Breskensche Courant
50
40
25
PUBOL geneesten venfraailde
De lamp in de woestijn
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Een vergeten groep.
FEUILLETON
Buitenland
Binnenland
42ste Jaargang
Zaterdag 12 November 1932
Nummer 3781
ABONNEMENT:
per kwartaal f 1,25;
buiten Breskens f 1,40.
Buitenland f 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal f 0,65en buiten
Breskens f 0,725. Bui
tenland f3J)0 per jaar.
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentie» worden aangenomen tot uiterlijk I uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIÈN:
van 1—5 regels f 0,75;
iedere regel meer 5 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadoertentiën bij
regelabonnemenl groote
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
GRATIS oerzekering ooor de /r\
abonnë s tegen ongelukken, en JIJ
mei voor dé volgende bedragen:
gld bij ver
lies van een
gulden bij levens- i s~\ gld bij dood gld bij ver-
lange ongeschikt- I i Jl J door H lies van een
heid lot werken een ongeluk hand of voel "-"r v oog
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen- Verzekering-Maatschappij
„Fatum"
gld bij ver
lies van een
duim
te 's-Gravenhagc.
gld bij ver
lies van een
Wijsvinger
s-\ gld bij verlies
jij van eiken
anderen vinger
O
In een krant troffen we een in
gezonden stuk aan, houdende be
schouwingen over de onbillijkheid,
welke gelegen zou zijn in het feit,
.dat in dezen crisistijd boeren en
arbeiders middels invoerrechten en
contingenteeringen óók industrieelen
worden geholpen of gesteund,
maar dat een belangrijke groep on
zer samenleving, n.l, de nering
doende middenstand geheel wordt
vergeten.
Vergeten? Ten deele slechts, dunkt
ons. Het gaat in de wereld helaas nu
eenmaal zóó, dat de hard-roepende
het best verstaan wordt. De organi
saties van arbeiders en boeren weten
te roepen, als dat van pas is, de ge
organiseerde middenstanders ver
staan dat minder. Tot nu toe heb
ben zij ook nooit voor vereeniging
zóó gevoeld als de andere groepen;
concurrentievrees houdt de nering
doenden dikwijls afzijdig en wan
trouwend tegenover elkaar. Velen
zijn wel georganiseerd, maar hetver-
eenigingsleven is door de genoemde
omstandigheden te lauw.
Toch lijden de neringdoenden ge
weldig van de crisis. Ze ploeteren
lange dagen en velen „genieten" dan
een inkomen, waarvoor een tewerk
gestelde arbeider zijn neus zou op
halen. Velen gaan ook geheel ten
gronde, hier eentje en daar eentje
maar dat verspreide leed maakt geen
indruk op de massa. Het hart van
de slachtoffers zit over het alge
meen nog te hoog en de maag is te
flauw, dan dat ze luide zouden jam
meren over hun lot.
Er komen dus uit de middenstan
ders zelve moeilijkheden voort, wel
ke het voor de overheid bezwaarlijk
maken om ze te helpen. Bovendien
is steun voor hen practisch zoo moei
lijk te verwezenlijken.
Neringdoenden kunnen als zoo
danig ongeschikt zijn. Moet de re
geering ze dan in hun ongeschikt
heid ter hulpe komen? Ze kunnen
noodlijdend zijn als gevolg van een
onjuiste bedrijfsuitvoering, te laag
gecalculeerde prijzen, waarmee ze
bovendien andere middenstanders
benadeelen, of te hooge prijzen, door
welke ze afzet verliezen. Hoe kan de
overheid in zulke gevallen helpen
zonder de persoonlijke vrijheid van
het individu aan te tasten? De in
26.
Uit het Engelsch van
ETHEL M. DELL
door
CATH. A. DERMOUT-VISSER
Ze wendde zich dankbaar tot hem:
„Ja, zeg hem wat ik wensch".
Peter ging voor den vreemdeling
staan. „Deze dame verlangt een
dienst van u," zeide hij. „Haar ge
nade wacht!"
Een huivering voer door de ge
bogen gestalte. Hij scheen te ont
waken en 'twas alsof hij in gedach
ten ver, ver weg was geweest. Hij
keerde zich om en Stella zag dat hij
niet blind was, want met zijn oogen
nam hij haar op en 't was of hij haar
taxeerde. Toen stond hij met link-
sche draaiende bewegingen op.
„Ik ben uw dienaar," zeide hij
met holle, bevende stem. „Ik leef
en sterf op uw hoog bevel 1"
Dat klonk al heel nederig en on
derdanig, maar ze rilde bij het hoo-
komsten van middenstanders zijn
voorts lang niet altijd even eenvou
dig na te gaan
De meest natuurlijke steunregeling
aan den neringdoenden middenstand
is die, welke van de andere maat
schappelijke groepen zou uitgaan.
De middenstanders staan tusschen
die andere groepen in; ze vormen
de tusschenschakel tusschen produ
centen en consumenten. Als de over
heid zorgt, dat beide laatste groe
pen hun bestaanszekerheid behou
den, -dan moet door die groepen
ook de middenstand op de been
gehouden kunnen worden.
Producenten en consumenten, die
als industrieelen, boeren of arbeiders
door de overheid worden gesteund,
hebben in dezen tijd dure plichten
tegenover den neringdoenden mid
denstand. Van de bemiddeling der
middenstanders moeten ze zooveel
Roosevelt zal president wor
den der Ver. Staten!
Het is dus uitgekomen, zooals een
ieder het verwachtte: de democraten
hebben bij de presidentsverkiezingen
in de Ver. Staten een overweldigen
de zege behaald op de republikeinen
hetgeen derhalve zeggen wil, dat
president Hoover zal worden opge
volgd door Roosevelt. Velen meenen
ten onrechte, dat Roosevelt nu reeds
is gekozen. De presidentsverkiezing
geschiedt trapsgewijze, d.w.z. op
Dinsdag j.l. zijn door de kiezers
de kiesmannen gekozen, die tezamen
den nieuwen president moeten aan
wijzen. Dat geschiedt pas in Januari
a.s., maar waar de kiesmannen een
imperitief mandaat meekrijgen^is*
en de steun aan de werkloozen zal
wel planmatiger worden georgani
seerd.
Het Amerikaansche volk heeft op
Dinsdag j.l. eveneens verscheidene
republikeinsche gouverneurs van on
derscheidene staten door democraten
vervangen. Er is inderdaad van een
landverschuiving tot democratischen-
geest sprake geweest, maar deze is
ten zeerste door de omstandigheden
van het oogenblik, door de crisis
dus, bevorderd. Als het slecht gaat,
willen de meeste menschen het wel
eens met andere leiders probeeren.
De door Roosevelt op Dinsdag
behaalde meerderheid is dan ook
overweldigend geweest; van 531
stemmen in het college der kiesman
nen, verwierf hij er 453. De demo
craten zijn ook verzekerd van een
groote meerderheid in de beide Hui
zen der volksvertegenwoordiging. De
den nieuwe verkiezingen uitgeschre
ven. Dat spel kan zich herhalen,
tot niemand het meer de moeite
waard vindt om naar de stembus te
gaan.
Het bestuur van het Saargebied
heeft zich deze week genoodzaakt
gezien om de S.S.-afdeelingen van
Hitler's partij te verbieden wegens
ophitsing tot verzet, door deze ele
menten gepleegd.
In Bulgarije dreigt revolutie.
In Bulgarije dreigt meer en meer
de communistische opstand. Op dit
roerigste deel van den Balkan heb
ben de communisten in de crisisjaren
veel aanhang gewonnen; o.a. werd
bij de jongste gemeenteraadsverkie
zingen in de hoofdstad des lands,
Sofia, een communistische meerder
heid gekozen. De legergeneraals
dringen er bij den koning op aan,
mogelijk blijven gebruik^maken en
ze moeten hun, waar het de bere
kende prijzen betreft, een boterham
blijven gunnen.
Dat wordt niet altijd beseft.
De prijzen van neringdoenden
worden door het publiek maar al te
lichtvaardig becritiseerd, waarbij dan
vergelijkingen worden getroffen met
de prijzen van gelegenheidskooplie
den of van knoeiers. Och, we mo
gen al die knoeiers ook niet te hard
vallen, ze probeeren van alles om
in een moeilijken tijd het hoofd bo
ven water te houden. Maar ze doen
toch zich zeiven te kort én ze be
nadeelen den bona-fide handel.
Een neringdoende is het loon voor
zijn arbeid en risico waard, zoo goed
als de arbeider. Arbeiders worden
óók niet graag in de wielen gereden
door loon-knoeiers en onderkruipers.
Welnu, als de arbeider of arbeiders
vrouw gaat winkelen, dat zij dan wél
bedenken, dat de winkelier iemand
is, die evenals een ander moet wer
ken voor een sober bestaan, dat
bedreigd wordt door lieden, die uit
kortzichtigheid soms uit nood
hem beconcurreeren met middelen,
welke de arbeiders uit goed begre
pen eigenbelang zoo verafschuwen.
ren van zijn stem. Haar geheele
wezen kwam ertegen in opstand om
met dien man te spreken. Maar ze
dwong zichzelf tot doorzetten. Alleen
dat afschuwelijke, half beestachtige
schepsel kon haar eenige nadere in
lichtingen geven, omtrent het vreese-
lijke, wat in den afgeloopen nacht
was gebeurd.
Met groote wilskracht overwon zij
haar weerzin en sprak hem aan: „Ik
wensch," zei ze, „gebracht te worden
naar de plaats vanwaar ge zegt dat
hij is neergestort. Ik wensch die
zelf te zien".
Hij boog zich bijna tot de aarde.
„Indien uwe genade haar aller on-
derdanigsten dienaar volgen wil,"
zeide hij en hij richtte zich weer op
en strompelde weg.
Zij volgde hem stilzwijgend, ter
wijl Peter aan haar rechterzijde liep.
De sombere stoet ging langzaam het
zelfde geitenpad op dat Dacre zoo
overmoedig was opgeklommen, 't
Was Stella, alsof ze droomde, weer
voelde zij zich dof en gedrukt als
onder een ban en nu wist zij dat dit
gevoel onheil beduidde. Eens of
tweemaal kwam ze tot bezinning toen
Peter haar zwijgend zijn hulp aan
bood, die ze aannam en waarvoor
ze hem dankte, doch zich nauwelijks
bewust dat ze het deed. Maar mees
thans reeds met volstrekte zekerheid
vast te stellen, hoe die Januari-ver-
kiezing zal verloopen. Hoover blijft
tot dan nog aan het bewind, tenzij
hij er de voorkeur aan zou gever
om reeds nu vrijwillig heen te gaan.
In dat geval zou Roosevelt hem ook
eerder kunnen opvolgen. Omtrent
dezen gang van zaken hebben in
derdaad geruchten geloopen. De
Ver. Staten zijn eigenlijk republi-
keinsch. Roosevelt is de derde de
mocratische president; de vorige was
de bekende president Wilson, die
echter alleen aan het bewind is kun
nen komen, doordat de republikei
nen toen verdeeld waren en twee
candidaten in den verkiezingsstrijd
hadden staan.
Verwachtingen omtrent een aan
merkelijke koerswijziging in de bui-
tenlandsche politiek der Ver. Staten
behoeft men voorloopig niet te koes
teren. Ook de democraten b.v. zijn
tegen schuldenschrapping, maar wél
mag men van ze aannemen, dat ze
wat soepeler zullen zijn dan de re
publikeinen bij de schuldinvordering
eri niet ongeneigd zullen blijken om
de schulden voor moreele waarden
te kwijten. De binnenlandsche poli
tiek der nieuwe regeerders zal wel
verrassingen brengen. De drank
wetten zijn ten doode opgeschreven
tentijds verkeerde zij in staat van ge
voelloosheid als iemand, die door
het harde lot wordt getroffen. Ze
kon er niet aan ontkomen, dat wist
ze, Ze was binnengedrongen in een
verboden paradijs en werd er nu
meedoogenloos uit verdreven.
Boven op den top van de kale
rots bleef haar gids stilstaan en
wachtte, een havelooze gedaante, die
weinig paste bij den helderen, nieu
wen dag. De zon, die pas was opge
komen, had nog nauwelijks de top
pen der hoogste bergen bereikt, maar
men kon haar zien door de kloof
tusschen twee steile rotsen. Toen
Stella verder naar voren kwam, werd
zij plotseling getroffen door de
schoonheid van den stralenden mor
gen.
Het deed haar zonderling aan. Ze
voelde zich zooals Mozes zich moet
hebben gevoeld toen de heerlijkheid
Gods hem werd geopenbaard. De
schittering was oogverblindend. Ze
kon er niet naar kijken, maar 't
scheen haar geheel te vervullen en
te doordringen.
„Hier was het, uwe genade!" zei
de hij.
Ze deed een stap naar voren en
stond naast hem. Huiverend en met
een stem waarin zij zelf de hare
niet herkende sprak ze:
democraat Garner wordt vice-pre
sident.
De rijksdagverkiezingen en de
regeering-von Papen.
Ofschoon de verkiezingen voor
den Duitschen rijksdag aan von
Papen maar betrekkelijk weinig winst
opleverde 90 pCt. van den nieu
wen rijksdag zal met animo een mo
tie van wantrouwen stemmen blijft
de rijkskanselier zijn positie even
zonnig bezien als vóór Zondag. Hij
staat tegenover de volksvertegen
woordiging cynisch-onverschillig. Hij
heeft een onderhoud gehad met den
rijkspresident en onmiddellijk daar
na heeft hij te kennen gegeven, dat
hij er niet aan denkt om heen te
gaan. Hij zal zijn kabinet aanvullen,
als de basis er van daarmee wordt
verbreed, maar wie tot hem komt,
moet zijn, von Papen's program aan
vaarden. Als de socialisten mijn pfo-
gram onderschrijven, verklaarde hij
aan het Berlijnsche persbanket, dan
neem ik ook sociaal-democraten in
mijn regeering op I Von Papen schijnt
van plan om zijn voorstellen tot
Grondwetsherziening aan den Rijks
dag voor te leggen. Natuurlijk ma
ken die voorstellen geen schijn van
kans. Welnu, dan laat hij de heeren
maar weer naar huis sturen en wor
„Gij waart bij hem en hebt hem
hier gebrachtI"
Hij maakte een beweging, die alle
verantwoordelijkheid moest afweren.
„Ik, uwe genade," zeide hij, „ben
in dienst van Jehova. Ik had een
boodschap voor hem. Ik wist dat
Jehovah vertoornd was. Het stond
geschreven dat de blanke Sahib den
gewijden grond niet zou betreden.
Ik heb hem gewaarschuwd, uwe ge
nade en toen heb ik hem verlaten.
En nu heeft Jehovah zelf hem Zijn
wil kenbaar gemaakt en hij is heen
gegaan".
Stella keek den man strak aan.
Het kalme vertrouwen waarmede hij
sprak gedoogde geen vragen meer.
„Hij is gek!" mompelde ze, half
tot zichzelf, half tot Peter, „natuur
lijk is hij gekl"
En toen, alsof ook haar een hand
had aangeraakt, liep zij naar den
rand van den afgrond en keek naar
beneden. 'tWas alsof uit het ge-
ruisch van den stroom stemmen op
stegen die haar riepen. De diepte
beneden haar werd tot een afgrond,
die dreigde haar te verzwelgen.
Met een gevoel van afgrijzen stel
de zij zich voor, hoe dat wezen
moest om zoo uit het warme, lok
kende leven, neer te storten in die
vreeselijke diepte en te pletter te
dat hij de opstandelingen zal vóór
zijn en een dictatuur zal afkondigen.
Het schijnt, dat koning Boris weldra
tot dien maatregel zal besluiten. Zijn
jonge vrouw, koningin Gievanna, een
Italiaansche prinses is naar haar ge
boorteland vertrokken.
Bolivia heeft geen geluk in
den Gran Chaco.
De Bolivianen, ofschoon numeriek
veel sterker, zijn thans geheel door
het leger van Paragay uit het be
twiste gebied van den Gran Chaco
gedreven. Voor optreden in dat
moerasachtige land waren de Boli
vianen niet getraind; door ziekte
werden hun legers gedecimeerd. Op
het laatst het gebeurde in het
begin van deze week trof den
Bolivianen ook nog een vliegramp.
Een hunner Iegermachines stortte
in den Gran Chaco neer, waarbij
drie generaals en 10 officieren van
lageren rang het leven lieten.
De natte Dinsdag.
De Dinsdag van 8 November, wel
ke geweldig rood zou zijn, is vóór
alles overweldigend nat geworden.
slaan op die, met glibberig gras be
groeide, rotsen, waar 't water voort
durend met luid geraas overheen
spoelde.
Hier had hij dus gezeten, haar
aanmatigenden minnaar, en was
slaapdronken in dien vreeselijken af
grond gestort. Voor haar voeten lag
een eindje sigaar, dat hij ongetwij
feld in den mond had gehad toen hij
in slaap gevallen was, den slaap
die hem zoo noodlottig worden zou.
Onwillekeurig schoten Peter's woor
den haar te binnen. Hij had opium
gerookt. Ze was nieuwsgierig of Pe
ter dat zeker wist. Maar wat deed
het er eigenlijk toe. Hij was heenge
gaan en alleen die gekke, inlandsche
vagebond was van zijn heengaan ge
tuige geweest.
En onmiddellijk daarop drong een
andere gedachte zich aan haar op,
trof haar als een dolksteek. De wijze
waarop de man te voorschijn was
gekomen, de vrees die hij haar had
ingeboezemd, de geheimzinnigheid
die hem omgaf, dat alles deed haar
't hart bijna stilstaan. Indien werke
lijk een hand hem had aangeraakt
en een verraderlijke duw hem in
die vreeselijke diepte had doen stor
ten?
.(Wordt vervolgd).