig en on derdanig, maar ze rilde bij het hoo- komsten van middenstanders zijn voorts lang niet altijd even eenvou dig na te gaan De meest natuurlijke steunregeling aan den neringdoenden middenstand is die, welke van de andere maat schappelijke groepen zou uitgaan. De middenstanders staan tusschen die andere groepen in; ze vormen de tusschenschakel tusschen produ centen en consumenten. Als de over heid zorgt, dat beide laatste groe pen hun bestaanszekerheid behou den, -dan moet door die groepen ook de middenstand op de been gehouden kunnen worden. Producenten en consumenten, die als industrieelen, boeren of arbeiders door de overheid worden gesteund, hebben in dezen tijd dure plichten tegenover den neringdoenden mid denstand. Van de bemiddeling der middenstanders moeten ze zooveel Roosevelt zal president wor den der Ver. Staten! Het is dus uitgekomen, zooals een ieder het verwachtte: de democraten hebben bij de presidentsverkiezingen in de Ver. Staten een overweldigen de zege behaald op de republikeinen hetgeen derhalve zeggen wil, dat president Hoover zal worden opge volgd door Roosevelt. Velen meenen ten onrechte, dat Roosevelt nu reeds is gekozen. De presidentsverkiezing geschiedt trapsgewijze, d.w.z. op Dinsdag j.l. zijn door de kiezers de kiesmannen gekozen, die tezamen den nieuwen president moeten aan wijzen. Dat geschiedt pas in Januari a.s., maar waar de kiesmannen een imperitief mandaat meekrijgen^is* en de steun aan de werkloozen zal wel planmatiger worden georgani seerd. Het Amerikaansche volk heeft op Dinsdag j.l. eveneens verscheidene republikeinsche gouverneurs van on derscheidene staten door democraten vervangen. Er is inderdaad van een landverschuiving tot democratischen- geest sprake geweest, maar deze is ten zeerste door de omstandigheden van het oogenblik, door de crisis dus, bevorderd. Als het slecht gaat, willen de meeste menschen het wel eens met andere leiders probeeren. De door Roosevelt op Dinsdag behaalde meerderheid is dan ook overweldigend geweest; van 531 stemmen in het college der kiesman nen, verwierf hij er 453. De demo craten zijn ook verzekerd van een groote meerderheid in de beide Hui zen der volksvertegenwoordiging. De den nieuwe verkiezingen uitgeschre ven. Dat spel kan zich herhalen, tot niemand het meer de moeite waard vindt om naar de stembus te gaan. Het bestuur van het Saargebied heeft zich deze week genoodzaakt gezien om de S.S.-afdeelingen van Hitler's partij te verbieden wegens ophitsing tot verzet, door deze ele menten gepleegd. In Bulgarije dreigt revolutie. In Bulgarije dreigt meer en meer de communistische opstand. Op dit roerigste deel van den Balkan heb ben de communisten in de crisisjaren veel aanhang gewonnen; o.a. werd bij de jongste gemeenteraadsverkie zingen in de hoofdstad des lands, Sofia, een communistische meerder heid gekozen. De legergeneraals dringen er bij den koning op aan, mogelijk blijven gebruik^maken en ze moeten hun, waar het de bere kende prijzen betreft, een boterham blijven gunnen. Dat wordt niet altijd beseft. De prijzen van neringdoenden worden door het publiek maar al te lichtvaardig becritiseerd, waarbij dan vergelijkingen worden getroffen met de prijzen van gelegenheidskooplie den of van knoeiers. Och, we mo gen al die knoeiers ook niet te hard vallen, ze probeeren van alles om in een moeilijken tijd het hoofd bo ven water te houden. Maar ze doen toch zich zeiven te kort én ze be nadeelen den bona-fide handel. Een neringdoende is het loon voor zijn arbeid en risico waard, zoo goed als de arbeider. Arbeiders worden óók niet graag in de wielen gereden door loon-knoeiers en onderkruipers. Welnu, als de arbeider of arbeiders vrouw gaat winkelen, dat zij dan wél bedenken, dat de winkelier iemand is, die evenals een ander moet wer ken voor een sober bestaan, dat bedreigd wordt door lieden, die uit kortzichtigheid soms uit nood hem beconcurreeren met middelen, welke de arbeiders uit goed begre pen eigenbelang zoo verafschuwen. ren van zijn stem. Haar geheele wezen kwam ertegen in opstand om met dien man te spreken. Maar ze dwong zichzelf tot doorzetten. Alleen dat afschuwelijke, half beestachtige schepsel kon haar eenige nadere in lichtingen geven, omtrent het vreese- lijke, wat in den afgeloopen nacht was gebeurd. Met groote wilskracht overwon zij haar weerzin en sprak hem aan: „Ik wensch," zei ze, „gebracht te worden naar de plaats vanwaar ge zegt dat hij is neergestort. Ik wensch die zelf te zien". Hij boog zich bijna tot de aarde. „Indien uwe genade haar aller on- derdanigsten dienaar volgen wil," zeide hij en hij richtte zich weer op en strompelde weg. Zij volgde hem stilzwijgend, ter wijl Peter aan haar rechterzijde liep. De sombere stoet ging langzaam het zelfde geitenpad op dat Dacre zoo overmoedig was opgeklommen, 't Was Stella, alsof ze droomde, weer voelde zij zich dof en gedrukt als onder een ban en nu wist zij dat dit gevoel onheil beduidde. Eens of tweemaal kwam ze tot bezinning toen Peter haar zwijgend zijn hulp aan bood, die ze aannam en waarvoor ze hem dankte, doch zich nauwelijks bewust dat ze het deed. Maar mees thans reeds met volstrekte zekerheid vast te stellen, hoe die Januari-ver- kiezing zal verloopen. Hoover blijft tot dan nog aan het bewind, tenzij hij er de voorkeur aan zou gever om reeds nu vrijwillig heen te gaan. In dat geval zou Roosevelt hem ook eerder kunnen opvolgen. Omtrent dezen gang van zaken hebben in derdaad geruchten geloopen. De Ver. Staten zijn eigenlijk republi- keinsch. Roosevelt is de derde de mocratische president; de vorige was de bekende president Wilson, die echter alleen aan het bewind is kun nen komen, doordat de republikei nen toen verdeeld waren en twee candidaten in den verkiezingsstrijd hadden staan. Verwachtingen omtrent een aan merkelijke koerswijziging in de bui- tenlandsche politiek der Ver. Staten behoeft men voorloopig niet te koes teren. Ook de democraten b.v. zijn tegen schuldenschrapping, maar wél mag men van ze aannemen, dat ze wat soepeler zullen zijn dan de re publikeinen bij de schuldinvordering eri niet ongeneigd zullen blijken om de schulden voor moreele waarden te kwijten. De binnenlandsche poli tiek der nieuwe regeerders zal wel verrassingen brengen. De drank wetten zijn ten doode opgeschreven tentijds verkeerde zij in staat van ge voelloosheid als iemand, die door het harde lot wordt getroffen. Ze kon er niet aan ontkomen, dat wist ze, Ze was binnengedrongen in een verboden paradijs en werd er nu meedoogenloos uit verdreven. Boven op den top van de kale rots bleef haar gids stilstaan en wachtte, een havelooze gedaante, die weinig paste bij den helderen, nieu wen dag. De zon, die pas was opge komen, had nog nauwelijks de top pen der hoogste bergen bereikt, maar men kon haar zien door de kloof tusschen twee steile rotsen. Toen Stella verder naar voren kwam, werd zij plotseling getroffen door de schoonheid van den stralenden mor gen. Het deed haar zonderling aan. Ze voelde zich zooals Mozes zich moet hebben gevoeld toen de heerlijkheid Gods hem werd geopenbaard. De schittering was oogverblindend. Ze kon er niet naar kijken, maar 't scheen haar geheel te vervullen en te doordringen. „Hier was het, uwe genade!" zei de hij. Ze deed een stap naar voren en stond naast hem. Huiverend en met een stem waarin zij zelf de hare niet herkende sprak ze: democraat Garner wordt vice-pre sident. De rijksdagverkiezingen en de regeering-von Papen. Ofschoon de verkiezingen voor den Duitschen rijksdag aan von Papen maar betrekkelijk weinig winst opleverde 90 pCt. van den nieu wen rijksdag zal met animo een mo tie van wantrouwen stemmen blijft de rijkskanselier zijn positie even zonnig bezien als vóór Zondag. Hij staat tegenover de volksvertegen woordiging cynisch-onverschillig. Hij heeft een onderhoud gehad met den rijkspresident en onmiddellijk daar na heeft hij te kennen gegeven, dat hij er niet aan denkt om heen te gaan. Hij zal zijn kabinet aanvullen, als de basis er van daarmee wordt verbreed, maar wie tot hem komt, moet zijn, von Papen's program aan vaarden. Als de socialisten mijn pfo- gram onderschrijven, verklaarde hij aan het Berlijnsche persbanket, dan neem ik ook sociaal-democraten in mijn regeering op I Von Papen schijnt van plan om zijn voorstellen tot Grondwetsherziening aan den Rijks dag voor te leggen. Natuurlijk ma ken die voorstellen geen schijn van kans. Welnu, dan laat hij de heeren maar weer naar huis sturen en wor „Gij waart bij hem en hebt hem hier gebrachtI" Hij maakte een beweging, die alle verantwoordelijkheid moest afweren. „Ik, uwe genade," zeide hij, „ben in dienst van Jehova. Ik had een boodschap voor hem. Ik wist dat Jehovah vertoornd was. Het stond geschreven dat de blanke Sahib den gewijden grond niet zou betreden. Ik heb hem gewaarschuwd, uwe ge nade en toen heb ik hem verlaten. En nu heeft Jehovah zelf hem Zijn wil kenbaar gemaakt en hij is heen gegaan". Stella keek den man strak aan. Het kalme vertrouwen waarmede hij sprak gedoogde geen vragen meer. „Hij is gek!" mompelde ze, half tot zichzelf, half tot Peter, „natuur lijk is hij gekl" En toen, alsof ook haar een hand had aangeraakt, liep zij naar den rand van den afgrond en keek naar beneden. 'tWas alsof uit het ge- ruisch van den stroom stemmen op stegen die haar riepen. De diepte beneden haar werd tot een afgrond, die dreigde haar te verzwelgen. Met een gevoel van afgrijzen stel de zij zich voor, hoe dat wezen moest om zoo uit het warme, lok kende leven, neer te storten in die vreeselijke diepte en te pletter te dat hij de opstandelingen zal vóór zijn en een dictatuur zal afkondigen. Het schijnt, dat koning Boris weldra tot dien maatregel zal besluiten. Zijn jonge vrouw, koningin Gievanna, een Italiaansche prinses is naar haar ge boorteland vertrokken. Bolivia heeft geen geluk in den Gran Chaco. De Bolivianen, ofschoon numeriek veel sterker, zijn thans geheel door het leger van Paragay uit het be twiste gebied van den Gran Chaco gedreven. Voor optreden in dat moerasachtige land waren de Boli vianen niet getraind; door ziekte werden hun legers gedecimeerd. Op het laatst het gebeurde in het begin van deze week trof den Bolivianen ook nog een vliegramp. Een hunner Iegermachines stortte in den Gran Chaco neer, waarbij drie generaals en 10 officieren van lageren rang het leven lieten. De natte Dinsdag. De Dinsdag van 8 November, wel ke geweldig rood zou zijn, is vóór alles overweldigend nat geworden. slaan op die, met glibberig gras be groeide, rotsen, waar 't water voort durend met luid geraas overheen spoelde. Hier had hij dus gezeten, haar aanmatigenden minnaar, en was slaapdronken in dien vreeselijken af grond gestort. Voor haar voeten lag een eindje sigaar, dat hij ongetwij feld in den mond had gehad toen hij in slaap gevallen was, den slaap die hem zoo noodlottig worden zou. Onwillekeurig schoten Peter's woor den haar te binnen. Hij had opium gerookt. Ze was nieuwsgierig of Pe ter dat zeker wist. Maar wat deed het er eigenlijk toe. Hij was heenge gaan en alleen die gekke, inlandsche vagebond was van zijn heengaan ge tuige geweest. En onmiddellijk daarop drong een andere gedachte zich aan haar op, trof haar als een dolksteek. De wijze waarop de man te voorschijn was gekomen, de vrees die hij haar had ingeboezemd, de geheimzinnigheid die hem omgaf, dat alles deed haar 't hart bijna stilstaan. Indien werke lijk een hand hem had aangeraakt en een verraderlijke duw hem in die vreeselijke diepte had doen stor ten? .(Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1932 | | pagina 1